Rafter met
neus op net
naar winst
Svetlana Sjorkina is nog
geen echte turnkoningin
Bronzen medaille lichte dubbel-vier schrale troost voor roeiploej
Sport
Van Moorsel
teleurgesteld
in de KNWU
Coulthan!
wint saaiy
Grand Pr»
van Italië
MAANDAG 8 SEPTEMBER 1997
chef willem spierdijk, 071 -5356464, plv -chef rob onderwater, 07 j
Theunisse zwaargewond na aanrijding
annecy» Bart Brentjens moet zich zonder de steun van trainer-
manager Gert Jan Theunisse voorbereiden op de wereldtitel
strijd over twee weken in Zwitserland. De oud-renner raakte tij
dens een training in Frankrijk zwaar gewond bij een ongeluk.
Theunisse botste tijdens een afdaling frontaal op een auto. Hij
werd bewusteloos naar het ziekenhuis gebracht. Door de klap
zijn spieren en pezen in zijn lichaam losgerukt. Vanaf zijn mid
del had hij geen gevoel meer, maar dat komt nu langzaam terug.
Theunisse hoeft niet in het ziekenhuis te blijven. Hij kan echter
nog niet worden vervoerd. Brentjes eindigde gisteren in Frank
rijk in de laatste wedstrijd om de wereldbeker mountainbike als
zevende. Winnaar van de wereldbeker werd de Fransman Mi
guel Martinez. De Nederlandse olympisch kampioen neemt in
de stand een dertiende plaats in.
Chardon nationaal kampioen vierspan
deurne» Vierspanrijder IJsbrand Chardon is in Deurne met over
macht opnieuw Nederlands kampioen geworden. Het was zijn
twaalfde nationale titel. Ton Monhemius werd tweede. Harry de
Ruyter legde beslag op de derde plaats. Deurne was de laatste
wedstrijd in de competitie om het kampioenschap. Lijstaanvoer
der Chardon uit Schipluiden had na negen wedstrijden 42 pun
ten, Monhemius stond op 40 punten. Nog nooit was de afstand
in de kop van het klassement zo klein geweest. Anders dan voor
afgaande jaren moest Chardon echt rijden voor de titel. Na de
onderdelen dressuur en vaardigheid stond de regerend kam
pioen op 28.3 strafpunten. Monhemius had er 60.1. De mara
thon, het laatste onderdeel, reed Chardon gisteren nagenoeg
foutloos. Alleen in het C-traject waai- de paarden moeten stap
pen, kreeg de kampioen 0,2 tijdfouten. Mark Weusthof was de
enige die op dit onderdeel foutloos bleef.
Vier gouden medailles voor judoka's
bonn» Tijdens de Open Duitse judokampioenschappen in Bonn
hebben Nederlandse judoka's vier gouden medailles gewonnen.
Edwin Steringa (in de klasse tot 78 kilo) Mark Huizinga (tot 86
kilo), Dennis van der Geest (boven 95 kilo) en Edith Bosch (tot
66 kilo) wonnen hun finalepartijen. Steringa won van de Duitser
Radstadt. Huizinga klopte de Fransman Vincenzo Carabetta.
Van der Geest was de meerdere van Ralf Koser uit Duitsland en
Bosch won van de Duitse Anja von Rekovski. In het klassement
boven de 95 kg werd Danny Ebbers gedeeld derde. Nancy van
Stokkum won brons in de categorie tot 61 kiJo.
Tom Coronel opnieuw snelste in Japan
nishi sendai Tom Coronel heeft de zevende race om het Japanse
Formule 3-kampioenschap gewonnen. De 25-jarige Haarlemse
coureur is daarmee zeer dichtbij het kampioenschap. Voor
Coronel betekende de winst gisteren op het circuit van Nishi
Sendai de vijfde overwinning van het Japanse seizoen. De
Noord-Hollander liet begin augustus de zesde race aan zich
voorbijgaan. Coronel won toen in Zandvoort de Marlboro Mas
ters of Formula 3. „Met een vijfde plaats in de volgende race ben
ik al kampioen", aldus Coronel, die voor volgend seizoen op een
plaats in de Formule I hoopt. De volgende race in Japan is op 28
september op het Monegi-circuit bij Tokio.
Golfer Rocca wint Europese Masters
crans-sur-sierre De Italiaanse golfer Costantino Rocca heeft
zondag in Zwitserland de Europese Masters gewonnen. Hij
greep de titel en de winstpremie van 450.000 gulden met een
slotronde van 62 slagen, negen onder par. Rocca kwam daarmee
uit op een totaalscore van 266. Hij bleef de Zweed Robert Karls-
son en de Brit Scott Henderson voor. Beiden eindigden in de ijle
lucht van Crans-sur-Sierre op een score van 267 slagen.
Eindelijk weer succes Australische school
Ergens op een achterafbaan van Flushing Meadows ston
den gisteren tijdens de vrouwenfinale van de US Open
drie mannen te overleggen bij een net: twee veteranen en
één jonge tennisser. Eén van de oudjes deed de jonge
speler iets voor dat te maken had met de spreidstand
vóór het volleren. Curieus gezicht. De leerling was Patrick
Rafter, de leraren Tony Roche en John Newcombe, sa
men goed voor tien Grand Slamfinales. Natuurlijk won
Patrick Rafter daarna de finale van de US Open 1997 van
Greg Rusedski (6-3 6-3 4-6 7-5). Dat kon niet anders, met
zulke leraren.
new york rene van hattum
gpd-verslaggever
Roche en Newcombe zijn man
nen van de generatie grote ten
nissers die Australië in de jaren
vijftig, zestig en ook nog begin
jaren zeventig voortbracht. Rod
Laver was de beste van alle
maal, maar Newcombe en Ro
che kwamen daar vlak achter.
Samen met Ken Rosewall. Alle
maal pure service-volleyspelers.
Noodgedwongen, omdat in
Australië in die tijd alleen nog
maar tennisbanen van gras la
gen.
Heel Australië kent die gene
ratie nog omdat ze van het land
een toonaangevende tennisna-
tie maakten. Het zijn helden
van toen, mannen die op een
zelfde voetstuk staan als de ge
neratie Cruijff en Van Hanegem
bij ons. Zij zetten tevens een
trend die in Australië nooit
meer week: Australiërs tennis
sen altijd met hun neus het
liefst zo dicht mogelijk op het
net. Zo leren ze het van kinds af
aan en zo spelen ze het tot in
den treure.
Nadat John Newcombe in
1973 de US Open won, slaagde
geen Australiër er echter meer
in om in New York te laten zien
dat de Australische school nog
steeds kampioenen kon maken
voor tennis op hardcourt. Na
tuurlijk was er Pat Cash, de
Wimbledonwinnaar van 1987.
Maar dat was op gras en na dat
ene grote succes schitterde
Cash eigenlijk nooit meer.
Met Patrick Rafter stond er af
gelopen twee weken op Flus
hing Meadows een tennisser op,
die in alles deed denken aan al
le grote kampioenen die Austra
lië ooit kende. Twee weken lang
stond hij met zijn neus op het
net, stormde hij na zijn eerste
en tweede opslag naar voren en
zeven wedstrijden lang dicteer
de hij iedereen met ijzeren pols
de les. Zelfs Michael Chang -
nooit al te scheutig met compli
menten over tegenstanders -
gaf, nadat hij zaterdag in de hal
ve finale door Rafter in drie sets
opzij was gezet, toe dat hij sim
pelweg van een speler had ver
loren die geweldig tenniste.
Servicegeweld
Iets anders kon Greg Rusedski
er gisteren ook niet van maken.
Jonas Björkman was zaterdag in
een gevecht van vijf sets nog
wel bezweken onder het enor
me servicegeweld van de Cana
dese Brit, die gisteren net als
Rafter zijn eerste Grand Slamfi-
nale speelde. Maar Rafter deed
gisteren wat hij alle eerdere
wedstrijd in New York ook
deed. Hij retourneerde ook als
een vorst en liet Rusedski veel
Patrick Rafter schreeuwt het uit na
meer voor zijn punten spelen
dan de import-Brit het hele
toernooi nog had moeten doen.
Hoewel het misschien verras
send leek dat Rafter de finale
haalde, was het dat niet. De
Australiër stond dit jaar al in vijf
finales. Net zoveel als Pete Sam
pras en Michael Chang. Hij won
er alleen niet een van, waar
Chang en Sampras ze allemaal
wonnen. „Maar hier is alles op
zijn plaats gevallen", zei de dol
gelukkige 24-jarige tennisser,
zijn zege op Greg Rusedski in de finale
die tegenwoordig op de Ber
muda-eilanden woont en de
Nederlandse Edith Pijpers als
vriendin heeft.
Wanneer de puzzelstukjes op
hun plaats begonnen te vallen,
had Rafter eerder in de week al
gezegd: in het Davis Cup-duel
in februari tegen Frankrijk had
hij puur en alleen door te vech
ten een overwinning wegge
sleept tegen Cedric Pioline.
Daarmee had hij het kwakkel
jaar 1996, waarin hij vaker ge-
van de US Open. foto reuters
blesseerd was dan fit, definitief
afgesloten. „Sindsdien weet ik
dat ik alles kan als ik maar
vecht."
Dat zullen die twee mannen
hem gisteren op dat achteraf-
baantje, bij dat onderonsje aan
het net, ook nog wel een keer
hebben ingepeperd. Want Ro
che en Nemcombe stonden
daar ook niet toevallig met Pa
trick Rafter, ze coachen samen
ook het Australische Davis Cup
team.
Svetlana Sjorkina was tijdens de
WK turnen in Lausanne de suc
cesvolste deelnemer. De 18-jari-
ge Russische verzamelde twee
gouden en drie zilveren medail
les. Aan haar titel in de meer
kamp voegde ze in het weekein
de goud op de brug toe.
Met Sjorkina heeft Rusland
weer de beschikking over een
turnster die internationaal een
dominante rol kan spelen. Haar
technische capaciteiten komen
vooral tot uitdrukking aan de
brug, waarop ze in Atlanta
olympisch goud veroverde en
titelverdedigster was. Maar ook
bij het paardspringen legt zij
een complexiteit aan de dag die
door vrijwel niemand wordt
overtroffen. Door een onfor
tuinlijke eerste sprong was ze
echter op slag kansloos gewor
den voor een derde gouden
plak. Ze kwam bijna vol op haar
gezicht terecht en kreeg een be
schamend cijfer van 4,537.
Sjorkina toonde zich nog
geen echte persoonlijkheid die
met haar uitstraling ook bij het
publiek steeds extra enthousias
me kan brengen. Zoals bijvoor
beeld de legendarische Svetlana
Boginskaja dat kon. Zij wist te
boeien door haar manier van
bewegen en dwong ook buiten
de vloer respect af. Boginskaja
was een ware turnkoningin,
Sjorkina moet nog bewijzen dat
zij in dat opzicht een waardig
opvolgster kan worden.
Gisteren was het publiek ech
ter weer vergevingsgezind voor
de Russische, die zowel op de
evenwichtsbalk als op de vloer
schitterde. Vooral op dat laatste
onderdeel imponeerde Sjorkina
met haar gracieuze bewegin
gen. Ze kreeg net als de Roe
meense Gina Gogean 9,800
punten, maar de titel ging de
Russische voorbij wegens een
mindere waardering voor de
kwalificatie. Gogean had al eer
der de titel op de evenwichts
balk behaald.
Grote verrassing op de laatste
dag van de strijd om de wereld
titels was de overwinning van
de Fin Jani Tanskanen bij de
mannen aan het rek. Met een
hoog uitgevoerde Kovacs-salto
en een gestrekte Deltsjev-salto
was zijn score op dit onderdeel
9.700. Tot zijn grote verbazing
zag de 21-jarige Fin dat titel
houder Carballo uit Spanje zijn
prestatie niet kon overtreffen.
Toen daarna ook de Wit-Rus
Ivankov een fatale fout maakte,
had de nieuwe wereldkampioen
enkele minuten nodig om weer
'tot bewustzijn' te komen. Bijna
vijftig jaar geleden, in 1950, be
haalde zijn landgenoot Paavo
Aaltonen bij het WK in Basel
ook de gouden medaille op dit
onderdeel.
De Italiaan Joeri Chechi bleef
de 'lord van de ringen'. De
olympische kampioen bracht
voor de vijfde keer de wereldti
tel op zijn naam met een schit
terende oefening. „Ik wist dat er
niets mis kon gaan", zei hij een
voudig na afloop.
Bij het paardvoltige deed zich
de zeldzame situatie voor dat
drie turners met 9,700 punten
een identieke score kregen. Vol
gens de nieuwe regels kreeg de
Duitster Valeri Belenki het goud
omdat hij tijdens de kwalificatie
eerder in de week beter pres
teerde dan de Fransman Pouja-
de en de Zuid-Koreaan Gil Su.
De Rus Alexej Nemov, vijf
voudig medaillewinnaar in At
lanta revancheerde zich voor
zijn 26ste positie in de meer
kamp. Hij mag zich wereldkam
pioen vloeroefening noemen.
Gina Gogean in actie op de evenwichtsbalk. De Roemeense behaalde de titel op dit onderdeel.
Leontien van Moorsel is teleur
gesteld in de Koninklijke Neder
landse Wielren Unie (KNWU).
Dit verklaarde ze zondag na
haar overwinning in een criteri
um in Goor. Gezien de resulta
ten die de veelvoudige wereld
kampioene dit seizoen heeft
neergezet, verwachtte de ren-
ster een uitnodiging voor de
wereldtitelstrijd tijdrijden vol
gende maand in San Sebastian.
Die bleef uit.
Van Moorsel behaalde dit sei
zoen de nationale titel in de ra
ce tegen de klok. Op de baan
pakte ze het goud op de drie ki
lometer achtervolging. Met de
overwinning van zondag in
Goor bracht ze het aantal zeges
op achttien. „Ik reed in Goor
vier meiden van de nationale
selectie op een ronde", zei Van
Moorsel. „Dat zegt toch wel iets
over mijn kwaliteiten. Maar
bondscoach Piet Hoekstra heeft
dit seizoen nog geen woord met
mij gewisseld. Ik vind het onbe-
grijpelijk."
Van Moorsel behaalde onder
Hoekstra de grote successen in
haar carrière. Ze behaalde we
reldtitels en won twee keer de
Ronde van Frankrijk voor vrou
wen.
Turnbond begint
niet wereldbeker
De Internationale Turnbond
(FIG) begint nog dit najaar
met een serie van vier we
reldbekerwedstrijden, die
volgend jaar moeten uitmon
den in een World Cup-finale.
Het besluit om een wereld
beker te gaan houden, is het
gevolg van een eerdere be
slissing om in het jaar waarin
geen WK wordt gehouden,
toch een topevenement te
organiseren.
De selectie voor de wereld
bekerwedstrijden gebeurt op
basis van een wereldranglijst
die zowel voor de mannen
als vrouwen per onderdeel
wordt opgemaakt en ha elk
toernooi wordt geactuali
seerd. De twaalf beste gym
nasten per onderdeel worden
uitgenodigd.
monza ivo op den campj
gpd-verslaggever
q
Een nieuwe formule, r
waar het Grand Prix-*1
naar op zoek moet. ïl
worden immers niet
op het circuit beslist, nL
de pit. De Grand Prixvc;
lië in Monza was eeiq
processie van in het
van elkaar rijdende ml
zonder noemenswaard^
haalpogingen. Voor o*,'
ding zorgden slechts L
stops, die uiteindelijke
winst en verlies besj„
McLaren-Mercedes
keer zijn huiswerk hetu
gedaan, met als resulta»
vid Coulthard op de
trede van het podium.
Jos Verstappen, als tv^r
ste gestart, kwam al na:
ronden naar de pits 1%
mechanisch defect aa&(
Tyrrell-Ford. Hij viel ms
bleek dat het euvel aa„
luchtdruksysteem nieiL
kon worden verholpen.^
Het is te hopen dat $fl€
ter Stallone zijn ins^
voor de Formule 1-fiLj
hij wil gaan maken nieije
halen uit de optocht L
door het park van
trok. De filmster wasrs
naar Italië gekomen oije
contract met Formule 1
roe Bernie Ecclestone
kenen over een specti
speelfilm rond het exclj
Grand Prix-wereldje,
anderhalf jaar moet di
die een beeld moet s<
over de sensatie van
een, klaar zijn", verteT
acteur. Gelukkig nam l(te
de moeite de hele raceL
kijken, want hij zou nte
andere gedachten
komen.
Na de opwinding die
lone voor de start tef-
bracht, sloeg de saaiheL
Misschien dat de overll
lende autosportbond FD
nog niet zo slecht j
heeft door voor volgenii
ingrijpende veranden
aan te kondigen dieji
een betere veilighek i
voor meer actie moetefü]
gen.
De Schot Coulthard
uit de startblokken, n?n
drie plaatsen goed en ito
de zich achter Jean Alt
Heinz-Harald Frentzerl
derde plek. Achter he?n<
ten Giancarlo Fisichellj
ques Villeneuve, Mikai
nen en Michael Schuni
aan. Aan die volgorde:
derde niets, tot na ruii
race de noodzakelijkei/é
en bandenstops aan dj
kwamen. L
Als eersten kwamA
beide Williams-rijder
nen. „Fout", riep Frt,
na afloop meteen, „vip
andere konden toen nl
paar snelle ronden ma t
nig benzine rijden." ftr
de Duitser als titelkanfk
Villeneuve verloren eijrl;
bare punten door in hl
reldkampioenschap. Ier
m
Echt spannend weÈg
toen leider Alesi en ioi
volger Coulthard gelijj-
hun monteurs opzochp?
Fransman reed als jad
binnen, maar de Schsn
zijn neus voor bij hetbei
ten van de pitstraat. ,J
pitstop hebben we d-^_
gewonnen. Fantastisci,
de jongens deze
handelden. Het was pel
Daarmee was het j_
werk voorbij. De o|ar
werd weer in
zonder dat er ook ma?
veranderde in de volgoj
Coach Jan Klerks: 'In vergelijking met het buitenland zijn wij niet professioneel genoeg bezig'
tim brouwer de koning
In champagne heeft Jan Klerks even geen trek.
Felicitaties met de bronzen medaille van 'zijn'
lichte dubbel-vier wimpelt de coach bijna ver
ontwaardigd af. De derde plaats op de slotdag
van het wereldkampioenschap in het Franse
Aiguebelette vindt hij leuk voor Sigrid Winkel
huis, Hedi Poot en de tweelingzusjes Brechje
en Floortje van Eijk. Maar hun succes in een
nieuw en bovendien niet-olympisch nummer
(met slechts zeven deelnemers) kan de roem
loze aftocht van de Nederlandse roeivloot niet
maskeren.
Dat de enige boot waaraan hij helemaal
geen aandacht heeft besteed met een medail
le naar huis gaat, stemt Klerks alleen maar
droeviger. Hij stak dit jaar de meeste energie
in de dubbel-vier (Bartman, Loefs, Eggen-
kamp, Simon) en skiffeur Pepijn Aardewijn,
maar moest machteloos toezien hoe de het
kwartet als zevende en de eenling als zesde
eindigde. „Ik ben als coach verantwoordelijk
voor hun prestaties", zegt Klerks met een
sombere blik, „dus moet ik mij op mijn posi
tie beraden. Het is ook een signaal naar de
roeibond. Ik moet van anderen horen dat ik
verbeteringen in de situatie kan aanbrengen."
Klerks is er de man niet naar om na een te
leurstellend WK bij de bond te zeuren om
meer geld. „Dat zou je mij kunnen verwijten.
Ik ben niet zo'n vechter en vind het bijna gê
nant om de beleidsmakers te attenderen op
onze beperkingen. In vergelijking met het bui
tenland zijn wij niet professioneel genoeg be
zig. Niet alleen de Engelsen betalen hun roei
ers 40.000 gulden per jaar. Ook in een land als
Polen gaan er bakkeh geld bij. Maar het kan
ook anders, zoals in de Verenigde Staten. Daar
mogen alle nationale kampioenen naar het
WK, maar moeten ze per persoon wel 700 gul
den neertellen."
Dat laatste model spreekt Klerks, ondanks
zijn aanstelling als bondscoach in wezen nog
steeds een vrijwilliger, het meest aan. Hij hun
kert naar de tijd dat hij als clubcoach bij Die
Leythe actief was en later op basis van een on
kostenvergoeding Nico Rienks en Ronald Flo
rijn naar olympisch goud loodste. „Dat waren
niet mijn slechtste jaren. Nu stort de bond
weliswaar elke maand een leuk bedrag op
mijn rekening, maar voor dat geld moet ik
veel tijd besteden aan zaken die niets met het
eigenlijke coachen te maken hebben. Alles
wat niet op de fiets gebeurt, kost mij oneven
redig veel energie. Zo lang de resultaten goed
zijn, neem ik die minder leuke kanten van
mijn werk voor lief. Maar mocht de roeibond
mij ooit trainingscoördinator maken, dan stap
ik op."
Zo ver zal het vermoedelijk niet komen.
Tjark de Vries, voorzitter van de Commissie
Top Roeien, noemt Klerks 'een waardevolle
coach'. „Ik kan me voorstellen dat Klerks zich
in zijn eergevoel als coach voelt aangetast. We
moeten van deze tegenvallers leren. Volgende
week maandag praten we met de trainers over
het jaarplan 1998. Om het niveau van het Ne
derlandse roeien omhoog te krijgen, moeten
we de coaches ontlasten van logistieke be
slommeringen. Daarnaast moeten de coaches
elkaar een kijkje in de keuken gunnen. Zij
moeten niet alleen hun voorgerechten aan
anderen laten zien, maar ook hun hoofdge
rechten."
Kris Korzeniowski deelt die conclusie. „We
moeten voortaan uniformer te werk gaan",
zegt de 55-jarige globetrotter. De Poolse Ame
rikaan is echter zeer te spreken over de zeven
de plaats van de nieuwe Holland Acht. „Daar
ben ik voor 105 procent tevreden over. Al is
een coach natuurlijk nooit blij als hij geen
medailles wint. Eeke van Nes en Piëta van
Dishoeck worden hier knap vierde, maar ik
heb trainingstijden van hen die nog een stuk
sneller zijn. Maar voor paniek is geen reden.
We hoeven onze roeiers niet opeens 40.000
gulden te gaan betalen. Een flexibele baan
voor 20 uur in de buurt van de Bosbaan zet
meer zoden aan de dijk. Nederlanders zijn
niet geschapen om fulltime te roeien."
Engelsen zijn dat in sommige gevallen wel.
Tim Foster, ploeggenoot van superstar Steve
Redgrave in de onverslaanbare vier zonder
stuurman, heeft zijn studieboeken weliswaar
bij zich, maar kijkt ze nauwelijks in. DC
sen roeien de hele week bewust met (1
pen op. Sinds de dood van prinses Dil
len zij contact met het thuisfront uit
finales. Samen met de tennisser Rusef
de roeiers de enige Engelse sporters d[
dag van de begrafenis in actie komen, j
„Ik zit hier met gemengde gevoelen
Foster met een gouden medaille op i
blote buik. „Zo'n wereldtitel is een IJ
hoogtepunt, maar ik ben ook met 1
dachten bij de mensen in Engeland, f
ben voor de finale in minuut stilte inL
nomen en bij de huldiging - zondeijy
dat hadden afgesproken - onze hooiP'
bogen."
Met hun even sterke als ingetogen c|
maken de Engelse roeiers er op hun nf
rouwdag het beste van. Een dag later J
zij hun vlag, die de hele week halfstf"
gehangen, eindelijk opbergen. In hel,
landse kamp is geen sprake van vlaf1"
Daar moet de champagne de nasi®
een teleurstellend verlopen WK wegspl
