Groot Europa wordt vooral duur Italië is beter af zonder Berlusconi en Di Pietro Feiten &Meningen Scheiding kan net zo simpel als huwelijk DONDERDAG 17 JULI 1997 ik COLUMN Nederland en Duitsland wachten op schip met zure appelen Scheiden doet pijn, maar juridisch hoeft het allang geen probleem meer te zijn. En het wordt nog makkelijker, even eenvoudig als trouwen. Voorlopig bij wijze van experiment, zo heeft staatssecretaris Schmitz deze week bekendgemaakt, worden nog dit jaar echt scheidingen mogelijk waar de rechter niet meer aan te pas komt. Als de partners het on derling eens zijn. en zij hun afspraken door een advocaat of notaris hebben laten vastleg gen in een convenant, is er voor de rechter bij echtscheiding geen taak meer weggelegd. Een commissie onder leiding van oud-mi nister De Ruiter adviseerde vorig jaar in het rapport Anders scheiden' tot invoering van de buitengerechtelijke echtscheidingsproce dure. Toch is het verstandig dat staatssecre taris Schmitz (justitie) eerst nog de proef op de som wil nemen. In de praktijk zullen aan vankelijk nog wel de nodige problemen op duiken. Bijvoorbeeld: achter een schijnbaar in alle harmonie afgesloten scheidingsovereen komst kunnen soms schrijnend ongelijke machtsposities schuilgaan. 'Schatje, hier te kenen'. zo kenschetste een advocaat ironisch de positie van de zwakkere partij, die om stampij te vermijden wat al te gewillig af stand van rechten doet op met name finan cieel gebied. Vrouwen zijn meestal de zwakkere partij als het om geld gaat. Bestaat het risico dat zij zich bij buitengerech telijke echtscheiding al snel met een kluitje in het riet laten stu ren? De wetenschap dat procederen een bijzonder kostbare aangelegenheid is, zou in de praktijk kunnen uitpakken als chanta gemiddel om de fi nancieel afhankelijke partij ertoe te bewe gen akkoord te gaan met een buitenge rechtelijke echtschei- ding. Een andere kwestie waarmee nog praktijk ervaring moet worden opgedaan, is welke in vloed een buitengerechtelijke scheiding heeft op de positie van de kinderen. Nu worden kinderen ouder dan twaalf jaar altijd door de rechter geraadpleegd. Bij een buitengerech telijke scheiding moet een kind ook bezwaar kunnen maken tegen een door de ouders on derling afgesproken omgangsregeling. Als de ouders het eens zijn, maar het kind verzet zich tegen hun afspraken, zal er alsnog een rechter aan de scheiding te pas moeten ko men. Problemen genoeg dus, maar het e)g>eri- ment met scheiden buiten de rechter om hoeft daar niet op te stranden. De maat schappelijke ontwikkeling gaat hoe dan ook in de richting van een althans in juridisch opzichtprobleemloze manier van schei den, dat wil zeggen: scheiding zonder proces en met weinig kosten. Echtscheiding is im mers de gewoonste zaak van de wereld ge worden. Eén op de drie huwelijken wordt ontbonden. Nu al is het zo dat de rechter doorgaans al leen nog maar een puur administratieve functie heeft in de echtscheidingsprocedure. In 1993 publiceerde de juriste H. Lenters het onderzoek 'De rol van de rechter in de echt scheidingsprocedure', waaruit bleek dat de partners het in verreweg de meeste gevallen niet alleen onderling eens zijn over de wen selijkheid dat zij uit elkaar gaan. maar ook over de alimentatie en de zorg voor de kinde ren. In tachtig tot negentig procent van de zaken beperkt de scheiding zich dan ook tot een schriftelijke procedure. Bij eventuele conflicten is al een voor beide partijen bevre digende schikking getroffen vóór de rechter uitspraak doet. Sinds 1 januari 1993 worden scheidingen niet meer ingeleid met een dagvaarding, maar door middel van een eenvoudig ver zoekschrift. Deze verandering heeft de proce dure al aanzienlijk verkort. Een andere reeds ingevoerde vereenvoudiging betreft de mo gelijkheid een advocaat te laten optreden na mens allebei de partijen. Deze stelt dan een convenant op met afspraken over de boedel scheiding. alimentatie, omgangsregeling, et cetera. De rechter hoeft daar vervolgens al leen formeel zijn goedkeuring aan te hech ten. De stap die nu wordt genomen is dus niet eens zo groot: de verklaring van een advocaat of notaris dat het convenant tot stand is ge komen volstaat. Vervolgens wordt de ontbin ding van het huwelijk bij burgerlijke stand in geschreven. Bij zo'n echtscheiding-nieuwe- stijl treedt een advocaat of een notaris op als bemiddelaar, die ervoor moet zorgen dat de partners op de hoogte zijn van hun rechten. De bemiddelaar moet er tevens borg voor staan dat de rechten van de kinderen zijn ge waarborgd. De meeste echtscheidingen gaan gepaard met emotionele problemen, waardoor me ningsverschillen over boedelscheiding of om gangsregelingen kunnen escaleren. Via pro fessionele bemiddeling zijn zulke kwesties soms beter en sneller op te lossen dan via een rechtszaak, waarbij twee partijen met hun eigen advocaten als kemphanen tegen over elkaar staan. Volgens schattingen van de Vereniging van advocaat-scheidingsbemid delaars kan ongeveer een derde van de echt scheidingen per jaar gaan in Nederland zo'n dertigduizend echtparen uit elkaar via een bemiddelaar worden geregeld. De presidenten van de vijf gerechtshoven waarschuwden vorig jaar echter tegen een 'al te vergaande privatisering van de recht spraak'. Als er tussen scheidende echtgeno ten een juridisch conflict bestaat, dan biedt alleen de rechterlijke macht duidelijke waar borgen voor handhaving van de algemene beginselen van behoorlijke rechtspraak. Dat is op zichzelf geen argument tégen buitenge rechtelijke echtscheiding: de rechter blijft ook dan als beroepsinstantie fungeren. Bo vendien blijft ook de huidige echtscheidings procedure nog ongewijzigd bestaan, naast de nieuwe mogelijkheid om in onderlinge har monie de rechter te passeren. GUSSCHREUDERS juridisch medewerker 'f NÉT De Nederlandse Europarlementa riërs waren gisteren in Straats burg niet bijster gelukkig, toen ze in de 1.245 pagina's tellende 'Agenda 2000' van de Europese Commissie lazen wat de plannen zijn voor de financiering van de uitbreiding van de Europese Unie met in eerste instantie waar schijnlijk zes lidstaten. Dat die uitbreiding alle vijftien huidige EU-leden geld gaat kos ten, staat buiten kijf. Het gaat ook niet om weggegooid geld als men de historische dimensies in ogen schouw neemt van een uitbrei ding van de EU met landen in Midden- en Oost-Europa, die acht jaar geleden nog stevig in communistische handen waren. De vraag is alleen of de Commis sie de pijn wel eerlijk over alle EU-landen verdeelt. Het was geen toeval dat juist Ne derlandse en Duitse afgevaardig den in het Europarlement als eer sten kritiek uitten op onderdelen van de door de Commissie voor gestelde financiering van de uit breiding. Nederland en Duitsland zijn beide dè grote netto-betalers in de EU. Ze dragen meer aan Brussel af dan ze terugkrijgen. Zij dreigen straks op twee fronten te gelijkertijd te verliezen. Voor enkele van de Commissie plannen voor de landbouw valt begrip op te brengen. De aange kondigde verlagingen van de sub sidies op enkele landbouwpro ducten (graan, rundvlees en melk) hingen al maanden in de lucht. Ze zijn bovendien voor een niet onbelangrijk deel het gevolg van afspraken in de Wereldhan delsorganisatie WTO, waardoor de EU moet toegroeien naar (lagere) wereldmarktprijzen. De kogel is door de kerk. Antonio Di Pietro, ex-magistraat, oud-mi nister en tot voor kort symbool van het eerlijke Italië, gaat op nieuw de politiek in. Gisteren maakte hij bekend voor de cen trum-linkse (en regerende) Olijf coalitie mee te doen aan in au gustus te houden verkiezingen voor een vrijgekomen senaatsze tel in het 'rode' Toscane. In een communiqué van zes re gels schrijft Di Pietro blij te zijn de samenwerking met de Olijf te kunnen hervatten. Hij laat weten de gematigde vleugel van de coa litie te willen versterken, en dankt senator en maffia-deskundige Pi no Arlacchi. Die reist af naar de VN in New York en heeft de kan didatuur van Di Pietro voorge steld. De gebeurtenissen hebben in de Olijf echter ook verzet opgeroe pen. Enkele leden van de linker vleugel denken dat Di Pietro een 'vluchtheuvel' nodig had, en ze ker niet gehandeld heeft volgens zijn politieke voorkeur. Zij menen dat Di Pietro 'een tweede Musso lini' wil worden, en de Olijf ge bruikt als opstap. Het besluit van Di Pietro is in Ro me ingeslagen als een bom. Hoe wel de oud-rechter veel van zijn glans heeft verloren, geniet hij nog genoeg populariteit om het vrijwel perfecte evenwicht tussen de linkse en rechtse partijencoali ties te verstoren. De door ex-premier en media magnaat Silvio Berlusconi geleide centrum-rechtse Vrijheidsallian tie had dan ook meteen een ge heel eigen verklaring voor Di Pie tro's overstap. Berlusconi zei dat zijn vroegere aanklager wordt be schuldigd van corruptie en ambtsmisbruik als magistraat, 'en dus behoefte heeft aan parlemen taire onschendbaarheid De vraag of corruptiebestrijder Di Pietro zelf wel schone handen heeft, houdt Italië al een week be zig, en Berlusconi speelt daarin een centrale rol. Beide kempha nen lijken onlosmakelijk met el kaar verbonden. Ze lijken erg op elkaar en hebben soortgelijke (politieke) ambities. Het is hier om dat ze elkaar haten, ook al blijkt nu steeds vaker dat ze ook van elkaar gehouden hebben. Gisteren werd het duo even ver drongen door Gianni Versace, meer verder worden de eerste twee pagina's van de kranten nu al een week in beslag genomen door de 'oorlog Di Pietro-Berlus- coni', en niet alleen omdat het komkommertijd is. Italië is una niem van mening dat de toe komst van zowel het politieke als het justitiële systeem in het ge ding is. Wint Berlusconi, dan is het ge beurd met Di Pietro, maar vooral ook met het anti-corruptieteam 'Schone Handen' waarvan hij tot ruim twee jaar geleden de spil was en de 'morele revolutie'. Wint Di Pietro, dan is het gebeurd met Berlusconi en zijn rechtse oppositie, en kan Di Pietro presi dent van Italië worden, een func tionaris die straks direct wordt gekozen. De 'oorlog' werd aangekondigd door Berlusconi. Hij zei dat de 'vreselijke dingen' die hij over 'een zeker iemand' wist 'elke ge wone burger in de gevangenis hadden doen belanden'. Het was duidelijk dat deze in perfecte maffiose stijl gelanceerde bood schap betrekking had op Di Pie tro, maar niet wat die vreselijke dingen precies waren. Een week geleden kwam het ant- WIM STEVENHAGEN nog aanzienlijk slechter ui ken. Maar gelukkig wordfl 1999 bij unanimiteit gestei over de structuurfondsen." Ook Wim van Velzen vindt enorme bedragen die deC missie voor de structuurfot wil blijven uitgeven 'onaan baar'. ,,Je moet veel meeri ren in dingen als scholing, Europese Netwerken, ondi en ontwikkeling, de inform maatschappij. Daar heb je ropa veel meer aan. Daarm krijg je meer concurrentie! Dat kost ook geld, oké, mat profiteert iedereen er in ge mate van." Ze vragen zich alledrie afol berekeningen van de Comi niet een beetje uit de losse zijn gedaan. De Commissi looft dat de uitbreidingspc eenderde kan worden gevi het geld dat overblijft als d doelstelling-1 -regio's uit di tuurfondsen worden gesel Voor tweederde moet het| komen uit de economisch die de Commissie op 2,5 p schat. De EU zou bovendii door het voor 2000-2006 gi financiële plafond mogen ten. De Vries: ,,Het zijn allemai onderstellingen. We moeti wel zien of ze kloppen. We ten nog eens zorgvuldig ni cijfers achter de komma kj Dankert voorspelt dat ern in de voorstellen van de 0 sie zal worden 'geknepen nu toch wel een rommelig heel." STRAATSBURG ALV KNOL CORRESPONDENT woord. Di Pietro zou als rechter gunsten hebben geaccepteerd van een vriend, bouwonderne mer Antonio D'Adamo. Als dank zou Di Pietro D'Adamo en diens vrienden hebben ontzien bij on derzoeken. De onthullingen en dat is het 'explosieve' detail zijn van D'Adamo zelf. Ze liggen bij het parket van Brescia, dat al eerder onderzoek heeft gedaan naar soortgelijke en tot nu toe steeds ontkrachte beschuldi gingen. Daags na het verhoor werd dui delijk dat Berlusconi al twee jaar in het bezit was van de verklaring van D'Adamo. Het sleutelwoord lijkt chantage. D'Adamo werkte ooit voor Berlusconi, met wie hij altijd (zakelijk) contact heeft ge houden. Het is bekend dat D'Adamo's bedrijf problemen had. Daarom wordt vermoed dat hij Berlusconi belastend materi aal over Di Pietro heeft verschaft, in ruil voor hulp. Volgens de pers zou Berlusconi zijn offensief juist nu hebben gelanceerd, omdat 'Schone Handen' nieuw, belas tend materiaal over zijn rechter hand Cesare Previti in handen heeft. De neiging bestaat om Di Pietro als slachtoffer te zien, maar dezer dagen wordt ook duidelijk dat hij toch wel erg nonchalant was in het kiezen van zijn vrienden en niet weinig last had van ster-allu res. Zijn relatie met Berlusconi was bovendien heel wat ambiva- lenter dan doorgaans wordt ge dacht. Cruciaal is dat beiden el kaar tegenkwamen op een mo ment dat ieder het aureool had van 'redder des vaderlands'. Di Pietro was razend populair vanwege zijn frontale aanval op het corrupte politieke systeem en werd bijna meteen gebombar deerd tot een potentiële politieke leider. De eenvoudige, vaak botte en populistische rechter werd door velen maar steeds meer ook door zichzelf gezien als de beste opvolger van al die 'afge schoten' politici. Probleem was dat ook Berlusconi zichzelf zag als de meest geschik te leider van het land. Hij won in 1994 mede dankzij zijn tv-sta- tions de verkiezingen en werd premier. Na een paar maanden kreeg hij echter officieel te horen door 'Schone Handen' te worden verdacht van corruptie. Berlusco ni bulderde dat er sprake was van een complot. Zijn regering zou een goed half jaar later vallen. Dezer dagen wordt duidelijk dat Berlusconi en Di Pietro elkaar voor en na die verkiezingen heb ben 'afgetast' en ook direct heb ben onderhandeld over het ver delen van de regeringsmacht. Berlusconi vroeg of Di Pietro een minsterpost wilde. Di Pietro wil de, maar zei nog niet te kunnen. Berlusconi stelt nu dat Di Pietro het premierschap ambieerde, en hem later beschuldigde om de weg hier naartoe vrij te maken. ~ve setu&iQLUST tut DffiSfWfcr Pit WtMI&r ■■'T STAAT HieRopcÉ IWSTV ,,Ik denk dat er voor Nederland en Duitsland nog een schip met zure appelen aankomt", zegt WD-er Gijs de Vries. „Er komt voor Nederland een ongunstig plaatje uit", meent Piet Dankert van de PvdA. „Als dit doorgaat zal Nederland flink meer moeten betalen", constateert hun CDA-collega Wim van Velzen. EU-lid eerste EU-kandidaten I latere EU-kandidaten miljard gulden voor de huidige vijftien lidstaten en bijna 99 mil jard voor de nieuwe lidstaten. Daarbij wil de Commissie flink snoeien in de regio's die nu nog onder de zogeheten 'doelstelling 1van de structuurfondsen vallen. Straks wil de Commissie strikt de hand houden aan het principe dat in deze categorie alleen nog gebieden mogen profiteren met een lager bruto binnenlands pro duct dan 75 procent van het ge middelde in de Unie. Dergelijke gebieden liggen voornamelijk in het zuiden van Europa. Dat is te genvaller nummer twee. bieden in de voormalige DDR zal Duitsland straks nog wèl geld kunnen opstrijken uit de struc tuurfondsen. Dat maakt het er in 1999 niet overzichtelijker op als de vijftien EU-landen de nieuwe financiële perspectieven voor 2000-2006 moeten vaststellen. „Er komt daar een harde strijd op ons afzei Gijs de Vries gisteren dan ook in Straatsburg. Piet Dan kert: „Bij de hervorming van de structuurfondsen raakt Neder land onvermijdelijk een en ander kwijt. Daarnaast krijgen we nu nog een forse hap terug op land bouw. Het nettobeeld kan straks litet Het Antonio Di Pietro (boven), hier nog als rechter, wordt volgens de Ifc pers al jaren politiek gechanteerd doorzijn aartsrivaal Silvio Berlusc neden). arci Di Pietro's aftreden als magistraat is nooit opgehelderd, maar zeker lijkt dat hij toen al werd gechan teerd door Berlusconi. In de aan loop naar de verkiezingen van vo rig jaar april eiste Berlusconi van Di Pietro bovendien de garantie dat hij geen partij zou oprichten en zich niet openlijk voor links of rechts zou uitspreken. Waar schijnlijk deed Berlusconi ook dit met de verklaring van D'Adamo in de hand. Hij stelde Di Pietro Binnenlandse Zaken in het voor uitzicht als hij zich koest zou houden. Di Pietro zei te willen wachten op de uitkomst van de door Berlus coni uitgelokte processen wegens machtsmisbruik. In werkelijkheid wachte hij op de uitkomst van de verkiezingen. Toen deze door links werden gewonnen, aarzelde hij niet en accepteerde hij een ministerpost in de regering-Prodi. Politiek opportunisme, riep Ber lusconi, en niet onterecht. Di Pie tro zou echter na enkele maan den al weer aftreden, toen op nieuw geruchten begonnen te circuleren over 'een besmet verle den'. Nu is dan definitief duidel die geruchten vandaan ka heeft Di Pietro eindelijk c zegd dat Berlusconi alles werk stelt om hem buiten tiek te houden. De kaarte op tafel, en de oud-rechti gekozen voor de Olijf. Hi een zwaktebod, ingegeven flink wat opportunisme. fi dat het conflict met Berlui open blijft, met alle politie varen vandien. Het zou goed zijn te erker Di Pietro en Berlusconi be producten zijn van de eno crisis die het politieke syS heeft getroffen, zoals com) tor Curzio Maltese in Laf' blica schreef. Mannen me soliniaanse neigingen' die de steun van 'de mensen ben en te weten wat "gotf Italië' is. Voor een normal mocratische ontwikkeling land zou het inderdaad Ik zijn als beiden het toneel ten. ROME EELCO VAN DER LINDEN Andere voornemens van de Com missie steken meer. Tot nu toe ging het geld dat Brussel op de landbouwbegroting overhield rechtstreeks terug naar de natio nale kas van de lidstaten. Straks wil de Commissie dit geld niet meer teruggeven, maar gebruiken voor de uitbreiding en alles wat daarbij komt kijken. Dat is één fi nanciële tegenvaller. Tegelijkertijd wil de Commissie ook de structuurfondsen voor verarmde regio's op een andere leest schoeien. Die fondsen mo gen volgens de Commissie tussen 2000 en 2006 nog omhoog tot 506 In Nederland zal dan vrijwel ze ker Flevoland uit de boot vallen. Uitgerekend Flevoland, dat des tijds alleen werd aangemeld om dat alle andere EU-lidstaten er met structuurgelden vandoor gin gen terwijl Nederland, roomser dan de paus, geen enkel 'arm' ge bied had aangemeld. Ons land dreigde met lege handen achter te blijven, terwijl het wel voor de andere landen zou moeten beta len. In gewone omstandigheden is Duitsland de natuurlijke bondge noot van Nederland op financieel terrein. Maar dankzij de arme ge-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 2