Elvis zorgt voor verbroedering jubileum
Cultuur Kunst
Koud, maar wel lekker
"I
Elvisfans herdenken King massaal
UIT!
Theatergroep Hilaria
ïog te veel straattheater
nee Parade verandert
tterdam in home-tempel
Pakistaanse zanger Nusrat
Fateh Ali Khan overleden
CHEF JAN RIJSDAM, 071 -5356444
leiden Hawaïaanse taferelen in het LVC, afgelopen zaterdag. Er was van alles gedaan om het 'Splashing Waterbad' niet in het water te laten
vallen. Een opblaasbaar zwembad zorgde voor de nodige verkoeling. Badhokjes met oranje gordijnen, bloemenkettingen, een palmboom en een
grote ventilator moesten de bezoeker het idee geven dat hij zich in een subtropisch paradijs bevond. Maar minder dan de helft van de tropen-
gangers had zich gehouden aan de bij een 'swimparty' horende 'dresscode'. Een aantal dames bewoog zich blootvoets en gehuld in slechts een
bikini over de vloer. Van de ruim in de meerderheid zijnde mannen, hadden er iets meer het gewaagd een zwemshort of slip aan te trekken. Al
snel vlogen de strandballen door de lucht en vermaakten de badgasten zich prima. Zoals een bibberend meisje zei: „Koud, maar wel lekker." Het
wachten was nu alleen nog op het optreden van de Easy Aloha's, die meer publiek zouden kunnen aanmoedigen het water op te zoeken. Naar
later bleek waren dat de dj's die met voornamelijk surfklanken uit de luidsprekers, er niet in slaagden om het publiek uit het badpak te krijgen.
FOTO TACO VAN DER EB
Voor de herdenking van Elvis'
20e sterfjaar zijn in het week
einde in totaal zeker 75.000
fans uit alle delen van de we
reld in Memphis geweest. Zijn
graf in zijn tot museum omge
bouwde landgoed Graceland
trok 50.000 mensen. De aan
bidders kregen tijdens de
nachtwake de gelegenheid in
ganzenpas met kaarsen langs
het graf te lopen.
Een concert beëindigde in de
nacht van zaterdag op zondag
de wake van de tienduizenden
om de rockster te herdenken.
Veel Elvis-adepten reageerden
in het volle Mid-South Colise
um alsof hun held was herre
zen. De show begon met zoek
lichten, rook en Also Sprach
Zarathustra, het muziekthema
van de film 2001: A Space
Odyssey waarmee Elvis vroeger
zijn optredens inluidde.
Een groot beeldscherm
toonde opnamen van concer
ten, televisieshows en films
van Elvis. Zijn oude TCB-band,
de Memphis Symfonie, Scotty
Moore, de Jordanaires en an
dere musici en zangers bege
leidden de zanger in levende
lijve en waren geregeld zelf op
het scherm te zien, alleen veel
jonger. De organisatoren over
wegen met het concert de we
reld in te gaan, meldde de
BBC. Dan zou Elvis twintig jaar
na zijn dood alsnog op wereld-
toemee gaan. In Amsterdam
bezochten ruim 22.000
adepten de manifestatie 'Al
ways Elvis' in de Rai. Er trad
een groot aantal Nederlandse
artiesten op, die op hun eigen
wijze een muzikale ode aan
'the King' brachten. Verder wa
ren er onder meèr Elvis-films,
was er een show van Ameri
kaanse auto's uit de jaren '50
en '60, een expositie van juke
boxen, een platen- en cd-beurs
en een Elvis-tentoonstelling:
het leven van de megaster op
80 vierkante meter. Presley
overleed in 1977 op 42-jarige
leeftijd aan een hartaanval.
ADVERTENTIE
ZATERDAG
23 AUGUSTUS
komt het nieuwe
Seizoenprogramma '97-'98
van de LEIDSE SCHOUWBURG
Bel 071 -5131941 op werkdagen tussen 10.00-17.00 u
programma gratis thuisgestuurd wilt krijgen. OF
N.B. Abonnementhouders en Vrienden van de Leidse Schouwburg
krijgen het programma automatisch opgestuurd.
De Loting vindt plaats op maandag
I september.
jeugdtheater
ïcensie paulien koopmans
stelling: 'Vliegende honden bijten
'Het jaarfeest van St. Hilarius'
theatergroep Hilaria. Gezien 17/8
pchttheater Leidsehouttheater, Lei-
jjïgeen pretje om hond te
Zeker niet voor de truttige
K zenbollen en de kwijlende
nse Doggen in 'Vliegende
den bijten niet' van Thea-
roep Hilaria, voorheen Ge-
ken Eieren. Met zijn zeldza-
creaturen van schuimrub-
zet Hileria vanaf het eerste
"ent de juiste toon voor een
tfdistische hondenshow.
e spelers Rob Bijmans en
Strengers doen in hun wil-
vindingen niet voor elkaar
er. Zo zagen ze een ingekis-
skel door midden als in een
chelact. De truc mislukt
Nerlijk en de hond legt het
je. En het nuffige hondje
le moet verplicht slalom-
>op een parcours met pion-
De rommel die hij achter-
i vegen de spelers op met
langbehaarde Afgaanse
dhond als bezem. Soms is
een verontschuldiging wel op
zijn plaats. Een plotselinge hit
sige aanval van Ramses op een
fotograaf vergoelijken ze met de
opmerking: „Het blijft levend
materiaal".
'Vliegende honden bijten
niet' is een deel van een grotere
voorstelling. Maar ook als een
korte reeks opeenvolgende acts
doet dit stuk het goed. Het ge
brek aan verhaalstructuur wordt
in de tweede voorstelling 'Het
jaarfeest van St. Hilarius' veel
meer gemist.
Dit middeleeuwse spel kent
alle losse elementen van een
doorsnee ridderverhaal. Er is
een geschaakte jonkvrouw, een
riddertoernooi, de valkenjacht
en een kwaadwillende 'zwarte
ridder' die de orde van het har
monieuze hof komt verstoren.
Maai- een rode draad in het stuk
is verte zoeken.
Bij de valkenjacht doen de
duizelingwekkende vliegma-
noeuvres van de buizerd
meteen denken aan het gesol
met de beesten in de honden
show. Vooral met .dieren blijkt
Hilaria op zijn best. Zoals hun
Producten van 'The King' als wanne broodjes over de toonbank Waterpop viert
egale 'after-party' smet op
luse-dansparade Rotterdam
De Elvis-kalender voor 1998 was al klaar en lag in de
bomvolle stand van de Nederlandse Elvis Presley Fan
club op kopers te wachten. De fans konden daar ook te
recht voor sleutelhangers, lepeltjes, petjes, ansichtkaar
ten, mokken, potloden, horloges, stropdassen, video's,
fotoboeken, platen en als 'pronkstuk' de reusachtige El-
vis-bierpul. De producten vlogen als warme broodjes
over de toonbank en waren het afgelopen weekeinde
misschien wel het grootste commerciële succes van de
RAI-manifestatie 'Back To The 50's 60's - Always Elvis'.
Het gevarieerde uiterlijk van de
bezoekers maakte duidelijk dat
Elvis in de jaren negentig vanuit
zijn graf voor verbroedering on
der alle leeftijden zorgt. Want
naast fans met grijze haren,
overjarige teenagers en keurige
echtparen achter kinderwagens,
mengden zich onder de bezoe
kers ook een meisje met pier
cings door neus en lippen en
een jochie met punkkapsel.
De beweende Elvis zorgde er
bovendien voor dat een aantal
bezoekers grensverleggend ge
drag etaleerde. Zo was er de be
jaarde vrouw die zich zonder
mankeren op een glanzende
motor hees om zich te laten fo
tograferen naast twee bordkar
tonnen Elvissen uit de tijd dat
hij er nog uitzag als een jonge
god. Ook lieten uit de kluiten
gewassen mannen zich verlei
den tot een rodeo op een rond
tollende nepstier, waar de
meesten al na een paar secon
den afvielen voor een landing
op een luchtkussen.
Dat in de verering van The
King niet alles is toegestaan, er
voer de Nederlandse Elvis-imi-
tator Toon Nieuwenhuisen. Hij
was met zijn 'huilende' Elvis-
beeld naar de RAI gekomen om
daar aller bewondering te oog
sten. Het beeld werd bewaakt
door een reusachtige bodybuil
der en dat was maar goed ook:
Nieuwenhuisen werd bedreigd
omdat een paar fans vonden
dat hij aan Elvis-schennis deed.
Hij koos daarom wijselijk het
hazenpad.
De RAI was verder gevuld met
een stoet nostalgische Ameri
kaanse auto's met 'vleugels',
waaronder een Packard uit 1938
(te koop voor 32.500 gulden) en
een Ford Galaxy 500 uit 1966
(22.500 gulden), Harley Davids-
on-motoren en oude juke
boxen. Wie hongerig was, kon
terecht bij de verkopers van
hamburgers en hotdogs in de
wetenschap dat ook Elvis daar
ooit een grote liefhebber van
was.
Een 54-jarige fan met vetkuif
was misschien wel de enige te
leurgestelde bezoeker: „Ik was
hier speciaal naartoe gekomen
voor schoenen met punten
maar juist die kan ik nergens
vinden." Over de rest van het
rijke aanbod haalde hij zijn
schouders op: „Ik heb alles al,
vandaar." Als schrale troost is
ook hij wellicht naar de twee
blote dames gaan kijken die
zich van top tot teen lieten
schminken bij wijze van recla
me voor een winkel in
'schminkmaterialen
Het huilende Elvisbeeld van Toon Nieuwenhuizen was een van de eye-catchers op de Elvis-dag in de Rai.
Bodyguards moesten het beeld beschermen na bedreigingen dat het in stukken zou worden gehakt.
FOTO ANP
muziek
recensie hans piet
Waterpop Festival met Urban Dance
Squad, Bushman, Bettie Serveert, Dead
Moon, I against I, Johan, The Hellacop-
ters, Grumpyhead, The Big Geraniums,
Mizpah, Cheech Wizard Gezien: 16/8,
Hofpark, Wateringen.
Voor een jubileum bleek de
twintigste aflevering van Water
pop in het Westlandse Waterin
gen niet te spetteren van feest
vreugde. Het was weliswaar
grappig dat zanger-gitarist Jac-
co de Greeuw zijn eigen artistie
ke groei mocht tonen met Jo
han - hij stond er in 1994 ook
met Visions of Johanna - en dat
Urban Dance Squad (al in 1989
aanwezig) liet horen hoe zijn
ooit avontuurlijke aanpak tot
een strak en heftig rock-'n'-rap-
concept was verwaterd, maar
echt verrassend was het tien
uur durende muziekfestijn in
Wateringen nergens. Waarmee
niet is gezegd dat er niet te ge
nieten viel. Het toont hoogstens
aan dat goed programmeren
lastig blijft.
Jammer eigenlijk dat Mizpah
als tweede stond geprogram
meerd. De Nederlandse groep,
die op een aantrekkelijke ma
nier folk met rock mengt, zou
op de late namiddag meer tot
zijn recht zijn gekomen omdat
het repertoire, naast het steviger
werk, een heerlijk melancholie
ke sfeer heeft. Nog volop in haar
artistieke groei etaleerde de
groep bovendien een aantal
prachtige nieuwe parels als het
uiterst opwindende 'Her small
face' en het in een vet rockge-
luid gestoken "Wiggle". De zon
der sterallures geboren muzi
kanten waren wat later als toe
schouwer aanwezig bij Johan,
zoals ook de gitarist van The
Hellacopters na zijn optreden
met belangstelling de verrich
tingen van Dëad Moon volgde.
The Big Geraniums leek een
grote belofte voor de toekomst,
maar viel uiteindelijk met nogal
wisselvallige composities door
de mand. Op z'n best is de mu
ziek opwindend en energiek, de
samenzang prachtig en geeft de
viool de inhoud een perfecte
dosis weemoed mee. Jammer is
alleen dat het zestal (nog) niet
in staat is dat vijftig minuten vol
te houden.
De kwaadwillende 'zwarte ridder' die de orde van het harmonieuze hof komt verstoren.
FOTO TACO VAN DER EB
paardenvertolking met keurige
dressuurstappen, onderwijl
achteloos hun keutels depone
rend. Soms is de voorstelling
flauw, maar het gooi- en smijt-
spel werkt toch op de lachspie
ren.
Sinds ongeveer een jaar speelt
Hilaria niet alleen op straat
maar ook in verschillende thea
ters. Die erfenis van het straat
theater is ook nu nog duidelijk
zichtbaar. Dat betekent een op
stapeling van leuke en minder
leuke momenten zonder echte
climax. Bijna twee uur kijken
naar losse flarden is dan net
lang. Als Hilaria zich echter in
de toekomst ontworstelt aan dit
verleden, dan belooft dat nog
heel wat.
Nusrat Fateh Ali Khan, de po
pulairste zanger van Pakistan, is
zaterdag op 49-jarige leeftijd in
het Londense Cromwell-zieken-
huiS overleden aan een hartstil
stand. Khan kwam vorige week
in Londen aan voor de behan
deling van een hartkwaal en het
regelen van zakelijke kwesties.
Na aankomst werd de zanger,
die ook aan een leveraandoe-
ning leed, met spoed in het zie
kenhuis opgenomen omdat hij
onwel was geworden.
Honderden veelal huilende
fans verzamelden zich zaterdag
bij het huis van de overleden
zanger in Lahore, de culturele
hoofdstad van Pakistan. In film
studio's in de stad werd het
werk neergelegd. Premier
Nawaz Sharif en president Fa-
rooq Leghari lazen voor de tele
visie verklaringen voor naar
aanleiding van het overlijden
van Khan. Leghari noemde het
verscheiden van Khan „een
groot verlies voor Pakistan en
de wereld van de muziek."
Khan werd beschouwd als
een van 's werelds grootste zan
gers van soefi-muziek. Het
soefisme is een mystieke stro
ming binnen de islam waarin
muziek een belangrijke rol
speelt.
Dieptepunt van de dag was,
naast de herrie van Cheech Wi
zard, de opgepompte leegheid
van Grumpyhead. De combina
tie van metal, rock en triphop
blijkt gevangen te zitten in één
groot cliché. De teksten gaan
nergens over en de groep is zo
bezig anderen na te doen dat ze
hun sterke kanten (als de sa
menzang) over het hoofd zien.
„Tot volgend jaar, maar dan
staan we op podium 1", klonk
het overmoedig. De kans is gro
ter dan de groep volgende
maand niet meer bestaat.
Johan, die zijn inspiratie haalt
uit het begin van de jaren zes
tig, speelde een gedreven set
onvervalste gitaarpop waarin
die zweem aan nostalgie niet
ontbrak. Met het plaatsen van
de groep in het hart van de fes
tivaldag bewezen de program
meurs hun vakkunde. Dead
Moon, als vervanger voor Brain-
pool, was weliswaar hard en
speelde in een opvallende com
binatie - wel heel erg dicht op
elkaar op het podium - maar
bracht een aantal lekker klin
kende composities als '54/40'.
Toch kon het trio niet tippen
aan Bettie Serveert, perfect ge
programmeerd aan het begin
van de avond. Het viertal wist
zich gemakkelijk te plaatsen in
de top drie van hoogtepunten
tijdens dit jubileum. Niet zo
vreemd, dat Bettie Serveert in
Amerika inmiddels vaste grond
onder de voeten voelt. Met Jo
han - binnenkort aan de over
kant van de oceaan te vinden -
en Caesar zou het dezelfde kant
op moeten kunnen gaan.
Caesar presenteerde zich op het
kleine podium opnieuw als een
grote belofte. Met pakkend ma
teriaal had het trio geen moeite
het publiek te overtuigen.
uit hun bol tijdens de Fast Forward Dance Par-
roroGPD
doortrillende geluid zich al van verre aankondigt.
Verbaasde winkeliers komen nieuwsgierig in hun
deuropening staan om te zien welke apocalyps
zich hier lijkt te voltrekken.
Omgeven door dampen zo dik dat je de repen
hasj er weer uit kunt snijden en nu en dan wazig
blauwe rookwolken uitbrakend, trekken twintig
trillend stampende en soms onheilspellend
verende vrachtwagens door de straten van de
binnenstad, met daarop de keurtroepen van de
hedendaagse house-muziek, de aanjagers van de
ritmesalvo's, de meest gerenommeerde muziek -
mengers der lage landen, ofwel de dj's, luisterend
naar omineuze namen als DJ PredatQr, Rick An
gel, MC Hughie Babe en Lady X-Zen.
Hiaten
Naast de wagens, en de hiaten tussen de vracht
wagens opvullend, bewegen zich de dansers. In
trance met hun hoofden schuddend, losjes het
bier over de bezwete lichamen heengietend, zwe
tend, dansend, razendsnel met de voeten dribbe
lend, alles in* volle overgave. Onophoudelijk, zes
strekkende kilometer lang.
Op de stoep: de toeschouwers, eerst voorzich
tig meedeinend, de kat uit de boom kijkend. Niet
iedereen vindt 't leuk. Op een veilige afstand zeg
gen twee dames: „Wat een teringherrie, die mu
ziek! Veel te hard, toch? Moet je kijken, daar in
dat steegje. Staan ze allernaaste blowen en te
piesen. En dan de pillen die ze slikken. Nee, geef
ons maar het zomercarnaval. Dat is wel leuk."
De ander vult aan: „Ik ben ook jong geweest,
ben ik nog eigenlijk. Maar dit zouden ze toch ei
genlijk ergens in een park moeten doen? Dan
heeft niemand er last van. Dit is veel te veel la
waai in de stad. Ik dacht: een leuk optochtje. Krijg
je dit."
'Rotterdamse politie heeft
>rochtend met harde hand
eind moeten maken aan de
indj feeën van de Fast Forward
Parade. Enige honder-
houseliefhebbers hadden in
parkeergarage in aanbouw
er de Erasmusbrug nog een
■party' belegd, die voor
-onenden erg veel overlast
met zich meebracht. Volgens de
politie was de feestplek ook ge
vaarlijk. De dansers konden de
ruimte alleen maar bereiken
door een tachtig centimeter
hoog en één meter breed tun
neltje. De toegangsdeuren wa
ren geslotens-Toen enkele feest
gangers zich tegen de beëindi
ging verzetten, voerden tiental
len politiemensen enkele char
ges uit.
M tellen op de maat van de muziek, nee, dat
niet. Met geen mogelijkheid. Het onwaar -
nlijke aantal beats per minuut knettert als
ratelende mitrailleur uit de boxen. Rakka-tak-
akka-takka- takka-takka-takka... Of gilt over
lotterdamse Nieuwe Binnenweg als een op
geslagen sirene: oei-oei-oei-oei-oei-oei-oèi...
iet kan altijd nog sneller: tatatata-tatatata-ta-
a-tatatata, kadoenk-kadoenk-kadoenk-
ienk.
noemen het jungle. Of acid, techno, hardco-
jabber en wat al niet. Maar wat dondert dat?
ise doet zich voor in tal van verschijningsvor-
LEen kniesoor die daarop let. Het gaat om de
lier om ernaar te luisteren. Nou ja, om eraan
te nemen. Om de muziek tot je te laten
rdringen: met een kaal geschoren kop, ra
lsnel bewegend met de in sneakers gestoken
en, in een slobberbroek, in shorts, met ont-
itbovenlijf, bellend blazend, strakke bewegin-
makend met de armen, één vinger in de
t geheven, een joint rokend, een pilsje in de
ere hand, tatoeages op armen, in de nek, over
ugen op de enkel, een piercing door de navel,
,a truitje aan, fel gekleurd topje, gebruinde
ten, push-up beha, rakka-takka-takka-takka-
a... dansen maar.
uwsgierig
iduizenden mensen bewegen, dansen en
lien zich zaterdagmiddag volledig in het
et tijdens de eerste Fast Forward Dance Para-
ie veel minder snel door het hart van de Rot-
amse binnenstad kruipt dan de naam doet
Hoeden. Het is een optocht, naar het voor
dvan de Berlijnse love-parade eerder dit jaar,
ui tvan het onvermijdelijk tot in de maagstreek
