Feestbegroting brengt
Paars weer bij elkaar
Westen steekt ziel
in wespennest
Feiten Meningen
Als Hans iets
doet, moet
het goed zijn
Tors saneerder'
keert terug bij KBB
Houda niet rouwig or
einde politieke carrièi
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1997
NIEUW SANALYSE
De krant van gisteren ligt alweer bij het oud
papier. De ophef over de handelwijze van
de D66-ministers Van Mierlo (buitenlandse
zaken) en Sorgdrager (justitie) en de manier
waarop zij zich in de Tweede Kamer heb
ben verweerd tegen de kritiek van rege
ringsfracties WD en PvdA is wellicht al half
vergeten. Een bijna-crisis is geen echte ka
binetscrisis. Iedereen kan weer overgaan tot
de orde van de dag.
Het is volstrekt toeval dat het nieuwe par
lementaire seizoen met zo n explosie van
stan is gegaan. Zonder het bericht in NR-
C Handelsblad dat Van Mierlc/de aanhou
ding van Bouterse zou hebben belet, zou de
afgelopen week heel gezapig zijn verlopen.
In het kabinet is alles pais en vree. want
over de verdeling van miljardenmeevallers
zeur je niet. Met Prinsjesdag delen premier j
Kok en zijn collega's vooral cadeautjes (las- I
tenverlichting) uit. De algemene beschou-
vingen daarna zouden de eerste mooie ge- i
legenheid voor de politieke kopstukken zijn
om weer eens op scherp te spelen.
Bij de coalitiepartijen PvdA, WD en D66
bestaat een vrijwel permanente behoefte
om zich te profileren. De verkiezingscam
pagne is in feite al geruime tijd aan de gang.
Gedurende de acht maanden die nu nog te
gaan zijn tot 6 mei. neemt de onderlinge
tango' van aantrekken en afstoten alleen
maar toe. De drie willen geen eenheids
worst zijn. maar ze willen wel het imago in
stand houden dat de sociaal-liberale coali-
tie voldoende draagkracht heeft om het nog
eens vier jaar vol te houden.
D66 zit electoraal in een moeilijke positie.
De partij ligt slecht in de peilingen en dreigt
vermalen te worden tussen WD en PvdA
die een veel duidelijker boodschap en gro
tere achterban hebben. De partij is bevan
gen door de vrees een bijwagen te worden
'in Paars II'. Of overbodig. Wat heeft juist
D66 te bieden? Het stokpaardje van de
staatskundige vernieuwing is sleets geraakt
en een duidelijke andere boodschap heeft
de partij nog niet. Ze moet het van de men
sen hebben: de D66-ministers zijn daarom
een kostbaar goed.
Wqarmee we toch maar weer terugko
men op de kwestie Bouterse. Wat daar ge
beurde. was onbedoeld. De 'tangodansers'
verloren de greep over de gebeurtenissen.
Met een kabinet dat er zo goed voorstaat, is
een crisis onlogisch en onwelkom. De in
schatting van tevo
ren was: een hele
kleine kans dat het
uit de hand loopt.
21 En dat hing af van
Hans van Mierlo.
Zou hij het - als
mens en als politi
cus - kunnen ac
cepteren dat er kri
tiek op hem was?
Het onverwachte
gebeurde. Het debat
ging niet langer
over feiten en meningen maar over macht
en prestige. De vraag of de ministers Van
Mierlo en Sorgdrager op 18 juli het juiste
besluit hadden genomery- en later of ze het
redelijkerwijs hadden mogen nemen - werd
de inzet van een machtsspel waarbij Van
Mierlo hoog inzette.
Dat had alles te maken met het zelfver
trouwen van D66 of beter gezegd: met het
gebrek aan vertrouwen in de politieke toe
komst van de Democraten. Want wat blijft
er over van D66 zondereen sterke Hans van
Mierlo? De rest van het D66-smaldeel in het
kabinet heeft dit jaar al her en der schade
opgelopen. Bij de Securitel-affaire waren
ook twee D66-ministers de klos: Wijers en
Sorgdrager. Minister Els Borst tobde met de
thuiszorg en de chaos op haar eigen minis
terie en moet haar weg als lijsttrekker nog
vinden.
Zo aan het begin van het cruciale verkie
zingsjaar stond het menselijk kapitaal van
D66 op het spel. Van Mierlo zag zichzelf en
zijn partij in een underdogpositie gedreven
en koos onverhoeds voor de aanval. De
WD tergde hem, zei Van Mierlo nader
hand. Maar een relatief onbevooroordeeld
Kamerlid als de GPV'er Van Middelkoop
was juist teleurgesteld omdat WD-Kamer-
lid Weisglas zich - tegen zijn gewoonte in -
zo keurig inhield.
Van Mierlo zei dat hij in een onwerkbare
situatie terecht zou zijn gekomen, zonder
materiële steun van de WD. Maar er zijn al
talloze ministers vóór hem geweest die hun
beleid voortzetten zonder de instemming
van een regeringspartij. Zoals net voor de
vakantie PvdA-minister Ritzen en WD-mi-
nister Zalm met de ov-studentenkaart.
Zolang de vertrouwenskwestie achterwe
ge blijft, is er niets aan de hand. Want een
grondregel in het staatsrecht is dat een mi
nister, of een kabinet, het vertrouwen heeft
tot het tegendeel blijkt. Toen minister Sorg
drager tijdens het Van Randwijck-debat
(gouden handdruk) expliciet om de steun
van de Kamer vroeg, werd dat als een teken
van zwakte gezien. Maar dat lijkt nu een
beetje een trend te worden bij D66.
Het eindresultaat is dat Hans van Mierlo
tegen veel schenen heeft geschopt om
steun te krijgen voor een handelwijze waar
over twijfels blijven bestaan- Hij had kun
nen weten dat het in eigen land heel moei
lijk zou zijn om uit te leggen waarom Brazi
lië niet werd gevraagd Bouterse te arreste
ren. Het besluit had daarom zorgvuldiger
genomen moeten worden dan nu het geval
is geweest.
Het lijkt er echter op dat Van Mierlo nog
steeds overtuigd is van zijn eigen gelijk en
gekrenkt door de kritiek. Hij heeft zich met
veel machtsvertoon gemanifesteerd en het
spelletje gewonnen. Wellicht is iedereen in
D66 ervan overtuigd dat confrontatie de
beste koers was met het oog op het voort
bestaan van de partij. Of er is gewoon geen
mens in die partij die het waagt tegen Mis
ter D66 zelf in te gaan. Als Hans iets doet,
moet het wel goed zijn. Zelfs als het heel
riskant is.
DEN HAAG ANS BOUWMANS
De paarse coalitie heeft de wrange nasmaak van de bijna-crisis rond Van Mierlo gisteren
weggespoeld door 'de mooiste begroting van de afgelopen 25 jaar' vol enthousiasme te
ontvangen. Terwijl de oppositie tegensputtert over de tweedeling in de samenleving, pro
blemen in de zorg en te weinig blauw op straat, hebben de deze week nog zo geïrriteerde
PvdA, WD en D66 elkaar weer gevonden in eensgezinde loftuitingen voor het 'buitenge
woon indrukwekkende' pakket dat het kabinet op prinsjesdag presenteert.
Er zijn met de meevaller van zeven
miljard gulden zoveel leuke din
gen voor de mensen gedaan, dat
het geheel een bepaald versnipper
de indruk maakt. Maar daar ligt
paars niet wakker van. De drie coa
litiepartijen hebben allen wel iets
van hun gading gekregen om de
achterban te behagen. En alle drie
rekenen erop dat de burger zijn
waardering voor deze feestbegro
ting volgend jaar mei via het stem
biljet tot uiting brengt.
Uiteraard ontkennen de partijen m
alle toonaarden dat de begroting
1998 een pretpakket is om de kie
zer te paaien. „Het pakket heeft
feestelijke kanten, maar het is geen
feestbegrotingdoceert financieel
woordvoerder Hans Hoogervorst
van de WD. ..Er zitten namelijk
veel spaarelementen in: er wordt
geld gereserveerd voor de infra
structuur en via het AOW-fonds
wordt kapitaal opzij gezet voor de
toekomstige uitgaven vanwege de
vergrijzing. Bovendien is het finan
cieringstekort gezakt tot 1,7 pro
cent. het laagste sinds jaren. Het is
echt de mooiste begroting van de
afgelopen 25 jaar. Dat zei ik vorig
jaar ook al, maar deze is nog mooi
er."
Met name de warme aandacht
voor de bejaarden en de minima
- met in de recente historie niet
vertoonde koopkrachtstijgingen tot
vier procent - doet vermoeden dat
de verkiezingen de bewindslieden
wel degelijk door het hoofd ge
speeld hebben. In 1994 werd afge
sproken deze kabinetsperiode 18
miljard gulden te bezuinigen om
een lastenverlichting van 9 miljard
mogelijk te maken. Met de 4,3 mil
jard die het kabinet volgend jaar
uitdeelt aan burgers en bedrijven
komt de lastenverlichting op bijna
het dubbele uit. Impopulaire
maatregelen zijn met zo'n flore
rende economie niet nodig en dus
laat het kabinet-Kok ze graag ach
terwege.
Wat kan de oppositie nog inbren
gen tegen zo'n paarse jubelbegro
ting? SP-voorman Jan Marijnissen
zit niet om een antwoord verlegen.
„Het kasboek ziet er prima uit,
maar het leesboek is abominabel",
stelt hij. ..Het gaat inderdaad heel
goed met veel mensen, maar ande
re mensen hebben daar een zware
tol voor betaald. We zijn aan het
bekijken wat er afgehaald is van de
sociale zekerheid en de toegang
daartoe. Van het openbaar vervoer,
de rechtshulp, het onderwijs en de
gezondheidszorg. Dat is de andere
kant van de medaille van deze be
groting. Goed, de minima krijgen
er een procent bij, maar ze zijn de
afgelopen jaren vijftien tot twintig
procent achtergebleven bij de be
terbetaalden. Die tweedeling en
wat er aan te doen, daar hoor je
paars niet over."
Het CDA, de grootste oppositiepar
tij, is wat gematigder. Niet zo ver
wonderlijk, omdat de christen-de
mocraten de meevaller grotendeels
hetzelfde verdeeld zouden hebben.
„We zijn op hoofdlijnen positief,
maar we willen in onze tegenbe-
groting meer aandacht voor blauw
op straat en de problemen in de
verpleeghuizen en de thuiszorg",
zegt financieel woordvoerder Ger-
rit Terpstra. Hij relativeert het
paarse enthousiasme enigszins.
„Dit kabinet heeft het financie
ringstekort met twee procent te
ruggebracht, maar dat deed Lub
bers III ook, terwijl de economi
sche omstandigheden toen heel
anders waren. Paars heeft alleen de
ruimte gehad om de lasten flink te
verlagen. Maar goed, als je met de
ze economische meewind niet
kunt regeren, dan kun je het hele
maal niet."
De kritische opmerkingen van de
oppositie zullen paars ondertussen
een zorg zijn. Het behoedzame
scenario dat minister Zalm van fi
nanciën bij het regeerakkoord aan
hield, betaalt zich al drie jaar uit in
een stroom meevallers die vooral
volgend jaar volop uitgedeeld wor
den. Er zijn nog altijd 400.000
WW'ers, 850.000 arbeidsonge
schikten en een half miljoen werk
lozen in de bijstand, maar er zijn
straks met dank aan de lastenver-
tekening tom janssen
lichting ook krap 500.000 banen
bijgekomen. En ondanks al die ca
deautjes dalen zowel het financie
ringstekort als de staatsschuld
sneller dan gedacht.
Het wordt de kiezers de komende
maanden door de regeringspartij
en in zaaltjes en via de media alle
maal uitgebreid uit de doeken ge
daan. „Het is dom om kiezers te
paaien met allerlei extraatjes", zei
premier Kok dit voorjaar al, toen
het eerste deel van de begroting
werd afgerond. „Maar het is nog
veel dommer om de ruimte die er
is, niet te gebruiken." Waarvan ak
te.
Nu alleen nog even afwachten of
de paarse euforie ook leidt tot een
even gedurfde als eensgezinde vi
sie van het kabinet op een nieuw
belastingstelsel voor de volgende
DEN HAAG WILCO DEKKER
Steun voor Plavsic getuigt van veel opportunist) s
In de nu al weken durende machts
strijd in de Republika Srpska (RS), het
Servische deel van Bosnië, speelt de
internationale gemeenschap sinds
begin vorige week een opvallend ac
tieve rol. Een tikkeltje te actief mis
schien?
De internationale gemeenschap, de
Verenigde Staten voorop, heeft in de
strijd tussen president Biljana Plavsic
en haar voorganger Radovan Karadzic
ondubbelzinnig de kant van Plavsic
gekozen. Sterker nog: het is zonder
twijfel aan de door de NAVO geleide
vredesmacht SFOR te danken dat
Plavsic nog in het zadel zit.
SFOR-troepen voorkwamen vorige
week dat politie-eenheden die trouw
zijn aan de van volkerenmoord be
schuldigde Karadzic, een coup tegen
haar pleegden. Beschermd door
SFOR-troepen en geholpen door de
internationale politie kreeg Plavsic
vervolgens de gelegenheid om de top
van het politie apparaat in het weste
lijk deel van de Republika Srpska te
vervangen door agenten die trouw
aan haar zijn.
De internationale gemeenschap geeft
Plavsic ook alle mogelijke steun bij
haar pogingen de macht van de door
Karadzic gecontroleerde media in Pa-
Ie te breken. Plavsic heeft tenslotte
ook nog eens omvangrijke financiële
hulp toegezegd gekregen voor het
door haar nu stevig gecontroleerde
westelijke cfeel van de RS.
De reden dat de internationale ge
meenschap zo nadrukkelijk partij
voor Plavsic heeft gekozen in haar
strijd tegen wat zij noemt 'de corrupte
kliek' en 'de leugenfabriek in Pale', is
simpel. Plavsic wordt gezien als een
garantie dat het vredesakkoord van
Dayton daadwerkelijk wordt uitge
voerd, terwijl haar tegenstanders in
Pale er openlijk alles aan doen om te
voorkomen dat het ooit iets wordt
met dat akkoord. Onder het motto 'de
vijanden van mijn vijanden zijn mijn
vrienden' omhelst de internationale
gemeenschap nu Biljana Plavsic.
Dat lijkt een heel gevaarlijke gok. Ten
eerste is het verre van zeker dat Plav
sic de machtsstrijd met Pale ook wer
kelijk wint. Ondanks de internationale
steun voor de 67-jarige president is zij
de situatie in de Republika Srpska nog
lang niet meester, zoals de massale
rellen in Brcko en Bijeljina gisteren
hebben aangetoond. In het oostelijk
deel van de RS lijkt Karadzic nog altijd
op de politie en het leger te kunnen
vertrouwen. Hij heeft daar rrtiddels de
staatstelevisie RTS bovendien een for
midabel propaganda-wapen in han
den. Als Plavsic, ondanks de grote in
ternationale steun, aan het kortste
eind trekt, zit de internationale ge
meenschap met de (zelf)gebakken pe
ren.
De kans dat de Republika Srpska in
twee stukken uiteen valt, lijkt echter
groter. Er is de afgelopen dagen a
veel gespeculeerd over een tweed
ling van de RS in een westelijk de C
geleid door Plavsic, en een oostel
deel dat onder invloed van Karad -
blijft. Het westelijk deel, dat tradir
neel veel meer op Zagreb gericht
dan op Belgrado of Sarajevo, zou
tot verregaande samenwerking m
de moslim-Kroatische federatie k 11
nen komen, terwijl het straatarm fl
oosten zich bij Servië zou kunnenu.
aansluiten.
Ook dit scenario belooft weinig g< 1
voor de internationale gemeenscl
Met het uiteenvallen van de Repu
ka Srpska valt immers een van de
twee pilaren onder het vredesakki
van Dayton weg. De andere pilaai d
moslim-Kroatische federatie, is al i
evenmin zo stabiel als men tijden t
onderhandelingen in Dayton had
Een derde scenario is de mogelijk i
dat Plavsic de machtsstrijd wint e
controle over heel de Republika S
ka krijgt. Daarop lijkt men in Was n
hington en andere machtscentra
gokken. Maar wat valt er in dat g< r
van Biljana Plavsic te verwachten r
Plavsic heeft de afgelopen weken
tegenzeglijk moed getoond doori
gen Karadzic en zijn corrupte kiie
het geweer te komen, maar los da
van verdient de voormalige profe -
biologie geen enkele sympathie. 1
denkbeelden zijn even afschuwel
als die van haar vroegere mentor
radzic. Plavsic staat niet voor niet
kend als een van de architecten \c
de grootschalige etnische zuiverii
die de Bosnische Serviërs in de do1
hen beheerste gebieden uitvoerde
Ze is een keiharde nationaliste, di
nu ze zwak staat, toenadering tot
internationale gemeenschap zoek s
Plavsic heeft de internationale ge
meenschap op dit moment nodig e
fysiek te overleven. Verder lonkt z r<
nadrukkelijk naar de vele miljoen
dollars internationale hulp die tot I
toe aan de RS voorbijgaan, omdat n
staatje de regels van het Dayton-s n
niet wil spelen. Plavsic beseft dati
Republika Srpska, waar ze zo zwa n
voor gevochten heeft, niet levens! :t
baar is als er niet minstens een be e
economische ontwikkeling komt.
Maar veel verder gaan de ambities
van Plavsic niet.
Dat het westen haar nadrukkeli|k
steunt in de hoop Karadzic en zijl
kliek in Pale te isoleren, is niet
vreemd. Maar de internationale ge
meenschap moet vooral niet de ill
hebben dat het met Biljana Plavsii j
als ze de teugels in de RS eenmaal
stevig in handen heeft, prettig ker
eten is.
BOEDAPEST HANS GERTSEN
CORRESPONDENT
PORTRET: ARIE MAAS
Arie Maas en saneren, twee on
afscheidelijke begrippen. De
comeback van Maas als be
stuursvoorzitter binnen Ko
ninklijke Bijenkorf Beheer
(KBB) leidt dan ook onmiddel
lijk tot forse ingrepen.
In 1981 trad de nu 62-jarige
Maas toe tot het bestuur van
KBB. Hij had snel carrière ge
maakt bij dochterbedrijf Hema,
waar hij in 1971 als Hoofd In
koop was begonnen. De toen
malige raad van commissaris
sen zag in hem de aangewezen
man om het weggezakte Bijen
korf-concern weer op de rails
zetten. Tegelijk met zijn voorge
nomen benoeming, kwam de
bekendmaking dat er 1500 ba-
nert zouden verdwijnen.
Maas voerde de sanering goed
uit. Vooral de prestigieuze Bij
enkorf-winkels maakten een
opmerkelijke verandering door
en zagen de resultaten weer
verbeteren. Als beloning pro
moveerde Maas drie jaar later
tot voorzitter van de raad van
bestuur. Nederland maakte
kennis met een detailhandels
man pur sang en een dominan
te bestuurder die overtuigd was
van zijn eigen kunnen. Wie te
genspartelde of blunderde, kon
vertrekken.
In 1995 trad Maas 'na 24 Sinter
klazen en kerstmannen' af als
hoogste baas van KBB. Hij vond
het wel genoeg en was tevreden
het concern in gezonde staat
achter te laten. Het was tijd
voor hobby's en een aantal
commissariaten, waaronder die
van KBB.
Als toezichthouder bleef Maas
een rol achter de schermen spe
len. Dit voorjaar werd hij door
zijn collega's in de raad van
commissarissen gevraagd om
de KBB-top als adviseur bij te
staan. De raad achtte die stap
nodig in verband met het weg
vallen van de door ziekte ge
plaagde bestuursvoorzitter
Henselijn. Gewend geraakt aan
een rustiger leven keek Maas er
aanvankelijk 'enigszins afwij
zend' tegenaan. „Maar ik heb
het graag gedaan
Als adviseur zag Maas dat de
verkopen nog slechter liepen
dan eerder voorzien. De zomer
maanden juli en vooral augus
tus zorgden niet voor een ken
tering, maar juist voor een ver
sneld verlies. Het werd tijd om
'het terras van mijn kleine zo
merhutje aan de Vinkeveense
plassen' te verlaten. Samen met
het overgebleven bestuurslid
Dirks werkte hij de laatste zes
weken aan een noodscenario,
dat nu ter uitvoering op tafel is
gelegd.
Volgens de raad van commissa
rissen was er maar één man die
de sanering ter hand kan ne
men: Arie Maas. „Zo'n verzoek
komt je wat rauw op het lijf
legde hij uit. De gepensioneerde
bestuursvoorzitter stond niet te
trappelen om weer terug te ke
ren. „Ik heb er uitsluitend ja op
gezegd omdat je de onderne
ming waar je zo lang je hart en
ziel aan hebt verpand niet in de
steek wil laten."
Maas blijft aan totdat KBB weer
op de rails staat. „Dat kan bin
nen zes maanden zijn. Maar het
kan ook zes jaar duren, iets wat
ik niet hoop overigens." In de
tussentijd zoekt de raad van
commissarissen naar een twee
de man, die wellicht voorbe
stemd is om later de fakkel van
Maas weer over te nemen. De
twee oude bestuursleden Hen
selijn en Dirks keren niet terug.
AMSTERDAM HANS VERBRAEKEN
JOB WOUDT» ANP
Haarlemse backbencher was geen opval
Het moet voor Hamid Houda
(43) een volslagen verrassing
zijn geweest. In alle rust en bij
behorende anonimiteit vertoef
de de voormalige welzijnswer
ker uit Haarlem in de Tweede
Kamer, het boegbeeld van
Neerlands democratie, toen gis
teren onverwacht zijn commer
ciële handel en wandel aan de
kaak werd gesteld. Vanuit het
absolute niets kwam backben-
cher Houda plots in het volle
licht van de publiciteit terecht.
Dat was hem nog niet eerder
gelukt in de drie jaar die hij nu
in de Kamer zit.
De befaamde vernieuwing van
partijleider Rottenberg, die
nieuw bloed wilde in de Tweede
Kamer, bracht Houda in 1994
op een hoge plaats op de kandi
datenlijst van de PvdA. Aan zijn
politieke loopbaan in de Haar
lemse gemeenteraad was onge
veer te zelfder tijd een einde ge
komen. Volgens enkele partijge
noten uit de afdeling was er
voor hem geen plaats meer in
de Haarlemse politiek, waarvan
hij met een korte onderbreking"
acht jaar deel had uitgemaakt.
Houda hield overigens vol zelf
te hebben gekozen voor een
loopbaan buiten de politiek.
Zijn textielhandel eiste alle tijd
op.
Toen bekend werd dat zijn
naam voorkwam op de lijst voor
de Tweede Kamer, wekte dat
wel verbazing. Houda was een
sympathieke PvdA'er, maar
geen opvallend politicus. Hij
zocht vaak het compromis, wei
gerde zich over de kop te wer
ken en hechtte vooral aan ge
zelligheid. Zijn sociale vaardig
heden kwamen hem buitenge
woon goed van pas, toen hij een
Het PvdA-kamerlid Houda stond
in Haarlem vooral bekend als een
gezelligheidsmens, die weigerde
zich over de kop te werken, foto
eo topersbureau dijks tra
onderzoek deed in Amsterdi
geren. Een klus die hij vaard
klaarde en die hem in beeld
bracht bij het PvdA-partijkai
Toen hij 30 augustus 1994 zi
plaats in de Tweede Kameri
nam, bleken alle leuke baanl
al verdeeld. Houda mocht zi
bezig gaan houden met Eurt
se zaken en een staartje ecoi
mische zaken. Vanaf het beg
voelde hij zich behandeld als
een 'groentje', wat hem geel
zins zinde. De Haarlemmer,
onlangs naar Heemstede isv
huisd, zag echter geen kanst
tij te keren. Al snel kreeg hiji
over zich van 'het zal mijn ti
wel duren'. Hij schikte zichi
zijn rol, deed geen poging z
binnen de fractie een eigen
plaats te bevechten en hech
meer belang aan de toekom
van zijn bedrijf dan aan het
maatschap van de Kamer.
Van het bestaan van dat bed
heeft hij nooit een geheim
maakt. Vanaf zijn intrede in
Haagse politiek heeft Houd
roepen zijn textielhandel tel
len overdragen aan zijn ech
note. Nova stelde gistcravon
dat de dagelijkse leiding nq
steeds bij Houda zelf ligt. De
vraag is nu of hij het Kameri
maatschap heeft gebruikt als
een gemakkelijke bron vane
tra inkomen of dat hij eenvö
dig onhandig heeft geoperee
Dat Houda zelf in een schrift
lijke verklaring niet uitsluit,
zijn dubbele inkomen fiscaal
mogelijk niet in orde is, maal
zijn positie niet sterker. Deoi
afhankelijke derde, die een o<
deel moet uitspreken over zij
handelwijze, zal hem niet vet
verder helpen. Houda's politi
ke loopbaan is hoe dan ook[
sé. En de laatste die dat ergz
vinden is Houda zelf.
HAARLEM JAN KUYS
