'I KNOW WTHING' Andrew Sachs, de Spaanse •J; ober uit Fawlty Towers: ™Miet ik, maar Manuel werd NEDENGELS t hoc le lie) ■nlijk r gaai wereldberoemd Andrew Sachs: „Waarom Fawlty Towers n nog veel gevraagd voor feestjes en partijen. Ook nu hij opa is en vier kleinkinderen heeft bij zijn twee zoons en zijn ene dochter. Voor die gelegenheden verft Sachs zijn grijze haar, plakt de valse snor onder zijn neus, trekt zijn witte jasje aan en serveert zijn onnavolgbare Manuel-maniertjes: de armen hulpeloos geheven naast het lichaam met afwisse lend die triomfantelijke, naïeve en angstige uitdrukking op zijn ge zicht. Het prototype van de man die de klappen krijgt, maar die niettemin het grootste vertrou wen houdt in de goedheid van de De almaar voortdurende popu lariteit van het typetje verbaast ook Sachs zelf. „Het is ongeloof lijk. Bij elkaar was het misschien drie maanden werk in ebn carriè re van bijna vijftig jaar. En daar kent iedereen me van", zegt hij, waarmee hij meteen de beperking van het succes schetst. Als schrij ver van hoorspelen en toneelspe ler, kortom als zichzelf, is Sachs veel minder bekend, zoals hij tref fend illustreert. „Ooit zat ik in de underground tegenover twee meisjes die uitgebreid de afleve ring van Fawlty Towers van de vo rige avond zaten door te nemen, terwijl ze mij zaten aan te kijken. Geen van beiden herkende me." Nu nog kan hij in zijn woon plaats Londen ongehinderd over straat als hij weer een film of do cumentaire moet inspreken, wat hij tegenwoordig steeds vaker doet nu hij nog maar zelden op het toneel staat. En dat terwijl hij na Fawlty Towers toch de hoofd rol vertolkte in een aantal andere tv-series, tal van theaterstukken en een (animatie)film. „Maar daar heeft niemand het ooit over. Het gaat altijd over Fawlty To- succes was? Ik zou het niet weten. Aanvankelijk sloeg de serie niet eens aan. Dat was pas het geval na de eerste herhalingen." WAANZIN Misschien moest Engeland bij die eerste uitzendingen in 1975 nog wennen aan de groots geregi streerde waanzin rond de opge fokte hoteleigenaar die buigend naar boven en schoppend naar beneden velen een spiegel voor hield. Voornaamste slachtoffer van zijn huwelijksfrustraties en zijn Britse superioriteitsgevoel „He is from Barcelona - it's better to train an ape") was Manuel. De almaar onschuldig 'que?' vragen de ober zag geregeld alle hoeken van het scherm bij weer een on gecontroleerde woede-aanval van zijn Engelse patroon. Die ver beeldde de gekte zo beangstigend realistisch dat hij af en toe een echte patiënt leek. „Maar dat was hij nou net niet", spreekt Sachs tegen. „Cle- ese had het in die tijd inderdaad moeilijk en het schrijven van de serie en het spelen daarin waren therapie voor hem. Bang dat hij daarbij te ver zou gaan, ben ik nooit geweest, want als mens is hij heel anders dan Basil. Cleese is warm, hartelijk en geïnteresseerd. We ontmoeten elkaar af en toe nog wel eens en dan is het altijd buitengewoon gezellig." Als de maniakaal wrede Basil Fawlty kon John Cleese zich ech ter wel eens vergissen. Sachs („Ik werk door tot ik neerval, ik wil in het harnas sterven") heeft een aantal pijnlijke herinneringen. „Hij moest me in een van de afle veringen een lel voor mijn hoofd verkopen met een koekenpan. Die was daartoe aan de onderkant voorzien van schuimrubber. Tij dens de repetities ging alles goed, maar bij de werkelijke opnamen stonden er ineens twee pannen naast elkaar. John pakte de ver keerde en raakte me zo vol dat ik een poos lang niet meer op kon Sachs leek zelfs letterlijk te wor den getekend voor het leven in de aflevering waarin het script voor zag in een brandoefening in het hotel. Bij de finale opnamen wer den de rokende mouwen van het jasje van de iele ober zo heet dat hij er diepe littekens op zijn ar men aan overhield. Hij moest er drie weken mee in het verband en pas na een jaar of vier trokken ze weg. EIGEN WEG Als er iemand pijn heeft moeten lijden om bekend te worden, dan was het dus Andrew Sachs wel. Des te 'tragischer' is dan ook zijn herhaalde bekentenis dat die be roemdheid louter zijn Spaanse al ter ego geldt. Manuel mag dan veej van hem hebben - zijn be scheidenheid en optimisme bij voorbeeld - maar de ober ging wel geheel zijn eigen weg. Manuel 'serveerde' zijn hardnekkige mis verstanden {„Who is man with beard?') in huiskamers over de hele wereld, want Fawlty Towers was jarenlang het best verkochte programma van de BBC en wordt her en der geregeld herhaald. Ma nuel ook werd ooit als enige van de hele cast gevraagd voor de Amerikaanse versie van de serie, „terwijl in Amerika toch tal van Spaanse acteurs rondlopen". Sachs ging namens Manuel niet op het aanbod in („omdat ik dan vijf jaar lang 36 weken van huis zou zijn geweest") en trok in plaats daarvan voor de BBC door Spanje. Als zichzelf voor de veran dering, maar dan wel met een fo to van Manuel op zak. Diens por tret kwam in de tv-taalcursus 'When in Spain' geregeld tot leven om Sachs de vertaling te souffle- Zelf spreekt hij maar een paar woorden Spaans, niettemin pikte hij het niet van echt te onder scheiden Manuel-accent heel ge makkelijk op. „Doordat ik in mijn jeugd al een keer zo plotseling van taal had moeten wisselen", weet hij heel zeker. Hij zette Ma nuel daarbij zo echt neer dat de ober in de Spaanse versie afwisse lend uit Italië en Mexico moest komen, uit angst voor klachten over discriminatie. En zelfs zijn geboortetaal, die hij na de vlucht uit Berlijn nooit meer had gespro ken, kwam hem als Manuel nog van pas. In de Duitse versie kon hij zichzelf nasynchroniseren. „Dat ging net, want ik spreek het Duits van een kind van ne gen", aldus Sachs die met zijn perfecte Engels veel beter uit de voeten kon in de wereld van de comedy en vrijwel nooit zonder werk zat. „Britse humor slaat aan omdat de taal en de grappen uni verseel zijn. En de Britse traditie is op dat gebied natuurlijk veel gro ter dan de Duitse. Met de joden heeft Duitsland ook z'n humor vermoord." irgens midden in het d hel pt aatsa rot in op ijw nothing, I'm from elozq iet i-Sona-Hij imiteert iden[r het )loenlek en opeens zit hij den t ,gemfVJanuelde g loze Spaanse ober ardigv/fy Towers. „Ik ruige ,menrliks, ik kom uit uit, lona.De triële let atdheid die hij heeft, reau jut acteur/schrijver L °nsW Sachs ichijrf ben tamelijk aan de er he| nanPze hulp van een *tJ"l\opatische iigenaar die hij tte in de jaren tig. Fawlty Towers, •p. staajang de best elevis dachtphte Engelse tv- ?e zorgde voor zijn g boiraak. Tragisch ïn kih icht ij „Niet ik, maar >n ehe' werd )ewa dberoemd. es Mj genja jul *e^»E TOMBE l, de t in Si halm en bitterzoete herinnering welt op als hem de kruik jenever wordt overhandigd 'voor alle schaterla chen' waarvoor hij als Manuel heeft gezorgd. „Dit doet me den ken aan mijn jeugd in Berlijn", zegt Andrew Sachs. „Aan mijn va der. Hij nam elke avond een schnaps en ik heb nog steeds de glazen waaruit hij dronk. Die koester ik, want hij is allang dood. Olieden in de oorlog. Aan kan ker, hier in Londen. Mijn moeder was Duitse, hij was jood. We zijn in de jaren dertig kort na elkaar gevlucht uit Berlijn. Het trieste is dat hij de oorlog toch niet heeft overleefd." Er valt een stilte, vier hoog in het Londense Whitehall waar de grimmige geluiden van de metro pool nauwelijks doordringen. In het kantoor van zijn theateragent zwijgt Andrew Sachs even uit res pect voor zijn ouders en vooral voor zijn moeder „die als Duitse in Londen alleen verder moest met drie kinderen en later ook nog eens Parkinson kreeg". Hij herleeft zijn verleden en is op slag eventjes van de leeftijd die nie mand hem gewoonlijk geeft. „Negèn was ik en van de ene op de andere dag moest ik een andere taal leren", zegt de nu 67- jarige acteur. „Dat heeft de mees te indruk op me gemaakt. Niet de nazi's, dat waren voor een kind alleen uniformen, laarzen en een marsband, en ook niet die vlucht, maar die verandering van taal. Dat was heel moeilijk. Maar later heeft het alles alleen maar ge makkelijker voor me gemaakt. Als acteur kom je nou eenmaal ver der met Engels dan met Duits." „Eigenlijk ben ik dus een van de weinige (half) joodse mensen die Hitier dankbaar moet zijn", constateert hij half cynisch, half gemeend. „Want ik had echt niet geweten wat ik anders had moe ten gaan doen. Het enige wat ik wilde was acteur worden. En aan vankelijk ook nog om alle foute redenen. Om het geld en om de beroemdheid. Ik wilde een ster zijn, aangegaapt worden." Ipersoneel van hotel 'Fawlty Towers' met v.l.n.r. Conny Booth, John Cleese, la Scales en Andrew Sachs. foto kipp Echt rijk is hij niet geworden. Be roemd wel en tot ster bracht hij het ook. Alleen niet als Andrew Sachs, de schrijver en acteur, maar als Manuel, de Spaanse ober die de uitspraak 'I know no thing, I'm from Barcelona'lot een soort cultus verhief. Twaalf afleve ringen lang liep hij rond in de tv- serie als voetveeg van de psy- chopatische hoteleigenaar Basil Fawlty (John Cleese) en hij heeft diens trekjes nog altijd. Hij zal ze vermoedelijk ook nooit meer kwijtraken, want Manuel wordt Engels scoort. De Prijzencircus-folder van warenhuisketen V&D bijvoorbeeld is nog slechts leesbaar voor gevorderden Neden- gels. Ach, de pullovers, blazers, sweaters, T- shirts, shorts, leggings, pumps, jeans, slips, boxershorts en strings hebben wel een vas te plaats veroverd in het algemeen-be schaafd. Maar voor stretchbroeken wordt dat al Ietwat twijfelachtig, terwijl voor veel mensen de polar fleece sweater niet meer is dan een hes van onduidelijke substantie en kwaliteit. Anti-pilling, dat gelukkig wel. Voor de juiste modekleuren schakel je als trouw lezer van reclamedrukwerk moeite loos over naar garments in navy, black, bottle, cream, raf, kit, antraciet, off-white, sand, blue. De comfort fit denim Is dark stone-washed, de lumberjack is marine. De herenpyjama heeft een serafino sluiting en een goodnightprint, het jurkje trouwens een print allover. De Engelse caramels zijn er in de smaken chocolade, vanille, coffee en rum-rozijn. En verschilt de gemengde drop heus van de dropshake? Dan de mode zelf. Een eigentijdse broek is de 5-pocket low-waist superstretch, het bij behorende jasje eventueel double-bre asted. Voorts: Nylon jacks, rihstop. Een button-down dan wel een padded ruit shirtjacket. Een allstar classic jack en 100 procent nylon twill heren jack. De beugel- bb met luxe embroidery rand. (umpsuits, maten small tot X-large. Herenondergoed singlet en slip: voor de kinderen: een base ball jack of fancy sweatshirts, fleece jog gingbroeken en kinder bergbooty's. En sokken voor de heren, dames en kids. De world wide travel trolleys zijn van zware kwaliteit, een Yes-or-No D-pack crincle ny lon rugzakje eveneens. Voor de badkamer ligt de aftershave klaar. Evenals spray, shampoo, showergel, vase line intensive care, deo spray golden sun of fresh spirit. Scheerschuim is regular en de scheerset extra sensitive of een EX perfor mer. De menshaver is oplaadbaar en heeft trimmer-tondeuse. Instant wonder cream en 24-hours repair cream horen hier thuis, evenals de lipstick, per 6 stuks in box, de make-uptas is gevuld met onder meer blusher (vroeger rouge). Tandpasta: in hi- fluor, blue minty gel of anti-tandsteen. Aan opsmuk zijn er de zijden bandana's, bet dameshorloge heeft een double brace let, solid metalen hand. De nylons zijn te koop in doosje met 3 panty's stretch 15 de nier. Voor heren de G-shock met stopwatch of illuminator met stopwatch en alarm. Ile- renhandschoenen van casual leder met fleece voering. In soft splitleer een billfold of combi-portefeuille met ruimte voor div. creditcards. Aan de voeten boren lederen herenbro gues, bergboots, sportieve veterboots, of shooty loafers. De dames- of herenfiets is voorzien van gripshift versnellingen als de fiets geen tracking bike 6-speed is. De slaapmat is geheel selfinflating. Speelgoed is een Engelse aangelegenheid: auto road racers, de Precomputer 3000, bet sprekend computervriendje. Barbie zet Feeding Fun Stable en Nibbles Horse plus Pet Doctor in, de Bubhlin' Mcnnaid blijft boeien en er is Shelly: zowel de Pool l-'un als de Plaspret. Tot slot uiteraard de Baby Dock en dc Baby Bom. D<;strcctfightcr ra cer heeft softwheels (voor skeelers, roller skates of inlines volgens het plaatje). Spe ciaal voor jongens zijn er de Kamps Gara ge, Action Man Skydlver en de Megarig Construction Site. De audio- en tv-apparatuur is toegerust met onder meer autoreverse, ISO connec tor, afneembaar front, mega-, super- en su per T-bass, silver-metallic, speelt op 2 pen- lites, is slim-design met on screen display, portable, heeft camcorderaansluiting en grafische equalizer plus tuner. De bubble- jetprinter beschikt over een sheetfeeder, de papiervernietiger over een adaptor. Ze zijn compleet met de snijmachine roll-cat, het inkjet/laserprintcrpapicr en glossy fotopa pier. In de keuken staat een .sandwich toaster, een magnetron met infra-grill en 60 minu ten timer, een stofzuiger met turbocom pressormotor, een wasautomaat met eco- sensetoets, aquafall-wassystcein in ener- gie-efficiencyklasse B. De push pins overigens, zijn voor in het lin nen prikbord. In Overveen, waar kinderen van veelrei- zende ouders schoolgaan, haakte een ba sisschool vorig jaar in op het Nedengels en begon met Engelse les vanaf de kleuterklas sen. Minister Ritzen liet zich al eens ontval len, dat aan universiteiten de voertaal deels Engels zou moeten zijn. Het geeft Neder landse studenten een grotere concurrentie kracht op de internationale banenmarkt. De Universiteit van het l.even gaat nóg een stap verder. Zij zegt niemand iets, maar dealt gewoon per reclamefolder. PIET ARP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 57