'Bij opgraven gaat veel verloren'
Een vrijplaats voor kunstenaars in de polder
Iets te fatsoenlijke Pinter
Cultuur Kunst
vidre
Amsterdam viert Eurotop cultureel
expressieve beelden
in tuin Endegeest
NRIJSDAM. 071-5356444
1 Spiegelwanden
1 Spiegels op maat
I Spiegels met lijst
I Glazen meubelen
I Vitrines
I Tafels volgens model
I Motiefstralen
I Hardglazen deuren
I Alles uit eigen atelier
VORMGEVER VAN
GLAS EN SPIEGEL
Volmolengracht 4
2312 PH Leiden (NL)
Telefoon 071-5218055
Henriëtte van der Linden, nieuwe directeur ROB:
'Geef de toekomst een verleden'. Met die boodschap gaat
de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonder
zoek (ROB) een nieuwe periode in. Minder opgraven,
meer 'behoud in de bodem'. Een cultuuromslag onder
leiding van Henriëtte van der Linden, voormalig direc
teur-generaal bij het ministerie van onderwijs en weten
schappen en oud-onderwijswethouder (PvdA) in Leiden.
LEIDEN ERNASTRAATSMA
Ze is geen archeoloog, maar als
algemeen directeur van de ROB
beschouwt ze dat niet als te
kortkoming. Van der Linden,
die een half jaar geleden in
dienst trad bij de in Amersfoort
gevestigde dienst, ziet het zelfs
wel als een voordeel. „De meer
derheid van de medewerkers is
al archeoloog, er is voldoende
kennis op dat gebied. Het is ook
goed dat er iemand in de direc
tie zit die andere vaardigheden
heeft. Die het inlevingsvermo
gen heeft van niet-archeologi-
sche organisaties waarmee de
ROB moet onderhandelen."
De overgang van het ministe
rie van OCW naar de ROB was
wel groot, „Ja, dit is inderdaad
iets heel anders. Maar ik was er
aan toe. De afgelopen 25 jaar
ben ik toch altijd op de een of
andere manier bij het onderwijs
betrokken geweest. Ik wilde iets
met cultuur en de ROB was iets
dat onder het ministerie valt
waar ik bij werkte. Cultuur heeft
ook veel raakvlakken met ande
re zaken, bijvoorbeeld educa
tie."
De Rijksdienst voor Oud
heidkundig Bodemonderzoek,
die dit jaar haar 50-jarig jubile
um viert, is actief op het terrein
van 'archeologische monumen
tenzorg'. De toekomstplannen
van de dienst zijn gespitst op
het behouden van zo veel mo
gelijk culturele schatten in de
Nederlandse bodem. „Onze
boodschap is nu: 'bewaren'. De
afgelopen jaren is al veel verlo
ren gegaan door opgravingen.
Als je opgraaft vernietig je het
bodemarchief. Neem bijvoor
beeld Roomburg in Leiden. Zo
iets als dat masker Gordon is
natuurlijk iets heel unieks, maar
de meeste dingen die bij ar
cheologische opgravingen naar
boven komen zijn kleine spo
ren. Verbrande botjes, afvalres-
ten, enzovoorts. Op het mo
ment dat je daar de schop in zet
is het weg."
Beschermen
Het lijkt alsof de Nederlandse
archeologen in het verleden het
vooral verkeerd hebben aange
pakt. „Nee, dat is niet zo. Maar
we zijn nu met z'n allen tot de
conclusie gekomen dat we ons
de komende periode meer
moeten richten op het actief be
schermen van ons cultureel erf
goed, samen met de natuurbe
schermers. Het maakt onder
deel uit van de discussie die we
in Nederland al geruime tijd
voeren over de 'kwaliteit van de
ruimte'. Op allerlei terreinen is
veel verloren gegaan: wat over is
moeten we beschermen."
Een boodschap die voor de
ROB moeilijk is over te brengen.
Ze pleiten voor behoud van cul
tuurgoederen die niemand
heeft gezien. „Als je ons verge
lijkt met monumentenzorg bo
ven de grond hebben zij een
iets makkelijkere boodschap.
Maar uit onderzoeken blijkt dat
Henriëtte van der Linden in haar nieuwe werkomgeving: „Het tij is aan
het keren. De mensen hebben weer meer aandacht voor de cultuur-filo
sofische kanten van ons erfoed." foto bell
iedereen wel geïnteresseerd is kanten van ons erfgoed."
in wat er in de grond zit. Het tij De vraag wanneer bodem-
is aan het keren. De mensen schatten wèl worden opgegra-
hebben weer meer aandacht ven blijkt niet eenvoudig te be-
voor de cultuur-filosofische antwoorden. „Dat is een moei
lijke vraag. We zijn bezig met
een nationale waardekaart. Aan
de hand daarvan kijken we of
iets waardevol is. Op basis daar
van kan een selectie plaatsvin
den. Grafheuvels bijvoorbeeld,
daar weten al heel veel van. Het
is een kwestie van inschatten
wat er in de bodem zit, uit wel
ke periode en hoe uniek het is."
Door het verdrag van Malta,
in 1992 door alle lidstaten van
de Raad van Europa onderte
kend, krijgt het archeologisch
erfgoed in de toekomst meer
aandacht. Bouwers moeten, op
eigen kosten, een archeologisch
bodemonderzoek laten uitvoe
ren alvorens ze aan de slag kun
nen. De Tweede Kamer moet
zich nog uitspreken over het
verdrag.
Vooruiüopend op deze bo
demonderzoeksplicht wordt op
veel plekken al zo gewerkt. Bij
voorbeeld bij de voorbereidin
gen voor de aanleg van de Betu
welijn. „Dan sluiten we een
convenant met de NS dat we
daar aan de gang kunnen. In
principe betaalt de 'veroorza
ker' het bodemonderzoek."
Als 'kennisinstituut' wil de
ROB de banden aanhalen met
het Rijksmuseum van Oudhe
den in Leiden. „Wij hebben
geen tentoonstellingsfunctie,
maar we willen naar elkaar ver
wijzen. Zo heeft de ROB 'Gor
don' een tijdje voor onderzoek
in huis gehad en staat ze het
masker binnenkort af aan het
museum. „Het masker is bij ons
geconserveerd. Vraag me niet
welke technieken daarbij zijn
gebruikt, want dat weet ik niet,
maar het is zodanig gedaan dat
het masker lange tijd goed blijft.
Voorlopig is het voor twee jaar
uitgeleend aan het museum,
want het is een voorwerp dat al
tijd voor onderzoek beschikbaar
moet blijven."
HAZERSWOUDE-RU NDU K
PABLO CABENDA
De grote woonkamer van Hoeve
Rijnland in Hazerswoude-Rijn-
dijk is door eigenares Lenn
Hoogkamer-Vonk ingericht als
een showroom voor antiek
meubilair. Vandaag worden
haar galerie op de vliering en de
antiekzaak op de begane grond
geopend. Een tiental oude eet-
hoeken ademen een donkere
kalmerende sfeer van steenei
ken, mahonie en vruchtenhout.
Lenn Hoogkamer-Vonk is een
liefhebber. Eigenlijk is ze mu
zieklerares, maar ze geeft tegen
woordig maar één keer in de
week algemene muziekvor-
mimg op de middelbare school.
Het geeft haar voldoende tijd
om bij de vakgroep kunstge
schiedenis van de Rijksuniversi
teit Leiden af te studeren. Inte
rieur, want dat is haar ware pas
sie. Als uitbater van haar eigen
onderkomen heeft ze een deel
van haar boerderij ingericht als
antiekwinkel/showroom en een
deel als galerie voor moderne
kunst. Een vrijplaats in de pol
der voor kunstenaars die expo
seren of workshops geven. Mo
menteel loopt de expositie 'De
Lenn Hoogkamer-Vonk op een 19e eeuwse jachtstoel voor haar 'kunstboerderij', de 'Hoeve Rijnland'.
Koe in de Kunst' met werken
van onder anderen Frank Kap-
pé en etsen van Paulus Potter.
„Dat zijn heruitgaven afkomstig
van de originele koperplaten
van Potter, uitgegeven door het
Louvre. En het aardige is dat in
die tijd dat ze gemaakt zijn er
hier toen ook al koeien rondlie
pen."
'La vache couchee', 'La vache
qui pature', 'La vache qui pisse'.
Het Hollandse vee is met liefde
door Potter in allerlei mogelijke
standen en hoedanigheden
neergezet. Ook de Leidse kun
stenaar Frank Kappé heeft een
zwak voor runderen, gezien het
aantal schilderijen van hem dat
'de koe' als onderwerp heeft.
foto dick hoogewoninc
Tussen de commodes en het
Delfts Blauw op de parterre
staat een immens doek van
zwartbonte beesten waar op de
plek van de koppen een uitspa
ring is gelaten die opgevuld kan
worden met de kop van een wil
lekeurige vrolijke kunstliefheb
ber. In de tuin van de Hoeve
staat een enorme hooiberg. Er
staan banken in een cirkel en
het dak kan verhoogd of ver
laagd worden. „Er kunnen hier
in de open lucht try outs of con
certen gegeven worden. Ik heb
al gesprekken gevoerd met het
conservatorium in Den Haag.
Morgen treden het koor Kame
leon en het symfonie-orkest Ra-
muze hier op. De kunstenaars
die hier cursussen of workshops
gaan geven mogen zelf bepalen
waar ze dat gaan doen. De me
vrouw van de antiekcursus wil
graag boven zitten want die
houdt van het rieten dak. Het
'Raku' keramiek wordt in de
open lucht gestookt dus dat
wordt de hooiberg. En Frank
Kappé gaat de koe van de buren
natuurlijk ook "buiten schilde
ren."
Hoogkamp houdt van de
combinatie creativiteit en am
bachtelijkheid. Dat verklaart
haar liefde voor zowel antiek als
moderne kunst. Het feit dat ze
zelf lerares is heeft er iets mee te
maken dat ze haar huis open
stelt voor allerhande cultuurop
voeding.
De opening van Hoeve Rijn
land is vandaag plaats om 16.00
uur en vanaf zondag 11.30 gaan
de feestelijkheden door.
Lunch: simpel
en recht voor
zijn raap
TONEEL
RECENSIE SUSANNE LAMMERS
Voorstelling Lunch van Steven Berkoff
door Toneelgroep Tongen Los Regie
Piet Spee De geboorte van de Speel
man van Dario Fo door Ene van Etten
Regieadviezen Edo van Dijken e a
Gezien 6/6, Theater De Ware Liefde.
Leiden Nog te zien, 7/6, aldaar
Lunch is een onmogelijk
stuk. Een ranzige male chau
vinist pig-fantasie over een
Boorman die in advertentie
ruimte voor zijn wereldtijd
schrift handelt en in zijn
lunchpauze een vrouw pro
beert te versieren. Zij be
weert gelukkig getrouwd te
zijn, maar laat zich toch om-
liülen, om hem na afloop in
te wrijven dat zijn potentie,
zijn lichaam, zijn handel en
zijn hele bestaan niets om
het lijf hebben.
En dan toch nog een senti
menteel einde waarbij ze
mekaars handjes vasthou
den. De regisseur houdt ons
een spiegel voor: zo gaat het
tussen de sexen. Tot over
maat van ramp bedacht hij
een verdriedubbeling van de
spelers: de vrouw wordt ge
speeld door drie dames in
een lichtblauw onderjurkje,
de man door drie heren in
niet bijster zittende pakken.
De gezamenlijk gesproken
tekst is meestal niet unisono
en neigt dus naar het onver
staanbare. En omdat de drie
stellen beurtelings de tekst
als vliegën van elkaar afvan
gen, komt niemand tot spel
en blijft het bij plat opzeg
gen.
Ik had dit stuk over een
hitsige knurft en een wezen-
en willoos kipje liever gemist.
De geboorte van de Speel
man (uit de 'Mistero Buffo'
van Dario Fo) is ook een on
mogelijk stuk. Een socio-po-
litieke satire uit de jaren zes
tig met een heftig socialisti
sche boodschap over solida
riteit, verteld als een middel
eeuws verhaal waar zelfs Je
zus Christus een rol in speelt.
Maar wat een verschil.
Eric van Etten sleurt je
vanaf de eerste lettergreep
mee met zijn monoloog over
een armzalig keuterboertje
dat zich aan zijn slavenbe-
staan probeert te ontworste
len. Hij spreekt het publiek
aan als een ouderwetse
standwerker opdat het luis
tert, en vertelt dan van zijn
ploeteren. Van de zwarte
berg, de keutel van de duivel,
die hij met zijn eigen handen
tot vruchtbaarheid weet te
dwingen en hoe de heer van
de streek hem zijn voorspoed
afneemt. Achter diens macht
staan de Kerk en de Wet en
dan kun je vernederen en
verkrachten naar believen.
Als de boer alle moed opge
eft, komt als een deus ex ma
china Jezus in het verhaal,
prekend van solidariteit en
samen delen en hij geeft de
speelman de kracht van het
woord. Het is te gek om los te
lopen, maar zoals Van Etten
het vertelt en verbeeldt, met
de juiste gebaren op het juis
te moment, de berg bewer
kend en als Mozes op de rot
sen slaand om water - hij is
in staat om je je geloof terug
te geven. Heel simpel, recht
voor zijn raap; prachtig thea-
Tal van artiesten in 'Gouden Bocht'
Regié: Roger Michell. Gezelschap Royal
National Theatre. Coproductie: The Bri
tish Council/Holland Festival/Stads
schouwburg. Te zien: Stadsschouwburg
Amsterdam, t/m zo 8 juni.
Het theater in Nederland staat
op een hoog niveau, maar nog
steeds bestaat er bij velen het
vooroordeel: het is pas echt
goed als een Engelsman het
doet. De voortreffelijke vertol
king van Pinters 'The Home
coming' door het Royal Natio
nal Theatre zou die opvatting
wel eens kunnen versterken.
Dit repertoiregezelschap is zo
wel het grootste als het ver-
maardste van Groot-Brittan-
nië. Nooit eerder heeft het een
voorstelling in ons land gege
ven. Het is dus een buiten
kansje ervan kennis te nemen.
Ondanks het uitmuntende,
sterk ingeleefde spel moet toch
gesteld worden dat er in ons
land op een avontuurlijker en
spannender manier met Pinter
wordtomgegaan. Het is ook
een net iets te beschaafde en te
fatsoenlijke aanpak van 'The
Homecoming', wat enigszins
afbreuk doet aan de onder
huidse dreiging en het intrige
rende. Want het gaat er soms
behoorlijk ruig en immoreel
aan toe in dit onaangepaste en
laag gekwalificeerde gezin, be
staande uit de zeventigjarige
Max, zijn twee zoons èn een
inwonende zwager. De onder
linge haat-liefde verhouding
wordt regelmatig vertroebeld
door het gekrakeel om de he
gemonie. Met grauwen en
snauwen behoudt de stokoude
Max de hoogste rang in de pi
korde.
Totaal onverwachts komt de
derde broer met zijn vrouw uit
Amerika over. Hij is daar hoog
leraar in de filosofie. In het be
gin geeft deze thuiskomst hem
HOL IINII D
F S T V L~Ö
een goed gevoel, maar hij er
vaart binnen de kortste keren
dat hij dit milieu finaal ont
groeid is. Daarom wil hij snel
weer vertrekken. Zijn vrouw
Ruth, een voormalig fotomo
del, is daarentegen het luxe
maar voor haar te beschermd
leventje in Amerika meer dan
zat.
Voor haar is het hier wel een
vorm van opnieuw thuisko
men. Ze benut de erotische
verlangens die ze blijkbaar bij
alle mannen in dit huis aan
wakkert en maakt hen zodoen
de aan haar ondergeschikt.
Wanneer een van de zoons, die
een halve pooier is, haar voor
stelt niet met haar man terug
te gaan, maar als hoer voor
hen de kost te verdienen,
neemt ze dat aanbod aan. Ech
ter niet eerder nadat haar eisen
zijn ingewilligd. Met als gevolg
dat zij voortaan alle touwtjes in
handen heeft.
De aantrekkelijke Lindsay
Duncan speelt Ruth met een
zweem van geestelijke ver
moeidheid. Ze is geen bereke
nende opportuniste die gun
stige situaties uitbuit, maar
iemand die het gevoel heeft
alle houvast verloren te heb
ben en die zo weer in balans
probeert te komen. In haar
vertolking krijgt ze uitmun
tend tegenspel van bijvoor
beeld David Bradley als Max
en Michael Sheen als de
souteneur Lenny.
Het toneelbeeld toont een
dwarsdoorsnede van de twee
verdiepingen tellende en met
oude meubels ingerichte wo
ning. Als illustratie van het ver
val is het dak opengereten.
Fijnmazige, donkere gordijnen
die de verschillende vertrekken
afschermen suggereren de be
slotenheid van deze mini-sa
menleving en het raadselachti
ge dat ervan uitgaat. Want bij
Pinter is immers niks eendui
AMSTERDAM GPD
Als visitekaartje voor Europa
maar vooral ook als cadeau aan
de vele Amsterdammers die last
ondervinden van de Eurotop or
ganiseert de gemeente Amster
dam eind volgende week een
gratis driedaags muziekfestival.
Voor het optreden van topat
tracties als het Koninklijk Con
certgebouworkest, Youssou
N'Dour, Nelly Miricioiu, Char
lotte Margiono en Wibi Soerjadi
wordt in de Herengracht een
podium gebouwd waarop tus
sen de 15.000 en 20.000 toe
schouwers kunnen staan.
Voor het hoofdpodium van het
'Amsterdam Festival of Inspira
tion' worden 100 palen gesla
gen, waarna op dwarsliggers
houten balken met een totale
lengte van 26 kilometer worden
aangebracht. Onder het toe
ziend oog van de fraaie zeven-
tiende-eeuwse koopmanshui
zen die dit stuk gracht bij de
Leidsestraat de bijnaam 'De
Gouden Bocht' hebben be
zorgd, ontrolt zich daar op vrij
dag 13 juni vanaf 21.00 uur een
operagala met de Nederlandse
topvocalisten Miranda van Kra
lingen, Henk Poort, Ellen van
Haaren en Frank van Aken. Sa
men met het Noordhollands
Philharmonisch Orkest en het
Groot Omroepkoor brengen ze
hoogtepunten uit het repertoire
van componisten als Puccini,
Verdi, Strauss en Bizet.
Afrika's grootste musicus en
zanger van dit moment, de Se-
negalees Youssou N'Dour,
treedt er op zaterdag 14 juni
tussen 20.30 en 23.00 uur op
met zijn band Super Etoile de
Dakar. Zijn concert wordt afge
wisseld met een optreden van
de Musafir Gypsies uit het In
diase Rajasthan. Zij brengen
een exotisch muzikaal circus
met muzikanten, slangenbe
zweerders, dichters, trou
badours en straatartiesten.
Het Koninklijk - Concertge
bouworkest onder leiding van
Wolfgang Sawallisch betreedt
het Herengracht-podium op
zondag 15 juni en brengt tussen
12.00 en 13.00 uur het program
ma 'Beethoven in de Bocht'.
Uitgevoerd worden zijn Ouver
ture Leonore en zijn Zevende
Symfonie. Wibi Soerjadi ver
richt er die dag tussen 14.30 en
15.30 uur zijn pianistische
hoogstandjes.
Het laatste hoogtepunt van
het Gouden Bocht-programma
is op maandag 16 juni tussen
20.30 en 22.00 uur. De 'Europe
se' operasterren Nelly Miricioiu,
Charlotte Margiono, John Brö-
cheler, José van Dam en Peter
Seiffert worden begeleid door
het Radio Filharmonisch Orkest
onder leiding van Julian
Reynolds en het Groot Omroep
koor. Het Metropole Orkest on
der leiding van Dick Bakker ver
zorgt die avond tussen 23.00 en
24.00 uur het slotprogramma
samen met de Italiaanse pop
ster Gerardina Trovato, de En
gelse Songfestivalwinnaars Ka-
trina The Waves en Huub van
der Lubbe, leadsinger van De
Dijk.
Tijdens het festival staan ook
podia opgesteld bij Het Muziek
theater aan de Amstel en zijn op
Beursplein en Amstelveld twee
ouderwetse muziektenten inge
richt. Onder het motto 'voor elk
wat wils' zijn daar vanaf het
middaguur tot ver in de avond
optredens gepland van onder
meer de MSA JazzFocus Big
Band, Harry Slinger met het
Groot BAAM Orkest, de South
American Express, de Salsa Kids
en Colla Voce.
De NPS brengt op zondag
tussen 13.00 en 14.00 uur het
Koninklijk Concertgebouwor
kest-concert (Nederland 3 en
Radio 4) en op maandag tussen
19.55 en 00.15 uur samenvattin
gen van het Gouden Bocht-pro
gramma (op Nederland 3 en via
Eurovisie in een groot aantal
Europese landen).
Het 'Amsterdam Festival of
Inspiration' kost de gemeente
7,5 ton. Om de rest van de kos
ten te dekken zijn subsidies ver
kregen van de Europese Unie
en de provincie Noord-Holland
en bijdragen van een aantal
sponsors.
I Donna Mobile' van Mathieu Nab.
RECENSIE TITIA FUCHS
Jositie Beelden van Mathieu Nab op
Segeest Te zien. t/m 6/9. dagelijks van
00 tot 17 00 uur Psychiatrisch Zieken-
5 Endegeest. Endegeesterstraatweg 5,
Oegstgeest
1
athieu Nab combineert een
issiek gegeven, het vrouwelijk
lakt, met een grote liefde voor
ttuurlijk materiaal - hout en
^en. Vorm. textuur, kleur,
ird- en zachtheid, Nab ge-
uikt alle eigenschappen van
It materiaal om zijn beelden
laten spreken. Zijn sculpturen
p slank en rijzig.
Gistermiddag opende Jetteke
>lten, directeur van stedelijk
Iiseum De Lakenhal, de ten-
bnstelling van Nab in de beel-
jntuin van Endegeest. De
leldenexpositic is een van de
itiviteiten rondom het hon-
Ircijarig bestaan van het Psy-
patrisch Ziekenhuis Ende-
jest.
^leestal heeft de kunstenaar
•e precies rechthoekig uitge-
gde en evengrote blokken
inner op elkaar gezet. Het
dorste blok blijft ongevormd
fungeert als een soort sokkel,
l bovenste vormt Nab om tot
figuur. I lij brengt lijnen aan
een eigenlijk klassiek moder-
manier - nogal kubistisch,
teindclijk lijkt het alsof de fi
ll uit verschillende elemen-
bestaan die op de sokkel
Kt in een bepaalde vorm ge-
(mbineerd worden. Dat hoeft
'liter geen natuurgetrouwe
jrscliikking te zijn. Alleen
lint een aantal elementen, die
»or de kunstenaar blijkbaar es-
ntieel zijn. steeds terug zoals
borsten (soms meer dan
(ee), de benen en armen - die
tijd ergens herkenbaar zijn -
i liet golvende lange haar. De
buwenfiguren hebben geen
kichten, maar wel vaak een
hoofd, dat duidelijk uit twee de
len bestaat. Misschien een
metafoor voor de gevormde en
ongevormde kant van de mens,
of voor het schizofrene karakter
dat in ieder mens schuilt.
De figuren lijken in het keurs
lijf van het ongevormde blok te
zijn gedwongen. Het hele blok
is nog zichtbaar in de sokkel.
Door deze werkwijze worden
het krachtige, expressieve en rij
zige beelden. Als totempalen
staan ze in het landschap van
landgoed Endegeest. De expres
siviteit en beweging worden
versterkt door de bewérking van
het oppervlak. Het oppervlak
van de hardhouten beelden is
met gutsen en beitels bewerkt.
Het marmer wordt soms wel en
soms niet gepolijst en af en toe
slechts een beetje geschuurd.
Een veelheid van kleuren, varia
ties in textuur en uitdrukkingen
zijn dan in de oppervlakte van
het materiaal te herkennen -
van ruwe zaaglijnen tot glan
zende rode aders. Dit maakt de
beelden behalve expressief ook
licht en speels. Het werk laat al
le stadia van gevormdheid zien.
Bovendien wordt duidelijk dat
af/gevormd niet altijd beter is
dan onaf/ongevormd, gepolijst
niet altijd beter dan ongepolijst.
Alle varianten bezitten hun ei
gen kwaliteit. Zoek ik het te ver
of hebben deze omgeving en dit
werk elkaar zo gevonden?
Er is geen beeldenroute be
schikbaar. Wel een plattegrond
van het park en een lijst met de
werken. Ik adviseer u zich niet
teveel te vermoeien met zoeken.
Het park is prachtig. Het bezit
sinds de negentiende eeuw in
plaats van de gevormde orde
van een decoratieve tuin nu de
ongevormde grilligheid van een
Engelse landschapstuin. Maak
daarom een wandeling en laat u
verrassen.
)erol in teken van 'wolken en 'wind'
hpscHELUNG'Van achter de wolken kwam de wind'. Dat is het
liema van het 15e Oerol-festival op het waddeneiland Terschel-
jng. Strand, duinen, straat en schuur zijn van vrijdag 13 tot en
het 22 juni de locaties voor artiesten, kunstenaars en muzikan-
Overal op het eiland is tijdens het festival wat te beleven,
de opening, op de vlakte bij de Noordsvaarder, treden
van de groep Art-Ephémère en beeldend kun-
Juillot naar voren. Ook Nederlandse vliegerbou-
en beeldend kunstenaars doen met de Fransen mee. Ver
zijn er onder meer voorstellingen van Salt, Sjoerd Wagenaar,
Horzel en The Marrugeku Company.
Small Faces overleden
Ronnie Lane, de bassist van de Britse popgroep de
is op 51-jarige leeftijd overleden aan multiple scle-
Lane overleed in een ziekenhuis in de Amerikaanse plaats
waar hij woonde. Lane was in 1965 een van de oprich-
van de Small Faces. Samen met de in 1991 overleden zanger
Marriott schreef hij de meeste hits van de Londense mod-
