Weer conflict over MEOB OK wW;Zur Ik ben niet boos, wel een beetje verdrietig 'Soms kreeg je zelfs je muts niet meer van je hoofd' 'Voorstel Draijer is me met dwang door de keel geduwd' Regio Restauratie Groene Kerkje: nog een week of vijf PROVESTE Scouts zoeken leiding De Derja-scoutinggroep van Oegstgeest is op zoek naar vrij willigers die het leidingteam willen versterken. De groep be staat dit jaar zestig jaar en daar om zijn er allerlei extra activitei ten. De scouts zijn op zaterdag actief. Wie zich wil melden moet 17 jaar of ouder zijn. In formatie: Monique Onvlee, tel. 071-5895945. Snelheidscontrole Bij een snelheidscontrole op de Herenweg in Warmond zijn gis teren 68 overtredingen gecon stateerd. De hoogst gemeten snelheid was 76 kilometer per uur, terwijl opo de Herenweg een maximum van 50 geldt. Tij dens de twee uur durende con trole passeerden 600 auto's. donderdag^ vnjda&V* enzaterd^ 20 september ïxmnhsr Stqxnjjan *'""'1 (Hi uur QUALITY CARS Het Motorhuis Katwijk Ambachtsweg 1 Katwijk, telefoon 071 -4023200 Voorschotense woonbootbewoner over nieuwe ligplaats: dimitri walbeek „Het voorstel van de gemeente over mijn nieuwe ligplaats is mij inderdaad met dwang door de keel geduwd", zei de Voor schotense woonbootbewoner H. Dominicus gisteravond tij dens een commissievergadering over de nieuwe wijk Starren- burg. Hij reageerde daarmee op eerdere beschuldigingen aan het adres van wethouder A. Draijer. Die werd afgelopen dinsdag door de politiek aange vallen omdat hij had gelogen te gen de raad. Draijer zei dat hij nog in onderhandeling was met Dominicus, maar dreigde hem ondertussen al per brief met een rechtszaak. De raad meende dat Domini cus daardoor geen keuze meer had. Hij moest het voorstel van de gemeente - verhuizen van zijn plekje aan de Vliet naar de woonboothaven vierhonderd meter verderop - wel slikken. Die verplaatsing is noodzakelijk omdat de eigenaar van de grond, bouwbedrijf Niersman, nabij de huidige plek van de woonark huizen wil bouwen als onderdeel van Starrenburg. „Ik wil mij wel neerleggen bij mijn nieuwe ligplaats in de woonboothaven verderop. Maar misschien kunnen we toch nog eens overleggen over de toe komstige groenstrook naast mijn nieuwe ligplaats?", vroeg Dominicus gisteren aan wet houder Draijer. Volgens de woonbootbewoner heeft Draijer beloofd dat het stukje groen bij zijn nieuwe ligplaats voor hem was bestemd. „Totdat de bewo ners van de aquavilla's aan de overkant van het water gingen klagen. Sindsdien is het stukje grond opeens openbaar groen. Zonder dat stukje groen stemt de buurt niet in met de komst van mijn boot. Als dit doorgaat, loop in van mijn woonkamer zo de bosjes in", zei hij. „Wij hebben al overeenstem ming bereikt", reageerde Dra ijer op het nieuwe verzoek van Dominicus. „Dat wilt u nu weer openbreken? Wat mij betreft is de discussie over de ligplaats gesloten. Ik kan u daarom niets toezeggen strook." Dominii een tijdje speelde over de groen- i zei gisteren dat hij net de gedachten de gemeente voor de rechter te slepen. „Volgens mij sta ik behoorlijk sterk. Maar ik doe het toch liever niet. Ik blijf liever in gesprek met de ge meente, want anders ben ik nog verder van huis." De raadsleden reageerden gisteravond niet op het verzoek van Dominicus. 0AC 12 SEPTEMBER 1997 Leiderdorper sleept 'nalatige' gemeente weer voor de rechter leiderdorp judynihof Is het gewoon onwil of heeft de gemeente Leiderdorp te weinig mensen om brieven en bezwaarschriften binnen de wettelijke termijn te be handelen? Dat vraagt F.. Veldstra zich in alle ernst af. Hij is het wachten zo zat, dat hij de gemeente - weer - voor de rechter heeft ge sleept. De Leiderdorper schrijft al enige tijd brieven waarin hij bezwaar maakt tegen de hoogte van de aanslag on- roerend-zaakbelasting 1994, die de gemeente hem des tijds oplegde. Daar kreeg Veldstra geen reactie op. Hij stapte naar de rechter die hem in maart in het gelijk stelde: de aanslag was inder daad te hoog. Ook werd de gemeente veroordeeld tot het vergoeden van de door Veldstra gemaakte kosten. Nu, zes maanden later, heeft Leiderdorp nog steeds geen uitvoering gegeven aan de uitspraak. Omdat hij ook geen reactie kreeg op zijn bezwaar tegen de aanslag OZB 1995. is Veld stra maar weer naar de rech ter gestapt. I lij vroeg het ge rechtshof om de behandeling van het bezwaarschrift van de gemeente over te nemen. „De gemeente is toch niet in staat tot een adequate be handeling", aldus Veldstra. Het Hof heeft dat verzoek in middels gehonoreerd. „Dat zal ertoe leiden dat de ge meente opnieuw in het on gelijk wordt gesteld en wordt veroordeeld in de kosten van deprocedure." Veldstra zegt het te betreu ren dat 'dergelijke stappen nodig zijn'. Ook heeft hij een brief gestuurd aan de ge meenteraad. Hij vraagt de raadsleden het college van B en W aan te spreken op zijn 'nalatigheid'. Volgens een woordvoerster van de gemeente krijgt Veld stra 'binnenkort antwoord'. De teaxatiewaarde van zijn pand wordt volgens haar ver laagd. De behandeling van Veldstra's brieven heeft vol gens de ambtenaar lang op zich laten wachten omdat het zou gaan om een 'vrij in gewikkelde materie' en er 'heel veel zaken' liggen op de afdeling financiën. Op de achtergronden wil de woord voerster niet ingaan. „We praten liever niet met de krant over privé-personen." pilerend Leiderdoips bouwbedrijf had Leyhof graag af willen bouwen Poolreizigers vertellen in Oegstgeest over hun ervaringen Na een barre tocht van meer dan twee maanden, bij temperaturen van meer dan veertig graden onder nul, bereik ten vier Nederlanders enkele maanden terug te voet de Noordpool. Zij waren daarmee de eerste Nederlanders die deze uitzonderlijke prestatie volbrach ten. Twee van hen, Cas van de Gevel en Wilco van Rooijen, vertelden in het Oegstgeester Gemeentecentrum over hun ervaringen. Anderhalf jaar aan voorbereidingen waren aan de expeditie vooraf. Van conditietraining, oefenexpedities en studie tot - heel belangrijk - het zoe ken van sponsors. Om de expeditie te kunnen bekostigen werd onder meer een overeenkomst aangegaan met Ve ronica, dat een aantal uitzendingen aan de expeditie heeft gewijd. Tijdens de tocht trokken de expedi tieleden een grote slee achter zich aan met daarop al hun spullen: tent, slaap zakken, radio en voor meerdere weken eten, want tijdens de tocht zou de groep maar twee keer worden bevoor raad. De slee was speciaal voor de tocht ontworpen en kon behalve als slee ook dienst doen als kano. De maaltijden van de poolreizigers bestonden vooral uit vet. Veel vet. Tij dens de lange dagen verbruikten de expeditieleden soms wel zesduizend kilocalorieën per dag. Elke maaltijd werd daarom aangevuld met een spe ciale 'lekkernij' van de eskimo's, een soort worst die bijna volledig van puur vet is gemaakt. Als lunch namen de mannen vooral snoepgoed tot zich: Snickers. TwLxen, dat soort spul. IJsvorming op het lichaam was één van grote problemen waarmee de ex peditie te maken kreeg. Door de enorm lage temperaturen kreeg de transpiratie die ontstond tijdens het lopen (maar bijvoorbeeld ook tijdens de slaap) geen kans te verdampen. „Het gevolg was: overal een dikke ijs laag. In je kleren, je schoenen en soms zelfs in je slaapzak. Het is voorgeko men dat je je muts niet meer van je hoofd kreeg", aldus Wilco van Rooijen. Een ander probleem vormde het ijs waarop werd gelopen. Dat was vaak in beweging en door de stroming en de wind dreven kilometers grote ijsschot- sen soms totaal de verkeerde richting op. Dit zorgde ervoor dat de expeditie uiteindelijk bijna twintig dagen langer duurde dan gepland. „We hebben één keer zelfs een hele dag flink gelopen, toen aan het eind van de dag bleek dat we geen meter waren opgeschoten". De dagen werden allemaal volgens een vast patroon ingevuld: slapen, eten, lopen en weer slapen. En dat ze ventig dagen achter elkaar. Het hoog tepunt van de dag vormde de pauze rond een uur of twaalf. „Daar keken we altijd heel erg naar uit. Dan werd er namelijk soep gegeten en daar kun je op zo'n moment echt enorm van ge nieten", aldus Cas van Gevel. Na een tocht van meer dan duizend kilometer - honderdvijftig kilometer meer dan gepland - slaagden vier van de vijf expeditieleden er uiteindelijk in de Noordpool te bereiken. Eén pool reiziger moest onderweg met een rug blessure opgeven. Hij werd door het bevoorradingsvliegtuig mee terugge nomen. Inmiddels wordt al weer een nieuwe expeditie voorbereid. )RP» JUDYNIHOF [Cees, Jan, Cees, Jan. De i en Ceesen volgen elkaar i generaties op bij het Lei- Drpse bouw- en aanne- sbedrijf Meerburg. Tot vreugde van de huidige teur Jan Meerburg (60) het bedrijf ook in de toe- in de familie. Zoon Cees de zaak over. Al ge- 1 dat niet op stel en sprong, dl zijn opvolger eerst goed ken. „Ik hoef ook nog niet dig weg, maar ik wil het wel een beetje afbouwen. een jaar of vijf wil ik echt Meerburg Bouw is 1997 iar van de mijlpalen. Het ^teiderdorpse bedrijf bestaat jaar, directeur Jan Meer- kwam veertig jaar geleden ïnst, hij werd in juni 60 jaar is 35 jaar getrouwd. Re- lenoeg om vanavond een feest te organiseren op fnorm schip. Niet in Lei- 'rp, maar in Koudekerk, wilden ook graag naar Lei- ">rp varen, maar dat kan boot is te groot. He- zegt Jan. het bedrijf 135 jaar later •ou bestaan, kon timmer- jjan Meerburg zich in 1862 "Tiijnlijk niet voorstellen, (eenmansbedrijfje groeide bt een bouw- en aanne- •edrijf met ruim veertig lemers. In Leiderdorp zijn 'eer een kwart van alle wo- •n door Meerburg ge- 'd. Ook heeft de familie 'urg de hand gehad in een markante gebouwen de gereformeerde kerk, 'teen uit 1891, en de dans- >1 van Karei van der Linden hoek van de Engelendaal Buitenhoflaan. Meerburg in de toekomst 'eel kan bouwen in Leider- is de vraag. De bouwgrond op. Ook de Leyhof gaat nu ise in zonder Meerburg, projectontwikkelaar uit BAM, gaat deze wijk straks afbouwen. Jan Meerburg betreurt het dat deze klus niet naar zijn bedrijf is gegaan. „We hebben het hart van Leyhof ge- - bouwd en ik vind dat we dat best goed en snel hebben ge daan. Nee, ik ben niet boos op wethouder Van Dijk (van grondzaken - red.). Ik ben al leen een beetje verdrietig." Voorlopig is de hoop geves tigd op het bouwen van onge veer 120 huizen aan de Ruige- kade. Het weiland hier is al twintig jaar in handen van de ACL, een 'halve dochter' van Meerburg Bouw. Maar over de Ruigekade is het laatste woord nog niet gezegd. Omwonenden doen momenteel alles om het weiland open te houden. Meer burg kan hen aan de ene kant wel begrijpen. „Maar het plan komt niet uit de lucht vallen. De grond is al jaren bestemd voor woningbouw", zegt Jan Meer burg, die in de jaren zestig en zeventig soms werk moest af slaan, zo veel was er. De Leiderdorper heeft als geen ander ervaren dat het in de bouw 'hollen of stilstaan' is. Anderhalf jaar geleden was het bijvoorbeeld rustig, toen Meer burg op vergunningen moest wachten. Sinds die binnen zijn, heeft het bedrijf erg veel om handen. Niet alleen met projec ten in Leyhof en aan de Splin terlaan en op het bedrijventer rein in Roomburg, maar ook met het verbouwen en onder houden van bestaande wonin gen. „De economie is goed en dat merk je. Mensen gaan hun huizen opknappen." 'Kroonprins' Cees is niet bang dat Meerburg Bouw op de lange termijn niets meer te doen heeft. Al denkt hij wel dat de aandacht wellicht enigszins moet worden verlegd. „Waar schijnlijk moeten we ons meer richten op verbouwingen en op inbreidingslocaties. Je ziet dat gemeentes hun ruimten effec tiever gaan benutten, bestem mingen van panden verande- Jan Meerburg (60): „Ik hoef nog niet zo nodig weg. Maar ik v ren. Daar zit nog genoeg werk." vijf echt stoppen." efensie houdt vast aan gewraakte regeling voor personeel oegstgeest De verbouwing van het Groene Kerkje in Oegstgeest is in volle gang. Het door ongedierte aangeknaagde plafond wordt ver vangen en de afbladderende muren opnieuw gepleisterd. Vervolgens moeten de glas-in-loodramen in hun sponningen worden gezet. De aannemer verwacht het gerestaureerde kerkje over vijf weken op te leveren. foto dick hogewoning op 1 januari Er heeft zich ijwilliger gemeld, die de van speelgoed in de Mu- wil runnen. Thea van ie 'motor' van de speel-o- heeft aangekondigd nu stoppen. Dat wilde ze ei- al eerder, maar bij ge- !an een vervanger stelde r vertrek keer op keer uit. ;ek heeft nog een sprank- p dat er onder de 140 Ie mand is die haar werk wil 'men. Haar telefoonnum- 5893283. tijd werken en die het bedrijf willen verlaten, komen makke lijker in aanmerking voor wachtgeld. „Misschien lopen er één of twee mensen rond die daar wat aan hebben", zegt Van de Scheur. Ook voorzitter A. Vink van de dienstencommissie (onderne mingsraad) is diep teleurge steld. „Defensie stelt zich niet als een sociale werkgever op. Of je nu gaat verhuizen of gaat rei zen: het kost je een enorme smak geld." Te karig De bonden vrezen dat vooral 55-plussers en personeelsleden die niet naar Den Helder mee verhuizen de dupe worden van de door Defensie voorgestelde regels. Zo wil Defensie geen loon betalen voor de tijd die werknemers in de speciale MEOB-pendelbus naar Den Helder doorbrengen. De reis kosten van werknemers die op eigen gelegenheid reizen wor den slechts tot 2003 vergoed. Bovendien zouden werknemers die wél meeverhuizen met het MEOB een te karige vergoeding voor de extra kosten krijgen. „Defensie is er niet in ge slaagd dit soort zeer belangrijke praktische zaken op te lossen", stelt Van de Scheur vast. „Het is nu: óf verhuizen, óf je krijgt een hoop ellende. Wat is dat voor een keuze?" Bij Defensie was vanmorgen niemand bereikbaar voor com mentaar. fensie houdt vast aan de omstreden verhuisregeling r werknemers van het Marine Elektronisch en Op- i Bedrijf (MEOB) in Oegstgeest. Dat hebben de ruim honderd overgebleven personeelsleden vanmorgen ïhun werkgever te horen gekregen. Daarmee lijkt het flict over de verhuizing van het MEOB naar Den Hel- jweer in alle hevigheid opgelaaid. „De kans is heel re- dat er nieuwe acties komen", zegt Abvakabo-onder- idelaarX. van de Scheur. „Heel veel mensen zijn goed s op deze werkgever. overleg heeft 'geen spat' opgele verd, zegt M. Oskam van de vakbond CFO. „We kregen te horen dat Defensie ons niets te bieden had. En dus waren we snel klaar." Defensie heeft maar op enke le details water bij de wijn ge daan. Wie bij een MEOB-onder- deel werkt dat al in 1999 ver huist, krijgt te maken met een iets soepelere overgangsrege ling. En 55-plussers dié in deel- stgeest maarten keulemans joverleg met Defensie liep in ivast, toen de bonden het I Defensie voorgestelde sys- i van verhuis- en reiskos- [ergoedingen unaniem van I veegden. Een arbitrage- nissie van het Centrum f Arbeidsverhouding Over- lspersoneel (CAOP) raadde ensie aan nogmaals met de Hen te praten. Maar ook dat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 15