'Sharon Jaklofsky is een subtopper' hmien wil wereldtitel erzilveren in Zürich Alphians slaat er lustig op los: 13-2 ]eze marathon is nog erger dan die van Sport an den Burgh loopt rcuit-zege net mis Topalov houdt in de hitte als enige het hoofd koel Stokje kan Amerikanen niet bijbenen Junior Spreij breekt polsstok iü Het Motorhuis TOERNOOI IMDAG11 AUGUSTUS 1997 •in-- ,7L::\ f! -'IH^ 'p'.-vilï ~~)lonia voor Fanny Blankers-Koen Bevej -iersag. Fanny Blankers-Koen heeft in Athene uit handen van i' [fitter Primo Nebiolo van de Internationale Amateur Atletiek l 3. ilratie een erediploma ontvangen voor haar verdiensten in Jetieksport. De 79-jarige Hoofddorpse veroverde tijdens de 0(npische Spelen van 1948 in Londen vier gouden medailles. Qtving de onderscheiding tijdens de presentatie van de kan- Sciuur door de KNAU van Amsterdam voor de organisatie van -ersi^K van 2002. sv opische toptijd voor Irma Heeren 1 RAiaartsouk» Ondanks de hittegolf heeft Irma Heeren in 4 K%aartsdijk een toptijd op de 15 kilometer gelopen. De £i\vse looptster van Dynamica legde de afstand gisteren af in |nuten en 23 seconden. Dat was de beste seizoentijd en de Jiaci* tijd op de nationale ranglijst aller tijden. 'Skker en Dirksmeier allebei vijfde kopjyiNKELFemke Dekker is als vijfde geëindigd op het wereld- l ifioenschap roeien voor junioren. De Leidse skiffeuse drong -3 plag in het Belgische Hazewinkel overtuigend door tot de fi- waarin zij gisteren vier concurrenten moest laten voor st* Thomas Dirksmeier, evenals Dekker lid van Die Leythe, i in de dubbel-twee eveneens beslag qp de vijfde plaats. Hoop en illusie gingen op een zwoele zaterdagavond aan gruzelementen. Het zelfvertrouwen van verspringster Sharon Jaklofsky en de 800-meterloopsters Stella Jong- mans en Letitia Vriesde verdampte in de verstikkende at mosfeer boven Athene. Het trio kreeg het in de finales akelig benauwd. De druk van het moeten presteren be nam hun plotseling de adem, werd een ondraaglijke last. De duivel greep in. ,,Valt dit even tegen. <m Coiks een goede uitgangs- n: -ï moest Casper van den in de laatste wedstrijd a e^et nationale Elite-circuit si de overwinning laten 6 in grote concurrent Guido link. In Holten verloor de kni triatleet onder tropische ad ïjndigheden in de finale- rijd over 1500 meter :ratnen, veertig kilometer "aïx? en l'en kilometer hardlo- 5 K^tee minuten en 25 Secon als tellen te veel. Ian van z^jarel finishte als vijfde, izio t den Burgh was met de tra,5ts uit het water, maar kon fzijn gewoonte in op de Reigeen voorsprong nemen. redenaar heeft het vaker 'Avejjk onder warme omstan- len. Op de slotafstand ^'Asselink, een goede hard- ic /«daardoor te ver van hem r?eJmen. Van den Burgh. die ^QuJnaanden terug na een i nog onderuit ging in de 1 Eli van Nieuwkoop, haalde emy1 grote inspanning de fi- i "jp de negende plaats. Dat envEjwee plaatsen beter dan 1-3 Jef Rinse van den Ouwee- In wie het onzeker is of hij an yerde plaats in de circuit- hizr^behoudt. omdat zijn di- ons-concurrent Dillo Schagen ?n plaatsen voor hem eindig- Ta* Van der Marei bleef de beide Leidenaars ruim voor op de vijf de plaats. De stayer uit Ter Aar miste zwemmend dit keer zelfs de aansluiting met de tweede groep, maar sloot fietsend een voudig aan en verkeert met hardlopen in goede vorm, zodat hij alsnog sterk kon oprukken. Volgende week verdedigt Van der Marei zijn titel in de triatlon van Almere. ,,Het is altijd moei lijk in te schatten', vindt de bouwkundig ingenieur. ,,Maar ik denk dat ik in vergelijkbare vorm ben als vorig jaar.'' In Weesp was de warmte ook hoofdrolspeler in de plaatselijke triatlon over een kilometer zwemmen, veertig kilometer fietsen en tien kilometer lopen. Dankzij de plaatselijke bevol king die met groot enthousias me zorgde voor dranken, spon zen. douches en andere verfris sing. gebeurden er geen grote ongelukken. Marjan .Vlasveld, die als langlaufster toch ander weer gewend is,'kon het bij de \TOUwen het beste bolwerken. In twee uur, drie minuten en enkele seconden pakte ze na mens Leiden Atletiek de over winning, vóór de Leidse triatlete Gonnie Wensveen. Vlasveld, do cente aan het CIOS in Heeren veen start volgehde week in de triatlon van Almere. „Niet dat ik veel kans maak op ereplaatsen, maar ik wil één keer in mijn le ven een triadon doen." athene frans dreissen Tot haar teleurstelling kwam verspringster Sharon Jaklofsky ii 6,61 meter. gpd-verslaggever Een Nederlandse slotakkoord vol dramatiek. Tranen welden in het openbaar op. Sharon Jaklofsky was haast ontroost baar. 6,61, 6,60 en 6,38 meter. Einde oefening. De Amsterdam se kwam drie centimeter te kort voor drie extra sprongen in de finale. „Dit is onbevredigend. Veel erger nog dan vorig jaar in Adanta, waar ze drie foutspron- gen maakte. Sharon is geen winnaar, ze is een subtopper", zei trainer Van Commenee zon der een greintje consideraüe. Topsport kan meedogenloos zijn. Jaklofsky wilde uit de ano nimiteit springen. De kwalifica tie was veelbelovend. 6,73 me ter, twee centimeter slechts on der haar Nederlands record. In een poging haar aanloop te per fectioneren trainde ze nog gauw op de laatste twee passen. „Dat had ik achteraf misschien beter niet kunnen doen", aldus Jaklofsky. „Ze loopt drie keer aan en doet niets. Ik zie geen afzetim- puls", aldus Van Commenee op de tribune. „Wanneer begin je eens te springen", beet hij haar vanaf de kant toe. Hij probeerde de vleugellamme atlete te cho queren. de woede en agressie in haar op te wekken. Het beest in haar los te maken. Tevergeefs. De miskleunen van Adanta spookten als demonen door de gedachten van Jaklofsky-. Van Commenee: „Ik denk dat ze mentaal sterk is, maar de cijfers wijzen anders uit. Ze heeft zich zelf geen kans gegeven. Jaklofsky eindigde als elfde. Alleen de aan de dijbeen gebles seerde olympisch kampioene Ajunwa sprong minder ver. Sprint- en estafettegoud-winna- res Marion Jones reikte slechts twee centimeter verder dan Jaklofsky en werd tiende. Goud ging naar de Russin Galkina (7,05). die in een geladen con frontatie de Griekse heldin Niki Xanthou (6,94) en de Italiaanse Fiono May (6.91) respectievelijk naar zilver en brons verwees. Stella Jongmans weet waar het bij haar aan schort. Ze ge looft ook heilig in zelfgenezing. „Ik moet harder trainen. De in tensiteit moet hoger. Als de trai ningen niet liepen, dan riep ik 'doei'. Maar vanaf oktober moet ik eraan geloven", zei Jongmans over de verscherpte afspraak met trainer Haico Scharn. Achtste in de finale 800 meter (2.05,50). Het was vernederend om te zien hoe ze door haar concurrenten werd weggelopen. De Nootdorpse kon de eruptie van donderdag niet herhalen. „Ik werd met kramp en pijn in de benen wakker." De halve fi nale had veel van haar lichaam gevergd, misschien was ook de gebrekkige aanloop naar het WK oorzaak voor het fysieke lij den. „Het is jammer, maar ik weet nu wel hoe een finale is. Die ervaring neem ik de volgen de keer mee." Jongmans verbaasde zich er over dat ze in Athene überhaupt aan de start kon verschijnen. Een half jaar geleden dacht ze, geplaagd door blessures, im mers nog aan stoppen. Haar ge dachten sprongen alle kanten uit. Uit de zege in Luzern putte ze nieuwe kracht en inspiratie. „Ik heb nu ook helemaal geen kater. Ik ben een winnaar. Som mige atletes leren snel, sommi gen langzaam. Ik behoor nu eenmaal tot die laatste catego rie. Ik heb even geproefd wat een finale is, een drempel over wonnen. Dat was voor mij zo schokkend. Maar die kleine Hollandse was er wel bij. Dit is een springplank naar de we reldtop", aldus Jongmans, die in de nazomer wat 1500 meters aan haar programma toevoegt en ook wat mijlen op de weg (Den Bosch en Spanje) gaat lo pen. Letitia Vriesde zag een gehei de kans op een medaille verlo ren gaan. De Rotterdamse vice- kampioene van 1995 viel met een vierde plaats net buiten de prijzen. Ana Quirot (1.57,14) stemde El Comandante Fidel tevreden met het derde goud voor Cuba. „1.58,12 is toch geen tijd. De vierde plaats is niet mijn plek", baalde Vriesde. „Geen medaille, maar wat doe je eraan? Op 250 meter voor de finish voelde ik me nog super." Vriesde lag op goudkoers. „En opeens kan ik dan niet meer keihard knallen. Ik gaf mezelf goud. Voor minder doe ik het niet. Ik denk dat mijn geluk voorbij is. Helaas, pindakaas. Op naar de volgende wedstrijd. Met minder startgeld helaas, want ik kom zonder medaille." antwerpen anp twintig nam Van Wely het initiatief over. Twee fouten in tijdnood verpestten alles. Topalov was er als de kippen bij om zijn kans te grijpen en de toernooizege veilig te stellen. De sluwe Kortsjnoi (66) eindigde op de ongedeelde tweede plaats, een schitte rende prestatie. Jeroen Piket zal niet tevre den zijn met zijn eindresultaat. De Leider dorper gaf een veelbelovende stelling tegen Nederlandse schakers verdragen hitte ken nelijk slecht. Een andere verklaring is er nauwelijks voor het onregelmatige verloop in de twee belangrijkste partijen uit de laatste ronde van het Lost Boys-toernooi. Koploper Topalov was in serieus gevaar tegen Van Wely, maar net toen de Tilburger alles onder controle had, maakte Van Wely twee fouten die het verschil tussen winst en verlies betekenden. Kortsjnoi eindigde als tweede, hoewel hij lange tijd op verlies stond tegen Van der Sterren. In tijdnood verloor Van der Sterren alle controle. Loek van Wely kreeg al voor de partij uit het kamp van Topalov remise aangeboden, maar de 24-jarige besloot natuurgetrouw op winst te spelen. Hij nam daarbij enorme risico's, maar Topalov speelde niet nauw keurig. Een opgelegde kans was niet aan de 22-jarige Bulgaar besteed en na een zet of het remise frans dreissen /anjl Komen is voorbestemd nga werelds beste atleet te n hen. Een grootheid in een- )peiEen potentieel wereldre- maüouder van de 3000 tot en i. ie 10.000 meter. Gisteren ir fp hij zijn wereldtitel op de ileuneter op (13.07,38). Over- >st«n neemt hij in Zürich het e tiieve wereldrecord op de del in een rechtstreeks duel ■nafcbrselassie. jplwen is een veelvraat. Een dePn winnaar. Soepele, ele- e pjtred, longen als blaasbal- »Ik heb mijn manier van afgestemd op de snelheid J prestaties van de grote teino en Moses Kiptanui. >pect van mijn training is lal voor mijn verrichtin- Jaldus Komen. Zilver was 1 |r de Marokkaan Boulami, Mvoor landgenoot Nyariki. Baumann, de witte Afri- iwerd op gepaste afstand .Mijn twee ronden onder tig seconden (na 3000 red.) waren achteraf be id voor de zege." ■es schiet vaak wortel in loede. Komen groeide op •mgeving van Eldoret. Hij Ie in één van de drie hut- gens langs de weg bij in de Riftvallei, in het *an Kenya. Zijn moeder verkocht er aardappelen in een stalletje voor de hutdeur. Nog steeds, al is de hut vervangen door een bakstenen huis. „Ze wil wat te doen hebben en voor al zichzelf blijven. Stop toch met werken, heb ik gezegd. Maar ze wil niet." Komen heeft al elf apparte menten gekocht in Nairobi. Hij heeft het vele geld dat hij met zijn snelle, waardevolle benen verdient bovendien belegd in een bloemenkwekerij in Eldo ret. „Voor het geval dat. Een on geluk zit in een klein hoekje. Hij is een bescheiden en min zaam man Maar een groot krij ger op de baan. Door domme pech faalde hij in de Keniaanse trials voor Atlanta. De Spelen gingen aan zijn neus voorbij. Tegelijkertijd verklaarde hij ie dereen de sportieve oorlog. Ko men domineerde in de nazo mer het Grand Prix-circuit, liet zien dat Haile Gebrselassie ook maar een mens is door hem te verslaan in Zürich en tilde het wereldrecord 3000 meter van Morceli naar een nieuwe di mensie door er vier tellen vanaf te knabbelen. Het was de ultieme wraak van een hongerige Afrikaanse leeuw. Iemand die zich liet inspireren door Kip Keino. Een van de bes te loopmirakels die Kenya ooit voortbracht. Oud-wereldrecord houder, olympisch kampioen en de godfather van de Keny- aanse atletiek. „Ik had grote be wondering voor die man. Ik droomde er als kind van om ooit zo goed te worden als hij." Snelheid zit Komen in de ge nen. Evenals ongedurigheid. „Ik heb hem moeten leren dat hij geduld moet hebben. Dat hij zichzelf goed moet verzorgen", zegt steeple-goeroe Moses Kip tanui, die een soort vaderfiguur is geworden voor in Londen re siderende sporters. Luxe maakt zwak. Komen traint in Kenya vaak onder er barmelijke pmstandigheden. Met simpele middelen. Met zand verzwaarde banden om het middel. „Het maakt me sterk." Zijn mogelijkheden lij ken onbeperkt. Kiptanui: „Ko men heeft geen grenzen." Hoofddoel van dit jaar was de wereldtitel 5000 meter. Woens dag mikt hij in Zürich op het ui terst lucratieve wereldrecord van Gebrselassie (12.44.39). „Ik kan 12,37 of 12,38 lopen." Vrouwen werpen zich voor zijn waardevolle voeten. Maar Komen blijft onder alles be scheiden. Vorig jaar wilde hij zelfs de overall Grand Prix- kroon innen in zijn trainings kloffie. Een vriend sleurde hem mee naar een modezaak, waar hij een Georgio Armani-pak kreeg aangemeten. „Hij kan het zich nu wel permitteren. honk/softbal pieter van der vliet medewerker Na de zomerstop zijn de soft- ballers van Alphians doorge gaan met winnen. Dit keer ging in Uithoorn Thamen tweemaal over de knie: 8-2 en 13-2. Vooral de tweede wedstrijd t was curi eus. omdat Tuti Rumai twee maal een homerun in dezelfde inning sloeg. Ook als pitcher had Rumai (2- 0-6-0) een heerlijke middag. Zijn veld speelde foutloos en aanvallend deed Alphians goe de zaken. In de vierde inning kwam Thamen terug tot 3-2. In de zevende slagbeun kreeg Ar thur Marie opzettelijk vier wijd, waardoor de honken vol kwa men. Alleen had Thamen niet gerekend op de slagkracht van Luigi Anastgasti, want die zorg de met een 'grand-slam-home- nin' voor de 8-2 eindstand. De tweede wedstrijd begon in de derde inning bij een 2-0 stand pas goed. Thamen-pit- cher Arnold Petersen (4-3-13-2) werd getracteerd op een ontke tend Alphians. Maar liefst twaalf man kwamen in die inning aan slag. Lloyd Todman, Rumai en Sandlev Reina schreven softbal- geschiedenis door na elkaar met een homerun te openen, terwijl Rumai zelfs een tweede home run in dezelfde inning produ ceerde. De vrouwen van Alphians kwamen tegen Onze Gazellen met een home-run van Isha Everts op 1-0, waarop al snel de 1-1 volgde. Door een hechte verdediging hield Alphians stand. In de verlenging sloeg Barbara Lodder VVendv ten Haaf over de thuisplaat voor het win nende punt. In de tweede ont moeting ging Alphians in de vijfde inning onderuit. Onze Gazellen pakte met een mini male marge met 2-1 de winst. Yvonne Lodder werd gehuldigd voor haar 500ste wedstrijd. Zuidvogels was een gewillige prooi voor de honkballers van Alphians. In Huizen speelde de ploeg van coach Dick Lenderink vrijuit. Jelle Fruitema (.500) bracht in de opening met een homerun de stand op 3-2. In de derde slagbeurt werd de eind stand al op 7-3 bepaald. Verde digend hield Jeroen Hollander (8-1-9-3) alles onder controle. De tweede ontmoeting tegen de ploeg uit Huizen ging nog gemakkelijker. Snel liep Al- "phians uit naar 4-2. mede door een homerun van Huib Interna (.800). Door honkslagen en at tent spel werd het verschil in de zesde inning op 8-2 gebracht, waarna Interna en Alan Hazel twee punten aan het totaal toe voegden voor de tweede zege. athene Vuurwerk en spektakel op de estafettes. Canada bevestigde opnieuw zijn reputatie als sprintnatie (4x100 meter). Esmie, Gilbert, Surin en Bailey klokten met 37,86 seconden de beste tijd dit jaar. De Ameri kaanse formatie blameerde zich al in de eerste schifting. Met veel tamtam en branie werd een explosie van snelheid aangekondigd. De Amerikanen wilden de wereldtitel en een nieuw wereldrecord. De droom ein digde in een nachtmerrie, toen de wissel tussen Brian Lewis en Tim Montgomery (rechts) faliekant misluk te. Hetzelfde overkwam de Amerikanen al in 1995. Marion Jones voegde aan haar sprintgoud ook een es- tafettetitel toe. Kort na een mislukte verspringfinale, spurtte ze met Gaines, Miller en de extravagante De- vers naar goud. Het kwartet bleef met een tijd van 41,47 seconden eentiende tel boven het al twaalf jaar oude wereldrecord van de voormalige DDR. De 4x400 meter finales werden een prooi voor Duitsland (vrouwen, 3.20.92) en Amerika (mannen, 2.56.47). foto ap Alphense scholier was de beste landgenoot op de 100 meter (11,85) en het verspringen (6,30). Het polsstokhoogsprin- gen leverde hem de schrik van zijn leven op. want het glasfiber brak finaal doormidden. Spreij realiseerde desondanks een knap totaal van 5088 punten. De Alphense junior Wouter-Jan Spreij won in Het Belgische He renthals met de Nederlandse ploeg een meerkamp van de zuiderburen. De B-jongens moesten wel als enige categorie een nederlaag incasseren. De larathon laat een litteken na. Op het par- Itussen Marathonas en Athene liepen dit Rinde veel atleten zware 'verwondingen' op. .0 diep gaat in de hitte, loopt onherroepelijk te op. Hiromi Suzuki en Abel Anton werden ip historische omgeving gekloond met een van olijftakjes. Maar misschien wordt in de ttrist nog weinig van hen vernomen. Dgcnd tussen twee begeleiders, strompelt de dese May Allison weg. Ze is 48ste geworden, i| recreantentijd van ruim drie uur. „Ik heb looit zo iets meegemaakt. Ik had niet ge- jdat het erger kon dan in Atlanta." t kan dus nog erger. In de krochten van het Panathineikon wordt het verhaal vertelt van Titetocht tussen Marathon en Athene. Hier - n. 'ange, nauwe gang tussen stadion en kleed- aten - kotsen Dominique Chauvelier en Bruce Deacon hun magen leeg. Amerikanen liggen aan het infuus, staren met holle ogen in het niets. Griekse hulptroepen lopen af en aan met ijs, pak ken atleten met folie in. Giacomo Leone, winnaar van de marathon van New York en dit voorjaar nog in Rotterdam: „Dit was 'crazy'. Alle lopers gaan hiervoor zware tol betalen. Vijf, zes maanden gaat het herstel zeker duren." Ook al oogt hij - als één van de weinigen - opmerkelijk fit, ook Leone is dieper dan ooit ge gaan. „Ik ga nu twee maanden helemaal niets doen. Lekker op het strand liggen. Strand en vrouwen, dat is het enige nu", lacht hij. En New York dan, dit najaar? „Daar ga ik lekker kijken, meer niet." Topfavoriet Martin Fiz, verslagen door zijn landgenoot Anton Abel in de slotkilometer, heeft na zijn finish tientallen minuten staan feesten, zwaaiend met de Baskische vlag. Dan stort ook hij in en moet de wereldkampioen van 1995 te gen een muurtje hangend met ijs worden behan deld. De schoenen zijn uit, de grote bloedvlek in de sokken verraadt het lijden. Met verschijnselen van uitdroging moet Fiz aan het infuus. Een dag eerder is Manuela Machado - ook we reldkampioene in Göteborg - eveneens de num mer twee van Athene geworden. Ze kuste na de finish meteen de historische grond van het Panathineikon en haalde uit haar shirt olijftakjes tevoorschijn, die ze uit een Portugese kerk had meegenomen. Als talisman. Over lijden praat ze niet. Teruggekomen na een auto-ongeluk, zegt ze: „Ik ben me ervan bewust dat een heleboel mensen in de wereld meer lij den dan ik nu heb gedaan." Een medaille in het historische Panathineikon veroveren, maakt haar dag tot 'de gelukkigste van allemaal'. Steve Mo- neghetti heeft met hetzelfde gevoel voor historie de barre onderneming weerstaan. „Ik was emo tioneel toen ik het stadion binnenkwam. Ik dacht, als Spvridon Louis het kon, kan ik het ook. Ik ben in de afgelopen tien jaar een egoïst geweest. Ik heb al die tijd niet gewerkt en enkel hoeven hard lopen. De mensen die me hielpen, die hebben het moeilijk gehad, ik niet. Ik hoefde enkel twee uurtjes diep te gaan. Mijn hart slaat als een gek, mijn benen schreeuwen van de pijn. Maar dat maakt allemaal niets uit, het is zo mooi om hier te staan", wees hij trots op zijn bronzen medaille. De nummer drie bij de vrouwen moest dieper, veel dieper gaan voor hetzelfde eremetaal. Half weg moest Lidia Suzuki drie keer braken vanwege de hitte. „Maar ik wilde deze medaille zo graag. Ik heb er alles voor gegeven." Opvallend, ze wordt per brancard afgevoerd. Net als haar landgenotes Anuta Catuna en Aurica Buia. „Mijn blijdschap maakt de vermoeidheid helemaal goed." Gelukkige winnaars praten niet over pijn of el lende. Maar gezien het slagveld, was het allicht beleefder tegenover haar concurrentie geweest als Hiromi Suzuki met wat meer respect over de zware omstandigheden had gesproken. Nu zegt ze: „De hitte deed me niets, de heuvels ook niet." Donderdag 14 augustus: UVS - Roodenburg (Aanvang: 19.00 uur) VCL - Oegstgeest (Aanvang: 19.00 uur) Zaterdag 16 augustus: Oegstgeest - RCL (Aanvang: 14.30 uur) Zondag 1 V augustus: Roodenburg - Docos (Aanvang: 14.00 uur) Woensdag 20 augustus: RCL - VCL (Aanvang: 19.00 uur) Donderdag 21 augustus: Docos - UVS (Aanvang: 19.00 uur) Zaterdag 23 augustus: Finales UVS terrein (Aanvang: 17.00 uur) De wedstrijden worden gespeeld op het complex van de thuisspelende vereniging.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 15