Zakenvrouw verovert mannenwereld 0: The Ghost and the Darkness hinkt op twee gedachten Love and other catastrophes is ki jkvoer voor cinefielen Films Sonia Herman Dolz maakt documentaire over Salsa-'Grandfathers' ERDAG 12 JUNI 1997 IN DEN HAAG tel. 070-3471656, naast Centraal Station ible 12 jr., dag. 13.15, 45.21.30. Dalmatiërs al., za. zo. wo. Arnaud al., dag. 13.15, 45,21.30. tel. 070-3456756. Car- 12 jr., dag. 18.45.21.30, di. ook 13.15 en 16.00. al., za. zo. wo. 13.15, Day al., dag. 18.45, 21.30; di. ook 13.15, 16.00. kenluider van de Notre Dame 13.15, 16.00 Scheveningen tel. 070- Kurhausweg 2. host and The Darkness 12 jr. 16.10, 18 40,21.20. dag. 13.40. 15.50. 10, 22.20; za. zo. ook Element 12 jr., dag. 13.10, 50.21 40 i 16 jrdag. 14.30, 10. 21.30; za. zo. ook righteners 16 jr.. dag. 16.40, 19.20, 22.10; do. vr. ma. di. ook 14.10. Set It Off 16 jr.. 21.10. First Strike 12 jr., dag. 12.50. 15.00, 17.00, 19.00. Dante's Peak 12 jr.. dag. 15.40, 18.30, 21.50; do. vr. ma di ook 13.00. Jerry Maguire al., dag. 12.40, 15.30, 18.20 The Devil's Own 16 jr.. dag. 22.00. Space Jam alza. zo. 12.00, 14.10; wo. alleen 14.10. 101 Echte Dalmatiërs al., za. zo. 10.40, 13.00, wo. alleen 13.00. HAAGS FILMHUIS tel. 070-3656030, Spui 191. Love and Other Catastrophes 16 jr., dag. 19.15, 21 45; zo wo. ook 14.00, 16.15. Johns 16 jr.. dag. 21.45; zo. wo. ook 16.15. Trois Vies et Une Seule Mort 16 jr., dag. 19.15; zo. wo. ook 14.00. Kolya al., do. t/m zo. 19.15; zo. ook 14.00, 16.15; wo. ook 16.15. TUSCHINSKI tel 070-3609282, Bui tenhof 20. The Fifth Element 12 jr., dag. 13.00, 15.40, 18.40,21.20 Liar Liar al., dag. 12.20, 14.15, 16.15, 18.10,20.10,22.10. Turbulence 16 jr., dag. 12.10, 14.30, 16.45, 19.10, 21.40. All Stars al .dag. 12.40, 17.20, 19.40,22.00. The Ghost and The Darkness 12 jr., dag. 12.00, 14.25. 16.50, 19.20, 21.50. Dante's peak 12 jr., dag 14.50, 21.30. Beavis Butt-Head do America 12 jr., dag. 12.50, 17 30. 19 30 101 Echte Dalmatiërs al dag. 15.10. OMNIVERSUM tel. 070-3547479, Pres. Kennedylaan 5. Cosmic Voyage S AMSTERDAM lt;|o. 21.30: Shine 5,18.45 Everyone Says I love 16 00, 19.30. 22.00 (beh POlfteHy et Mr Arnoud 00,16.30. 20.00: Pulp Fiction IRA 1(020) 6233192 0.17.15, 20.45: The English IBRA 2 5,21.30; do vr madiook 5.16.00: The Devil's Own IECINERAMA (020) 15.30. 18.15,21.15: The Element AMA2 i 16.00, 18.45. 21.30: Lost 1 (020) 6234876 >.16.00. 18.45, 21.45: Don- rasco lijn 502 "5.16.00. 19.15, 22.00 The ITER (020) 6236615 .19.15. 22.00; zo ook 11,00. 5: Karakter 21.45 Kolya Hufters Hofdames 22.15; zo ook 11.00. 14.30: We Were Kings ZO ook 11.15, 14.00: Drifting 5.19 45. 22.00; zo ook 11.00, 3 Un Airde Familie kOSCAR(020)5475175 ta wo 20.00: Shine 11(020)6151243 5^21.30; za zowoook 15.30: ifth Element Moment of Innocence 18.45 (beh vr): Microcosmos 19.00 (beh wo), zo ook 16.45 Villa ge of Dreams 21.15 (beh wo); zoook 15.00: Johns 22.15 (vr 18.45): Tierra wo 20.00: Breaking the Waves do zo ma 23.00; za 00.30 Brain- dead vr za 23.00; zo 14.00 Heavenly Cre- di wo 23.00; zo 16.30: Bad Taste KRITERION 1 (020) 6231708 17.30: II Postino 19.45. 22.15; di met 22.15: Lost Highway di 22.15: Sneak Preview KRITERION 2 17.15,21.45; ma met 21.45: Big Night 19.15: Romeo Juliet ma 21.45: Time of the Gypsies NEDERLANDS FILMMUSEUM (020) 5891400 22.00 (beh za) Blood Wine RIALTO 1(020)6753994 18.15, 22.15; zo ook 15.30: Love and Other Catastrophes 20.00; zoook 13.15: Trois Vies Et Une Seule Mort RIALTO2 18.00, 22.00; zo ook 15.45; Conte d'Ete do vrza 20.15; zoook 13.45: La Promesse zodi 20.15: La Seconda Volta ma 20.00: Blind Chance wo 20.00: De Europese Dag van de Korte Film THE MOVIES 1 (020) 6386016 17 00. 19.30, 22 00; zoook 14 30: Lost Highway THE MOVIES 2 19.15. 22.00; zoook 14.30: The Crucible 17.15: Basquiat THE MOVIES 3 17.00. 21.45; zoook 14.15: Karak- 19.30: The Pillow Book THE MOVIES 4 17.15, vr za ook 00 15: Fargo 19.15; zoook 14.00 The English Patient 22.15: Hufters Hofdames TUSCHINSKI 1 (020) 6262633 13.00, 15.45. 18.30, 21.30: The Ghost and the Darkness TUSCHINSKI 2 13.15, 16.00, 18 45, 21.30: All TUSCHINSKI 3 13.15. 16.00. 18.45, 21.30: Liar TUSCHINSKI 4 13.00, 16.45, 20.30: The English Patient TUSCHINSKI 5 18.45, 21.30; dovr ma di ook 13.15. 16.00: One Fine Day TUSCHINSKI 6 18.30, 21.30-, dovr ma di ook 12.30, 15.15: Jerry Maguire DE UITKIJK (020) 6237460 20.30, 22.15: l.ove and Other Cata strophes 17 .45; zo ook 15.00: Secrets and Whoopi Goldberg als breekijzer in moderne vrouwenfilm The Associate Ondanks vele jaren van emancipatie en feminisme is de top van het bedrijfsle ven nog altijd stevig in handen van mannen. De captains of industry die za ken doen in hun eigen businessclubs, op de golf baan of in de seksclub. Een gesloten mannenwereld waar vrouwen slechts een onderliggende rol vervul len. Een aardig gegeven voor een film bedacht re gisseur Donald Petrie en bovendien koren op de molen van de vrouwenbe weging. FILM RECENSIE HENK MAURITS The Associate. Te zien; Lido 4, Leiden; Metropole 2, Den Haag. Zo bekeken zou je de film The Associate een 'vrouwenfilm' kunnen noemen, ware het niet dat die term inmiddels wat sleets is geworden en eerder thuishoort bij films uit de jaren zeventig dan de jaren negentig. Nog wel van deze tijd is Whoopi Goldberg, die een reputatie heeft opgebouwd als zelfstandi ge, eigenzinnige actrice met een paar sterke vrouwenrollen op haar naam en die bovendien de mensen aan het lachen kan krij gen. Een ideale keuze dus voor een film over een slimme za kenvrouw, die probeert de fi- Zakenvrouw Laurel Ayres (Whoopi Goldberg) en haar secretaresse Sally (Dianne Wiest) bereiden zich voor op hun entree in de mannenwereld. nanciele mannenwereld open te Street, maar een baan in de di- breken. rectie zit er ondanks haar kwali- Laurel Ayres (Whoopi Gold- teiten niet in. Dit maakt haar zo berg) is succesvol in haar werk kwaad dat ze, nadat ze gepas- bij een grote firma in Wall seerd is bij een promotie, ont slag neemt en voor zichzelf be- idee komt om een associate', gint. Maar ze krijgt als vrouw in een mannelijk zakelijke partner een typische mannenwereld te nemen. Ze bedenkt een fic- geen poot aan de grond. Totdat tieve figuur, ene Robert Cutty, ze op een dag op het briljante die zich al snel ontpopt als de Howard Hughes van Wall Street. Op een gegeven moment wil iedereen zaken doen met de mysterieuze zakenman, maar Laurel weet hem vooralsnog in het buitenland te houden en bedenkt intussen het ene mooie plan na het andere. Tot op een gegeven moment de Economi sche Controledienst voor haar deur staat en dreigt met een proces. Ten einde raad besluit ze dan tot een noodgreep: in een travestietenclub laat ze zich omtoveren tot blanke zaken man (een slechte kopie van Marlon Brando) en maakt in het openbaar haar opwachting als Robert Cutty. Dit leidt uiteraard tot allerlei verwarring, waarbij door Petrie even alle registers van de situation comedy worden opengetrokken. Toch is The Associate geen film waar je schuddebuikend uit vandaan komt. Af en toe een glimlach om een enkel hilarisch moment, maar Petrie waakt er nadrukkelijk voor om er geen klucht van te maken. Daarvoor neemt hij zijn onderwerp net iets te serieus. Vooral in het mo ralistische einde krijgen de mannen er nog eens van langs, maar Petrie's boodschap heeft een hoog paarlen voor de zwij- nen-gehalte. De geportretteerde mannenwereld zal er slechts minzaam glimlachend de schouders bij ophalen en snel een nieuw glas "Cutty Sark' in schenken om te toasten op dat verrekte leuke zwarte vrouwtje uit Hollywood. Stephen Hopkins verfilmt waar gebeurd verhaal FILM RECENSIE a Ryder in The Crucible nog in diverse bioscopen te zien. FILM RECENSIE Love and other catastrophes is de orginele titel van het filmdebuut van de jonge Australische filmmaakster Emma-Kate Crogan. Een film die qua thematiek wat doet denken aan Hufters Hofdames, waarin het eveneens draait om de lief desperikelen en andere kleine ongemakken van een groepje twintigers. Geen grootse films maar aardig genoeg om een bezoek aan de bioscoop of het filmhuis te rechtvaardigen. Love and other catastrophes is duidelijk de vin geroefening van een jonge cineaste, die nog wil spelen met de camera en alles proberen wat je met lenzen, licht en geluid kunt doen. En in de ene scène lukt dat duidelijk beter dan de andere. De film begint nogal rommelig en chaotisch, maar gaandeweg krijgt Crogan wat meer greep op de materie en wordt het verhaal en ook het camerawerk wat evenwichtiger. Centraal in de film staan vijf twintigers, alle maal studenten aan dezelfde universiteit, die naast hun studie op zoek zijn naar seks en/of lief de. Middelpunt is Mia, studente filmwetenschap die door de hele film heen tevergeefs probeert van studie te veranderen. Zij valt op jongens, maar heeft ook iets gehad met Danni, haar vroe gere vriendin die nog steeds verliefd op haar is. Ari en Michael, de twee mannen in het gezel schap zijn eikaars tegenpolen. Ari is de populaire macho op wie alle meiden vallen, terwijl Michael, een verlegen jongen, voortdurend de verkeerde meisjes ontmoet. De film zit vol met verwijzingen naar films. Zo wordt Ari omschreven als een 'Tarantino-type', en Michael wil het liefst zo worden als John Tra volta. Op een speelse manier worden ook citaten uit boeken en films gebruikt om de dagelijkse ge beurtenissen uit het leven te onderstrepen of wat quasi-filosofische diepgang te geven. Maar tege lijk heeft de film een relativerende ondertoon. Zo schrijft iemand een sciptie over 'Doris Day als fe ministe' en haalt de filmprofessor zich de woede van zijn studenten op de hals wanneer hij voor stelt om een 'achterhaalde regisseur' als Hitchcoch te gaan behandelen. Het geeft ongeveer de toon aan van deze cine fielenfilm waarin de 'catastrofes' zich veelal be perken tot een wekker die blijft afgaan, een auto die niet wil starten, een boete bij de bibliotheek of een lastige professor die zijn handtekening niet wil zetten onder een overschrijfformulier. En na tuurlijk zijn er de kleine ongemakken en onvolko menheden van de liefde. Vallen op de verkeerde, wel of niet lesbisch, of domweg naar bed met ie dereen. In Love and other catastrophes is alles mogelijk. STAN LAPINSKI The Ghost and the Darkness. Te zien: Lido 4, Leiden, Metropole 2, Den Haag. Het is allemaal echt gebeurd, zelfs de onwaarschijnlijkste voorvallen die u in de film te zien zult krijgen, zo wordt ons meteen aan het begin op het hart gedrukt. The Ghost and the Darkness (regie Stephen Hopkins) vertelt het ware ver haal van Luitenant Colonel John Patterson die honderd jaar geleden naar Brits Oost-Afrika vertrok om daar een spoorbrug te bouwen over de Tsavo-rivier. Nauwelijks was hij ter plekke gearriveerd of hij werd er ge confronteerd met een proble matiek waar hij niet voor had doorgeleerd. Twee mannetjes leeuwen ontpopten zich in teamverband tot echte men seneters en begonnen aan een slachtpartij onder het perso neel, waardoor de bruggen bouw een vertraging van maan den opliep. De assistentie van de doorgewinterde leeuwenja ger Remington werd ingeroe pen. Samen zetten ze de ene hinderlaag na de andere op, maar die rotieeuwen vertoon den een bovendierlijke intelli gentie en trapten er niet in. Pas na honderddertig doden, onder wie Remington, was het leed geleden en kon Patterson er verslag van doen in The Man- Eaters ofTsavo. Scenarist William Goldman kreeg Pattersons boek in han den en heeft er afgezien van het toespitsen van een duidelij ke plot en het uitdiepen van de hoofdkarakters weinig aan veranderd of toegevoegd. Had hij dat maar wel gedaan. Patter son (Val Kilmer) en Remington (Micheal Douglas) staan met hun opvatting dat het hier ge woon om leeuwen gaat, tegen over de plaatselijke zwarte be volking die denkt dat het on overwinnelijke nachtduivels be treft, te weten 'De Geest' en 'De Duisternis'. Kortom: westers ra tionalisme dat in sommige kringen als 'hoogmoed' wordt afgeschilderd versus niet- westers irrationalisme dat verondersteld wordt voor een 'diepere' waarheid te staan en dus okay is. Natuurlijk beginnen Patter son en Remington halverwege te twijfelen aan hun westerse gelijk, en wordt Afrika heel mooi a la Riefenstal in beeld ge bracht met prachtige negers in oogverblindende landschappen, uiteindelijk is het toch weer die Ene Grote Blanke Man, Patter son, die het verlossende schot lost en het langmanige moorde- naarstuig inderdaad tot 'gewo ne leeuwen' reduceert. Het is jammer dat Goldman niet duidelijk heeft gekozen voor of een westerse of een niet-westerse invalshoek, dat had in beide gevallen spannend drama kunnen opleveren. Vol gens de westerse opvatting had het kunnen gaan om twee supe rieure blanken die met elkaar in een titanenstrijd gewikkeld twee gewone leeuwen de kans geven een slachtpartij aan te richten onder de zwarte be volking. In een niet-westerse versie hadden ze samen met de zwarten de ongelijke strijd kun nen aanbinden met twee bo vennatuurlijke demonen in de vorm van een leeuw. Nu blijft de film hinken op twee gedach ten waardoor gaandeweg de dramatische kracht verloren gaat. Dat dit de schrijver van zulke voortreffelijke scenario's als Butch Cassidy and the Sun dance Kid en All the President's Men kon overkomen is mis schien wel het meest dramati sche aan The Ghost and the Darkness. The Ghost and the Darkness vertelt het ware verhaal van Luitenant Co lonel John Patterson die honderd jaar geleden naar Brits Oost-Afrika vertrok om daar een spoorbrug te bouwen over de Tsavo-rivier. ROTTERDAM CANIS ZULMANS/GPD De Rotterdamse cineaste Sonia Her man Dolz (34) maakte vorige week in het Rotterdamse Lantaren/Venster theater bij voorstellingen met publiek filmopnames voor haar documentaire over de Cubaanse band 'La Vieja Trova Santiaguera'. De vijf bandleden uit Santiago de Cuba stonden als vertol kers van de 'sones', de traditionele plattelandsmuziek van het Midden- Amerikaanse eiland, aan de wieg van de salsa en van legendarische groepen als Cuarteto Patria en Duo Los Comp- rades. 'Wat kan het mij schelen dat je vroe ger een ander aanbad en dat je in zijn armen kreunde van pijn en genot. Wanneer ik mijn wijn drink, vraag ik me toch ook niet af of het glas ooit de dorst heeft gelest van een andere grote drinker,' zingen de Cubanen met een gemiddelde leeftijd van tachtig jaar. „Als je de 78-jarige muzikant Reinal- do Creagh vraagt naar zijn grootste verslaving," vertelt Herman Dolz, „antwoordt hij onomwonden: 'Vrou wen, alcohol en sigaren. Als ik een vrouw zie, word ik helemaal gek.' Prachtig, dat intrigeert me. Gezongen wordt er bijna altijd over de liefde, on gelukkige liefdes of verlangens; on deugende liedjes. Die mannen zijn ontzettend sympathiek, innemend, gedisciplineerd, altijd in voor een geintje en niet stuk te krijgen. Heel prettig om mee te werken." In vijf weken tijd is ruim zestien uur ruw materiaal opgenomen. Toen de camera's draaiden in Cuba, Engeland, Frankrijk en Nederland, kregen de le den van de filmploeg sigaren aange boden, schudden bandleden veelvul dig handen en vloeide de rum rijke lijk. Het resultaat is, belooft Sonia Her man Dolz, 'innemend en ontroerend met een lach en een traan'. De regis seur maakt de één uur durende film over de 'grandfathers' van de salsa met geld van het Nederlands Film fonds en 'Het uur van de wolf van NPS-tv. De wereldpremière vindt plaats op 23 oktober, tijdens het Festi val Latino-Americano de Cine y Lite- ratura in Lantaren/Venster. De zangers, die zichzelf begeleiden op contrabas, gitaar, sambaballen en claves, dansen tijdens de voorstelling nog 'alsof ze twintig zijn. Maar na af loop helpen assistenten hen van het podium. Een val bij het afstapje kan fa taal zijn voor hun stramme benen. Dolz: „Vier van de bandleden werk ten vroeger overdag als bouwvakker en schilder en 's avonds maakten zij mu ziek. Slechts één werkte uitsluitend als muzikant. Pas na Castro's revolutie werden allen officieel als muzikant ge kwalificeerd. In '93 is 'La Vieja...' opge richt en sindsdien trekt de groep jaar lijks op tournee door Europa. De in Madrid geboren Sonia Her man Dolz, dochter van een Peruaanse econoom en de Spaanse in Rotterdam wonende beeldend kunstenaar Dora Dolz, kwam op 3-jarige leeftijd met haar ouders naar de Maasstad. Bij de Cine Workshop van de Haagse Vrije Academie leerde zij via filmmakers Frans Zwartjes en Paul Hösek het vak van cameraman. „Ik wil vooral mooie beelden maken. Ik maakte daarvoor al foto's en kreeg als commentaar dat ze veel beweging toonden. Maar ik merk te als cameraman, dat je altijd bezig bent met andermans ideeën. Ie moet in de huid van de regisseur kruipen. Hösek zei: 'Je moet zelf films maken. Daar word je veel gelukkiger van.' Dat ben ik toen gaan doen. Voor VPRO's Diogenes reisde Dolz drie jaar lang de wereld over en maak te zij vijftien tv-documentaires over allerlei onderwerpen, die variëren van islamitisch fundamentalisme tot ter rorisme. „Bij Diogenes trekt me de ci nematografische vormgeving erg aan. En daar kijkt men bij het wereldge beuren op het goede moment de ver keerde kant op. Die andere manier van kijken naar de wereldgeschiede nis vind ik zelf veel spannender. Ik wil ook meestal niets van te voren van een onderwerp afweten en ga er zo onbevooroordeeld mogelijk naar toe, op het naïeve af." Dolz voelt zich bij haar werk veel vuldig aangetrokken tot oude men sen. „Oorlogsveteranen, bijvoorbeeld, dragen levende geschiedenis met zich mee. Al hebben ze het dan niet over dé wereldgeschiedenis. Zij vertellen hun verhaal en hebben het over hun leven, de liefde, de geschiedenis van de mensen. En de manier waarop zij zich dingen herinneren en erover ver tellen: 'het was op een donderdag middag in 1920 en de zon stond laag aan de hemel', dat fascineert me enorm aan ouderen." Vier jaar geleden maakte Sonia Her man Dolz furore met haar debuutfilm 'Romance de Valencia', over de kunst van het stierenvechten. Daarin wordt het stierenvechten geenszins aan de kaak gesteld als een barbaars volks vermaak, zoals misschien voor de hand zou liggen. „Die opvatting van het meestal noordelijke publiek vind ik hypocriet en vooringenomen. Ze eten allemaal vlees en de varkens ster ven ook niet zo fris. Ik vond stieren vechten altijd een vrij saai schouwspel en \Toeg me af wat de stierenvechters en het publiek drijft. Waarom stapt de stierenvechter met roze kousen en een gouden pak de arena in om een stier te gaan doden? Ik heb ontdekt dat het geen sport is maar kunst met een grote K. Het is de intelligentie van de mens tegenover de kracht van het dier. Ik heb de Nederlandse nuchter heid maar ook het temperamentvolle, sentimentele, melancholieke en hys terische van de zuiderlingen draag ik in me. Dat is een leuke combinatie af en toe." Centraal in Love and other catastrophes staan vijf twintigers, allemaal studenten aan dezelfde universiteit, die naast hun studie op zoek zijn naar seks en/of liefde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 23