Pleidooi van een gezagvoerder Feit is (2) D bestaande uitvliegroute Amstelvëen uitvliegroute g| schiphol! Hoofddorp HHIégor Noordwijkerhout .Uithoorn Abbepes Sassenheim LASStN Valkenburg Vogelenzang Bennebroek alternatieve -nep Rijsenhóut 0ER Do Kwakel Vs Kudektaart bestaande uitvliegroute Leifffuiden bestaande uitvliegroute Mijdrecht Katy«rjk._ 'braassemer j - alternatieve Xejdejy aanvliegroute e situatie zoals die in het geding is. De witte stippellijnen geven de ie uitvliegroutes aan. Arjan Dros stelt voor (plan gemeente Sassen- om er één route van te maken. De rode lijn geeft dat traject aan. de Kaagbaan gaat die route tussen Lisse en Sassenheim en oordwijkerhouten Noordwijk. De huidige aanvliegroute is weergege ven in de blauwe lijn. Het interceptpunt ligt - op plm. 800 meter hoogte - bij Kaag. Dat 'glijpad' naar de landingsbaan zou - vindt Dros - ver lengd moeten worden. In zijn visie zou de glijdaling eerder moeten be ginnen: boven vliegveld Valkenburg, op een hoogte van plm. 1300 me ter. „Het zou de overlast belangrijk terugdringen", zegt Arjan Dros. Arjan Dros, gezagvoerder bij Transavia, is ervan overtuigd dat de geluidsoverlast boven de Duin- en Bollenstreek nagenoeg kan worden m weggenomen. Hij wil in ieder e geval zo snel mogelijk af van 'ii de huidige aan-én ZATERDAG 28 JUN11997 Meer dan een jaar geleden schreef ik over een nieuw soort zinnen. Het ging om zinnen die beginnen met 'Feit is, dat...' of 'Gevolg was, dat er...'. Het is iets betrekkelijk nieuws want vroeger zei men: 'Het is een feit dat...' ofwel: 'Een feit is dat...'. Intussen hebben heel wat mensen gereageerd, kritiek geuit en aanvul lingen gegeven. Het lijkt me goed er eens op terug te komen. f uitvliegroutes boven zijn JJ woonplaats Sassenheim. Sinds de invoeringervan, op 10 oktober 1996, is bij het ministerie van verkeer en waterstaat een storm van protesten tegen deze routes binnengekomen. Een daarvan kwam van de gemeente Sassenheim. Het ministerie - heeft deze week een gedeelte Span de bezwaren van Sassenheim positief N gehonoreerd. Arjan Dros was een van de 'mannen uitliet veld' die aan het ii s bezwaarschrift van i Sassenheim meewerkten. Hij wil meer dan er nu werd Eerst even wat ik geschreven had. Het is volgens mij een nieuw type zinnen. Waar vroeger een lidwoord stond ('een'), blijft dat nu achterwege in combinaties als 'Feit is' en 'Gevolg is'. Vergelijkbare woorden zijn: doel, vraag, voorwaarde, bedoeling, pro bleem en oorzaak. 'Probleem is dat nie mand zoiets koopt'; 'Vraag is hoe we aan zo'n tijdsbegrip komen'; 'Oorzaak is de te genvallende ontwikkeling in Duitsland'. Ie dereen kent ze; het zijn tegenwoordige vol strekt normale en algemeen gangbare zin nen. Het lidwoord blijft alleen achterwege als feit, gevolg, oorzaak, enz. vooraan staan. Niemand zegt namelijk 'Dat niemand zo iets koopt is probleem'. Ik veronderstelde toen dat deze nieuwe soort zinnen voor het eerst opdook in de ja ren zestig, en pas in de jaren tachtig heel populair werd. Nu zie je ze, en hoor je ze, dagelijks. Het heeft zich uitgebreid naar an dere woorden, en behalve 'een' kunnen ook 'de' of'het' wegvallen, getuige zinnen als 'Eerste en belangrijkste boodschap van Brussel aan de burger is dat de muntunie geen werkloosheid veroorzaakt', en: 'Meest bekende soort hiervan is het zevenstippeli- ge diertje'. Vlamingen gebruiken zulke zin nen evenzeer als Nederlanders. Door allerlei reacties weten we intussen wat meer. Met name de heer G. Simons uit Schiedam heeft ons verder geholpen. Hij had al eens onderzoek gedaan naar zulke zinnen, en zal daarover binnenkort zelf een artikel publiceren (in het Belgische blad 'Nederlands van Nu'). Het komt erop neer dat het inderdaad iets nieuws is, maar mijn datering klopte niet. Hij onderzocht kranten uit de periode 1950 tot 1990. Al rond 1950 komen zulke zinnen voor, zij het tamelijk zelden. De grote aanwas is echter wel van 1970 1980. Het oudste voorbeeld, voor zover hem bekend, is al van 1921en is af komstig van Paul van Ostaijen: 'Hoofddoel van de kunstkritiek is gelijk halen'. Dezelfde ontwikkeling doet zich ook voor in het Duits: 'Ursache war ein nicht geschlos- senes Ventil', en: 'Tatsache istjedenfalls, dass ein wichtiges Detail vergessen wurde'. Het lijkt me overigens niet waarschijnlijk dat de Nederlandse ontwikkeling een ge volg is van de Duitse. Of het Engels ook meedoet, is vooralsnog onduidelijk. Als er lezers zijn die me daarover kunnen inlich ten, houd ik me zeer aanbevolen. De zinnen met zo'n 'weggelaten' lidwoord zijn nu zo populair, dat we momenteel hetzelfde ook al aantreffen in heel andere gevallen. Wel gaat het steeds om het begin van de zin, maar het gebeurt nu ook bij an dere werkwoorden: 'Vraag rijst of een rooms-katholieke instelling kan gedogen dat een functionaris zich op een dergelijke wijze uitlaat'; 'Eerste bescheiden middelen daarvoor werden in 1930 vrijgemaakt'; 'Gi gantische energie wordt verspild aan deze pogingen'. Zelf zou ik het zo niet zeggen, en liever een lidwoord erbij gebruiken: 'De vraag rijst oF en 'Een gigantische energie wordt er verspild'. Maar wat ik zou doen, is hier niet relevant. Ik ben waarschijnlijk heel conservatief in mijn taal. Interessant is de vaststelling dat menigeen op dit punt, blijk baar, veel verder is dan ik. Overigens is al het nieuwe, als je maar goed zoekt, in het verleden ook al wel eens te vinden. Zo schreef Dirck Volckertszoon Coornhert in 1585, in zijn 'Zedekunst dat is wellevenskunste' al: 'Oorzake is huer bey- der oorsprong'. Maar wat bij Coornhert een unieke uitzondering is en bij Van Ostaijen hoogst zeldzaam, dat zie je nu op iedere krantenpagina. Er is wel iets veranderd. BOMMEL Tot slot nog even iets heel anders. Twee we ken geleden vertelde ik over een boekje over het taalgebruik van Heer Bommel. Ik gaf ook het gironummer, voor wie het be stellen wilde. Ik verzuimde echter de plaats te vermelden, zodat allerlei lezers hun giro overschrijving terugkregen. Mijn veront schuldigingen. Hier volgen nog even de complete gegevens: men bestelt door over making van 17,50 gulden (inclusief ver zendkosten) op Postbankrekening 426 59 02 van het Genootschap Onze Taal, Den Haag, onder vermelding van 'Bommelboek'. bereikt. Pleidooi in de cockpit. gmii:H;iJjiiJikVjj;i!iiin.u Piloot Arjan Dros: „Het is niet logisch als je gemakkelijk een vliegroute boven een dun bevolkt gebied kunt creëren en daar geen gebruik van maakt". foto transavia makkelijker de bocht naar rechts maken. De vliegtuigen zullen door deze techniek niet meer boven Sassenheim 'uit de bocht' vie- gen. Dros blijft echter vasthouden aan z'n re denering, dat ook de twee andere uitvlieg routes aanpassingen behoeven. Het gaat dan om de Valko-route (richting zuid-westen) en de Volla-route (richting westen). De gezagvoerder denkt dat zo in de toe komst bijna alle geluidsoverlast boven de Duin- en Bollenstreek kan worden weggeno men. Vooral als het zogeheten Global Posi tioning System (GPS) is geïntroduceerd. Mid dels dit zeer geavanceerde navigatiesysteem, dat naar verwachting binnen vijf jaar in de burgerluchtvaart operationeel is, kan er ui terst nauwkeurig worden gevlogen. „Maak verder bij het vaststellen van nieuwe routes meer gebruik van simulatoren. De betrokken partijen moeten daarnaast (politieke) moed tonen door 'verkeerde' luchtwegen, dus rou tes die onnodig veel geluidsoverlast veroor zaken, aan te passen. En laten ze vooral goed luisteren naar degenen die dagelijks in de cockpit zitten." Dros ergert zich aan mensen die voor elk 'wissewasje' aan de klachtentelefoon hangen. „Het is in Nederland blijkbaar de gewoonte dat zo'n ding ook gebruikt moet worden. Als je als Nederlander tegen elke vorm van ge luidsoverlast bent, gooi dan Schiphol dicht, sluit de snelwegen en ga maar weer met paard en wagen", oppert hij. Dros (51 jaar) heeft 13.000 vlieguren op z'n naam staan. Kent Schiphol als z'n broekzak. Ooit begonnen als marinevlieger op Marine Vliegkamp Valkenburg is hij sinds 1977 bij Transavia in dienst; sinds 1981 als gezagvoer der. Omschrijft z'n vak als 'gewoon werk zon der enige glamour'. Een beroep, dat fysiek veel van hem eist. Laat gekscherend de droge huid van z'n 'oude-mannen-benen' zien. Een gevolg van de lage luchtvochtigheid in de cockpit. En dan al dat zitten, da's niet goed voor de conditie. Veel joggen in de duinen houdt hem fit. Er komen verhalen over 'vroeger'. Toen de verkeersleiders nog niet constant 'op je lip' zaten en er nog gelegenheid was voor een 'geintje'. „Als je trek had en je had vergeten je boterhammen van huis mee te nemen, vloog je dwars door een wolk, in plaats van er langs. Gegarandeerd dat er voldoende maal tijden voor de crew over bleven." Maar ook de meer serieuzere kant van het pilotenvak heeft in de loop der jaren twee 'gezichten' gekregen. „Ik ben toch bang dat de huidige generatie vliegers, hoe goed en bedreven ze ook zijn, het echte vakmanschap aan het verliezen zijn. Ie krijgt pas echt erva ring als je als piloot basic vliegt, dus zelf veel stuurt. Nu kom ik van de marine en heb daar als militair vlieger alles gedaan wat maar mo gelijk was met een machine. Maar vandaag de dag is de cultuur in de cockpit toch dat je als piloot de vlucht vooral managed. De boordcomputer registreert jouw opdrachten en voert die exact uit." Dros voelt zich het prettigst als hij de stuurknuppel in eigen handen heeft. En 'boven' tussen al dat wol- kengeweld is het prachtig. „Ik ben natuurlijk toch een paradijsvogel..." gerestaureerde baan is afgelegd, neemt hij het heft weer in eigen handen. Zijn rug recht zich. „Ik moet 'm nog even voelen. Hier doe je het toch allemaal om." In de cabine wordt voor de landingskunsten van de piloot geklapt. In de cockpit is dat overigens niet te horen, maar de stewardes sen houden de bemanning in de cockpit voortdurend op de hoogte van de gebeurte nissen elders in het vliegtuig. Dros over de 'claque' gewoonte in de luchtvaart: „De pas sagiers klapten dus eigenlijk voor de boord computer. Of misschien wel voor zichzelf, omdat ze opgelucht zijn dat het vliegtuig weer veilig aan de grond staat." Volgens de piloot zijn door zijn werkwijze, in vliegtuigjargon heet dit een CDA-landing (Continous Descent Approach), die nacht 'aan de grond' weinig mensen uit hun slaap gehouden. Het motorvermogen is immers constant gebleven. Bij een 'normale' proce dure wordt het dalen afgewisseld met hori zontaal vliegen, waardoor de overlast voor bewoners veel groter is. Overigens maakt het voor de herrie niet uit of dergelijke gelijkma tige dalingen automatisch of handmatig wor den verricht. „Het vliegtuig doet exact wat ik wil. Als ik de boordcomputer een instructie zou geven, die meer herrie veroorzaakt, corri geert de machine dat niet." Volgens de nieuwste aanwijzigingen, die afgelopen week van kracht zijn geworden, zal in de nachtelijke uren op de Kaagbaan steeds meer gebruik worden gemaakt van dit soort glijdalingen. Dit besluit is genomen nadat de bezwaarschriften tegen de veranderende routes die op 10 oktober van vorig jaar waren ingesteld, tijdens hoorzittingen waren toege licht. Automatische (glij)landingen kunnen echter alleen worden uitgevoerd als de grondapparatuur daartoe volledig is uitge rust. In Europa hebben alleen de grotere vliegvelden de beschikking over dergelijke technische middelen. Dros vliegt regelmatig door Europa, inclu sief het oostblok, en Noord-Afrika. De Sas- senheimer is een warm voorstander van Vlieghaven Schiphol, of beter gezegd Amster dam Airport Schiphol, zoals de luchthaven tegenwoordig heet. Hij hekelt echter de hui dige aan- en uitvliegroutes boven Sassen heim. Niet omdat hij zelf in deze bollen streekgemeente woont, hoewel hij niet ver hult dat de eigen woonsituatie hem nog aler ter heeft gemaakt, maar omdat hij de huidige routes als 'verre van optimaal' ervaart, zoals hij dat ook elders heeft geconstateerd. De luchtroutes produceren onnodig veel herrie boven Sassenheim. En van de verkeersleiding krijgt hij geen toestemming een iets andere route te volgen, die de trommelvliezen van zijn plaatsgenoten zou sparen. Bij negeren 'Herrie boven Duin- en Bollenstreek kan minder' van de regels hangt hem een sanctie boven het hoofd. Verschillende collega's die de in structies niet exact hebben opgevolgd, wach ten in spanning af wat de juridische gevolgen hiervan zijn. Als Kimman boven Rotterdam de automa tisch piloot heeft ingeschakeld, is er royaal tijd voor uitleg van zijn plannen. Die komen neer op het verplaatsen van de uitvliegroutes ietsje meer richting Lisse, in het 'open' wei- landengebied tussen de twee bollenstreekge meenten. Naar een streek, waar veel minder mensen wonen. Alleen de bewoners van buurtschap De Engel in Lisse zullen dan meer dan tot nu toe hinder ondervinden van gierende vliegtuigmotoren. Niet leuk voor de Engelbewoners geeft hij toe. „Maar het is niet logisch als je gemakkelijk een vliegroute bo ven een dun bevolkt gebied kunt creëren en daar geen gebruik van maakt. Er is bij vlieg verkeer altijd ergens overlast, maar probeer die ook altijd waar maar mogelijk is te mini maliseren." Hij is de mening toegedaan dat zijn idee zowel voor de gemeente Lisse als voor Sassenheim gunstig is. Naast zijn wens, het verleggen en bunde len van de drie uitvliegroutes in noordelijke richting, heeft de piloot nog een ander idee geopperd. Aanvliegende toestellen, die zich opmaken voor een landing op de Kaagbaan, zullen in de nacht en morgen hoger moeten 'intercepten'. Intercepten is het moment dat de piloot zich opmaakt voor de eigenlijke landing. Dros wil dat bij een hoogte van 4000 voet. Momenteel is die naderingshoogte op 2000 a 3000 voet (600 a 900 meter)-en heeft plaats bij het Charly Hotel-baken. Dit is een radiobaken bij de Buiten-Kaag. Door al eerder, boven Vliegkamp Valken burg te gaan intercepten, snijdt het mes aan twee kanten. De geluidsoverlast is minder storend, omdat er rond de vliegbasis minder mensen wonen. Bovendien is de herrie, doordat er op hogere hoogte vermogensver andering plaats heeft, minder hoorbaar op de grond. Bij de Lucht Verkeers Beveiliging, de in stantie die mede de routes vaststelt, vertelt Ger Knook, dat deze wijziging operationeel en technisch 'volstrekt onmogelijk' is. „Het Charly-hotelbaken is niet voor niets gepro jecteerd bij de Buiten-Kaag in het verlengde van de Kaagbaan. Vliegtuigen 'liggen' dan recht voor de baan waardoor de omstandig heden voor een veilige landing optimaal zijn. Dit baken kan daarom niet zomaar worden verlegd." Over de aanpassing deze week van de meest hinderlijke uitvlieg-route zegt Knook: „Er is inderdaad 'in het veld' geconstateerd dat er teveel uitzwaaien boven Sassenheim waren. Daarom geven we de piloten nu voor de Ber- gi-route, nieuwe navigatie instructies mee. We hopen dat met deze nieuwe procedure een deel van de geluidsoverlast boven Sas senheim is weggenomen." Dros is blij dat er in ieder geval gedeel telijkgoed is geluisterd naar zijn argumen ten. Gezagvoerders die beginnen aan de Ber- gi-route (richting noord-westen) moeten nu langzamer invliegen. Hierdoor kunnen zij ge- oven Vlaardingen wordt, rond middernacht, het vermogen van de vliegtuigmotoren terugge haald. De Boeing 757, op de terugreis van Ali cante, zet de daling in. Een 'glijvlucht' die volledig automatisch zal worden uitgevoerd. De handen van piloot Arjan Dros hebben de stuurknuppel sinds de stijging in Alicante niet meer beroerd. Z'n volledige aandacht gaat naar het knoppenarsenaal in de cockpit. Een schakel wordt omgezet, een knop inge drukt en een wijzer verschoven. Zijn benen hangen wat slordig tussen de klokken, de ra dar en de andere meet- en regeltechniek. „Ik kan bij een automatische landing mijn volle aandacht op de directe omgeving en de bui tenwereld richten, waardoor ik onmiddellijk op onverwachtse gebeurtenissen kan inspe len. Vooral bij slecht-weer-landingen, als het zicht slecht is, is deze manier van landen een enorm winstpunt in de huidige vliegtech niek." Pal boven het Leidse Rapenburg wordt de Kaagbaan duidelijk zichtbaar en Dros zet de eigenlijke landing het vliegtuig is dan op een hoogte van 4000 voet in. Veelkleurige strakke rijen kerstboomverlichting 'lokken' het vliegtuig dichter en dichter naar Schip hol. Bij Nieuw-Vennep gaan de wielen uit en nog steeds raken Dros' handen de knuppel niet aan. Eerst als de wielen van de machine het asfalt van de Kaagbaan hebben geraakt en er al een flinke afstand op de net

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 39