Kunst
De Yeti waart
door Leiden
Wonderen van
nabij te zien
-Ongedwongen kijkgedrag bij 'Leven Leiden'
DERDAG 25 SEPTEMBER 1997
eloneert Oasis in Brabanthallen
t
E i Bosch Wat in de volgeboekte Rotterdamse Ahoy' niet kon.
t wel in de Brabanthallen in Den Bosch: een optreden van de
angrijkste vertegenwoordiger van de Britpop. Oasis. De ge-
95 ieders Gallagher en consorten spelen er op donderdag 27 no-
nber, meldt Mojo Concerts. Het concert maakt deel uit van
i Europese tournee die begin deze maand is begonnen. Die
lgt op het verschijnen van het derde album, 'Be here now'. In
t voorprogramma speelt de nieuwe band van ex-Stone Rose
m Squire, The Seahorses. Kaarten kosten 42,50 gulden per
ii ik en zijn verkrijgbaar bij 150 grotere postkantoren, via de Tic-
Jtlijn (0900-3001250) en bij de bekende voorverkoopadressen.
iil ieuw Boijmans volgende eeuw open
id rTERDAMDe uitbreiding van Museum Boijmans Van Beunin-
ili in Rotterdam loopt in de voorbereiding al een klein jaar ver
in ging op. De opening van het vernieuwde museum is nu te
oi wachten in september 2000, terwijl het museum eerder had
;pipland in 1999, als Boymans 150 jaar bestaat. De vertraging
tstaat door tussentijds bezuinigingen, het zoeken naar alter-
tieven op allerlei details in de bouwplannen en het faseren
oia onderdelen van de bouw. Tijdens de verbouwing en uitbrei-
ig zal Boijmans vanaf eind volgend jaar gedurende anderhalf
tr gedeeltelijk of geheel gesloten zijn. De gemeente spoort
ijmans aan om voor die periode intensievere samenwerking
te zoeken met de Kunsthal,
zodat daar delen van de Boij-
mans-collectie te zien zullen
zijn.
Alphense gaper op
expositie
alphen aan den RlItoBLgUpBE uit
1803, afkomstig uit Alphen
aan den Rijn, is momenteel te
zien op een gapertentoonstel
ling 'Kopstukken' in Elburg.
Het Alphense exemplaar heeft
een grote neus, ezelsoren,
gouden bellen en gespen. De
gaper is afkomstig van apo
theek Allert uit Alphen aan
den Rijn. In Elburg zijn meer
dan 70 gapers te zien uit mu
sea in heel Nederland. De ga
pertentoonstelling duurt tot 10
Mphense gaper. foto pr oktober, in het A. Vogel's be-
ekerscentrum aan de Industriestraat 15 in Elburg.
enesis en Puff Daddy naar Ahoy'
itterdam Concertpromotor Mojo Concerts heeft gisteren de
men bevestigd van twee bands die volgend jaar optreden in
t Rotterdamse Ahoy'. Voor 11 maart is de symfonische rock-
oep Genesis geboekt, terwijl Puff Daddy zijn aanvankelijke
ncert van 30 september heeft verschoven naar 6 januari. Mojo
blij met de nieuwe datum van Puff Daddy, omdat hij eerder
n volledige Europese tournee afzegde. Daddy staat momen
el met twee nummers in de hitlijsten. Zijn Sting-cover 'I'll be
issingyou' ter nagedachtenis aan de doodgeschoten rapper
Dtorioüs B.I.G. doet het nog steeds goed. Het nummer 'Mo
oney, mo problems', dat een product is van B.I.G. samen met
n toenmalige producer Puff Daddy, gooit ook hoge ogen.
pice Girls naar Frankrijk om fiscus
inden De Spice Girls vestigen zich in Zuid-Frankrijk om aan
Britse fiscus te ontsnappen. De Britse popgroep heeft sinds
eerste single een jaar geleden uitkwam meer dan 160 miljoen
ilden verdiend. Het eerste album ging met 14,5 miljoen exem-
aren over de toonbank en overtrof de Beatles door vanaf het
igin nummer één op de Amerikaanse top vijftig te staan. De
itse krant Daily Star n\eldde dat de vijf zangeressen zich heb-
■n gevestigd in een kasteel bij Nice om te voorkomen dat zij
in kleine honderd miljoen gulden aan de belasting moeten af-
Hun naaste buren zijn Elton John, Bill Wyman en Mi-
Inderscheiding Paul de Leeuw
ietermeer Paul de Leeuw krijgt dit jaar de Frekie-trofee van de
ichting Welzijn Gehandicapten Nederland (SWGN): De enter-
iner wordt hiermee onderscheiden voor zijn „baanbrekend
erk voor gehandicapten." De Leeuws benadering van en op-
ïtting over gehandicapten, vooral in zijn tv-programma's, dra-
in bij aan het integratieproces van deze groep mensen, aldus
i stichting. De Leeuw krijgt de onderscheiding zaterdag aan
it eind van het Muziekfestival 'Maak de droom waar' in het
portpaleis Ahoy' in Rotterdam.
Volkenkunde gaat 'Met Kuifje naar Tibet'
De Tibetaanse tempel in Volkenkunde als fraai decor voor een paar minuutjes meditatie.
De tijd staat niet stil, ook niet voor de Verschrikkelijke
Sneeuwman uit Tibet. Die mythische figuur is namelijk
van het 'Dak van de Wereld' afgedaald om met een hy
permodern vervoermiddel - de trein - op Leiden Centraal
te arriveren.
plaveisel heeft achtergelaten,
komt uit in de Steenstraat bij
het Museum voor Volkenkunde.
Het is daar dat deze 'levende le
gende' voor een jaar zijn intrek
leiden «ad van kaam
Wie vanaf het station dan het
spoor volgt van de enorme
voetafdrukken die de Yeti in het
heeft genomen. Met als doel de
tentoonstelling 'Met Kuifje naar
Tibet' nog meer verbeeldings
kracht mee te geven dan die al
heeft. „Of hij ook echt bestaat?"
herhaalt Herman de Boer, het
hoofd exposities die vannacht
de sporen van de Sneeuwman
met verf op de straatstenen
heeft aangebracht, de vraag la
chend. „Jazeker, al moet je dat
wél in een bepaalde context
zien. Zoals een type als Jan
Klaassen of een figuur als Sin
terklaas bij ons. Als voorbeeld
van het goede versus het kwade.
Zo leeft de Yeti in Tibet onder
de mensen voort. Uiteraard
spreekt de Verschrikkelijke
Sneeuwman vooral kinderen
Gegroet, o Zuiver Hart!Ik schenk u deze
zijden sjaal, zoals onze traditie het wil.
Gezegende Bliksem zei ons dat u op de
terugweg was en ik ben u tegemoet gekomen
om eerbiedig voor u neer te buigen.
Zoor mij, Grote
Wijze?Maar...
Afbeelding uit
het album
'Kuifje in Ti
bet' waarbij
de jonge re
porter een
ontmoeting
heeft met
twee monni
ken. foto
MOULINSART
1997/98
Voor de goede 'orde: de mythe
van de Sneeuwman vormt niet
het centrale thema op de ten
toonstelling die Volkenkunde in
samenwerking met de Fonda-
tion Hergé en in navolging van
musea in Brussel, Parijs en
Montreux heeft opgezet.
Gids
Samen met de stripfiguur Kuifje
figureert de Yeti als gids op een
ontdekkingstocht door Tibet.
De geschiedenis van dat land -
met zijn grillige klimaat, met
zijn mysterieuze monniken,
met zijn Dalai Lama en met zijn
fraaie cultuuruitingen - geeft de
eigenlijke, inhoudelijke beteke
nis aan de expositie.
Kuifje, als rode draad, vind je
voortdurend terug in de fraai
ingerichte zalen. I let is natuur
lijk niet voor niks dat de ten
toonstelling het stripalbum
'Kuifje in Tibet' van Hergé als
uitgangspunt heeft. Er zijn ori
ginele schetsen van Hergé uit
I960 die blijk geven van de pas
sie en de kennis die de Belgi
sche tekenaar had van dit land
en die nauw aansluiten bij de
gewoonten van de mensen die
er leven. Speciaal voor kinderen
is er een puzzeltocht langs de
rugzakken van Kuifje. Die bie
den veel informatie over de er
varingen van de jonge reporter
en zijn onafscheidelijke hondje
Bobby tijdens hun spannende
reis naar het 'Dak van de We
reld'.
Rijke verzameling
Vormt Kuifje het speelse ele
ment binnen de expositie; de
vijftien Belgische inrichters
hebben z^ch niet drie weken in
het stof gewerkt om het louter
bij strips, sketchjes en plaatjes
alleen te laten. Integendeel, er is
een rijke verzameling authen
tieke voorwerpen uit heden en
verleden bijeengebracht die een
indringend beeld geven van do
geschiedenis van dit verscheur
de land. De door doeken van el
kaar gescheiden zalen zijn soms
zo knap omgetoverd dat het, in
samenhang met licht en geluid,
maar weinig verbeeldingskracht
kost of je waant je zelf in het Ti
bet van toen of het Tibet van
nu. Aan dat laatste heeft ook de
acteur Thorn Hoffman zijn
steentje bijgedragen door een
omlijstende foto-expositie geti
teld: 'Terug naar Tibet
Over het contingent Belgen
dat garant stond voor de inrich
ting heeft Herman de Boer nog
een aardig verhaal. „Ze waren
verbaasd over de vrijheid van
handelen die ze hier in Volken
kunde kregen. Normaal gespro
ken gaat het bij het inrichten
van een tentoonstelling in een
museum uiterst behoedzaam
toe. Maar van ons mochten ze
hun gang gaan. Spijkeren, plak
ken, verbouwen, alles kon. Op
getrokken wenkbrauwen, grote
vraagtekens in hun ogen. Weten
zij veel dat deze expositie de
laatste is voordat de boel hier,
in het kader van de verbouwing,
helemaal plat gaat? Maar goed,
je ziet het. Ze zijn inderdaad te
keer gegaan als die spreekwoor
delijke Verschrikkelijke Sneeuw
man."
'Met Kuifje naar Tibet' in het
Rijksmuseum voor Volkenkun
de, van 26 september 1997 tot
en met 23 augustus 1998. Toe
gang: f.10," Kinderen (1-ih
jaar), CJP-houders en senioren
f7,50. Dinsdag t/m vrijdag
10.00 - 17.00 uur. Zaterdag en
zondag 12.00 - 17.00 uur.
Leidse Schouwburg presenteert
haar eerste cabaretvoorstelling van
het nieuwe seizoen:
JAAP MULDER
De opmars van de wilde artisjok
zaterdag 27 september,
aanvang 20.30 uur
Kapelzaal K&O
'Wrede wereld Mulder
bloedstollend mooi'
(de Volkskrant)
Kunstroute '97 langs Leidse ateliers
LEIDEN CEES VAN HOORE
Reserveren: 071-5141141
Ondanks gevaar voor gepriegel en geknutsel
beeldende kunst
recensie titia fuchs
DSitie Leven Leiden Te zien t/m 15
>ber, do t/m za en eerste zondag v/d
ind 14 00 - 17.00 uur (galene) en do
zo. 13.00-17,00 uur (tuin) Galene
im, Hooigracht 50, Leiden en Beelden
de Stichting Beeld Grafiek,
smarktschool, Koppenhinksteeg 13,
Leiden.
naam zegt het al: de exposi-
'Leven Leiden' draait om het
en en de natuur. Vijf kunste-
ars voelen zich met het the-
verwant en exposeren om
reden vaker samen. Hun,
itendeels voor deze tentoon-
Uing gemaakte, werken zijn
zien in galerie Cellini en in de
eldentuin aan de Koppen-
iksteeg.
hak gebruiken kunstenaars
dit thema een veelheid aan
iterialen die direct of indirect
de natuur afkomstig zijn. We
n marmer, steen, ijzerdraad,
lessing, veren, kralen, zand,
per, hout, verf, haar, glas en
idgoud. De grote variatie en
keuze van materialen zijn
iddelen om de verscheiden-
id van het leven te verbeel-
n. Het grote gevaar daarvan is
het werk al snel overkomt
gepriegel of geknutsel.
Dit is vooral in het werk van
'tte van Sloten en van Jeanette
oekstra aanwezig. Hun niet al
te grote werken zijn opgebouwd
uit een veelheid aan verschil
lend materiaal. Het gepriegel
overheerst soms, maar lang niet
overal. Van 'do binnenste ruim
te' waar het werk van Jeanette
Hoekstra om draait word ik niet
veel wijzer. Haar werk in de
beeldentuin boeit meer. De zee
beesten van Van Sloten zijn zo
mooi dat het wel grote sieraden
lijken. Ze zijn gemaakt van
ijzerdraad en kleine kraaltjes en
bevolken in de galerie de wan
den. De krokodillen van zink bij
de entree van de beeldentuin
maken ook veel indruk. De
beesten van Van Sloten vertede
ren terwijl ze toch een pantser
hebben van ijzerdraad of zink.
Het werk van Hans Rikken
heeft ook wel iets sieraad-ach-
tigs. Verder is het dan ook niet
te vergelijken. De gladgeschuur-
de oppervlakken van het hout
en het steen geven de beelden
van Rikken een strenger aan
zien dan het andere werk.
De houten sculpturen van
Theo Harmelink leggen juist
een verband tussen natuurlijk
hout - hout dat niet is bewerkt
door de mens en dat alle groe
ven en vergroeiingen nog heeft
zoals in de galerie te zien is - en
hout dat door de mens is be
werkt zoals het masker dat in de
tuin hangt.
Bert Otter, duidelijk geïnspi
reerd door primitieve culturen
(vooral Afrika), maakt grote col
lages van veel verschillende ma
terialen. Dit werk is echter zo
ruim opgezet en elk materiaal
heeft zo'n duidelijke plaats en
functie dat hier geen sprake is
van gepriegel.
De grootste werken staan in
de galerie. Een assemblage bij
voorbeeld dat een strop laat
zien met daarin een mensen
hoofd. Eronder hangt het li
chaam van een vis, dat weer is
opgebouwd uit veren, steen en
hout. Heel fascinerend. Met
recht exposeren deze kunste
naars samen, ze vullen elkaar
opvallend goed aan. Dit keer
maakt het werk van Van Sloten
en van Otter het meeste indruk.
Misschien komt dat omdat dit
het minst ernstig is, het meest
ongedwongen kijkgedrag toe
laat.
concertgebouw
Concertgebouwplein 2-6. Telefoon 671 83 45
Alfred Brendel, piano; werken van Busoni, Liszt
Schumann en Haydn Exclusief optreden in Nederland I
i: lc rang f 75,-; CJP/PAS-65f 55,-; 2erang f 59,-;CJP/PAS-6Sf 44,-
Gastprogrammcring Het Muziektheater presenteert
zo 28. di 30 Charleroi/Danses-Plan K met Moving Target: dans, film
sep„ wo 1 okt. muziek, spiegels en de legendarische Nijmski geven een energiek
20.15 uur en geestig beeld van een doorgedraaide maatschappij
De gedachte dat kunstenaars in
stilte en opperste anonimiteit
op hun atelier bezig zijn met
het maken van kunst, begint tot
het verleden te behoren. De
kunstenaar anno 1997 blijft niet
meer als een schuwe vogel
broeden op zijn nest, hij blijft
niet meer als een alchimist in
de beslotenheid van zijn labora
torium zitten. Hij gooit de deu
ren open en roept: „Kom bin
nen, volk, en kijk eens wat voor
wonderen hier ontstaan." De
kunstenaar is niet meer 'een
God in het diepst van zijn ge
dachten', zoals Willem Kloos
schreef, maar een mens, met al
le ijdelheid die daarbij hoort.
Een voorbeeld van die 'open
heid' onder kunstenaars is de
manifestatie als de 'Kunstroute',
die morgen, zaterdag en zondag
Leiden weer in de culturele
houdgreep zal houden. Op die
drie dagen mogen wij de nijvere
kunstbijen aan het werk zien in
hun romantische ateliers en een
praatje met hen maken.
Voor de derde achtereenvol
gende keer wordt deze 'Kunst
route' georganiseerd door het
Centrum Beeldende Kunst in
Leiden. Tal van illustere namen
passeren de revue: Rob Steen
horst, Peter Willemse, Rob van
't Zelfde, Norman Beierle, de
Gebroeders Donker en Jacques
Turk, om er maar een paar te
noemen.
De Waag is het beginpunt van
de Kunstroute. Hier wordt het
werk van de deelnemers op bij
zondere wijze gepresenteerd. In
de Waag is ook de plattegrond
te krijgen, met behulp waarvan
de korste weg naar de ateliers
kan worden gevonden. Leiden
wemelt sinds het begin van Lei
den Cultuurstad van mensen
met organisatorische kwalitei
ten, dus zal er vast wel een or
ganisator zijn die ons iets over
de manifestatie kan vertellen.
En ja, hoor, Eva Echternach
weet alles tot in de finesses.
„Kijk", zegt ze, „er zijn veel
kunstenaars die meedoen en
veel bijbehorende persoonlijk
heden. Iedereen heeft zo zijn ei
gen wensen en het is erg moei
lijk om hun werk onder één
noemer te vangen. We hebben
die verscheidenheid trachten te
vangen in een metafoor: in de
Waag zal een doolhof worden
gebouwd met laurierboompjes
en in dat doolhof zal kunst van
de deelnemers worden geëxpo
seerd. Buiten wordt met doeken
van mousseline ook een dool
hof gemaakt. Een en ander is
een kleine afspiegeling van hoe
het er buiten de Waag aan toe
gaat." Het natje en droogje tij
dens de kunstroute wordt ver
zorgd door De Bruine Boon, Ca
fé Galerie Lijn 3, Café van Enge
len, 't Suppiershuysinghe en De
Grote Beer. Deze etablissemen
ten bieden een versnapering
aan tegen een gereduceerde
prijs. In Galerie Lijn 3 hangt bo
vendien een groot aantal etsen
van de Haagse kunstenaar Ger-
rit Alberts. Hij heeft enkele ab
surde situaties afgebeeld waarin
gezichtsloze mannen en vrou
wen met hoofden als eieren tel
kens terugkomen. Beelden die
zowel een volle als een lege
aanblik bieden, zoals een ei dat
kan doen.
Er zijn kunstenaars in Leiden
die niet aan de Kunstroute mee
doen. Zo ontbreken bijvoor
beeld de namen van mensen als
Willem Breddels en Pieter Ge-
raedts. Breddels' atelier ligt,
naar eigen zeggen, te ver uit de
route, Geraedts heeft bewust
niet meegedaan. „Ik vind het
zelf heel vervelend om op ie
mands atelier te komen zonder
een gerichte belangstelling",
zegt hij. „Ik zie niets in dat on
gerichte bezoek. Bovendien is
de betekenis van mijn werk ook
niet zomaar op te pikken. En
dan wordt het alleen maar een
beetje rondkoekeloeren. Voor
mij hoeft dat niet. Ik heb zelf
ook niks te vertellen. Alles wat ik
te vertellen heb, zit in mijn
werk. En dat is op genoeg plek
ken te zien."
Maar goed, er blijven nog ge
noeg kunstenaars over die wel
iets zien in de Kunstroute. En
hopelijk genoeg mensen die aan
'Strandpret' van Gerrit Alberts.
hun oproep: 'Knibbel, knabbel,
knuisje, wie komt er in mijn
huisje?', gehoor willen geven.
Kunstroute '97, vrijdag 27,
