De krant kan niet aan alles aandacht besteden
Referendun
Afrikahavei
van de baar
'Zijn wij verplicht met vrouwen te vliegen:
Discotheek wil vergunning bij rechter afdwingen
Randstad
OMBUDSMAN
Plan omstreden moskee
Crooswijk gaat van tafe
Haagse lijkschouwer
uit functie ontheven
Vraagtekens bij export afval
DONDERDAG 15 MEI 1997
CHEF HANS JACOBS, 071 -5356414, PLV.-CHEF RUDOLF KLEUN, 071-t
LEIDSCH DA GBLAD
Er gaat geen maand voorbij of er is wel een lezer
die mij vraagt waarom de krant aan een bepaald
evenement of onderwerp geen aandacht heeft
besteed. Meestal is het trouwens helemaal geen
vraag, eerder een ernstig verwijt. De toon van de
lezer is in negen van de tien gevallen dan ook ge
vuld met gramschap.
Vorige week kreeg ik met drie van dergelijke
klachten te maken. Een lezeres uitte haar onge
noegen over het feit dat de krant geen letter aan
dacht had besteed aan de grote korendag voor
ouderen in de Stadsgehoorzaal op 17 april en aan
het jubileum van het Madrigaalkoor op 20 april.
„Leiden mag dan cultuurstad zijn, maar hoe cul
tureel geïnteresseerd is het Leidsch Dagblad nu
eigenlijk. Als het om voetbal gaat, geeft de krant
zelfs van het kleinste clubje een verslag, elke
maandag weer, maar deze evenementen konden
blijkbaar worden overgeslagen. Ik wil nu wel eens
weten waarom."
De organisatoren van de fototentoonstelling 'Fa
cetten van de Tweede Wereldoorlog'die van 2
tot en met 7 mei in de Hooglandse Kerk werd ge
houden, spraken er op de middag van de opening
bij mij hun ontstemming over uit dat de krant
ondanks al hun pogingen geen artikel aan hun
expositie had gewijd. Ze hadden persberichten
gestuurd en een fax, maar het had allemaal tot
niets geleid. Een onbegrijpelijk houding van de
krant, vonden ze.
Wat de organisatoren van de fototentoonstelling
op dat moment niet wisten was dat de redactie
op de dag van de opening de expositie wèl had
aangekondigd. Later, op 6 mei, werd er nog een
beschouwing aan gewijd. Een beetje laat, kan
men zeggen, want op 7 mei eindigde de tentoon
stelling, maar goed, beter laat dan nooit. In dit
geval, neem ik aan, zullen de klagers ten slotte
nog wel tevreden zijn geweest met de publiciteit
die zij kregen.
Vergelijking
Wat resteert zijn de beide eerstgenoemde kunst
uitingen waaraan de krant is voorbijgegaan. De
lezeres maakt bij haar klacht een vergelijking tus
sen kunst en sport, maar die gaat niet helemaal
op. Bij het grote publiek is de belangstelling voor
sport nu eenmaal veel groter dan voor kunst. De
krant moet daar rekening mee houden. De chef
van de kunstredactie zou overigens graag wat
meer ruimte willen hebben, zo laat hij mij weten,
maar hij moet zich vooralsnog neerleggen bij de
huidige situatie. En die is niet eenvoudig. „Gezien
de beperkte ruimte die de kunst ter beschikking
staat, ben ik genoodzaakt uit het grote aanbod
RUUD PAAUW
van concerten, theatervoorstellin
gen, exposities en andere culturele
evenementen een keuze te maken.
Laten we nu eens de week doorne
men van 17 tot en met 24 april,
waarin de twee genoemde evene
menten werden gehouden. Er wa
ren in die periode in totaal 28 con
certen, 14 theatervoorstellingen en
ruim 50 exposities in Leiden en de
regio. We hebben in die week elf
recensies geplaatst. In hetzelfde
tijdvak werden nog twee grote ten
toonstellingen geopend ('De Passie
van Leiden' en, op diverse locaties
in de regio, drie exposities over ar
chitect Jesse), waren er evenemen
ten in het kader van Leiden Cul
tuurstad (Wereld vol Verhalen en Focus op Film),
een persconferentie over Parkkunst in Alphen en
een raadscommissie over cultuur. Verder hebben
we voorbeschouwingen gewijd aan de danstwee-
daagse in het LAK, de jubilerende kindertheater
groep Ploef, aan de muziekproductie The Wall
van de Katwijkse Muziekschool en aan Werfpop.
Maar we proberen niet geheel en al de slaaf te
zijn van de agenda. Zo hebben we in dezelfde
week een verhaal/interview gebracht over het
furore makende Veens Bruikoor en over twee de
buterende auteurs uit Leiderdorp en Katwijk.
Daarnaast worden we geacht ook nog het belang
rijkste kunstnieuws uit de rest van de wereld op
die pagina te geven. Het zal duidelijk zijn dat we
telkens een afweging moeten maken waaraan wel
aandacht kan worden besteed en waaraan niet.
We doen dat zo zorgvuldig mogelijk, maar het
blijft toch steeds een keuze, mede afhankelijk van
(nieuws)aanbod, beschikbare menskracht en niet
in de laatste plaats van het belang van de voor
stelling of uitvoering.
Ik geef het verweer van de kunstredactie zo uit
voerig weer om duidelijk te maken dat het niet
opnemen van een verslag over een kunstzinnig
evenement niet te wijten is aan slordigheid,
desinteresse of onachtzaamheid.
Journalistiek bedrijven betekent
voortdurend het maken van keu
zes. En als men een evenement
uitkiest dan geldt weer de beper
king van de ruimte die er aan
mag/kan worden besteed. Elke
krant kampt met dat euvel en het
is ook nooit anders geweest.
Lezers zien die beperkingen over
het algemeen niet zozeer als het
om binnenlands, buitenlands of
economisch nieuws gaat, maar
wel als het zaken in hun naaste
omngeving betreft. Een krant als
het Leidsch Dagblad heeft een
sterke regio-functie en legt daarop
ook dagelijks zwaar het accent.
Ook dan kan zij niet alles onder de loep nemen.
Als ik lezers dat voorhoud, plegen ze vaak te zeg
gen: waarom geeft u niet meer pagina's, dan is
het probleem toch opgelost. Zo eenvoudig is het
echter niet. De krant moet compact en overzich
telijk blijven. Te veel van hetzelfde kan er ook toe
leiden dat de lezer door de bomen het bos niet 1
meer ziet. Dan schiet de krant haar doel weer
voorbij. Bovendien: een dagbladbedrijf is als elk
ander bedrijf, het moet letten op de kosten om
gezond te blijven.
De kunstredactie doet haar uiterste best om de
lezer zo goed mogelijk te informeren, daarvan
ben ik overtuigd. De pagina UITGAAN geeft de
lezer in elk geval een helder beeld van wat er da
gelijks op het gebied van film, theater, muziek en
exposities e.d. in deze regio te doen is. Het is aan
de redactie om haar zoeklicht te laten schijnen
over een aantal in haar ogen opvallende evene
menten en daar dieper op in te gaan. Dat een le
zer het niet altijd eens zal zijn met die keuze - het
is, denk ik, niet te vermijden.
Tot slot terug naar de vraag van de lezeres: waar
om werd er geen aandacht besteed aan de koren
dag van de ouderen in de Stadsgehoorzaal en aan
het jubileum van het Madrigaalkoor? De chef van
De ombudsman van het Leidsch Dagblad is van maandag tot en met vrijdag
bereikbaar van 9.30-11.30 uur onder telefoonnummer (071J-5356215. Brieven kan
men richten aan het adres: Ombudsman Leidsch Dagblad, Postbus 54,2300 AB
Leiden. Het werk van de ombudsman valt buiten de verantwoordelijkheid van de
hoofdredactie.
Voor klachten over de bezorging gelieve men te bellen (071) - 5128030.
de kunstredactie zegt daarover: „Het was mij ont
gaan dat het bij het Madrigaalkoor om een jubile
umuitvoering ging. Het is een goed gebruik om
juist daarvan wel verslag te doen. Overigens is
aan de dirigent van het koor, Henk Briër, nog niet
zo lang geleden wel een artikel gewijd. Aan de ko
rendag voor ouderen hebben we voorafgaand
aandacht geschonken in de extra bijlage Leiden
Cultuurstad."
Bedreiging
Op de voorpagina van de krant van 7 mei stond
het bericht Oegstgeestse scheidrechter met de dood
bedreigd Daarin werd gewag gemaakt van het feit
dat arbiter Van Belkum een anoniem telefoontje
had ontvangen met de mededeling 'Als jij zondag
SJC 3 -VCL 3 fluit, kun je voor jezelf een begrafe
nis regelen'. Volgens de scheidsrechter bestond er
verband tussen dat telefoontje en een incident
eerder dit jaar bij de zaalvoetbalwedstrijd FC
Rijnland-Pen Boys in Katwijk. De scheidsrechter,
aldus het bericht, was in die wedstrijd gemoles
teerd en 'de dader, Marco van der Broek, werd
door de tuchtcommissie van de KNVB werd voor
twee jaar geschorst'. (Zaalvoetballers van FC Rijn
land zijn op het veld actief bij VCL, vandaar het
veronderstelde verband).
De vader van Marco van der Broek tekent be
zwaar aan dat de naam van zijn zoon in verband
werd gebracht met deze bedreigingsaffaire. Zijn
zoon had er volgens hem niets mee te maken. Nu
wordt dat ook niet rechtstreeks beweerd. De
scheidsrechter legt een verband tussen het voor
val \an destijds en het bedreigende telefoontje.
Dat is zijn mening en de krant mag die weerge-
De krant zelf noemt echter ook de volledige naam
van de speler die maanden geleden de scheids
rechter molesteerde en dat had zij in de gegeven
situatiebeter achterwege kunnen laten. Daarmee
wordt naast het incident ook een persoon in de
discussie betrokken, hoe men het ook wendt of
keert. Het zal wel niet de bedoeling van de ver
slaggever zijn geweest, maar de suggestie dat er
direct of indirect mogelijk een verband is tussen
de speler en de bedreiging (een misdrijf), kan zo
bij menigeen postvatten. En dat is in dit stadium
ongewenst. Er is immers geen spoor van bewijs
voorhanden. Laten we wel zijn, het telefoontje
kan ook het werk zijn geweest van een heethoof
dige buitenstaander, wie zal het zeggen.
De krant moet in gevoelige kwesties als deze zeer
voorzichtig te werk gaan met het noemen van na
men, want een vooroordeel is snel gewekt.
ROTTERDAM ANP
Er komt zoals het er nu naar
uitziet geen moskee aan het
Schuttersveld in de Rotter
damse wijk Crooswijk. Wet
houder H. Meijer heeft zijn
plan gisteren ingetrokken na
dat gebleken was dat er in de
gemeenteraadscommissie
Stadsvernieuwing en Volks
huisvesting geen steun was
voor het voorstel.
Nagenoeg alle partijen wil
den dat de wethouder op
nieuw onderzoek zou doen
naar andere locaties. Ook eer
der onderzoek op verzoek van
de commissie leverde geen
nieuwe locatie op. Meijen
nu weer met wethouder fc
brink (Ruimtelijke Orde;
en Grondzaken) overleggen
Meijer is daarmee in feiif
rug bij af. Al sinds 1990 n
de gemeente naar een loc
in de deelgemeenten Nooi
Kralingen-Crooswijk voor
grote moskee, die twee
staande gebedshuizen
Crooswijk en net Oude J
den moet gaan vervangen,
zijn te klein.
Ook Kralingen-Croo?
was tegen de bouw var,
moskee aan het Schutters
De deelgemeente wil er<
koopflats neerzetten.
Amsterdam vreest vertraging besluitvonnit
Er komt geen referendum over de aanleg vai
Afrikahaven in Amsterdam. Ondanks eerdere toezej
gen daarover, besloot een meerderheid van de Am
damse gemeenteraad gisteren.
AMSTERDAM ANP
ROTTERDAM CPD
De compleet nieuwe inrichting en de kaartjes
voor een concert op 24 april: het is duidelijk dat
de uitbaters van Parkzicht erop hadden gerekend
al een tijdje geleden de deuren te kunnen openen
voor het publiek. In plaats daarvan weigerde on
langs burgemeester Peper na acht maanden slui
ting een nieuwe vergunning te geven. Parkzicht
laat het er niet bij zitten en vecht vrijdag in een
rechtszaak dit besluit aan.
Parkzicht is bekend geworden als dé plek waar
kaalhoofdige gabbers op zoveel mogelijk beats
per minuut uit hun bol gingen. De zaak werd vo
rig jaar gesloten na het tweede gewelddadige in
cident in korte tijd. In maart werd bij een ruzie
een bezoeker doodgeschoten door een portier.
Enkele maanden later werd er tijdens een bruiloft
opnieuw geschoten.
Bedrijfsleider Clarence van der Palm en zijn
rechterhand Rob de Callafon hebben geen goed
woord over voor het weigeren van een nieuwe
vergunning. Ze zeggen er alles aan te hebben ge
daan om het over een andere boeg te gooien. De
grootse verbouwing en de belofte een heel ander
publiek aan te trekken, hebben echter niet tot het
gewenste resultaat geleid.
De oude doelgroep wil Parkzicht voortaan bui
ten de deur houden. „Dat moet lukken met pu
bliciteit, door het werken met pasjes en een strikt
veiligheidsbeleid te voeren," zegt bedrijfsleider
De Callafon Andere maatregelen die moeten bij
dragen aan een beter imago zijn beperking van
de geluidsoverlast, het inzetten van parkeerwach
ters, het scheiden van binnenkomende en ver
trekkende bezoekers en het draaien van melo-
disch-romantische mellow-house in plaats van
agressie opwekkende gabberhouse.
Volgens Bedrijfslediers Van der Palm en Calla
fon zou burgemeester Peper al in maart een be
slissing nemen over de vergunning. In de ver
wachting dat die positief zou uitvallen werd al
vast een concert voor 24 april geregeld.De al ge
drukte kaarten en posters liggen nu nog in stapels
in het kantoor van Parkzicht. „En we zijn niet de
enigen die dachten dat het goed zou aflopen,
want ook Heineken heeft hierin geïnvesteerd,"
licht De Callafon toe.
Het heeft allemaal niet mogen baten. Peper
maakte vorige week zijn besluit bekend en was
onverbiddelijk in zijn afwijzing. Gelet op onder
meer de schietpartijen, de overlast voor buurtbe
woners en het ongeloof dat er een ander soort be
zoekers zal komen, is hij niet van plan Van der
Palm en De Callafon tegemoet te komen.
De aanleg van de Afrikahaven
staat al jaren ter discussie.
Voorstanders van groen en be
woners van het kunstenaars
dorp Ruigoord dat voor de ha
ven moet wijken, zijn fel tegen
stander. Er zijn tal van juridi
sche procedures over de haven
gevoerd.
De gemeente wil nu vlug met
voorbereidende werkzaamhe
den beginnen en kreeg daar
voor in april het groene licht
van de Raad van State. Als be
langrijkste argument voor start
met de aanleg is spoedeisend
heid aangevoerd omdat er snel
haventerrein nodig is.
De Amsterdamse gemeente
raad is voor het blok gezet door
de manier waarop de juridische
procedures door met name me
destander de provincie Noord-
Holland zijn gevoerd. Als er nu
nog een referendum zou ko
men, gaat in nog lopende juri
dische procedures het argu
ment van spoedeisendheid im
mers niet meer op. De angst is
dat de aanleg van de haven dan
jaren vertraging oploopt. Dat
kost geld en werkgelegenheid.
Maar in mei vorig jaar nam de
raad nog een motie van de
PvdA aan met daarin de to
ging voor een referendum
De Amsterdamse politici
stelden gisteren vooral ra
eigen geloofwaardigheid,
gemeester Parijn gaf toe d
college te laat inzicht kre
de gevolgen van de jurk
procedures en de onui;
baarheid van de motie ovi
referendum. Na die spijt!
ging sprak een meerderhei
de raad zich tegen eem
raadpleging uit.
De Commissaris van d
ningin in Noord-Holland
Kemenade dreigde vorige
nog dat de provincie het g
aan Velsen zou toebedele
Amsterdam een refere:
zou toestaan.
G. Hellinga, van het refe
umcomite Ruigoord On
vend, sprak van een opec
peling van geklungel. „D
meente is gewoon bang oc
referendum te verliezen,
bewoners zamelden al ze
derd handtekeningen in vo
aanvraag. De tegenstandei
de aanleg van de Afrika:
proberen bij de bestuursrt
alsnog voor elkaar te krijgt
de gemeente een volksra
ging moet houden.
DEN HAAG «ANP
De GGD in Den Haag heeft
een lijkschouwer voorlopig
van zijn functie ontheven han
gende een onderzoek naar zijn
handelen in een euthansasie-
zaak. De lijkschouwer zou er
voor hebben gezörgd dat het
tijdstip van een levensbeëindi
ging werd vervroegd omdat
het uur dat werd aangegeven
hem niet beviel. Het ging om
de euthanasie op zaterdag 22
maart op een Hagenaar.
Interim-directeur J.B. de
Groot van de dienst noemt het
geval 'zeer betreurenswaar
dig'. Hij heeft inmiddels de
opdracht gekregen de zaak uit
te zoeken. De betrokken lijk
schouwer is met vakantie.
Een lichaam wordt pas vrij
gegeven nadat een lijkschou
wer een overlijdensverklaring
heeft gegeven. Zonder die ver
klaring mag een stoffelijk over
schot niet worden vervoerd.
Hoewel dat officieel niet
hoeft, werd de euthanasie van
tevoren bij de GGD gemeld.
De eerst aangewezen lijk
schouwer die op de bewuste
zaterdag dienst had, bleek een
arts met gewetensbezwaren
tegen actieve levensbeëindi
ging. Hij werd volgens De
Groot evenwel niet eens bena
derd.
De betrokken lijkschouwer
nam zelf het initiatief over. In
een telefoongesprek met de
huisarts vertelde hij dat hij een
ander tijdstip wilde dan de
twee uur in de middag die
werd voorgesteld. Het moest
öf vroeger, of hij zou pas na
vijven die middag langsko
men. Uiteindelijk vond de eu
thanasie in de ochtenduren
plaats.
„Dit kan gewoon niet," al
dus De Groot. „Er onstond een
buitengewoon vervelend situ
atie omdat er werd gediscussi
eerd over het tijdstip. Er is
daarna nog een klacht van die
strekking bij ons binnengeko
men. Daarna is besloten de
lijkschouwer uit zijn functie te
ontheffen."
Verwacht wordt dat binnen
een maand het onderzoek
naar de zaak wordt afgerond.
Vrouwelijke piloot stuit nog steeds op onbegrip
DEN HAAG «JAN KUYS
HAAGS REDACTEUR
Het Kamerlid M. Augusteijn (D66) plaatst grote vraagtekens bij de
export van 150 ton gecomposteerd zuiveringsslib naar Frankrijk.
De export gebeurt onder verantwoordelijkheid van de provincie
Noord-Holland, die het Halfwegse bedrijf Rutte heeft overgeno
men. Nog slechts enkele maanden geleden - voor de overname van
Rutte - heeft de provincie bezwaar aangetekend tegen de voorge
nomen export bij het ministerie van milieu (VROM).
In schriftelijke vragen aan minister De Boer van VROM vraagt
Augusteijn de bewindsvrouw nog eens goed na te denken over het
verlenen van een exportvergunning. Zij wil verder weten of VROM
eerder toestemming heeft gegeven voor het exporteren van het slib.
Augusteijn vraagt zich ook af, waarom dit soort vuil met te hoge
percentages schadelijke stoffen, niet in Nederland mag worden ge
bruikt en wel naar Frankwijk mag worden uitgevoerd.
Tot dusver verzette de provincie zich tegen export. Opslag op een
stortplaats is volgens de provinciebestuurders nodig. Nu de provin
cie echter zelf Rutte heeft overgenomen, is er blijkbaar een omslag
in het denken over dit soort zaken. Augusteijn probeert nu ophel
dering te krijgen over de motieven van de provincie.
AMSTERDAM
GERARD VAN PUTTEN/GPD
Wat de vrouwelijke piloten be
treft zouden sommige passa
giers op kunnen vliegen met
hun eeuwige vooroordelen.
Emancipatie of niet, wereldwijd
hangen hele volksstammen on
veranderd de opvatting aan dat
het beroep van stewardess the
limit is in the slcy als het gaat
om werken aan boord. Rond
130 vrouwelijke vliegers, afkom
stig uit 34 landen, wisselen
daarover hun ervaringen uit op
het twintigste congres van The
International Society of Women
Airline Pilots (ISA), in Amster
dam.
De 46-jarige Cockie van Gies-
sel uit Hoofddorp, sinds 1989
bij Transavia gezagvoerder van
een Boeing 737-300, vertelt wat
ze laatst weer meemaakte. „Een
kerel kwam de cockpit binnen
om tegen m'n mannelijke co-
piloot te zeggen: 'Gelukkig zit u
er nog naast'.
Niks sterk verhaal. Gewoon
praktijk. Het kan nog gekker.
Een van haar collega's maakte
onlangs nog mee dat een passa
gier demonstratief in gebed ver
zonk om zich te wenden tot be
schermheilige St. Antonius. De
man voelde zich onveilig, nadat
hij had vernomen dat een
vrouw het vliegtuig bestuurde.
Nu stelt Nederland zich te
genwoordig ten opzichte van
het fenomeen pilote nog rede
lijk vooruitstrevend op, vergele
ken met andere landen. In Zwit
serland, bij Swiss Air, kan het
volgens het Nederlandse ISA-
bestuurslid Elizabeth Voigt van
daag de dag nog gebeuren dat
verscheidene vliegers van man
nelijke kunne erop staan vooral
niet met vrouwelijke collega's te
worden ingedeeld. En bij Air
France bestond een gezagsvoer
der het onlangs op eigen initia
tief een steekproef te houden
onder zijn geachte confrères,
aangaande de werkomstandig-
Een gedenkwaardig moment in de historie van de Nederlandse luchtvaart, daterend van begin 1990. Cockie van Giessel (op de voorgrond) als cap
tain van een volledig vrouwelijke bemanning. foto archief
heden. Daarbij stelde hij de
hamvraag: 'Zijn wij verplicht
met vrouwen te vliegen?'
Chic is anders, maar in Tai
wan springt de dagelijkse lei-
'ding van de nationale lucht
vaartmaatschappij nog botter
met vrouwelijk vliegpersoneel
om. Een dame met ambities
kreeg te horen dat mannelijke
vliegeniers na een jaar of acht
bevorderd konden worden tot
gezagvoerder en dat zij vooral
blij moest zijn als ze ooit tot de
cockpit door te dringen. De sta
tus van co-piloot is daar voor
een vrouw het hoogst haalbare.
Bij Transavia wordt Cockie van
Giessel als captain wel voor vol
aangezien. Maar ze herinnert
zich nog levendig de dagen dat
ze bijkans de cockpit werd uit
gekeken door haar mannelijke
collega's. „Ik werkte al bij de
maatschappij, eerst als stewar
dess en naderhand op de afde
ling Operations. Ik hoorde de
lotgevallen van een meisje dat
in 1981 van de Rijksluchtvaart
dienst was gekomen en bij de
KLM als piloot in dienst was ge
treden. Nu vloog in mijn vrije
tijd al, het was mijn hobby, dus
ik dacht: 'Zij zit nu bij de KLM,
dan ik over twee jaar in de cock
pit bij Transavia'. Zo soepeitjes
liep het allemaal niet. Die meid
hield het niet langer dan een
jaar uit bij de KLM. En ik werd
door de maatschappij, alles en
iedereen alleen maar tegenge
werkt."
Van Giessel vloog buiten
werktijd de vereiste vlieguren
bij elkaar voor het commerciële
brevet, dat ze begin jaren tach
tig haalde. Kennelijk was de
toenmalige bedrijfsleiding toen
nog niet overtuigd van haar
kwaliteiten. Ze werd naar een
psychotechnische keuring ge
stuurd. „Ze lieten me allerlei
dingen doen, die ze daarvoor
nooit met mannelijke vliegers
hadden uitgehaald. Noem het
ontmoedigingsbeleid. De ge
dachte was echt: 'Vrouwen in
de cockpit, wat moeten de pas
sagiers daar wel niet van den
ken!?' Onder druk van de onder
nemingsraad werd het besluit
genomen mij toch een kans te
geven. Die kreeg ik in 1981, zij
het op freelance-basis. Pas in
1985 heb ik een vast contract
Even voorbijgaand aan
Beatrix de Rijk, die in Frankrijk
haar brevet haalde en ii
rondvloog in een 'houtjes i
tjes-kist', mag Van Giesst
recht als een pionier in di
keersvliegerij worden be
peld. In 1989 genoot zei
de eerste Nederlandse vro
zijn die tot gezagvoerder
benoemd. „De generatie
wen die na 1990 in de cod
gekomen, vindt alles doo
maal. Ze hebben een bei»
voelen zich niet onderge
aan mannelijke collega's,
wij van de eerste generatif
ben echt moeten vechter
piloot te mogen worden,
voudig, omdat er geen a
tie was."
De stand van zaken nu
Nederlandse luchtvaart
schappijen: de KLM heeft
vroriwelijke piloten in d
KLM Cityhopper tien, Tra:
zeven, Martinair vier en Ai
land één pilote.
ISA-bestuurslid Voigt: -
is er nauwelijks aanwas
jaar of zes geleden was dn
cent van de verkeersvl
vrouw. En nu is c
Kennelijk is er toch voor
wen toch nog een drempr
voor een carrière in de o
te kiezen. Daar ligt een
voor ons. Ik zou graag zit
ISA binnen enkele jaren d
doet als aanspreekpunt
vrouwen die interesse li
in een loopbaan als pilot
jaar of twintig geleden vu
dereen het ongewoon dor
vrouwelijke dokter te v
behandeld. Nu maakt
mens daar nog een punt
Daar moeten wij ook naait
Het zijn woorden die C
van Giessel uit het hart i
grepen. „Het is een leukfr
al is het natuurlijk niet
Glamourland. Zeker niet
morgens om drie uur de«
afloopt, omdat er weerüj
onmogelijk tijdstip
moet worden."
