Patrick Rafter staat eindelijk op
)e Danaïden viert 50-jarig bestaan in tweede klasse
Sport
Voord wijk rekent op
jes a zeven tegengoals
tegen VFB Stuttgart
jiappe rentree Van Reek
pPf! i HH SfgJt
Margot van Overloop en
Bionda Zonderop geven
tennisles op De Munnik
K
Gabriela
Sabatini
L.I.A.M.
■ONDERDAG 5 JUNI 1997
'Ss
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV.-CHEF ROB ONDERWATER, 071 -5356463
|)en« willem spierdijk
ordwijk-trainer Ruud Brö-
j rekent op zes a zeven te-
hgoals tegen VFB Stuttgart,
j Duitse bekerfinalist speelt
prgen om 19.00 op sport-
jrk Duinwetering in Noord-
njk een oefenduel tegen de
terdaghoofdklasser. Stuttg-
j bereidt zich voor op de be-
rfinale tegen Cottbus. Die
jjenstander is ook uit het
nateurvoetbal afkomstig.
Duitsers hebben hun
.jüningskamp opgeslagen in
ps ter Duin. Ze werken hun
-iiningen af op het veld van
i w Noordwijk. Als tegen-
estatie speelt Stuttgart een
iel tegen de plaatselijke
jateurtopper.
frainer Ruud Bröring is ra-
bd benieuwd naar de sterkte
ti de tegenstander. „Toen ik
E voetbalde, speelden we
wel eens tegen Duitse
;gen die hier hun kamp
jdden opgeslagen. Ik weet
ig dat we er toch al gauw zes
L
of zeven om onze oren kre
gen." Eigenlijk hoopt de
Noordwijker op een iets beter
resultaat. „Het verschil is twee,
drie klassen; wij denken waar
schijnlijk twee, die Duitsers
drie. De vraag is of we tegen
een over het algemeen defen
sief ingestelde Duitse ploeg
opgewassen zijn."
Het eerste elftal van de w
Noordwijk is volgens Bröring
gretig. „Iedereen heeft doorge-
traind, ze willen er allemaal bij
zijn. Doelman Claus heeft er
zelfs een afscheidsavond bij
Ajax (waar hij trainer is, red.)
voor afgezegd. In principe be
gin ik met m'n basisopstelling.
Maar ook bij de wisselspelers
zijn er jongens die het verdie
nen om mee te doen."
Of er veel publiek op dit du
el afkomt, is nog onduidelijk.
Bröring: „Het is toch de num
mer vier van Duitsland. Als
voetballiefhebber zou ik zo'n
ploeg wel willen zien spelen."
Ook Bruguera tijdens 'rustdag' naar halve finale Roland Garros
jré van Reek is op imponerende wijze teruggekeerd in wieler-
I. De 29-jarige Lissenaar greep gisteravond de tweede plaats tij-
s de Wielerronde van Charlois. Hij moest het in de eindsprint
jlgen tegen WimVeenendaal.
in Reek, die seizoenen achtereen grossierde in overwinningen,
5 eind vorig jaar plotsklaps zijn racefiets aan de wilgen. Maar
deed hij wel aan een lage tak, zo is gebleken. „Ik heb vijf maan-
aan de verbouwing van mijn nieuwe huis gewerkt en helemaal
gefietst. Pas sinds kort ben ik weer met trainen begonnen,
jt het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan."
e renner van RTV De Bollenstreek verkoos voor zijn rentree de
silometer lange krachtmeting in Rotterdam-Zuid. Daar ver-
htte hij een wedstrijd op niveau. „Maar het kwam er eigenlijk
ieer dat ik de koers moest maken." Halfweg ontsnapte de Lisse-
j met vier concurrenten. Twee daarvan vielen in de slotfase af.
Reek koos in de spurt het verkeerde wiel, maar gaf toe nog niet
racht van voorheen in de benen te hebben,
pordwijker Piet de Ridder eindigde in het veld cyclosportieven
'eteranen als negende. Ronald van der Tang, rijdend voor de
jVliet/Weba-ploeg, miste de slag tijdens de wedstrijd over 90 ki-
eter voor elite-renners en neo-amateurs. De Voorhouter pas-
de de meet op de plaatselijke IJtenhagestraat als zevende.
Het verrassende aan de
tiende dag op Roland Gar
ros was dat er geen verras
singen waren. De favorie
ten - voor wat dat woord
nog waard is in Parijs -
wonnen hun partijen in de
kwartfinale. Sergi Bruguera
en Patrick Rafter staan
morgen tegenover elkaar in
de halve finale.
parus rob van der zanden
Het leek wel een rustdag aan de
rand van het Bois de Boulogne.
Er hing zelfs geen sensatie in de
lucht. Hoewel de Marokkaan
Hicham Arazi de eerste set won
van Bruguera kwam alles nog
op zijn pootjes terecht, 4-6, 6-3,
6-2, 6-1. De 26-jarige Spanjaard
is dé enige geplaatste speler
(16de) in het overgebleven veld.
Rafter tikte Galo Blanco eraf in
straight sets, 6-3, 7-6 (7-3), 6-3.
Voor Patrick Rafter lijken de
Open Franse tenniskampioen
schappen de definitieve door
braak te worden. In 1993 werd
hij door de spelersvakbond uit
geroepen tot 'nieuwkomer van
het jaar'. En toen hij een jaar la
ter met sprongen vooruit ging
binnen de top 100 werd de 24-
jarige Australiër meteen gelan
ceerd als 'The new Pat', de man
die Pat Cash moest opvolgen.
Hij beleefde in '94 zijn beste
jaar, bereikte de 20ste plaats
van de wereldranglijst en won
zijn tot nu enige ATP-toernooi
in Manchester. Maar de aanval
ler pur sang loste de hoge ver
wachtingen niet in en baarde
daarna nauwelijks nog opzien
in de tour.
Inmiddels is er een andere
tennisser van 'down under' die
Rafter qua ranking en bekend
heid voorbij is gegaan. Mark
Philippoussis is pas 20 jaar,
maar geldt nu als de kopman
van Australië en stond voor
aanvang van Roland Garros
zelfs vier plaatsen hoger dan
Rafter (21 om 25). Hij werd in
de vierde ronde uitgeschakeld
door Kafelnikov.
Patrick Rafter realiseert zich dat hij voor het eerst in zijn leven een halve finale in een Grand Slam-toernooi heeft bereikt.
„Ik denk dat de komst van
Mark voor mij goed heeft uitge
werkt. Hij heeft de aandacht en
druk bij mij weggenomen. De
media zochten me in '94 en
mijn privé-leven ging er gedeel
telijk aan", zei Rafter gisteren.
In de schaduw van het ser
vicekanon gedijt de service-vol-
leyer kennelijk beter. Rafter, die
verkering heeft met een Neder
landse, bereikte nog nooit de
kwartfinale van een Grand
Slam-toernooi. Nu staat hij bij
de laatste vier, nota bene op
gravel, de ondergrond die hem
niet goed ligt. „Als ik zou mo
gen Hezen op welk Grand Slam
ik doorbreek dan zouden Wim
bledon en Australië de voorkeur
hebben. De Australian Open
omdat het? mijn thuisland is en
Wimbledon omdat daar het
tennis is geboren."
Maar hij protesteert niet te
gen zijn halve finaleplaats in
Parijs. 'Amazing' was het woord
dat de ontspannen en soms ver
legen ogende 'Aussie' steeds be
zigde tijdens de persconferen
tie. „Het is verbazingwekkend
zoals het de laatste weken
gaat." In Sankt Polten, het
laatste graveltoernooi voor Pa
rijs, haalde hij de finale en ver
loor van Filippini. Nu blijkt hij
op het relatief trage gruis op
nieuw te kunnen scoren.
Rafter, die op zijn wereldrei
FOTO REUTERS
zen Bermuda gebruikt als rust
plaats, is een man die vrijwel
nooit afwijkt van zijn service-
volley-spel. Hij is een geboren
netbestormer en hoewel hij op
Roland Garros wat minder naar
voren komt, leunt hij vooral op
zijn solide service en uitsteken
de volleerwerk. Zijn slagen van
achteruit zijn eigenlijk niet bij
zonder en zeker niet gevaarlijk.
Serveren en volleren is bij hem
als brood met beleg. „Serve and
volley is mijn kracht, daar moet
ik de punten halen." Tegen de
Spanjaard Blanco, nummer 111
van de wereld, serveerde hij
slechts twaalf aces, maar zijn
opslag domineerde in de hele
partij.
In Australië is gravel niet de
gangbare baansoort. „Ze wor
den wel gelegd, maar zijn dan
erg 'slippery'. Ze maken ze van
mierenhopen die platgestampt
worden", aldus Rafter, die in
Mount Isa (Queensland) ter we
reld kwam en opgroeide in een
gezin van negen kinderen.
Hij houdt meer van hardcourt
en gras, al zal de bescheiden
tennisser niet roepen dat hij nu
op Wimbledon de finale gaat
winnen. „Zo werkt het niet na
tuurlijk. Dit is gewoon een mooi
succes. In Parijs kan ik de finale
halen, maar het zal zwaar wor
den. Toen ik aan het gravelsei-
zoen begon, dacht ik eerder aan
een soort vakantie dan aan veel
wedstrijden."
Het duel tussen Bruguera en
de in Frankrijk wonende
Marokkaan Arazi begon met
vuurwerk, maar ging uit als een
nachtkaars. De 23-jarige links-
hander, die een ronde eerder
stuntte tegen Marcelo Rios en
aan zijn beste Grand Slam bezig
was, zag in de vierde set dat het
verhaal over was en begon
steeds meer te goochelen en te
kloten met de bal. Dat was aan
vankelijk nog wel leuk vanwege
enkele schitterende dropshots,
maar op het einde werd het
weerwerk van de nummer 55
van de wereld van een bedenke
lijk niveau.
Hij irriteerde zich zichtbaar
aan de enorme spinballen van
de tweevoudige kampioen
Bruguera die de vervelend op
springende ballen als geen an
der tegen de lijn aan legt, waar
door de tegenstander er nauwe
lijks nog iets fatsoenlijks mee
kan doen. Arazi stond op het
eind zelf ook vier meter achter
de baseline mee te kreunen en
te spinnen. Maar in dat spelletje
is Bruguera toch echt de beste
in Parijs.
Waarschijnlijk tot zondag.
I meer aandacht aan jeugdopleiding na 'dubbeledegradatie
n» michel van gent
'balmedewerker
l panaïden viert zijn vijftigja-
jestaan met de last van een
r fc>ele degradatie van het eer-
ïchttal. „Het zat er wel een
jï aan te komen, want het
je speelde de laatste jaren
briljant, maar het komt dit
met het jubileum wel heel
ht uit. Ie zou graag een leu-
presentje voor je vereniging
jn hebben", oordeelt Elly
per, die met 45 jaar het
jt lid is van de jubilaris. Zij
je haar zoon Heiko Locher,
In het vlaggenschip speelt,
iond van de degradatie op
'eld meteen op om hem te
2n, hoe verschrikkelijk zij
rond dat het nogmaals was
jelopen. Deze reactie tekent
betrokkenheid bij de club
tij in tal van functies heeft
lpen om de vijftig jaar vol
aken.
10 juni 1947 werd De Danaï-
j opgericht op het Stedelijk
aan de Fruinlaan.
'gebeurde op initiatief van
iLtndeleraar G.H. Frederik
van leerlingen enthou-
had gemaakt voor het korf-
3en|Het 'schoolse' karakter van
jlub was nog niet verdwe-
toen Elly Locher in 1952 lid
I. „Ik ben op m'n veertien-
|)ij De Danaïden gekomen
at ik op het schoolkorfbal-
pooi van Leiden was ge-
üd om lid te worden. Te-
roordig heb je op die leef-
'lang voor een sport geko-
maar dat was toen niet zo
.uikelijk. De Danaïden was
teg(952 echt nog een school-
I een heel select gezelschap,
jig er best tegenop om lid te
pen, want de meeste leden
en allemaal veel ouder dan
Öe vereniging had toen net
'twee twaalftallen. Ik weet
[heel goed dat ik met twee
ere meisjes moest strijden
ieen plaats in het eerste en
jtrots ik was toen ik werd ge-
Pi. Wij trainden toen in een
iltuin aan de Da Costastraat
pr leiding van Piet Kruit, die
r 'IU
lmL
Het team van de Danaïden dat in 1970 de hoofdklasse bereikte. De 50-jarige bivakkeert inmiddels in de tweede klasse.
nog het Nederlands twaalftal
heeft gehaald. Dat was één uur
in de week, maar wel heel pit
tig"
In 1957 werd De Danaïden
kampioen van de Leidse Korf-
balbond, waardoor de club pro
moveerde 'naar de landelijke
competitie. De Danaïden be
reikte in 1969 de hoofdklasse in
de zaal en het jaar erop dezelfde
afdeling op het veld. Elly Locher
maakte deze opmars mee, ook
al stond zij door de geboorte
van haar zonen Kaj en Heiko en
een knieoperatie wel enige tijd
buitenspel. Zij zou ook vanwege
haar zwakke knieën stoppen,
anders had zij nu nog gekorf
bald, zo schat zij zelf in. Locher
denkt dat de successen voort
kwamen uit een combinatie van
factoren: „Op een gegeven mo
ment kregen wij een aantal le
den, waarvan wij als ervaren
spelers konden zien dat zij hoog
zouden kunnen spelen. Het was
zo'n grote talentvolle groep, dat
straalde er gewoon van af. Wij
trainden ook enorm veel, je was
dagen op het veld. Elke zaterdag
gingen wij op het veld schieten,
zodat wij echt een spatzuiver
schot kregen. Verder hadden wij
natuurlijk een enorme bof dat
Gerard Bos onze trainer werd.
Hij sleepte iedereen mee met
zijn enthousiasme, wij gingen er
allemaal voor. Hij trainde heel
veel op kracht en conditie. Dat
was echt afzien, maar niemand
liep de kantjes eraf. Dat deed je
gewoon niet en de sociale con
trole was ook groot. Maar je had
succes en dat helpt natuurlijk
om het vol te houden."
Al tijdens haar carrière als
speelster begon Locher allerlei
functies in de vereniging te ver
vullen. Zij was in 1959 zelfs de
eerste en enige vrouwelijke
voorzitter uit de clubgeschiede-
nis. „Een vereniging wordt pas
leuk als je iets doet voor die ver
eniging. Ik heb tal van ploegen
begeleid en in de technische
commissie voor de jeugd geze
ten, waaivoor ik elke zaterdag
zoveel mogelijk jeugdwedstrij
den ging bekijken. Dat kost alle
maal veel tijd, maar mijn man
Tom heeft daar nooit een punt
van gemaakt, want hij is ook al
jarenlang lid en hij doet zelf ook
veel voor de club."
Als hoofdklasser was De Da
naïden de beste korfbalclub van
Leiden, maar gaandeweg trad
het verval in. In 1976 degradeer
de de club uit de veld-hoofd-
klasse na een verloren beslis
singswedstrijd tegen Rohda en
een jaar later was het ook in de
zaal over. Daarna speelde het
veelal in de eerste klasse, totdat
het in dit jubileumjaar naar de
tweede klasse afzakte.
„Men zegt dat er in de bloei
periode te weinig aandacht is
besteed aan de jeugd. Dat is wel
waar, denk ik, alhoewel het
tweede toch jarenlang in de re
serve-hoofdklasse heeft ge
speeld, ook nadat we uit de
hoofdklasse waren gedegra
deerd. De degradaties van dit
jaar zijn natuurlijk heel triest,
vooral voor de oude garde die
de club omhoog heeft gebracht.
De grootste problemen waren
dat niet iedereen twee keer in
de week kon of wilde trainen en
dat er veel blessures waren. Het
heeft de ploeg op bepaalde mo
menten ook niet meegezeten,
maar je bent gewoon niet sterk
genoeg geweest voor de eerste
klasse, simpel genoeg. Het is
ook geen drama, hoor, je moet
gewoon proberen weer uit deze
dip te komen", probeert Elly
Locher de terugval te verklaren.
Voor De Danaïden is de nega
tieve dubbelslag een aansporing
om nog meer aandacht aan de
jeugdopleiding te besteden.
Axel Bouwman is aangesteld
om dit te organiseren en te co-
ordineren. Elly Locher hoopt als
trainster van de jongste pupillen
haar steentje aan de wederop
bouw bij te dragen. „Ik vind het
enig om kinderen die nog niets
kunnen te leren gooien, vangen
en schieten. Misschien mag ik
straks ook mijn kleinkinderen
de beginselen van korfbal bij
brengen, dat zou helemaal
prachtig zijn."
tennis» peter klein
medewerker
Op het B-toernooi van De
Munnik kenden oud-hoofd
klassers Margot van Overloop
en Bionda Zonderop gisteren
geen problemen van betekenis
met twee exponenten van de
nieuwe lichting. Monique van
Ark en Carola Veerkamp, bei
den vijftien jaar en vorig jaar
dominerend in de C-klasse,
kregen tegen de oud-A-speel-
sters geen been aan de grond.
Van Overloop stond slechts
drie games af aan Van Ark en
Veerkamp hield aan het lesje
van Zonderop slechts een ga
me over.
Het ging trouwens toch alle
maal heel snel, gisteren in Lei
derdorp. De enige singelaars
die aan een derde set toekwa
men waren Reinier Hamming
en Arjan de Rooij. Deze Bl-
single ging uiteindelijk naar
Hamming die de derde set
overtuigend met 6-1 naar zich
toetrok. In C ging de strijd tus
sen Daniël Petitjean en Patrick
Pracht twee sets lang gelijk op.
Petitjean, kandidaat voor de C
Masters dit jaar, was in beide
sets op de beslissende mo
menten net iets sterker.
Hoogmade
Jarenlang vormde het 'Krom
me D(j)oes'-dubbelevenement
de opening van het toernooi-
seizoen in het district Leiden.
De vermoeidheid van de ten-
niscompetitie was niet of ter
nauwernood overwonnen, of
in Hoogmade werd de condi
tie opnieuw aan een test on
derworpen. Dit seizoen deelt
de club aan de Does de eer
van het openingstoernooi te
zijn met buurman De Munnik.
Van concurrentie is echter
geen sprake.
„We richten ons bewust op
een andere doelgroep", licht
de wedstrijdleidster naast
Frank Snel, Marijke van Eg-
mond toe. „Het Kromme D
(j)oes-toernooi is dertig-plus
gebleven, terwijl veel Leidse
toernooien naar het landelijke
35+ overstapten. De mensen,
die daar nog niet aan mee
kunnen doen, zijn blij bij ons
onderdak te vinden." Punten
voor de dubbel-Masters zijn in
Hoogmade dan ook niet te
verdienen. Voor een aantal
deelnemers was dat precies de
reden, waarom in de twaalfde
editie van het dubbelevene-
ment wordt meegestreden en
niet het 35+ toernooi van De
Munnik wordt aangedaan.
Twee thuisspelende koppels
vatten het dubbelen aan de
Does wel heel letterlijk op. Na
afloop van hun eerste ronde
kwamen Joop van Bohemen
met Aad Barmentlo en Frank
Boogmans met Wim Zwikker
tot de ontdekking, dat ze hun
respectieve tegenstanders
hadden verwisseld. „Geen
probleem", vond Van Eg-
mond, die als wedstrijdleidster
dit jaar haar tweede lustrum
viert. „We hebben de dubbels
gewoon over laten spelen. Dan
hebben ze dubbel waar voor
hun geld." Het kan niet anders
of het bericht over die extra
beschikbare ruimte moet de
zes uitgelote combinaties een
beetje pijn doen.
CIRCUIT IN CIJFERS
De Munnik.
HEB1: R Hamming - A. de Rooij 3-6 6-3
6-1. DEB1: M. van Overloop - M. van Ark
6-2 6-1, 8. Zonderop - C. Veerkamp 6-0 6-
1DEB2: A. Wilbrink -1. Bavelaar 6-3 6-3,
M. Spoor - A. Blok 6-4 6-4. HEC1: H. de
Rooij - D. Brunsveld 6-4 6-2, M. Rooden-
burg - A. Honer 6-1 6-1, N. de Jong - W.
van Veen 7-6 6-2, D. Petitjean - P. Pracht
7-5 7-5. HEC2: D. van Veen - E. van Preen
6-1 6-3, M, Voskuil-Q. Mouthaan 6-2 6-1.
Isch Dagblad
nis Circuit ■Qy
^P°"s<v
Rahobank
L.J. SPORT
ALL - IN SPORTSTORE
PARFUMERIE DROGISTERIJ
cTVIAASDAM
SALON DE BEAUTÉ
Mercedes-Benz
NOTARISKANTOOR
Mr. H.H. Augstein
Wilhelminalaan 10
2405 ED Alphen aan den Rijn
Telefoon (0172)-49 15 94
Telefax (0172) - 49 56 32
