'Betuwelijn komt gemakkelijk vol'
Onrust in Bolivia aan vooravond verkiezingen
Roep om vaccinatie varkens komt wel erg laat
RVS
Waarom
schreeuwt u zo?
Feiten &Meningen
ZATERDAG 31 MEI 1997
152
COLUMN
Begin jaren vijftig gingen wij vanuit Maassluis met de
trein een enkele keer naar de Stad. We stapten uit op sta
tion Delftse Poort en liepen de lege. kale vlakte in waar la
ter de Lijnbaan zou verrijzen. In die leegte rezen enkele
ongeschonden gebouwen op en één van die gebouwen
werd gesierd door de levensgrote reclame van de RVS.
Een oude man met een hoge hoed en wandelstok, een ou
de vroutv met een paraplu. Een hondje. Allen op de rug
gezien.
Ik was er altijd weer diep van onder de indruk. Uiter
aard wees die man met zijn wandelstok naar de hemel,
naar de Here God. En tegelijkertijd wees hij ook naar die
huiveringwekkende letters RVS die. zo wist ik vrijwel ze
ker. betekenden: als je Jezus niet aanneemt als je verlosser
zul je later in de hel voor eeuwig Razen Van Smart.
Wat er in deze wereld ook veranderde: die prachtige
zwart-wit reclame van de RVS bleef gehandhaafd. Ieder
een die je erover spreekt, heeft er
herinneringen aan, heeft er als
kind met diep ontzag en warme
huivering naar gekeken. Mijn
vrouw bijvoorbeeld weet welis
waar niet die dat letters waarschu
wen voor het Razen van Smart
van de verdoemden, maar zij
heeft van kindsbeen af aan zeker
geweten dat dat hondje Fikkie
heet en dat die vrouw met haar
paraplu zich, behalve tegen de re
gen, ook wapent tegen die impo
sante hoedeman die zo dreigend
met zijn wandelstok zwaait.
En nu, opeens, is die indruk
wekkendste van alle reclames ver
vangen door een gevarieerd, ei
gentijds design. Zeker, enkele elementen zijn gebleven,
het parapluutje bijvoorbeeld, maar het is omgetoverd tot
een eigentijds parapluutje. Meer een parasolletje eigenlijk.
Kleurig, klein, zwierig. Het stramme, bejaarde echtpaar is
vervangen door een jolig, jong stel. Echter alleen al het feit
dat de reclame nu in pakkende kleuren is uitgevoerd,
maakt dat de tranen in je ogen schieten als je ernaar kijkt.
Waarom mocht die prachtige, huiveringwekkende, diep
ernstige RVS-reclame niet blijven? Waarom moest ook die
plaats maken voor zon laffe, kleurige, kinderachtige tra
vestie van dat onvergetelijke plaatje, dat waarschuwde en
troostte tegelijkertijd?
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het doet mij zo'n
pijn dat er niets overblijft van vroeger. De hoge, zware,
grote, logge kinderwagens van eertijds zijn vervangen
door gemakkelijk opvouwbare wandelwagentjes die zo in
de auto kunnen. Zo heel af en toe zie je nog een enkele al
lochtoon met zo'n ouderwetse mammoetkinderwagen lo
pen. en dan zou je zo'n hevig ingepakte vrouw stevig wil
len omhelzen.
Een paar jaar terug moest ik wachten op de bus bij een
grote sigarenwinkel. Om de tijd te doden bekeek ik aan
dachtig de uitgestalde dozen sigaren. Waarachtig, daar
waren, geheel onveranderd, nog enkele sigarenbandjes uit
mijn vroegste jeugd: Elizabeth Bas, Ritmeester, Agio. Wil
lem II, Karei I. Hofnar, Schimmelpenninck, fijn die ken ik.
Sindsdien passeer ik sigarenwinkels met een afgewend
hoofd, bang als ik ben dat ik, na één blik in de etalage, op
gefleurde, gestroomlijnde van eigentijds design voorziene
bandjes zal ontwaren.
Maar ja, wat te doen om die eigentijdse snertvertaling
van die indrukwekkende RVS-reclame niet te hoeven
zien? Wat schokkend dat zoiets prachtigs is gesneuveld!
Ik dacht toch zeker te weten dat zich in de treincoupé
slechts één andere reiziger bevond. Toch hoor ik die pas
sagier praten alsof hij iemand tegenover zich heeft zitten.
Je moet het niet pikken. Als het je niet bevalt, moet je dat
laten weten."
Toen ik de coupé binnenstapte, maakte de man een
normale indruk. Te jong om te dementeren, te gewoon
om plotseling de revolutie te prediken. Toch liegen de in
structies er niet om. „Desnoods sla je erop, als je maar
laat merken dat je het er niet mee eens bent."
De rust is wreed verstoord. Ik hoef niet per se een hele
trein voor mezelf te hebben, maar dit mysterieuze gedoe
hoeft voor mij ook niet. Van de luxe van het alleen reizen
heb ik één keer mogen genieten. In de trein van twee over
zes 's morgens van Leiden naar Heemstede-Aerdenhout.
Alleen een machinist en een conducteur, die ik pas ont
dekte toen ze bij aankomst even gingen luchten. Verder
was sprake van een privé-trein. Daarom kon ik er wel enig
begrip voor opbrengen dat die vroege rit door NS als 'on-
redabel' is afgekoppeld.
Maar om van de rit van half zeven 's morgens nu maar
meteen een spookreis te maken, gaat me te ver. Het mag
best wat drukker zijn, maar laten die andere reizigers er
dan wel voor uitkomen dat ze er zijn. Onbekend maakt al
onbemind. Dat geldt nog meer voor iemand die ook nog
eens onzichtbaar is.
Het geschreeuw neemt intussen zodanig toe dat ik be
sluit het niet langer te pikken. De 'twee' blijken de eerder
gesignaleerde man te zijn en een mobiele telefoon die hij
door zijn hoofd lijkt te willen persen. Willen jullie wat rus
tiger praten? Geen reactie. Ik herhaal de vraag. De man
schreeuwt gewoon verder.
Hoe pak je zoiets aan? Roken is op veel plaatsen verbo
den. Bijvoorbeeld in sommige treincoupés. Maar mobiel
bellen mag overal. Op straat, op het toilet of in een restau
rant waar de merkwaardigste gasten aan tafel blijk moe
ten geven van hun belangrijkheid. En dan niet op gepaste
wijze, maar altijd zo luidruchtig mogelijk. Tegen mobiele
telefoons praat je immers niet, maar schreeuw je. Wie
zich ook aan de andere kant bevindt.
Even heb ik de hoop gehad dat deze situatie drastisch
zou gaan veranderen nu het mobiele netwerk Libertel met
een handleiding komt: Mobieliquette, vermakelijke verha
len over de etiquette van het mobiel bellen. Woensdag
wordt het gepresenteerd bij de opening van het hoofd
kantoor van Libertel in Maastricht. „Ja, dat klopt", laat
een woordvoerder van het bedrijf me daags na de onver
kwikkelijke treinreis weten. De man staat me rustig te
woord, dus zal net als ik waarschijnlijk een ouderwetse,
maar degelijke hoorn aan zijn oor heb hangen.
„U moet niet te veel van dat boekje verwachten hoor",
zo stelt hij me verre van gerust. Ik hoop voor hem dat hij
zijn bedrijf op andere momenten beter verkoopt. „Het is
allemaal wat gekscherend bedoeld. Het is niet zo dat er in
staat dat u daar wèl en daar niet mag bellen. Wij entame
ren alleen de maatschappelijke discussie.
Van Libertel zijn dus geen bordjes te verwachten met
het opschrift 'Verboden mobiel te bellen'. Een bakker
loopt ook niet voorop in een demonstratie tegen het con
sumeren van brood.
Mijn medepassagier lijkt de etiquette op het perron te
hebben achtergelaten. Mobiel of niet. Hij schreeuwt ge
woon verder in zijn draagbare telefoon. Daarom besluit ik
om mijn eigen volumeknop ook maar wijd open te draai
en. Dat heeft succes. Na enkele minuten zit ik eindelijk op
zijn golflengte. Verbaasd wendt hij zich tot mij: „Waarom
schreeuwt u zo?"
JAN PREENEN
Eindelijk lijkt het er dan van te ko
men: een fokverbod voor varkens in
de door de varkenspest getroffen ge
bieden. Lang heeft landbouwminister
Van Aartsen geaarzeld, ondanks alle
aanbevelingen van deskundigen en de
onaanvaardbare wetenschap dat nu
enkel wordt gefokt voor de vernieti
ging. Het ombrengen van 500.000
piepjonge biggen heeft nauwelijks
verlichting gebracht. De pest werd er
niet minder om. Alleen de noodzaak
voor structurele maatregelen werd er
nog eens mee onderstreept.
Van Aartsen heeft zich bij alles wat hij
deed gesteund geweten door een ta
melijk dociele Tweede Kamer. Zelden
zullen bewindsman en Kamerleden zo
eensgezind zijn opgetrokken. In tijden
van echte crisis wordt volgens een on
geschreven code niet al te veel gehak
ketakt in de politiek. Dat komt later
wel, als de crisis bedwongen is. Rege
ringspartijen en oppositie wensten de
minister niet al te hard te vallen op zijn
beleid. Niet verwonderlijk, want Van
Aartsen deed precies wat WD, D66 en
CDA wilden: zachtjes aan, met kleine
stappen. De roep van PvdA en de link
se oppositiepartijen om de beuk er in
te gooien via een fokverbod, werd afge
wezen.
Inmiddels is duidelijk dat met die
'zachte' aanpak geen oorlog te winnen
valt. Zelfs de WD, tot nu toe tegen elke
maatregel die de varkensboeren on
welgevallig is, begint te schuiven in zijn
opvattingen. Steeds werd, net als par
tijgenoot Van Aartsen aldoor deed, ge
wacht op een duidelijke vermindering
van het aantal pestgevallen. Nu met
217 gevallen steeds duidelijker wordt
dat het nog zeker tot volgend jaar
duurt voordat de pest verdwenen is,
draait ook de WD bij.
Maar ook beginnen de eerste scheuren
in het front van kabinet en Kamer zich
af te tekenen. Waar Van Aartsen een
fokverbod wil, daar geven WD, D66 en
vermoedelijk ook het CDA vooralsnog
de voorkeur aan inenting van de var
kens met het zogenoemde 'marker-
vaccin', waarvan deze krant enkele
maanden geleden het bestaan onthul
de. I nenten tegen pest mag officieel
niet binnen de Europese Unie, omdat
niet duidelijk is of de antistoffen die de
varkens daarop aanmaken, nu van de
pest zijn of van het vaccin. De varkens
zijn dus onverkoopbaar.
Het in Nederland ontwikkelde marker-
vaccin is wel direct herkenbaar. Rede
nen tot een verbod zijn er dus niet
meer. Inenten, roepen VVD en D66 nu
in koor. Het zou natuurlijk mooi zijn
geweest.als die twee partijen dat een
paar maanden geleden even hard had
den geroepen. Aansporingen om in
Europees verband keihard te werken
aan opheffing van het vaccinatie-ver-
bod werden, ook door Van Aartsen, in
wandelpastempo opgevolgd. Dat was
immers iets voor de langere termijn.
De pest vroeg maatregelen die op korte
termijn effect hadden. Want zolang
zou het toch niet duren?
DUUR BETAALD
Dat korte-termijn-denken wordt nu
duur betaald. Uitzicht op opheffing
van het verbod is er voorlopig niet. Alle
maatregelen tot nu toe lijken ingege
ven door de gedachte dat de pest van
zelf wel zal overgaan. Pestvarkens wer
den geslacht, verdachte bedrijven ge
ruimd en biggen gedood om de over
volle stallen wat lucht te bieden. Lap
middelen, met weinig effect op de var
kenspest zelf.
Nu de geesten wel rijp zijn voor een ef
fectievere bestrijding, tonen WD en
D66 zich plotseling wat minder dociel.
Het schrikbeeld van een fokverbod,
waarmee de lopende-band-fabricage
van varkens zeker vier maanden
stilgelegd, brengt het D66-kamerl
Veer er zelfs toe vaccinatie 'erdoc
drukken'. Met een stijgend tekort
varkensvlees moet Europa ook d<
accineerde vlees uiteindelijk wel
cepteren, denkt hij. Van Aartsen t
er echter niets voor 'Brussel' voor
hoofd te stoten en blijft werken a;
ficiële goedkeuring van vaccinatii
die tijd is een fokverbod de enige
Kortom, de verdeeldheid neemt t
naarmate de maatregelen impopi
der worden. Zolang dat snelle bes
vorming niet in de weg staat is da
geen probleem. Maar als het leidt
ook maar één dag uitstel in een a
quate aanpak van de varkenspest
wijst dat opnieuw het falen van d«
litiek, die in deze kwestie al teveel
sen liet liggen.
DEN HAAG KOOS VAN WEES
Indiaanse vrouw gooit hoge ogen voor presidentschap
De algemene verkiezingen in Bolivia
die morgen worden gehouden, zijn al
weken aanleiding voor grote onrust in
het land. Met harde hand probeert de
politie op straat demonstrerende arbei
ders en jongeren in het gareel te hou
den. Er worden stenen gegooid, blok
kades opgeworpen en wederzijds aan
vallen uitgevoerd. De acties zijn opge
ëist door de 'stadsguerrilla' bestaande
uit leraren die toebehoren aan de
Trotskistische Revolutionaire Arbei
derspartij (POR). Zij willen van de rege
ring een salarisverhoging en een her
ziening van het privatiseringsproces en
andere structurele hervormingen.
Binnenskamers is eveneens een harde
strijd gaande: die om het president
schap. Verschillende politieke partijen
voeren sinds enige tijd een zogenaam
de 'vuile oorlog'. Van de vijf belangrijk
ste partijen zou iedereen corrupt zijn,
of een verbintenis hebben met of de
vroegere militaire junta, of de drugs
smokkel hebben.
Elkaar concurrerende politici putten
zich uit in beschuldigingen en smade
lijke beledigingen, zonder nog tot toe
komen aan het programma waarmee
zij Bolivia, een van de armste landen in
Centraal Amerika, weer op de been
willen helpen.
Drie miljoen Bolivianen van boven de
achttien jaar kiezen morgen voor vijf
jaar een nieuwe president, vice-presi
dent en 157 parlementariërs. De huidi
ge president Gonzalo Sanchez de Lo-
zado mag zich niet nogmaals verkies
baar stellen.
Favoriet in de peilingen is de Aima-
raanse, Indiaanse kippenfokster en
talkshowpresentatrice Remedios Loza
van de populistische partij Conciencia
de Patria (Geweten van het Vaderland).
Loza, een elegante Indiaanse met tra
ditionele omslagdoek en Boliviaanse
bolhoed, is zeker van haar overwin
ning. Sinds de dood van Carlos Palen-
que, leider van de Condepa, heeft de
partij volgens Loza nationale ruggen
steun gekregen. „In dit land van idasse-
justitie en racisme ten opzichte van de
Indiaanse bevolking zal onze triomf
een grote verrassing voor iedereen
zijn", zei de kandidate. „Hier hebben
wij 500 jaar op gewacht. Het is een be
langrijke sprong vooruit voor ons volk
en voor de Boliviaanse vrouw, die altijd
onderdrukt en gediscrimineerd is."
Onlangs kregen 528 inheemse ge
meenschappen legale status in Bolivia
na 170 jaar in de politieke schaduw te
hebben geleefd. De nieuwe wet is on
derdeel van presidents Sanchez Lo-
zada's hervormingsprogramma en een
van de meest spectaculaire verworven
heden tijdens zijn bewind.
DICTATOR
Remedios Loza zou een voorsprong
hebben op grote kanshebber, de con
servatieve kandidaat van de Nationa
listische Democratische Actiepartij, ex-
dictator Hugo Banzer (71). Banzer re
geerde zeven jaar lang (1971-1978) met
ijzeren vuist over Bolivia. Hij liet een
spoor van martelingen, moorden en
verdwijningen, na toen hij tijdens een
staatsgreep het land werd uitgezet.
Nu is Hugo Banzer Suarez terug en
presenteert zich als een overtuigd de
mocraat. Volgens hem is het machts
misbruik van zijn regering 'nogal' over
dreven. Bovendien is het hoog tijd 'de
armen te helpen'. Maldo Albarracin,
president van een mensenrechtenorga
nisatie, zei dat het regime van Banzer
een van de bloedigste en verschrikke
lijkste was geweest tussen 1964 en
1982. Hij wordt vergeleken met de Chi
leense generaal en dictator Augusto Pi
nochet.
Jorge Quiroga, een 37 jaar oude voor
malige IBM-medewerker en minister
van financiën in het vorige kabinet,
dingt eveneens mee naar het leider
schap, maar maakt volgens de peilin
gen iets minder kans. Allemaal beloven
zij de armoede in het land te zullen be
strijden, verbeterde ziekenzorg en
scholing voor de inheemse bevolking.
De verschillen liggen vooral in hoe zij
deze hervormingen willen doorvoeren.
Bijna eenderde van de kiezers heeft
nog geen uitgesproken voorkeur. Het
ziet er naar uit dat niet één kandidaat
een absolute meerderheid zal behalen,
wat betekent dat het Congres een pre
sident kiest uit de twee kandidaten met
de meeste stemmen. Banzer behoorde
in 1985 tot de twee winnaars maar ver
loor in het Congres.
Even zag het ernaar uit dat het Electo
raal Orgaan (CNE) de verkiezingen uit
zou stellen, of zelfs helemaal ongeldig
zou verklaren. Het CNE duldde geen
verdere verdachtmakingen toen zij ook
in de 'vuile oorlog' betrokken werden
op verdenking van partijdigheid. Het
CNE verbood namelijk een propagan
da-spot waarin de ex-dicator Banzer
op één lijn werd gezet met voormalig
president Luis Garcia Méza, hoofdrol
speler in een rampzalige Boliviaanse
regering.
DRUGSSMOKKEL
Inzet van de 'oorlog' was een foto in
1981 gepubliceerd door het Braziliaan
se tijdschrift Istoè, waarop de huidige
president naast ex-burgemeester Car-
meo Cuèllar staat van het Movimiento
Nacionalista Revolucionario, nu gevan
gen wegens drugssmokkel. Minister
van binnenlandse zaken, Victor Hugo
Canela zou met bewijzen zijn gekomen
dat Hugo Banzer Cuèllar in bescher
ming heeft genomen. Banzer beweert
dat hij dit thema 'al velen malen is op
gehelderd', maar beloofde desalniette
min een 'grondig onderzoek'. Twee
weken geleden werd het vertrouwens-
conflict echter weer opgelost.
De Organisatie van Amerikaanse Sta
ten (OEA) sprak donderdag tevred
een communique over de 'dialoop
met het oog op morgen tussen de
schillende partijen was ontstaan.!
verhoudingen zijn volgens de OEI
daardoor 'gekalmeerd' en minder
spannen'.
Ook het conflict tussen de om zijn
strijdlust internationaal bekende
de vakbond COB en president San!
de Lozada is in iets rustiger vaanvi
gekomen. Vakbondsleider EdgarR
rez beëindigde donderdag na 24 d
zijn hongerstaking. Hij en zes andi
vakbondsmannen dreigden in con
raken.
President Gonzalo Sanchez de Lot
zei deze week nog dat hij 'onder-gi
enkele voorwaarde het hoofd zal b
gen voor dergerlijke tactieken', m<
kwam later toch tot een akkoord n
het COB door tussenkomst van de
tholieke kerk.
Wilde Sanchez de Lozada aan tafe
gaan zitten met de protesterende!
ders dan moesten zij eerst belover
de dag van de verkiezingen elke p:
testdemonstratie af te lasten. Hetl
ging op die voorwaarde in. De reg«
moet nieuwe voorstellen doen ovt
noodzakelijke salarisverhogingen
arbeider in Bolivia verdient nu ho:
derd gulden per maand.
MEXICO-STAD KATRIEN GOTTLIEB
Annemarie Jorritsma wil spoorweg nog graag als minister openen
Al acht jaar worstelt politiek Den Haag met de aanleg van de Betuwelijn, de veelbesproken goederenweg van Rot
terdam naar Duitsland. Er lijkt nu eindelijk schot in te komen. Minister Annemarie Jorritsma van verkeer en water
staat geeft dinsdag in de Europoort het officiële startsein voor het werk aan de Rotterdamse Havenspoorlijn. Deze
goederenverbinding tussen Maasvlakte en Waalhaven geldt straks als het 'voorland' van de Betuwelijn, waarvan de
aanleg in 1998 zou moeten beginnen. De WD-bewindsvrouw is optimistisch over de kansen van het spoor, zeker
als middel tegen de files die de Randstad en vooral de regio rond Rotterdam dreigen te verstoppen. „Financiers,
verladers en vervoerders zijn bereid mee te doen, het gaat echt de goede kant op."
„Ik zie dit zeker als een mijl
paal," zegt Annemarie Jorritsma
over het begin van het werk aan
de Havenspoorlijn in Rotter
dam. Volgens de minister van
verkeer en waterstaat geldt de
aanpak van de goederenverbin-
ding tussen de Maasvlakte en
de Waalhaven (verdubbeling en
elektrificatie) als een eerste stap
op weg naar de Betuwelijn.
„Het is hoog tijd dat dat gedeel
te wordt verbeterd. De procedu
res los staan van elkaar maar de
relatie is erg groot. Zonder Be
tuwelijn hadden we nooit zo
fors in het Havenspoor geïnves
teerd."
De minister meent dat het met
de Betuwelijn ondanks alles
toch nog vrij vlot is gegaan.
„Het begon in 1989 met een ro
de streep op de kaart. Nu kun
nen we vaststellen dat het voor
een dergelijk groot project toch
nog in een buitengewoon hoog
tempo wordt uitgevoerd."
Er zijn bij de plannenmakerij
zeker fouten gemaakt, geeft Jor
ritsma grif toe. „De grootste
strategische fout was de lijn Be
tuwelijn te noemen. Was dat de
A 15-lijn geweest, dan had dat
psychologisch heel anders uit
gepakt. We hebben communi
catieve fouten gemaakt. Die zijn
door het ministerie ook onder
kend. Ook werd de NS op pad
gestuurd zonder actueel materi
aal. We hebben er veel van ge
leerd. Bij de HSL en andere pro
jecten, maar ook bij de Betuwe
lijn zelf gaat dat nu beter."
Hoewel de Raad van State zich
nog moet buigen over bijna
tweehonderdbezwaarschriften
tegen het zogeheten tracébe-
sluit voor de Betuwelijn, ziet
Jorritsma alleen nog 'Weine
beertjes' op de weg. „Met een
aantal gemeenten en individu
en zijn we nog bezig, maar gro
te problemen zijn er niet meer."
De aankoop van grond langs
Volgens minister Jorritsma is de presentatie van de Betuwelijn psychologisch verkeerd geweest. Wanneer de goederenspoorweg was vernoemd
naar de autosnelweg A.15 ernaast, had het project minder protest opgeroepen, meent zij. Nu ligt het accent zwaar op de landschapsaantasting. De
actiegroepen willen de goederenspoorweg onder de grond hebben, of anders helemaal niet. Bij Schelluinen maakten ze in 1993 alvast een symbo
lisch begin met de tunnelbouw. foto anp cor de gock
het spoor is inmiddels begon
nen. „Daar gaan we mee door.
Soms gaat minnelijk schikken
moeizaam, omdat veel mensen
tot het laatste moment wach
ten. Als het besluit straks onher
roepelijk is, zal dat gemakkelij
ker gaan."
De minister laat weten dat de fi
nanciering van het miljarden
project rond is. „Behalve het
private deel dan. Er komt straks
een participatiemaatschappij
met derden, die de lijn gaat ex
ploiteren. Ik verwacht dat het
exacte model eind dit jaar hel
der is." Jorritsma zegt 'zeker
niet pessimistisch' te zijn over
de toekomstmogelijkheden van
de 160 kilometer lange spoorlijn
door Nederland. „We krijgen
die Betuwelijn gemakkelijk vol.
Financiers, verladers en trans
porteurs zijn bereid mee te
doen. Ik ken traditionele weg
vervoerders die graag op het
spoor willen. Het vervoer van
containers groeit, NS Cargo is al
een eind op de rail. Ook andere
partijen willen, het is nu wach
ten op verschillende aanbie
ders."
Ook Europees gezien zit het
spoorverkeer in de lift, meent -
Jorritsma. Er wordt hard ge
werkt aan zogeheten Freight
Freeways in Europa, 'corrii
waarin het goederentransp
vrij baan krijgt. „De komer
maand hopen we voortgai
kunnen maken, zodat Rott
dam en Hamburg/Bremer
goede verbinding met Itali
gen. Ook in landen als Dui
land, Oostenrijk en Zwitsei
zie je dat er iets gaande is.'
Een nieuw project dat het j
derenvervoer over de railsI
oppeppen is een rechtstree
spoorverbinding tussen de
vens van Rotterdam en An|
pen. Die verbinding heeft a
eens op een plankaart gesti
maar is weer geschrapt. Vol
Jorritsma moet deze 'goede
11', die op het rangeerterrei
Kijfhoek bij Heerjansdamm
aansluiten, weer op de kaari
denkt binnenkort met een?
die te beginnen naar een tri
voor deze noord-zuid-verbi
ding.
De Betuwelijn gaat volgens
laatste schattingen meer da
negen miljard gulden koste
Als de spoorlijn geschikt w
gemaakt voor 'double stad'
(goederentransport met t\s|
gestapelde containers) zou)
de lasten toch weer omhoo
gaan. Volgens de minister!
de capaciteit vrijwel worde
verdubbeld 'met een relatir
kleine investering'. Voor de
lektunnel onder de Oude It
en de Sophiatunnel onderi
Noord bij H.I. Ambacht ise
geld uitgetrokken om die va
bindingen te verbreden. Mi
lijk volgen later nog de tuit
onder de Giessen in de Alb!
serwaard en onder het Pan
densch Kanaal bij Zevenaa:
„We maken double stack it
der geval niet onmogelijk.!
spoor leg je immers aan vo
meer dan honderd jaar."
ROTTERDAM GERT ONNINK