Leiden traag bij
behandelen post
an zware bevalling tot gezond kind
Inuit willen identiteit behouden H
estig banen door
rote Stedenbeleid
jEiden Regio
ozen zitten Leiden
og altijd niet lekker
Slopen met een schaar
msf/M
f/f/J/f/.
Kort oponthoud bij werk
aan de Haarlemmerstraat
Vie heeft het zeepbellenbusje van Van Zonneveld gezien?
IRDAG 12 APRIL 1997
han5 jacobs. 071-5356414, plv.-chef* rudolf kleijn, 071-5356436
streden terrasboot bestaat vijf jaar
.porith ligtvoet
t enthousiasme, de benodigde pecunia, horeca-er-
r twee rechterhanden en de medewerking van
Jaar ambtenaren op het Leidse stadhuis. Sjaak
ga en Hendrik-Jan van der Klip hadden alles mee
de flitsende start van hun terrasboot aan de Prin-
kade. Dachten ze. Maar van alle eigenschappen en
vaarden die voor de bouw van De Waterlijn nodig
i, bleek er één het belangrijkst: doorzettingsver-
ji.
jden was in last toen Veringa en Van der Klip acht
eleden plannen smeedden voor de bouw van de
boot. Omwonenden liepen te hoop tegen de
it van het schip dat nu alweer zijn eerste lustrum
De buurtverenigingen in de Oude Morsch en Ma
p/De Camp dienden bezwaarschriften in en ook
ners van de historische haven lieten van zich ho-
hypermoderne ontwerp zou niet in de histori-
omgeving passen en het zicht op het water ontne-
Geparkeerde tweewielers zouden dit fraaie stukje
inhet aanzien geven van een fietsenstalling. En de
jkers? Lawaaiveroorzakers die in de portieken uri-
i. Ook stank uit de keuken werd gevreesd. En voor
jtorische schepen zou geen ruimte overblijven om
en wat tot gevaarlijke situaties kon leiden. Werke-
een argument werd ongebruikt gelaten om te
;omen dat de boot er zou komen,
f jaar later zijn de protesten verstomd of worden ze
i nog binnensmonds gehoord. De succesvolle on-
•ming heeft zich een aparte plaats verworven in
ridse horecawereldje. „Het is ons kindje, want we
en De Waterlijn zelf gebouwd", zeggen Van der
en Veringa. „Maar ook als je kijkt naar de boot zelf
niets in Leiden dat hierop lijkt. Veel mensen ko
hieralleen naar toe, ook ouderen en vrouwen. Het
is een plek waar mensen met elkaar afspreken, een
krantje lezen. Geen coffeeshop, geen café."
Dat is ook een van de redenen dat de twee eigenaars
het vijfjarig bestaan niet uitgebreid vieren. Het perso
neel gaat dit weekeinde een avondje naar de schouw
burg, voor de vaste klanten gaat het lustrum ongemerkt
voorbij. „We hebben hier wel klanten die dagelijks ko
men, maar we hebben geen stamgasten zoals een ca
fé", verduidelijkt Van der Klip. „Uitgebreide festivitei
ten vonden we dan ook niet nodig."
Hoewel De Waterlijn een goed lopende onderneming
is, zegt Veringa dat hij nooit meer aan de bouw zou be
ginnen als hij de hele procedure moest overdoen. „We
wisten dat we weerstanden zouden ontmoeten, maar
niet dat werkelijk iedereen te hoop zou lopen tegen on
ze plannen.' Ik noem dat altijd het Annie's Verjaardag-
syndroom. Alles wat maar slecht was, kwam daar van
daan. Dat is natuurlijk niet zo. Maar we merkten dat er
weinig garen is te spinnen met buren als je in de bin
nenstad een horecagelegenheid wil beginnen. Gelukkig
zijn sommige tegenstanders van mening veranderd.
Hoewel er ook mensen zijn die me nog steeds geen ge-
Een van de tegenstanders die nu aanmerkelijk posi
tiever over de boot oordeelt dan voorheen is Lia Baar,
eigenaresse van het Havannahuis aan de Prinsesseka-
de. In het verleden was ze bang voor stankoverlast.
„Maar daarvan is geen sprake. De Waterlijn is natuur
lijk ook geen echt restaurant geworden. Ze serveren een
broodje, een kop koffie. Daar heb je geen last van. Ik
vind dat het geheel erg mooi is geworden. Die jongens
zetten een plantje neer, een leuke lantaarn, een fraai
schilderij. Het ziet er altijd goed verzorgd uit. Ik vind De
Waterlijn een aanwinst."
Rudolf Tenzer is bestuurslid van de Stichting Histori
sche Haven, die indertijd protesteerde tegen de komst
van de boot. Nu noemt hij De Waterlijn 'een mooi ge
bouwd geheel' waaraan veel aandacht wordt besteed.
„We waren bang voor dronken mensen die glas op on
ze schepen zouden gooien of tegen de boten zouden
pissen. Maar dat gebeurt niet. Van de tenten in de
Morsstraat hebben we meer last."
Met de plek waar de terrasboot ligt, heeft de stichting
wel nog steeds moeite. „Die plaats was aanvankelijk
bestemd voor ons, voor historische schepen. Toen
kwam als een donderslag bij heldere hemel Sjaak met
zijn plan. Wij vinden het nog steeds niet netjes van de
gemeente dat ons de toegezegde plek is afgenomen."
De stichting vond het ook een bezwaar dat de Prin-
sessekade voor grotere schepen te smal zou worden om
te keren. Nog steeds zijn de schippers niet blij met de
geringere manoeuvreerruimte. „Lange schepen kunnen
hier niet meer draaien. Als de wind van opzij komt,
zouden ze tegen de terrasboot waaien." Schepen die
willen keren moeten nu op het Galgewater lastige
capriolen uithalen, iets wat volgens Tenzer veel behen
digheid vereist.
Andere kritische noten kraakt tegenstander G.C.
Heemskerk, bewoner van het Kort Galgewater. Hij vindt
nog steeds dat de moderne glazen opbouw niet in een
omgeving past waar zoveel prachtige gebouwen staan.
„Die boot doet afbreuk aan de historische binnenstad.
Hij verpest bovendien het uitzicht van omwonenden."
Positief
J.B. Knoop is secretaris van de gemeentelijke wel
standscommissie. Ondanks kleinere aanpassingen wa
ren de commissieleden indertijd vrij positief over het
ontwerp. „Toevallig had ik het er een paar dagen gele
den nog met een ander lid van de commissie over. Wij
vinden dat het ontwerp fraai is uitgevoerd. Blijkbaar
wordt die mening door anderen gedeeld. Vijf jaar gele
den liep iedereen te hoop tegen de boot. Toen het schip
er lag, hebben we geen bezwaren meer vernomen."
Hendrik-Jan van der Klip en Sjaak Veringa op De Waterlijn: protesten zijn verstomd, foto henk bouwman
Amsterdamse reclamebu-
Publex - eigenaar van de
i's in Leiden - heeft de
c flink misgeslagen in de
aakte campagne van New
Pizza. Dat vinden althans
jmeester en wethouders
.eiden. Zij hebben Publex
igd uit te leggen waarom
'dozen-campagne' van de
urant-keten niet- heeft ge-
rd. Het is tijd voor een ge-
vinden B en W.
jens het contract moet
ex erop letten, dat de recla-
affiches in de mupi's niet in
zijn met de wet of de goe-
eden. De reclame voor 'do
zen die gratis thuisbezorgd wor
den' had op. grond van die be
paling geweigerd moeten wor
den, vindt de gemeente. „Wij
zijn teleurgesteld in de mate
waarin u op dit punt uw verant
woordelijkheid invult", staat in
de brief aan Publex.
De posters verdwenen wel
binnen een week uit de mupi's,
maar dat gebeurde niet omdat
Publex bedenkingen had gekre
gen, weet een woordvoerder
van de gemeente. „Het was ge
woon een korte campagne. Met
een omschrijving als 'in strijd
met de goede zeden' kun je veel
kanten op en Publex legt die be
paling kennelijk ruimer uit dan
wij. En dat bevalt ons niet."
'aad rietveld
kringloopbedrijf, op de
swerf en de stichting City-
:eting Leiden profiteren het
it van het geld dat Leiden
t uit het potje voor Grote
Bnbeleid. Beide initiatieven
ten dit jaar rekenen op een
van een half miljoen
en. Ook de stichting Par
ian Leiden profiteert van
,4 miljoen gulden die het
leschikbaar stelt,
loral de werkgelegenheid
i voor burgemeester en
lou'ders bij de keuze uit de
projecten die in aanmer-
kwamen voor een bijdrage,
kringloopbedrijf dat op ini-
if van de Gevulei (gemeen-
ippelijk vuilverwerking Lei
en omgeving) wordt begon-
op industrieterrein De
rd levert naar schatting 44
:ert-banen op. Ook van
marketing, de beoogde op-
er van de WV die toerisme
Leiden moet promoten,
de gemeente hoge ver
ingen.
rkeerplan Leiden krijgt het
om zich van een vrijwilli-
club te ontwikkelen tot een
essionele organisatie. Er
den naast een manager
horecamedewerkers en
twaalf chauffeurs voor de pen
delbusjes in dienst kunnen tre
den.
De stichting beheert nu. het
parkeerterrein aan de Haagweg,
waar automobilisten voor vijf
gulden per dag hun voertuig
kunnen stallen en gratis vervoer
naar de binnenstad krijgen.
Voortaan kan op zaterdag vanaf
eén parkeerterrein aan de
Haagweg ook gependeld wor
den naar het centrum. B en W
verwachten dat die parkeerter
reinen en pendelbusjes uitein
delijk ook meer omzet en dus
meer werk gaan opleveren in de
Leidse binnenstad.
Na de verdeling van het geld
over de drie projecten bleef er
nog 46.000 gulden over. Dat
geld wordt gestoken in de om
bouw van het' brugwachters-
huisje van de Grote Havenbrug
tot een havenkantoor voor de
watersport. In het gebouwtje
komen naast een informatielo
ket en douches en toiletten voor
de varende bezoekers.
De komende drie jaar krijgt
Leiden ruim 2,3 miljoen gulden
voor Grote Stedenbeleid. Over
de besteding van dat geld moe
ten in juni voorstellen worden
gedaan aan het ministerie van
binnenlandse zaken.
leiden Waar zijn ze nou weer mee bezig? Het is een vraag die het afgelopen anderhalve jaar veelvuldig is
gesteld over het Stationsplein en die de komende maanden nog wel vaker zal worden gesteld. Het blijft er
immers chaotisch uitzien voorstation Leiden Centraal. Deze machine is in elk geval bezig met de sloop
van het ZWN-kantoortje. Met een hydraulische schaar. Dat geeft minder stof en rotzooi dan werken met
een slopersbal. foto hielco kuipers
leiden aad rietveld
De indruk van PvdA'er E. van der Veen en anderen, dat
brieven aan de gemeente Leiden lang niet altijd snel wor
den beantwoord, is juist. Dat is gebleken uit eigen onder
zoek door de gemeente. Rond de veertig procent van alle
brieven die mensen de gemeente sturen is na drie tot zes
maanden nog niet beantwoord. En dat is wethouder P.
Langenberg (D66/bestuurlijke vernieuwing) flink tegen
gevallen. „Na alles wat we er de afgelopen jaren aan heb
ben gedaan is dit resultaat heel teleurstellend."
onderzoek.
Ambtenaren volgden tot 20
maart het spoor van alle brieven
die tussen 1 oktober en 31 de
cember van het vorig jaar bij de
gemeente binnenkwamen. Op
die dag waren van de 293 brie
ven aan de dienst milieu en be
heer er nog 126 (43 procent)
niet beantwoord. Bij de be
stuursdienst lag 42 procent van
de brieven toen nog op ant
woord te wachten, bij de dienst
cultuur en educatie 39 en bij
bouwen en wonen 37 procent.
De beantwoording van post
door de gemeente Leiden staat
in de kijker. Donderdag kondig
de raadslid Van der Veen aan,
dat hij burgers gaat helpen hun
onbeantwoorde brieven alsnog
behandeld te krijgen door de
gemeente. Gisteren presenteer
de wethouder Langenberg zijn
plan om ervoor te zorgen dat
ambtenaren stipter op brieven
reageren. Want daar mankeert
nogal wat aan, zo blijkt uit het
En dat resultaat is, vindt Lan
genberg, 'toch echt onvoldoen
de'.
Langenberg en zijn ambtena
ren hebben er een heel project
plan voor bedacht om de afhan
deling van post aan de gemeen
te te verbeteren. Een communi
catiecampagne, een nieuwe
'postprocedure', een instructie
folder een registratie- en volg
systeem op de computer en pe
riodieke rapportages komen er
aan te pas om afdelingschefs en
'hun' ambtenaren op hun ver
antwoordelijkheden te wijzen.
„Want die zijn daarvoor verant
woordelijk", zegt Langenberg.
Het project gaat nog tot het
einde van het jaar door. In de
cember wordt onderzocht of de
briefschrijvers dan tevreden
zijn. Ook de telefonische bereik
baarheid van de gemeente is
gedurende die periode onder
werp van een campagne.
Pleidooi in Leiden voor handhaven jacht
of *S>
leiden caroline van overbeeke
Jagen om te overleven. Het
voedzame zeehonden- en wal
visvlees is bij uitstek geschikt
om het lichaam warm te hou
den bij temperaturen van -45
graden onder nul. De huiden
van poolvossen, lynxen en wol
ven zijn hard nodig om ledema
ten tegen bevriezing te bescher
men in de strenge poolwind. De
Inuit, eskimo's in het Canadese
arctische gebied, willen blijven
jagen. Ze moeten wel.
Veertien jonge Inuit waren
gisteren op de Leidse universi
teit om met studenten te praten
over hun leefwijze en het belang
van het behoud van hun tradi
ties. Ze zijn in Nederland om te
pleiten voor opheffing van de
huidenboycot: huiden die af
komstig zijn van dieren die met
de pootklem zijn gevangen. Die
pootklem wordt door dierenac
tivisten als wreed beschouwd
omdat de dieren niet onmiddel
lijk sterven. „Onze jachtmetho-
den zijn absoluut niet wreed
maar juist zeer humaan", zegt
een van de Inuit beslist.
„Onze jagers gebruiken ritue
len om de dieren na hun dood
te danken voor datgeen wat ze
aan ons afstaan. Wij zijn van
hun bestaan afhankelijk. Zon
der onze jacht zouden we niet
kunnen overleven in het arcti
sche gebied. Er is nauwelijks
werk, er groeien geen gewassen.
Alle grondstoffen moeten geïm
porteerd worden. En dat is
duur. Huiden en vlees zijn onze
belangrijkste middelen van be
staan."
Cultureel antropoloog Jarich
Oosten weet veel van de Inuit af
en 'heeft zijn studenten goed
voorbereid op hun komst. Toch
maken de meegebrachte dia's
van het enorme lege en woeste
landschap een diepe indruk op
de aanwezigen. Ook de slede
honden en de bouw van iglo's -
alleen tijdens de kerstdagen als
verzetje want de Inuit wonen in
echte huizen - intrigeren de
Leidse studenten.
De Inuit-studenten volgen
een speciale opleiding in Ot
tawa. Ze worden getraind voor
bestuurlijke functies om ze voor
te bereiden op de zelfstandige
status van hun gebied in 1999.
Ze vertellen over de kloof tussen
hun oude tradities en de opruk
kende moderne industriële we
reld .om hen heen. „Vroeger
hadden we geen winkels die
suiker verkochten en ander on
gezond voedsel."
„We hebben nu ook televisies
en zijn afhankelijk van moderne
vervoermiddelen. Dat is prettig
maar er dreigt ook gevaar. Ge
vaar van verlies van onze identi
teit. Daarom hebben we groot
respect voor onze ouders en
groot-ouders: zij hebben de
Inuit-cultuur aan ons doorgege
ven. Wij willen dat op onze
beurt doen."
Werkzaamheden
Haarlemmerstraat
lorschotenaar zit met handen in het haai-
schoten herman joustra
hele rits schoonmaakspulletjes had Ben van
neveld 's nachts in zijn bestelbusje laten lig-
0m die zo laat nog uit te laden, dat wilde hij
japende buurtbewoners niet aandoen. Die
Jen hem een tijdje geleden ook gevraagd 's
lts zich éen tikkeltje gedeisd te houden. Had
laar niet geluisterd en de spulletjes wel uitge-
n» denkt hij nu. Want onlangs werd het be-
risje van de Voorschotenaar gestolen. Met al-
ihoonmaakspullen erin. „Nu ben ik ridder te
Van Zonneveld drijft al een jaar of twintig een
klein schoonmaakbedrijf. Samen met zijn vrouw,
zoon en dochter. Met het busje trekken ze er elke
keer weer op uit. Zonder busje' en zonder het gros
van de spullen ('ook al heb ik nog wel wat staan,
hoor') is het bedrijfje in één klap in grote proble
men geraakt. „De spullen en het busje zijn bij el
kaar wel een gulden of 30.000 waard. Natuurlijk
ben ik wel verzekerd, maar je krijgt lang niet al
het geld terug. Het busje is vijfjaar oud. Al die tijd
had ik het all-risk verzekerd. Maar nu voor het
eerst WA. Dat scheelt enorm."
Van Zonneveld en gezin maken schoon gedu
rende de nachtelijke uurtjes en de vroege och
tenduren. „Om kwart voor vier, dan beginnen we.
We maken sportzalen en scholen schoon. Dat
lukt nu ook wel, ma^r het is een stuk moeilijker.
Ik heb niet alle machines meer en alle spullen die
ik nog wel heb, moet ik nu in mijn personenauto
vervoeren. Dat is behoorlijk passen en meten."
Hij begrijpt nu nog niet hoe het heeft kruinen
gebeuren. „Om een uur of een 's nachts zag ik
hem nog staan. En een paar uur later toen we
weg wilden, stond-ie er niet meer. Niemand die
iets had gemerkt. Er waren geen sporen van
braak, geen glasscherven op de grond, niks. En
hoe ze ermee weg zijn gekomen... er zit nota be
ne een startonderbreker in. Of zouden hem op
een trailer hebben geladen?"
De politie tast in elk geval nog in het duister.
Van Zonneveld: „Ik hoop nou maar dat er toch
iemand is geweest die iets heeft gezien. Of die het
busje ergens anders heeft zien rijden. Het is een
knalrode Toyota. Schoonmaakbedrijf B. van Zon
neveld staat erop, in. blauwgroenachtige letters.
Met het telefoonnummer: 071-5613166. En er zijn
allemaal zeepbellen op geschilderd. Iedereen hier
in de buurt kent die wagen."
Wie heeft het busje van Van Zonneveld gezien?
leiden timoteus waarsenburg
De ploeg van de gebroeders
Schouls bv, die de werkzaamhe
den. aan de Haarlemmerstraat
verricht, heeft de eerste tegen
slag erop zitten. Ter hoogte van
de Hooglandsekerksteeg en de
Lombardsteeg kruisen drie
hoogspanningskabels de Haar
lemmerstraat. „Die kabels lagen
onder het oude riool. Maar om
dat het nieuwe riool dieper
komt te liggen, was het nodig de
kabels over de rioolbuizen heen
te trekken. Ons werk heeft daar
door drie dagen stil gelegen.
Donderdag zijn we weer verder
gegaan. Maar voor hoe lang
weet ik nog niet," aldus opzich
ter H. van Rij.
Ook bij de Paradijssteeg lig
gen namelijk verschillende ka
bels en leidingen haaks op de
winkelstraat. „Op de bouwteke
ningen staan echter geen bij
zonderheden aangegeven. Dat
was wel het geval bij de Lom
bardsteeg. We hopen dat de ka
bels hier op een goede diepte
liggen, zodat we geen verder
oponthoud krijgen. We weten
dat pas zeker als de grond
opengaat. De voorsprong die
we aan deze kant op het tijd
schema hadden, is inmiddels
flink geslonken."
De werkzaamheden aan de
kant van de Prinsessekade lig
gen anderhalve week voor op
schema. Van Rij: „We hopen de
voorsprong daar te kunnen be
houden. Volgende week zal de
straat bij de Vrouwensteeg wel
wat langer openliggen. Als wij
klaar zijn wil het Energiebedrijf
Rijnland van de gelegenheid ge
bruik maken om onderhoud te
verrichten aan een gasleiding.
Misschien komen we ook bij de
Vrouwensteeg hoogspannings
kabels tegen. Dat kan ook ver
traging betekenen.
