NAVO en Rusland blij met akkoon Feiten &Meningen Tulpen verdringen verkiezingsdag Turkije hoort wel/niet bij Europa Opvallende zaak voor belastingrecht DONDERDAG 15 MEI 1997 A NIEUWSANALYSE Als het kabinet Kok de hele rit uitzit, worden op 6 mei 1998 nieuwe Kamerverkiezingen gehouden. Tenminste, daar ging tot voor kort iedereen zonder meer vanuit. Door toedoen van de CDA'er Mateman en zijn WD-collega Te Veldhuis, is de datum opeens een onderwerp van felle dis cussie geworden in de Tweede Kamer. De twee politici bestempelden begin deze week de zesde mei 'als een onmogelijke dag voor verkiezingen' en beloof den, voor de snorrende camera's van de NOS, alles in het werk te zullen stellen om staatssecretaris Kohnstamm (D66, binnenlandse zaken) op andere gedachten te brengen. Im mers, als er niets zou gebeuren, dreigde de belangrijkste dag van onze democratie op een totale deceptie uit te lo pen. Mateman en Te Veldhuis waren los van elkaar tot de con clusie gekomen, dat algemene verkiezingen in de eerste week van mei gelijkstaat aan vragen om moeilijkheden. De christen-democraat voorspelde dat op 6 mei 1998 een flink deel van de kiezers buiten de landsgrenzen zal vertoeven, vanwege de - sinds een paar jaar in zwang zijnde - 'tulpva kantie'. Te Veldhuis voegde eraan toe dat Koninginnedag, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag bij uitstek dagen van nationale eenheid zouden moeten zijn. „Het lijkt ons dan ook niet gepast dat politici en partijen op deze dagen cam pagne voeren", aldus de verontruste WD'er. „Dat gaat toch vaak gepaard met aanvallen op elkaar en dat komt niet overeen met het karakter van de week." Mateman en Te Veldhuis verklaarden dat hun bezwaren alleen zouden kunnen worden weggenomen door de ver kiezingen te verplaatsen naar een andere datum. Het 'toeval' wilde dat de Kamer zich een paar uur later over de nieuwe Kieswet zou buigen. Deze Kieswet verschaft die mogelijkheid om te schuiven, zij het op zeer beperkte schaal en alleen in uitzonderlijke gevallen. De kiesdatum kan een paar dagen worden opgeschoven of een paar da gen worden vervroegd, al kost dat veel tijd en energie om dat de wet daarvoor moet worden aangepast. Absolute voorwaarde is dat er 'zwaarwegende redenen' voor moeten zijn. Mateman en Te Veldhuis hoefden over die laatste eis niet lang na te denken. Beiden wisten zeker dat ze de democra tie een grote dienst bewezen met hun pleidooien. Over de vraag hoe de politiek de kiezers het best tegemoet zou kun nen komen, liepen de meningen echter uiteen. Waar de CDA'er opteerde voor uitstel van de verkiezingen, zag de li beraal meer in een vervroegde slag om de kiezersgunst. Dinsdag zwaaide Te Veldhuis met een voorstel waarop 29 april als ideale uitwijkmogelijkheid prijkte. Tot Kohnstamm hem erop wees dat hij geen beroerdere datum had kunnen kiezen. De staatssecretaris hield de WD'er voor dat de Ka mer al in 1993 de 'tulpvakantie' van 1998 landelijk had vastgesteld van 26 april tot 5 mei. De reden? Op 6 mei zou dan iedereen aan de verkiezingen kunnen meedoen. Even leken Mateman en Te Veldhuis uit het veld geslagen. Maar dat was slechts van korte duur. Een dag later geeft Te Veldhuis ruiterlijk toe dat hij zich heeft vergist, maar zijn strijdlust heeft er niet onder gele den. „Ik moet eerlijk zeggen dat ik die vakantieafspraak niet kende", aldus de WD-woordvoerder. De vergissing is voor hem geen reden om een toontje lager te zingen, ook al om dat coalitiegenoten PvdA en D66 zich niet bij voorbaat te gen hem hebben gekeerd. „Mijn bezwaren tegen de zesde mei blijven recht overeind staan. Ik heb heel sterk de nei ging om de verkiezingen dan nog maar een week eerder uit te schrijven, bijvoorbeeld op 24 april. Van diverse kanten is mij al steun toegezegd. Vroegere verkiezingen voorkomen dat partijen die er niet zo goed voor staan, toch volop cam pagne gaan voeren in de eerste week van mei. En dat wil ik juist zo graag voorkomen. Mateman legt zich nog niet neer bij een overwinning van zijn WD-rivaal. Hij blijft onverkort vasthouden aan uitstel van de verkiezingen. Dat zijn belangrijkste argument (Ne derlanders massaal op vakantie) niet meer geldt, wordt met een schouderophalen afgedaan. „Wij vinden dat er vol doende redenen zijn om de verkiezingen met een paar we ken op te schuiven", aldus Mateman. „Vroegere verkiezin gen zien wij niet zitten, omdat we dan wel heel erg dicht op de gemeenteraadsverkiezingen van 4 maart 1998 komen te zitten." Kohnstamm zal het bovenstaande als muziek in de oren klinken. De bewindsman is immers gebaat bij verdeeldheid in de Kamer. Met de steun van PvdA en D66 moet hij in staat worden geacht om 6 mei als verkiezingsdag te hand haven. Als CDA en WD geen meerderheid achter hun ei gen voorstellen krijgen, is de kans groot dat één van de par tijen terug krabbelt. Of, wat ook nog kan: de criticasters CDA en VVD vinden elkaar alsnog. Eén ding is zeker: de verkiezingsdag is echt nog ver weg. DEN HAAG LEO ROGGEVEEN CORRESPONDENT Secretaris-generaal Solana blijkt ijzersterk onderhandelaar Een ijzersterk onderhandelaar. Zo mag Javier Solana, de secretaris-generaal van de NAVO, worden betiteld op basis van het weinige dat gisteren in Brussel bekend werd over het enkele uren tevoren in Moskou bereikte akkoord met Rusland. Op het oog heeft hij nauwelijks concessies gedaan, ondanks de enorme druk die de Russen de laatste maanden uitoefenden. Onder de zestien NAVO-ambassadeurs heerste gisteravond dan ook alom 'opluchting en grote waardering'. Akkoord tussen NAVO en Rusl De NAVO kan doorgat- zijn uitbreidingsplan^; dat gisteren in Moskou i koord werd bereikt ow speciale relatie tusset bondgenootschap en Ri De onderhandelaars Navo-secretaris-generaa! vier en de Russische n van buitenlandse 2 ni Primakov. Gistei lichtte Solana in Brus ambassadeurs van dei NAVO-landen in overi houd van het handvest deze week of begin vo week wordt de formele ii ming van de lidstate: wacht. Daarna kan het vest feestelijk op 27 mei rijs worden onderteken de NAVO-leiders en pre Jeltsin. Ondanks de zeer nauwe samen werking die de NAVO voortaan met Rusland wil aangaan, krijgt Moskou geen vetorecht, noch over de uitbreiding van de Alli antie, noch over de stationering van NAVO-troepen in de nieu we lidstaten in Midden- en Oost-Europa. De NAVO-aanwe- zigheid in die landen zal be perkt blijven, maar niet ver waarloosbaar. De NAVO behoudt zich het recht voor om in de nieuwe lid staten het 'minimaal noodzake lijke' te stationeren om ze mili tair in de Alliantie te laten mee draaien. Ook zal artikel vijf van het NAVO-verdrag (als één NAVO-land wordt aangevallen, wordt dat beschouwd als een aanval op het bondgenootschap als geheel) voor hen van kracht zijn. Wat de nucleaire wapens be treft, had de NAVO al half maart dit jaar gezegd 'geen behoefte, geen noodzaak, geen reden' te zien voor hun stationering in de nieuwe lidstaten. Een hoge NAVO-functionaris zei gister avond een verandering in die opvatting ook alleen maar voor mogelijk te houden 'als er iets uitermate dramatisch aan de hand zou zijn; iets dat wij niet voorzien'. Wel bleef het militaire deel van de 'stichtingsakte' over de sa menwerking tussen de NAVO en Rusland tot op het laatste moment het moeilijkste. Wat Solana, volgens NAVO-kringen, dan ook tijdens zijn onderhan delingen met de Russische mi nister van buitenlandse zaken Jevgeni Primakov vooral heeft getracht was 'het wegnemen van spookbeelden'. De Russen hadden dat hard no dig; zeker voor gebruik op de binnenlandse markt waar het voor lieden als de ultrarechtse Zjirinovsky nog steeds 'bon ton' is om te spreken over het onder de voet lopen van de rest van de wereld. Maar het was de NAVO vanaf het begin duidelijk dat het voor een voormalige super macht niet eenvoudig zou zijn om een soort niet-aanvalsver drag te ondertekenen met de vroegere vijand. Want daar komt de 'stichtingsakte' wel een beetje op neer. In de laatste maanden bestond de vrees dat Rusland de onder handelingen in Wenen over de modernisering van het zogehe ten CFE-verdrag - over de ver mindering van de conventione le bewapening in Europa - in gijzeling wilde nemen om maar zo hoog mogelijk in de bespre kingen met de NAVO te scoren. Die vrees is gisteren weggeno men. Over de hoogte van de alsof dat mogelijk was. conventionele bewapening blijft Wellicht het enige punt waarop Wenen het enige aanspreek punt. Zoals al tijdens de bijeenkomst van de Organisatie voor Vrede en Veiligheid in Europa (OVSE) afgelopen december in Lissa bon werd afgesproken, zal er hoe dan ook in de toekomst niet meer in de voorheen klassieke blokken van de landen van het Warschau Pact en die van de Al liantie worden gemeten. Voort aan worden nationaal wapen plafonds vastgelegd en dan ook nog eens, zo wordt gehoopt, op een lager niveau dan ooit. Eerder al kreeg Rusland de gele genheid om zijn nieuwe flan ken, ontstaan na het wegvallen van Wit-Rusland, Oekraïne en de Kaukasus-landen, op een an dere manier te bewapenen dan in het oorspronkelijke CFE-ver drag was voorzien. Het Westen vond die Russische eis alleszins billijk gezien de nieuwe geogra fische gegevenheden. Overigens zijn de NAVO en Rus land in Wenen ook niet de enige gesprekspartners. Aan het CFE- verdrag zijn in totaal dertig lan den verbonden. Het zou hoog hartig zijn geweest om tegen over die anderen alvast één tweetjes af te spreken, al heeft Rusland wel lange tijd gedaan Solana water bij de wijn heeft gedaan, is het voorzitterschap van de nu te vormen 'perma nente NAVO - Rusland - raad waarin de twee partijen elkaar over van alles en nog wat zullen consulteren. Daarbij kan het gaan om gezamenlijke peace keeping-aches, gezamenlijke di plomatieke démarches, een ge zamenlijke standpuntbepaling, kortom, zoals bij de NAVO wordt gezegd, 'om een nogal flexibel geheel'. Aanvankelijk had de NAVO al leen de eigen secretaris-gene raal als voorzitter willen aan stellen. Nu wordt het een roule rend NAVO-Russisch voorzitter schap, waarbij Solana wel coör dinerend zal optreden en de bij eenkomsten zal leiden. Belang rijker is echter dat in deze raad meningsverschillen zullen mo gen blijven bestaan. Als men het tijdens de consultaties niet eens wordt, behoudt elke partij het recht voor om zelf iets te ondernemen. De raad komt met een mini mum van één keer per maand op ambassadeursniveau bijeen en twee keer per jaar op het ni veau van de ministers van bui tenlandse zaken en/of defensie. Voor deze raad zal Rusland een Forumdiscussie met geschiedfilosoof en turkoloog „Het is eigenlijk deprimerend dat Bolkestein er in slaagt ons voor een avond achter de tafel te krijgen." Dat zei Peer Vries gisteravond in Leiden tijdens de forumdiscussie 'Grenzen aan Europa: een debat over wie mee mogen delen in de geschiedenis van dit continent'. Aanleiding voor het debat waren de uit spraken van Helmut Kohl en Frits Bolkestein over toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Volgens de WD-leider betekent dat het einde van de Unie. Zijn argument: Turkije had geen deel aan de 'grote for- matieve gebeurtenissen van de Europese geschiedenis'. Daar mee bedoelde hij het feodalis me, de Renaissance, de Verlich ting en de ontwikkeling naar democratie. Vier hoogleraren geschiedenis zaten achter de tafel en zij fi leerden Bolkestein met veel ge noegen. De geschiedfilosoof Vries merkte op dat Bolkestein alleen naar de positieve dingen kijkt. Europa liet de wereld ook kennismaken met het nationa lisme, fascisme en communis me. 'Europa is juist groot ge worden door de grenzen over te gaan', vond Wim Blockmans (hoogleraar Middeleeuwse ge schiedenis), wijzend op het Ro meinse en Ottomaanse Rijk en de economische expansie sinds de zestiende eeuw. Dat de historici de argumenten van Bolkestein afkraakten is weinig verrassend. Kamerleden liggen toch al onder vuur sinds het Historisch Nieuwsbladhun historische kennis met een proefwerk geschiedenis testte. Opvallender was hun mening dat historische argumenten er helemaal niet tóe doen. Want over één ding waren de forum leden het roerend eens: deelna me aan de EU heeft te maken met het heden, niet met de ge schiedenis. De geschiedenis is een grabbelton waarmee je alle kanten op kan, vond de Brit Ri chard Griffiths. Politici maken daar misbruik van door histori sche argumenten voor hun poli tieke karretje te spannen. De in Turkije steeds prominen ter aanwezige islam is ook geen reden voor afwijzing. „Als je een voetbalclub hebt, wil je een spe ler die goed kan voetballen", legde Vries uit. „Wat iemand thuis doet, wat hij gelooft, maakt dan niet uit." De turkoloog Erik-Jan Zürcher vindt Turkije geen goede voet baller. „Er zijn veel zakelijke, niet-historische redenen om Turkije niet toe te laten. Kort sa mengevat: te arm en te onde mocratisch." Daar was niet ie dereen het mee eens. „Als we willen voorkomen dat Turkije een avontuur begint naar het Midden-Oosten, moeten we voor toetreding kiezen", vond Griffiths. Volgens Blockmans maken Bol kestein en Kohl een tactische fout. Zolang Turkije perspectief heeft op EU-lidmaatschap blij ven de mensenrechten op de politieke agenda. Afwijzing op onveranderbare gronden als cultuur en historie haalt de druk van de ketel. De fundamentalis ten krijgen een vrijbrief om de 'Verlichtingswaarden' in de steek te laten. Die horen toch bij een geschiedenis waar zij geen deel van uitmaken. Maar Bolkestein en Kohl dach ten met hun uitspraken aan kie zers die b^ang zijn dat er nog meer Turken naar West-Europa komen. Nu al wonen hier drie miljoen Turken. Dat Turkije geen deel uit zou maken vairde Europese geschiedenis is een klap in hun gezicht. Zürcher noemde die historische argu mentatie daarom 'dom en ge vaarlijk'. De Turkse junta-lei ders van 1980 vonden een ade quate remedie. Zij verboden ie dere discussie over verleden en toekomst. LEIDEN. ANDRÉ MEEUSEN WIM STEVENHAGEN 'r ofojBMp vepvoee. en owttpwus he88£W '*J acooow ij Her wc*pr een \joqjepiov-kaapt /act. VVPNE IQX&VCOg. STUCBIIBN eigen ambassadeur bij de NAVO benoemen, geflankeerd door een hoge militair. De NAVO-ambassadeurs zullen bij toerbeurt het voorzitterschap op zich nemen. Daarnaast komt er een Russische liaison-officier bij het militaire commando van de NAVO in Bergen en een NAVO-officier op het Russische ministerie van defensie. Het door Solana en Primakov gesloten akkoord lijkt, totdat wellicht de kleine lettertjes be kend worden, een tamelijk opti male uitkomst. De nieuwe lid staten hoeven niet het gevoel te hebben dat ze 'tweederangs' le den worden; Rusland mag zich op een bijzondere relatie met de NAVO verheugen, zoals een Secretaris-generaal Javier Solana van de NAVO en de Russische minister van buitenlandse zaken Jevge ni Primakov tonen zich aan de pers nadat het ak koord is bereikt. groot land verdient; de NI heeft de plooien gladgest voor de uitbreiding. Desondanks, wordt in Bn beklemtoond, is menen niet. Het handvest is niet einde van het verhaal'. 1 voorlopig slechts 'een p; voor een nieuwe relatie'.! alle gaten zijn gedicht, isi sprake van een werkelijke ding in de geschiedenis.! NAVO heeft gisteravond: haar kant laten weten hei vest niet te zien als eenst pier 'dat alleen maar stol melt'. BRUSSEL ALY KNOL CORRESPONDENT BELASTING BELICHT Rubriek over fiscale Het belastingrecht heeft invloed op bijna alles wat ons in de maatschappij bezighoudt. Doordat het belastingrecht zo diep in het maatschappelijke le ven doordringt, moeten belas tingrechters soms merkwaardi ge kwesties oplossen. Wat dacht u van de volgende vraag die een belastingrechter onlangs moest oplossen: Is een psychiater een seksuele relatie met een aantal van zijn patiënten aangegaan als ondernemer of als privé-per- soon? Waarom moet een belastingrechter in hemelsnaam een dergelijke vraag op lossen, hoor ik u denken. Laat ik het uitleggen. Een psychiater is met een aantal van zijn patiënten een seksuele relatie aan gegaan. Hij mocht hierdoor van het Medisch Tuchtcolle ge zijn beroep niet meer uitoefenen en moest daar naast een schadevergoeding be talen aan een drietal patiënten. De psychiater wilde de door hem betaalde schadevergoe ding en zijn advocaatkosten als kostenpost aftrekken van de winst die hij met zijn praktijk als psychiater had behaald. De belastinginspecteur weigerde deze aftrek en de zaak kwam voor Hof Amsterdam. Dit ge rechtshof moest daarom onder zoeken in welke hoedanigheid de psychiater de seksuele rela ties is aangegaan. Hierbij is het niet van belang of een dergelijke seksuele relaties door de wet zijn toegestaan of niet. Het eni ge dat van belang is, is of de seksuele relaties voortvloeiden uit zijn beroepsuitoefening. In dat geval zijn de kosten hier- DENNIS WEBER fiscaal medewerker

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 2