Opvolgers Herman staan al te trappelen heipenTanzaS Nieuwe beroepsziekten sterk in opmars Geluid niet allee voor oren besten J met ambulance- Binnenland - MAANDAG 14 APRIL 1997 Max, Julius en Pedro leggen alsnog basis infectiewerend medicijn WT L Asbestkanker, stoflongen en bouwvakrug zijn bekende en er kende beroepsziekten. Naast deze 'klassieke' kwalen rukken nieuwe varianten - latex-aller gie, 'muisarm' en chronische overspanning - op. De stress claims komen eraan. Reden te meer, vindt het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB), om de registratie en preventie te verbeteren. Het Ne derlands Centrum voor Be roepsziekten registreert alle be roepskwalen. Elk ziekenhuis moet, in navol ging van wat in Scandinavië het geval is, een aparte afdeling be roepsziekten opzetten. De toe name van een aantal 'nieuwe' beroepsziekten geeft daar alle aanleiding voor, vindt het Ne derlands Centrum voor Be roepsziekten (NCvB) in Amster dam, het kenniscentrum voor Arbodiensten, bedrijfs- en huis artsen en overheid. De instellingen nemen aan, dat er jaarlijks in Nederland tus sen de 10.000 en 20.000 nieuwe gevallen van beroepsziekte bij komen. Die schatting kan wor den gedaan op grond van de cij fers in ons omringende Europe se landen. Het totaal aantal aandoeningen dat grotendeels is toe te schrijven aan het werk, kan in Nederland wel eens op lopen tot 100.000. Exacte gege vens ontbreken tot nu toe. Daarom hoopt het Centrum op betere rapportage van bedrijfs artsen, die de beroepszieken immers snel zien. Daarnaast kan zo'n 40 pro cent van de gevallen van ar beidsongeschiktheid voor een belangrijk deel onder de noe mer beroepsziekte worden ge bracht. Vooral rugkwetsuren en psychische kwalen (burn out, overspanning, chronische stress) scoren hier hoog. „Voor een doorsnee-arts of -specialist speelt de vraag of een ziekte met het werk te maken heeft, niet zo'n rol. Reden om te plei ten voor aparte beroepsziekte afdelingen", zegt Gert van der Laan, directeur van het NCvB. Een van de snelle groeiers is de allergie voor latex-hand schoenen in 'de gezondheids zorg. Van der Laan, tevens be drijfsarts, kent al gevallen van chirurgen die hierdoor arbeids ongeschikt zijn geraakt. Ook RSI (Repetitive Strain Injury, pijn aan pois, arm en schouder door een herhaling van kleine bewe- De stier Herman is inmiddels een os geworden. met geroutineerde welwillend heid: Zijn dieet blijkt dezer da gen aangepast: een teveel aan 'boerenbrokjes' (maïs en soja) zou hem 'loodzwaar' maken en onherroepelijk leiden tot ge wrichtsproblemen. Daarom staat 's werelds befaamdste ex- fokstier op een laag energetisch menu van kuilgras en stro. Aan het stalhek, buiten Hermans be reik, hangt een transistorradio die de hele dag door is afge stemd op Radio 1de populaire nieuws- en sportzender. Bijisma: „Er is nog steeds aanloop voor Herman; Japanse zakenlieden, gasten van ons be drijf. En we houden open da gen. Maar als hij alleen op stal staat willen we toch wat leven in de brouwerij. Dan zet z'n ver zorgster de radio aan." Herman lekker in de wei laten lopen blijkt nagenoeg ondoenlijk. Ten eerste mag zulks niet van het ministerie, en twee: wat voor hek moet je zetten om een wei- land-mèt-Herman. Het 'parade paardje' is in de kracht van zijn leven en dendert overal door heen. „Bovendien," vult Bijisma aan, „wat moet je als hij 's avonds naarbinnen moet en hij wil niet? Zoiets kan nog puur gevaarlijk worden." Waar hij ter illustratie aan toevoegt dat arge loze bezoekers zich dikwijls rot schrikken bij de eerste aanblik van de superzwaargewicht. „Dat komt omdat je zelden markante, oudere stieren in de weilanden ziet. Die dieren be staan niet meer, die zijn in de huidige veehouderij een be perkt leven beschoren. Na de vaststelling dat er bij Pharming geen moment over is gepiekerd om de Herman als 'circusdier' af te staan aan die rentuin of pretpark en de blaarkop z'n populariteit mede te danken lijkt te hebben aan z'n fraaie tekening ('Hij lijkt een beetje op een Panda-beer') breekt Bijisma nogmaals een lans voor zijn met zoveel wan trouwen bejegende viervoeter: „Wat er ook beweerd wordt - Herman is een normaal rund. Dat geldt straks ook voor de tweehonderd nakomelingen van Max, Julius en Pedro. Dat zullen normale koeien zijn die zich alleen onderscheiden door- AMSTERDAM PATRICIA VAN DER ZALM Veelzijdige toepassingen van akoestiek dat ze een speciaal eiwit in hun melk hebben." En dan, met klem: „Eeuwen lang zijn runderen door de mens geselecteerd op hun melkproductie. Met onze in greep geven we ze als het ware opdracht nóg iets nuttigs te ma ken: een medicijn tegen maag- en darminfecties bij de mens, dat zó ingewikkeld is dat je het niet in een vat kan maken." Resteert de vraag wanneer het anti-bioticum naar verwachting in de winkels ligt. Het antwoord is kort en helder: omstreeks de eeuwwisseling. „Als Pharming hobbelen we rustig verder. We zijn per definitie vooruit op de mensen die wetten maken." HAARLEM LOUIS BURGERS „Het werk van deze twee we genwachten ging veel verder dan het repareren van kapotte auto's. Ze hebben de chauffeurs ook moeten vertellen hoé ze moeten rijden. Kijk vooruit. Als er gaten in de weg liggen, rij langzaam en geef niet vol gas 'omdat er toch veren onder de auto zitten'. Dat soort adviezen was hard nodig". In Nederland heeft de We genwacht soms de handen meer dan vol, bijvoorbeeld aan het begin van de winter wan neer achterstallig onderhoud zijn tol eist. Veel auto's vertik ken het na de eerste nachtvorst. Wat dan te denken van ontwik kelingslanden als Tanzania die wel de beschikking krijgen over moderne, nieuwe auto's terwijl de rij-omstandigheden afgrijse lijk zijn en monteurs nauwelijks te vinden. Volgens Simavi-directeur Sierk Keuning is het niet vol doende om auto's en ambulan ces naar ontwikkelingslanden te sturen. ,Je kunt dan niet met de handen over elkaar gaan zit ten. Moderne auto's zijn tech nisch geavanceerd. Ze moeten goed worden onderhouden. Maar in die landen ontbreekt het daarvoor aan de nodige kennis". De twee wegenwachten zijn een jaar in Tanzania geweest om niet alleen bijna vijftig ge schonken auto/ambulances te repareren. Ook gaven zij onder richt aan plaatselijke monteurs en chauffeurs hoe zij met auto's moeten om gaan. Honderden technici kregen zo een eerste opleiding in auto-onderhoud. Het project van Simavi - een organisatie die directe steun verleent aan medische projec ten en daarbij gebruik maakt van plaatselijke medewerkers - leidde tot de publicatie van een handleiding over onderhoud en veilig rijden. Het boekje is uitge ven in samenwerking met de ANWB, dat de twee wegen wachten in totaal gedurende bijna twee jaar uiüeende. .Good driving, safe geeft niet alleen tips c derhoud en eenvoudige ties. Het leert de chaufi hoe hij benzine kan be hoe hij het beste 'vooi kijken en hoe het best i rein genomen kan word door met vol gas doorl rijden!). Het boek vi chauffeur daarnaast d_ cohol moet laten staan bdi nog moet rijden. [oo: Keuning: „De chaufi iurc deze landen zijn nauwet ïen oefend. Ze moeten lerei fen dat in hun land fikt iani gereinigd moeten wori ze dat niet doen, staati zo stil". Zo heeft Sim; meegemaakt dat vandi serie auto's de then werd verwijderd. Die weggegooid, omdat zet nodig waren. In Tanzarj L immers warm, daar motor zich happy bij, a een thermostaat niet not „Dat betekende date tal cilinderkoppen wen blazen. Wisten zij veeli thermostaat toe dient, sturen we auto's metgm kers dat de thermosta blijven zitten," aldus Ke; De wegenwachten gebruik van een mobiel om de vijftig kapotte repareren. De wagens gebruik bij ziekenhui#: eki nieken, die vervoer har ((j( hebben. Bij voortzetting project wil het Tana. ministerie van volksgea raJ gebruik maken van drie ;n ze garages. „Dat is ons uitgangsp hopen dat de plaatselijk king onze initiatieven pakt. Laat ze dan een 1 drag rekenen voor hel houd van de auto - dal overigens heel ongebm dan kan het project zie jj" standhouden" Het boek van Simavi: verspreid worden in It Uganda. Het is tweetalig j?' en Kiswahili, waardoor®^ in andere Britse ex- gebruiken valt. [(j ie de zer werkt met geluid Voorts is mogelijk gewo: met behulp van geluid li r8 hoe snel bloed door d stroomt. Dankzij die tot r'Ê kunnen betrekkelijk ee; 31 allerlei ziekten worde: ei spoord, aldus Hirschben n8 Zeer lage, evenmin 1n geluidsgolven, hebben ïïi de Eindhovense wetens 11 „vreemde eigenschap^ zijn er aanwijzingen d: sen misselijk worden Dt trillingen die dergelijke 3 veroorzaken in luch - singssystemen. Ze zoui van de oorzaken zijn inmiddels bekend staal sick building syndrome. Bij de aanleg van g« J houdt men tegenwoordi j ge rekening met ong1 akoestische verschijnsel buizen moeten niet alsi pen gaan klinken en voorkomt een speciaal in pen soort spoilers muzil 'P werkingen in het gastri g' Ook de pijpen van rn kunnen ongevraagd geli !a duceren. Thermo-ako; "J trillingen kunnen ze zeil brullen brengen, dus o:01 tegen heeft de wetensd v verzonnen. „Aardig" noemt Hit J< de ontdekking dat de l' klank van koperinsta vooral het gevolg is van V| nier waarop de geluid zich in dergelijke insta 11 voortbewegen. Dat aj schoksgewijs. „Veel 11 singsmogelijkheden 1?' 11 natuurlijk niet op, maai j die kennis is het wel ge de door synthesizers rë ste klank van het kopt 11 verbeteren." 1 Ondanks de toe» kennis is het echter nc i niet mogelijk een zaal 1 wen met een écht uitnï 11 akoestiek. Volgens Hii c zal dat ook nooit lukkei I geen enkele theoretisd 1 kening vooraf op kan t kwaliteit van het men." j hoor. „Daar komt bij ri sen voor een concertnii ders zijn dan die voor neelzaal. Wie een colf nastreeft, is op zoek n schaap met vijf poten." Na asbestkanker, stoflong en bouwvakrug: latex-allergie en muisarm Wie dag-in, dag-uit dezelfde minuscule handelingen verricht met de computer-muis riskeert een muisarm, een nieuwe beroepsziekte. gingen) neemt in aantal toe, al ontbreken ook hier precieze aantallen. Aan hersenletsel en beschadi ging van het centrale zenuw stelsel door het langdurig inade men van oplosmiddelen (Orga nisch PsychoSyndroom, OPS) lijden in Nederland enkele dui zenden mensen. Jaarlijks ko men daar naar schatting twee honderd bij. Het centrum heeft net voor drie jaar subsidie van de Ziekenfondsraad gekregen om aard en omvang van OPS in Nederland te registreren. De lijst van beroepsziekten is de laatste jaren niet zozeer lan ger geworden, als wel veran derd. Veel 'klassieke' ziekten als loodvergiftiging, 'boerenlong' (door het met de hand hooien) of 'witte trillingsvingers' (dooie vingers door langdurig werken met een asfalt-drilboor) hebben plaats gemaakt voor 'moderne re' kwalen. Bijvoorbeeld de composteerderslong, volgens Van der Laan het gevolg van het steeds meer gescheiden inza melen van groente-, fruit- en tuinafval. Door een allergische reactie op de schimmels in dit afval kunnen mensen last krij gen van benauwdheid, ge wichtsverlies, moeheid, koorts. Sommigen worden er blijvend invalide van. De mijnwerkerslong is in Ne- "derland aan het uitsterven. „Maar je kunt je afvragen of de kwartshoudende stoffen die in de bouw vrijkomen bij de sloop van gebouwen niet ook voor stoflongen kunnen zorgen", zegt Van der Laan. Daarom be gint in de bouwnijverheid waar schijnlijk binnenkort een onder zoek naar de schadelijkheid van deze stoffen. De Stichting Ar- bouw moet het voorstel nog be oordelen. Het twee jaar oude NCvB, on derdeel van het Coronel Insti tuut voor Arbeid, Milieu en Ge zondheid van het Academisch Medisch Centrum en de Uni versiteit van Amsterdam, brengt beroepsziekten in kaart en regi streert deze in opdracht van de overheid. Het centrum, atten deert overheid en werknemers- en werkgeversorganisaties op vermoede beroepsziekten. En vooral: welke maatregelen no dig zijn om die ziekten te voor komen. Arbodiensten, werkgevers- en werknemersorganisaties en pa tiëntenverenigingen kunnen er terecht voor documentatie over beroepsziekten. Bij een speciale telefonische helpdesk (020- 566 5387) kunnen ook particulieren korte vragen stellen. In 1995 belden 233 artsen, Arbodien sten en particulieren; vorig jaar kwamen er 581 verzoeken om informatie. Hoeveel decibel zijn nog veilig? Hoe gevaarlijk is een stoffige werkomgeving? Hoe lang kun je achter een beeld scherm zonder last te krijgen van ogen, schouders, polsen? Kunnen die en die symptomen wijzen op een stoflong? Wordt het werk gevaarlijker? Of wordt bij een ziekte eerder de schuld aan de werkomstan digheden gegeven? Van der Laan: „Mensen zijn zich meer bewust van hun gezondheid, bedrijven zijn er meer op ge spitst een veilige werkomgeving te bieden. Werknemers zijn mondiger geworden, en maat- FOTO ARCHIEF schappelijk bestaat er de laatste jaren ook meer aandacht voor de invloed van werk en (gevaar lijke) stoffen op de gezondheid. Daarbij is het NCvB onder be drijfsartsen natuurlijk bekend. Die zaken versterken elkaar. Dat verklaart de groeiende stroom wagen". Op basis van zijn ervaringen en geluiden in de media ver wacht Van der Laan in de toe komst 'wel wat meer' stress claims van mensen die hun werkgever financieel aansprake lijk stellen voor hun arbeidson geschiktheid door aanhouden de stress. Het eerste proces daarover wordt nu gevoerd; de FNV hoopt binnen een jaar op een uitspraak van de Hoge Raad voor haar cliënt, een 53-jarige overspannen leidinggevende. Geluid en akoestiek zijn onlos makelijk met elkaar verbonden. Wie echter akoestiek alleen maar koppelt aan de concert zaal loopt mijlenver achter de feiten aan. De fysica heeft de af gelopen decennia een groot aantal, vaak onverwachte en verrassende toepassingen van akoestische principes ontwik keld. Geluid speelt inmiddels een niet meer weg te denken rol in onder meer de gezondheids zorg, bij de aanleg van gasbui zen en bij seismologisch onder zoek. Maar ook bij de ontwikke ling van raketten, het milieu vriendelijk maken van vliegtui gen en het verbeteren van cv- ketels - om maar wat te noemen - is de kennis op dit specifieke vakgebied onontbeerlijk gewor den. „Geluid krijgt steeds meer, heel grappige technische toe passingen", zegt dr.ir. A. Hir- schberg. Hij is als universitair hoofddocent verbonden aan de Technische Universiteit Eind hoven. Akoestiek was oorspronkelijk de studie die zich richtte op de geluidsgolven die het menselijk oor kan waarnemen. „Dankzij de liefde voor muziek worden al heel lang allerlei verschijnselen bestudeerd die met geluid te maken hebben. Dat heeft in het verleden geleid tot allerlei ont dekkingen die vaak ook in an dere vakgebieden toepasbaar zijn", aldus Hirschberg. Inmiddels is het begrip akoes tiek danig verbreed. Het slaat nu op de studie van alle druk veranderingen die zich als een golfbeweging voortplanten, niet alleen in lucht, maar ook in vloeistoffen en vaste stoffen. „Het al langer bekende seismo logisch onderzoek in de bodem, rekenen we nu dus ook tot de akoestische wetenschap. Heel hoge geluidsgolven die niet hoorbaar zijn, worden al geruime tijd toegepast in de medische wereld. Het bekend ste voorbeeld is waarschijnlijk de echografie, waarmee de arts zonder te snijden een mens van binnen kan bekijken, bijvoor beeld tijdens een zwanger schap. Ook de niersteenvergrui- Senior farmmanager Johan Bijisma, werkzaam bij het biotechnisch bedrijf Pharming, zegt het met voldoening. Alles gaat crescendo met stier Herman, of beter gezegd os Herman na diens castratie. Het humeur en de eetlust van het wereldberoemde rund hebben allerminst gele den onder de recente medische ingreep - bijna één kilo testikels verdween in het vuilnisvat. Inmiddels heeft hij een aantal transgene opvolgers. In de stallen van Phar- mings proefboerderij in het gehucht Polsbroek (bij Schoonhoven), staan ze al te trappelen van ongeduld. De namen en leeftijden van het nieuwe stel fokstieren: Max en Julius, beide veertien maanden oud en Pedro die op Sinterklaasdag ter wereld kwam. POLSBROEK JOOP SPANJERSBERG Boer Bijisma, een compact ge bouwde dertiger, wrijft zich in de handen en spreekt niet zon der trots over een nieuwe gene ratie Hermannen die als de voortekenen niet bedriegen aan de wieg zullen staan van een aanzienlijke kudde rundvee met één speciale, inmiddels welbe kende eigenschap: ze produce ren in hun melk het heilzame, menselijke antibioticum lacto- ferrine. De intussen op ministe rieel gezag opgeruimde nako melingen van Herman deden inderdaad hetzelfde, met milli grammen per liter melk. De toe komstige dochters van Max, Ju lius en Pedro kunnen op dat vlak nog heel wat meer: gram men lactoferrine per liter, het duizendvoudige dus. Bijisma, die net als de bezoe kers aan de proefboerderij ste riel is geschoeid en gekleed, is zich meteen bewust van de lich te aarzeling. De plannen van Pharming hebben helemaal niks illegaals, verzekert hij. Con form de afspraak met Land bouw is het tijdperk-Herman geheel afgesloten, daarover geen misverstand. Maar de technische ontwikkelingen schrijden voort. Ook wat betreft het gecompliceerde eiwit lacto ferrine - en daarbij wordt de high-tech ontwikkelaar Phar ming, met de hoofdvestiging in Leiden, geen strobreed in de/ weg gelegd. Bijisma, dierenarts van origi ne: „Hier en daar wordt er wel licht anders over gedacht, maar voor ons is het hoofdstuk lacto ferrine nooit afgesloten ge weest. Wij hebben de patenten in bezit en werken met mede weten van het ministerie van Landbouw gewoon verder." Sta-in-de-weg zou kunnen zijn dat vanaf 1 april een wettelijk verbod geldt voor het 'maken' van transgene koeien maar daar staat weer tegenover dat een speciale commissie ontheffing kan verlenen. Niet in het minst vanwege die regeling, geeft Bijisma toe, had den 'hoog en laag' bij Pharming grote moeite met het verplichte opruimen - en na emotionele protesten - castreren van stier Herman. Het vernietigen van de blaarkop was dan wel tevoren afgesproken, maar feit is even zeer dat een nieuwe transgene dynastie in Polsbroek al in de steigers staat. Meetelt ook dat 'super-Herman' door alle publi citeit is uitgegroeid tot het 'boegbeeld' van Pharming. Maar het belangrijkste is toch, zegt de farmmanager, dat Her man een lief, aaibaar beest is waaraan we 'allemaal gehecht zijn'. Boerenbrokjes Bij een kort bezoek aan de lage, omgebouwde varkensstal waar de alweer zesenhalf jaar oude Herman tot z'n laatste adem stoot mag verblijven, valt on middellijk het innemende ka rakter van de voormalige stier op. Als de fotograaf zijn kolossa le, bijna 1100 kilo zware gestalte wil vastleggen, reageert Herman

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 6