Geertsema sneuvelde
in zinloze oppositie
Leiden
Joop van der Holst: een reus is geveld
'Man fout, man weg'
Leiden Regio
WIJKLADDER Nieuws en berichten uit en over de Leidse wijken,
uit de buurthuizen en van de wijkverenigingen, gerangschikt
naar stadsdeel. Persberichten en wijkbladen kunnen worden
gestuurd naar Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden. Fax:
071-5321921; e-mail: leidschdagblad@hdc.nl.
WEST
STEVENSHOF De wijkraad Stevenshof heeft twee nieuwe commis
sies ingesteld. De Burgerforum-commissie volgt nauwgezet hoe
met name de gemeente de zaken behandelt, die door bewoners
zijn aangedragen bij het burgerforum. De Dierenweide-commissie
houdt zich bezig met de verdere ontwikkeling van de dierenweide
Stevenshof.
DE MORS De opknapbeurt van het Kweeklustpark is bijna voltooid.
Alleen de sloten moeten nog worden uitgebaggerd en dat gebeurt
komende week. Ook de nabijgelegen dierenweide ondergaat wat
veranderingen. De aangrenzende rijvers worden bij de dierenweide
getrokken en omheind met een nieuw hek. Verder wordt de veesta
pel uitgebreid met een aantal 'kindervriendelijk dieren', zoals een
ezel en konijnen.
AG 13 JUN11997
se redacteur Jan Preenen pendelt dagelijks tussen
den Centraal en Haarlem. Met enige regelmaat be-
:el it hij over de (on)gemakken van die reis en vertelt
over zijn avonturen.
Toegegeven, het parkeren van fietsen voor Lei
den Centraal loopt bepaald niet als een trein.
Er zijn gewoon te veel fietsen. Logisch, als je de
treinreiziger bijvoorbeeld adviseert op twee
wielen te komen, maar 'vergeet' voor opvang te
zorgen. Dat leidt tot chaos, waarin de Neder
landse Spoorwegen jarenlang gespecialiseerd
waren, maar waarvan ze zich nu als zelfstan
dig bedrijf proberen te distantiëren.
De overlast zou nog groter zijn als NS niet de
helpende hand zou worden geboden. Via de ac
tie 'Fiets fout, fiets weg' en via dieven die het
buiten stallen van fietsen tot een rad van avon
tuur maken. Zoals voor een vrouw die onlangs
aan zoveel mogelijk mensen probeerde duide
lijk te maken dat ze door die raddraaiers ten
einde raad is. Ze doelde daarbij, zo nam ieder
een aan, op de tiueede categorie fietsenoprui-
mers.
„Er zaten gi'd twee sloten omheen. Hoeveel heb
je er dan nodig?"Ze onderbrak even haar tira-
q naar verwachtte duidelijk geen antiuoord. Zoals ze ook van
30f( fiets niets meer verwachtte. In elk geval geen bel. „Maar verder
ege ie nog goed. Waar haal ik nu weer het geld vandaan?", zo wekte
de vi het einde van haar woedeuitbarsting de indruk alsof ze uit
mere geldbronnen kan putten.
ans i overwoog ik nog om haar naar het loket van de NS te sturen
jaar wat geld te vragen voor haar aandeel in het verminderen
het fietsenoverschot. Die gedachte heb ik uiteindelijk maar niet
sproken. Ze zou vermoedelijk zodanig aan mijn geestelijke ver-
,UJ tns hebben getwijfeld dat ze meteen met de actie 'Man fout.
i weg' was begonnen.
I i wordt elk middel in de strijd tegen de fietsenplaag benut. Dus
ree i beloning tegenover moeten staan. Zelfs buschauffeurs
ha n een aanmoedigingspremie te krijgen voor het overzichtelijker
en van het aantal fietsers. Anders kan ik het niet verklaren
rom onlangs een serieuze poging werd gedaan om me in de wie-
lite: t rijden.
rel; int terwijl ik kort tevoren nog overal had verkondigd dat de om-
ng digheden voor een fietser voor het Leidse station aanmerkelijk
1111 verbeterd. Dat je niet langer hoeft te zigzaggen tussen bussen,
ei' htauto's en ander rijdend ruig. Dat ik bijvoorbeeld zonder ver-
II slichten en met voorrang boven alle andere wegmisbruikers
de Rijnsburgerweg ongehinderd naar het Schuttersveld kan
meralleen dat niet iedereen van die laatste ontwikkelingen op
is of wil zijn. In elk geval niet die buschauffeur die plotse-
rechtsaf sloeg naar het Stationsplein en mij en mijn voorrang
)s i omen negeerde. Het deed me denken aan een wilde actie van
Tou automobilist die zijn vehikel een keer 's morgens om kwartover
m mijn broek parkeerde, omdat hij me pas op het laatste mo-
nak topmerkte.
n te 'kennelijk op zijn premie azende buschauffeur heeft me waar-
nec jnlijk helemaal niet gezien. Gelukkig reed hij langzaam, waar-
^n' ik het contact tot broek en bus kon beperken en nog net mijn
i rkon omgooien. Van enige reactie van de buschauffeur was
sprake. Geen belangstelling ('gaat het?'), geen gebaar van 'sorry,
Jebu niet gezien', maar gewoon het verstand op nul en de blik op
PI ndig.
lig. Zo'n man zou eerder in aanmerking komen voorde actie
ifout, man weg'.
972
STEVENSHOF De afgelopen maand zijn, op de schapen na, alle die
ren uit de dierenweide Stevenshof gehaald. Door het verouderde en
te lage hek dreigden de beesten te ontsnappen en bezoekers zich
onder de dieren te begeven. Om dit te voorkomen wordt deze zo
mer een nieuw, twee meter hoog hek geplaatst. Daarna keren de
geitjes, lammetjes en andere dieren die nu tijdelijk in kinderboer
derij Merenwijk verblijven, terug in de Stevenshof.
afgelopen vier jaar vooral de
opeenvolgende wethouders
van financiën. Hij sprak van
'financieel wanbeheer', hij
noemde de wethouders
'boekhouders met een
kruideniersmentaliteit
Geertsema ontdekte altijd wel
fouten en foutjes in
begrotingen en voorjaarsnota's.
Maar zijn opmerkingen
daarover werden steevast
afgedaan als gezeur en de
WD'er werd weggezet als de
oppositieleider die alleen maar
belangstelling had voor
getallen: een wandelende
rekenmachine. Die ten slotte in
november 1996 zijn
alternatieve begroting
waarin verlaging van OZB en
hondenbelasting werden
beloofd door een
meerderheid in de raad zonder
veel discussie verworpen zag
worden.
Op de zege van 1994 volgden
geen gloriejaren. Driejaar in de
oppositiebankjes heeft de WD
weinig opgeleverd. Invloed op
het beleid van de gemeente
Leiden hebben de liberalen
nauwelijks. De autoluwe
binnenstad is inmiddels voor
een goed deel voltooid. En
financieel blijkt Leiden zich
ook zonder de WD heel goed
te kunnen redden. Maar
volgens de wat schimmige
verklaring die de WD-fractie
uitgaf over het gedwongen
vertrek van de fractievoorzitter
is Geertsema daar niet op
gevallen.
De partij zegt in de periode tot
de verkiezingen behoefte te
hebben aan een 'manager' aan
het roer. Kradolfer is een
manager. Hij moet de WD na
acht jaar oppositie eindelijk
weer aan wethouderszetels
hebben. Aan Geertsema is
opdracht volgens zijn
fractiegenoten kennelijk niet
toevertrouwd.
De grootste makke van de
afgezette fractievoorzitter was
misschien wel zijn vermogen
tot relativeren. Hij zei dingen
als: „Ik lig niet wakker van de
politiek.-' En in een interview
met deze krant in een groter
verband, maar ook heel
toepasselijk„Ik zie in
mijzelf slechts een beperkt
onderdeel van het
mechanisme. Ik ben
vervangbaar."
Alexander
Geertsema en
zijn echtgenote,
gefotografeerd
op het moment
dat
burgemeester
Goekoop
bekendmaakt
dat de VVD de
grootste partij
in Leiden is
geworden.
FOTO REINOUT
VAN GULICK
Een onverwachte winst van twee zetels en meteen de grootste partij van Leiden. Er
leek op 2 maart 1994 alle reden voor de WD om te juichen. En dat deed
lijsttrekker Alexander Geertsema ook. Hij had met zijn consequente verzet tegen
besluiten over de autoluwe binnenstad de liberalen naar de overwinning gevoerd.
En dat werd uitbundig gevierd.
Nu, drie jaar later, is hij door
zijn eigen partij aan de kant
gezet. Met zijn eenzame
oppositie tegen een college dat
steunt op 25 van de 39 zetels in
de gemeenteraad kon hij geen
potten breken. Veel plezier
heeft Geertsema niet gehad
van zijn zege.
Het was het grootste,
misschien wel het enige
essentiële verschil tussen de
WD enerzijds en de
collegepartijen PvdA, CDA en
Groen Links anderzijds. De
christen-democraten en de
linkse partijen bedachten de
filosofie van de autoluwe
binnenstad, de liberalen
verzetten zich daartegen.
Waarmee de WD, zoals
Geertsema al in 1993 terecht
opmerkte, dichter bij 'de
mensen in de stad' stond dan
de andere partijen. „Onze
kiezers vinden dat de stad voor
alle verkeer bereikbaar moet
blijven. Met dat standpunt
staan we weliswaar alleen in de
gemeenteraad, maar bepaald
niet bij de burgers."
„De autoluwe binnenstad en
dalende omzetten gaan hand
in hand", zei de afgezette
fractieleider van de WD in
september 1995. De
collegepartijen waren
woedend. Maar recente cijfers
over de ontwikkeling van de
werkgelegenheid in de Leidse
binnenstad lijken het gelijk van
Geertsema te onderstrepen. In
het centrum gingen de
afgelopen jaren honderden
banen verloren.
Maar PvdA. D66, CDA en
Groen Links houden onverkort
vast aan het weren van de auto.
Op dat punt was er voor de
oppositie geen andere eer te
behalen dan misschien de eer
van het gelijk. En wie gelijk
heeft maar het niet krijgt,
wordt cynisch. Zo ook
Alexander Geertsema, die ten
slotte de wethouders uitdaagde
om toch vooral door te gaan
met de autoluwe binnenstad.
„Net zolang tot de laatste
consument uit het centrum is
weggejaagd."
Het verhaal van Geertsema en
de WD is het verhaal van de
autoluwe binnenstad. Het was
de oorzaak van de winst van de
liberalen bij de verkiezingen,
het was al een paar dagen later
de reden dat de door
Geertsema en Jan Willem
Kradolfer geleide
onderhandelingen over een
nieuwe wethoudersploeg tot
niets leidden. En het werd het
onderwerp van nog eens drie
jaar hopeloze oppositie tegen
een overmacht.
Illustratief voor de onmacht
van de WD is ook de manier
waarop wethouders in Leiden
worden vervangen. D66'er
Hans de Goede en CDA'er Aart
van Bochove werden de laan
uitgestuurd. Met beide
mutaties had de WD niets te
maken. Er was één wethouder
op wiens vertrek Geertsema
aandrong: Jan Laurier van
Groen Links. Laurier moest
volgens de WD-voorman zijn
consequenties trekken uit het
feit, dat de andere
collegepartijen vasthouden aan
de bouw van een
parkeergarage aan de
Boommarkt, waar Groen Links
mordicus tegen is. Laurier
piekerde er niet over om op te
stappen en zit stevig in het
zadel.
Omdat de WD het, los van die
vermaledijde autoluwe
binnenstad, op de meeste
punten eens is met de
collegepartijen, bleef er weinig
over om oppositie tegen te
voeren. Geertsema geselde de
ZUID
ZUID De reuzenberenklauw maakt zijn dreigende naam waar. De
plant met de puntige bladeren produceert een sap dat op de huid,
vooral als de zon erop schijnt, lelijke blaren kan veroorzaken. Tuin
lieden van de gemeente zijn daarom bezig om de reuzenberen
klauw uit de buurten weg te halen. Daarnaast is er ook de gewone
berenklauw met rondere bladeren. Deze plant is ongevaarlijk en
wordt niet verwijderd.
ROOMBURG Wethouder Jan Laurier onthult op donderdag 19 juni
bij huize Roomburgh, op de hoek van de Wierickestraat en de
Zaanstraat, rijf bankjes. Dit straatmeubilair staat langs een wandel
route voor ouderen en is geschonken door het wijkteam van stads
deel Zuid. De onthulling, 's ochtends tussen half elf en half twaalf,
wordt opgeluisterd door een draaiorgel.
MIDDEN
BINNENSTAD Het jaarlijkse kinderfeest op het terrein van speeltuin
De Doorbraak heeft plaats op zaterdag 21 juni. Op het programma
staan onder andere bootjevaren, een spellencircuit en een kinder
vrijmarkt. Verder optredens van een kindergoochelaar en het kin
dertheater De Wip met de voorstelling 'Pietje Bell en de zwarte
hand'. Kinderen van 4 t/m 13 jaar uit de oostelijke binnenstad kun
nen vanaf 11.00 uur terecht in de speeltuin, gelegen in het Katoen
park aan de Oosterkerkstraat.
NOORD
MERENWUK Bewoners uit de 'vlinder'-buurt in de Merenwijk willen
de bewegingsvrijheid van honden in het aangrenzende wijkpark in
perken. Aan de gemeente hebben ze gewaagd om duidelijk te ma
ken waar honden wel en waar niet mogen komen. Binnenkort wor
den nu ter hoogte van het Atlantapad bordjes met de tekst
'hondenrenplaats' neergezet. Alleen op dit eerste stukje grasveld
vanaf de Hermelijnvlinder mogen honden komen. Voorbij het
tweede bruggetje komen bordjes met de tekst 'voetbalveldje'. Daar
mogen honden niet komen.
MERENWUK Vier vrouwen staan op vaderdag in het winkelcentrum
de Kopermolen klaar om vaders extra te verwennen. Zij wassen op
zaterdag 14 juni van half elf tot en met half rijf de auto's van vaders
geheel gratis. De tijdelijke wasstraat is te herkennen aan de witte
tent voor het winkelcentrum en de rier wasvrouwen zijn gekleed in
rode overalls.
GROENOORD De gemeente gaat de riolering van de Haarlemmer
weg vernieuwen. Om eventuele schade aan de huizen door de
werkzaamheden later te kunnen vaststellen, worden vanaf maan
dag 16 juni in de huizen foto's genomen en metingen gedaan.
DE KOOI De voorbereidingen voor de nieuwbouw van woningen
op het Kooiplein beginnen aanstaande maandag. Nog voor de
bouwvakantie wordt het pand van de groenteboer gesloopt en de
bloemenkiosk verplaatst naar een plek naast de tijdelijke vestiging
van Albert Heijn aan de Bonairestraat. Na de bouwvakantie gaat de
slopershamer door het oude pand van de grootgrutter. Het voor
malige bankgebouw blijft nog even staan, want daarin nemen de
aannemer en zijn mensen tijdelijk hun intrek. De nieuwe woningen
zijn over ongeveer 20 maanden klaar.
NOORD Bomen en struiken die het zicht van weggebruikers op het
overige verkeer belemmeren, worden de komende dagen gesnoeid.
Iedereen die plekken met dit verkeersonvriendelijke groen weet,
kan dit melden bij het wijkteam, tel. 071-5167667
en toe moesten temperen, omdat hij anders
over de grenzen van zijn eigen kunnen zou
gaan."
Van de honderd leden van Saturnus, waar
Van der Holst in het derde elftal keepte, wa
ren er dan ook ruim vijftig aanwezig bij de
teraardebestelling. Handbal was zijn lust en
zijn leven. Een teamgenoot: „Twee weken
geleden werden we ongeslagen kampioen.
Hij was als een kind zo blij. De dag erna liet
hij het woord CHAMP in zijn haar scheren."
Tussen alle familie, vrienden, kennissen en
buurtgenoten zat ook collega-melkboer Peter
van der Meij. „Hij heeft mij geholpen bij het
opzetten van mijn zaak. Vanaf mijn veertien
de werkte ik al bij Joop. Hij was een speciale
man. Zijn deur stond altijd open, voor ieder
een. Al moest hij tot 's nachts drie uur door
gaan. En als je plotseling iets nodig had. kon
je desnoods op zondagochtend bij hem
aankloppen. Geen moeite was hem te veel.
Die man had zoveel plezier in zijn werk en
de omgang met mensen!" Dat dit plezier we
derzijds was, bleek uit de reactie van de
buurt na Joop's overlijden. Het droevige
nieuws ging als een lopend vuurtje en resul
teerde in een collecte door Groenoord voor
een rouwboeket en een overlijdensbericht in
de krant namens de hele wijk.
„Hij kwam al bijna vijfentwintig jaar bij ons
langs", zegt een bewoonster van de Haar
lemmerweg. Met een aantal buurtgenoten
woonde zij de begrafenis bij. „Mijn kinderen
kennen hem allemaal als Ome Joop. Maar nu
hij er niet meer is hoef ik ook geen andere
melkboer meer. Ik koop mijn zuivel voortaan
wel in de winkel. Het is Joop of anders niets."
Eiffeltoren
De Eiffeltoren is toch wel het symbool bij uit
stek van de lichtstad Parijs. Vooral 's avonds,
als het door de geniale ingenieur Gustave Ei
ffel ontworpen monument van verre zicht
baar is, besef je waaraan Parijs haar bijnaam
te danken heeft. Nu is Leiden wel niet hele
maal vergelijkbaar met de lichtstad, maar de
sleutelstad telt tenminste één ondernemer
die probeert om zijn fraaie pandje in het licht
te laten baden.
Hans Olijerhoek, eigenaar van De Klare Lijn
aan de Hooigracht, verlicht zijn winkel met
tientallen gloeilampjes die hij aan de buiten
zijde van de etalage bevestigt. Onlangs koos
hij een nieuw thema: een rood-wit-blauwe
Eiffeltoren. Niet helemaal toevallig gekozen,
want eind deze maand wordt bij de Hoog
landse kerk een Petit Montmartre gehouden.
Onze reus is geveld, stond op de rouwcircu-
laire te lezen. In de nacht van zaterdag op
zondag is Johannes van der Holst, beter.be-
kend als Joop de Melkboer, geheel onver
wacht overleden. Hij werd 54 jaar. Een gemis
voor Leiden en zeker voor Groenoord, de
buurt waar hij woonde en de meeste klanten
had. loop was een bijzondere man, geliefd
bij velen. En dat was op de begrafenis, giste
ren in Noordwijk na een herdenkingsdienst
in de Leidse Hartebrugkerk, goed te merken.
Er waren zo'n 200 mensen aanwezig om Van
der Holst de laatste eer te bewijzen,
loop, een boom van een vent, stond altijd
voor iedereen klaar. „Hij was één van de
vriendelijkste mensen die ik ooit gekend
heb", zegt een klant van Van der Holst, uit de
Professorenwijk. loop kwam overal met zijn
melkwagen. Groenoord, het woonwagen
kamp, de Professorenwijk en Koppelstein.
„En overal had hij zijn adresjes voor de kof
fie", vervolgt de vrouw. „Van der Holst was
een graag geziene man. Zo woont er bij mij
een vrouw in de buurt bij wie Joop altijd, net
als bij mij, een kopje koffie dronk. En als ze
er onverhoopt een keer niet was, zette ze bij
de voordeur een thermoskan voor hem klaar.
Dan dronk hij zijn koffie in de wagen."
Van der Holst laat drie kinderen en een
vrouw, Saar, achter. Zij stond in het winkeltje
aan de Haarlemmerweg, terwijl )oop erop
uit trok met de wagen. In zijn spaarzame
vrije tijd handbalde hij zeer fanatiek en was
hij bestuurslid en mede-oprichter van de
Stichting Ambulante Melkhandelaren. Deze
zomer zou Van der Holst zijn zilveren jubile
um als melkboer vieren. Helaas voor Groen
oord en de rest van Leiden, is met het overlij
den van Van der Holst ook een einde geko
men aan het laatste winkeltje in die buurt.
Zijn vrouw houdt het voor gezien.
Van der Holst was een hardwerkend gezellig-
heidsdier, voor wie geen moeite te veel was.
„Ja", beaamt ook Rob Otten, voorzitter van
handbalvereniging Saturnus, waarvan Van
der Holst zestien jaar lid was. „Joop was al
tijd enorm enthousiast en fanatiek. Hij leefde
voor het handballen. Na een twaal-
furige werkdag kwam hij naar de
training waar hij dan veruit de fa
natiekste was. Op zondag trad hij
na zijn eigen wedstrijd ook nog
eens op als scheidsrechter. Terwijl
hij al zes dagen in de week werkte,
wilde hij toen er een tekort was aan
scheidsrechters, ontheffing krijgen
om meerdere wedstrijden op een
dag te mogen leiden. Hij had een
ontembaar enthousiasme. Het was
zelfs zo, dat teamgenoten hem af
Een waarschu
wing die helpt,
in de etalage
van De Klare
Lijn aan de
Hooigracht.
FOTO HIELCO
Maar de toren hing er nog geen twee dagen
of beetje bij beetje ging het licht uit. „De
tweede ochtend waren er al achttien lampjes
verdwenen en ik raakte aardig gefrusteerd",
vertelt Olijerhoek. „Het was weer hetzelfde
verhaal als rond de kerst. Toen had ik van
witte lampjes een prachtige kerstboom ge
maakt, en ben ik er in een paar weken tijd
zo'n tachtig kwijtgeraakt."
Wie die lampjes steelt, staat er helaas niet bij.
Eén keer heeft iemand een paar kleine jon
gens gezien die de lampen uit de fittingen
draaiden. „Maar er zijn ook lichtjes gestolen,
die vrij hoog hingen. Ik kan me niet voorstel
len dat kinderen dat hebben gedaan. Het zijn
gewoon figuren die denken 'ik neem die
lampjes mee, want ze zijn gratis", zegt Olijer
hoek.
De ondernemer baalt vooral omdat hij altijd
zijn best doet om iets van zijn etalage te ma
ken. „De creativiteit van de meeste onderne
mers is wat dat betreft nul komma nul. Het
mag namelijk niets kosten. Als je dan wel in
vesteert - die lampjes kosten me drie gulden
per stuk - baalje des te meer als dit gebeurt."
Olijerhoek heeft gezocht naar een paarden
middel en vond dat. Sinds dinsdag waar
schuwt hij mensen met snode plannen, dat
zijn etalage is voorzien van videobewaking.
En kijk, dat helpt. De lampjes blijven hangen.
