'Ik doe het gewoon goed op tv' Ruim baan voor CDA-vernieuwer I Feiten &Meningen Hagel I Misschien hebt u als huiseigenaar dit jaar al te maken met de nieuwe berekening van het huurwaardeforfait. Dat wil ik zeker weten. Belastingdienst ZATERDAG 26 APRIL 1997 Ruim vier jaar geleden zat ik bij Mensje van Keulen in de auto. Op de Veluwe werd zij onwel. Helaas kon ik het stuur niet overne men. Ik dacht toen: dit mag mij geen twee de keer overkomen, laat ik een paar rijles sen nemen. Ik nam een paar rijlessen en vond autorijden onverwacht leuk. Waarom niet geprobeerd het rijexamen te halen? Na dertig fessen had mijn instructeur echter nog niet eenmaal het woord examen laten vallen. Bovendien hoorde ik dat hij een nonnetje al 104 lessen had gegeven zonder ooit over het examen te reppen. Ik zag om naar een andere instructeur. Ik schreef mij in voor zo n cursus 'In tien dagen uw rijbewijs' die in het gunstigste ge val op z'n minst drie maanden duurt. Na die tiendaagse cursus van, in mijn geval, mei 1994 tot februari 1995 viel ik tijdens het exapien in handen van houwdegen Heene man en kwam ik met hevige hartrit mestoornissen in het hospitaal terecht. Ik staakte toen mijn pogingen om een rijbe wijs te bemachtigen. Vorig najaar echter dacht ik: waarom mag iedereen achter het stuur en ik niet? Omdat ik mezelf in middels. wat chauf feurscapaciteiten betreft, als een randdebiel was gaan beschouwen, leek het me het beste op stappen. Aan de 62 lessen die ik al eerder genoot in de schakelauto, voegde ik 22 lessen Kort geleden heb ik op een grijze woensdagmiddag wederom exa men gedaan en ben ik, ofschoon ik zonder blikschade, noodstops of ongelukken bij de CBR-barakken terugkeerde, wederom ge zakt. Ik had ingevoegd zoals een vrachtauto voor mij, dus niet goed. En binnen de be bouwde kom had ik, net als al het andere snelverkeer, harder gereden dan vijftig. Ook had ik niet geanticipeerd. Overigens had ik geen moment verwacht dat ik zou slagen. Het Nederlandse rijexa men is het strengste ter wereld. Binnen Ne derland zakt in de regio waar ik woon bo vendien 67 pet. (In de regio Kampen zakt slechts 50 pet). Je hebt dus in het Westen des Lands een kans van één op drie dat je slaagt. Geen enkel ander examen ter wereld waarvoor dat geldt. Was Nederland als ge volg van het absurd strenge examen nu ook het verkeersveiligste land. men zou die strengheid kunnen toejuichen. Dat is echter geenszins het geval, dus vanwaar die idioot hoge eisen? Ach: het is zowel voor het CBR als voor de rijscholen reuze lucratief als er zoveel ge zakt wordt. Dat betekent: meer lessen en meer examens, en aangezien de rijscholen, nog afgezien van al die extra-lessen, boven dien aan het examen verdienen is het ook voor hen aangenaam als de leerling pas na een keer of drie slaagt. Ik heb nu zesduizend gulden uitgegeven. Tot op heden heeft mij dat niets opgele verd. Ik had nooit gedacht dat het halen van een rijbewijs zo'n ongelofelijke lijdensweg zou zijn. Voor mij zit er m'n theoriecerti ficaat is inmiddels verlopen, en examen doen blijkt bar slecht te zijn voor m'n hart kennelijk niets anders op dan blijven fietsen. Ik heb daar wede mee, behalve als het hagelt. Dan kletteren keiharde kristallen op mijn kale kruin neer en kan uw colum nist niet begrijpen dat het comfort van de car hem niet vergund is. Rob Oudkerk, vooral politicus buiten Den Haag Rob Oudkerk, PvdA-Kamerlid, huisarts, televisiepresentator en vader van twee kleine kin deren, vindt het leven vijfhon derd, misschien wel duizend jaar te kort. Hij wil nog zoveel verbeteren aan de gezondheid van de Nederlanders en nog zoveel leren in het leven. Hoe wel hij iedereen kan aanraden Kamerlid te worden, twijfelt Oudkerk of hij het zelf zal blij - ven. ,,Nee, ik heb niet meer tijd per dag dan an dere mensen. Er is geen recept voor wat ik allemaal doe. 's Nachts slaap ik gewoon hoor, voor zover je van slapen kunt spreken als vader van de twee drukste kinderen van Nederland. Ze zijn tweeënhalf en anderhalf jaar en vooral de oudste is nauwelijks stil te krijgen. Als ik er diep over na zou denken dan kom ik misschien tot de conclusie dat het allemaal een beetje te veel is." Rob Oudkerk (42) zit in de Tweede Kamer voor de PvdA als specialist volksgezond heid. Dat betekent langdurige debatten voeren over eigen bijdragen, ziekenfonds of hartcentra en veel, heel veel huiswerk. Daarnaast heeft hij samen met een collega een huisartsenpraktijk. Dus houdt hij één dag per week spreekuur en komt het wel eens voor dat hij 's nachts of in het week einde wanhopige ouders van een koortsig kindje bezoekt of oude mannen met hart klachten. En dan presenteert hij ook nog el ke week een actueel medisch televisiepro gramma. „Ik krijg energie van al dat werken. Tot nu toe heb ik altijd gedaan wat ik leuk vind. Helaas is het leven vijfhonderd, misschien wel duizend jaar te kort. Ik wil zo graag dat iedereen een even grote kans heeft op een goede gezondheid. Maar arme mensen worden sneller ziek en gaan eerder dood. Om wat aan die idiote onrechtvaardigheid te doen, kruip ik in al die banen. Met dat te levisieprogramma bijvoorbeeld geef ik in formatie en met goede informatie hebben weer iets meer kans gezond te blij- ,,Het werk in de Tweede Kamer stelbaar leuk, ik kan het iedereen aanraden. Ik vind het een hele eer. Ik heb bijvoorbeeld meegeholpen om het kunstgebit weer terug in het ziekenfonds te krijgen. Natuurlijk is niet alles even spannend. Soms zou ik zo'n ingewikkelde nota van minister Borst wel in de prullenbak willen gooien. Maar dat kan niet, omdat ik door de PvdA ben ingehuurd om daar iets van te vinden.'' „Ondanks alle drukte heb ik wel het gevoel dat ik m'n werk kan combineren met mijn gezin en ook nog tijd heb voor m'n vrien den. Irritant aan de Tweede Kamer is het onvoorspelbare. Heb ik mijn vrouw net be loofd dat ik op tijd thuis ben en zal koken, moet ik weer bellen omdat een debat uit loopt". TAM TAM Oudkerk is een van de bekendste parlemen tariërs en zorgt goed voor z'n persoonlijke PR. Geen kans laat hij onbenut om op radio Huisarts-Kamerlid Rob Oudkerk (PvdA). of televisie, in kranten of tijdschriften z'n zegje te doen. Als er iets actueel is in de ge zondheidszorg, staat hij vooraan om com mentaar te leveren. Hij heeft voor de twee de keer een eigen televisieprogramma: 'Vol gende patiënt!' bij de NCRV. Zelf vindt hij da| hij niet genoeg aandacht kan krijgen. „Je bent volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer, maar vooral ook daarbui ten. In die publieke rol moet ik naar men sen luisteren. Maar ik moet ze ook zo vaak mogelijk vertellen waar ik mee bezig ben. We leven in 1997, communiceren gaat nu eenmaal veel via de televisie. Je gaat niet in een boom zitten en via de tam tam iets dui delijk maken." „Ik ben iemand die graag z'n bek opentrekt. Dat praten heb ik van mijn grootvader die klassieke talen doceerde en prachtig kon vertellen. Mijn moeder zei altijd: je kunt veel dingen niet, maar.je kunt alles leuk on der woorden brengen. Het is dus handig voor de PvdA als ik de dingen vertel. Na tuurlijk loop je het gevaar dat ze zeggen 'daar heb je hem weer'. Mijn collega-Ka merleden vinden al die aandacht ook niet FOTO CPD CEl altijd even leuk, sommigen zijn misschien jaloers. Het is niet anders. De een kan nou eenmaal beter met z'n kop op de televisie, de ander kan weer iets anders. Ik doe het gewoon goed op televisie." Commentaar krijgt Rob Oudkerk ook volop van zijn eigen patiënten. Die volgen de po litieke carrière van hun huisarts op de voet. Elke vrijdag houdt hij spreekuur. „Ik luister vooral naar de kritiek van mijn patiënten. Zij zijn maatgevend voor wat ik in Den Haag doe. Het zijn nuchtere Amsterdam mers die gewoon zeggen wat ze vinden. Dan maak je een uitstrijkje en vertelt die mevrouw ondertussen dat ze mijn optre den bij Nova de avond daarvoor niet goed vond." OP HUN KOP Als Oudkerk het voor het zeggen had, zou hij de Tweede Kamer en ministeries hele maal op hun kop zetten en door elkaar schudden. „We voeren zo vaak dezelfde discussies. Over wachtlijsten, over com mercie, over toezicht op het geld. Proble men op dat gebied komen niet alleen in de volksgezondheid voor, maar ook bijvoor beeld bij onderwijs of binnenlandse zaken. Daarom moeten er deskundige Kamerleden komen die zijn gespecialiseerd in de com binatie van al die problemen." Van deze 'thema-Kamerleden' zouden er dan maar honderd moeten zijn mét elk een eigen staf. „Dan gaan we alleen nog maar over de belangrijke zaken praten en niet over details waar niemand wat van begrijpt. En als de ministeries dan ook nog gaan sa menwerken dan kunnen we alles veel doel matiger regelen." Rob Oudkerk staat zo langzamerhand be kend als 'mister doelmatigheid'. Twee rap porten schreef hij over de verkwistende in koop van spullen door ziekenhuizen. Ein deloze pleidooien hield hij erover, ook tij dens debatten die in de verste verte niets met doelmatigheid te maken hadden. Hij lijkt gehoor te krijgen. Minister Borst gaat uitzoeken of Oudkerk echt een punt heeft. Zelf is hij ervan overtuigd. „Kijk, het gaat erom dat er meer geld naar de zorg zelf gaat en niet naar bijvoorb veel te dure geneesmiddelen, le huisbedden of naar onnodig papienv Tot nu toe dacht ik dat er zo'n vijfhor miljoen gulden per jaar wordt verspil heb bijna het bewijs dat het om veel geld gaat. We hebben het hier wel van de burger, premiegeld van on; maal. En dan kunnen de bobo's v< kenhuizen zeggen dat die Oudkerk hi maal niet kan aantonen, maar ik lach laatst. Let maar op." Misschien is de huisarts al lang verdv uit Den Haag als het tijd is om t Want hij denkt na over een overstap de Amsterdamse gemeenteraad, misschien fractieleider van de PvdA k worden. „Ik ben hier en daar aan het ten. Hoe gaat het eigenlijk in zo'n g teraad? Wil ik wel weg? Ik hou heel Amsterdam. Een baan daar is makkei te combineren met mijn gezin. Binne kele weken moet ik een beslissing DEN HAAG MARGIT KRANENBURG Hebt u een eigen huis? Dan krijgt u te maken met een nieuwe berekening van de huurwaarde. Tot en met de aangifte over 1996 nam u 60% van de waarde van de eigen woning. Vervolgens nam u uit een tabel het bi|bchorende bedrag aan huurwaarde. In de nieuwe regeling bepaalt de gemeente de waarde van de woning (dit is de WOZ-waarde). WOZ staat voor Waardering Onroerende Zaken. De huurwaarde wordt met ingang van 1997 berekend door een percentage toe te passen op de WOZ-waarde. Rond deze tijd ontvangt u van uw gemeente een WOZ-beschik- king. Daarop staat de WOZ-waarde van uw huis precies vermeld. Dit bedrag is gebaseerd op de waarde van uw woning in vrij opleverbare staat per 1995. Is de WOZ-waarde vóór 1995 vastgesteld dan wordt voor de inkomstenbelasting de huurwaarde mogelijk met een bepaald percentage verhoogd. "Wanneer merk ik iets van die nieuwe berekening?" Normaal gesproken hebt u pas begin 1998 met de WOZ-waarde te maken: bij het invullen van uw aangifte-biljet over 1997. Dat ligt echter anders als u voor 1997 een beschikking 'vermindering loonbelasting' hebt gekregen. U zult de beschikking aangevraagd hebben op basis van de oude berekening. U kunt er belang bij hebben om het bedrag van uw vooraftrek aan te passen. De Belastingdienst maakt het u daarbij zo gemakkelijk mogelijk: in mei ontvangt u een formulier waarmee u de beschikking kunt wijzigen. "En als ik nog vragen heb?" Meer informatie over de eigenwoningregeling in 1997 en het voor u geldende percentage vindt u in de brochure 'Uw eigen Woning in 1997'. U kunt deze brochure zonder kosten telefonisch aanvragen. Bel hiervoor de gratis Belastingdienst Bestellen: 0800-0043. Leuker kunnen we 't niet maken. Wel makkelijker. Mateman, Lansink, Van der Linden, Bukman, Brokx: de CDA-d/no'szien met groeiende wanhoop hoe hun tijdperk ver strijkt. Niemand redt hen, wei nigen luisteren nog naar hen. Het CDA vernieuwt zich. Dat gaat langzaam, het kost moeite, er wordt strijd geleverd. Maar de christen-democraten zullen bij de komende Kamerverkie zingen onmiskenbaar een heel andere partij zijn dan tijdens de vorige, in 1994. De arrogantie van de macht is geheel verdwe nen, de bestuurlijke reflexen van deze 'natuurlijke' regerings partij zijn stukken minder ge worden, de discussie over de beginselen is terug in het hart van de partij. Na het verlies van twintig zetels en de regeringsmacht had men geen keus. De nieuwe partij voorzitter Helgers deed die pot sierlijk grote plastic oren op om de achterban beter te kunnen horen, 'coming woman" Lod ders deed het vuile werk door snel een einde te maken aan het leiderschap van de technocraat Brinkman, de commissie-Gar deniers signaleerde: de partij moet terug naar een sociaal profiel. Alleen die fractie, die zat er voor vier jaar. Inmiddels aangevoerd door een Fries die niet kon communiceren, vol met gouver nementeel ingestelde parle mentariërs die aanvankelijk za ten mee te denken met paars, in plaats van de oppositie te zoe ken. Een fractie ook met ouder en oudgedienden, wier politieke ervaring lang van pas was geko men om het CDA keurig in het machtscentrum te houden, maar op wie nu ineens extra werd gelet of ze nog wel in staat waren smoel te geven aan het CDA-in-vernieuwing. Hans Helgers maakte intussen zijn lange mars door de afdelin gen, op zoek naar nieuw talent. Hij wil mensen in de toekomsti ge fractie, die niet uit die oude bestuurderstraditie van de partij voortkomen. Helgers waar schuwde zelfs de CDA-jonge- ren: in allerlei bestuurtjes plaatsnemen is niet langer een garantie om ooit in de Kamer terecht te komen. Het was tij dens dezelfde bijeenkomst dat de jonge CDJA-voorzitter Teus Jan Vlot afscheid nam van wat hij de 'fractie-dino's'noemde. Vlot en zijn jonge maatjes zet ten in op een generatiestrijd, Helgers op een beginselenstrijd. Mensen als Mateman, Bukman en Lansink zijn in Helgers' visie niet zozeer te oud. Zelfs oudere christen-democraten zouden hun plaats kunnen innemen, zolang ze maar niet hun carriè re in het Haagse hebben ge maakt. En, even belangrijk, zo lang ze in staat zijn het nieuwe CDA-denken vorm te geven en op aansprekende wijze te ver tolken in de Tweede Kamer. De CDA-veteranen op het Bin nenhof, die tot hun pensioen in de politiek dachten te blijven zitten, klampen zich nu vast aan hun politieke bestaan. Het heeft iets voorspelbaars en iets tragisch. Terwijl miljoenen werknemers in ons land steeds meer gewend raken aan jobro- tation, kunnen sommige Ka merleden na twintig jaar alleen met harde hand van hun stoel worden verwijderd. Helgers heeft het lef om ze dit aan te doen. Maar is hij bestand tegen alle tegenkrachten die de dino's organiseren? Deze week orakelde zo'n CDA-kanon uit lang vervlogen tijden, burge meester Brokx uit Tilburg. Een echte arrogante KVP'er, bol van de zelfoverschatting. Helgers deugt volgens hem niet, Lod ders, die de programmatische vernieuwing leidt, evenmin. En als ze hem niet zouden hebben tegengehouden, dan had Brokx zelf de leiding van het CDA op zich genomen. Mateman, Buk man, Lansink, Van der Linden zouden hun pensioen onder Brokx zeker halen. Niets wijst er echter op dat deze mensen de grote dragers zou den kunnen zijn van het nieuwe programma waarmee het CDA zich weer tussen PvdA en WD probeert te wringen. Met het nieuwe partijprogramma wordt afscheid genomen van het oude CDA: geen schaalvergroting meer, maar menselijke maat. Geen onbekommerd groeiden ken meer, maar een radicale 'vergroening' van de belastin gen. Geen liberalisering (onder Lubbers begonnen), maar be scherming. Ook onder de para plu van de overheid, die zeker niet weg wordt geprivatiseerd als het aan het vernieuwde CDA ligt. Met het rapport 'Nieuwe We gen, Vaste Waarden' werden deze lijnen twee jaar geleden uitgezet. Lodders en haar com missie moeten in de afdelingen nog heel wat geesten rijp maken de praktische keuzen ed verkiezingsj en gramma worden gemaakt er ook hier geldt: men heefti jo lijk geen keus. Want de af| e pen jaren is pijnlijk duidel worden dat het CDA v landsbestuur eigenlijk nie n nodig is. Tenzij de partij {j t helder het tegendeel kanb pi Daarvoor zijn een ander p )e gramma en andere volksv ie genwoordigers nodig. Daa ?n moet tevens die archaïsch i bloedgroependiscussie st( >eg jonge christen-den oc ten zichzelf volstrekt n herkennen. De vrouw week de tweede plaat: ijr fractie inneemt, Ali Doelm 'ai Pel, verkreeg die positie ni vv vanwege de combinatie kiI teit-geslacht, maar vanwe haar protestantse achtergi Daarmee liet de pas benoi fractieleider zich nog r Detill Scheffer heeft zich inmidd I wel verbaal bekeerd tot de I christelijke beginsel die het CDA weer bovenaf zetten. Maar heeft De Hoi Scheffer ook de moed omj' men met Helgers de fract vernieuwen en met Lodde| verkiezingsprogramma a od Ie L hetC zich kwetsbaar baar opstelt voor de kiezi Durft hij voor een paar rol de oppositiejaren te kiezef zijn verjongde fractie te li wennen aan het grote stokt de vernieuwing, oi zucht naar regeermacht overhand krijgt? In dat er nog hoop voor de dim saurussen, die tot nitieve ondergang zullen roepen dat zij de redding! voor hun DEN HAAG MAURICE WILBRINK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 2