ric Gerets
;n de kracht
ra.n een
jware 'Duvel'
Makaay en Vierklau: voortdurend 'vakantie' bij Tenerife
TT
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1997
rende ervaring waar Gerets niet graag aan wil
worden herinnerd.
„Spehar zwichtte voor het geld en het be
stuur heeft het uiteindelijk goedgevonden
om hem voor 200 miljoen frank te laten gaan.
In het moderne voetbal zullen we moeten le
ren leven met de mentaliteit van bepaalde
voetballers die, voor alles, vooral veel geld
willen verdienen. Het contract dat Monaco
Spehar belastingvrij bood, deed voor ons de
deur dicht. Daar kunnen we in België niet
meer tegenop. En in Nederland straks ook
Topscorers zijn schaars. „Stephar is een
spits die goed is voor minimaal 25 doelpun
ten per seizoen. Met hem erbij zou het voor
mij hier in Brugge heel wat gemakkelijker
zijn geweest. Sinds zijn transfer word ik over
spoeld met stapels offertes van spelersmake
laars die aanvallers in de aanbieding hebben.
Van alle kanten en tegen alle prijzen. Het is
moeilijk het kaf van het koren te scheiden.
Maar u hoort mij niet klagen. Ik heb een aan
genaam vak. Ik word betaald om prestaties te
leveren en als trainer weet je nu eenmaal dat
dit soort dingen kan gebeuren."
Gevierd
Hans van Breukelen is directeur bij FC
Utrecht, Sören Lerby is spelersmakelaar, Ro
nald Koeman inmiddels assistent-bonds-
coach, Berry van Aerle postbode en Eric Ge
rets, de aanvoerder van het fameuze PSV-elf-
tal dat in 1988 Europees kampioen werd, een
gevierde trainer/coach. Aanvankelijk één jaar
van Club Luik, de afgelopen twee seizoenen
van Lierse SK en sinds juli van Club Brugge.
Zijn ster is snel gestegen.
„De laatste drie jaar zijn voor mij een
sprookje geweest. Het gaat allemaal heel snel.
Na Club Luik had ik niet verwacht zulke
mooie jaren te zullen meemaken. Ik heb nu
drie jaar in de picture gestaan en veel publi
citeit meegepikt. Als ik ook bij Club Brugge
zou slagen, kan mijn carrière in principe niet
meer stuk. Na Brugge zou een nog grotere
club een logisch vervolg zijn. Ik zal er voor
gaan, maar inzet is geen garantie. Als het zo
mocht zijn, zeg ik ook ja tegen clubs als FC
Antwerp of Germinal Ekeren. Daarvoor voel
ik mij niet te groot. Als ik me maar gelukkig
voel."
„Ik heb als voetballer goed mijn geld ver
diend, zonder nu te zeggen dat ik schatrijk
ben. Het verklaart misschien waarom ik nog
altijd zo ambitieus ben. Hoewel: het is na
tuurlijk ook de aard van het beestje. Ik wil
winnen, altijd en overal."
Overwinningen schenken veel voldoening,
maar er is méér in het leven van Eric Gerets.
„Niets is mooier dan na afloop van een wed
strijd door vrienden en kennissen te worden
uitgenodigd om samen in de stad wat te eten
en te drinken, de lekkerste kreeft en de beste
Chablis Grand Cru. Uit Rekem bij Maastricht,
waar ik woon, reizen ze me na, ze komen van
220 kilometer ver. Ze kwamen voor mij naar
Luik, naar Lier en nu weer naar Brugge. Niets
gaat er voor mij boven een samenzijn met
vrienden. Zónder zou ik niet kunnen. Ja, ge
lukkig heb ik veel vrienden, uit alle geledin
gen van de maatschappij. Ik kan uit ervaring
zeggen: het is een ontzettende rijkdom."
Ander belgie
Volgende week, tijdens Holland-België, de
cruciale match in het kwalificatietoernooi
voor het wereldkampioenschap in Frankrijk,
is Gerets door een sponsor uitgenodigd in de
Kuip aanwezig te zijn. Naar België-Nederland
0-3, op 14 december in Brussel, moet niet
meer worden teruggeblikt, vindt hij. „Daar
speelde een ander België dan het België van
nu. In het elftal staan nu andere spelers, er is
een andere trainer en een andere instelling.
De nieuwe bondscoach beziet het positivis
me. Dat is verstandig. Als men zou zijn blij
ven janken, zou men zijn ondergegaan in ne
gativisme. België hoort gezien de huidige ka
rakterwijziging op het WK thuis. Als het niet
mocht lukken tegen Nederland zijn we twee
de en zullen we die barrage-wedstrijd moe-
De angst om opnieuw door de Hollanders
te worden weggetikt, heeft de Rode Duivels
niet langer in de greep, weet Gerets. Ook niet
na Club Brugge-Ajax 1-4, recent in de voor
bereiding op het seizoen.
„Het was voor mijn ploeg een oefenwed
strijd die ik heb aangegrepen om wat te expe
rimenteren. Wij hebben fouten gemaakt en
daarvan geleerd. Tegen dit Ajax kun je, zoals
wij deden, niet open en bloot spelen. Tegen
Ajax moet je de ruimtes klein houden. Dat
lieten wij na. Wij hadden te veel balverlies en
Ajax had helemaal géén balverlies. Ja, na af
loop heb ik inderdaad gezegd dat we Ajax
voor deze gala-avond nooit meer zullen vra
gen. Ach, persconferenties moeten natuurlijk
ook een beetje amusant zijn."
r Lierse SK volbrach t Eric Gerets vorig seizoen
krachttoer die niet voor mogelijk was
ouden: hij veroverde de eerste landstitel sinds
10. De ex-PSVer weet niet wat hem als
mterend trainer overkomt. „Als ik nu ook bij
b Brugge slaag, kan mijn carrière niet meer
k.Gerets over 'gebuisde'spelers, vriendschap
Nederland-België, de cruciale match in het
\ilificatietoernooi voor het WK in Frankrijk
volgende week wordt gespeeld. „Daar staat
Eric Gerets: „België hoort gezien de huidige karakterwijziging op het WK thuis." foto gpd
'Als we waren blijven janken, was de Belgische ploeg
ten ondergegaan aan negativisme'
ander België dan het België van de eerste
istrijd.
msasa^mm
et oog van de meester ontgaat
I vrijwel niets. Denis Kljoejev
telde bij Feyenoord niet meer
mee. Haan had geen plaats voor hem, niet in
het elftal, niet bij de reserves. Hij moest op de
tribune zitten. Na één helftje in een oefen
wedstrijd met onze reserves heb ik hem
meteen gepakt, voor Lierse. 'Zo'n superta
lent', zei ik tegen het bestuur, 'laat ik niet
gaan."
Bij Feyenoord kwijnde de jonge Rus weg,
bij Lierse SK brak zijn lach door. „Plotseling
zag ik een heel gelukkig mens. Ik vond dat
mooi, heel mooi. Misschien nog wel mooier
dan mijn kampioenschap vorig seizoen met
Lierse. Dat soort kleine dingen maakt het le
ven voor mij af."
In Lier, bij de eerste de beste gelegenheid,
nam Eric GeretsVn Russische aanwinst mee
het café in. „Twee keer ben ik met Kljoejev
op pad geweest. Twee keer heb ik hem ge
leerd een goed glas Belgisch bier te drinken
en nog een behoorlijk zwaar bier ook, een
Duvel. En toen is hij pas goed losgekomen, in
z'n gebroken Nederlands en met handen en
voeten soms. 'Trainer' zei hij al na twee we
ken, 'ik heb met u nu al meer gesproken dan
met Haan in een heel jaar."
Er groeide tussen trainer en pupil een zeld
zame vriendschap. „Op het einde hadden we
een relatie als die tussen vader en zoon. Toen
ik afscheid nam en naar Club Brugge vertrok,
is hij mij komen bedanken, met de tranen in
de ogen. Zelf was bij graag met mij meege
gaan naar Brugge. Misschien was het wel zo
ver gekomen. Maar Schalke '04 is ook geen
slechte keuze. Een goede club is nu belang
rijk voor z'n verdere ontwikkeling."
Beleving
Eric Gerets leidde Lierse SK afgelopen sei
zoen naar de eerste landstitel sinds 1960. De
ambitieuze trainer volbracht in stadion Het
Lisp een krachttoer die niet voor mogelijk
was gehouden. Niet alleen Kljoejev, alle spe
Eric Gerets in zijn PSV-tijd, tijdens een wedstrijd tegen Ajax. Rechts Brian Roy, in het midden Ge
rald Vanenburg. foto archief anp
Iers voelden zich stilaan zonen van de trai
ner. „Na de training een kopje koffie, een
potje kaarten of wat praten over het leven.
Met Lierse heb ik getoond wat kan worden
bereikt met kameraadschap en gemoedelijk
heid, met wilskracht en beleving en met we
derzijds respect voor elkaar en voor eikaars
lichaam. Ja, op training,.want dan hebben ze
het in wedstrijden ook"
Enige scepsis ontdekte de trainer bij zijn
entree wel. „De spelers kenden mijn reputa
tie als voetballer. Sommigen hadden schrik
van mijn komst. Een week a tien dagen heeft
dat geduurd. Toen was het ijs gebroken. Als
trainer ben ik net even iemand anders dan
als mens. Ik doe niets speciaals. Ik werk al
leen op een manier, waarop ik mij zelf ook
goed moet voelen. Beleving moet er zijn, tij
dens wedstrijden, maar ook op trainingen.
Wie op training geen beleving toont, mag van
mij naar boven gaan om een transfer te doen,
wie het ook is."
Zorgvuldig stelde de 89-voudig oud-inter
national in Lier z'n selectie samen. „Ik heb
goed uit mijn doppen gekeken. Ik haalde
geen topspelers in huis, wel veel gebuisde
spelers, zogenaamde twijfelgevallen die nog
te betalen waren: Denis Kljoejev van Feye
noord, Stanley Menzo van PSV, Paul Haagdo
ren van Anderlecht, Eric Van Meir van Char
leroi, Andrzej Rudy van FC Köln en Bart de
Roover van AA Gent; stuk voor stuk jongens
die uit het goede hout waren gesneden en vol
revanchegevoelens zaten. Qua prestaties ble
ken ze een schot in de roos te zijn. Op een
gegeven moment was Lierse met vijf interna
tionals zelfs hofleverancier van de Belgische
nationale ploeg."
Lierke Plezierke bestond niet meer? „Suc
ces was bij deze club oorspronkelijk van on
dergeschikt belang. De ambitie om elke week
te presteren was er niet. Dat is inmiddels
drastisch veranderd. Ik kreeg de boodschap
mee voor resultaten te zorgen. We zijn niet
voor niets kampioen van België geworden."
Frusterend
Als trainer bewijst de gewezen verdediger een
aanvaller pur sang te zijn. „Mijn voetbalvisie
is gevormd in Nederland, bij PSV. Bij Lierse
heb ik de kans gekregen mijn elftal op te bou
wen, meteen vanaf de eerste dag en op een
wijze zoals ik het voetbal zie: met één cen
trumspits, twee aanvallers daarachter, vier
middenvelders, twee verdedigers en een libe
ro. En iedereen mag zich bij mij uitleven. Van
Meir, de libero, was mijn topschutter. Dat
zegt genoeg. 3-4-3 is in mijn ogen een sys
teem dat veel mogelijkheden biedt om aan
vallend te spelen en dus om het publiek te
vermaken. Met Club Brugge speel ik 4-4-2,
voorlopig, door omstandigheden. Maar op de
lange duur zal het er ook hiervan komen."
De spil van zijn elftal, de Kroatische spits
Robert Spehar, brak onverwacht zijn woord.
Hij keerde Club Brugge na de eerste speeldag
al de rug toe. Bezweken voor een lucratief
contract van AS Monaco. Het is een frustre
nooit spendeerde Club Deportivo
"enerife zoveel geld aan transfers als
leze zomer. Er werd voor ruim vijftig
miljoen gulden inkopen gedaan bij
liverse clubs, waaronder Vitesse. De
Arnhemmers kregen ongeveer 25
miljoen voorFerdi Vierklau en Roy
Makaay, die morgen hun debuut
zken in de Spaanse Primera Division.
i|n Santa Cruz moeten ze wennen aan
n andere voetbalwereld. „Hier wordt
o tegen je opgekeken datje zelfs geen
boodschappen hoeft te doen. Die
worden gebracht.
doorRENZE LOLKEMA
Het is deze week gemiddeld zo'n 28 gra
den in Santa Cruz, hoofdstad van Te
nerife, een van de zeven Canarische eilan
den voor de kust van noordelijk Afrika. In
deze temperatuur mogen Vierklau en Ma
kaay respectievelijk zeven en zes jaar wo
nen en werken. Vanaf nu blijft het dragen
van een korte broek niet meer beperkt tot
het voetbalveld.
„Weet je", zegt Ferdi Vierklau (24) die
zich voortbeweegt in een enonne overdek
te jeep maar volgende week zijn Neder
landse cabrio laat verschepen, „ik was deze
week even in Nederland en ik had gewoon
heimwee naar Tenerife." Dat gevoel werd
alleen maar versterkt toen zijn ouderlijke
woning in Bilthoven bijna werd geplet
door een paar vallende boomstammen, in
Nederland bijna het traditionele antwoord
op broeierige dagen.
Tenerife, dat is een koffer in plaats van
een aktentas, badslippers in plaats van
schoenen, bikini's en geen bloemetjesjur
ken. Een wereld die voor velen slechts en
kele weken per jaar bestaat. „Dat is ook
ons probleem", zegt Vierklau. „Je denkt
dat je hier met vakantie bent. Je hebt
voortdurend dat gevoel. Ik kwam bij voor
beeld net uit Portugal, toen ik me hier
moest melden. En dan kom je hier in een
riant appartement met een heerlijk dakter
ras en dan kun je je nauwelijks voorstellen
dat je vakantie in Portugal is afgelopen.
Bijna al m'n vrienden hebben al gebeld.
Die willen zo snel mogelijk langskomen."
Makaay (22) is dat vakantiegevoel eerder
kwijtgeraakt dan zijn collega. De spits is
net als zijn vrouw Joyce nooit echt een
staptype geweest en keert na zijn avond
maaltijd het liefst huiswaarts. Vierklau is
een geliefde gast in het bruisende uit
gaanscentrum van Santa Cruz. „Toch valt
dat wel mee", zegt Vierklau. „Je leeft hier
gewoon veel meer op straat vanwege de
hitte. Je gaat iedere avond uit eten en daar
na nog wat drinken. Dan lig je rond één
uur in bed. Eerder kan echt niet. Veel te
wamt. Trouwens, als je hier een avond uit
bent geweest, vraagt iedereen op de club of
je het leuk hebt gehad. Omdat iedereen dat
bijna doet. In Nederland wordt er achter je
rug om schande van gesproken datje in de
stad bent geweest om nog wat te gaan
drinken. Hier heb je geen gebabbel. Man,
ik wissel hier zelfs muziek uit met de assis-
Vijftig miljoen
Tenerife wordt nauwelijks tot'niet geasso
cieerd met topvoetbal. Daar wil de directie
van de Club Deportivo verandering in
brengen. Met spoed. Om die reden ging
Tenerife onder meer winkelen in Arnhem.
Voor Ferdi Vierklau werd een bedrag van
bijna zestien miljoen gulden neergelegd,
Makaay kostte tussen de negen en tien
miljoen. Verder werden de Portugese inter
national Domingos, de Slowaak Slovak en
de Braziliaanse back André Luis gekocht.
Bovendien stelde Tenerife een nieuwe trai
ner aan: Victor Fernandez. Fernandez won
in 1995 als trainer van Real Zaragoza de
Europa Cup 2, na een 2-1 zege op Arsenal.
Hij is de opvolgej; van de naar Real Madrid
vertrokken Duitser Jupp Heynckes.
„Het lijkt een hele tijd, zes jaar", zegt
Makaay, „maar als je zoveel hebt gekost
wil de club je voor lange tijd vasüeggen."
Zowel Makaay als Vierldau heeft een clau
sule in zijn contract moeten laten opne
men. Tussentijds mogen beide spelers
voor elk vijftig miljoen gulden verkassen.
Makaay: „Zo'n clausule is in Spanje ver
plicht. Voor mij zijn die bedragen niet re-
eel. Ik kan me niet voorstellen dat ik voor
vijftig miljoen wordt verkocht, Maar ja, zeg
nooit nooit. Wij proberen ons er niets van
aan te trekken en ons niet gek te laten ma
ken door die absurde bedragen. We komen
gelukkig uit een normaal milieu en worden
niet verblind door zoveel geld. Mocht ie
mand ooit mij voor dat bedrag willen ko
pen dan viert de club groot feest en feest ik
gewoon mee."
De getallen geven aan dat beide Neder
landers in een totaal andere wereld terecht
zijn gekomen, met een volk dat massaal
om de bal danst.. Zelfs de trainingen wor
den door duizenden bezocht. „Men vreet
hier voetbal", ondervond Makaay. Twee
weken geleden schoot hij binnen tien mi
nuten vier keer raak in een oefenpotje te
gen Werder Bremen. Makaay: „Ik overdrijf
niet niet maar de kranten hebben drie da
gen lang volgestaan. En toen ik 's avonds
uit eten ging, werden er direct vier cola's
voor me neergezet. Voor elke goal één."
Fooien
Ook buiten het veld kennen de twee in-
middels_ de status die een topvoetballer in
Spanje heeft. „Af en toe voel ik me best lul
lig. Laatst kwam ik een winkel binnen waar
het ontzettend druk was, zei die vrouw te
gen mij 'all senor Vierklau'. Ze vergat
spontaan de klant met wie ze bezig was, ik
ging voor. Er wordt hier enorm tegen je
opgekeken. Als ik de bank binnenkom en
er staat een lange rij wachtenden, dan
word ik als eerste geholpen. Belachelijk,
maar waar. Boodschappen hoef ik niet
eens te doen, die komen ze brengen. En
fooien accepteren ze niet hé, dat zou een
belediging zijn. Je wordt hier gewoon ge
leefd. Ze willen dat je geen zorgen hebt,
dat je alleen maar aan voetbal hoeft te
denken."
Alleen op het veld hebben ze haast, daar
buiten heeft het geen zin in Santa Cruz dat
het Spaanse levensritme niet wil prijsgeven
aan toerisme. Makaay: „Daarvoor moet je
aan de andere kant van het eiland zijn. De
reisorganisaties hebben hier ook geen ho
tels. Er is hier één zandstrand en toen er
plannen uitlekten om daar appartementen
te bouwen, kwam de hele stad in opstand.
Men wil geen toerisme in Santa Cruz."
Vierklau: „Haast moet je ook niet hebben.
Dat kan ook niet want dan heb je het gelijk
bloedheet."
Beide spelers zijn het erover eens dat de
ene subtopper de andere niet is. Tenerife is
professioneler dan Vitesse, volgens Vier
klau. „En Tenerife is een stap hoger omdat
de competitie ook veel zwaarder is", zegt
Makaay. „Er lopen hier zoveel goede spe
lers rond, bij iedere club. Dat krikt het ni
veau flink omhoog. En de subtop is hier
ook veel breder dan in Nederland."
Op Tenerife hebben Vierklau en Makaay
ook een andere vorm van collegialiteit le
ren kennen. „Concurrentie onderling be
staat niet", heeft Vierklau ervaren. „Er zijn
ook geen groepjes. Zogenaamde concur
renten vragen elkaar om nog even wat te
gaari eten in de stad. In Nederland wordt
die concurrentiestrijd vaak opgepompt,
hier hoor je niemand klagen als hij op een
andere positie komt te spelen. In de kleed^
kamer ontstaat die sfeer eigenlijk al. Daar
staat een Maria-beeldje en vlak voor de
wedstrijd wordt een kring gevormd en
wordt er gebeden en slaan ze een kruisje.
Nee, ik bid niet mee, ik gebruik dat mo
ment om mezelf op te peppen. Daarna
kust iedereen elkaar. Daar kijk je eerst raar
tegen aan, maar je doet maar mee. Het is
om te laten zien dat we een groep zijn. Ik
vind het leuk als mensen het goed met el
kaar kunnen vinden. Als je elkaar buiten
het veld accepteert, heb je in het veld ook
veel meer voor elkaar over."
Zelfverzekerd
Morgen begint het seizoen pas echt.
„Heerlijk", zegt Makaay, ik was na acht
jaar Vitesse echt toe aan iets anders. Vier
klau: „Dat ik hier nu speel, had ik nooit
verwacht. Ik ben nooit iemand geweest die
doelen heeft gesteld. Zo van 'ik moet bij
Ajax spelen' of 'ik moet het Nederlands elf
tal halen'. Welnee, we zien wel. ik leef van
dag tot dag. En ik laat me door niemand
gek maken."
