UIT Eerste plaats eindstation voor Van der Erf De 'meest pure trainer van het voetbal' wordt vijftig Atletiek in competitievorm: een wereld van verschillen Sport CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071 -5356463 elstar heeft rootse plannen Leidenaar zonder schaakstudie bij beste junioren van Nederland iKPN-ZUIP GPD .(star is in gesprek met een iep grote sponsors die de jfclub een miljoenenimpuls geven. Het bestuur van de ib heeft dit gisteravond be- ;tigd. Volgens voorzitter Jan Wit staan er 'mogelijk grote te gebeuren in Velsen- iliuid ..Maar grote sponsors Gillen ook veel zeggenschap. i]( iar willen we wel in meegaan, tiaar niet ten koste van alles. )n e zijn niet bereid de club aan li ie dan ook uit te leveren.' Ir Het uiteindelijke doel van het ibitieuze plan: een team op been brengen dat binnen 'i nee jaar de stap naar de nieu- NV Eredivisie zou kunnen itten. Voorzitter De Wit is zeer te- if ghoudend over de bijzonder- oijden. Om hoeveel 'miljoenen' in geval van Telstar gaat zei 'niet te weten'. Wie er pre- achter het plan zitten om t club uit Velsen, dat al jaren n zieltogend leven leidt, met 'n enorme gift te zegenen, |de de preses ook niet prijsge- n. De Wit verwacht dat er or het eind van de maand is. rosser Everts ibopt verder uit ET» ANP Aan schaakstudie heeft hij al vier jaar niet meer gedaan. Voorbereid heeft hij zich ook niet op het NK schaken voor de jeugd. Ja, hij heeft het 'randgebeuren' georgani seerd. Remko van der Erf eindigde op de gedeelde eerste plaats bij het Nederlands kampioenschap en de Leidse schaker is daar verbaasd over. ,,Het is tekenend voor het niveau dat ik hier zo hoog kan eindigen." LEIDEN WILLEM SPIERDIJK ikhetleilk." S( i Belg Stefan Everts durft niet «een voorspellingen te doen, maakt ze ook waar. Hij voor- elde zaterdag beide manches de Grote Prijs van Tsjechië, ip lend voor het WK cross in de Occ-klasse, te winnen. Giste- k i volbracht de titelverdediger missie. Op de droge baan Loket verstevigde de Belg leidende positie in het WK- ]j ssement. De voorsprong op landgenoot Marnicq Bar ets liep op naar 47 punten, de eerste manche zag het lang naar uit dat Sébastien i rtelli met de eer zou gaan ijken. De Fransman kwam ai iter ten val kwam en verloor ar irdoor veel terrein. In de teede manche leidde Everts start tot finish. Landgenoot voets eindigde beide malen ruime afstand als tweede, c 'edro Tragter deed het met zesde plaats in de eerste nche uitstekend. In de ande- nanche was z'n start minder ,4 id. Later moest hij door pro- ;i men met de ontsteking terug rf ir het rennerskwartier. Leon n isbers scoorde in beide man ies punten en wel via de veer- jide en negende plaats. Be- ve Tragter en Giesbers waren geert andere Nederlandse ilnemers in Loket aanwezig. Maggiora (Ita) was de vijf- 125cc Grote Prijs van dit sei- ineen Italiaanse aangelegen- I Alessandro Puzar won de da de derde en eerste ats. Op die manier verklein- hij zijn achterstand op WK- er Alessio Chiodi met één itje. Claudio Federici, ook al Italiaan, won de eerste nche maar viel in de tweede pech uit. foor de Nederlanders Marcel Drunen en Heikki van den g waren er geen WK-punten ederlands ano-duo verrast Keulen Van der Erf heeft wel een ver klaring voor het feit dat het ni veau tijdens de titelstrijd (tot en met 20 jaar) niet zo veelbelo vend was. „Iedereen is lui. Er wordt weinig aan schaakstudie gedaan. Merijn van Delft en Jeroen Willemze willen er wel voor werken, misschien Sipke Ernst ook weL Maar de rest niet. Ruud Janssen is goed, maar ook lui." Van der Erf zorgde afgelopen week voor het meest opmerke lijke nieuws tijdens het NK schaken voor de jeugd dat de afgelopen tien dagen in de Leid se Waag werd gehouden. Want één van de sterkste jonge scha kers uit Leiden houdt er mee op. „Om op niveau te blijven moet je eigenlijk steeds meer doen. Dat heb ik er niet voor over. Ik schaak al vanaf mijn achtste, ik ga me toeleggen op andere dingen." Er is maar één ding dat de Leidenaar weer terug achter het bord krijgt en dat is geld. „Er is een kleine kans dat ik volgend jaar competitie ga spelen bij Aalsmeer. Dan krijg je per partij 125 gulden. Dat is per seizoen duizend gulden, een leuke aan vulling op je studiebeurs." Van der Erf, die in Rotterdam bedrijfskunde studeert, kijkt met gemengde gevoelens terug Het 'randgebeuren' (de gezel ligheid met andere deelnemers, het stappen) is voor Van de Erf bij het NK net zo belangrijk als het toernooi. „Maar dat is niet voldoende reden om met scha ken door te gaan." Volgens de jonge Leidse schakers is voor veel deelnemers de sfeer bij het toernooi uitermate belangrijk. „Je kunt je wel 'zwart focussen' op de wedstrijden, maar gaat het dan wel beter?" Wedstrijdleider Désiré Fas- saert merkt ook dat de meeste deelnemers het toernooi ont spannen benaderen. „Je ziet dat spelers tijdens de partij met el kaar praten, dat gebeurt bij een seniorentoernooi eigenlijk nooit. De deelnemers vinden de sfeer belangrijk. Dat komt ook omdat het waarschijnlijk voor niemand is weggelegd ooit met schaken een boterham te ver dienen." Fassaert vindt het spelpeil bij de jongens aardig. „Er zijn wei nig zwakke spelers. Maar bij de meisjes valt het niveau tegen." Dat komt ook omdat twee sterke schaaksters ontbraken. Linda Jap Tjoen San uit Leider dorp speelde bij de jongens mee en Mariska de Mie bleef thuis omdat ze niet bij de jon gens mocht meedoen. Daar door won Joyce Fongers uit het Groningse Bedum met over- Remko van der Erf (midden) krijgt bloemen voor zijn eerste plaats, net als Ruud Janssen en Martijn Dambacher (links). Joyce Fongers (rechts) hoeft haar overwinning met niemand te delen. foto hielco kuipers op zijn schaakloopbaan. „Het macht. Zij was duidelijk voor de schaken heeft me een hoop ge- overwinning naar Leiden geko- bracht, maar het heeft me ook men, liet de feestjes aan zich veel gekost. Ik heb er indertijd voorbijgaan en sliep ook niet in verschrikkelijk veel voor opzij de jeugdherberg waar de deel- gezet. Misschien had ik dat niet nemers waren ondergebracht, moeten doen, maar toen vond Eigenlijk zou de winnares bij de meisjes een tweekamp moe ten spelen tegen Linda Jap Tjoên San voor een plaats op het Europees kampioenschap, maar waarschijnlijk is die barra ge niet nodig. De 16-jarige Fon gers kan in de klasse tot en met 18 meedoen, terwijl Linda Jap dan bij de 20-jarigen zou mee spelen. De Leiderdorpse eindigde het toernooi met 4,5 uit negen par tijen, terwijl ze met 0 uit 3 was begonnen. „Ik speelde hier toch onder druk. Het is anders dan wanneer je als favoriet aan een toernooi begint. Maar ik had het idee dat jongens extra alert speelden om niet van mij te ver liezen." Rhea Houwaart uit Hazers- woude was met enige tegenzin aan het toernooi begonnen ('Als het niet in Leiden was geweest, zou ik niet hebben meege daan'), maar was na een week schaken en gezelligheid een stuk enthousiaster. „Ik ga de ko mende weken meer tijd beste den aan het schaken, ik wil meer toernooien spelen." Houwaart eindigde op 12de plaats. Bij de jongens eindigden Ruud Janssen (Zevenaar), Mar tijn Dambacher (Blerick) en Remko van der Erf op de ge deelde eerste plaats. Van de Erf maakte in een rechtstreeks duel met Dambacher een achter stand van een punt goed. In een vrij uitzichtloze situatie gaf Dambacher een dame weg. Janssen kon uiteindelijk alleen op kop komen, maar hij voerde tegen Ralf Gommers een eind spel met twee pionnen meer niet tot winst. Dat betekent dat de drie scha kers in een driekamp gaan uit maken wie zich 'Nederlands jeugdkampioen' mag noemen. De schaakloopbaan van Van der Erf duurt daardoor weer een paar weken langer. Eddie 'De Keu' Achterberg gehuldigd in Utrecht UTRECHT GPD Van heinde en verre waren ze gekomen om hem te huldigen. Eddie Achterberg, waarschijnlijk de 'meest pure voetbaltrainer in het betaald voet bal.' Een uitspraak van Roda-doelman Ruud Hesp die met vrijwel al zijn teamgenoten naar de kantine van het Utrechtse DOS was gereisd om de vijftigste verjaardag van De Keu te vieren. Maar ook Twente was goed vertegenwoordigd. „We mochten op deze verjaardag niet ontbreken, Eddie was destijds een gouden jongen voor onze ploeg," zegt Theo Pahlplatz die er met tal van Tukkers eveneens een reis van in totaal vier uur voor over had om het feest in Utrecht bij te wo nen. DOS was de ploeg waar Achterberg zijn loop baan begon en waar hij voor het eerst opviel als betaald voetballer. De toenmalige clubarts Bram Querido verhaalde vertederend over de kwajon gensstreken van de junior die als jongste voetbal ler van Nederland een contract onder zijn neus kreeg. Eddie was pas vijftien, DOS-vedette Ton van der Linden was zijn grote voorbeeld en toe vallig mocht hij in 1962 debuteren toen zijn idool ziek was. Tijdens het verjaardagsfeest in Utrecht wordt een door zijn dochter vervaardigde film getoond met een boeiende montage van de meest kleur rijke momenten uit de voetballoopbaan van Ach terberg. Botsingen met de arbitrage, botsingen ook met tegenstanders. Voormalig Twente-trai- ner Spitz Kohn: „Daardoor miste Eddie bijvoor beeld in 1975 de bekerfinale van FC Twente tegen Den Haag, die we trouwens met 1-0 verloren door een goal van Aad Mansveld. Deze week moest ik er aan terugdenken toen ik hem zag zit ten in de dug-out bij Roda-Heerenveen." En ex- teamgenoot Jan Streuer: „Die impulsiviteit is zijn kracht en soms ook zijn zwakte. Wanneer je die spontane vreugde zag van Eddie na het behalen van de beker door Roda. Die ereronde langs zijn spelers, dat is typisch Achterberg. Ik vond het ontroerend." Ruud Hesp noemt die kwaliteiten tijdens een korte speech, waarbij vooral de grote betrokken heid van de assistent-trainer wordt benadrukt. „Daarom zijn we ook zo blij met die beker. Eddie Achterberg heeft vijftig jaar op zijn eerste échte prijs moeten wachten. Maar dat is nu ook in orde gekomen." Met het geschenk uit Limburg kan Achterberg zijn tuin renoveren. Hesp: „Van hem moesten we altijd het gras opvreten, vandaar." De jubilaris drentelt als een jongere uitgave van Piet Bambergen door de Utrechtse kantine en kan zijn ontroering met moeite bedwingen bij al le mooie woorden. „De geboorte van mijn doch ters even niet meegerekend is dit de mooiste dag uit mijn leven. Tot het laatste moment is alles rond het feest geheim gehouden, al vermoedde ik wel dat mijn familie iets voor me in petto had. Op zo'n dag vergeet je dat het trainersvak ook min der mooie momenten kent waaruit je weer ster ker tevoorschijn komt. En dat Roda een paar da gen terug de beker won, daar ben ik ook best een beetje trots op." In de kantine van DOS overheersen de mooie herinneringen. Zoals de goede ervaringen met Kees Rijvers, die uit Frankrijk een mooie brief had gestuurd. Zelfs aan de befaamde misser tegen Ajax (Gert Bals was al gepasseerd, maar Eddie schoofde bal naast het lege doel) op 30 april 1969 werd maar terloops herinnerd. De nadruk lag op het onbevangen profiel van Achterberg die in het opgeklopte wereldje van de betaald voetballers altijd zichzelf is gebleven. ERTUSSENIN Nederlandse kanovaarders bias van der Pol en Bart Sna- hebben verrassend een ijaarsregatta in Keulen ge- nrien. De Nederlandse com- finishte zondag in 1,19 op 500 meter voor de tsers' Björn Bach en Mark iel let het jonge duo lijkt Ne land na jaren weer mogelijk- den te hebben. Het Duitse van wie Zabel deel uit akte van de K4 die in Atlanta id veroverde, volgde op an- halve seconde. Het tweede derlandse duo, Jean-Paul Sits Maurits de Rooy, als combi- k ook nieuw in de kanotop, digde als vierde, licole Bulk en Lisette Velt- n, de vrouwen-K2 die al een tje een internationaal ge it heeft, miste de zege op de meter maar net. Op de ste honderd meter kwamen Duitsen Anett Schuck en Sa- e Meyer langszij. Bulk finish- f de solo-kajak als zesde. Mares was de Duitse Birgit her. u'k had zich voor de dstrijd geplaatst door in de finale twee olympische 'pioenen te verslaan. Tot 'eigen verrassing verwees Amsterdamse Schuck en nuela Mucke naai- de tweede derde plaats. Beide Duitse :sterszegevierden in Atlanta ederland was op de Fuhlin- See met maar liefst veertien fjehemden aanwezig, meer ooit. Bij geen enkele sport zijn de verschillen tijdens een offi ciële wedstrijd zó groot als bij de clubcompetitie atletiek. Op de baan in de Leidse Hout wa ren gistermiddag niet alleen enige toppers van nu (Kamiel Maase, Stella Jongmans, Anne van Schuppen) en toppers van toen (Yvonne van Dorp) aan wezig. Er liepen, sprongen en gooiden ook deelnemers die zelfs de basistechnieken van de onderdelen waarop ze uitkwa men niet onder de knie had den. De verklaring voor dit op merkelijke niveauverschil zit 'm in het feit dat een typische individuele bezigheid als atle tiek zich nu eenmaal moeilijk als teamsport laat beoefenen. Toch is dat de bedoeling van de nationale clubcompetitie waarvan Leiden Atletiek de eerste ronde van de eerste divi sie mocht organiseren. Alle acht aanwezige verenigingen (bij de vrouwen zes) zetten op elk onderdeel hun beste lid in. En daar wringt 'm al gelijk de spike. Sommige verenigingen hebben bijvoorbeeld wel vier goede speerwerpers, maar kunnen er slechts één opstel len terwijl ze weer niet over, pakweg, een kogelslingeraar beschikken die de bal verder dan het vangnet kan zwiepen. Het verschil kwam gisteren misschien nog het best tot ui ting bij de 5000 meter race bij de mannen. Kamiel Maase zet te al zijn opponenten op mini maal een ronde. Nu is verlie zen van Maase geen schande, zelfs met grote achterstand niet. Toch doet het koddig aan dat Maase reeds is uitgelopen, zich in zijn trainingspak heeft gehuld en een AA-tje bestelt op het moment dat de laatste lo pers de finish nog moeten pas seren. Ook bij het kogelslingeren deed zich iets soortgelijks voor. Schelto Scheltens won voor ei gen publiek met een afstand van 55,12 mëter. De nummer twee kwam nog over de helft (36,66) maar om de prestatie van de nummer acht met een afstand van 18,80 meter kon slechts worden gelachen. „En dan valt het vandaag nog mee", zegt een van de scheids rechters in het hokje van de wedstrijdleiding. Bij wedstrij den in lagere klassen zijn de verschillen nóg veel groter. Dan moeten sommige clubs onderdelen domweg laten schieten omdat ze niemand op de been kunnen brengen. Toch zie je ook hier dat bijvoorbeeld Leiden Atletiek, ontstaan uit een fusie tussen twee grote verenigingen, hier en daar ook moeite heeft met het opvullen van de onderdelen." Eric Geelen is de hoogspringer voor Leiden Atletiek maar pakt de 110 meter horden er ook bij omdat die discipline zonder Leidse specialist zit. Met 1.90 meter wint hij het ene onder deel om met 18.38 seconde als voorlaatste te eindigen over de hindernissen. „Ja, daar train ik ook vrijwel nooit op. Soms, een paar keer, omdat je bij horden lopen hetzelfde ritme loopt als bij de aanloop van hoogsprin gen." Geelen geeft onomwonden toe dat hij als individueel sporter in de eerste plaats meedoet voor de gezelligheid en om te zien hoe zijn vorm er voor staat. Pas in laatste instantie is hij aanwezig om zijn club aan punten te helpen. Als hij de 1.90 meter heeft gehaald, laat hij de lat niet vijf, maar tien centimeter hoger leggen. „De punten waren al binnen dus kan ik vervolgens voor mezelf nog iets proberen." Gezellig is het zeker. De eerste van twee competitieduels is vooral een weerzien, een grote familiedag waar niet voor niets een op de vier toeschouwers in een buggy wordt voortbewo gen. Het gaat om het onderling uitwisselen van trainingsgege- vens, doelstellingen en een maal in het strijdperk mag er best hier en daar een persoon lijk record sneuvelen. Iedereen doet zijn best op zijn of haar eigen niveau, maar hoe serieus de clubcompetitie moet worden genomen, blijkt tegen het einde van het sa menzijn. Han Kulker kijkt 's middags naar de nationale hockeyfinale tussen de vrou wen van HGC en Amsterdam waar hij als looptrainer in dienst is. Als hij tegen vieren een kijkje komt nemen in de Leidse Hout mag hij direct een blauw-rood-oranje hesje aan trekken om in de estaffette- ploeg 4x400 meter te lopen. „Ik ben er nou toch", grapt hij. Uiteindelijk hoeft hij toch niet in te vallen, maar de toon is duidelijk. LOMAN LEEFMANS GESPROKEN Schalke 04-trainer Huub Ste vens in Vrij Nederland: ,,Ik laat mij het hoofd niet op hol brengen. Ze willen me op een voetstuk zetten, maar dat weiger ik. Als het straks minder gaat, proberen ze je er weer van af te trekken. Ik wil onder alle omstandigheden mezelf blij ven. Idem: Wij Nederlanders mogen wel eens problemen met Duitsers hebben, andersom is dat veel minder. Zeker in het Ruhrgè- bied. Hier hebben ze niets tegen Nederlanders. Idem: „Ik ben zelf de zoon van een mijnwerker en zal mijn afkomst nooit verloochenen. Mijn vader was houwer, het zwaarst denk bare beroep. Ik heb een buur man creperend aan zijn eind zien komen. Hij had stoflongen. Ik dacht: dat nooit, nooit die mijn in. PSVer Boudewijn Zenden in Nieuwe Revu: „Aad de Mos kwam in het vlieg tuig naar me toe en vroeg hoe het op school 'ging. Ik vertelde hem dat het prima ging en in eens zei hij: 'Hoe zou je het vin den om als prof aan de slag te gaan?' Ik dacht: hé dit is het! Dat merkte De Mos natuurlijk meteen, dus zei hij: 'Zorg dat je je school haalt en dan kom je er bij.' Vanaf dat moment veran derde alles volkomen. Dennis de Nooijer over zijn au to-ongeluk in de Volkskrant: „Ik bleef me moe voelen, op een gegeven moment slaat dat ook over naar je hoofd. Heel frustre rend. Je moet blij zijn dat je nog leeft, maar je wilt onmiddellijk terug naar je oude niveau. Ik heb er alles aan gedaan, maar je hebt gewoon geen kracht." Idem: „Toen ik vorig seizoen bijteken de, zouden er ook versterkingen komen, maar daar is maar wei nig van terecht gekomen. Als er nu weer niks kan, moet ik ook eens gaan nadenken over mijn toekomst." Wielrenster Leontien van Moorsel in de Volkskrant: „Ik menstrueerde al jaren niet meer, mijn nagels vielen uit. Ik verloor plukken haar en ik kon door de verzuring mijn arm niet meer optillen." Idem: Toeschouwers en concurrentes scholden me uit voor vet wijf en dikke koe. Dat heeft me zo'n pijn gedaan dat ik heb overwogen om met fietsen te stoppen. Katwijker Jeffrey Talan in VI: „Ik ben een mens, geen rockster. Ik moet sowieso al te veel hand tekeningen uitdelen, Dat steeds meer mensen tegen voetballers opkijken, beangstigt me gewoon. Zelfs bij mijn tweelingbroer proefik dat wel eens. Michael zit op een vrachtwagen, werkt elke dag hard. Terwijl ik lekker ge niet van het bestaan van een voetbalprof. Op mijn 25ste woon ik in een leuke woning, tussen de holes van een golfveld en aan de oever van het Heidemeer. Niet slecht, maar daarom hoeft hij nog niet tegen me op te kijken." Idem: „Mijn tiveelingbroer lijkt hele maal niet op mij, Hij balt elke week in het tivaalfde of zo van Katwijk. Hij is ook geïnteresseerd in zijn culturele wortels. Hij is al een stuk of vijf keer naar Indo nesië geweest. Het enige wat ik weet is dat Jakarta de hoofd stad is, dat Bali me een geweldi ge vakantie plaats lijkt en dat ik hou van Indonesisch eten." Idem: „Wat ik belachelijk vind zijn de huidige salariseisen van voetbal lers. Natuurlijk, voetballers spe len tot pakweg hun 35ste. De kans dat je later gehandicapt door het leven moet, is groter dan de meesten denken. Ook ik ben nu al drie keer geopereerd aan mijn knie. Kortom, een voetballer loopt risico's." Hans van der Haar, voetballer van De Graafschap én boeren zoon, in VI: „Leven als boer is mooier dan je wentelen in miljoenen." Idem: „Weet je dat in Nederland ge middeld duizend boeren per jaar er de brui aan geven? Dat zijn er drie per dag. En nu, met de varkenspest, zullen dat er nog wel meer zijn. Over varkenspest en BSE wordt me toch een hoop poeha gemaakt... Terwijl het nooit bewezen is dat BSE of var kenspest schadelijk voor de menszijn." Idem: „We zijn het slachtoffer van Eu ropa. Wij betalen ons scheel aan die klote superheffing, terwijl boeren in Spanje en Italië geen cent superheffing betalen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 21