foolse mijnwerkerszoon
ervolmaakt levensgeluk
'Ik ben te grillig voor de top'
iHet heilige vuur van Frans Körver
Betaald voetbal vooraf
UTRECHT MARTIN DONKER
GPD-VERSLAGGEVER
Het waarom van de scheiding
tussen Freiburg en Decheiver,
die een zomer geleden nog voor
drie jaar bijtekende (,,zo tevre
den waren ze"), blijft in nevelen
gehuld. En Decheiver wil dat
graag zo houden. „Ik heb daar
met niemand ruzie. Ik vind
Freiburg nog altijd een fijne
club en ik wil niemand bescha-
De boulevardpers in het
Schwarzwald dacht wel een tip
je van de sluier te kunnen op
lichten. Volgens de re
gionale editie van Bild
Zeitung was Freiburg
het moderne Sodom
van de Bundesliga. Zo
zou trainer Finke het
houden met spelers
vrouwen. Decheiver:
„Kletskoek. Hebben we
in de kleedkamer sma
kelijk om moeten la
chen. Finke heeft trou
wens een proces we
gens smaad aange
spannen."
Wat harder aantikte
was het openbaar ma
ken van het verschil in
salariëring tussen de
'autochtonen' en de
buitenlandse aankopen
Decheiver, Sutter en
Jurcevic. Dat was bui
tensporig. „Zolang we
presteerden was er
niets aan de hand.
Maar toen we na de
winterstop klem onder
aan stonden was de
boot aan. De groep ver
deelde zich in twee
kampen. Het is geen
toeval dat ook Alain
Sutter en Nicola Jurce
vic zijn vertrokken.
Decheiver miste in
bijna anderhalf jaar
Freiburg slechts één
wedstrijd, door een
schorsing. „Dat bete
kent dat ik toch gepres
teerd heb, want de con
currentie in de voor
hoede was moordend."
Het verklaart ook waar
om de clubs dit voor
jaar in de rij stonden.
„Ik kon naar Japan,
naar Hellas Verona in
Italië, naar Hertha BSC
enVfB Stuttgart."
Met name de interes
se uit Stuttgart, ko- Ken"
mend seizoen deelne
mer aan het Europacup 2-toer-
nooi, streelde Decheiver. „Het Decheiver zich dan ook als een
was de eerste Europese topclub dief van eigen portemomiee.
die zich in tien jaar voor me „Maar dat is betrekkelijk. Ik
meldde. Toch heb ik het niet word in Utrecht niet bepaald
gedaan. Het is moeilijk aan te onderbetaald, daar doe ik niet
geven wat het zwaarst heeft ge- schijnheilig over. Maai" geld is
wogen om terug te keren naar niet zaligmakend. Wonen in
Nederland. Het waren allerlei Deventer vind ik prettig, ik ben
redenen, behalve financiële, er geboren en getogen. Boven-
Want wat Stuttgart betaalt, daar dien is ons zoontje vier gewor-
kan geen club in Nëderland te- den, die kan nu lekker naar de
genop." Nederlandse basisschool."
In zekere zin beschouwt Bij FC Utrecht hoopt Dechei-
Als Harry Decheiver in vorm is loopt hij één op
één. Zo scoorde hij bij RKC eens negentien keer
in vier maanden, en bij Go Ahead achtmaal op
rij. In de Bundesliga was het vorig jaar de eerste
zeven competitieduels prijs. Het zijn opzienba
rende moyennes. Maar Decheiver is ook wel eens
uit vorm. Dan lijkt zijn kruit verschoten en
zwijgt het kanon zelfs vanaf de stip. Ook dat ge
beurde bij Freiburg, drie keer nota bene. De
laatste gemiste penalty werd hem fataal. ,,Dat
was in maart, tegen HSV. We verloren. Toen ik
de volgende dag de kranten las, wist ik hoe laat
het was."
Harry Decheiver: „Zolang we presteerden was er niets aan de hand. Maar toen we na
de winterstop klem onderaan stonden was de boot aan. De groep verdeelde zich in
twee kampen. Het is geen toeval dat ook Alain Sutter en Nicola Jurcevic zijn vertrok
ken." FOTO GPD
ver voor het eerst in zijn loop
baan een contract uit te dienen.
Hij tekende voor vier jaar.
„Door omstandigheden ben ik
steeds voortijdig bij clubs ver
trokken. Bij Go Ahead, Heeren
veen, RKC, opnieuw Go Ahead
en Freiburg. Ik liet altijd een
clausule in mijn contract inbou
wen waardoor ik tussentijds
voor een gelimiteerd bedrag
weg kon. Nu heb ik die clausule
niet. Ik ben 27. Het buitenland
hoeft voor mij niet meer en de
top-drie zit kennelijk niet op
mij te wachten."
Alleen Ajax hengelde ooit
naar Decheiver, maar dat was
toen hij 16 was. Na twee trai-
ningsweken werd hij verteerd
door heimwee en liet zijn vader
afbellen. „Waarschijnlijk ben ik
te grillig voor de top. Ook mijn
imago zal een rol hebben ge
speeld. Lang haar, oorbelletje,
eigen mening."
De vooroordelen zijn volgens
Decheiver op niets gebaseerd.
„Vraag het de trainers onder
wie ik gevoetbald heb. Fritz
Korbach heeft me mee
genomen naar Heeren
veen. En Henk ten Cate,
mijn ouwe trainer bij Go
Ahead, wilde me nu bij
Vitesse hebben. Ik ben
geen lastpak, en zeker
geen sfeerverzieker. Al
leen dat jaar bij RKC is
het uit de hand gelopen.
Het boterde niet tussen
trainer Hans Verel, Mar
co Boogers en mij."
Decheiver droeg in 1992
en 1993 het kruis van
een gecompliceerde
knieblessure en een lies
breuk. Drie operaties
kostten hem een transfer
naar Deportivo la Coru-
na en later Servette. Hij
revalideerde zestien
maanden. „RKC had
Boogers aangetrokken
als mijn vervanger. Toen
ik terugkeerde ontaard
de dat in een prestige-
strijd. Hij zag mij als een
bedreiging, en ik hem.
Beetje kinderachtig ach
teraf. Het seizoen daar
op was het conflict uit
de wereld. We hebben
nog dertien wedstrijden
samengespeeld."
In Galgenwaard krijgt
Decheiver te maken met
Michael Mols en- John
van Loen, die elkaar een
plaats in het tweespit-
sensysteem gaan betwis
ten. „Wat de beste com
binatie is weet ik niet,
dat maakt de trainer uit.
Ik kan met de rug naar
het doel spelen, als aan
speelpunt dus, maar ze
kunnen me ook in de
diepte sturen. Ik voetbal
op intuïtie. Anticiperen,
dat ligt me wel."
Decheiver verheugt zich
het meest op de suppor-
tersgekte. „Ik zou niet
voor een club als Willem II kun
nen spelen, waar het altijd
muisstil is. Ik heb FC Utrecht
vorig seizoen thuis zien voetbal
len tegen Vitesse en uit bij RKC.
De aanhang zorgde voor een
fantastische entourage. Ik heb
vrij spontaan getekend, het was
een keuze op gevoel. Nu pas re
aliseer ik me welke ambities de
ze club heeft. Ik hoor keer op
keer van kennissen: Harry, je
hebt het juiste cluppie uitge
zocht."
Körver zelf waagl zich niet aan welke
nose dan ook. „Plet wordt sportief ge-
enorm spannend voor MW. Blijven
of niet?
„Dat zal allemaal wel met de stress van
het beroep te maken hebben, denk ik dan.
Het scliijnt rare dingen met iemand te
doen. Dan zal ik ook wel stress hebben op
momenten dat ik dingen zeg die ik eigen
lijk niet moet zeggen. Iets anders kan ik er
draait het
Ik ga mijn
niet onno-
,e: onder druk
%n door te
Hen dat we op
™!|n die plaats
eindigen.
L proberen er
lejz'n allen ge-
het beste
Èe maken."
zijn zestig
o Es Frans Kör-
2S( de oudste
ler in het be-
De voorzitter, Benoit Wesley, beweert met een stalen gezicht dat promo
vendus MW dit seizoen ergens tussen de tiende en twaalfde plaats gaat
eindigen in de eredivisie. Trainer Frans Körver heeft geen moeite met die
boude uitspraak. ,,We hebben een geweldige voorzitter. Hij heeft het
recht om dergelijke dingen te zeggen." Collega-trainers van Frans Körver
roepen ongenuanceerd dat MW aan het einde van de rit één van de ze
kere degradanten zal zijn. Daar kan Frans Körver ook niet wakker van
liggen. ,,Ze roepen maar. Het zal wel opluchten om MW als degradant
aan te wijzen. Dat haalt misschien de druk bij de eigen club wat weg."
voetbal. MW is zijn tiepde club, hij
it aan zijn 24ste seizoen als trainer. En
betreft is het einde nog niet in
„In Nederland moet je tot je 65ste
?n werken. Dan pas mag je met pen-
i. Ik ben ook niet van plan om eerder
s. oppen. Tenzij ik er geen lol meer in
of als ik fysieke problemen krijg. Bert
bs is ook van mijn leeftijd. Maar hij
t bij RKC het veld nu ingeruild voor
.kantoortje. Dat is zijn keuze. Ik moet er
aan denken. Ik wil elke dag met die
e gasten op het veld staan. Dat houdt
ong. Er is niks mooiers denkbaar.
it vuur en de passie zijn nooit uit het
wan Frans Körver verdwenen. Hij is
Ationeel, reageert heftig als hij zich niet
-fepen of aangevallen voelt. Een dag la-
p er dan spijt. Zoals na zijn uitval op de
jdag van MW in de richting van het be-
des ^örver was boos en vooral teleurge-
^at de beloofde versterkingen nog
3|mi huis waren gehaald,
aar dat had ik nooit hardop mogen
■n. Ik ben trainer van MW en het is
itend mijn taak om de spelers te trai-
Het bestuur houdt zich bezig met de
lopen. Een dag later had ik ook erg veel
jvan mijn uitspraken. Ik moet niet zo
Qf?g reageren. Dat weel ik zelf ook wel,
of"soms overkomt het me gewoon."
niet van maken. Dan kijk ik 's morgens in
de spiegel en dan denk ik 'Frans, jongen,
wat heb je nu weer geroepen'."
Frans Körver is enorm begaan met het
wel en wee van MW. Het is zijn club, zijn
hart ligt in Maastricht. „Maar voor een trai
ner is dat niet zo'n verstandige uitspraak.
Elke club waar hij werkzaam is moet hem
na aan het hart liggen. Dat is bij mij ook al
tijd het geval geweest. Helmond Sport, For-
tuna Sittard en Roda JC om maar eens wat
te noemen. Ik heb het overal naar mijn zin
gehad, heb overal lekker kunnen rotzooien
met een elftal."
Maar toch. MW blijft speciaal. „Dat lijkt
me logisch als je daar dertien jaar hebt ge
voetbald en nu voor het zesde seizoen trai
ner bent. MW is een prachtige en unieke
club. MW is een begrip. Ik prijs mezelf nog
steeds gelukkig dat ik hier in de jaren ze
ventig onder de lat heb gestaan. Toen had
ik het voorrecht om tegen de wereldkam
pioenen Feyenoord en Ajax te mogen voet
ballen. MW was in die jaren zelf ook overal
een graag geziene gast. We hadden een
ploeg met standing, aanzien."
De Limburgers werden het afgelopen sei
zoen onverwacht kampioen van de eerste
divisie. Frans Körver is daar bijzonder trots
op. „Go Ahead Eagles, Emmen en Cam-
buur Leeuwarden waren de gedoodverfde
favorieten. Vergis je niet, MW stond bij het
ingaan van de winterstop nog maar op de
negende plaats. Daarna is het gaan draai
en. Het hoe en waarom is me nog steeds
niet duidelijk. Ik loop al heel lang mee in
dit vak, laat me nergens meer de kop gek
door maken. Maar
het blijft me nog
steeds een raadsel
hoe het mogelijk is
dat het opeens klikt
in een elftal en dat er
succes geboekt
wordt. Dat is van zo
veel factoren afhan
kelijk, er moeten dan
zoveel radertjes op
de juiste plaats val
len. Dat valt niet te
beredeneren."
Frans Körver heeft
zichzelf plechtig be
loofd om met MW
het onderste uit de kan te halen. „Ik reali
seer me heel goed dat ik met mijn leeftijd
aan mijn laatste jaren als trainer begonnen
ben. Misschien is het aan het einde van dit
seizoen al afgelopen. Als MW mij geen
nieuw contract aanbiedt en er zich geen
andere club aandient. Dan zal ik toch een
uitkering moeten aanvragen."
„In mijn nadagen wil ik nog een keertje
echt presteren. Dat klinkt idioot, ik weet
het. Maar ik heb mezelf die druk opgelegd.
Een trainer fungeert altijd als schietschijf
en wordt hoe dan ook altijd afgerekend op
de prestaties die hij heeft neergezet. Dat is
niks nieuws. Ik ben vaak op een voetstuk
gezet, ze hebben me er ook net zo vaak
weer vanaf geschoten. Het heeft geen zin
om terug te kijken. In de voetballerij telt al
leen de volgende dag. Ik ben met MW
kampioen van de eerste divisie geworden.
Prachtig. Maar nu moet ik zorgen dat we in
de eredivisie blijven. Daar word ik als trai
ner op afgerekend, dan pas heb ik een goe
de prestatie geleverd. Of ik dan een toptrai-
ner ben? Laat me niet lachen. Geef al die
zogenaamde toptrainers vijftig miljoen gul
den om een elftal samen te stellen. Wat
denk je? Aan het einde van de rit is er een
tje kampioen en moet er eentje degrade
ren. Pfff, je zult maar toptrainer zijn. Mij
niet gezien, wat een onzin."
at—
juiste keuzes in het leven van Jerzy Dudek
ROTTERDAM MARCEL VAN DER KRAAN
GPD-VERSLAGGEVER
Precies twaalf maanden later is er veel veranderd
in het leven van Jerzy Dudek. De opvolger van Ed
de Goey - althans, dat
willen de spelers en
keeperstrainer Pim
Doesburg - is een
man die blaakt van
zelfvertrouwen. Hij
heeft zich in record
tijd de Nederlandse
taal eigen gemaakt, is
getrouwd, vader ge
worden van een zoon
en is gesetteld in het
landelijke Ouderkerk
aan den IJssel.
De super-atleet,
wiens reflexen en stijl
al vanaf de eerste dag
in de Kuip diepe in
druk maakten op zijn
nieuwe collega's,
woont in een boeren-
dorpje dat kennejijk
grote aantrekkings
kracht heeft op Polen
die hun brood verdie
nen in het Neder
landse betaalde voet
bal. Om de hoek bij
Dudek woont PSV'er
Tomek Iwan, een
paar huizen verder
heeft oud-Feyenoor-
der Wlody Smolarek zijn stulpje.
„Hier", zegt de 24-jarige mijnwerkerszoon, „heb
ik het goed. Hier wil ik niet weg met mijn vrouw
en kind. Als ik dit seizoen definitief kan doorbre
ken als eerste keeper bij Feyenoord, is mijn geluk
compleet. Hel is veel meer dan ik ooit heb durven
dromen toen ik nog een kleine jongen was."
ijn debuut in de Kuip,
n jaar geleden, was
Het werd
Overschaduwd door de
wnM die zich die dag had
Ueibltrokken tussen Ro-
ngtfld Koeman en Arie
laaijaan. De kleedkamer
Feyenoord was gela
de spanning in het
en °P tri^unes
o#1 te snijden. In die
sfeer was er
e'bemand die zich be
lemmerde om de nieu
weling uit het Poolse
)la£iurow, die geen woord
sprak en
^en flauw benul had
wat er op dat mo-
arient gaande was binnen
hceFeyenoord-gelederen.
Dudek, via Polenkenner Jan de Zeeuw en een
trainingskamp met zijn club Sokol Tychy op Var
kenoord in de Kuip beland, groeide op in een klas
siek Pools gezin. Vader diep onder de grond in de
mijnen, elke avond aardappels met bonen op tafel
en alleen een paar keepershandschoenen als luxe
in huis. Gereedschap dat goud waard bleek te zijn.
Want de oudste zoon bracht het gezin definitief
naar een nieuwe wereld.
„Als je al die jaren je vader hebt zien ploeteren",
zegt Jerzy Dudek, „heb je veel meer dan anderen
waardering voor de mooie dingen in het leven.
Vijfentwintig jaar zat mijn vader onder de grond.
Dag in, dag uit. Als hij thuiskwam, zag ik hoe
zwaar het werk moest zijn wat hij deed. Dan was
hij kapot. Maar hij ging door, omdat hij ons gezin
een goed leven walde bieden. Daarom heb een
enorm respect voor mijn vader en heeft hij recht
om trots te zijn op zijn zoon die bij het grote Feye
noord voetbalt. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik hier
speel en niemand anders."
Dudek kon in de zomer van 1996 naar meerdere
Poolse clubs. Widzew Lodz wilde met de 1.87 me
ter lange keeper de Champions League in. De
bondscoach van het Poolse elftal raadde hem aan
voor een binnenlandse transfer te kiezen, dan zou
hij verzekerd zijn van een plaats in de nationale
ploeg. Dudek koos echter voor het buitenlandse
avontuur, ook al belandde hij bij Feyenoord op de
bank achter Ed de Goey.
Hij noemt het een wijze investering in zijn carri
ère. De boosheid van Poolse topclubs en de
bondscoach nam hij op de koop toe. Zijn vader
vond het prima. „Het eerste jaar achter Ed was pri
ma om te leren. Ik moest aan zoveel nieuwe din
gen wennen, de taal, de manier van trainen en
spelen, het leven en mijn nieuwe omgeving. Als ik
nu doorbreek, gebeurt dat precies op het goede
moment. Ja, mijn vader zal nog gelukkiger zijn. Hij
is nu al de trotste man van de stad."
Dudek vindt 24 jaar een fraaie leeftijd om bij een
topclub onder de lat te kruipen. Keepers zijn op
hun best, zo stelt hij, als ze een paar jaar ervaring
hebben opgedaan. Dan zijn de spanningen wegge-
Jerzy Dudek:
W:
„Vijfentwintig
jaar zat mijn
grond. Dag in
uit. Als hij
thuiskwam
zag ik hoe
zijn wat hij
hij kapot.
Maar hij ging
door. omdat
hij ons gezin
respect voor
mijn vader en
heeft hij recht
om trots te zijn
die bij het gro
te Feyenoord
vloeid en zijn ze bestand tegen de druk, die het
keepen bij een club als Feyenoord met zich mee
brengt.
Toch hield hij er voorzichtig rekening mee dat
hij nog een jaar op het tweede plan zou moeten
blijven. De Pool was niet op de hoogte van de flirts
die Ed de Goey met diverse Engelse topclubs had.
Pas toen Jan de Zeeuw hem op zijn vakantie-adres
in Polen opbelde en hem op de hoogte bracht van
de transfer van De Goey naar Chelsea, schrok de
boomlange doelman wakker.
Dudek zegt de twaalf maanden met zijn voor
ganger als uiterst leerzaam te hebben ervaren.
„Van Ed heb ik een hoop opgestoken. In Polen
stond ik er alleen om ballen te pakken. In elke
wedstrijd maakt ik twintig of dertig reddingen. Bij
Feyenoord krijgt een keeper hooguit vier of vijf
moeilijke ballen, maar dan moetje juist zorgen dat
je er staat. Van Ed heb ik. geleerd hoe je je moet
concentreren. Hij is de rustigste keeper die ik ooit
heb ontmoet. Tegelijkertijd kreeg ik hier met Pim
Doesburg mijn eigen keeperstrainer. Dat had ik in
Polen bij mijn club nooit gehad."
Doesburg schold De Goey bij vlagen overhoop.
Het grote publiek begreep nooit iets van de haat
liefdeverhouding tussen de international en zijn
'privé-coach'. Maar toen de Gouwenaar naar En
geland verhuisde zei hij slechts één man te zullen
missen: Doesburg. Dudek weet inmiddels waar
om. Hij heeft de Rotterdammer goed leren kennen
en weet welk trainingsbeest er achter de kee-
perscoach schuilt.
Dudek: „Als Pim mij net zo goed kan maken als
Ed de Goey, dan zal ik de absolute top bereiken.
Hij geeft zelden complimenten, maar ik merk aan
veel dingen dat hij met mij iets moois wil opbou
wen. Als hij het niet in mij zag zitten, was hij waar
schijnlijk niet met mij verder gegaan. Uit het feit
dat hij zijn nek heeft uitgestoken voor mij, conclu
deer ik dat hij vertrouwen in mij heeft. Het is nu
aan mij om dat waar te maken."
Dudek is zich bewust van de rol die de Hongaar
Zsolt Petry gaat spelen. Feyenoord trok een erva
ren, oudere keeper aan die in staat is om op
Champions League-niveau het elftal achterin ze
kerheid te bieden. Dat de spelers na het vertrek
van De Goey direct hun voorkeur uitspraken voor
Dudek, heeft de Pool goed gedaan. „Het is fijn om
te horen dat de spelers mij als keeper willen, maar
het is nog fijner als de trainer het zegt..."
Zijn bescheidenheid en zijn vakmanschap zijn
er de oorzaak van dat Dudek met veel respect
wordt bekeken binnen de selectie van Feyenoord.
Praatjesmakers hebben plaats gemaakt voor pro
fessionals als Fernando Picun, Jean-Paul van Gas
tel en de Poolse doelman zelf, die buiten het veld
hun mond houden maar binnen de lijnen als roof
dieren tekeer gaan. In de periode dat Ronald Koe
man nog actief was in de Kuip, bestond er een ver
trouwd beeld aan het eind van elke training. Als al
le spelers onder de douche stonden, vloog Dudek
nog hoog door de lucht om de vrije trappen van
'het kanon' uit de bovenhoeken te ranselen.
Koeman denkt nog met plezier aan die dagen
terug. „Het is net Ed, die Jerzy", zegt Koeman. Je
hoort hem niet. Maar hij kan keepen! Als een
waanzinnige..."
Grote rijke clubs hoeven bij Harry Decheiver niet meer aan te bellen
Frans Körver:
„In Nederland
moet je tot je
65ste blijven
werken. Dan
pas mag je
met pensioen.
Ik ben ook niet
van plan om
eerder te stop
pen."
FOTO CPD
'Ik wil in mijn nadagen nog één keertje presteren met MW'
