'Een showbizzjasje past mij niet'
Cultuursteden zoeken 't vergeefs hogerop
Slaapverwekkende
navelstaarderij
Ontroerend requiem voor Meelfabriek
Leiden
«7
g£|
Cultuur&Kunst
Rotterdamse
Opera is
failliet
culturen
ZATERDAG 24 ME! 1997
941
CHEF JAN RIJSDAM, 071-53564
Vijf nominaties Gouden Strop
abcoude» De jury voor de verkiezing van de Gouden Strop 1997,
de prijs voor het beste Nederlandstalige misdaadboek, heeft
voor de verkiezing vijf titels genomineerd. Het zijn Geweten van
René Appel, Zwavel van Conny Braam, De kracht van het Vuur
van Bob Mendes, De Bank van Paul Stather (auteursnaam voor
Hugo Verdaasdonk) én Een keel van Glas van Peter de Zwaan.
Het winnende boek wordt op 18 juni bekendgemaakt, in de
voorlaatste week van de Maand van het Spannende Boek. De
prijs bestaat uit een geldbedrag van 25.000 gulden.
'Schrijvers van Nu' in de X
leiden Serge van Duijnhoven en Ronald Giphart komen dins
dag 27 mei naar cultureel centrum de X met een programma
waarin ze de verlangens en het levensgevoel van de huidige ge
neratie verwoorden. Voor de pauze dragen de schrijvers voor uit
eigen werk en is er ruimte voor vragen en discussie. Na de pauze
houdt Giphart een korte voordracht en sluit van Duijnhoven af
met een performance op muziek van dj Dano. Het programma
begint om 20.30 uur.
Draaiorgeldag in Openluchtmuseum
arnhem» Draaiorgels, pianola's en pierementen staan morgen te
pronk in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. Alle
muziekinstrumenten spelen op gezette tijden. Veel van de aan
wezige pierementen zijn officiële monumenten. Een groot aan
tal van de instrumenten in het Openluchtmuseum speelt uitslui
tend op die dag.
Schrijver Kader Abdolah in de Burcht
leiden Schrijver/publicist Alexander Bakker praat donderdag 29
mei in de Leidse sociëteit de Burcht met de Iraanse schrijver Ka
der Abdolah. Abdolah vertelt onder meer over zijn ervaringen in
Iran. Aanvang 20.15 uur.
Nederland stuurt Elvis goud en platina
memphis» Zestien gouden en platina platen gaan in augustus op
het vliegtuig naar Graceland. Ze worden naar het landgoed in
Memphis gebracht ter gelegenheid van de twintigste sterfdag
van Elvis Presley, op 16 augustus. In zijn voormalige woonhuis
wordt die dag massaal stilgestaan bij het overlijden van de ster.
De gouden en platina platen zijn behaald na de dood van Elvis.
De platen krijgen een plaatsje in een kamer in Graceland.
Een nieuwe herfst van Boudewijn de Groot
recensie maxim bezembinder
Een nieuwe herfst - Boudewijn de Groot.
Gezien: 23/5, Stadsgehoorzaal, Leiden.
In de jaren zestig was hij de
Marco Borsato van zijn tijd.
Dertig jaar later staat Boudewijn
de Groot weer op de planken,
ter promotie van zijn niet meer
zo nieuwe cd 'Een nieuwe
herfst.'
'De eenzame fietser', 'Als de
rook om je hoofd is verdwenen',
'Testament' en nog een hele la
ding nummers die onlosmake
lijk aan de roemruchte jaren
zestig zijn verbonden, kwamen
uit zijn pen. Maar ook 'Malle
Babbe', de hit van Rob de Nijs,
en 'Annabel' zijn van deze com
ponist. Meestal geschreven sa
men met tekstschrijver Len-
naert Nijgh.
Het is triest dat ieder nieuw
nummer van Boudewijn de
Groot, deze nummers nooit zal
evenaren. Klassiekers zijn het
geworden, al was het alleen
maar vanwege de sentimentele
toevoeging die de historie nu
eenmaal toekent. Hij moet dit
zelf onderkend hebben, getuige
zijn pogingen om in een musi
cal en een toneelstuk aan de
bak te komen, niet zonder suc
ces overigens. Maar toch lijkt de
zangcariere te trekken.
De Leidse Stadsgehoorzaal
bereidde de zanger in elk geval
Lori Spee zingt repertoire Herman van Veen
een bijzonder enthousiast ont
haal. Het publiek had van te vo
ren al besloten dat dit een top
avond zou worden. Als men
echt geluisterd zou hebben, was
opgevallen dat het wel heel vlak
was wat er op het toneel ge
beurde. Zijn stem heeft aan
kracht nog niets ingeboet, maar
de strakke regie zorgde ervoor
dat de muziek nergens spran
kelde. Nummers liepen onge
merkt in elkaar over, alleen uit
elkaar te houden door het ge
klap van het publiek. 'Een nieu
we herfst' blijkt te bestaan uit
op muziek gezet proza, met na
me met de liefde als onderwerp.
Een vergelijking met de teksten
van Toon (Hermans) dringen
zich onweerstaanbaar op. Op
een andere manier gebracht,
maar met een gelijke mate aan
diepgang. Pas ver na de pauze,
en dan met name in het akoes
tische gedeelte, kwam Boude
wijn de Groot uit de verf, en
brak een glimp door van de der
tig jaar geleden zo succesvol
zanger.
Als terugblik bezat het con
cert misschien historische
waarde, als geheel was het ech
ter slaapverwekkende navel
staarderij. Misschien dat een
musical bij Joop van den Ende
iets voor Boudewijn de Groot is,
als popzangers hebben zijn
zoons inmiddels het estafet
testokje krachtig overgenomen.
De zoetgevooisde klanken
van Lori Spee en de poëti
sche overpeinzingen van
Herman van Veen hebben
op het eerste gezicht wei
nig overeenkomsten. Toch
is de band tussen de twee
artiesten erg nauw. Op
haar nieuwste album 'Pro
mises' zingt Lori Spee na
melijk Engelstalige varian
ten van liedjes van Van
Veen.
amsterdam berrit de lange
De afgelopen jaren is een mooie
artistieke relatie opgebloeid tus
sen de Amerikaans-Nederland
se zangeres Lori Spee en de
clowneske poëet Herman van
Veen. De. band ontstond zo'n
vijf jaar geleden toen Van Veen
bezig was met de voorbereidin
gen van de Engelstalige jubile-
um-cd You Take My Breath
Away. Hij vroeg Lori Spee om
zijn teksten te vertalen in per
fect Engels. In 1994 en 1995
toerde Van Veen een paar we
ken door de Verenigde Staten,
met Spee aan zijn zijde. „Ik was
altijd al een bewonderaar van
Herman, maar kende niet zijn
gehele repertoire", zegt Spee.
,,Maar het was een groot feest
om zijn liedjes te vertalen. We
bleken op dezelfde golflengte te
zitten. Omdat Herman vrijwel
dagelijks dingen aan zijn pro
gramma verandert, vroeg hij mij
met hem mee te reizen als een
soort Amerikaanse coach."
Spee is bijna een jaar inten
sief bezig geweest met de verta-
ling van Van Veens repertoire.
„Het was heel erg moeilijk,
maar tegelijkertijd een grote uit
daging om zijn mooie poëtische
teksten net zo mooi en poëtisch
te laten klinken in het Ameri
kaans. De kunst is om de liedjes
te laten zoals ze zijn, niets we
zenlijks te veranderen aan de
inhoud. Tijdens het schrijfpro
ces werden het eigenlijk steeds
meer mijn eigen liedjes. Her
man merkte'dat ook en zei: 'Nu
wil ik graag dat jij van mijn lied
jes jouw liedjes maakt'."
Zo ontstond dus de cd Promi
ses, Lori Spee Sings Herman
van Veen. Van klassiekers als
Rozegeur, Dat Tedere Gevoel en
Weet Je Nog maakte Spee Pro
mises, A Certain Tenderness en
Do You Remember. En ook van
de hit Anne maakte Spee haar
Lori Spee: „Het is niet makkelijk liedjes te vertalen zonder de inhoud en essentie aan te tasten. Ik geef het iedereen te doen.'
eigen versie.
De zangeres nam de liedjes
op in een studio in Florida, on
der auspiciën van arrangeur
Lester Mendez, die onder meer
werkte met popgrootheden als
Gloria Estefan en Julio Iglesias.
„Ik wilde iemand die de nodige
afstand kon bewaren, die zowel
Herman als mij niet kende. Zo
kon ik de liedjes volledig eigen
maken en ze met prachtige ar
rangementen loskoppelen van
de originelen." Op Promises
prijkt ook Butterfly, waarvoor
Lori Spee de tekst en muziek
zelf schreef, de titelsong voor de
film De Nachtvlinder die Her
man van Veen eind 1997 uit
brengt.
Haar laatste volledig eigen al
bum schreef Lori Spee in 1994,
Inside The Walls of Love. Het al
bum bracht haar niet de roem
die zij mocht smaken in de ja
ren tachtig, toen ze hits scoorde
met nummers als How Many
Times en ze twee Edisóns ont
ving, onder meer voor haar de
buutalbum Behind Those Eyes.
In 1983 viel haar zelfs de Pall
Mali Export Prijs ten deel voor
haar gehele oeuvre. De van ori
gine Amerikaanse Lori Spee
werd een bekende Nederlander.
Spee zegt die hoogtijdagen
niet te missen. „Ik ben nooit uit
geweest op dat succes, het over
kwam mij gewoon. Op een ge
geven moment werd het teveel
en moest ik dingen gaan doen
waar ik niet meer achter kon
staan. Toen heb ik mij terugge
trokken. Dat betekent overigens
niet dat ik niet bezig geweest
ben. Ook al sta ik niet in de
spotlights, mijn carrière houdt
mij 24 uur per dag bezig. Soms
moet ik mijzelf de discipline op
leggen om ook daadwerkelijk
achter de piano te gaan zitten.
Daarbij ben ik ook nog eens een
perfectionist. Als ik niet met
hart en ziel in een liedje geloof,
wordt het niet eens afgemaakt.
En ja, dan is het logisch dat ik
niet zo heel veel produceer."
In oktober gaat de zangeres
op toernee langs de Nederland
se theaters en er zijn zelfs plan
nen voor optredens haar moe
derland Amerika. „Ik heb niet
de ambitie om te zeggen: ik ga
Amerika veroveren. Daarvoor is
het land veel te groot en moet je
geld en ambitie hebben voor
tien. Bovendien past het 'show
bizzjasje' dat zoveel Amerikaan
se artiesten aanhebben mij niet.
Veel te glad en gestreken. Maar
het lijkt me heerlijk om in clubs
te spelen voor een Engelstalig
publiek, om te zien hoe mensen
voor wie het hun moedertaal is
op mijn teksten reageren."
Of Promises haar hernieuwde
roem zal brengen is even af
wachten, maar zelf staat Spee
volledig achter haar 'geleende'
repertoire. Op de kritiek dat het
wel erg makkelijk is liedjes van
iemand anders op te nemen re
ageert zij laconiek. „Het is niet
makkelijk liedjes te vertalen,
zonder de inhoud en essentie
aan te tasten. Ik geef het ieder
een te doen."
rotterdam gpd
De Stichting Rotterdamse
Opera (SRO) is failliet. Haai
meest recente productie,
'Roméo et Juliette' van Gou-
nod, is tevens haar
geworden.
'Roméo et Juliette' stond in
januari 1996 drie maal op de
planken van Theater Zuid.
plein. Ondanks extra subsi
dies van de gemeente Rotter,
dam (80.000 gulden) en dt
Rotterdamse Kunststichting
(25.000 gulden) om het total
begrotingstekort van lll.OOt
gulden voor deze productii
te dekken, bleek de stichting
niet in staat aan haar finan
ciële verplichtingen jegens
haar medewerkers te vc
doen. Zes musici wachten
maanden tevergeefs op hun
loon; twee van hen stapten
naar de vakbond voor musi
ci, de Koninklijke Nederlani
se Toonkunstenaars Veren
ging, om het faillissemei
van hun werkgever aan
vragen.
Mr. G.F. Kortooms, juris
voor deze vakbond, behan
delt de aanvraag maar kaï
nog niet veel zeggen ove
hoe de vork nu precies in di
steel steekt. „Ik moet no|
met een aantal betrokkenen
spreken. Het enige wat ik op
dit moment kan zeggen is
dat de Rotterdamse Open
destijds vrolijk met die pro
ductie van start is gi
terwijl de RKS de subsidie
aanvraag gedeeltelijk had af
gewezen. Daar heeft de Rot
terdamse Opera toen be.
zwaar tegen aangetekend
maar men heeft het ant
woord niet afgewacht en
gewoon aan de gang g
gaan."
Voorzitter Nipius van dt-
SRO wil nog geen uitgebreid
commentaar geven, maai
eerst vergaderen met het be
stuur van de stichting.
Verkeersknooppunt Leiden Centrai
Veranderingen bij Plesmanrotondi
toneel
recensie susanne lammers
'Kingcorn' door Theatergroep Hollandia.
Regie: Floor Huygen. Spel: Bert Luppes.
Gezien: 21/5, voormalige Universiteitsbi
bliotheek/Rijksherbarium, Leiden. Nog te
zien: 25/5 (première), 26/5 en 28/5 t/m
1 /6, aldaar.
Kingcom is het portret van de
laatste arbeider van de Leidse
Meelfabriek. Samuel Kukler is
sinds 1988 de enige die nog da-,
gelijks rondloopt in het verlaten
gebouw aan de Zijlsingel. De
gesprekken die journalist Lex
Bohlmeijer voerde met Kukler,
die al 48 jaar voor de Meelfa
briek werkt, werden door Eric
de Volder tot een grote mono
loog ingedikt.
Hij vertelt over zijn loopbaan
- van aftapper tot beheerder -
en over de fabriek, maar King
corn is geen statiefoto. Het is
een kiekje van Bram in zijn
daagse werkkloffie. Hij praatte
wel, maar veel vertellen wilde
hij zo te horen liever niet. De
manier waarop hij telkens de
interviewer van zich af probeert
te schudden ('Ik heb je genoeg
verteld'), het nuchter recapitu
leren van eerder vertelde ge
beurtenissen, het uitwringen
van de laatste druppels, spreken
wat dat betreft boekdelen. En
ongemerkt geeft hij daardoor
toch meer prijs dan alleen de
geschiedenis van de Meelfa
briek.
Het levensechte portret dat
Bert Luppes van Bram oproept,
is levensecht juist door het ont
breken van bepaalde dingen.
Om te beginnen is de spreekstijl
verre van gepolijst. Geen zin is
volzin, de taal heeft het naturel
van de ongeoefende spreker. Je
kijkt naar een nagespeelde do
cumentaire. Eerst irriteert dat
een beetje, maar door de liefde
volle aanpak en het meesterlijk
ingeleefde spel van Bert Luppes
houdt het op te kriebelen.
En de Meelfabriek zelf, de an
dere hoofdrolspeelster, ont
breekt, want voor het spelen op
die locatie werd geen toestem
ming gegeven. Dat is niet per se
een nadeel: de op een formica
tafeltje en stoeltje na kale zolder
is misschien wel beter in staat
de zinloosheid van het onder
houden van een fabriek-buiten-
dienst te laten zien dan het ge
bouw zelf. Dat de vertrekken
van de voormalige directie nog
steeds gestofzuigd moeten wor
den, dat de kapotte raampjes
vervangen moeten worden, de
absurditeit daarvan komt beter
over als het gebouw zelf niet di
rect zijn weerbarstige charme
laat voelen.
Zoals het vermoedelijk verteld
is, zo vertelt Bert Luppes het
ons. Aanvankelijk een beetje
wantrouwend, allengs ontdooi
end, om uiteindelijk weer terug
in zijn schulp te kruipen. Nuch
terheid en aanvaarding van het
leven zoals het komt zijn de op
vallendste trekken van Bram.
Een portret, zeker, maar ook
een ontroerend requiem voor
de Meelfabriek.
Holland Festival
verkoopt goed
amsterdam anp
De kaartjes voor het Hol
land Festival worden goed
verkocht, beter dan vorig
jaar. In 1996 waren er an
derhalve week voor de ope
ning 30.000 kaarten ver
kocht, nu zijn er al 38.500
besteld.
De organisatie heeft geen
idee hoe het komt. Omdat
het het vijftigste festival is,
zijn de bespreekkosten met
een tientje verlaagd naar
vijf gulden. Maar of dat de
reden is, durft niemand te
zeggen.
In totaal zijn er 89.000
kaartjes verkrijgbaar. De
opening is op 31 mei met
'Een Middernachtsdroom',
een theatrale versie van
Felix Mendelssohn Barthol-
dy's gelijknamige toon-
beeldmuziek door het Or
kest van dë Achttiende
Eeuw onder leiding van
Frans Brüggen.
De openingsavond is zo
goed als uitverkocht. Voor
vrijwel alle andere voorstel
lingen in het kader van het
Holland Festival zijn nog
wel kaarten beschikbaar.
De NOS zendt het begin
van het festival op zater
dagavond 31 mei live uit op
TV2. Verder zal Radio 4 re
gelmatig rechtstreeks aan
dacht besteden aan het fes
tival.
'Cultuursteden' willen vaak te veel. Een
jaar lang aantrekkelijke evenementen
organiseren om het imago van de stad te
verbeteren, toeristen binnen te halen en
de eigen bevolking 'cultuurbewuster' te
maken. „Men wil scoren, ineens een
plek op de wereldkaart krijgen," zegt so
ciologe Letty Ranshuysen, die de afgelo
pen jaren de effecten van Zuid-Holland
se 'cultuursteden' onderzocht. „Maar
middelgrote steden als Dordrecht, Delft
en Gouda kunnen nooit opboksen tegen
de aanwezigheid van grote steden als
Amsterdam, Rotterdam en Den Haag."
De Zuid-Hollandse cultuursteden zijn
er gekomen in navolging van de Europe
se Cultuursteden. Een ideetje van het
CDA-statenlid Wemer van Katwijk, on
der het motto: wat Europa kan, kunnen
wij ook. Gedeputeerde George Brouwer
(PvdA), die net de bezem door het pro
vinciale cultuurbeleid haalde, zag wel
wat in het plan.
Gouda mocht in 1994 het spits afbij
ten. Gekozen uit acht middelgrote ge
meenten (grote steden worden finan
cieel door het rijk gesteund) die zich
voor het project hadden aangemeld. De
gelukkige kreeg van Zuid-Holland een
half miljoen gulden toebedeeld. Een
'voor de poorten van de hel weggesleept'
budget dat de stad zelf diende aan te
vullen met een even zo hoge eigen bij
drage.
„Met zo'n bedrag kun je als provincie
niet zeggen dat je idioot veel wilt berei
ken," zegt Gerard Schoofs, beleidsmede
werker kunsten bij de provincie Zuid-
Holland. „Het doel is ook dat dat bedrag
ander geld losmaakt. Het moet een spin
o/fveroorzaken. Je moet er minstens een
miljoen bij hebben om iets van een prik
kel teweeg te brengen." Want daar gaat rentie juist wel aan gaan. Ze vermoed-
het vooral om zegt Schoofs, dat je de den een karrenvracht aan subsidie waar-
'culturele infrastructuur' een oppepper mee grote projecten uitgevoerd kunnen
geeft. Daarnaast hoopt de provincie dat worden. En dat valt dus tegen. Delft
de manifestatie een gunstig effect heeft haalde vorig jaar in totaal weliswaar drie
op de 'cultuurparticipatie' in een stad. miljoen gulden binnen, maar dat was
Met name allochtonen,
jongeren en ouderen
moeten verleid worden.
Steden zelf willen
vaak veel meer dan dat.
„Ze willen graag het
imago 'groots' berei
ken," zegt Ranshuysen.
„In het begin is dat de
makke geweest,' zegt
ook Schoofs. „De ste
den hadden veel te veel
doelstellingen."
Zo ook Dordrecht, dat
in 1995 werd uitverko
ren. 'Hoe dichter bij
Dordt, hoe rotter het
wordt,' schreef het Rotterdamse culture
le maandblad Circuit. Een onderzoeks
bureau constateerde even later dat
Dordrecht niet zo zeer een 'slecht', maar
'helemaal geen' imago had. Ranshuysen:
„In zo'n cultuurjaar hopen ze dan te
scoren, ineens een plek op de wereld
kaart te krijgen. Maar een stad als
Dordrecht ligt vlak naast Rotterdam en
daar kan je nooit tegenop." Zoals bij
voorbeeld blijkt uit de drie miljoen gul
den die alleen al beschikbaar waren voor
het feestje ter gelegenheid van de ope
ning van de Erasmusbrug.
De culturele instellingen in Dordrecht,
Delft (1996) en Gouda wilden de concur-
stad van
vooral omdat deze
cultuurstad tegelijker
tijd het 750-jarig be.-
staan vierde. De overi
ge cultuursteden
moesten een heel jaar
lang zien rond te ko
men van een bedrag
rond de 1,7 miljoen
gulden. Ook Leiden
moet het daar mee
doen.
De benoeming tot
'cultuurstad' brengt
intern wel het nodig
teweeg. De 'culturele
infrastructuur' wordt
er onderdaad door geprikkeld. Al brengt
dat niet altijd even leuke situaties met
zich mee. In alle cultuursteden zijn toe
standen geweest waarbij de cultuurwet
houder was betrokken, signaleert
Schoofs. Niet dat het een direct met het
ander te maken heeft, maar allerlei orga
nisatorische verwikkelingen speelden
wèl een rol. Schoofs „Tijdens zo'n jaar is
er natuurlijk extra druk op de wethouder
cultuur. En als het dan toch al niet goed
gaat..."
Ranshuysen: „Zowel in Delft als
Dordrecht had het project aan het begin
een hele negatieve pers. De instellingen
en organisaties denken: er komt een
stoot geld en raken vervolgens heel ge
frustreerd als hun plan niet wordt goed
gekeurd. Er zijn natuurlijk nogal wat
ambities en verkokering in zo'n stad: In
feite breekt de hel los als een stad als
cultuurstad wordt aangewezen. Maar
het is wel goed dat het iets losmaakt.
Een stad wordt zich bewust van zijn ei
gen grenzen. Mensen worden gedwon
gen nieuwe samenwerkingsverbanden
aan te gaan."
Dat de 'cultuurparticipatie' in een stad
toeneemt was voor Ranshuysen nauwe
lijks meetbaar. Alle voorgangers van Lei
den hadden een aantal grote pu
bliekstrekkers, maar na afloop van de
manifestatie lijkt er niet veel te zijn ver
anderd.
„In Delft is nog geen enkele activiteit
opgepakt," zegt Herman Weyers, die in
1996 algemeen coördinator was van de
manifestatie Delft 750/Cultuurstad. En
dat ligt niet aan de activiteiten die we
gehad hebben, want die waren leuk ge
noeg om voort te zetten. Door gemeente
en provincie is eenmalig veel geld ge
stopt in Delft 750/Cultuurstad. Er zou
een beter vervolg moeten zijn bij dit
soort projecten. Nu is Delft in 1997 weer
op de oude voet verder gegaan. Dat is
zonde van zo'n eenmalige impuls van
geld en energie."
Provincie-ambtenaar Schoofs onder
kent dit probleem. „Op elke stad rust de
verplichting om zelf aan een vervolg te
werken. Maar hier wordt ook wel eens
het idee geopperd om steden voor een
tweede keer de titel Cultuurstad te ge
ven."
Vooralsnog gaat de benoeming van
cultuursteden door tot het jaar 2000.
De rotonde die nu nog voor het Belastingkantoor ligt wordt binnen
kort een T-splitsing. De werkzaamheden van de eerste fase zijn reeds
begonnen op dinsdag 22 april en duren ongeveer 5 maanden. Het
verkeer wordt ter plaatse omgeleid. Dit wordt met borden aangege
ven zowel voor auto's als (brom) fietsers.
- komende vanaf de Plesmanlaan richting Stationspleintunnel moe
ten direct linksaf de tunnel in;
- komende vanaf de Morssingel richting Stationsplelntunnel moeten
linksom de rotonde passeren en vervolgens de tunnel inrijden;
- komende uit de Stationspleintunnel richting Plesmanlaan kunnen
rechtsaf hun weg vervolgen;
- komende uit de Stationspleintunnel richting Morssingel kunnen
meteen linksaf hun weg vervolgen.
Bedienend verkeer en de bewoners van het Stationsplein moeten nu
tijdelijk vlakvoor de tunnelingang de parallelweg voorlangs de flat
Stationsplein inrijden. In deze tijdelijke situatie kunnen zij het
gebied weer verlaten uitsluitend via de Stationsweg en de
Rijnsburgersingel. Zij kunnen via de VW onderdoorgang het achter
liggende parkeerterrein bereiken en het parkeerterrein weer verlaten
via de Morssingel.
(Brom)fietsers
- komende vanaf de Plesmanlaan/de Mors en vanaf omgeving AZL
en die richting centrum en station willen gaan moeten nu geheel
om de Plesmanrotonde heen rijden en vervolgens via de
Morssingel hun weg vervolgen;
- vanaf de Morssingel komend en die richting Plesmanlaan/de
Mors/AZL willen, worden nu linksom via de rotonde geleid en
kunnen hun weg vervolgen;
- komend van het centrum of station die richting AZL en omgeving
willen moeten tussen 9 juni en 4 juli omrijden via de zuidelijke
tunnelbuis (kant belastingkantoor) van het Plesmanviaduct.
Verbetering Plesmanviaduct
Het Plesmanviaduct wordt gerenoveerd en de onderdoorgang ver
diept. De renovatie omvat het vernieuwen van de verlichting en het
repareren van de wanden. De wanden worden in een lichte tint
afgewerkt. Deze werkzaamheden duren ongeveer tot november 1997.
Tot medio juli blijft de huidige verkeerssituatie gehandhaafd.
In deze periode wordt gewerkt aan beide tunnelbuizen, aan de rijweg
en aan het fietspad aan de stationszijde. Na de bouwvakvakantie
wordt gestart met de werkzaamheden aan de rijweg aan de zijde van
het belastingkantoor.
Meer informatie
Voor meer informatie over de werkzaamheden kunt u contact opne
men met de heer B. Smits, opzichter namens het Ingenieursbureau
van de gemeente Leiden, tel. 071 - 516 59 35.
Dienst Bouwen en Wonen
Leiden
