Friese predikant
wacht uitzetting
uit pastorie af
'Ik ben nog steeds
onzeker als ik de
preekstoel beklim'
NIK: gedragsregels
moeten interne joodse
problemen voorkomen
Kerk Samenleving
VENDEI, MRS
Unifil-veteranen hebben geen reden tot klagen
Thuiszorg
DONDERDAG 22 ME11997
De hervormde predikant W.
Fieggen uit het Friese Ried be
reidt zich voor op de ontrui
ming van zijn pastorie door een
deurwaarder. „Ik zie wel wat er
gebeurt", zei de door zijn ge
meente afgezette predikant gis
teren. „Vanavond pak ik m'n
persoonlijke spullen in. Verder
wacht ik af tot morgen.
Eind april bepaalde een rech
ter in kort geding dat Fieggen
binnen twee weken de pastorie
moest verlaten. Maar die uit
spraak legde de predikant naast
zich neer. Ook trok Fieggen zich
niets aan van de dwangsom van
duizend gulden per dag die
hem boven het hoofd hing als
hij langer in de pastorie zou
blijven wonen. De predikant zei
de affaire' als een principezaak
te beschouwen. „Dat is me
meer waard dan het geld." Of
Fieggen de inmiddels tot veer
tienduizend gulden opgelopen
boete aan de hervormde ge
meente moet betalen, was gis
teren nog onduidelijk. De ker
kenraad was niet bereikbaar
AMSTERDAM ANP
Er moeten op de kortst mogelij
ke termijn gedragsregels komen
tussen het Nederlands-Israëlie-
tisch Kerkgenootschap en het
Verbond van Liberaal-Religieu
ze Joden. Dat heeft NIK-voorzit-
ter dr. H. Markens gisteren ge
zegd naar aanleiding van het
conflict tussen beide kerkge
nootschappen.
Het NIK, het kerkgenoot
schap van de orthodoxe joden,
besloot dinsdagavond de sa
menwerking met de liberale jo
den in het Centraal Joods Over
leg op te schorten. „We moeten
afspreken hoe we omgaan met
zaken waarover we het niet met
elkaar eens zijn", aldus Mar-
Redactie Dick van der Plas, 071-5)
voor commentaar.
In oktober vorig jaar besloot
de kerkenraad dat Fieggen
moest vertrekken. Hem werd
onder meer gebrek aan com
municatie verweten. Ook zou
de predikant te eigenhandig
hebben opgetreden. Zo gaf hij
enkele jaren geleden eens drie
duizend gulden uit de diaconie-
kas aan iemand uit het Friese
dorp die wegens vermeende
fraude geen uitkering meer
kreeg. Fieggen beweerde rug-
genspraak te hebben gehad met
de kerkenraad: hij overlegde
met een diaken. Maar volgens
de kerkenraad was die diaken
op dat moment niet meer in
functie.
Fieggen heeft nog geen ver
vangend woonhuis gevonden.
Hij trekt na de ontruiming van
de pastorie 'misschien tijdelijk
bij familie' in. Ook is de predi
kant inmiddels op zoek gegaan
naar een nieuwe gemeente,
maar dat heeft volgens hem nog
weinig concreets opgeleverd.
Ondertussen ontvangt Fieggen
wachtgeld van de hervormde
gemeente.
kens. Inmiddels zijn er al con
tacten tussen het NIK en het
Verbond geweest. Markens: „Ik
denk dat we allebei van zins zijn
de lucht te klaren".
Aanleiding voor het unanie
me besluit van het NIK-bestuur
zijn twee advertenties in het
Nieuw Israëlietisch Weekblad.
Daarin waarschuwden het Ver
bond en de liberale rabbijnen
voor de toenemende invloed
van de orthodoxie in Israël ten
nadele van andere joodse groe
peringen. In een toelichting had
de Amsterdamse rabbijn D. Li-
lienthal de houding van zijn or
thodoxe collega's gehekeld. Zij
denken 'de enige en absolute
waarheid te hebben'.
Ds G.F. Smaling (1939, Amersfoort) woont al vijftien jaar in en rond Leiden. Hij een plaatsje onder de rook van Leerdam, waarmee hij een aantal maanden de
was voor Leiden de voorganger van de hervormde gemeente Rijnsburg waar het jongste predikant van Nederland was. Vijf jaar later ging hij naar het Noord-Bra-
werk voor hem heel anders was dan in de stadsgemeente. Zijn ouders waren bei- bantse Dussen en in 1973 naar een andere uithoek van Nederland, het Twentse
den verplegers in een psychiatrisch ziekenhuis. Als kind al voelde Smaling zich Wierden. In 1982 kwam Smaling terug naar de Randstad met zijn beroeping in
aangetrokken door het werk van de predikant en zocht contact met de dominee Rijnsburg.
van zijn eigen gemeente. De beslissing om theologie te gaan studeren kwam dan Sinds 1990 is hij de voorganger van de hervormde Marewijk gemeente in Lei-
ook als vanzelf. Op zijn 24-ste werd hij beroepen in de gemeente Schoonrewoerd, den.
Broodje Mus
op viering
Sacramentsdi
ROOSENDAAL. ANP
u tdeLeidsch Dagblad
ANNO 1897
Zaterdag 22 Mei
NOORDWIJKAangaande de brand eener rietschelf te Noord-
wijk wordt-ons van daar door een anderen correspondent nader
geschreven: Dat de brand niet door kwajongens is aangestoken,
schijnt zo goed als zeker te zijn, aangezien een der heeren
Prins den geheelen namiddag toezicht op het werk hield in de
onmiddellijke nabijheid van het verbrande.
Maar wat zeker is, dat zouden wij willen noemen de schromelij
ke angstvalligheid der betrokken autoriteiten in het verstrekken
van bluschmiddelen. Toen men zich ter plaatse van hoogste in
stantie vervoegde, werd men naar een der "mindere goden"
verwezen en zoo voort. Kortom wat men in gewoon Hollandsch
zou noemen "van den muur naar het kastje" vica-versa. Dat
door zoodanige 1 April-beweging inmiddels alles plat gebrand
is, zal wel geen betoog behoeven. Wijziging der brandweerver
ordening ware dus hier geen overtollige zaak.
LEIDENDoor den commissaris van politie daartoe uit-
genoodigd en van deze vergezeld, heeft de burgemeester, als
hoofd dergemeentepolite, de nieuwgebouwde posthuizen aan
"Amicitia" en de Haven bezocht en deze voor den dienst doel
matig geoordeeld, naar aanleiding waarvan zij reeds morgen in
gebruik genomen zullen worden. Zoowel deze posthuizen als
die aan de Haagbrug, Doezabrug en Utrechtse brug zullen voor
den dienst met het hoofdbureel van politie telefonisch verbon
den worden, doch de ingezetenen kunnen bij ongevallen van
ernstige aard vooral bij nacht, van hettelephoontoestel gebruik
maken.
ANNO 1972
Dinsdag 23 Mei
LEIDENHet was allang geen tweede pinksterdag meer, toen
de organisatoren van de Ruk-in moe, maar tevreden onderuit
konden gaan zitten. De manifestatie was in alle opzichten een
groot succes geworden. Fincancieel: ruim 1300 jonge Leidena-
ren trokken gisteren naar het Jeugddorp Zuid-West, genoeg om
het festival uit de kosten te laten komen. Organisatorisch: er
deden zich nauwelijks incidenten voor. Weliswaar waren er
soms wat kleine moeilijkheden bij de ingang van het festivalter
rein, maar in overleg met het "hoofdkwartier" konden de zaken
steeds rustig opgelost worden. Maar één keer vielen er een paar
klappen. Zelfs de weergoden hadden hun vriendelijkste gezicht
opgezet.
De bedoeling van de organisatoren was om van het gebeuren
meer te maken dan zomaar een pop-festival. Daartoe waren er
allerlei stands opgericht waar men creatief bezig kon zijn: sie
raden maken, tekenen en schilderen, shirtjes verven etc. Deze
stands mochten zich de hele dag verheugen in een grote be
langstelling.
Veel waardering oogstte ook Marjolein Briër, die 's morgens
ruim anderhalf uur langer dan de bedoeling was jazz-ballet
deed met de aanwezigen.
ScHRU
Hoewel Rijnsburg en
Leiden zo dicht bij
elkaar liggen, ver
schillen de kerkelijke
gemeentes enorm
van elkaar. Rijnsburg
is nog een echt dorp waar de
secularisatie niet erg is doorge
drongen. Rijnsburgers die trou
wen, doen dat in de kerk. Wie
dat niet doet, wordt er op aan
gekeken, terwijl dat in Leiden
natuurlijk precies andersom is.
Ik merkte het ook aan andere
dingen dat Rijnsburg niets ste
delijks heeft. Op een gegeven
moment stelde ik voor na de
kerkdienst koffie te drinken,
iets dat in de meeste gemeen
ten heel gewoon is. Maar er
kwam haast niemand opdagen,
bijna iedereen ging na de
dienst naar familie zoals dat al
tijd al werd gedaan. De kerk
gangers spreken elkaar al dage
lijks, ze hoeven dat niet ook
nog eens na de kerk te doen.
Hier in de Marewijkkerk is het
koffiedrinken juist heel popu
lair, de mensen komen uit acht
verschillende dorpen en willen
elkaar beter leren kennen.
Toen ik vierentwintig-was be
gon ik te werken als predikant.
Op de eerste maandag dat ik in
de gemeente was, kreeg ik al
meteen tachtig catechisanten,
ingedeeld in vier groepen, te
leiden. Sommigen waren ouder
dan ik. Elke zondag moest ik
twee keer preken, terwijl ik dat
nog maar een paar keer had ge
daan. Het zweet stond in mijn
handen. Bovendien was ik net
getrouwd, woonde ik in een
vreemd dorp en werd ik ineens
voor vol aangezien. Het was
een moeilijke tijd. Ik dacht dat
ik alles kon maar dat leerden ze
me snel af. Nu heb ik voor de
drieëndertigste keer een pink-
sterpreek gehouden, maar ik
ben nog steeds niet volledig ze
ker van mezelf als ik die preek
stoel beklim. Het gebeurt ook
wel dat als een bepaalde preek
erg goed valt bij mijn eigen ge
meente en ik dezelfde preek 's
middags in een andere kerk
houd, de mensen er totaal niet
enthousiast over zijn. Daar kan
ik geen peil op trekken. Soms
denk ik wel eens dat God er
voor zorgt dat het niet altijd ge
smeerd loopt omdat hij me
klein wil houden.
Als kind ging ik vissen met de
dominee. Ik hoorde hem ver
tellen over Jezus en dat ik wilde
ikook: bijbelverhalen navertel
len. Tijdens dat vertellen ge
beurt er namelijk iets, mensen
- en ik zelf ook - raken er ge
motiveerd door. Dat zou je
mijn roeping kunnen noemen.
Voor mij betekent roeping dat
ik dit werk kan en dat ik er zin
in blijf houden. Voor dat laatste
zorgt God. Ik vertel iets van
God, zonder dat ik hem ooit ge
zien heb. Hieruit blijkt dat hij
mij steunt, daar ben ik van
overtuigd.
Toen ik net in Schoonrewoerd
woonde, werd er op een dag
een jongetje dood gereden. Ik
moest het slechte nieuws aan
de moeder vertellen. Toen ik
daar aankwam, zat er net een
buurvrouw bij haar, die de vol
gende reactie uitte: het zal wel
ergens goed voor zijn. Hoe jong
ik toen ook was, ik heb de
buurvrouw naar huis gestuurd
en samen met die vrouw ge
huild. Op dat moment denk je,
had ik maar een ander vak ge
leerd. Want helpen kun je niet.
Hoe erg je het ook vind voor
zo'n vrouw, het blijft haar ver
driet en ik kan haar niet zeggen
waarom het gebeurd is. Toch
zijn er verhalen in de bijbel die
troost geven in zo'n situatie.
God gaf zijn eigen zoon en Je
zus weende om de dood van
Lazarus. Dit betekent datje
nooit alleen bent. Uit de bijbel
blijkt dat God deelneemt aan
het leven. Dat is eigenlijk het
enige antwoord datje als predi
kant kunt geven aan iemand
O L O F
LEIDSCH DAGBLAD
(Opgericht 1 maart 1860)
KANTOOR
Rooseveltstraat82 071-5356 356
Postadres: Postbus 54,
2300 AB Leiden
ABONNEESERVICE
Abonnementen 071-5128030
Geen krant ontvangen?
Bel voor nabezorging:
Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en
Zaterdag 10.00-12.00 uur 071-5128 030
DIRECTIE
B. M Essenberg,
J. Kiel (adjunct)
HOOFDREDACTIE
J.G. Majoor,
W. Bank (ad/unctai)
PUBLIC RELATIONS
W. H. C. M. Steverink 071-5356356
OMBUDSMAN
R.D.Paauw 071-5356215
Tel. dag. 9.30 - 11.30 uur of per post.
REDACTIE
J. Rijsdam, chef redactie nieuwsdienst/kunst
J.M.Jacobs, chef red. Groot Leiden
A.J.B.M. Brandenburg, chef eindred. regio
F. Blok, chef eindredactie algemeen
W.F. Wegman, chef red. Duin en Bollenstreek
W. Spierdijk, chef sportredactie
J. Preenen, chef binnen-, buitenland, eco
071
ABONNEMENTEN
bij.vooruitbetaling:
per maand (acceptgiro)
per kwartaal (acceptgiro)
per jaar (acceptgiro)
Abonnees die ons een machtiging
verstrekken tot het automatisch als
van het abonnementsgeld, ontvara
korting per betaling.
VERZENDING PER POST
per kwartaal (NL)
LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETT!
Voor mensen die moeilijk lezen, sla
ogen hebben of blind zijn (c
leestiandicap hebben), is een s
het regionale nieuws uit het Leidsch Oi
geluidscassette beschikbaar. Voor into
0886-482345 (Centrum v<
Lectuur, Grave).
Z I E K E N H U I Z
ONGEVALLENDIENST
Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en van- K
woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessenhir> I)
dagelijks St.Elisabeth Ziekenhuis.
BEZOEKUREN
DIACONESSENHUIS
(tel. 071-5178178). dagelijks 14.30-15.15 uur en 19 00-19.45 u
Kraam- en zwangerenafdeling. buiten de gewone bezoektijden, v
bovendien van 10.30 -11.15 uur en van 19.45 - 21.00 uur
Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00 -15.30 uur en 19 00-19 30 uur ef,
overleg met de dienstdoende verpleegkundige.
Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende verpleegd M
Jongerenafdeling: 14.30—15.15 uur en 19.00-19.45 u
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth
(tel. 071-5454545) dagelijks 14.00-15.00 uuren 18.30-19 30 uur, klasse if*
daarnaast ook 11.15-12 00 uur.
Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18,30-19.30 uur (voor vaders tot 21.Ofli
Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag).
Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 u
18.30-19.00 uur.
Spoedeisende hulp: dagen nacht geopend
RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord
(tel. 0172-463131) dagelijks 14.00-15.00 uur
daarnaast ook 11 15—12 00 uur.
Geen spoedeisende hulp meer mogelijk
ACADEMISCH ZIEKENHUIS
(tel. 071-5269111alle patiënten (behalvekinderen) 14.15-15.00
18.30-19.30 uur.
Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 uur(A j.
Partners/echtgenoten met kinderen.)
Voorzwangeren. zaterdagen zondag van 10.00 tot 11.0
partners/echtgenoten en eigen kinderen.)
Kinderafdelingen: voorouders van opgenomen kinderen
mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige
Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-,
neurologie: 14 15-15.00 uuren 18.30-19.30 uur; oogheelkunde en heelkun T
14.15-15.00uuren 18.30-19.00 uur.
Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen 15.15-17.1
babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.
ir (uitsluitend*
een ruime bezi
n oorheelkm n
Het dekenaat Roosendaal
dit jaar een ouderwets
invulling aan de viering va
cramentsdag. Daarmee
dekenaat aandacht vragen
de manier waarop rijken
brood delen met de ai
Naast het eucharistisch I
zal daarom ook een bn
Muske te verkrijgen zijn.
Sacramentsdag, de van
sprong tweede donderdj
Pinksteren waarop de insi
van het sacrament des a
werd herdacht, kenmerktj
jarenlang door een uitbn
hoogmis en processie. Ma
dens de viering op 31 me:
juni vervangt het dekena
pracht en praal door sobt
en verbondenheid, zoals
ger gebruikelijk was.
In verschillende part
kunnen kerkgangers na
van de vieringen als e»
kennis maken met het N
een broodje genoemd naa
schop Muskens van Breda
Muskens bleek een brood
uiteindelijk belangrijker
een brood stelen. Vorig ja;
hij gezegd dat het stelei
een brood geoorloofd is:
mand zo arm is dat hij vai
ger dreigt om te komen.
Het Muske, een zoet bri
is een idee van de pastore
diakonie uit het bisdon
Breda.
Naar aanleiding van het stuk over de Unifil-
veteranen in de zaterdagbijlage, zou ik
graag willen reageren. Ik begrijp totaal niet
dat er in dit schrijven zoveel ophef wordt
gemaakt over dat deze militairen het zo
slecht hebben getroffen na hun terugkomst
uit Libanon en de overige gebieden waar ze
als Unifil-militairen hebben gediend.
Een periode van zes tot zeven maanden
van huis, een beetje politieagent spelen en
daar ook nog een week vakantie krijgen; ik
vind het gewoon een lachertje. De krant
zou na veertig jaar eens een boekje open
moeten doen over de dienstplichtige mili
tairen die naar het voormalige Nederlands
Indië werden gezonden, zonder daarvoor
getekend te hebben.
Deze jongens werden op de boot gezet
zonder te weten hoe lang het zou gaan du
ren en in wat voor omgeving ze terecht
kwamen. Men werd er naar toe gestuurd en
kwam na drie jaar of langer terug. Jongens,
die eerst vijfjaar in de ellende hebben geze
ten tijdens de Duitse bezetting en, na korte
tijd van rust, weer in de ellende werden ge
stort. Zogenaamd om voor orde en vrede te
zorgen maar in feite om in een oorlog te ko
men tegen een tegenstander die niet de
herkennen was. Tijdens een patrouille werd
je vriendelijk begroet met 'také tuan' en als
je er voorbij was, werd je door deze mensen
in de rug geschoten. En dat alles voor 100
gulden per maand.
Deze Unifil-militairen kwamen terug in
Nederland met een dik spaarbankboekje
van 6000 gulden of meer. De dienstplichtige
militair die in Indonesië had gediend, kreeg
tweeduizend textielbonnen om een nieuw
kostuum te kopen. Al met al hopen deze
mensen alsnog een uitkering van 1000 gul
den van de Nederlandse regering te ontvan
gen.
Zelf heb ik ook gediend als oorlogsvrijwil
liger in het voormalige Nederlands Indië en
men zal mij niet horen klagen, want ik heb
dit vrijwillig gedaan.
In Libanon kwamen negen mensen om
het leven. Wat zou u denken van de duizen
den jongens die in Indonesië zijn gesneu
veld en daar op de erevelden liggen en door
hun familie nooit meer opgezocht kunnen
worden. De Unifil-militairen hebben geen
recht van klagen. Ze zijn terug in Nederland
met een leuk spaarbankboekje en kunnen
zo weer terug in de maatschappij. De
dienstplichtige militair die in 1945 of 1946
terugkwam, was in vele gevallen zijn bur-
gerbaan kwijt en kon dan aankloppen bij
sociale zaken en soms kon hij een omscho
lingscursus volgen.
J. Frank,
Leiden.
(Door de redactie ingekort.)
BEROEPINGSWI
Nieuw beleid voor
evenementen jaagt
bewoners stad uit
Fijn dat de koningin jarig is en
we een bevrijdingsfeest hebben
en de Leidenaren dit door het
nieuwe evenementenbeleid in
alle vrijheid hebben kunnen
vieren.
Voor mij bestond het feest uit
een paar avonden ondraaglijke
herrie - alle ramen van ons
huis, van voor tot achter, ston
den te trillen - soms maar gade
geslagen door een handjevol
toeschouwers. En na de 'mu
ziek' kwam het nagerecht: lal
lende cafébezoekers tot vroeg in
de morgen. Luttele uren later
werd ik gewekt door de ge-
meentereiniging die de rotzooi
van bovengenoemde lieden
mocht opruimen. En eenmaal
wakker zijnde mocht ik portiek
en brievenbus ontdoen van de
nodige urine. Want: 'de stad
moet bruisen'.
Bedankt gemeentebestuur
van Leiden, voor de fijne feest
dagen. Het zou zinvol voor u
zijn om dit soort feesten eens te
evalueren (dat doet u toch zo
graag in veel te luxe uitgevoerde
rapporten die de Leidse burger
alleen maar meer geld - onroe-
rend-goedbelasting-kosten!) in
relatie tot de toename van toe
risme dat, buiten het bierver-
bruik, ook nog wat besteed in
onze noodlijdende zaken in het
centrum.
Daarnaast verzoek ik u drin-
„Het zou zinvol zijn Leidse feesten te evalueren."
gend met de evaluatie van het
evenementenbeleid niet te
wachten tot het einde van het
jaar. Neemt u liever nu reeds -
op grond van met name de gre
tigheid waarmee door de hore
ca gebruik is gemaakt om on
gelimiteerd herriemuziek te
mogen maken - maatregelen
FOTO ARCHIEF
voor de komende evenemen
ten. Zodat voor een groot aantal
binnenstadsbewoners de nood
zaak om de stad bij de komende
evenementen te verlaten, wordt
weggenomen.
G. Gussenhoven,
Leiden.
In het Leidsch Dagblad van za
terdag 3 mei bericht u over het
resultaat van het gesprek tussen
mevrouw Terpstra en Thuiszorg
Rotterdam. Als gevolg daarvan
wordt de ingestelde aanmel
dingsstop weer opgeheven. U
schrijft dan 'Thuiszorg helpt nu
wel zielige Rotterdammer'. Ver
baasd las ik dit stukje. Sinds
wanneer ben je zielig als je
thuiszorg nodig hebt? Is de be
jaarde moeder van de betrok
ken journalist zielig? Ben je zie
lig als je van de trap valt en even
niet meer voor je eigen huis
houden kunt zorgen?
Thuiszorg is een recht waar
wij allemad aan mee betalen.
Dankzij een goede thuiszorg
kunnen de kosten van zieken
huizen en verpleeghuizen nog
een beetje binnen de perken ge
houden worden. De mensen die
hiervan gebruik maken, zijn dus
zeker niet zielig. Ik begrijp dus
echt niet waarom er op zo'n
manier over mensen die echt
niet voor de lol gebruik maken
van zo'n instantie, geschreven
wordt. Is dit een soort populair
taalgebruik? Dan ga ik toch eens
kijken naar de wijze hoe andere
kranten hierover schrijven. Het
is maar een kleinigheid maar, ik
vond dat ik dit niet zomaar
voorbij kan laten gaan. Straks
praten we nog over zielige asiel
zoekers, een zielige aids-pa-
tiënt, enz. Dat willen we toch
ook niet?
N. Snel-Franke,
Woubrugge.
die radeloos van verdriet waagt
waarom haar kind dood is. Als
je dat gelooft en ook dat Jezus
de dood heeft overwonnen, sta
je anders in het leven. Je weet
dat je een adres hebt waar je je
tranen de vrije loop kan laten,
een adres en een naam.
Na Rijnsburg kwam ik in Lei
den terecht en collega's vroe
gen wel eens meewarig hoe het
met me ging. Het moest wel
moeilijk zijn met die grote se
cularisatie in de stad. Maar ik
vind het boeiend. Je hebt hier
steeds meer jongeren die ko
men 'kerkshoppen' en sommi
gen blijven hangen. Ze zijn uit
gekeken op het materialisme
en worden aangeraakt door het
geloof. Ook komt in onze kerk
elke zondag een kroegbaas. Die
Ds. G.F. Sma
ling: „Soms
denk ik wel eens
dat God ervoor
zorgt dat het
niet altijd ge
smeerd loopt
omdat hij me
klein wil hou
den."
FOTO DICK HO-
GEWONING
man wordt door niemand ge
stuurd, hij voelt
zich gewoon aan-
getrokken door
wat er bij ons ge-
beurt. Dat vind ik
mooi.
