UIT feestje UVS gunt 'esve' geen Kaarsrecht sloffen en in acht fasen schieten Sport jjPAG 14 APRIL 1997S87 CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -5356464. PLV.-CHEF ROB ONDERWATER. 071 -5356463 GESPROKEN Ajax-speler Dani in Fancy: „Ik ben blij met hoe ik eruit zie. Maar ik ben ook blij met mezelf, dat heeft niets met mijn uiterlijk te maken. Het kan-me niet sche len wat een ander van mijn ui terlijk vindt. Hoe ik over mezelf denk, daar gaat het om. Als mijn haar raar zit, maakt dat me niet anders. In eerste instantie is het belangrijk dat je je goed voelt over jezelf, dan laat je een echte glimlach zien. Emile Ratelband over Johan Cruijff in Aktueel: ,,Dat positivisme, dat eigenzin nige, dat dwarse en die rechtlij nigheid hebben hem groot ge maakt. Johan heeft altijd gelijk. Voor zichzelf en daar draait het om. Hij is een paar keer flink op zijn neus gevallen. Denk aan dat drama met die varkensfokkerij. Ook ik ben leeggeschud en bijna failliet geweest. Dat is okay. Het verschil tassen slimme mensen en domme mensen is: slimme mensen leren van hun fouten." Idem: „Johan nadert de 50. Hij geniet van een sabbatical year. Een goede zaak. Ik adviseer top managers en leden van de Raad van Bestuur dikwijls om er een jaartje tussenuit te knijpen. Ga eens naar China, ga eens schil deren of ga eens rozen kweken. Het blijkt dat men dan gelouterd terugkomt. Foppe de Haan in Panorama: „Surinamers zijn veel meer ge voelsmensen dan wij. Voor ons is het verstand te belangrijk ge worden. Donkere mensen moet je veel directer en duidelijker be naderen. Niet moeilijk doen met technieken of methodieken. Niet alles uitleggen of willen verkla ren. Dat rijmen ze niet. En je moet ze vaker een aai geven. Omdat ze daar heel gevoelig voor zijn. Jean-Paul van Gastel in VI: „We spelen om niet te verliezen, maar ja, we winnen wel bijna alle wedstrijden. Verdedigend zit het perfect in elkaar en Ed de Goey staat als een gek te kee pen. Idem: „Het gebrek aan scherpte bij de trainingen. Je hebt partijen met een 6-0 eindstand! Dat gaat er bij mij niet in. Dat mag nooit gebeuren als je bij een topclub speelt. Bij Willem II trainden we veel scherper, daar won je niet met 6-0. Kees Jansma in VI: „Nederland is goed, Seedorf ook, maar als iedereen denkt dat Ne derland en Seedorf moeiteloos het WK van Frankrijk halen is dat een ernstige vergissing. Hid- dink zal vanaf nu minder aar dig en voornemend zijn, hij gaat gewoon weer met sterke hand leiding geven. Een week na dato dienen wij die aardige Clarence Seedorf best dankbaar te zijn. Omdat niemand nog eens zó zal blunderen. 'i}; 3 i: Alfred Lambooy tijd: 29 jaar Sporting Trigon oep: bankemployé ed Lambooy maakte giste- nzijn eentje bijna net zo- doelpunten als acht te- Ü8 standers van SDO(V). De Jenaar kwam liefst twaalf tot scoren en bleef daar- maar één doelpunt ach- »ij de thuisclub, die met !0 werd verslagen. Zelfs in doelpuntrijke sport als tfoal is twaalf keer scoren opmerkelijke prestatie. kwam het dat jij zoveel punten maakte? kwam door mijn vakge- i> en omdat ik lekker op was, zeker in de eerste Na rust heb ik flink wat horpen gemaakt, waarvan maar één zelf afgedwon- heb. Verder was het weer 1 Mlijk ook perfect." je wel eens eerder zo vaak oord? nooit, ik geloof dat ik bij Inioren wel eens tien keer oorr/ heb, maar dat is het Ik had ook helemaal niet poel dat het zo hard ging 0 'l de doelpunten, dat hoorde na afloop. Toen begon- mijn teamgenoten een ie te griepen van, jammer fj ne' met 13-12 verloren. De bruine leren schoenen met de hoge hakken staan als verdwaald in de rij teenslip pers op de vloermat bij de in gang van de zaal van de 3 Oc- toberhal. De slippers behoren toe aan de mannen en vrou wen in zwarte broekrokken en witte blouses, die op witte pan toffelachtige sokken door de zaal schuifelen. Zij zijn beoefenaars van Kyodo, Japans handboogschieten. Af gelopen weekeinde werd voor het eerst op Nederlandse bo dem het Europees kampioen schap gehouden van deze in het westen nog jonge concen- tratiesport. Een kleine sport ook: in Nederland zijn er slechts vijftig beoefenaars. Daarvan zijn er maar liefst ze ventien twee keer in de week actief in de Leidse 'dojo' (trai ningsruimte). Het is stil in de zaal. Soms hoor je mensen even zachtjes tegen elkaar praten. Verder klinkt er weinig anders dan het ramme lende geluid van pijlen en bo gen die in een rek worden ge zet en de doffe knal van een pijl die het doel of de wand daar achter raakt. Tijdens de teamkampioen schappen (de Intercity Taikai) in Leiden zijn er steeds negen kyodoka's tegelijk aan de beurt. Zij lopen in een keurige rij naar de stoelen achter hun voorgan gers. Als die klaar zijn, staan zij op. ze buigen naar de doelen, draaien geconcentreerd naar rechts, zetten hun voeten wijd uit elkaar en leggen hun pijlen op de grond. En dan spannen ze de grote asymmetrische boog van ruim twee meter en dan schieten ze htm eerste pijl af. Zo ziet het er uit, maar zo simpel zal het niet zijn, want het informatieboekje Columnist Jan Mulder in het Algemeen Dagblad: „Het boek dat ik al jaren wil schrijven moet gaan over de pe riode dat ik bij Anderlecht speel de. Ik was veel te vinden in res taurant Chez Sfans. Daar speelt het zich af een soort autobiogra fische fictie. De ondergang van een topvoetballer aan de hand van anekdotes en ontmoetingen in dat bizarre oord waar veel be kende mensen kwamen. Idem: „De eerste ontmoeting in Chez Stans was met Rudolf Nurejev. Ik kwam hem tegen op de wc. Hij was straalbezopen. Toen hij klaar was, vroeg ie of ik zijn lui even wilde vasthouden. Nou, ik kwam uit Winschoten en daar doen ze dat niet. Dat zei ik ook. Nou, het toilet was te klein. Bele digd zeg. De wereldberoem de danser Nurejev strompelde het restaurant binnen in en riep dat het een schande was wat ie nou meemaakte. Idem: „Monogaam? Monogaam? Wat is dat? Witte vullingen? Wie is er nou goed monogaam op Feike Dinges en Andries Knebel van de EO na? Volstrekt onnatuurlijk om het je hele leven met dezelfde eh te doen. Ik vind het goed als je monogaam bent, geweldig, dat is van een grote schoonheid, maar als je het een beetje in je hebt zonde. Zonde. Idem: „Steeds meer mensen bemoeien zich met mijn gezondheid. 'Wat heb je onder de leden, Jan?' Ik heb me grondig laten onderzoe ken. Wat blijkt nou? Cholos- terolgehalte 4.7. Keurig onder het landelijk gemiddelde. Bloed druk helemaal gaaf Ik heb ge woon een doorleefd hoofd. Beetje verlopen kop. De prijs van siga- rotton miirt Innt thuivl-nmon Jimmy Fredriksz (I) en Ben Jacobs in volle concentratie. vertelt dat het totale schot be staat uit acht fasen. „Als alle bouwstenen op de juiste ma nier worden gestapeld, zal de pijl trefzeker het doel raken." „Het is heel erg moeilijk", ver telt Leidenaar Ben Jacobs, die zes jaar geleden begon met de ze sport. „Er zit heel veel aan vast, je ademhaling moet goed zijn, je houding, je techniek, noem maar op. Je moet adn al les denken en tegelijkertijd aan niets denken." Is het niet saai, om steeds maar met diezelfde boog en diezelf de pijl op datzelfde doel (28 meter verderop) te richten? „Nee, nee!", roept de 39-jarige Jacobs uit, „het is juist heel dy namisch! Het lijkt misschien niet zo, omdat je geen eigen te genstander hebt. Maar bij Kyo do ben je je eigen tegenstan der. Je moet heel wat van jezelf overwinnen als je dit doet. Het is niet zo dat je karakter er door verandert, maar de scherpe kantjes gaan er wel vanaf. Ikzelf ben bijvoorbeeld veel te ge spannen. Kyodo leert mij zien dat ik moet ontspannen. Het is zo'n zware boog, en daar staat FOTO HIELCO KUIPERS dan van alle kanten spanning op, dat moet je vertalen in rust." Jimmy Fredriksz (45) is 'de le raar' van de Leidse kyodoka's. „Het verschil met het westerse handboogschieten is dat daar bij het raken van het doel het belangrijkste is. Daar zijn wij niet zo mee bezig", vertelt hij. Bij ons is de uitvoering belang rijker. Als het bij jezelf goed zit, als er sprake is van een goede harmonie, dan vertaalt dat zich vanzelf wel in een treffer." De Europese kampioenschap pen (met deelnemers uit Enge land, Duitsland, Oostenrijken Nederland) trekken nauwelijks publiek. Op de tribune zit een handjevol mensen, vrijwel alle maal deelnemers of familiele den van deelnemers. Het aantal beoefenaars loopt in Nederland nu ook wat terug, vertelt Fredriksz, die gisteren met zijn team in de midden moot eindigde. „Mensen dur ven het op de een of andere manier niet aan. Zij denken soms dat het allemaal met je bewustzijn heeft te maken, en daar laten zij zich dan door af schrikken. Maar Kyodo is hele maal niet zweverig. Het gaat heel erg om de daad." Volgens de Japanners is het tra ditionele Kyodo een zeer ge zonde sport. „Ze zeggen dat de' mensen die het doen heel oud worden", vertelt Ben Jacobs. „Dat komt omdat je houding verbetert. Je staat niet meer krom, je krijgt een goede strek king van je lichaam." De deelnemers die om de beurt hun vier pijlen hebben afge schoten, lopen kaarsrecht te rug. Ze sloffen wel, ook al mag je dat van een echte Kyodoka niet zo noemen. „Wij sloffen niet, wij houden onze hielen op de grond als wij lopen." Bij twee palen in de zaal draait iedereen zich nog eens om en maakt een lichte buiging. Naar wie, dat is niet duidelijk, want in die richting staat alleen het tafeltje met de prijzen: grote, in rood cellofaan verpakte Edam mer kazen. JANET VAN DIJK» Alles en iedereen was er klaar voor op het fonkelnieuwe sportpark Adegeest in Voorschoten. De besturen van de twee plaatselijke fusiepartners, fors wat kader van UVS en bijna driehonderd toeschouwers wilden het kam pioensfeestje van 'esve', zoals SV Voorschoten door het leven gaat, van dichtbij meemaken. Het werd een regel rechte deceptie. Niet alleen won UVS onverwacht met 0- 1, maar het gebodene was vooral bij de thuisploeg zo mogelijk nog teleurstellender dan het resultaat: Omdat het nieuwe hoofdveld naast het clubhuis nog niet speelklaar is, werkt Voorschoten de thuisduels verderop af, op het vroegere tweede veld van het inmiddels ter ziele gegane Randstad Sport. En afgaande op het vertoonde spel in met name de eerste helft leek het wel alsof de geest van de oude bespelers de lagere elftallen van Rand- De man van de wedstrijd krijgt een paar voetbalschoenen aangeboden door: mm Spanning, wind, regen, een wordt, daar twijfelt nog steeds schap Saam gaat zelfs zo snel hobbelig veld, een te lichte bal; niemand aan. Uit de laatste dat de coach de achternamen de omstandigheden zaten zeker twee duels tegen onder meer van de op het laatst opgetrom- niet mee, maar het ontbrak de hekkensluiter LFC hoeven maar melde keeper en de invallers ploeg van schuldig moest- Frank van WEDSTRIJD van de WEEK Van de 'oudjes' stad er nog rondwaart. Voor schoten liet op geen enkel mo ment zien waarom het aan spraak maakt op de titel in de derde klasse. Tegen de zwaar gehavende middenmoter UVS wist geelzwart voor rust welge teld twee kopkansjes te creëren en dat is veel te weinig voor een ploeg die al sinds de derde speeldag bovenaan staat. Dam boven al aan over tuiging en wilskracht. Gewerkt werd er wel maar niet altijd even efficient of doelmatig. UVS groeide naar mate Voorschoten in de op bouw steeds meer fouten maak te en met krachten smeet om deze fouten te herstellen. Tuur- lijk, Voorschoten had een pe nalty moeten krijgen toen aan voerder Frank Buizer in de 82ste minuut in het strafschop- gebeid werd gevloerd, maar op een dag dat alles tegenzit, blijkt de arbiter ook maar een mens en ligt de bal twee minuten later aan de andere kant in het mandje. Een verre uittrap van A2-keeper Ronnie van Veen werd door drie springende ver- cfedigers van Voorschoten ver keerd beoordeeld met als resul taat dat Wijngaert alleen op go alie Loose afmocht en met een geplaatst schot de domper voor SV nog groter maakte. Dat Voorschoten kampioen Voorschoten - UVS twee punten te worden ge peurd. „Maar we waren het ui teraard liever hier en vandaag geworden", zei Van Dam na af loop. „Ik vind dat we behoorlijk hebben gefaald en het werd maar weer eens duidelijk dat we mentaal zeker niet de sterkste zijn." Het enige dat op Adegeest straalde waren de gezichten in het jonge UVS-kamp. UVS-za- terdag lijkt onder coach Hen Beerenfenger definitief te heb ben gebroken met de 'oude hap', zoals hij oneerbiedig om schreef. Om uiteenlopende re denen ontbraken jongens als De Kruys, Tegelaar, Van Wattum, Verkuylen, Grossman, Van Pola- nen en Van der Mark, kortom een groot deel van de 'oprich ters' van 'het andere eerste'. „Ik heb nou een paar jonge honden die negentig minuten er tegen aan kunnen", zei Beerefenger. De verjonging bij Uit Vriend- stond zaterdag middag alleen Van Leeuwen op het veld. Van Leeuwen is so wieso een verhaal apart. Vrij dagavond trad hij nog met de zaalvoetballers van Bax aan om zaterdagmiddag zo fris als een hoentje nog eens negentig mi nuten op het veld te doorstaan. De inmiddels 37-jarige voorzit- terszoon speelde als een jonge god. De aanvoerder en links back liep geen meter te veel, was immer aanspeelbaar, leed vrijwel geen enkele keer balver lies, coachte de jonge John Fak kel voor hem, strooide met lepe passjes en verliet als een van de uitblinkers met een grote grijns het veld. Op dit niveau en op de manier zoals hij tegen Voor schoten etaleerde, kan Van Leeuwen nog moeiteloos tot in de volgende eeuw mee. En door het resultaat tegen Voorschoten heeft Uit Vriendschap Saam zelfs nog promotiekansen. LOMAN LEEFMANS 'VALLEND iANWEZIG MAN of the MATCH Oimo Laman Ljarige Onno Laman kan n eerste instantie wel vere- met de keuze van deskun- \'im Visser. „Terecht?Ja. irlijk", kraait hij terwijl hij igil wordt door teamgeno- 'ezijn gespeelde hoogmoed oongelach begroeten. Als ledespelers nog nagrinni- de kleedkamer opzoeken, )Ei aman op de gang wat hij k« rkelijk van vindt. „Ik heb niet slecht gespeeld, maar onlijkzou ik kiezen voor s'e invoerder van Voorschoten, uizer. Dat vond ik de man <e wedstrijd." de VISIE van Wim Visser had hij zeker niet. Docos-coach Wim Visser had vooraf dat het 'niks' zou worden. Hij kreeg gelijk. „Hebben Kiiitiuiig een vlotte, lekker lopende combinatie gezien? Hebben uitgespeelde kans gezien? Ja, inzet was er voldoende is niet genoeg om mij te laten genieten. helft had Voorschoten met de wind in de rug eigenlijk naar zich toe moeten trekken. Dat ze drie a vier man bij het opkomen van de twee spitsen Klinkenberg kan ik me nog wel voorstellen. Maar toen Klinkenberg zakken, bleven er achterin nóg drie man staan en dat be- p, ik niet. Dan heb je mensen te kortom de tegenstander écht 1-en wat Voorschoten restte, was de lange trap van ach teruit, niet eens richting de vleugels maar meestal dwars door het midden. Behoudens een kopbal op de laten het moment dat de UVS-keeper de bal door zijn benen liet glippen, waren er geen kansen voor Voorschoten in de eerste helft. Dat valt toch tegen van de kampioens kandidaat. „Na rust had Voorschotèn veel meer balbezit, maar bleek de ploeg te veel af hankelijk van individuele acties van bijvoorbeeld aanvoerder Buizer in plaats van voor het team- spel te kiezen. Doordat opnieuw weinig via de vleugels ging, raakte het centrum overvol en had UVS eigenlijk weinig pro blemen om stand te hou den. Alles bij elkaar vond ik het Voorschoten-on- >at ik zag want ik heb toch begrepen dat het een ploeg is i zijn voetballend vermogen moet hebben. die er echt met kop en schouders bovenuit stak, stond .1 laag niet op het veld. Buizer vond ik aardig maar haalde niet niveau. Dat jonge keepertje van UVS (Ronnie van Veen, red.) zijn ploeg weliswaar overeind maar ik heb uiteindelijk geko- UVS-voorstopper Onno Laman. Hij weet onder druk de schuift op het juiste moment in en blijft ondanks van Voorschoten naar een voetballende oplossing zoe- van de bal naar voren te trappen. :hoten: Loose 6, Poorta 5, Van Tol 6, De Graaff6, Buizer 6, Behimehr -), De Zwart 7 (59. Verweij -.), Visser 6, Snel 5, Dekker 6. Veen 7, Ouwerkerk 5 (57. De Ruysscher -), Laman 7,5, Van (62. Schoneveld -), Deyn 6, Wijngaert 6, Van Leeuwen 7, Klinkenberg 7, Van der Zeeu w 6, Straetemans 6. Roy Straete mans ontfutselt Voorschoten aanvoerder Frank Buizer de bal. FOTO LOEK ZUYDERDUIN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 21