orrels tellen, niet de financiën VEB wil groter aandeel Zwarte lijst Het ei van ING 932 ZATERDAG 12 JUL11997 Zonder cadeautje komt de aandeelhouder niet naar de jaarvergadering Nederlandse volk is afgelopen jaar massaal in aandelen gestapt, maar op de leelhoudersvergaderingen was dat nauwelijks te 'ken. Daar werd en wordt de sfeer bepaald door ilanten en gepensioneerde muggenzifters, die hun reisdag van NS gebruiken voor een rit naar gratis impties. De oude garde slinkt wel, nu steeds meer Ijven afzien van de traditionele cadeautjes. Sinds miner een paar jaar geleden de traditionele gratis cd afschafte, is het bezoek aan de Philips- ergaderinggehalveerd. ,,De verhouding tussen de nideelhouder en de bedrijven wordt zakelijker. Aandeelhoudersvergadering. De sfeer wordt bepaald door querulanten en gepensioneerde muggenzifters, die hun vrije reisdag van NS gebruiken voor een rit naar gratis consumpties. De oude garde slinkt overigens wel, nu steeds meer bedrijven afzien van de traditionele cadeautjes. foto's gpd roland de bruin Ir was een tijd dat het rooster van {jaarvergaderingen zich liet lezen (als een geschenkencatalogus. De die zijn aandelen had gespreid taaier aan bedrijven, kon jacht ma- els blauw bij de Porceleyne Fles, I Philips en pakketten etenswaren, i en fotoboeken. De bedrijfstop jaag weg om stemvee in de zaal I te krijgen en de jaarrekening er- sen. lijkt voorbij. Bij Delft Instruments een flesje drank, bij Kiene een drop, wine gums en koetjesrepen. ien en blocnote van KNP BT, de bos ^yan Frans Maas en de ondefinieer- hiniumsculpturen van Hoogovens igen de trein in krijgen. Jaarver brochures, daar lijkt de aandeel- lee te moeten doen. Een enkel bereid de parkeergarage te be de vraag rijst wanneer ook het jplreltje en nootje na afloop wordt "erd. „De cadeaucultuur neemt :oncludeert P. de Vries van de Ver- Effectenbezitters. „De verhou- de aandeelhouder en de bedrij- zakelijker." hemse Musis Sacrum, afgehuurd iNobel, is aandeelhouder Steeman enige die reageert op een lofzang istuur op de goedkope Poolse ar- iten. „Als Polen zo goedkoop zijn, voorzitter, is het dan niet verstan- lar Polen op te nemen in de Raad Zuurder dan president-com- tudon op dat moment kan een ijken. ■jTt heeft gereageerd op de met twee Mden gestegen salariëring van de i, naast hun lucratieve optiebo- ijl er in Ede en Arnhem honder werknemers uit moeten. „Het be- jgJ al enige jaren geen salarisverho- *1", antwoordt Loudon vanaf zijn n bestuurdersloge op het podium. >rtl vraa8- Aandeelhouders hebben "ggen over de beloning van de di van 'hun' onderneming. Ook bij irdt een criticus van de optierege- pud afgepoeierd. Schaars deelhouders hebben in Nederland 0 al niets te zeggen over het bedrijf hun geld hebben belegd. Als dat zit, is de voor beursgenoteerde be- rplichte jaarvergadering een kans rijpostig te trompetteren tegen de 1de jongens aan de top. Maar wei- ers nemen die gelegenheid serieus )ekte, kritische vragenstellers zijn et tableau de la troupe wordt gedo mineerd door figuren als de oud-accountant H. Rademaker, mevrouw Ursula Beatrice Stadtlander (aanwezig 'mede namens mijn zuster in de Verenigde Staten') en de notoire querulant T. Reitsma, jurist in ruste. Vaste klanten met breed gespreide portefeuilles die overal opduiken, het woord nemen en niet loslaten voor ze een gamma aan vragen en opmerkingen hebben gelanceerd, waarvan alleen zijzelf de waarde kennen. Mevrouw Stadtlander, aan de Unilever-top: 'In het Amerikaanse stadje waar ik laatst met mijn zuster was, waren geen Magnum-ijsjes te koop. Waarom niet?' Aan Heineken-topman Vuursteen: 'Waarom smaakt Heineken bier in de VS anders dan hier?' (Antwoord: door het koolzuur. In Amerika heeft het minder schuim.) Mr. Tjitte Reitsma staat te boek als amok- maker. Hij benut het vergaderingenseizoen om de raden van bestuur wanbeleid, incom petentie of 'maffiapraktijken' te verwijten. Wanneer hij dorstig is, eist mr. Reitsma even makkelijk antwoord op de vraag: 'Waarom wordt er geen cognac bij de koffie geser veerd?' AkzoNobel, die journalisten eens per jaar onthaalt op een zakje zout of Twaron-sleep- kabel, houdt de hand op de knip. „De aan deelhouders krijgen niets", zegt perschef Eduard Hirschfeld vastberaden. De 7,50 gul den dividend en de koerswinst is waar zij het mee moeten doen. AkzoNobel weert potten kijkers en heeft de zaal afgegrendeld met een cordon van militair geklede bewakers. „We hebben klachten gehad van aandeelhouders over journalisten", aldus Hirschfeld. Bij Philips worden de aandeelhouders op 21 maart in de Amsterdamse RAI onthaald op fris en nootjes te midden van een uitstal lingvan gloeilampen, tv"s en koffiezetappara ten in de hal van het Congrescentrum. To matensap is de populairste consumptie, ge volgd door jus d'orange. Philips houdt zijn jaarvergadering voor eerst buiten Eindhoven en dat is te merken. De opkomst is maar 880 man. Vorig jaar in de Eindhovense beurs wa ren er nog 1400, maar voor veel oud-werkne mers blijkt de grens van betrokkenheid bij de Brabantse grens te liggen. Er zijn geen ca deaus. Toen Philips nog cd's weggaf, was een opkomst van 2200 man niet ongewoon. Koninklijke PTT Nederland lijkt op 6 mei in de Groningse Oosterpoort een gulle gever met een cadeaumapje a vier postzegels van 80 cent. Maar KPN verpest veel goodwill door de aandeelhouders na hun veelal lange reis naar het noorden om te leiden naar een par keerplaats op een afgelegen terrein 'over het spoor', twintig minuten lopen van de Ooster poort, door geselende slagregens. Een doos met telefoonkaarten van 2,50 gulden wordt tot verrassing van het personeel niet opge merkt door de gretig consumerende aandeel houders. KPN maakt zijn status van volks aandeel niet waar met slechts 326 aanwezi gen. Vorig jaar waren er 400. Topman Wim Dik gaat de confrontatie aan met actievoerders tegen PTT-zendmasten in Kootwijk. Een mevrouw is bang voor kanker van de krachtig stralende antennes. Dik maakt de beoordelingsfout dat af te willen wimpelen. Volksangst afwimpelen zonder nazorg? Dan komt het volk in opstand, aan deelhouder of niet, ook als dat eigenlijk tegen hun eigen financiële belang indruist. Over fi nanciën en strategie hoor je ze verder niet. Wel over het parkeren. KPN neemt een voor schot op het vertrek uit Groningen met de mededeling: „Volgend jaar zijn de problemen voorbij, dan vergaderen we in de RAI in Am sterdam." Grand Hotel Krasnapolsky te Amsterdam zit op 6 mei vol met 823 aandeelhouders, on- Het cadeautje voor de aandeel houders van Hoogovens. Voorlopig hoogtepunt in de cadeaureeks van dit jaar het ING-ei. der wie veel oud-werknemers die de vergade ring beschouwen als hun jaarlijkse reünie. „Ik spreek hier graag af met dames", zegt een in leren jack gestoken veertiger. „Ik kom hier koffie met ze drinken, met wat lekkers erbij." Ahold gebruikt de bijeenkomst graag voor 'een stukje warmte tussen de klant en Ahold', zegt een pr-functionaris. Dat komt de aan deelhouder duur te staan, want de tempera turen bereiken in Kras tropische waarden. Er zijn koffie, thee en een gebakje in de vorm van een appel met het Ahold-logo erop in de Tuinzaal. Beenruimte en parkeren zijn bij Ahold belangrijk thema's. 'Het is hier kruide niers-krap', klagen de aandeelhouders, en 'In chartervliegtuigen heb je meer plaats.' Presi dent C. van der Hoeven belooft volgend jaar uit te wijken naar Zaandam, waar meer plaats is voor ledematen en de auto. Goedkeurend smakkende lippen begelei den de mededeling over de stijging van de winst per aandeel met 16,7 procent tot f 4,30. Het is feest in Kras, met veel braaf gelach bij de presentatie van Van der Hoeven. Hoogte punt is het afscheid van de 70-jarige Albert Heijn, de laatste telg uit de familie Heijn in het bestuur. 'Dank je Ab!' Er is wel een cadeautje: een wok met Azia tisch eetpakket voor iedere aandeelhouder 'niet moldcen, lekker wokken!' Wie een voor gedrukt kaartje invult en in de speciale blau we brievenbus stopt, krijgt schriftelijk ant woord op vragen, en op verzoek ook de notu len. Kritische geesten vallen niet goed bij Hoogovens, voor het eerst bijeen in het een voudige hotel De Schouw in Velsen-Noord in plaats van in een dure Amsterdamse uitspan ning. Enkele oudere aandeelhouders vragen naar cijfers die eenvoudig in het jaarverslag te vinden zijn. De Vries van de VEB pleit voor meer zeggenschap, maar krijgt er de handen niet voor op elkaar. Bestuursvoorzitter Van Veen raakte zichtbaar geïrriteerd over De Vries' brutale vragen. Waarom heeft de kleine aandeelhouder niets te vertellen? 'Bescher mingsconstructies zijn nodig.' Waarom pu bliceert u geen kwartaalcijfers? 'Dat doet nie mand in de branche.' Bij Shell was in de dagen van apartheid wel eens het strijdlied van het ANC te horen tot grote woede van de oude garde en moest politie te paard de demonstranten op de stoep te lijf. Dit jaar blijft de opschudding beperkt tot een spandoek voor de deur met 'Stop oil, go solar' van Greenpeace. Greenpeace (vijf aandelen), Milieudefensie en de Vereniging van Beleggers voor duurza me ontwikkeling (100.000 aandelen) willen dat Shell een 'klimaatfonds' opricht, maar krijgen nul op het rekest. Wel zijn er gratis uitrijkaarten voor de parkeergarage. Geen ca deau of aandenken, wel een overvloed aan luxe broodjes en drankjes, zonder alcohol. Koninklijke Olie/Shell heeft alle bier en slijte rijproducten uitgebannen, nadat de kapitein die de mammoettanker Exxon Valdez op de klippen van Newfoundland had laten lopen, dronken bleek. Vette winst De aandeelhoudersvergaderingen als goed- nieuwsshow, waar de raden van bestuur zich baden in het geluid van de applausmachine van gepensioneerden. Tja, de aandeelhou ders krijgen dan ook een dikke, vette koers winst. Zelfs de koersen van 'rampenfondsen' schieten de lucht in. De gelukldge bezitter van 100 stukjes Ahold kan ruim acht mille winst opstrijken, de houder van eenzelfde plukje Hoogovens 5000 gulden. Baan verdrie voudigt bijna. Dividend - zo'n twee tot drie procent - telt dan niet eens mee. Ook een on geluksvogel als BolsWessanen stijgt 50 pro cent. Alleen Endemol, Free Record Shop, Ub- bink, Atag, EVC (chemie) en beursnieuweling Toolex Alpha maakt de eigenaar vooralsnog weinig of niet welvarender. De Vries van de VEB zou graag zien dat er een nieuwe generatie opstaat van actieve aandeelhouders, die relevante vragen stelt en niet bang is voor de 'arrogantie' vanaf het po dium. „Bestuurders zijn er te veel aan ge wend geraakt hun oudere vragenstellers, die toch ook alleen maar hun belangstelling to nen voor het bedrijf, toe te spreken als senie le bejaarden." De VEB (Vereniging van Effecten bezitters) heeft een zwarte lijst samengesteld van ondernemin gen die hun aandeelhouders te weinig informatie verstrekken op de jaarvergadering of vragen uit de weg gaan. Hieronder de top tien van die lijst. - Philips, dat lastige vragen en kri tiek op de luxe optieregeling voor het verlies makende management bij monde van de volgens De Vries 'arrogante' president-commissaris Maljers afpoeierde. - Hoogovens, dat hetzelfde deed. - Heineken, idem, „Vooral toen Freddie er nog zelfbij was." - Baan, waar het bestuur een rom melig handjeklap opvoerde en de weinige aanwezige aandeelhouders sommeerde 'de vragen beperkt te houden.' - Krasnapolsky, waar directeur Van den Dijssel een tijdvretend relaas af stak over de veronderstelde te lage koers van het aandeel. - Pirelli, dat met de notering in Am sterdam alleen maar ellende heeft veroorzaakt en op vragen reageert als een boef op een politieverhoor. - Neways, dat de notulen van de jaarvergadering 1996 aldus presen teerde: „De aandeelhouders hebben vragen gesteld en de directie heeft deze vragen beantwoord." - Ahold: „Het bestuur doet wel po pulair maar walst over belangrijke vragen heen." - Begemann: „Zeer gesloten en on doorzichtig. De omvorming van Be gemann van Industriële holding naar 'participatiemaatschappij' is een truc om te verbergen hoe het be drijf er echt voor staat. Het inzicht in de cijfers is volstrekt verdwenen." - Frans Maas, waar de cijfers werden gepresenteerd door een invallend commissaris die 'absoluut niet wist wat er bij het bedrijf was gebeurd'. Nutteloze en onbruikbare cadeaus voor de aandeelhouders: sommige ondernemingen hebben het beden ken ervan tot kunst verheven. Het ei van ING, dat na de jaarvergadering werd uitgereikt, wordt als voorlopig hoogtepunt van het afgelopen sei zoen genoteerd. Een keihard gebak ken (1000 graden) porseleinen ei uit Schoonhoven, in blauwig grijs, met het hoofdkantoor van Nationale- Nederlanden in Rotterdam erop, in een genummerde oplage. Voor op de schoorsteenmantel. Of bovenin de kerstboom? ING verwende de aanwezigen bo vendien met het jaarverslag op cd- rom. Gezien de gemiddelde, hoge leeftijd van het gezelschap nog een merkwaardige keuze. Vraag aan een bijna tachtigjarige dame: „U heeft zeker geen cd-romspeler?". Ant woord: „Nee maar mijn dochter wel." Ze bedoelde een cd-speler. Directeur Peter Paul de Vries eist zeggenschap 'F -I—Jr is een scheur ontstaan tussen kapitaalverschaffers en zeggenschap. Wij willen de zeggenschap terug waar die hoort, bij de aandeelhouders". Aan het woord is Peter Paul de Vries, direc teur van de Vereniging van Effectenbe zitters (VEB). „Als Philips het als groot aandeelhouder voor het zeggen heeft bij Polygram, waarom is dat dan niet het geval als het aandelenbezit meer gespreid is? De Nederlandse aandeel houders moeten hun ontevredenheid laten zien." De Vries recht zijn rug in het VEB-kan- toor in het Haagse Benoordenhout, dat wordt gedeeld met de lokale WD. Met zijn 30 jaar is hij een jonkie in aandeel- houdersland, maar al sinds zijn mid delbare schooltijd is hij te vinden op aandeelhoudersvergaderingen. Samen met vertegenwoordigers van het Oran ge Fund en Rabodochter Schreden is hij een van de weinigen die het de be stuurders op de jaarvergaderingen soms lastig maken. De VEB vecht voor zeggenschap en sinds kort weet De Vries zich daarin ge steund door de pensioenfondsen die inmiddels een kwart van de Amster damse beurs in handen hebben (180 miljard gulden) en meer greep willen op wat er met dat geld gebeurt. Formeel hebben de gezamenlijke aan deelhouders de hoogste macht. De ver plichte jaarlijkse algemene aandeel houdersvergadering (AVA) zou dus het aanrecht moeten zijn waarop de be- drijfsstrategie wordt klaargemaakt voordat die de pan ingaat. Maar het te gendeel is waar. „Toegang tot de verga dering is het enige recht voor de parti culier met een paar aandelen. De Vries ziet met voldoening dat de be leggerscultuur uit Engeland en de VS overwaait, waar de aandeelhouders be stuurders wel tot publieke verantwoor ding dwingen. De Vries: „Ik heb er best begrip voor dat Nederlandse bedrijven zeggen: een besluit moet niet afhanke lijk zijn van 1 of 2 procent van de aan deelhouders die toevallig qp de verga dering vertegenwoordigd zijn. Maar neem dan een drempel van zeg 20 pro cent." Nationale Nederlanden had maling aan zijn aandeelhouders, tot het bin nen ING te maken kreeg met Angelsak sische beleggers, zegt De Vries. „Ze na men bedrijven over voor 20 keer de winst terwijl de eigen aandelen maar zeven keer de winst waard waren. Het rendement verwaterde, de expansie ging op kosten van de aandeelhouders die er niets voor terugkregen. De An gelsaksische beleggers hebben de aan- delenkraan dichtgedraaid en nu is het heel anders." „De Nederlandse aandeelhouder profi teert absoluut van de aanwezigheid van Amerikaanse en Engelse beleggers, ook bij Ahold, Nutricia en ABN AMRO. De centrale vraag die ze altijd stellen is: mooi verhaal, maar wat doet het voor het aandeel, de 'shareholders value.' Dat is de basis en daar gaat het om. Be drijven kunnen hun handelen niet al leen afdoen met de kreet dat de 'conti nuïteit' ermee gediend is. Continuïteit is niet de enige reden om een bedrijf in stand te houden. Wie niet presteert, valt ten prooi aan het natuurlijke elimi natieproces, waardoor ook Akzo, DSM en Nedlloyd uit de bedrijven-top tien zijn gevallen en ingehaald door bedrijf jes als Baan. Bedrijven moeten veran deren, zoals KPN zich nu ook in twee- en splitst en Unilever zijn chemietak afstoot. Ook Philips zou zich moeten opsplitsen." Volgens De Vries heeft dat met heb zucht niets te maken. „Het is geen aso ciaal streven van aandeelhouders ten koste van anderen. Wij hebben nog nooit om loonsverlaging gevraagd of verslechtering van de sociale omstan digheden. De belangen van de aan deelhouders en de werknemers lopen parallel. Al moet ik toegeven dat er iets onredelijks zit in de koersstijging bij Philips terwijl tegelijkertijd al die ont slagen vallen." De heftige koersschommelingen die de Amerikaanse beleggers veroorzaken zijn volgens De Vries geen nadeel of ex tra risico. „Over de langere termijn gaan de koersen toch omhoog." Dat de koersen het afgelopen jaar gemiddeld met de helft zijn gestegen terwijl de winsten maar met tien procent tot twintig procent zijn gestegen is iets dat De Vries 'ook niet kan verklaren'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 33