UIT
De kleine is eindelijk groot geworden
'X
Nederlaag tegen AU Stars deert Suri-profs niet
Sport
Jeugd ontfermt zich over
/Erfenis familie Jongejans
GESPROKEN
MAANDAG 9 JUNI 19979M
chef willem spierdijk, 071-5356464, plv.-chef rob onderwater, 071-5356463
ER TUSSENIN
Boardman wint proloog Dauphiné
r.renobleChjis Boardman heeft de eerste leiderstrui in de Dau
phiné veroverd. De Britse wielrenner, houder van het wereld
uurrecord en wereldkampioen achtervolging, zegevierde in de
proloog van de Franse etappekoers. De specialist was op het
parkoers van iets dan vijf kilometer in Grenoble drie seconden
sneller dan de Zwitser Alex Zülle en de Rus Vjatjeslav Ekimov.
Barel tweede in WK triathlon
nice Rob Barel is gisteren in Nice als tweede geëindigd in het
WK triathlon op de lange afstand. De Belg Luc van Lierde, die
vorig jaar ook al de Europese titel voor zich opeiste, was vier mi
nuten en drie seconden sneller dan de 39-jarige Nederlander.
Van Lierde is twaalf jaar jonger.
Bailey kan ook verliezen
moskou Donovan Bailey maakt zich nauwelijks druk als het
nergens om gaat. De Canadese sprinter verloor een week na zijn
spraakmakende duel op de 150 meter tegen Michael Johnson -
opbrengst drie miljoen gulden voor de zege op de geblesseerd
afgehaakte Amerikaan - in Moskou op de 100 meter van de Ni-
geriaan Davidson Ezinwa. De tijden van tweetal spraken nauwe
lijks aan: 10,20 om 10,28.
Graham Obree stopt met wielrennen
oundee Graham Obree stopt met wielrennen. De Schot zei over
onvoldoende financiële middelen te beschikken om terug te
kunnen keren op het hoogste niveau na een langdurige ziekte.
Obree's wilde aanvankelijk doorgaan tot de Gemenebestspelen
van volgend jaar in Kuala Lumpur. Graham Obree baarde in
1993 opzien door in Hamar het werelduurrecord te verbeteren
en op 51,596 kilometer per uur te brengen. Hij veroverde in de
Noorse hal bovendien de wereldtitel achtervolging. Twee jaar la
ter deed hij dat nog eens in Bogota.
erfenis van de familie Jonge-
is is in jonge handen. Twee
■jarigen sleepten dit weekein-
in Rotterdam de titels bij het
[ederlands kampioenschap
:hoonspringen op de 1 meter-
lank in de wacht.
Vilmar Aarding won de strijd
lij de mannen. De titel bij vrou-
en ging naar Lisette Planken,
ünds tijden heeft Nederland
'eer een paar veelbelovende ta-
inten", constateert bonds-
lach Jongejans.
In de mannenfinale bleef het
it het einde spannend wie het
pioenschap voor zich
leiste. Aarding van springver-
Saltor uit Amterdam
ivam uiteindelijk als beste uit
bus met een puntentotaal
in 252.20. In de laatste van zes
irongen ging hij de 16-jarige
les Toet van HZ Zian uit Den
laag voorbij, die met 248.15
ipt tweede werd.
Met vijf technisch goed uitge
voerde sprongen besliste Lisette
Planken van AZ&PC/ANOVA de
strijd bij de vrouwen in haar
voordeel. Ze kwam uit op
214.35 punten. Titelfavoriete
Bianca Ban (Aquarijn uit Nieu-
wegein) moest met 203.15 ge
noegen nemen met een tweede
plaats.
Met genoegen keek Jonge
jans, voormalig Europees en
wereldkampioen op de 1 meter
plank, zaterdag en zondag naar
de capriolen van de jeugdige
deelnemers aan het NK. Vanaf
september gaat hij een groot
deel van hen lesgeven.
Jongejans is in april door de
KNZB aangesteld om jonge
springers te laten" delen in zijn
ervaring. Gaat het schoonsprin-
gen met hem weer gouden tij
den tegemoet? „Ik ben geen to
venaar", antwoordt de coach.
„In mijn eentje kan ik de sport
niet naar een hoger niveau til
len. Maar ik kan wel samen met
andere trainers werken aan de
basis van het schoonspringen."
Clarence Seedorf in VI:
„Zelfkritiek is een voorwaarde
om de top te lialen. Ik heb daar
bij een achtergrond die een be
langrijke rol speelt. Mijn ouders
zijn in heel armoedige omstan
digheden in Nederland terecht
gekomen. Mijn familie weet wat
overleven is, wij hebben de bo
dem gezien. Dat besef zit niet el
ke dag in je hoofd, maar je
draagt het mee. Als een extra
kracht."
Gerald Sibon in Nieuwe Revu:
„Ik was een dominant, arrogant
mannetje. Het was zo frustre
rend soms, ik was één van de
besten en kon me vreselijk erge
ren aan anderen zodra het slecht
ging. Toen ik een jaar of zes, ze
ven, acht was, ging ik soms hui
lend van het veld. Ik kon ge
woon niet tegen mijn verlies. Als
één van de beteren had ik iets
van: geef die bal dan aan mij!
De beste zijn en toch niet win
nen, als kind kon ik dat totaal
niet rijmen. Ging ik huilen.
Louis van Gaal in VI:
„Ik denk dat iedere zaakwaar
nemer momenteel een discuta
bele rol speelt. Er zijn niet veel
spelers die goed voorbereid en
weloverwogen een keuze maken
voor een buitenlandse club. Als
ik dat hier wel eens zie en
hoor..."
Idem:
„Her is niet tegen te houden. Als
de ene zaakwaarnemer het niet
doet, doet de andere het wel. Ie
dereen zit toch momenteel op
het voetbal? De gekte is toegesla
gen, ook in Nederland. Iedereen
wil over de rug van die voetbal
lers meeprofiteren. De voetballer
heeft de rol van de filmster over
genomen.
Idem:
„Cruijff zegt mij niets. Iemand
die geen verantivoordelijkheid
draagt, kan gemakkelijk wat
roepen. Johan Cru ij ff kent de ins
en outs toch niet? Ik heb veel res
pect voor Cruijff, maar hij moet
geen dingen zeggen, waar hij
geen weet van heeft. Hij roept
zoals een journalist dingen
roept. Zonder op de hoogte te
zijn van feiten en ontwikkelin-
Ivan Gotti stapt uit eigen schaduw
Italië heeft sinds gisteren
een nieuwe 'campionissi-
mo'. Zes jaar na Franco
Chioccioli won Ivan Gotti
de Giro d'Italia. De kleine
is in één keer groot gewor
den. Na zeven vooral ma
gere jaren is Gotti eindelijk
uit zijn eigen schaduw ge
treden.
rome/den haag guido bindels
gpd-verslaggever
Twee jaar geleden botsten we
letterlijk tegen hem op in de
Tour de France. Een mannetje
van niets: 1,73 meter bij een ge
wicht van 60 kilogram. Hij
stond te wachten op de huldi
ging, de schouders naar bene
den, het hoofd omlaag. Alle
aandacht ging naar de grote
sterren, terwijl dat Italiaantje
toch echt de gele trui droeg.
Maar ja, dat was eigenlijk een
vergissing, te danken aan de
door Gewiss gewonnen ploe
gentijdrit en een valpartij van
Laurent Jalabert.
Gotti keek er bij alsof hij zich
wilde excuseren voor dat tricot,
dat, hoe symbolisch, nog twee
maatjes te groot was ook. „Sor
ry, inderdaad, een vergissing".
Op het podium trilde hij van de
zenuwen. Het was eigenlijk
geen gezicht. „Eigenlijk is Gotti
een angsthaas", liet zijn toen
malige ploegleider Emanuelle
Bombini zich ontvallen.
Toch was het een heel bijzon
der moment voor Ivan Gotti.
Zelfs al zag niemand hem staan,
dacht iedereen dat hij een een
dagsvlieg was en haalde de
Tour-leiding opgelucht adem
toen Gotti na twee dagen het
geel alweer moest inleveren, dat
moment is hem tot op de dag
van vandaag bijgebleven. Het
was, zo zou hij later ook steeds
vertellen, alsof hij met zijn vin
gers de hemel aanraakte.
Sinds die dagen in de Ronde
van Frankrijk weet Gotti waar
voor hij het allemaal doet. Hij is
een echt trainingsbeest, leeft als
geen ander voor zijn sport. Zelfs
op vakantie moet de fiets mee.
Op z'n twaalfde nam hij met
zijn drie jaar oudere broer Ugo
deel aan een door de pastoor
georganiseerde jeugdkoers in
zijn geboorte- en woonplaats
pioen zou staan, zou stoppen
met wielrennen. De Italiaanse
pers, die altijd al graag duo's te
gen elkaar heeft uitgespeeld
(Coppi-Bartali, Moser-Saronni,
Chiapucci-Pantani, etc.), dacht
weer over een nieuwe tweestrijd
te kunnen schrijven. Zeker toen
Bugno antwoordde dat hij geen
raad nodig had van een renner
die zelf in zijn loopbaan nog
nauwelijks iets had bereikt.
Gotti vond de dreigende pole
miek alleen maar pijnlijk en zijn
reactie typeert hem. De volgen
de dag zocht hij Bugno op en
verontschuldigde zich. Het deed
hem alleen pijn een groot kam
pioen als Bugno nu als knecht
rond te zien rijden. Nooit, maar
dan ook nooit, zou hij het dur
ven zich met hem te vergelij
ken. Hij was immers maar 'een
kleine coureur'. Zo ook zijn re
actie toen hij Pavel Tonkov uit
de roze leiderstrui reed. „Sorry
Pavel", klonk het timide, waar
na Gotti verbaasde omstanders
uitlegde dat Tonkov een vriend
is, dat ze zelfs op elkaar lijken.
'Ivan de Verschrikkelijke'
noemden de Italianen Gotti
toen hij de laatste dagen van de
Giro regeerde in de loodzware
etappes door de Dolomieten.
Maar het had net zo goed 'Ivan
de Vriendelijke', 'Brave Ivan' of
'Lieve Gotti' kunnen zijn. De Gi
ro van 1997 kreeg een winnaar
die klein van postuur is, die een
klein hart heeft, maar een groot
karakter. En die nu ook een gro
te naam heeft.
Na zes jaar werken voor an
deren mocht Gotti zijn eigen
weg gaan. Zonder hulp van zijn
teamgenoten pakte hij in de
veertiende etappe de rose trui.
En het was op dat moment dat
er iets in hem ontwaakte wat al
lang moet hebben gesluimerd.
Zelfbewuster en evenwichti
ger dan ooit tekende hij de vol
gende dag de presentielijst. De
angsthaas van weleer was een
kampioen geworden. 'Ivan il
Magnifico' wordt hij nu ge
noemd. Bescheidenheid siert de
mens, maar als profwielrenner
moet je uit je schulp durven
kruipen. Gotti, een bescherme
ling van de beroemde Felice Gi-
mondi, die dicht bij hem in de
buurt woont, heeft dat in deze
Giro eindelijk gedaan.
Giro-winnaar Ivan Gotti koestert de gewonnen bokaal. Italië is sinds gisteren een nieuwe 'campionissimo' rijker. foto rtr
San Pellegrino, in de buurt van
Bergamo. Hoewel hij een van de
jongsten was, won hij. En toen
al wist hij zeker: 'Ik word cou
reur, dat is veel mooier dan
voetballen, want fietsen kun je
altijd, terwijl ik bij het voetbal
len meestal op de reservebank
zit'.
Wielrennen werd een passie.
Gotti ging leven als een kluize
naar. Maar de beloning voor al
le inspanningen en opofferin
gen, bleef te vaak uit. Als ama
teur greep hij twee keer naar de
bloemen in de zware etappe
wedstrijd van de Vallei van Aos-
ta, maai- als beroepsrenner
(sinds 1991) stond hij vijf lange
jaren droog.
Het geel in de Tour ging niet
gepaard met een etappezege en
dat Gotti in die Tour van twee
jaar geleden knap vijfde werd in
het eindklassement, ontging de
meesten ook. Hij moest wach
ten tot de koninginnenrit van
de Giro vorig jaar, toen hij ein
delijk zijn eerste profzege boek
te. Het was een bevrijding voor
de man, die tot dat moment
vooral in dienst van anderen
(voor Bugno bij Polti en Berzin
bij Gewiss) had gefietst, die wei
nig verdiende, het vooral van
premies en criteriumcontracten
moest hebben. En het was voor
al mooi omdat hij won in de
etappe over de Mortirolo-pas,
over dezelfde route waar hij
twee jaar eerder nog zo bestraf
fend was teruggefloten, omdat
hij op kopman Gianni Bugno
moest wachten.
Die Gianni Bugno kwam hij
in deze Giro ook weer tegen.
Maar dan op een andere ma
nier. Gotti had zich tegenover
een verslaggever van de Gazetta
dello Sport laten ontvallen dat
hij, als hij in de schoenen van
de tweevoudige wereldkam
al TA e Surinaamse economie zal
e m k) er niet mee uit het slop ge-
to^raken, maar de opbrengst gis-
stig teren in Utrecht had dan ook
n een meer bescheiden doel.
Liefst 8800 toeschouwers za-
gen de Suri-profs met 3-2 ver-
i liezen van een Nederlands All
Starteam. „We gingen voor
dfjeen ton, maar daar gaan we
d ruim overheen", zei mr. Ah-
ag madali, voorzitter van de
mi Stichting Voetbalsport Suriha-
d me, de initiator van het bene-
fietduel.
Ier
Het kan niet missen: binnen
kort heeft Paramaribo weer
een nationaal voetbalstadion.
Het huidige, door geldgebrek
vervallen en gesloten André
Kamperveen Stadion, gaat in
"'«de steigers. Ahmadali: „Er is
nu een fundamentele basis ge-
rrjlegd om die droom te verwe-
f zenlijken. De opkomst was bo
ven verwachting, de sfeer
trouwens ook."
Ahmadali lanceerde in februa-
nk ri het plan voor een ontmoe-
kra ting tussen zwart en wit. Het
H mes sneed aan twep kanten,
want was 1997 niet het jaar te-
do gen racisme? „Toen we met-de
KNVB aan het brainstormen
waren was ik huiverig. Ik
dacht: zouden we genoeg pu-
bliek trekken? Totdat Jan Re-
zao ker het idee opperde Frank
N Rijkaard als voetballer te strik
ers ken. De toezegging van Frank
o heeft een wervende invloed
lig gehad."
he Dat klopt, want behalve Mi-
w chael Reiziger en Ulrich van
Gobbel waren gisteren alle
prominente Nederlandse prof-
voetballers van Surinaamse af
komst aanwezig. Alleen al het
Middenveld met Aron Winter,
-larence Seedorf, Frank Rijk-
~paard en Gerald Vanenburg was
q( goed voor meer dan honderd
--(Oranje-interlands. De twee af-
lg schrijvers waren wel aange
sp kondigd, maar haakten op het
laatste moment af. Reiziger
reisde zaterdag spoorslags af
naar Italië, Van Gobbel kreeg
j Jiteindelijk toch geen toe-
'temming van Southampton.
lijkaard zelf speelde negentig
B ninuten. Tot zijn stomme ver
bazing, want de Monegask
had al twee jaar geen bal meer
aangeraakt. „Toen ik de uitno
diging kreeg, heb ik me gauw
aangemeld bij de oud-interna
tionals. Ik heb twee wedstrijd
jes gespeeld en een beetje
voor mezelf gelopen. Ik zou
me laten wisselen als het niet
meer ging."
Maar Rijkaard speelde of-ie
nooit was weggeweest. Hij
hield het makkelijk vol, scha
kelde kalm en schuwde geen
tackle. „Ik pieker niet over een
rentree, maar tegen invitatie
wedstrijdjes zeg ik voortaan
geen 'nee'. Ik ben wakker ge
schud, zal ik maar zeggen", zei
Rijkaard, die zich heeft aange
meld bij de KNVB voor de trai
nerscursus voor profspelers.
Toch reist hij vandaag niet
naar het geboorteland van zijn
vader. De Suri-profs, althans
een deel van de selectie die in
Galgenwaard actief was, gaan
voor tien dagen naar Surina
me en Aruba. Woensdagavond
wordt gevoetbald tegen het
nationale elftal van Suriname
(ook die opbrengst gaat naar
de stichting), zaterdag tegen
Aruba. Henk ten Cate, Jan Re-
ker en Rob Groener gaan er
bovendien cursussen geven
aan collega-coaches.
Wedstrijden om des keizers
baard zijn meestal niet om aan
te zien, maar die van gisteren
maakte daarop een uitzonde
ring. Fraaie staaltjes voetbal
(Vanenburg), gedrevenheid
(Seedorft en mooie doelpun
ten (Trustfull) waren de ingre
diënten van een geslaagd
voetbalavondje.
De Suri-profs leidden bij rust
door een treffer van Leeroy
Echteld. In de tweede helft
scoorden Gerald Sibon en Erik
van de Luer (strafschop) voor
de All Stars. Orlando Trustfull
maakte met een fenomenaal
afstandsschot nog gelijk, maar
Michael Mols besliste de wed
strijd in Surinaams nadeel.
Maar daar kon Ahmadali niet
mee zitten: „De doelstelling is
bereikt."
utrecht martin donker
Later wil hij nog wel wat
handtekeningen uitdelen.
Nu is hij 'een beetje moe.' Jür-
gen Seedorf was zaterdag in
Tilburg de absolute ster van de
Jeugdvoetbaldag. De jongere
broer van Clarence werd met
de B-junioren van Ajax Neder
lands kampioen en kreeg tien
tallen jonge voetbalenthou
siasten achter zich aan. De
echte toppers in het Willem II-
stadion, de internationals van
het elftal onder 17 jaar, had
den het rustiger. Toen zij aan
het begin van de avond uit de
kleedkamer kwamen, lag het
stadionplein er al een paar uur
verlaten bij. En niet alleen
door het kortstondige nood
weer.
Kun je de weergoden gevoel
voor symboliek toeschrijven?
Op het moment dat het Ne
derlands elftal voor spelers on
der 17 jaar zaterdagmiddag
het Willem Il-stadion betreedt
voor de interland tegen Brazi
lië, pakken zich donkere wol
ken samen boven Tilburg. Het
noodweer is hevig maar kort
en na een onderbreking van
een half uur wordt de wed
strijd hervat.
De atmosfeer klaart snel op,
het gezicht van Hans Wester
hof niet. De verantwoordelijke
coach ziet zijn elftal tegen een
povere Braziliaanse selectie
met 2-1 verliezen. Het door
Ajacieden gedomineerde team
met verder bekende namen als
Patrick Ax (FC Groningen) en
Roy Cairo (Feyenoord) legt
een zouteloze partij voetbal op
de mat. De Nederlandse talen
ten tonen zich technisch on
derlegd en tactisch geschoold,
maar voetballen voorspelbaar
en met het hoofd naar bene
den.
Gelukkig maar dat de neder
laag haar beslag krijgt voor de
ogen van slechts een handje
vol toeschouwers. Zaten even
daarvoor bij de meisjesinter
land tegen hetzelfde Brazilië
(1-0) toch nog zo'n vierdui
zend, grotendeels ongeïnteres
seerde en ketende kinderen op
de tribunes, het slotstuk van
de KNVB Jeugdvoetbaldag
doet meer denken aan de
spreekwoordelijke nachtkaars
dan aan een apotheose.
Het 'Voetbalfeest der Kam
pioenen', zo heeft de voetbal
bond de negende editie van de
centrale afsluiting van het
jeugdvoetbalseizoen aange
kondigd. Alle voetbalvereni
gingen in Nederland zijn uit
genodigd gratis kaarten te be
stellen, treinreductie is gere
geld. De 14.500 beschikbare
toegangsbewijzen zijn vlot van
de hand gegaan. Het broeieri
ge weer heeft dan wel de nodi
ge kaartbezitters de moed ont
nomen daadwerkelijk naar Til
burg te komen, het is rond en
in het Willem Il-stadion druk
en gezellig genoeg. Zolang er
inderdaad maar sprake is van
een kampioenenfeest, de wed
strijden 'om het echie' zijn.
In het stadion strijdt vanaf
tien uur de beste clubjeugd
van Nederland om de titel. Bij
de C-junioren verslaat Feye
noord AZ eenvoudig met 3-0
en in de tweede finale komt de
B-jeugd van Sparta net te kort
tegen Ajax. De Rotterdammers
hebben in Rahamat Mustapha
en Angelo Nelstein een specta
culair spitsenduo maar moe
ten het toch afleggen tegen het
sterke Amsterdamse collectief.
Waarin de nummer vier bij ve
le toeschouwers een schok van
herkenning teweegbrengt.
De 16-jarige Jürgen Seedorf
is volgens kenners niet zo ver
en goed als Clarence op die
leeftijd, maar de gelijkenis met
zijn vijf jaar oudere broer is
verbazingwekkend. De ster
van de dag is geboren, zeker
wanneer hij later op het par
keerterrein omstandig de feli
citaties in ontvangst neemt
van zijn familie, Clarence in
cluis.
Als de Nederlandse en Bra
ziliaanse jongensteams zich
om half vier opwarmen zijn de
meeste toeschouwers vertrok
ken. Tijdens de doodsaaie
jeugdinterland zullen de offi
cials alle tijd hebben gehad
om de dag te evalueren: een
sfeervolle voetbalhappening
die een beter slot had ver
diend.
Gerard de Nooijer van het All Star-team schermt de bal af voor Frank Rijkaard.
1
