'Het is alsof mijn voet door iemand wordt geleid' Klooster of kluisjes dat was de keuzey 'Verderop staan nota bene twee scholen' Leiden Regio IAANDAG 23 JUN11997 11( )ni K)l CHEF HANS JACOBS. 071 -5356414. PLV.-CHEF RUDOLF KLEUN. 071 -5356436 Den Hertog zorgt voor primeur op Noordwijkse strand IRDWUK MINKA DE GRAAF Nederlandse primeur op het strand van rdwijk. De voorbereidigen zijn nog in volle mg. maar vanaf 28 juni hebben bezoekers van >t Noordwijkse strand de mogelijkheid hiin ba- ige, valhelmen, boodschappen en waardevolle lullen in kluisjes op te bergen. Het bedrijf xom van Voorhouter A. den Hertog, gaat de nisjes verhuren op het strandgedeelte tussen de ilitiepost en de surfclub bij strandoprit 10. De gele unit waar de kluisjes inzitten is al ge- aatst. maar er is verder nog niet veel bijzonders zien. Volgens Den Hertog, de eigenaar van het nmansbedrijfje, zal het er volgende week bij de ening heel anders uitzien. Er komen grote bor- n waarop in het Nederlands, Duits en Engels irdt uitgelegd hoe het huren van een kluisje in 1 werk gaat. Ook worden er vlaggen geplaatst een groot bord met het logo van een kraanvo- in de lucht. Tijdens de opening treedt clown ietta op. ien Hertog kwam drie jaar geleden op het idee deze service aan te gaan bieden. „Ik. woon If in Voorhout en kom regelmatig op het Als ik dan bijvoorbeeld een boek bij me ik ging zwemmen, dacht ik altijd hoe jammer t zou vinden als het weggeschopt of gestolen worden. Nog erger wordt het natuurlijk als om een radio of zelfs om geld gaat. Daarbij id ik de kluiswanden op stations altijd al intri- rend. Eigenlijk heb ik die twee dingen gewoon lengevoegd." let idee voor de kluisjes bleef bij Den Hertog j een tijd 'doorsudderen' en vorig jaar legde hij ntacten met verschillende badplaatsen. Sche- igen en Hoek van Holland waren geïnteres- erd, maar nog niet voor dat seizoen. Omdat Hertog met geen enkele gemeente sluitende praken kon maken, richtte hij zich verder op andere interesse. Hij wilde toetreden tot het len. ,01 ISI; If III "f* and. slaidi hei Ir u dig lusi re. IBt internationale centrum Noorder Poort, een kloos ter in Wapserveen. Maar net toen hij had beslo ten die stap te nemen, gaf Noordwijk toestem ming voor zijn plan van de bagagekluisjes. En zo besloot Den Hertog alsnog de commerciële kant op te gaan. Hij begon voorbereidingen te treffen en de ide ale opzet uit te werken. „Je wilt dat mensen hun spulletjes hier kunnen opbergen zonder dat het al te veel moeite kost. Het liefste wilde ik dan ook niet met sleuteltjes werken. Het enige wat de mensen nu hoeven te doen, is een bonnetje in vullen en zelf een code van drie cijfers bedenken. Die code wordt dan in een slotje geprogram meerd en achterop het bonnetje geschreven. Mensen kunnen dan voor de tijd dat ze een kluis je huren steeds gemakkelijk hun eigen kluisje open en dicht maken, zonder dat ze op een sleu teltje hoeven te letten. Als extra controlemiddel krijgen ze een gekleurd bandje mee voor om de pols of enkel, zodat ik snel kan zien dat ze een kluisje gehuurd hebben." Den Hertog heeft veel zin om na de opening volgende week te kunnen beginnen. „De voorbe reidingen zijn erg zwaar. Je maakt hele lange da gen en het kost veel energie. Maar ik heb het er wel voor over. Het is natuurlijk nog wel heel spannend of het publiek dit wel wil." De Voor houter zal zelf de hele dag bij de kluisjes aanwe zig zijn. „Je zou wel kunnen zeggen dat ik ze be waak. Er moet dus echt fysiek geweld aan te pas komen, willen er nare dingen gebeuren." De openingstijden zijn voorlopig van 10.00 uur tot 19.00 uur en in het weekend vanaf 9.00 uur. maar worden mogelijk nog uitgebreid. Het huren van een kluisje kost voor een hele dag tien gul den. Voor een dagdeel - van opening tot 14.00 uur, of van 14.00 uur tot sluiting - moet zes gul den worden betaald. Het opbergen van een mo torhelm kost, ongeacht de huurtijd, 5 gulden. Automobilisten massaal door rood op Voorschotense Admiraal de Ruytersingel „Jongens, loop eens door. Het verkeerslicht staat op groen." Wat ongeduldig maant Paulien Sweers haar twee zonen, 7 en 9 jaar oud, om het zebrapad aan de Admiraal de Ruytersingel over te steken. Gelukkig volgen de jongens het advies van hun moeder voor één keer niet op. Een seconde later scheurt er namelijk een auto voorbij, vlak voor het drietal langs. Door rood. Paulien Sweers: „Ik weet dat ik op moet letten bij deze zebra, maar veel kinderen weten dat niet." FOTO LOEK ZUYDERDUIN Paulien Sweers was zich er al langer van be wust dat het zebrapad aan de Admiraal de Ruytersingel, vlak voor winkelcentrum Hof land, een gevaarlijke oversteekplaats is. Zij had al een aantal keer de kentekennummers van automobilisten genoteerd die het ver keerslicht negeerden. „Want dat gebeurt daar nu eenmaal regelmatig." Maar toen ze haar kinderen bijna voor haar ogen zag ver ongelukken, was de maatvol. Ze schreef een brief aan het Leidsch Dagblad. Volgens Sweers is het al vervelend genoeg dat automobilisten door rood rijden. „Maar ongeveer 50 meter verderop staan nota bene twee scholen, het Kompas en de Vink. Ik weet dat ik op moet letten bij deze zebra, maar veel kinderen niet." Dat automobilisten altijd bewust door rood rijden, gelooft ze niet.Als je uit de richting van Leiden komt, kan de zon soms gemeen in je gezicht schijnen. Maar dikwijls komen mensen hier in hun auto's aanscheuren, zien niet goed of het licht op groen of rood staat, en geven desondanks een dot gas." De bomen die langs de Admiraal de Ruyter singel staan, maken de situatie nog gevaar lijker, benadrukt ze. Ze benemen het zicht op de verkeerslichten. „Voor mensen die hier uit de buurt komen, is het bekend dat daar verkeerslichten staan." Mensen die de buurt niet kennen, verwachten echter vaak geen verkeerslicht op die plek, legt Sweers uit. Ze zou dan ook graag zien dat er verkeers drempels worden aangelegd, of wegversmal lingen om het verkeer op de Admiraal de Ruytersingel af te remmen. „Daarnaast kun je denken aan borden, die aangeven datje een verkeerslicht nadert." En een camera zou ook helpen. „Maar alleen wanneer auto mobilisten ook daadwerkelijk weten dat er zo'n kastje staat." Volgens C.L. Moriën, medewerker van de ge meentedienst weg- en waterbouw en ver keer in Voorschoten, wordt er voorlopig ech ter niets veranderd aan de verkeerssituatie. „We hebben nog geen plannen voor dat kruispunt. Camera's plaatst de gemeente al leen op punten waar veel ongelukken ge beuren." Hetzelfde geldt voor het aanleggen van verkeersdrempels en wegversmallingen. En volgens hem is de oversteekplaats niet echt gevaarlijk. „Het is voor ons geen 'black spot'." VerkeersdeskundigeR. Scherpenhuizen, contactmedewerker van de Voorschotense politie, beaamt dat. „Voor zover wij weten zijn op deze oversteekplaats niet veel onge lukken gebeurd." Wel ontving de politie de afgelopen jaren klachten van bezorgde ou ders, die meldden dat automobilisten regel matig het rode licht negeren. „We hebben toen een aantal keren gecontroleerd, onop vallend overigens, maar hebben daar niets van gemerkt. Dat kan natuurlijk wel toeval zijn." Een fotocamera hoeft er volgens Scherpen huizen niet te worden geplaatst. „Wanneer blijkt dat de bomen op de Admiraal de Ruy tersingel het zicht benemen op de verkeers lichten, moet daar allicht wat aan gebeu ren." Maar tot die tijd steekt Paulien Sweers extra voorzichtig over. „Ik loop pas wanneer de eerste auto ook daadwerkelijk is gestopt, niet eerder." Pieter van Schie (24), topscorer van Lugdunum er elke dag een leraar op je vingers zit te kijken. Je moet het zelf doen. En dat bevalt me." „Ik heb een leuke jeugd gehad. Eén keer per week .gingen mijn ouders met mij en mijn zus uit eten. Dan waren we meestal na een uurtje al weer thuis. We aten verschrikkelijk snel. Dat hadden we zelf niet in de gaten. Maar als je een restaurant hebt, moet je zelf vlug-vlug tus sen de bedrijven door eten. Terwijl de gasten lang en uitgebreid zitten te tafelen, sta jij je maaltijd naar bin nen te schrokken." „Uitgaan deed ik niet veel. Ik weet niet waarom. We woonden vlak bij het strand en de bossen, maar daar hebben ze me nooit gesignaleerd. Ik voetbalde eigenlijk alleen maar. Ik heb dat voetbal alleen maar harder zien wprden. Als we tegen een Haagse ploeg voetbalden, vlogen de 'kankers' je om de oren. Zonder enig schuldbesef schopten ze iemand echt de vernieling in. Of ze be gonnen met het intimide ren van de scheidsrechter. Als er dan een klein man netje het veld opkwam, was het van: 'Zo, daar heb ben de burgemeester van Madurodam!' Dat werk. En als die jongens dan zo ruw bezig waren geweest en je ze in de kantine daarop aansprak, stonden ze je glazig aan te kijken." Pieter van Schie logenstraft het idee dat het intelligen tiequotiënt van de meeste voetballers niet boven dat van een mantelbaviaan uitkomt. Hij studeert dit jaar af in de politicologie, een gene ralistische studie waarmee hij vele kanten op kan. Zijn scriptie gaat over Pieter van Schie. Afmaker bij Lugdunum. Werd onlangs op het Voetbalgala in Holiday Inn met 22 doelpunten gelauwerd als topscorer van het afgelopen voetbalseizoen. Scherp profiel. Een kaaklijn die op onverzettelijkheid duidt. Een bijter. Studeert dit jaar af als politicoloog, met als scriptie-onderwerp Europa en de rol van Italië daarin. Bestudeerde het Italiaanse fascisme, waarin linkse en rechtse invloeden als spaghetti door elkaar lopen. „Ik ben geen berekenende speler. Als ik in het strafschopgebied sta, handel ik instinctmatig. Het is alsof mijn voet door iemand wordt geleid. de rol van Italië binnen Europa. „Het fascisme in Italië was van een heel ander kaliber dan na de tijd dat Hit- Ier zich met Mussolini begon te be moeien. Het Mussoliniaanse fascis me had raakvlakken met het linkse denken in die tijd. Het is boeiend om te zien hoe democratische processen in Italië nog steeds maar niet van de grond kunnen komen. De traditie van geven en ne men, ook in het parlement, is daarvan, denk ik, de oor zaak. Dan zeggen die par lementariërs tegen elkaar: 'Ik wil dat wetje van jou best steunen, maar dan moet jij dit en dat voor mij doen.' Het is een beetje handjeklap. En dat is daar al eeuwen aan de gang." „Wie ik erg interessant vind, is Machiavelli. Zijn credo datje goed moet overkomen, maar toch een zekere dosis slechtheid in je moet hebben om te sla gen in het leven, is meer dan waar. Echte goedzak ken komen op dit onder maanse niet ver. Ik zit op dezelfde lijn. Je mag best goed zijn, maar niet dom. Niet alles eruit flappen, goed uitkijken wat je zegt. Niet meteen je zwakte la ten zien. Dat is bij voetbal len ook zo. Met je houding heb je al voor de helft ge wonnen. Met goedheid op zich is niets verkeerd." „Ik ben katholiek. Maar dat betekent niet dat ik el ke week naar de kerk ga. Daarin zit het 'm niet. Vroeger ging ik wel eens met mijn ouders. Je zat een rolletje snoep op te eten en keek een beetje naar de mensen in de voorste banken. Maar ik geloof nog steeds dat er iets is. Niet een Jezus of een God, maar een soort goedheid. Maar daarvoor hoef je dus niet je knieën te verslijten op de kerk banken. Het is net als met je ouders. Die zijn er altijd voor je, maar je hoeft er niet elke week naar toe. Het is genoeg om te weten dat ze er zijn. Ik denk dat er iets is dat je beschermt. Ik zat een keer op de racefiets. Het isolatieband om het 71-53 71-53 Schie zit al fris gewassen te chten. Hij draagt zijn blonde haar 'afsdieen staartje dat op zijn pijlsnelle ange imftochten naar het doel als een achter hem aan wappert. Geen ie, nee, maar een Seven-Upje. De jjjl alzuurbelletjes knappen aan de siechi pervlakte. Kleine dromen die op- ndi nen en kapot gaan. Telkens weer. vond het natuurlijk zeer eervol ik tot topscorer werd uitgeroe- al werd het op dat gala allemaal een beetje afgeraffeld", zegt Van lie nadenkend. „Maar het is niet dat ik er van naast mijn schoenen, gaan lopen. Als ik straks drie dstrijden niet scoor, zijn ze me er vergeten. Ik blijf gewoon voet- !en bij mijn oude ploeg. Ze heb- Öme bij Lugdunum wel gevraagd op zondag in de eerste klas te m voetballen, maar ik wil het nog jaartje aanzien. Ik weet namelijk t of ik dat lichamelijk volhoud, tijd geleden heb ik een behoor- e knieblessure gehad en daarmee et ik voorzichtig zijn. Ik ben geen Wijker, ik ga rechtdoor, als een [el. En dan ben je blèssuregevoe- Kijk, succes in het voetballen is uurlijk erg mooi, maar ik heb lie- n wetenschappelijk succes. Een kufl ite voetbaltopper zal ik niet meer rden. Dat was wel de droom. Mis- ien zou het leuk zijn om bij Hel- nd Sport te spelen. Dat je toch n aan dat profvoetbal hebt kun- ruiken." i Schie is opgegroeid in Wasse- ir. Zijn ouders hadden het café- taurant 'De Schulpwei', waren al- bezig in de zaak. „Als ik weer is had gespijbeld en de rector op- 1 enl de en de naam Pieter van Schie vallen tegen mijn vader, verbond me meteen door. Heel grappig. Ik de zaak dan zelf afhandelen, zei ik: laat me maar een paar Ui ;en thuis studeren, dat gaat veel er. En dan was de zaak geregeld. ün heel gedisciplineerd werken, ar het moet wel in vrijheid gebeu- Toen ik naar de universiteit ging, jnj >het even wennen. Maar in zo'n ide die word je een grote verantwoor- ijkheid gegeven. Het is niet zo dat stuur zat los. Ik gaf er een ruk aan. En schoot meteen de weg over, een weg waarover de hele dag auto's en vrachtwagens denderden. Maar op dat moment reed er niemand." Aan de El Cid-week in Leiden, de in troductieweek voor eerstejaars, be waart Van Schie geen beste herinne ringen. „Er stond ook een bezoek aan de sociëteit van Minerva op het programma. Ik ging daar naar toe met twee medestudenten, net als ik jongens met lang haar. We werden meteen door zo'n klantje van de or dedienst aangesproken. Hij zei: 'Jul lie horen hier niet. Het is een schan de dat jongens als jullie het vwo ha len.' En in een mum van tijd stonden er opeens een heleboel van die gas ten om ons heen. Reageer je heftig, dan onderstreep je de vooroordelen tegen jongens met lang haar. We hebben ons dus kalm gehouden en naderhand tegen de gang van zaken geprotesteerd. Duidelijk gemaakt dat we studenten waren. Toen hebben ze alsnog hun excuses aangeboden. Pieter van Schie hoopt na zijn afstu deren een baan te vinden in een om geving die zich bezighoudt met de sociale zekerheid. „Ik zou er mede voor willen zorgen dat het geld te recht komt bij de minima, de men sen die het echt nodig hebben. Nu wordt er te vaak misbruik gemaakt van sociale voorzieningen. En de af wegingen die ambtenaren maken, zijn vaak zo absurd. Zeer terughoudend is Van Schie als het gaat over zaken die hem werke lijk raken. Hij heeft net een relatie achter de rug, een relatie waaruit Shayenne werd geboren, een doch tertje dat nu anderhalfjaar is. „Alleen zijn is niet wat ik wil. Ik vind het heerlijk om bij iemand te zijn tegen wie je vrijuit kunt praten, tegen wie je alles kunt zeggen. Bij een wouw te zijn die het kussen opschudt, iets dat je als man nooit doet. En dat bedoel ik niet neerbuigend. De geboorte van mijn dochter is een van de geluks momenten in mijn leven geweest. Prachtig. Dat je ineens met z'n drie- en bent, dat er opeens een nieuw stemmetje in je leven komt."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 9