ime-sharing: neer tijd om ia te denken f Dayan had spijt van bezetting Golan en Hebron Vlontserrat is bedevaartsoord voor nationalisten Hongarije wil van crimineel imago af Jnc Buitenland te' m iNPERDAG 15 MEI 1997 {verhalen zijn legio en komen maal op hetzelfde neer. Je it op vakantie ergens aan de anse, Griekse, Franse of Por- ;se kust. Je bent uitgenodigd ten zonovergoten terras aan van een zwembad, om een een leuk bungalowpark, afel de champagnekoeler en iat je erin luizen: je wordt ei- aar, voor enkele weken per van een van die nabij gele- bungalows. Dit 'deeltijd-ei- dom' staat bekend als time- Ing. ot nu toe moest je allerlei en uithalen om onder een tzinnig getekend time-sha- contract uit te komen, maar komt verandering in. Een live Europese richüijn biedt consument voor het eerst celijke bescherming tegen talloze malafide time-sha- verkopers. time-sharing worden een- ge stortingen gevraagd tus- ruwweg 15.000 gulden en 00 gulden, plus vaak een ie duizend gulden aan ad- istratiekosten. Nog afgezien onderhoudskosten, die later en. Terwijl al jaren bekend it er onder de time-sharing- opers talloze kwaadwillige en rondlopen, tuinen nog ds duizenden mensen erin. jaar alleen al kwamen er e Nederlandse Consumen- lond weer vierhonderd we klachten binnen, et de Consumentenbond t ook Jessica Larive, Euro- jmentariër van de WD, jaar ïar geijverd voor een betere iherming van de consu ment. Nog vorige maand ont ving Larive een klacht over een in Gibraltar gevestigd time-sha- ringbedrijf, dat zonder toestem ming op slinkse wijze een voor schot van de bankrekening van het slachtoffer afschreef door gebruik te maken van de hand tekening onder een vragenfor mulier. Vaak worden mogelijke klan ten ook onder grote druk gezet met praatjes. „Als u nu koopt, krijgt u twintig procent korting. Morgen geldt die korting niet meer, want er zijn genoeg ande re gegadigden die maar al te graag willen toehappen. Kijkt u maar!" Er wordt dan gewezen op een gezelschap aan een an der tafeltje. Die 'snelle beslui- ters' blijken achteraf maar al te vaak personen te zijn die door de time-sharingverkopers ter plekke zijn ingehuurd, om de onschuldigen te overtuigen van de 'eenmalige fantastische aan bieding'. Met de nieuwe Eu ropese richtlijn krijgen time sharingkopers op vijf manieren bescherming. Voortaan heeft ie der Europees burger recht op een bedenktijd van tien dagen na ondertekening van het con tract. Ook is niemand verplicht om bij ondertekening meteen een aanbetaling te voldoen. Bij opzegging van het con tract binnen tien dagen hoeft er, zelfs zonder opgave van rede nen voor de opzegging, geen boete te worden betaald. De verkoper wordt verplicht een gedetailleerde beschrijving van de aankoop en alle bijbehoren de kosten te geven. Tenslotte kan men als koper een contract eisen in iedere Europese taal die men maar wenst. Moshe Dayan. ARCHIEFFOTO ANP TEL AVIV AD BLOEMENDAAL CORRESPONDENT De in 1981 overleden Israëlische oorlogsheld Moshe Dayan had spijt van twee beslissingen die hij heeft genomen als minister van defensie. Vol gens de generaal had het Israëlische leger in 1967 nooit Syrië moeten aanvallen om de Golan-hoog- te te bezetten. En een volgens hem nog veel gro tere fout was het toelaten van de vestiging van een nederzetting in Hebron door een groep Israë lische kolonisten. Dayan deed die bekentenissen vijfjaar voor zijn dood, in een aantal op de band opgenomen ge sprekken met de journalist Rami Tal. Hij bepaal de destijds, dat het besprokene alleen met zijn toestemming zou mogen worden gepubliceerd en die toestemming heeft hij nooit gegeven. Pas on langs publiceerde Tal fragmenten uit de gesprek ken in het dagblad YediotAcharonot, met goed vinden van Dayans dochter Yael, parlementslid voor de Arbeiderspartij. In het midden van de jaren zeventig was Rami Tal redacteur van de door Dayan gepubliceerde krant Vandaag, die maar kort heeft bestaan. Menachem Begin haalde Dayan in 1977 zijn rege ring binnen en als minister van buitenlandse za ken heeft hij daarin belangrijk werk verricht voor het bereiken van een vredesverdrag met Egypte. Kort voor de Zesdaagse Oorlog van 1967 werd Moshe Dayan minister van defensie. De spanning in het Midden-Oosten was zo hoog opgelopen dat Israël in de vroege ochtend van de 5e juni het initiatief nam. Binnen een paar dagen schakelde het de Egyptische, Jordaanse en Syrische lucht macht uit, bezette de Egyptische Sinaï-woestijn en veroverde de Westelijke Jordaanoever en Oost- Jeruzalem op Jordanië. Na drie dagen aanvaard den Israël, Egypte en Jordanië een oproep tot een staakt-het-vuren van de Veiligheidsraad. Syrië weigerde. „Op de vierde dag meldde zich een afvaardiging van kibutzim uit het noorden bij premier Levi Es- hkol om hem over te halen een oorlog met Syrië te beginnen", vertelde Dayan volgens Tal. De de legatie zou zijn gestuurd door generaal David Ela- zar, de commandant van Israëls noordelijke mili taire sector. Elazar zou bang zijn geweest dat hij geen aandeel zou hebben in de strijd. Volgens Dayan voerden de kibutzbewoners 'een machtige show' op. Ze vertelden Eshkol: „Je laat ons stik ken. Hoe kun je de Syriërs laten ontsnappen?" Dayan vond zo'n oorlog niet nodig. „Je kunt de Syriërs best als ratten afschilderen en vertellen hoe je ze weg zult meppen en zo, maar dat heeft niets met politiek te maken", vertelde hij Tal. „Je probeert niet een vijand af te straffen omdat hij een rat is, maar omdat hij je bedreigt. En op de vierde dag van de oorlog vormden de Syriërs voor ons geen bedreiging meer." Israël rechtvaardigde zijn aanval op de Golan door te wijzen op Syrische beschietingen van het platteland in de omgeving van het Meer van Gali- lea, in de jaren voorafgaand aan de Zesdaagse Oorlog. De Israëlische kibutzim in dat gebied vormden een simpel doelwit voor het Syrische geschut, dat stond opgesteld op de hoogvlakte. Maar Dayan vertelde Tal dat Israël de meeste be schietingen zelf uitlokte. Dayan: „Tachtig procent van de incidenten in dat gebied voor de oorlog misschien meer, maar laten we het houden op tachtig procent verliep als volgt. Wij stuurden een tractor die ging ploe gen in een deel van de gedemilitariseerde zone, in de wetenschap dat de Syriërs zouden gaan schieten. Gebeurde dat niet, dan stuurden we die tractor steeds verder naar voren tot de Syriërs zo geïrriteerd raakten dat ze toch schoten. Daarna gebruikten we onze artillerie en de luchtmacht. Ik weet niet of het onderdeel was van een concreet strategisch plan, maar het gebeurde onder de ver antwoordelijkheid van het noordelijke militaire commando." Volgens Dayan waren de provocaties het gevolg van de opvatting van zowel Israël als de Arabische landen, dat de bestandslijnen van 1948 niet seri eus konden worden genomen. „Ze waren geen gevolg van vredesverdragen, maar een tijdelijke zaak. We waren niet slim genoeg om te begrijpen dat het bestand, waarop de VN toezicht hield en dat de grote mogendheden aanvaardden, de basis vormde voor een toestand waarmee we zouden kunnen leven." Meer spijt nog had Dayan volgens Tal van zijn meegaandheid in de kwestie Hebron. In 1968 trok de radicale rabbijn Moshe Levinger met een groep aanhangers naar Hebron, op de juist ver overde Westelijke Jordaanoever, waar ze zich aanvankelijk uitgaven voor Zwitserse toeristen. Al snel bleek dat ze in de stad een Israëlische neder zetting wilden vestigen. Dayan: „Het was een ka pingsactie, afpersing. Ik kon dat niet goedkeu ren." De regering stond voor een dillemma. Na lang wikken en wegen kreeg Levinger toestem ming aan de rand van Hebron de nederzetting Kiryat Arba te stichten. Jaren later zou hij hij zich alsnog in het centrum van de stad vestigen. Binnen de regering verzette Dayan zich tegen de nederzetting, maar het hielp niet. „Ik denk dat ik had moeten dreigen met aftreden", vertelde hij Tal. „Als ik dat had gedaan, had de regering waar schijnlijk mijn standpunt aanvaard. Maar ik heb het laten afweten en daar heb ik grote spijt van." „Onze problemen met de Arabische landen zul len uiteindelijk worden opgelost", geloofde Dayan. „Maar hoe kunnen we samenleven met de Palestijnen. Dat is veel ingewikkelder." P pNTSERRAT HENK VAN DEN BOOM [V IRRESPONDENT lig abt van het Benedictijnenklooster ontserrat was een van de onderteke- lars van het manifest, dat zich kort leden uitsprak voor het Catalaans de enige officiële taal van Catalo- Geen wonder, want eeuwenlang as het klooster, hoog gelegen in een oeilijk toegankelijke bergmassief, mbool van het Catalaanse verzet te il het overheersende Madrid. De warte Madonna boven het altaar van basiliek blijft glimlachen, maar - ims zal ze haar zwarte hoofd schud- in over zoveel nationalisme, ijna de helft van de tweeëenhalf mil- in bezoekers die jaarlijks de steile tnkelweg naar het klooster van (ontserrat bestijgt, is buitenlander. |e andere helft is Catalaan. Nog geen :nprocent bestaat uit 'gewone' lanjaarden. Bij feestelijke gelegen- iden wappert alleen de Catalaanse el-rood gestreepte vlag boven de in- angvan de basiliek. De talrijke ere- ensten die dagelijks worden gehou- in, zijn in het Catalaans en de grote leveelheid literatuur door en over it klooster is overwegend uitgegeven de Catalaanse taal. ihalve een bedevaartsplaats is de ontserrat een van de belangrijkste leristische trekpleisters van Spanje, et 1235 meter hoge rotsmassief, aartegen het gelijknamige klooster ïizend jaar geleden op een hoogte in achthonderd meter werd ge luwd, is een unieke bergketen door jn vorm. Het gebergte rijst dreigend t de relatief vlakke omgeving om- iogmet zijn getande toppen, die :hsoms verschuilen in de wolken. ijvers en dichters hebben de [ontserrat een burcht, een schip, een ;el, een schildwacht en zelfs een jttenkop genoemd. ir de toerist die zijn eentonige nddagen aan de Costa Brava eens il afwisselen, zijn deze natuur en de ütureel-religieuze betekenis van het lom ruimschoots voldoende ior een zinnig bestede dagtrip. En «er zal hij er waarschijnlijk ook niet nden, behoudens misschien nog de tistieke beleving van het gezang van «Escolania, het jongenskoor dat da- flijks om één uur loepzuiver het Sal- Regina ten gehore brengt. lekka oor de zes miljoen Catalanen is de ontserrat echter veel meer dan reli- en natuur. Door zijn rol in de ge- hiedenis is het klooster het symbool worden van dit zich onafhankelijk lelende landsdeel van Spanje. Net s de moslims naar Mekka, zo reizen Catalanen naar hun berg, waar ge- of en politiek om de voorrang strij - ?n. in de eerste klas worden de kinde- n vertrouwd gemaakt met de Mo- oeta, zoals de zwarte maagd in Ca- lonië wordt genoemd. Veel meisjes Catalonië heten Montserrat. Het leüigdom' is niet alleen een geliefd oei voor schoolreisjes en uitstapjes Door zijn rol in de geschiedenis is het klooster Montserrat het symbool geworden van het zich onafhankelijk voelende Catalonië. voor bejaarden- en vrouwenvereni gingen. De eerste gang van de spelers van FC Barcelona na het binnenhalen van een beker, is die naar de Montser rat om hun overwinning op te dragen aan de Virgen van Catalonië. Eeuwenlang al speelt het Benedictij nenklooster een cruciale rol in het po litieke leven van Catalonië. In de acht ste eeuw zochten kluizenaars, op de vlucht voor de Arabische overheer sers, hun toevlucht in het gebergte van de Montserrat. In de elfde eeuw stichtten de monniken van Ripoll het klooster op de plaats waar volgens de legende de Moreneta was gevonden. Het zwarte houten Mariabeeldje, een goed voorbeeld van de moorse in vloed op de Spaanse cultuur, werd la ter de schutsheilige van Catalonië. In 1811 werden de monniken door de Napoleontische troepen verdreven. Het klooster en de kerk werden vrijwel geheel verwoest. Pas dertig jaar later keerden de Benedictijnen terug in het herbouwde klooster. Een eeuw later, tijdens de burgeroor log (1936-1939), dreigde de geschiede nis zich te herhalen. Franco's troepen wilden het klooster plat branden om dat het een haard van verzet was ge worden tegen het regime. De vernieti ging van het klooster kon op het nip pertje worden voorkomen door ingrij pen van de toenmalige zelfstandige Catalaanse regering. Maar het verzet kostte wel 23 monniken het leven. Troon Getekend door deze historie zijn de monniken de Catalaanse gedachte al tijd blijven uitdragen. Onder de dicta tuur van Franco (1939 tot 1975) was elke vorm van regionaal nationalisme verboden. Net als de Basken mochten de Catalanen hun eigen taal niet spre ken. Dit dictaat vanuit Madrid heeft er toe geleid, dat de Catalanen hun taal zien als het bewijs van hun onafhan kelijkheid. In 1947 ontstond rondom Montserrat een spontane volksbeweging die het Catalaans in ere wilde herstellen. Het klooster van Montserrat nam, zoals al vaker in de geschiedenis, opnieuw het voortouw. Een van de paters kwam met het idee een nieuwe troon te la ten maken voor de Zwarte Madonna. Het initiatief werd enthousiast door de bevolking overgenomen en ieder een deed mee om geld en goederen in te zamelen voor de troon. Op 27 april 1947 was het zover. De Moreneta zou tijdens een groot religieus feest op haar nieuwe zilveren troon worden gezet. De dag ervoor stroomden dui zenden pelgrims uit heel Catalonië naar de Montserrat om het feest mee te maken. De als 'strikt religieus' gepresenteerde manifestatie liep uit op een ware de monstratie van Catalaans nationalis me. Pamfletten waren in het Cata laans gedrukt, toespraken werden in het Catalaans gehouden, de Catalaan se dans de sardana werd op het plein voor de basiliek gedanst en van een de toppen van de Montserrat wapperde zelfs de streng verboden Catalaanse banier. Het feest van de hertroning van de Moreneta werd het begin van de heropleving van het catalanisme, waarin de Catalaanse taal het symbool werd van de zucht naar onafhankelijk heid. De dood van Franco (1975) en de meteen daarop uitgeroepen autono mie voor Catalonië hebben aan dat onafhankelijkheidsstreven geen einde gemaakt. Twintig jaar later is de 'taal strijd' misschien nog wel fanatieker dan ooit. Hoewel volgens de Wet op het Catalaans het Spaans (Castiliaans) FOTO GPD HENK VAN DEN BOOM en Catalaans gelijkwaardig zijn, leidt de taalstrijd voortdurend tot conflic ten. De Catalanen vinden dat het Castili aans nog steeds veel te overheersend is, terwijl daar tegenover de niet-Cata- laans sprekende minderheid zich door de Catalanen voelt gediscrimineerd. Ouders hebben regelmatig conflicten met schoolbesturen, omdat hun kin deren alleen maar onderwijs in het Catalaans krijgen. In een dorp in de provincie Tarragona voelden ouders zich gedwongen hun kinderen van school te halen, omdat ze daar geen Spaans konden leren. Onderzoeken, die met de regelmaat van de klok worden gehouden om de nationalistische stemming te peilen, laten zien dat het catalanisme onder de gewone bevolking veel minder leeft dan de Catalaanse leiders willen doen geloven. Het zijn de politici, de intel lectuelen en niet in de laatste plaats de geestelijkheid, inclusief de abt van Montserrat, die belang lijken te heb ben bij een steeds weer oplevende po lemiek. BOEDAPEST HANS GERTSEN CORRESPONDENT Ondanks de recente, spectaculaire stijging van het aantal misdaden in Hongarije, is dit Centraal-Europese land geen paradijs voor de georganiseerde misdaad. Hongarije is in Europees verband een bescheiden middenmoter als het gaat om het aantal misdaden per honderdduizend in woners. En de hoofdstad Boedapest is nog altijd een van de veiligste steden van Europa. Met die statistisch onderbouwde feiten heeft de Hongaar se regering een publicitair offensief ingezet om het ge schonden imago van Hongarije op te poetsen. Hongarije was de afgelopen maanden herhaalde malen negatief in het nieuws, vanwege een reeks mysterieuze bomaansla gen en afrekeningen in het criminele milieu van Boeda pest. De Hongaarse regering vreest kennelijk dat de uitgebreide berichtgeving hierover een negatief effect zal hebben op het toerisme, een van de belangrijkste inkomstenbronnen van het land. Vandaar dat minister Kuncze van binnen landse zaken aan de vooravond van het nieuwe toeristen seizoen, samen met de hoogste politiechef van het land, de internationale pers ontbood 'om de problemen beter in perspectief te zetten'. Volgens minister Kuncze is Hongarije zeker niet onveiliger dan veel andere Europese landen. Met 6900 misdaden per honderdduizend inwoners scoort Hongarije nailwelijks slechter dan landen als Oostenrijk (ruim 6000) en Frank rijk (ruim 6300), maar beduidend beter dan Groot-Brit- tannië (9880) en Duitsland (7774). Steden als Londen, Pa rijs, Wenen, Hamburg en Istanbul zijn stuk voor stuk (veel) gevaarlijker dan Boedapest. En ook het aantal auto diefstallen per honderdduizend inwoners (6400) ligt in Boedapest bijna de helft lager dan in steden als Parijs, Londen en Hamburg. Volgens Kuncze is er objectief gezien dan ook geen reden tot paniek. Dat het gros van de Hongaren zich deson danks in toenemende mate onveilig voelt, heeft volgens hem te maken met de spectaculaire stijging van de crimi naliteit in het begin van de jaren '90. Tussen 1989 en 1992 verdubbelde het aantal geregistreer de misdaden in Hongarije. Een indirect gevolg van de val van het communisme en de daarbij horende orde (lees: politiestaat). Criminele organisaties die tot 1989 nauwe lijks een poot aan de grond hadden in het vroegere Oost blok, profiteerden van de relatieve chaos die het politieke en economische veranderingsproces met zich meebracht. Het gevolg is dat Hongarije ook in crimineel opzicht 'een volwassen Europees land' geworden is, zo betoogde Kun cze. „In vrijwel alle Europese landen is de criminaliteit de afgelopen decennia verdubbeld. Het enige verschil is dat wij die stijging in drie jaar tijd te verwerken hebben gekre gen, terwijl dat proces in de meeste West-Europese lan den vijftien jaar heeft geduurd." De spectaculaire reeks onopgeloste bomaanslagen en af rekeningen in het criminele milieu van de Hongaarse hoofdstad, leidde de afgelopen maanden tot een golf van kritiek op de politie en uiteindelijk tot de vervanging van vrijwel de gehele politietop wegens corruptie of incompe tentie. De eerste resultaten van die 'grote schoonmaak' worden langzaam maar zeker duidelijk. Na een diepgravend on derzoek hield de Hongaarse politie vijftien vooraanstaan de leden van de georganiseerde misdaad in Boedapest aan. Hoewel het onderzoek nog lang niet is afgerond, lijkt het erop dat de reeks geruchtmakende aanslagen vooral bedoeld was om de politie bezig te houden en de aan dacht af te leiden van een onderzoek naar een grootscha lige zwendel met olieprodukten. De politie beschikt over aanwijzingen dat een aantal ben des jarenlang miljoenen guldens heeft verdiend met ille gale importen van grote hoeveelheden olie en kerosine. Alleen al de Hongaarse belastingdienst zou daarbij voor tientallen miljoenen guldens zijn opgelicht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 31