Het blijft sukkelen met OV-kaarti Stroomvoorziening aan succes ten onder' Feiten Meningen Oekraïne, buffer tussen NAVO en Rusland s fmu voo4n fiers Maffiabaas verdeelt kerk op Sicilië WOENSDAG 25 JUNI 1997 NIEUWSANALYSE Op 27 mei werd de overeenkomst over de uitbreiding van de NAVO plechtig in Parijs ondertekend. Na lang touw trekken was er eindelijk een verdrag tussen de NAVO en Rusland over voorwaarden van de toekomstige uitbrei ding van het bondgenootschap. Belangrijke besluiten over de veiligheid van Oekraïne kregen daardoor weinig aan dacht. Maar in dezelfde week werd er ook overeenstem ming bereikt over een verdrag tussen de NAVO en Oekraï ne. Tevens werd na bijna zes jaar touwtrekken een ak koord bereikt over de verdeling van de Zwarte-Zeevloot en de havenfaciliteiten op de Krim. Toeval? Neen, natuurlijk niet! Oekraïne, een land van de omvang van Frankrijk, is al tijd één van de meest welvarende delen van de vroegere Sovjetunie geweest. Door zijn vruchtbaarheid produceer de het bijna de helft van de totale agrarische productie van de Sovjetunie. De aanwezigheid van veel delfstoffen heeft reeds vroeg een sterke industrialisatie op gang ge bracht. Kenmerkend is de zware industrie: ijzer, staal en zware machines. De industrie is sterk verouderd en heeft daarom grote problemen met zijn afzet. Het prijsniveau is bijna op West-Europees niveau, ter wijl het salarisniveau sterk is achtergebleven. Als het sala ris nog maar betaald zou worden, maar de meeste over heidsdienaren krijgen maar een paar maal per jaar salaris uitbetaald. Overleven dus via de 'schaduweconomie': voor elk overheidsbesluit moet betaald worden. Op dit mo ment beslaat de schaduweconomie circa zeventig procent van het nationaal product. Een aantal grote buitenlandse investeerders heeft immiddels besloten om de activiteiten te stoppen; ze zijn de omkoopsommen beu. Geen roos kleurige situatie! Oekraïne besloot na zijn onafhankelijkheid in 1991 een eigen strijdmacht op te richten. De troepen van de voor malige Sovjetunie, gelegerd in Oekraïne, werden aan de nieuwe republiek toegewezen. Het nucleaire arsenaal werd overgedragen aan Rusland. Maar over de Zwarte- Zeevloot kon geen overeenstemming worden bereikt. Deze vloot was gehuisvest in Sebastopol op het schier eiland de Krim. Hoewel tachtig procent van de bewoners van de Krim Russisch is, behoort de Krim tot Oekraïne. Het land wilde de vloot derhalve geheel annexeren. Rus land echter kon natuurlijk niet accepteren dat het zijn ge hele capaciteit zou kwijtraken. Het gekissebis bleef door gaan en bleek zelfs een barricade voor een bezoek van president Jeltsin aan Oekraïne. Tot zes keer toe werd een bezoek afgeblazen. Al enige tijd is er sprake van een toenadering tussen Oekraïne en de NAVO. Oekraïne wil ook graag een specia le regeling met de NAVO. Eind mei werd men het eens over de inhoud en het verdrag zal begin juli op de NAVO- top in Madrid worden ondertekend. Er is nog maar weinig bekend over de inhoud. Het zou gaan om militaire sa menwerking. Het feit dat dit verdrag zal worden gesloten is ook belangwekkender dan de precieze inhoud. De aan kondiging van gezamenlijke oefeningen in augustus heeft al tot onrust in Moskou geleid. Deze toenadering veront rust Jeltsin pas echt en daardoor kon opeens wèl een op lossing bereikt worden over de Zwarte-Zeevloot. Niet dat alle problemen nu zijn opgelost, want er zijn nog zeven knelpunten over. Bij zijn bezoek aan Oekraïne op 31 mei werd behalve het vlootverdrag ook een vriendschapsverdrag tussen bei de landen getekend. In dat verdrag beloven de twee par tijen dat zij geen akkoorden met derden zullen sluiten, die tegen de andere partner gericht zijn. Jeltsin zei het nog duidelijk dat Moskou nooit zou accepteren dat een van de voormalige Sovjetrepublieken zich bij de NAVO zou aan sluiten. In Oekraïne is de mening verdeeld. Er is een stroming die aansluiting met Europa en de NAVO wil, maar er is ook een stroming die juist de band met Rusland wil aan halen. Tot op heden munten de politieke leiders van Oek raïne niet uit in werkelijk democratisch handelen. Het is dus moeilijk te voorspellen welke kant het in Oekraïne op zal gaan. Wel duidelijk is dat in de internationale veilig heidssituatie Oekraïne steeds belangrijker zal worden. Bij een uitbreidende NAVO wordt het een buffer tussen Rus land en de NAVO. Rusland heeft dit allang onderkend. Het zou goed zijn dat alle NAVO-partners zich dit ook terdege gaan realiseren. GENERAAL b.d. HANS COUZY Ritzen mag niet achteloos over kamemood in studentensteden heenstappen Minister Rit7en van onriprwiis is in nnlitipkp studentenkaart kost bij geven, aldus een laconieke re partij bij hem op de koffie Minister Ritzen van onderwijs is in politieke problemen gekomen doordat de gehele Tweede Kamer zijn moeizaam bereikte compromis over de nieuwe OV-Studentenkaart heeft afgekeurd. De WD wijst de kaart helemaal af, terwijl de PvdA en D66 verbeteringen willen aanbrengen voor nieuwe studenten. Dat kost 90 miljoen gulden extra; de PvdA overweegt dat bedrag in het debat over de Voorjaarsnota aan het kabi net te vragen. De oppositiepartijen CDA, Groenlinks en de kleine christelijke partijen willen de huidige kaart hoe dan ook handha ven. Opnieuw problemen dus voor minister Jo Ritzen. De minister overlegde zich on gans. Met de NS en de busbe drijven bijvoorbeeld. Maanden zaten zijn ambtenaren om de tafel met vertegenwoordigers van de bedrijven die zich van het paarse kabinet zo snel mo gelijk moeten instellen op de wetten van de markt. Dat heeft Ritzen geweten. Bikkelhard stel den ze zich op. Pas na slepende, moeizame onderhandelingen kwam hij afgelopen vrijdag met een contract op de proppen dat hij verdedigbaar' noemde. Niet dus. Partij na partij schoot het contract gisteren af. Als een boer met kiespijn bleef Ritzen lachen. De oppositie wil hoe dan ook de huidige kaart hand haven. Dat betekent dat studen ten zelf kunnen kiezen voor een kaart die doordeweeks of in het weekeinde vrij reizen biedt. Ook voor nieuwe studenten. Zij wor den nu echter opgescheept met een veel slechtere kaart, waarbij de keuze voor week of weekein de ontbreekt. Om deze ongelijk heid te vermijden, is 90 miljoen gulden extra nodig, bovenop de 570 miljoen gulden die de OV- studentenkaart kost PvdA en D66 willen dit eigenlijk ook, maar gunnen Ritzen een elegante aftocht. De Democra ten stellen voor dat er tijdens de kabinetsformatie van 1998 wordt besloten hoe de kaait verder 'opgeleukt' kan worden. In het contract staat een zinne tje (artikel 10) dat de minister het recht geeft voor 1 augustus de kaart uit te breiden met een keuzemogelijkheid voor alle studenten, dus ook de nieuwe. Dat gaat dan op 1 januari 1999 in en kost 90 miljoen gulden ex tra. Voorwaarde is wel dat de kabinetsformatie volgend jaar verduveld snel moet zijn afge rond. De partij van Ritzen, de PvdA, ziet een niet geringe probleem groep. Studenten die vanwege de kamernood op een andere plaats wonen dan ze studeren. Of die elders een stage volgen. Zij missen straks als uitwonen den de keuze een weekkaart te nemen. Als de minister niet aan deze problemen tegemoetkomt, zo waarschuwde de PvdA'er Rehwinkel, dan moet er alsnog 90 miljoen gulden bij. Ritzen wilde echter van geen wijken weten. Volgens de mi nister is het een probleem 'dat zichzelf oplost Aankomende studenten op kamers weten nu immers dat ze geen OV-kaart meer krijgen voor doordeweeks en kunnen zich daar op instel len. Dan maar 'gewoon' in Delft op kamers als je daar studeren wilt. Zo stapte Ritzen achteloos over het vraagstuk van de ka memood in de studentensteden heen. En bedrijven die stages bieden, moeten er maar een treinkaartje TOM JANSSEN .4« 4WW, U/4T 6-A m VCfri Kom,0«A.. Professor F. Kreuger bepleit 'Deltaplanelektriciteit „De elektriciteitsvoorziening gaat aan zijn succes ten onder". Met genoegen formuleert prof. dr. ir. F. Kreuger, emeritus hoogleraar elektrotechniek aan de Technische Universiteit Delft, wat er eergisteren in het hart van Nederland misging met de stroomvoorziening. Kreuger heeft er zichtbaar ple zier in, hij had voorspeld dat het ooit flink mis zou gaan. In zijn afscheidsrede in novem ber '95 schetste Kreuger het schrikbeeld dat opdoemt wan neer Nederland veertien dagen verstoken blijft van elektriciteit. Treinen en trams staan stil, au to's rijden niet meer omdat de benzinepompen het niet meer doen. „Er is nergens meer een handpompje aanwezig", glim lacht Kreuger. „Flats worden onbewoonbaar: liften doen het immers niet meer, de verwar ming valt uit omdat elektrische pompen en de thermostaat stoppen. Zelfs is er hoger dan de vierde verdieping geen water meer. De druk op de waterlei ding is daarvoor onvoldoende, ook het toilet werkt niet meer". Dag en nacht stroom is zo van zelfsprekend, dat vrijwel nie mand nadenkt over hoe het moet als de koperen levensader geen energie meer levert. „Wij zijn verwend en hangen ge dachteloos van alles aan die le vensader. Als het misgaat gaan winkeldeuren niet meer open, kan niemand meer betalen en is geld uit de muur halen evenmin mogelijk. Dat maakt je zeer Professor dr.ir.F.Kreuger. 'Wij zijn te verwend met stroom'. kwetsbaar". Alleen de waterlei dingbedrijven en de ziekenhui zen getuigen van gezond wan trouwen en beschikken over noodaggregaten. „Ik heb in elk geval niet gehoord dat daar iets mis is gegaan". De hoogleraar schetst een waar rampscenario en herinnert er fijntjes aan dat Nederland voor de helft onder de zeespiegel ligt en dat de polderbemaling voor 95 procent elektrisch is. De rioolbemaling is dat volledig. Ziekte en infecties krijgen alle kans als ooit het vuil door de straten dobbert en mensen daardoorheen waden. „Het wordt een mengeling van de hongerwinter en de waters noodramp uit '53", verduidelijkt de professor terwijl hij zijn kof- FOTO CPD PHIL NU HU IS fievoorzichtig in een schaaltje giet om hem wat koeler te kun nen drinken. Ligt het Amersfoort-aan-zee- scenario dat Kreuger bedacht na het uitvallen van de stroom zoals deze week, dichterbij dan ooit? De hoogleraar is mild: „Het is begrijpelijk dat niemand daaraan denkt. We doen het ook bijzonder goed. Samen met de Scandinavische landen be hoort de Nederlandse stroom voorziening tot de beste ter we reld". De stedeling hier is niet meer dan zo'n vijftien minuten per jaar verstoken van stroom en op het platteland is het mis schien een half uur, taxeert hij. De cijfers steken in elk geval schril af tegen de prestaties van de landen aan de Middellandse Zee, waar het in de vakantie nog wel romantisch is om een avondje bij kaarslicht door te brengen. Vermeende zekerheden zijn de bodem ingeslagen. De centrales die allemaal aan een netwerk zijn gekoppeld om overschotten en tekorten op te vangen, gin gen de één na de ander plat. „Dat heeft mij hogelijk ver baasd". Normaal gaat er dui zenden keren iets mis wat keu rig wordt opgevangen, maar de ze keer leverde de koppeling slechts nadelen. Verklaren kan Kreuger dat niet. Of het denkbaar is dat er veer tien dagen geen stroom is, een situatie die hij voor zijn af scheidsrede verzon, weet Kreu ger niet. Zoiets is wereldwijd immers nog nooit voorgeko men. „De gedachte is natuurlijk extreem, maar niemand weet het. Daarom moet daar serieus studie naar worden gedaan. We hebben echt een Deltaplan no dig voor de stroomvoorzie ning". De hoogleraar die zich in zijn vrije tijd intensief bezighoudt met zigeunermuziek, pleit er voor dat over deze rampscena- bij geven, aldus een laconieke Ritzen. Rehwinkel kon hier terecht geen oplossing in zien en vroeg in boterzachte bewoordingen of het kabinet op zoek gaat naar 90 miljoen gulden om het pro bleem voorgoed uit te bannen. Vreemd genoeg vochten de twee heren van D66 en de PvdA elkaar hierover de tent uit, ter wijl ze beiden zo'n beetje het zelfde willen. Ondertussen maakte coalitiege noot De Vries (WD), zonder dat zij daarin veel weerwoord kreeg, gehakt van het contract. Zij her haalde de WD-opvatting dat studenten zelf mogen weten wat ze met hun geld doen. Een verplichte OV-kaart voor 72,50 gulden in de maand kan daar om niet. Zeker niet voor het be drag dat Ritzen eraan uitgeeft. In het regeerakkoord was daar 400 miljoen gulden voor gere serveerd, 170 miljoen minder. Geldverspilling, dus geef het geld dan maar gewoon in han den van de rechthebbenden, al dus De Vries. De verbazing bij Ritzen over de Kamerleden die niet bereid wa ren uit hun 'schuttersputjes' te komen, was groot. Want Ritzen had ook hier overleg over ge pleegd. Zelfs om negen uur 's ochtends op pinksterzaterdag zat een Kamerlid van een ande re partij bij hem op de koffie 'creatief mee te denken', zoa premier Kok de Kamer hadj geroepen. De enige die daty tikte te doen, was De Vries.; huldigt de opvatting dat de gering regeert en zij controle Ritzen had dus niet verbaast hoeven te zijn dat zij tegen 1 contract was, want dat had; vaak laten weten. Niettemin wacht Ritzen nu vernederende gang naar het binet. Zijn collega's haddeni toch al onpopulaire Ritzen 1 miljoen gulden extra en nu komt hij weer zeuren. Wat te doen? Als hij geen een extra krijgt en volhardt, is er geen meerderheid in de Kam Tenminste, als de WD stand houdt tegen de coalitiedruk, waar het inderdaad op lijkt., er echter wel geld bij komt ei^ een meerderheid ontstaat, de WD flink gaan opspelen sta hier geen poppenkast te spelen", riep De Vries toene gespeculeerd werd op een meerderheid in de Kamer, zc der de WD. De liberalen mo 1 dan voor de vorm tegen sten v men. DEN HAAG» WILFRED SCHOLTEN rio's serieus wordt nagedacht zodat er reële keuzen kunnen worden gemaakt. „Bij het Deltaplan in Zeeland is reke ning gehouden met een over stromingskans van eens in de duizend jaar. Dat betekent dat we een overstroming eens in de tweeduizend jaar accepteren". Zo moet het ook met de stroomvoorziening, zelfs al acht hij het persoonlijk een enorm voordeel dat er zonder stroom geen popmuziek meer kan wor den gemaakt. Verder verbeteren van het elek triciteitsnet kan bijna niet, want vaak zijn er nu al twee- of drie dubbele leidingen. En als de stroom niets linksom kan, dan moet die maar rechtsom, daar zitten de producenten niet mee. Voor meer zekerheid moet dan ook eerder worden gedacht aan voorzieningen bij huis in de vorm van aggregaten of batterij en. Ironisch genoeg functioneerde deze week ook het verregaand geperfectioneerde alarmsys teem met noodnummer 1-1-2 niet meer. De stroomstoring maakte het onmogelijk de beller door te verbinden met hulp diensten in de eigen omgeving. Voor Kreuger is dat een variatie op hetzelfde thema: Perfectie in het dagelijks leven verhoogt de kwetsbaarheid. „In 1939 had den we nog wel veertien dagen zonder stroom gekund, maar nu niet meer". DELFT THEO HAERKENS 'Aglieri is bekeerd' De twee weken geleden in Palermo gearresteerde maffia-baas Pietro Aglieri, 'nummer twee' van Cosa Nostra, verdeelt de Siciliaanse rooms-ka- tholieke kerk. Wat te doen, is het dilemma, met een bloeddorstige, maar uiterst religieuze 'boss' die het dienen van God het hoogste goed vindt en dolgraag theologie wil gaan studeren? Toen Aglieri werd gearresteerd, geloofden de agenten van de 'carabinieri' hun ogen niet. Voor hen stond een soort Franciscaner monnik. Hij droeg een groot houten kruis om zijn nek en aan zijn blote voeten simpele sandalen. De 38-jarige maffia-baas ontving zijn verbouwereerde vijan den niet met vloeken en verwensingen, maar met trefzekere citaten uit de Bijbel. De plaats waar Aglieri zich jarenlang had schuil gehouden, had meer weg van een kleine kerk dan een hoofdkwartier van de maffia. Eén van de ka mers van de kleine villa stond vol met altaren, bidstoelen en heiligenbeelden. De muren waren bedekt met, bleek na telling, driehonderd reli gieuze geschriften en alles wees erop dat ze ook werkelijk gelezen werden. 'De filosoof, 'de geleerde', en 'de geraffineerde intellectueel' wordt hij genoemd. Zijn biografie leert dat Aglieri bij de Salesianen het gymnasium glorieus doorliep en voorbestemd leek priester te worden. Hij gold als rustig en beleefd. En dat was Aglieri ook toen hij werd voorgesteld aan de Itali aanse natie als de op zijn al dertig jaar voort vluchtige baas Bernardo Provenzano na ge vaarlijkste crimineel van het moment. Het was moeilijk te geloven dat hier, dankzij zijn uitmuntende banden met de Colombiaanse co- caïne-baronnen. één van de rijkste leden van Co- sa Nostra stond. Het viel ook niet mee Aglieri te zien in de rol van kille moordenaar, verantwoor delijk voor de dood van onder anderen de anti- maffia-rechters Giovanni Falcone en Paolo Borsellino. De vraag blijft natuurlijk of 's mans religiositeit oprecht is. En hier lopen de meningen uiteen. Een Palermitaanse priester die de maffia zeker geen warm hart toedraagt, Giacomo Ribaudo, schreef Aglieri een brief waarin hij de mafioso aanspreekt met 'lieve broeder' en zegt overtuigd te zijn van diens 'inkeer'. Een andere priester, Vincenzo Noto, leraar filoso fie op het seminarium dat Aglieri bezocht, spreekt van een 'geraffineerde enscenering' en 'een strategie'. Volgens Noto is penitentie niet 'het opzeggen van vier gebeden'. Op dezelfde lijn zit don Mimmo Mogavero, hoogleraar canoniek recht, die deze week Aglieri's verzoek tot inschrij ving bij de faculteit theologie verontwaardigd af wees. De twee priesters volgen het advies op van de vroegere bisschop van Palermo, Pappalardo. De ze stelde na de moord in 1982 op de speciale pre fect Alberto Dalla Chiesa dat de mafiosi zich bui ten de kerk hadden geplaatst en niet de zegen mochten ontvangen. Een afluisterapparaat heeft echter aangetoond dat Pietro Aglieri die zegen wel kreeg. Gewoon thuis, in zijn eigen villa-kapel. De naam van die priester is door de politie niet prijsgegeven, maar vast staat dat de man zich een paar keer week bij Aglieri vervoegde en de mis opdroeg. Een collega-priester die in dezelfde pa rochie werkzaam is, keurde in een interview in La Repubblica het gedrag goed. „Onze taak is zon daars terug te brengen op de rechte weg en hen Christus te laten ontmoeten", aldus de priester. De kerkelijke leiding is onrustig, ook omdat Aglieri grote sommen geld zou hebben overge maakt aan de kerk. De advocaat van de mafioso, Rosalba Di Gregorio, heeft dit laten doorscheme ren kort na de arrestatie. Zij stelt verder dat Aglieri een religieus mens is, die echt tot inkeer is gekomen. Hij heeft volgens haar echter geen be hoefte aan een penitentie in juridische zin en zal dus geen 'pentito' worden. ROME EELCO VAN DER LINDEN CORRESPONDENT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 2