PATRIMONIUMPARK
flankenkoorts wijkt
lit naar Valkenburg
'P
'F
Vreselijk om
f verkassen op
pijn leeftijd''
Feestelijke
;::i, Zomer
iU OPRUIMING
Leiden Regio
AX. DOORRIJHOOGTE 1.
r
X
X
ERDAG 28 JUN11997
kw I'
ENBURGPAUL V
;eatiegebied Vlietlanden bij Voorschoten
d de surfende studenten te weinig wind, de
;te jaren. Bovendien waren er in de nodige
>lemen rond de huisvesting. De studenten
sten hun plek verruilen voor een grote loods,
rin ze zich geen moment eigen baas voelden.
»ij de Warmondse recreatiepias 't Joppe kon-
ze dit seizoen nog niet terecht. Het Valken-
;se Meer biedt voorlopig uitkomst voor Stu-
tenwindsurfvereniging Plankenkoorts. Achter
smalspoormuseum verrijst stukje bij beetje
op de kop getikte voetbalkantine, onder te
elen in kleedruimte, plankenopslag en een
etje voor eigen gebruik,
ét de nodige vertraging, wel te verstaan. Mu-
\l stonden tweeënhalve week geleden net over-
toen een windhoos ze omver blies. Alle rui-
ineuvelden en de club kon helemaal opnieuw
nnen. Zelfs het 16 bij 9 meter grote vloertje
st opnieuw waterpas worden gemaakt,
hoop is nu dat het gebouw half juli gebruikt
worden door de honderd leden, van wie een-
Ie in Leiden studeert. Aan hbo of universiteit,
neeste leden komen uit Delft, sinds een suc-
olle werfactie tijdens de introductieweken
twee jaar terug,
de buurt van Delft is er weinig water voor
s", legt voorzitter P. van Dijk, student in
en. uit. .Vlietlanden was lange tijd een per
locatie, maar de bomen zijn de laatste jaren
te groot worden. Zeker in de zomer waait het
odijna nooit meer hard. Leuk voor beginnende
surfers, maar niet voor ons. Meer dan de helft van
onze leden is ervaren tot zeer ervaren."
De vereniging verzorgt surflessen voor leden en
heeft het nodige materiaal tot haar beschikking.
Variërend van grote, 3.60 meter lange, beginners
boards tot korte, snelle slalomplanken. Ook zei
len zijn er in alle soorten en maten. En ook die
moeten allemaal een (beveiligd) plekje krijgen in
het gebouw. Hoeveel materiaal er precies komt te
liggen, is nog onduidelijk. De club heeft ook in
Delft nog een opslag, terwijl sommige leden hun
spullen thuis bewaren. Voor het vervoer naar het
eigen meer, andere binnenwateren of de zee
dient een oud Volkswagenbusje.
Van de gemeente Valkenburg mag de club tot 1
november aan de zandwinplas blijven zitten. Ze
gaat ervan uit dat de vereniging volgend jaar rond
is met Warmond. Plankenkoorts-voorzitter P. van
Dijk is daar minder zeker van: ,,Het eiland Stren
gen, achter de Leidse Merenwijk, is een prachtig
plekje. Maar we zijn er nog niet uit wat daar kan
en mag. Eerst zouden we er een strandtent neer
zetten, toen moest het stenen nieuwbouw wor
den. En nu dat te duur lijkt te worden, denken we
weer aan iets verplaatsbaars."
Bestuurslid Van Dijk ziet de maanden in Val
kenburg dan ook als proefmaanden. Als het de
verschillende partijen bevalt, kunnen we hier
misschien wel blijven. Hij beseft echter dat Plan
kenkoorts daarover 'misschien wel het minst over
te zeggen heeft'. Zo weet hij dat restaurant
Shooters, de chique buurman, 'een eerste optie
heeft op een zeil- en duikschool' bij het Valken-
burgse meer.
GElitnir
we beginnen dit jaar vroeg ii
Kortingen op de voorjaars collectie
Éfftot wel 70
SUPER AANBIEDING
ZOMER RUITBIAZERS
VAN 329, 95
l99,9
LEIDEN MAARSMANSTEEG 2 (NAAST V&D) DEN HAAG VENESTRAAT 43
CHEF HANS JACOBS. 071 -5356414, PLV -CHEF RUDOLF KLEUN. 071 -5356436
Waarin deze
week: Voorscho
tenaren in de
stress schieten
van de criminali
teit in hun slaap-
dorp en de Leid
se wethouder
Huib Kruijt pro
beert de aan
dacht te trekken.
rofïleren, hoe
spel je dat?' Op
het stadhuis wor
den ze gek van de vragen van de
kersverse wethouder Huib
Kruijt. Het broekie van het col
lege wil nog net even voor de
zomervakantie alle aandacht
krijgen. Na een spoedcursus
public relations is Kruijt dapper
bezig zijn portret onder de ogen
van alle Leidenaars te brengen.
Kruijt in een parkeergarage.
Kruijt bij de ondernemers.
Kruijt op een wijkavond. Kruijt
Huib Kruijt lacht de Leidenaars
overal toe, maar soms lijkt de
wethouder net een verschrikt vo
geltje. FOTO'S LOEK
ZUYDERDUIN PR
met een afvaardiging van het
FNV. Kruijt als de grote denker
van het gemeentebestuur.
Zijn zuchtende ambtenaren
heeft hij opdracht gegeven pak
kende slogans te verzinnen. De
eerste vondst is al in de kranten
uitgeprobeerd: 'Parkeren in Lei
den kan!' Maar er volgen er vast
meer: 'Met Kruijt meer mans!'
'Tegen Kruijt is geen probleem
opgewassen!' 'Geen daden
maar woorden!' Straks verschij
nen er natuurlijk op elke straat
hoek billboards en ook op de
borden van het zogenoemde
parkeerverwijzingssystemen
komt het hoofd van de CDA-be-
stuurder.
Aad van der Luit wil het nog
niet verklappen, maar het hoog
tepunt van de promotiecam
pagne van de in mei aangetre
den Kruijt is tijdens de traditio
nele peurbakkentocht begin ju
li. Op de gemeentewerf wordt
dag en nacht doorgewerkt aan
een bijzonder vaartuig. Het
wordt een drijvende parkeerga
rage, waarop Huib als pin-up
boy met een sandwichbord na
mens de Dienst Milieu en Be
keer plaatsneemt. Zó, dan kan
de hele stad hem eens goed be
kijken en heeft hij bovendien in
één keer zijn cursusgeld eruit.
De Leidenaars mochten eens
denken dat zijn egotripperij ver
spilde moeite is. 'Mammie, wie
is dat?' 'Dat is onze goede wet
houder van parkeren, Aartje.'
Nee, de zomer van Huib Kruijt
kan niet meer stuk. Alleen jam
mer dat niemand de parkeer
plaatsen kan bereiken omdat
Huibs collega Pex Langenberg
er zo'n rotzooitje van maakt.
Maar dat is weer een ander ver
haal.
i-/;
n, hoe voelt
zich?', vraagt
Voorschoten aan
haar inwoners. „Nou wat dacht
u...onveilig natuurlijk." Heel
Nederland staat stijf van de on
veiligheid-stress en Voorscho
ten kan dan niet achterblijven.
De dorpelingen durven de deur
niet meer uit. Criminaliteit zien
ze als het grootste probleem
van hun woonplaats. CDA-wet-
houder Aad Draijer klapte deze
week als een volleerd demagoog
uit de school met deze consta
teringen uit een nog geheime
enquête. Tijdens de CDA-avond
over veiligheid en criminaliteit
kwamen de angstaanjagende
geluiden goed van pas.
„Neem uw verantwoordelijk
heid en streef meer normen en
waarden na", preekt Draijer
daaropvolgend. De roep om
meer blauw op straat weerlegt
hij. Blauw is zijn kleur niet. Volg
gewoon de frisgroene moraal
van het CDA en u heeft niets
meer te vrezen, is het devies. De
collega's in het college zullen de
verkiezingsstunt niet fijn vin
den. „Waarom heb je deze ge
gevens voor jezelf gebruikt",
dreigen ze binnenkort, terwijl ze
hem in het steegje bij het ge
meentehuis met gebalde vuis
ten opwachten.
Maar het is wel wat zeg, zo'n
uitslag. Angst voor inbraken,
onveiligheid op straat, stom
dronken jongeren die de buur
ten onveilig maken. Wat een
dreiging. De schrik zit er goed
in.
De PvdA constateert daarbo
venop ook nog eens dat het ver
keer veel te gevaarlijk is. De ge
meente beschermt stelselmatig
alleen de automobilisten en laat
de fietsers en voetgangers aan
hun lot over. Ook overleven op
de racebanen van Voorschoten
wordt steeds moeilijker. Je kan
maar beter binnenblijven. Die
conclusie lijkt inderdaad de
beste. Het is onveiligheid wat de
klok slaat.
Maar daar is zoïdoorheen ge
prikt. Want wat blijkt: Voor
schoten vóelt zich onveilig.
Maar Is het dorp dat wel? Is de
angst van burgers in de grote
steden ook nodig in Voorscho
ten? Komen 's avonds de ratten
uit de riolen kruipen? Mijdt
men de Voorstraat uit angst
voor op hol geslagen criminelen
en ander gajes? YVelnee.
Als de Voorschotenaar crimina
liteit als het grootste probleem
ziet, is er dus simpelweg géén
probleem. Dagelijks meldt de
politiefax: 'Voorschoten: geen
berichten'. Af en toe wordt het
dorp wel gepest door treiteren
de dieren. Dan vliegt een eend
een motorrijder aan of vallen
pauwen Noord-Hofland lastig.
Er gebeurt niets in Voorschoten,
maar de inwoners willen gezien
het onveiligheidsvirus niet ach
terblijven. 'Wij voelen ons ook
niet veilig.' Het is bij de beesten
af.
Laten ze maar een voorbeeld
nemen aan de dieren. Voor
schoten mag zich wat hen be
treft op de borst kloppen. De
gemeente had als eerste in de
wereld een dierenwelzijnsbe-
leid. Woensdag onthult wethou
der Jef van de Poel dan ook een
monument. Voorschoten is het
walhalla voor dieren. De proef
dierhoofdstad van de wereld. En
proefdieren, die hebben wat te
lijden hoor. Aan deze dappere
beestjes mogen de Voorschote
naren. angsthazen als ze zijn,
een voorbeeld nemen.
HANS JACOBS DIMITRI WALBEEK
Waar is de tijd gebleven dat de bewoners van het
Patrimoniumpark één grote familie vormden? Niet
dat ze elkaar anno 1997 in het meest afgelegen
straatje van Leiderdorp negeren, maar de meeste
mensen leven hun eigen leven. „We lopen niet bij
elkaar in en uit. We noemen elkaar wel allemaal bij
de voornaam. En als er wat is. helpen we elkaar",
schetst Magda van der Vlies de huidige verhoudin
gen.
Vroeger trokken de bewoners van het 27 huizen
tellende straatje in de Achthovenerpolder meer
met elkaar op. De gezelligheid bereikte in de jaren
zeventig een hoogtepunt. Aan het eind van de
straat kregen de bewoners een enorme lap grond
tot hun beschikking. Daarvan maakten ze een
waar speelparadijs voor de kinderen. Met zwem
bad en al. „We trokken gewoon de waterleiding
door. Het was de mooiste speeltuin van Leider
dorp", herinnert Magda van der Vlies zich.
De oprichting van een speeltuinvereniging liet niet
lang op zich wachten. Dankbaar maakte de club
gebruik van het aanbod van de toenmalige Duri-
sol-fabriek om de kantine te gebruiken voor bij
eenkomsten. In die ruimte bleef het niet bij het
verdelen van de onderhoudsklusjes. Kaarten, sjoe
len, dansen; in de Durisol-kantine was altijd wat te
doen. Het leken wel bruiloften, zo gezellig. En met
bussen werden uitstapjes gemaakt. Een tikje wee
moedig kijkt Magda terug. „Ponypark Slagharen,
de Flevohof, in die tijd heb ik bijna al die bekende
attractieparken gezien.
Het vertrek van de Durisol-fabriek maakte aan al
dat moois een eind. De vereniging verloor zijn
honk en de boel stortte als een kaartenhuis in el
kaar. De speeltuin verloederde al snel. Meneer Ho-
zee van nummer 26 weet nog dat baldadige kinde
ren spijkers in de glijbaan sloegen en de touwen
van de schommels doorsneden.
Van de mooiste speeltuin van het dorp is nu niets
meer over. Het terrein, al jaren in handen van slo
persbedrijf Vermeulen, is niet meer dan een plak
asfalt. Nog niet zo lang geleden legde de gemeente
voor de kinderen een nieuw speeltuintje aan. Nou
ja, speeltuintje, het zijn tegels met een hek erom
heen. De toestellen laten al maanden op zich
wachten.
De huizen in het Patrimoniumpark werden ver
voor de oorlog gebouwd voor de werknemers van
de toenmalige steenfabriek. Hoewel de naam an
ders doet vermoeden, is van een 'park' geen spra
ke. Het Patrimoniumpark is een straatje met aan
weerszijden huizen, haaks op de Achthovenerweg.
Een straat middenin de polder, vernoemd naar de
woningstichting Patrimonium, die de woningen
verhuurde. Die taak rust alweer sinds jaren op de
schouders van de Algemene Woningbouwvereni
ging Leiderdorp (AWL).
Destijds stond het Patrimoniumpark minder
Rubriek over straten, lanen, stegen, hofjes, grachten en vaarten in Leiden en omge
ving. Bewoners vertellen over de plezierige kanten van hun woonomgeving maar
ook over grote of kleine problemen.
Vandaag het Patrimoniumpark in Leiderdorp.
J
u
u
De bewoners van het Patrimoniumpark lopen niet bij elkaar in en uit. „Maar als er wat is, helpen we elkaar."
'plompverloren' in het landschap dan nu. Want
langs de Rijn stonden veel meer huizen dan nu. En
voor boodschappen kon je terecht bij de kruide
nierszaak van Karei Boehlee. Al die panden moes
ten zo'n dertig jaar geleden echter wijken voor de
verbreding van de Achthovenerweg.
Tweeëndertig jaar wonen .Rien en Magda van der
Vlies aan het begin van het Patrimoniumpark. Hun
huis maakt niet echt deel uit van het straatje, om
dat de voorkant aan de Achthovenerweg ligt.
Vanuit de huiskamer kijken ze uit op de Rijn en op
de weinig fraaie achterkant van de Zoeterwoudse
Rijneke Boulevard met kolossen van winkels als
Casba en Trendhopper. „Let op Casbazegt Mag
da van der Vlies altijd tegen kennissen die voor het
eerst bij haar op bezoek willen komen. Dan kan
het niet missen. Het is handig om te weten waar je
op de Achthovenerweg moet afslaan. YVant het
Patrimoniumpark valt niet zo op. Voor je het weet
zitje in Koudekerk.
Nog niet zo lang geleden had de familie Van der
Vlies nog een Italiaanse buurman: pizzabakker An
tonio Zara. Hij moest van de gemeente stoppen
met zijn restaurant omdat het in een woonhuis
zat. Zara vocht het besluit tot in de hoogste instan
tie aan, maar verloor. Onlangs verkocht hij zijn
pand aan buurman Vermeulen van het gelijknami
ge sloopbedrijf. Van der Vlies vindt het jammer
voor Zara dat het zo gelopen is. „Ik gunde die
knaap dat restaurant best. Het liep goed. Maar ja.
hij zat er gewoon illegaal. Daar kun je niet om
heen." Last had de buurt er niet van. „Als het nou
FOTO HIELCO KUIPERS
een kroeg was geweest, hadden we wel een pro
bleem gehad. Maar om tien uur 's avonds was het
bij Zara afgelopen."
Een eigen vervoermiddel is onmisbaar voor de be
woners van het Patrimoniumpark. Een bus stopt er
al jaren niet meer. Ook hier wreekt zich het vertrek
van Durisol. dat honderden werknemers in dienst
had. Toen was de bus nog rendabel. Acties van de
bewoners om de bus te behouden, mochten niet
baten. Toch hoeven de Patrimoniumparkers niet
te verkommeren. De bakker en de melkboer ko
men vrijwel dagelijks aan de deur. Tot voor kort
kwam ook de rijdende supermarkt aan huis, maar
de eigenaar is ermee gestopt.
Rie Hogervorst (71) woont het langst op het Patri
moniumpark van alle bewoners: 47 jaar. De laatste
tijd komt ze de deur amper uit. Sinds ze in het zie
kenhuis heeft gelegen, durft ze niet meer op de
fiets. Een keer per week komt haar dochter met de
auto uit Alphen. Dan rijden ze samen naar de Win
kelhof. „Het is mijn enige uitje", zegt mevrouw
Hogervorst, die ook nog een dochter thuis heeft
wonen. Rie Hogervorst is niet zo verknocht aan
haar huis als veel andere bewoners. Ze heeft nog
steeds spijt van haar verhuizing naar de overkant
van de straat, achttien jaar geleden. Zo prettig als
op nummer 13 heeft ze zich nooit meer gevoeld.
Dat huis was weliswaar kleiner, maar daar scheen
de zon tenminste in de huiskamer. Nu heeft ze zon
in de tuin, maar volgens dochter Clazien gaat ze
daar nooit uit eigen beweging zitten. Alleen als
Clazien het uitdrukkelijk vraagt, pakt haar moeder
buiten een stoel.
Voor iemand als meneer Hozee - volgend jaar
wordt hij tachtig - zou een verhuizing een nacht
merrie zijn. „Wat zo heerlijk is aan het wonen in
het Patrimoniumpark? Dit", zegt meneer Hozee en
hij blijft staan bij het keukenraam. Het uitzicht
spreekt voor zich. De ruimte, de weilanden met
grazende koeien. Niet dat benauwde. Waar vind je
dat nog?
Een ander pluspunt van het Patrimoniumpark is
het ontbreken van criminaliteit. „Je auto wordt
nooit beschadigd", zegt Hozee. wiens zoon recht
tegenover hem woont. Dat zie je veel op het Patri
moniumpark: jongeren die terugkeren naar het
oude nest. Volgens Hozee had zijn dochter ook
graag terug gewild. „Ze woont op een flatje. Maar
er is geen huis. Hier is bijna geen doorstroming.
Het is rot om te zeggen, maar er moet er echt een
tje dood gaan."
Toen vorig jaar bekend werd dat een deel van het
Patrimoniumpark moet verdwijnen voor de Hoge
snelheidslijn, heeft Hozee, nachtenlang liggen
'prakkizeren'. Uit zijn huis moeten zou 'meer dan
vreselijk zijn'. „Op mijn leeftijd nog te moeten ver
kassen. Ik geloof dat ik dan een hartstilstand krijg."
Hoewel de Hogesnelheidslijn onder de grond komt
te liggen, moeten de huizen pal boven het tracé
hoogstwaarschijnlijk verdwijnen. Niemand weet
echter precies hoe het zit. Dan horen de bewoners
weer dit, dan weer dat. De dreiging van de HSL is
voor agrariër Cor Koetsier (60) niet te harden. Hij
woont even verderop aan de Achthovenerweg,
maar hoort ook een beetje bij het Patrimonium
park. Zijn huis moet weg, dat is 99 procent zeker,
zegt hij zelf. Leunend tegen de werkbank in zijn
garage maakt hij een terneergeslagen indruk. „Ik
denk er elke dag aan." Als het onheilsbericht komt,
wil hij zijn hele huis op laten tillen en een stuk
naar achteren verplaatsen. Dat wordt tegenwoor
dig wel vaker gedaan. „Het is goedkoper dan een
huis slopen en een nieuw huis neerzetten.'
Ook directeur G. Duivenvoorden van de woning
bouwvereniging weet niet precies wat de bewoners
boven het hoofd hangt. Bij Rijkswaterstaat is het
allerlaatste woord nog niet gesproken. „Voor het
zelfde geld schuift het tracé nog een eindje op en
hoeft er niemand weg." Duivenvoorden hoopt van
harte dat het Patrimoniumpark gespaard blijft.
„Het is een hele leuke gemeenschap. Echt een
straat voor de liefhebbers. „De huizen voorzien in
een behoefte. Meestal zijn het mensen die er fami
lie of kennissen hebben, die in het Patrimonium
park willen wonen. Als wij nog niet eens weten dat
er een huis vrijkomt, krijgen we al telefoontjes.
Maar wijzen we een huis gewoon toe aan iemand
van de lijst, dan weigeren de meesten. Veel men
sen vinden het te ver weg van alles."
