Marathon
Onbekende Riyoukhine
in zijn eentje naar winst
n
De allerlaatste komt nog soepel over de streep
Buskermolen tevreden
met de vierde plaats
Leidse 'Bonkevaart'
is een lopersparadijs
MAANDAG 9 JUNI 1997
Wethouder binnen het uur 'binnen'
indenRob Hogenelst liep de 10 kilometer tot zijn genoegen
voor de tweede keer in '55 minuten plus'. „Binnen mijn vorige
tijd", aldus de zichtbaar tevreden Zoeterwoudse wethouder van
sport. Vooral de route door het 'eigen' dorp deed hem goed. „Zo
zie ik Zoeterwoude eens van de andere dan van de bestuurlijke
kant. Ik vind deze marathon erg belangrijk, 3M is tenslotte een
Zoeterwouds bedrijf. Wat mij betreft mag het evenement ook
groter worden." Zijn woorden werden onderschreven door het
gehele college van B en W van Zoeterwoude.
Van As: 'Over de kop gelopen'
j eiden Voetballen op eredivisie-niveau betekent nog niet dat
een 'loopje' van tien kilometer een fluitje van een cent is. Jeffrey
van As, voormalig speler van Roodenburg en tegenwoordig een
gewaardeerde kracht bij het Bredase NAC, verslikte zich licht in
die afstand. „Ik heb me in het begin over de kop gelopen", er
kende de verdedigende middenvelder. „Ik probeerde bij iemand
aan te pikken, maar dat hield ik niet vol. Toch liep ik op de vijf
kilometer nog onder de 19 minuten." Van As, die voor de eerste
maal meeliep, deed uiteindelijk iets meer dan veertig minuten
over de kortste afstand van de 3M-Marathon.-
Mostert: spion uit Maastricht
leiden De voormalig Leids politiecommissaris Henk Mostert
was gisteren te gast bij de Leidse marathon. Mostert wilde in
Leiden kijken, hoe de organisatie van de 3M marathon verliep.
Met voormalig schaatser Harm Kuipers en de burgemeester van
Meerssen organiseert hij in 1998 een marathon in Maastricht.
Het evenement in Limburg zal over een heuvelachtig parcours
lopen. De Limburgse organisatie onderhandelt nog met een
hoofdsponsor. Misschien is het iets voor 3M", suggereerde Mos
tert. „Wij houden namelijk de Maastricht-Mergelland-Mara
thon, drie m's dus."
Uitvaller na 300 meter
leiden Nico van Riessen viel de twijfelachtige eer te beurt één
van de snelste uitvallers van de 3M-Marathon te zijn. Voor de
41-jarige Van Riessen, in het dagelijkse leven ziekenhuishygië
nist, was de reis van Deventer naar Leiden al na luttele meters
lopen op slag nutteloos. Een scheurende pijn onderin zijn kuit
noopte de over-enthousiaste Deventenaar zich bij de EHBO-
post te vervoegen. De oorzaak bleek een nog niet genezen achil-
lespeesblessure te zijn. „Die was kennelijk niet voldoende her
steld", analyseerde de verpleegkundige. Uit voorzorg had Van
Riessen de enkel nog wel door een fysiotherapeut laten intapen.
Het hielp niet: „De pees zou best wel eens gescheurd kunnen
zijn.
Auto op parcours veroorzaakt paniek
■eiden Een auto op het marathonparcours heeft gistermiddag
even voor lichte paniek gezorgd. De laatste honderden meters
naar de finish reed plotseling een Mercedes met hoge snelheid
over het parcours tussen de lopers door. Dat daarbij niemand
werd geraakt was een wonder. De bestuurder van de auto bleek
zijn zoontje met spoed naar het ziekenhuis te willen brengen.
„De man was in paniek en reageerde heel agressief', aldus ma
rathon-organisator Tjeerd Scheffer. De marathon-organisatie in
formeerde later nog bij politie en ziekenhuizen of er iemand was
hcfbinnengebracht, maar dat bleek niet het geval.
Lewandowski stapt uit en mijdt pers
De Rus kwam uit het niets, overzag als een veldheer het
strijdtoneel en stootte onverbiddelijk Jaroslaw Lewan
dowski van zijn troon. Dimitri Riyoukhine deklasseerde
gisteren zijn opponenten en liet zich tot nieuwe koning
van de 3M Marathon kronen. Op gepaste afstand finishte
het voetvolk, geleid door landgenoot Valery Zolotkov en
de uit Djibouti afkomstige Saïd Abdi.
Marijke Krutzen debuteerde op de klassieke afstand meteen met een
overwinning. foto loek zuyderduin
leiden marc van der jact
Riyoukhine had eigenlijk aan de
start moeten staan in Cannes.
Want op die marathon had de
30-jarige wegatleet zich voorbe
reid. Maandenlang trainde hij
langs de door hem zo geliefde
Wolga, de machtige rivier die
langs zijn dorp Nizhny
Novgorod stroomt. Daar, 400
kilometer van Moskou, trok hij
zijn strijdplan. Maar een hogere
macht dwarsboomde zijn plan
nen en vertraagde de aflevering
van het benodigde visum.
Toch vertrok Riyoukhine.
Naar België, waar landgenoten
hem onderdak verschaften in
een afgehuurde woning. Daar
ontmoette hij vorige week de
Nederlander Ger Wijnenberg,
vriend van 10 kilometer-winna
res Nadezhda Ilyina. „Hij vroeg
me of ik niet een marathon voor
hem wist", aldus de gelegen
heidsmanager. En zo verscheen
Dimitri Riyoukhine aan de start
in Leiden. Goed getraind en
met een persoonlijk beste ma-
rathontijd van 2 uur en 15 mi
nuten achter zijn naam, over
tuigd van een hoge klassering.
Maar gemakkelijk zag het er
voor Riyoukhine in de ope
ningsfase van de 3M Marathon
niet uit. Lewandowski leek te
denken dat mensen met een
geel omrand nummer (halve
marathon) voor hem als haas
waren ingehuurd. De meervou
dig winnaar van de Leidse klas
sieke loop snelde voorin het
deelnemersveld over het par
cours, zijn concurrenten ver
baasd achter zich houdend. Het
aanvangstempo, dat leidde tot
een maximale voorsprong van
200 meter, nekte de Pool later.
Even beeldde hij zich zijn vijfde
opeenvolgende zege in. Maar
op de Oegstgeester J.H. Oort-
brug werd hij wreed uit zijn
droom gehaald.
De in Oisterwijk woonachtige
Abdi met in zijn kielzog Zo
lotkov en Riyoukhine dichtte
het gat. Aanvankelijk leek Le
wandowski ontspannen bij het
groepje aan te haken. Maar tus
sen kilometer 16 en 17 hield
zich de man met de hamer op.
Een gaatje van tien meter wist
de vrachtwagenchauffeur uit
Torun nog weg te werken, maar
na het oploopje van de Dam-
tunnel boog hij zijn hoofd. Met
het hoofdstuk lewandowski uit
- de Pool stapte later in de wed
strijd onopgemerkt uit en wei
gerde na afloop de pers te
woord te staan - bereikte de 3M
Marathon zijn hoogtepunt.
De drie koplopers werden
eerst te vroeg van de Vinkweg
naar Langs de Korte Vliet ge
stuurd, waardoor het trio dertig
meter van het parcours af
snoepte. Kort daarop - bij de
sponspost op 23 kilometer -
greep Riyoukhine zijn kans met
een tempoversnelling. De Rus
consulteerde eerst zijn landge
noot: „Ik heb nog aan hem ge
vraagd of hij zou kunnen vol
gen, maar hij gaf aan dat 'm dat
waarschijnlijk niet zou lukken."
Zolotkov sloot even aan, maar
liet zich al snel naar de geïrri
teerde Abdi terugzakken. De
Oisterwijker had kilometers
lang het kopwerk gedaan en
had zojuist blijk gegeven van
steken in zijn zij. „Ik ben pas
gisteravond om tien uur aange
komen en heb veel te weinig ge
dronken. Daarom ben ik 'te
droog' aan de wedstrijd begon
nen", aldus Abdi.
Maar de 30-jarige, gesteund
door feestelijke taferelen zoals
op de Vrouwenweg en in hartje
Zoeterwoude-Dorp, wilde van
geen opgeven weten. Zelfs niet
toen op de Vijf Meilaan ook zijn
knie ging opspelen en Zolotkov
bleef weigeren om vóór hem te
gaan lopen. „Hij maeÈkte me
'"-cl,
>nd ge
jd* iloen janet van puk
i ka rgens halverwege het parcours
v :ond de zoon van Rob Wiche
laar met drinken voor Zijn va-
er. „Hij gaat waarschijnlijk op-
even", was de sombere mede
ding toen hij weer thuis was in
oorschoten. Maar Rob Wiche
af niet op. Wel kwam de 47-ja-
je deelnemer met nummer
16 als laatste over de streep.
Helemaal onverwacht was dat
t^jjiet. Want Rob Wiche is geen
2; ardloper maar een snelwande-
2 iar en hij was gistermiddag op
en schema van vijf uur precies
|r. ertrokken. De tussentijden
ungelden netjes onder elkaar
11 etypt in een plastic mapje aan
ijn moneybelt
2 Eenmaal onderweg bleken
ie tijden absoluut niet haal-
!:aar. Na zeventien kilometer
ïi ep Rob Wiche al zes minuten
2i chter op zijn schema. „Toen
en ik gaan hardlopen. Daar
!;en ik helemaal niet op ge-
ji aind maar ik dacht: 'Ik zie wel.
2; Is ik het niet doe dan haal ik
et helemaal niet'.
2, Na negen kilometer hardlo-
2: en („Nou ja, hardlopen was
et ook niet, meer iets wat daar
1 oor door moet gaan") ging Rob
2i [iche toch maar weer snelwan-
8 elen. Hij wist dat hij het anders
i' iet zou volhouden tot de fi-
ish.
2; Maar zeven kilometer voor
et einde besefte de Voorscho-
2 inaar dat het tempo omhoog
ïoest, wilde hij na vijf uur bin-
r en zijn. „Dat was een soort
'anhoopspoging. Ik probeerde
redden wat er te redden viel."
r „Het was ontzettend zwaar",
2 ertelt Wiche, nadat hij bij de fi-
ish als een winnaar is ont-
aald. Vier uur, 58 minuten en
4 seconden is de 'nummer
atst' onderweg geweest als or-
inisator Tjeerd Scheffer hem
ls eerste feliciteert. De laatste
onderden meters zijn een vva-
F triomftocht voor Wiche, die
an wordt omringd door zo'n
ertig marathon-vrijwilligers,
oor hem rijdt een auto met
in enthousiast toeterende be-
nurder. „Het publiek leefde
j ndenveg ook ontzettend mee",
^igt Wiche. „Dit is een geweldig
venement. Het is hier niet zo
&t alleen de eersten meetel-
n."
Vanaf de start liep de Voor-
'hotenaar, die drie jaar gele
en begon met snelwandelen,
hteraan. „In het begin liep ik
tussen de mensen die de 10 ki
lometer liepen. Sommigen gin
gen niet zo hard, die kon ik wel
bijhouden. Maar bij de splitsing
tussen de hele en de halve ma
rathon was er niemand meer te
bekennen. Op een gegeven mo
ment, bij 15 kilometer, haalde ik
iemand in en ik dacht: 'Leuk, nu
ben ik niet meer de laatste'.
Maar even later keek ik om en
zag ik dat hij was uitgevallen."
Enkele kilometers voor het
einde kreeg Rob Wiche iemand
in zicht: Dirk Dragt uit Hendrik
Ido Ambacht. „Ik was ver
krampt en had helemaal geen
snelheid", aldus de 36-jarige at
leet, die als een na laatste ein
digde en net voor de toeterende
auto uitliep. Jammer vindt hij
het niet, dat de meeste aan
dacht uitgaat naar de rode-lan
taarndrager. „Nee, want aller
laatste worden is juist iets wat ik
absoluut niet wil", zegt hij, ter
wijl hij een blikje met een ener
giedrankje aan zijn lippen zet.
Later, als de officiële, met de
schoenchip berekende tijden
bekend zijn, zal blijken dat hij
wel de langzaamste loper was.
Hij had dertig seconden meer
nodig dan Wiche.
Dragt zegt dat hij nog nooit
zo'n slechte marathontijd heeft
gelopen. De tegenvallende pres
tatie wijt hij aan de warmte. Bo
vendien ging hij de eerste vijf
kilometer te hard. „En mis
schien zat deze marathon toch
te dicht op die van Rotterdam",
aldus Dragt, die gisteren zijn
tiende marathon liep.
Rob Wiche had Dirk Dragt
graag ingehaald. Niet omdat hij
geen laatste wilde worden -
daar was hij met een schema
van vijf uur juist vanuit gegaan -
maar omdat het 'extra laacht'
geeft wanneer je iemand in
haalt. En dat extra beetje dacht
hij hard nodig te hebben om op
tijd binnen te zijn. „Hij kwam
wel dichterbij maar hem inha
len, dat zat er niet in."
Dat was overigens niet het
ergste. Frustrerender was de si
tuatie op de Vrouwenweg, waar
Rob Wiche deelnemers tege
moet liep die de lus door Zoe
terwoude al achter de rug had
den. Hij zag hoe slecht sommi
gen liepen, maar tegelijkertijd
wist hij dat zij toch mooi al een
kilometer of vijf verder waren
dan hij.
Last van de warmte had Rob
Wiche niet. Dat hij zich toch
niet aan zijn oorspronkelijke
schema kon houden, heeft
waarschijnlijk te maken met de
snelwandelwedstrijd over dertig
kilometer, die hij vorig weekein
de liep in Den Haag.
Robert Laan, 'coördinator
zorg' van de Leidse marathon,
komt even informeren hoe Rob
Wiche zich voelt. „Ik loop altijd
de laatste twee kilometer mee
met de achterste loper. Jij zag er
het beste uit van alle laatste lo
pers die ik de afgelopen zeven
jaar heb meegemaakt. Die had
den pijn in hun knieën of zo,
maar jij had nog een vrij soepe
le loop", vertelt Laan.
Rob Wiche kijkt blij verrast.
Zegt dat hij daar zelf geen zicht
op had. Dat hij bang was dat
Laan een journalist was, die vra
gen zou gaan stellen. „Ik dacht
Dimitri Riyoukhine geeft het publiek kushandjes als hij als winnaar over
de streep komt. foto loek zuyderduin
duidelijk dat hij me niet ver
stond. Maar hij wilde er gewoon
niet voorbijgaan. Het was jam
mer dat ik op dat moment ook
last kreeg van mijn knie. Het is
een blessure die wel vaker op
speelt", aldus de man uit Dji
bouti.
Abdi vocht in zijn laatste kilo
meters niet meer tegen de ont
ketende Russen, maar tegen
zijn eigen fysieke gesteldheid.
Terwijl de stem van Teun de
Reede via de luidspeakers over
de Zijlsingel galmde en Riyouk
hine (2.22.04) geen nieuw re
cord (2.20.14) liep, schraapte
Abdi zijn laatste krachten bij
een. Pas na zijn binnenkomst
(eindtijd 2.26.16) gaf hij toe aan
de tergende pijn in zijn kniege
wricht. Strompelend verdween
hij in de Rode-Kruistent om
ruim een uur later verstek te la
ten gaan bij de prijsuitreiking.
Als het ging om de vrouwelij
ke favoriet op de marathon, dan
werd steevast de naam van pu
bliekslieveling Marina Mychlia-
nova in de mond genomen.
Maar de winnares van de laatste
drie edities verscheen niet bles-
surevrij aan de start. „Ik heb al
een tijd last van mijn achil
lespezen. Die doen onder het
hardlopen ontzettend veel pijn.
Mijn tijd was vandaag niet be
langrijk, maar ik ben wel gestart
om te winnen", aldus Mychlia-
nova. De Russische (tweede in
2.58.14) moest gisteren echter
haar meerdere erkennen in een
debutante: Marijke Krutzen. De
atlete van AV Nop passeerde als
nummer 27 en eerste vrouw de
eindstreep op de Willem de
Zwijgerlaan. In haar eerste ma
rathon ooit liet ze een tijd van
2.55.51 klokken.
Krutzen: „Het enige dat ik
wilde, was onder de drie uur lo
pen. Ik zei tegen mezelf: na de
finish mag je dood neervallen,
maar die tijd moet haalbaar
zijn. Nu sta ik hier en heb ik ge
wonnen. Ongelooflijk." Een
zuur tintje kreeg de bronzen
stek van Jeanne Jansen-Doele-
man, die in 1992 won. De Eer-
selse kwam acht seconden na
de grens van drie uur binnen.
Jansen: „Halverwege gingen
mijn oren dicht en kon ik geen
adem meer halen. Dat heb ik al
eens eerder gehad in Berlijn.
Het komt door een aandoening
aan mijn longen. Ik weet dat
daardoor toptijden onmogelijk
zijn. Maar toch had ik gehoopt
op een tijd onder 2.53."
leiden wilmar kortleever
marc van der jagt
Drie minuten trager dan ge
hoopt, maar toch tevreden. Lut
tele seconden na de streep
stond John Buskermolen al
weer rustig te keuvelen met or
ganisator Tjeerd Scheffer. Zijn
Aalsmeerse maatje Michel Riet-
heide verloor na ruim twintig
kilometer snelheid, zodat Bus
kermolen de tweede helft van
de marathonwedstrijd in zijn
eentje moest volbrengen.
De Leimuidenaar was realis
tisch geweest. „Ik wist dat die
drie Russen en Lewandowski
voor me zouden kunnen zitten.
Tot 30 kilometer dacht ik dat ik
op 2.27, 2.28 uit zou komen,
maar ik had meer verval dan
vorig jaar." Buskermolen was
niet rouwig om zijn tijd: 2.31.15.
„Net als een paar weken gele
den begon mijn hamstring te
trekken. Het kon wel harder,
maar ik dorstte het niet. Je gaat
aan het eind toch op je plaats
lopen."
Buskermolen dacht vooral
baat te hebben gehad bij het
weer. „Ik ben een warm-weer-
loper. Ik heb weinig vet en ik
zweet veel minder", aldus de at
leet die een lengte van 1,80 me
ter koppelt aan krap zestig kilo
gram. Ook AAV'36-atleet Rob
van Schooten ondervond geen
last van de drukkende tempera
tuur. De Alphenaar (42), die in
zijn jonge jaren al eens 2.25 liet
klokken, eindigde als twaalde
en tweede veteraan in een tijd
van 2.44.49. „Daarmee ben ik
dik tevreden, want ik wilde het
clubrecord bij de veteranen bre
ken. Dat stond op 2.45 en een
beetje, dus dat is gelukt." Van
Schooten finishte ruim twee
minuten achter Ben Kerkvliet
van Leiden Atletiek. De jeugdi
ger Roelofarendsvener liet
2.42.01 afdrukken.
Snelwandelaar Rob Wiche wordt bij de finish als een held onthaald. „Jij zag er het beste uit van alle laatste lopers die ik de afgelopen zeven jaar heb meegemaakt", zei 'coördinator zorg'
Robert Laan (rechts op de foto) even later tegen de Voorschotenaar. foto henk bouwman
bij mezelf: 'Ik kan nu geen ant
woorden geven, hoor'."
Twee jaar geleden liep de
snelwandelaar voor het eerst de
Leidse marathon. Toen kwam
hij na vier uur en vijftig minu
ten binnen. Ruim op tijd, en
precies op zijn eigen tijd.
„Maar", vertelt hij, „toen had ik
me anders voorbereid. Toen
was ik al van plan om vijftien ki
lometer hard te lopen en de rest
te snelwandelen. Ik had ook op
het hardlopen getraind."
Rob Wiche zegt dat hij 'zeker'
nog een keer gaat proberen de
Leidse marathon te lopen.
„Maar dan ga ik ook weer op
het hardlopen trainen", zegt hij,
terwijl het fïnish-vak voor het
eerst sinds uren een bijna verla
ten indruk biedt.
zoeterwoude gerard baas
De Vrouwenweg in Zoeterwou
de moet de marathonlopers het
idee gegeven hebben dat het le
ven hen toelacht. De atleten, die
op dat punt 27 van de 42 kilo
meters achter de rug hebben,
verkeren op de oergezellige ver
binding tussen de Leidse Voor-
schoterweg en Zoeterwoude-
Dorp een paar honderd meter
in een andere wereld. Eventjes
leken de meters asfalt als van
zelf onder de voeten vandaan te
verdwijnen. De man met de ha
mer scheen dan wel op de loer
te staan, maar tussen de span
doeken en de honderden toe
schouwers was niets van die
vervelende kerel te merken.
Al ver voor Zoeterwoude werd
duidelijk dat daar iets bijzon
ders aan de hand moest zijn.
Waar elders langs het parcours
de gezelligheid zich vooral op
hield in de buurt van, cafeetjes
met live-muziek was het aan de
gehele Vrouwenweg bal. Zelfs
nog verder, want het tiental
spandoeken met teksten als
'Koud hé, You'll never walk alo
ne, Schoen kapot? Halve zolen
zat hier en 'Welkom op de Leidse
Bonkevaart' schreeuwde de at
leten van veraf een warm wel
kom toe. Alleen dat van die
Bonkevaart klopte natuurlijk
niet. Wat zich in Zoeterwoude
afspeelde had op twee-derde
van de totale afstand meer weg
van Bartlehiem, het punt waar
op de Elfstedenrijders traditio
neel een luidruchtig, muzikaal
en broodnodig steuntje in de
rug ontvangen.
De georganiseerde gekte aan
de Vrouwenweg leek een pro
duct van talloze buurtbijeen
komsten, maar niets was min
der waar. Tenminste, volgens
Peter van Dijk van nummer 50
en Philip Jongbloed die verder
op op 28 woont: „Het is bij de
eerste Leidse Marathon spon
taan ontstaan. We vonden met
z'n allen dat we op dit punt de
lopers net even dat zetje moes
ten geven en de hele straat deed
er meteen aan mee. Nu hoeven
we niets meer met elkaar af te
spreken om dit voor elkaar te
krijgen."
De lopers vermaakten zich
opperbest in Zoeterwoude, ge
tuige de vele handkusjes en
glimlachen van oor-tot-oor. Het
merendeel van de deelnemers
bleek de Vrouwenweg niet ver
geten te zijn toen hen in een
enquête werd gevraagd naar de
'beste straat'. De Vrouwenweg
won die wedstrijd en de cheque
van 2000 gulden.
Met een straatlengte voor
sprong.
