Vuilnisdienst in Leiden goedkoop Bloemen zijn hier een 5 Veiliger kunnen we dat kruispunt niet maken' Koningskind Leiden Regio Roomburgerpark krijgt grondige opknapbeurt DONDERDAG 1 MEI 1997 CHEF HANS JACOBS. 071 -5356414, PLV -CHEF RUDOLF KLEUN. 071-5356436 - Ondanks hoge ziekteverzuim Hilton Hotel geeft Veense bloemiste Wilma van Ruiten de vrije hand De vuilnismannen van Leiden zijn vaak en lang ziek, maar de mannen die wél werken, werken zich uit de naad. De Leidse vuilnisophaaldienst is daardoor in verge lijking met die van steden van gelijke grootte, goedkoop. Overigens komt er in Leiden nog veel afval op één hoop terecht. Dat wil zeggen, niet gescheiden. Leiden is ook 'papierstad': de hoeveelheid weggegooid papier is erg groot. „Het werktempo van de heren is ongelooflijk." Hoe tevreden hij ook is, een bonus op het loon zit er niet in. „Nee, dat niet. Maar wel komt er binnen kort een flink feest en krijgen ze bijvoorbeeld allemaal nieuwe bedrijfskleding, da's ook een soort bonus." Overigens is het hoge werk tempo niet de enige verklaring voor de lage kosten. Leiden heeft verleden jaar de wijkinde- ling veranderd zodat de inza meling nu zeer efficiënt ver loopt. Bovendien heeft de stad een gunstig formaat: investerin- LEIDEN MONICA WESSELING Dat blijkt een onderzoek uitge voerd in opdracht van de Ne derlandse Vereniging van Reini- gingsdeskundigen. Twintig ste den, waaronder Leiden, hebben i vrijwillig aan het onderzoek 1 meegedaan. De ophaaldiensten en het opgehaalde afval zijn met elkaar vergeleken. Leiden is vergeleken met Amstelveen, Gorinchem, Haarlem, Den Bosch, Rijswijk en Schiedam en omstreken, i Het ziekteverzuim onder de ruim 50 vuilnismannen is met dik 18 procent bijna twee keer zeer hoog als gemiddeld. Vol gens directeur P. Peters van de i dienst milieu en beheer, wordt i het cijfer van het ziekteverzuim vertroebeld door een, zoals hij j opmerkt, 'vreemde manier van registratie'. „Mensen die al lan ger dan een jaar ziek zijn, tellen bij ons nog steeds mee. Boven dien tellen we ook zaterdagen en zondagen. Dan kom je van- i zelf hoog uit." Hij erkent echter dat ook zon der deze vertroebeling het ziek teverzuim hoog is. „Het is een zwaar beroep. We proberen met bijvoorbeeld bedrijfsfysiothera- pie dat ziekteverzuim terug te dringen." Peters is niet echt verrast over de uitkomst dat de mannen die het vuilnis ophalen, zich werke lijk uit de naad werken. Er wordt in korte tijd heel veel vuilnis opgehaald en daardoor zijn de kosten laag. Leiden is binnen de twintig onderzochte, een van de allergoedkoopste. gen zijn makkelijk rendabel te maken. De Leidse binnenstad heeft nog steeds geen gescheiden in zameling. Daardoor wordt in Leiden, in vergelijking met het gemiddelde van de twintig deel nemers aan de test, per inwoner per jaar bijna 60 kilo meer rest afval opgehaald (293 in plaats van 235). Ook in vergelijking met andere grote steden komt Leiden er niet goed uit. Wet houder J. Laurier; „We proberen het gescheiden inzamelen stap voor stap ook in de binnenstad door te voerèn. We doen nu een proef met ondergrondse contai ners, maar dat kan nooit voor de hele binnenstad de oplossing zijn. Om iedereen dicht bij huis een brengpunt te geven, zijn zo'n 300 ondergrondse contai ners nodig. Dat kan dus niet en dus moeten we ook andere sys temen invoeren. Wellicht is een mobiel brengpunt een idee." Onderzoek naar samenvoegen vuilnisophaaldiensten regio Het ophalen van vuilnis is in Leiden in vergelijking met an dere steden goedkoop. Toch doet de Gevulei, het gemeen telijk samenwerkingsverband voor afval waaraan ook Leiden deelneemt, op dit moment een onderzoek naar de moge lijkheid om de afvalophaal- diensten van de negen Gevul- ei-gemeenten samen te voe gen. Dat lijkt» een domme zet; goedkoper kan het nauwelijks worden. Wethouder Laurier, voorzitter van de Gevulei: „Leiden is nu nog groot ge noeg om goedkoop te kunnen werken. De kosten worden echter steeds hoger. De wa gens worden duurder, zeker als we overschakelen op het nieuwe containerinzamelsys teem. Over tien jaar is Leiden te klein om rendabel een eigen dienst te kunnen laten draai en." Met name de kleinere ge meenten kunnen beter af zijn met een samenvoeging van de ophaaldiensten. Laurier wil niet vooruitlopen op het on derzoek naar en de discussie over samenvoeging van de verschillende gemeentelijke diensten. Op 12 mei is dit af gerond. Vele streekgenoten verhuisden in het verleden naar Australië. Voor de meesten dé reis van hun leven. Maar heeft het de emigranten wel gebracht wat zij er van verwachtten? Op die vraag geven regiogenoten in een serie artikelen zelf het antwoord. Het winkeltje onder het prestigieuze Hilton Hotel in Sydney telt slechts enkele tientallen vierkante meters. Aan de buitenzijde lijkt er voor een Nederlander niets ongewoon te zijn aan de boeketten die in het smalle gangpad staan. Voor een Australiër wijken ze echter af van de gebruikelijke bloemencultuur. Dat heeft alles te maken met bloembindster Wilma van Ruiten. De bloemiste die zo'n tien jaar geleden op 25-jarige leeftijd Roelofarendsveen verliet. Haar Europese stijl van werken onderscheidt zich van de gemiddelde bloemschikkerin Sydney. De zaak waarvan ze nu al vijf jaar eigenaar is, heet The House of Hilton. Overigens niet zonder reden. „Wij verzorgen alle bloemen voor het hotel. Vooral tijdens de kerst is het voor ons een drukke tijd. Dat begint al drie maanden eerder met de voorbereidingen. Vijf weken voor Kerstmis worden de boeketten neergezet. In de club beginnen we pas om drie uur in de nacht, als de laatste gasten de bar hebben verlaten. Je werkt dan soms de hele nacht door." Klagen hoor je haar niet. want het Hilton is toch al gauw goed voor 75 procent van de omzet. De rest van de bloemen verkoopt ze in haar winkel. „Australië is in vergelijking met Nederland niet zo'n bloemenland. Als het buiten 35 graden Celcius is, zet je ook niet zo snel bloemen in huis. De mensen leven hier veel meer buiten, terwijl in Nederland de mensen het binnen gezellig willen Wilma van Ruiten in haar bloemenzaak onder het Hilton Hotel. „Op Valentijnsdag geeft de Australiër veel geld aan bloemen uit. Ook al heeft hij drie vriendinnen." foto peter van der hulst maken. Een boeket is hier ook duur, het is een luxeartikel dat vaak alleen maar bij gelegenheden wordt gegeven." Je begrijpt pas goed wat ze bedoelt als ze de prijs van een tulp opsomt; een kleine drie dollar, oftewel vier gulden voor een bloem. Een echt vooropgezet plan om ooit in hartje Sydney voor zichzelf te beginnen had Wilma van Ruiten niet. Ze vertrok op een vakantievisum naar het land dat op dat moment net het 200-jarig bestaan vierde. „Nadat ik een verblijfsvergunning kreeg kon ik twee kanten op: naar huis of hier blijven. Maar voorlopig plak ik er nog elke keer een jaartje aan vast." Voor een belangrijk deel heeft dat met haar werk te maken. „Als ik een gewone bloemenzaak zou hebben, had ik dit werk nooit zo lang volgehouden. Maar voor het Hilton kun je toch grotere projecten uitvoeren. Als er bekende personen komen moet de hele zaal worden versierd." In het omvangrijke werelddeel is zij één van de weinigen die les heeft genoten aan de 'Hollandse' school. „Nederland loopt qua bloemsierkunst toch voorop. Ik denk dat mensen daarom bij mij bloemstukken kopen. Al zie je nu wel dat er andere, modernere stijlen komen. Tien jaar terug waren de bloemstukken hier veel stijver." Van het Hilton krijgt ze redelijk de vrije hand. „Ze geven geen richtlijnen, al moeten de bloemen bij een bruiloft bijvoorbeeld wel wit en roze zijn." De boeketten die zij in haar winkel heeft staan, zijn veelal een mix van de Europese en Australische flora. „Er zijn hier hele mooie bloemen, bladeren en andere bij-materialen, zoals kangaroo paw. protea. gravillea en bottle brush. Maar hoe mooi ook, een gemiddelde 'Aussie' heeft er moeite mee om met een bosje bloemen over straat te lopen. Dat vinden ze denk ik ouderwets. Soms vragen ze wel om het in een tasje te doen." Een gevoel dat ze op Valentijnsdag niet kennen. „Dan geeft de Australiër ontzettend veel geld uit. Ook al heeft hij drie vriendinnen." Ze laten zich niet afschrikken door een prijs van ruim 200 gulden voor twaalf rozen. Wilma van Ruiten geniet Down Under'. „Het is een leuke baan en ik heb het gigantisch naar m'n zin. Bij het Hilton werken ook veel mensen die mijn vrienden zijn geworden. In Nederland had ik dit nooit kunnen doen." Al blijft ons kikkerlandje haar beroepsmatig toch trekken 'in de bloemenwereld valt voor mij daar nog veel te leren' de levensstijl in Australië bevalt haar beter. „Binnen een uur kan ik van mijn huis naar bossen, strand, stad of bergen." Veel automobilisten verlenen geen voorrang op splitsing Vierlinghlaan/Doctor Lelylaan Het kruispunt Vierlinghlaan/Doctor Lelylaan in Leiden is overzichtelijk. Daar ligt het niet aan. Er staan bovendien haaientanden op de weg en er staat een bord dat aangeeft dat automobilisten een voorrangsweg naderen. Het kruispunt zou dus best veilig kunnen zijn. Maar is het niet. Veel automobilisten die van de Vierlinghlaan afkomen, vertikken het namelijk om het verkeer op de Doctor Lelylaan voorrang te verlenen. Hetgeen een aantal keer per jaar leidt tot ongelukken. R. Schüller-Rahder (85) maakt zich ernstig zorgen over het kruispunt Vierlinghlaan/Doc tor Lelylaan. „Ik rijd zelf geen auto, maai*ik zie altijd van al les. Als ik naar het Diamant plein ga om boodschappen te doen, dan valt me steeds weer op dat automobilisten massaal het voorrangsbord negeren. Zomaar de weg opschieten, vlak voor een auto. Dat leidt echt tot gevaarlijke situaties." Helemaal tijdens de spits, wan neer de Doctor Lelylaan vaak volstaat met auto's. Automobi listen die willen invoegen vanuit de Vierlinghlaan moeten dan vaak erg lang wachten. Wat weer leidt tot irritaties en vaak ook tot roekeloosheid. Dat komt de verkeersveiligheid ab soluut niet ten goede, waar schuwde de inmiddels opgehe ven bewonerscommissie Sa men Vooruit drie jaar geleden al. „Maar helaas is die situatie nog steeds niets veranderd", benadrukt Schüller. Wanneer haar kinderen op be zoek komen, kan ze het dan ook niet nalaten om ze telkens weer te waarschuwen voor het kruispunt. „Mijn zoon is nu 56, mijn dochter 45, maar het blij ven toch je kinderen, hè. Het kruispunt zou volgens haar niet gevaarlijk hoeven te zijn, wanneer automobilisten zich gewoon aan de regels zouden houden. „Helaas is dat tegen woordig niet meer zo nor maal." Wanneer de mentaliteit van veel verkeersdeelnemers zou veranderen, zouden er vol gens haar veel minder ver keersdoden vallen. „Maar wat dat betreft vecht ik tegen de bierkaai, ben ik bang, die men taliteit verander je nu eenmaal niet zo makkelijk." En dus moet de gemeente maar andere maatregelen ne men om het kruispunt veiliger te maken, vindt Schüller. Niet eens zozeer voor de automobi listen die van de Vierlinghlaan komen en opzettelijk de ver keersregels negeren, maar vooral'voor de automobilisten op de Doctor Lelylaan. „Die moeten nu regelmatig remmen omdat een durfal, die helemaal geen voorrang heeft, plotseling de weg op schiet. Met alle ge volgen van dien." Een stoplicht op het kruispunt zou wat dat betreft uitkomst bieden, denkt ze. Volgens verkeersdeskundige Kasper de Vries van de Leidse Nu is het nog rustig op het kruispunt. Maar tijdens de spits raakt menig automobilist die de Doctor Lely laan op wil rijden geïrriteerd omdat hij of zij erg lang moet wachten. Dat leidt vaak tot roekeloosheid en komt de verkeersveiligheid niet ten goede. Het kruispunt Vierlinghlaan/Doctor Lelylaan. Een overzichtelijk kruispunt, maar desondanks onveilig. Au tomobilisten verlenen er namelijk vaak geen voorrang, hetgeen geregeld leidt tot ongelukken. foto-s hielco kuipers politie is dat echter makkelijker gezegd dan gedaan. „Met één stoplicht, zo n paal met drie lichten, ben je er natuurlijk niet. Er moet een hele ver keerslichteninstallatie aange legd worden en dat kost toch al snel een half mijjoen gulden." Hij vraagt zich dan ook af of dat niet erg veel geld is, voor een relatief veilig kruispunt. „De afgelopen jaren is er wel een aantal ongelukken ge beurd, maar niet veel. Een stuk of tien in totaal. En die onge lukken gebeurden meestal om dat iemand het vertikte voor rang te verlenen. Maar volgens De Vries is daar weinig aan te doen. „Het kruis punt is op zich overzichtelijk, dus daar ligt het niet aan." Wanneer de verkeersdeelne mers zich aan de regels hou den, is er volgens hem niets aan de hand. „Veel veiliger kunnen we dat kruispunt echt niet maken, of we zouden er een verkeersplein moeten aan leggen. Maar ook dat kost weer veel geld, je moet je afvragen of dat het wel waard is." De gemeente oordeelde tot nu toe dat de hoge kosten niet op wegen tegen de baten. „We hebben al wel een aantal keer overwogen om er stoplichten neer te zetten", vertelt ver- keersambtenaar H. Van Zeijl. „Maar vanwege de bezuinigin gen is het er niet van gekomen. Zo'n installatie kost nu een maal tonnen. De komende ja ren zal daar, denkt hij, weinig aan veranderen. „We hebben op dit moment geen plannen voor de kruising. De gemeente vindt het kruispunt gewoon niet gevaarlijk genoeg, om daar zoveel geld voor uit trekken." Schüller vindt dat echter maar onzin. „Er wordt zoveel geld uitgegeven aan onbenullige dingen. Waarom geven ze dan geen geld uit aan iets nuttigs, zoals een veilig kruispunt bij de Vierlinghlaan?" Rondom koninginnedag bieden wij u een prachtige stammargriet aan. Koninklijke sfeermaakster op terras of balkon. Houdt zielsveel van de zon en bloeit de hele zomer met witte bloemen. Regelmatig bemesten met IntraKeur Kuipplantenkuur. Van 24,95 voor loop van de week al wordt na melijk 1400 kuub grond opge slagen in het Roomburgerpark. „Zie dat als efficiënt werken. Normaal gesproken wordt grond eerst opgeslagen in de grondbank aan de Wassenaar- seweg. Maar omdat we de grond nu krijgen aangeboden en het om een flinke partij gaat, is het handiger de grond meteen naar de plaats van be stemming te brengen." Het betekent wel dat de hele zomer een grote hoeveelheid grond in het park ligt. Het Roomburgerpark wordt dit najaar grondig gerenoveerd. De grasvelden worden opgehoogd en drainage, wandelpaden en waterbeschoeiïngen vernieuwd. „Het park is net na de oorlog aangelegd en sindsdien alleen regulier onderhouden. Nu is het hoog tijd voor een stevige op knapbeurt", vertelt Harry Schreuder van het wijkteam Zuid. De omwonenden zijn nu al per brief op de hoogte gebracht van de werkzaamheden. In de RELAX- COMFORT BIJCASBAWONEN superieur in interieur Hemelvaarts dag én 2e Pinksterdag geopend! HÜLSTA |ORI LEOLUX HF STYLE INTERSTAR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 17