Van Aartsen fier overeind Cor van der Lugt: orenrechercheur F L 195 ZATERDAG 5 APRIL 1997 wee maanden voordat de varkens pest uitbreekt, spreken ambtena ren van Landbouw met Brabantse lleiders over een rampenplan voor var- est. Het door de EU verplichte plan er niet. •erste dag na de ontdekking van de var- est wordt het vervoersverbod op vee en niet opgehangen in de mededelings- 5 van de getroffen gemeenten. Het is jve niet geldig. tie treedt de eerste dagen na bekend- jg van het vervoersverbod niet of nau- S op tegen boeren die toch dieren of vervoeren. Van hermetische afgrende- in het gebied is geen sprake, pat, kortom, veel mis in die eerste da- a de uitbraak van de pest. Zoveel, dat antwoordelijke minister, de WD'er Jo- ïan Aartsen, toch op zijn minst een in politieke problemen had mogen ko- 'Want de liberale bewindsman maakt fste dagen allerminst een sterke indruk. Jde man die de Engelsen kapittelt voor ippe optreden tegen BSE en de EU om re maatregelen vraagt, noemt het door ie afgeroepen exportverbod voor var- sn mest 'onnodig' en 'een paniekreac- We hebben alles gedaan wat mogelijk zelfs veel meer", verklaart de bewinds- jrerongelijkt over zoveel Europees onbe- Mislukte pogingen j opmerkelijk dat zelfs die aantoonbaar ste weergave van de feiten de minister moment in de problemen brengt. De ;die daartoe wel verwoede pogingen on- emt, de CDA'er René van der Linden, net lege handen staan. Hij noemt die dagen van de pest 'een valse start', die l degelijk toe heeft bijgedragen dat de ien ongekende omvang aannam. „Van in heeft die eerste dagen vele steken la llen. De dag na de uitbraak was ik in De ;n de boeren wisten absoluut niet waar toe waren. De informatie was gebrek- laatregelen werden te laat genomen, 's ;ns vroeg hoorde ik al spreken over een Ie geval, terwijl pas in de middag op- t werd gegeven tot afsluiting van we- 'as op de vierde dag liep het een beetje end", aldus Van der Linden. CDA'er stuit naar eigen zeggen op een van onwil bij de coalitiepartijen VVD, en D66 om Van Aartsen daarvoor poli- ;r verantwoording te roepen. „Ik heb Irie keer geprobeerd, maar binnen heerst er iets van: laat hem met rust. >rdt goed afgeschermd." Dick Stellingwerf, Kamerlid van de dndt dat er fouten zijn gemaakt. Maar verden ruimschoots gecompenseerd iet daadkrachtige optreden daarna. „Ik dat Van Aartsen in het begin heeft on- ïat wat er allemaal bij zo'n epidemie kijken. Daarop zal hij in de Tweede Ka- fors worden aangevallen. Maar op ptreden daarna valt weinig aan te mer- Aartsens coalitiegenoot Pieter ter Veer meent dat de minister niets verweten gjvorden. „De boeren hebben een enorme Dreigende watersnood, varkenspest, gekke-koeienziekte: triinister van landbouw Jozias van Aartsen wordt geteisterd door de ene plaag na de andere. Vooralsnog overheerst de waardering boven de kritiek, ook al ging er van alles fout na de uitbraak van de pest. Portiet van een man die uitstraalt dat hij het ook niet kan helpen. Jozias van Aartsen, minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. Zijn kakkineuze uit straling, gevormd door een langdurige ambte lijke carrière, vormt geen belemmering in het nuchtere boeren- en tuinderswereldje, zo is in middels gebleken. foto anp vindingrijkheid aan de dag gelegd om onder de maatregelen uit te komen. Dat was onver antwoordelijk en egoïstisch. Als boeren on danks verboden met varkens gaan slepen, er toch sperma wordt geëxporteerd, de varkens hokken al eerder veel voller zaten dan is toe gestaan, dan moet je dat niet de minister ver wijten, maar de boeren", aldus een veront waardigde Ter Veer. 'Overmacht' Ter Veer verwoordt het brede gevoelen in po litiek Den Haag, dat Van Aartsen er eigenlijk niets aan kan doen dat de epidemie zo'n om vang heeft genomen. Vrijwel iedereen ging er jfn het begin van uit dat de varkenspest be perkt zou blijven tot een enkel geval. Dat het anders werd ligt eerder aan de boeren, of, wel zo makkelijk, 'het lot', dan aan de minister. „Als de dijken dreigen door te breken, moet je niemand verwijten dat er niet onmiddellijk een miljoen zandzakken klaarliggen. Dan is er sprake van overmacht. Dat geldt hier ook", meent Ter Veer. De bewindsman zelf maakt redelijk handig gebruik van dat beeld dat hij-het-allemaal- ook-niet-kan-helpen. Het is als met de zeven plagen van Egypte, die overkomen je, zo straalt hij uit. Zo ook met dat voorlopig nog enige geval van gekke-koeienziekte in Wilp. Hoe het dier die ziekte ook heeft opgelopen, nu al staat vast dat Van Aartsen niet verant woordelijk zal worden gesteld. Want vanaf dat moment deed hij alles wat maar van hem verwacht mocht worden. Vriend en vijand prijzen zijn snelle reactie, zijn rust en zijn volledige openheid. De on aangename boodschap dat twee mogelijke BSE-koeien bij de slager terecht zijn geko- De varkenspest is uitgebroken. Onder massale persbelangstelling stapt in Boekei een varken van boer Huub van Oort uit zijn hok, op weg naar elektrocutie. In het overheidsbeleid ging er die eerste dagen nogal wat mis, maar minister Van Aartsen bleef fier overeind. foto c,pd cees zorn men, werd zonder enige terughoudendheid gebracht. Daar valt helaas niets meer aan te doen, was zijn duidelijke boodschap. Ver moedelijk daardoor bleef zelfs maar het be gin van paniek achterwege: het vlees is nu toch al genuttigd. Dat zijn ministerie vervolgens verklaarde dat er nog nooit BSE is aangetoond bij koeien onder de twee jaar deed alleen maar afbreuk aan die stellige houding. Want waarom had Van Aartsen dan vorig jaar 64.000 koeien, ook jonger dan twee jaar, laten slachten? Gewaardeerd Duidelijkheid geldt als een constante factor in het optreden van de liberaal. Ten tijde van de evacuaties uit door watersnood bedreigde gebieden hield hij woedende varkensboeren voor dat ze niet hoefden rekenen op een honderd-procent-vergoeding. Hij werd bijna gelyncht, maar bleef bij zijn verhaal. Dat de boeren later toch veel meer kregen dan aan vankelijk de bedoeling was werd nauwelijks opgemerkt, en Van Aartsen niet aangere kend. Ook bij de mestwetgeving liet hij niet na te benadrulcken dat „de tijd van pappen en nathouden voorbij is." Voor het eerst werden fosfaatnormen voor de langere termijn vast gelegd en werden boeren verplicht een mest- Vi de Rechercheschool in tphen start over enkele landen een bijzondere 9' eiding: 'Orenrechercheur yPfddoce?tt: Cor van derLugt uit Apeldoorn, n der Lugt ontwikkelde een thode om mensen via hun n te identificeren. Netzo muwbaarals het vergelijken i gevonden vingerafdrukken, deelt de Vakdocent Techniek i de Rechercheschool in tphen. De politieman geldt niddels als dé gerechtelijk 'specialist bij uitstek, menkort vertrekt hij naar de enigde Staten om in een oordzaak als getuige- 'kundige op te treden. 'Het moet net zo vanzelfsprekend worden als vingerafdrukken' ind 1994. In een woning in Van- I couver, een stad in de noordwes- telijke Amerikaanse staat Was hington, worden een man en zijn zoon neer geslagen. De man overlijdt, zijn zwaargewon de zoon overleeft ternauwernood. De politie arresteert de ex-echtgenoot van de vriendin van de vermoorde Amerikaan. Hij zou niet hebben kunnen verkroppen dat zijn voorma lige vrouw opnieuw trouwplannen koesterde. De ex-man ontkent in alle toonaarden. Nog nooit heeft hij ook maar één voet in de wo ning gezet. Hard bewijs ontbreekt. De zaak zit muurvast. Er rest slechts één spoor op de plek van de misdaad, veilig gesteld door de technische recherche. Het is een afdruk van een oor op een slaapkamerdeur. De openbare aanklager wendt zich vervolgens tot de Nederlandse re chercheur Cor van der Lugt. Kan hij aanto nen dat de oorafdruk afkomstig is van de ver dachte? De conclusie van Van der Lugt in zijn dertien pagina's tellende eindrapport, be stemd voor de Amerikaanse rechtbank is dui delijk: de oorafdruk op de kamerdeur en de afdruk van de verdachte behoren toe aan één-en-dezelfde man. De openbare aanklager beschouwt de door Van der Lugt verschafte positieve oor-identi ficatie als de doorbraak in zijn proces. Nu kan de verdachte met zijn ontkennende ver klaringen om de oren worden geslagen. Dit is immers hét bewijs dat de man liegt. De oor afdruk bewijst dat hij wel degelijk in de wo ning is geweest. „Let op, hè. Ik zeg niet dat deze man een moordenaar is", benadrukt Cor van der Lugt, „Ik stel alleen vast dat de oorafdruk op de kamerdeur afkomstig is van zijn oor. Waarschijnlijk heeft hij eerst even aan de deur geluisterd." De Nederlandse rechercheur was in de cember al in Vancouver. In Amerika worden nieuwe bewijsmiddelen vooraf tijdens aparte rechtszittingen op hun rechtmatigheid ge toetst. Voor de rechtbank van Clark County ontmoette de rechercheur elf Amerikaanse orendeskundigen. Cor van der Lugt: „Ze had den allemaal wel eens wat gedaan met ooraf- drukken. Gezamenlijk waren zij goed voor tweeëntwintig identificatiezaken." En toen kwam hij, rechercheur Cor van der Lugt uit Apeldoorn, in zijn eentje al goed voor zes honderd zaken. Hij doorstond de kruisverhoren over zijn deskundigheid met glans, zo oordeelde de rechter. Voor het eerst in de geschiedenis van het Amerikaanse strafrecht mogen ooraf- drukken als bewijslast worden gebruikt. „Zelfs een-eiige tweelingen hebben ver schillende oren, terwijl zij genetisch identiek zijn", stelt de rechercheur. Zijn vergelijkings methode gaat uit van een combinatie van vorm en drukpunten. Van der Lugt maakt eerst onderscheid tussen een aantal hoofd vormen, zoals ovale, ronde, rechthoekige en tol- en piramidevormige oren. Na deze eerste ruwe selectie vergelijkt hij de drukpunten van het oor. Dat zijn de hoger gelegen gedeelten, die bij een afdruk ook het eerst het oppervlak raken. Van der Lugt richt zich eerst op twee punten nabij de gehooringang, de zogeheten tragus en crus of helix. Voor hem zijn ze net zo uniek als de lijnen van een vingerafdruk. Geduldig legt Van der Lugt uit: „Deze punten zijn zo specifiek omdat ze ook bij grotere druk dezelfde plaats houden en dus een goed en betrouwbaar uitgangspunt zijn. Daarna neem ik de andere kenmerken van het oor in ogenschouw en bekijk daarbij of deze onder delen overeenkomen Met alleen een stukje van de oorschelp kan Van der Lugt weinig. Maar veelal treffen tech nische rechercheurs op deuren en ramen ook een stukje wang of andere delen van het hoofd aan. De combinatie van deze li chaamsdelen biedt dan soms de mogelijk heid om tot een identificatie te komen. De Orenrechercheur Cor van der Lugt. „Zo'n beetje alles wat ter wereld over oren is verschenen heb ik wel in mijn verzameling." oorafdruk zelf kan ook worden opgemeten met betrekking tot de hoogte waarop hij is aangetroffen. Die gegevens bieden de moge lijkheid om de lengte van de persoon te bere kenen. Van der Lugt neemt daarbij een mar ge van vijf centimeter aan. „Want mensen houden bij het luisteren hun hoofd nu een maal lichtgebogen, maar niet iedereen buigt even ver." Bij twijfel geeft de Apeldoomer geen oor deel. „Als ik als deskundige al moet zeggen 'Het is best mogelijk dat...', hoe moeten rech ters of juryleden daar dan mee omgaan? Bij foto gpd ab hakeboom mij is het zwart of wit. Ja of nee. Er zit niets tussen." Tussen duim en wijsvinger klemt Van der Lugt een kunstoor. „Een peperduur hebbe dingetje", zegt de rechercheur. „Maar heel bruikbaar bij de uiüeg van vormverandering door druk. Zo'n kunstoor is bestemd voor mensen die bijvoorbeeld door een ongeluk een oor moeten missen. Gekocht van een professor uit Utrecht. „Zo'n beetje alles wat ter wereld over oren is verschenen heb ik wel in mijn verzameling." Door zijn zelfstudies en zijn vele onderzoe boekhouding te voeren. Ook hier bleef de mi nister fier overeind in de storm van protest van vooral varkenshouders. Al is CDA'er Van der Linden overtuigd dat hij daarbij flink werd geholpen door de varkenspest. De ani mo tot protesteren was onder de groggy ge slagen varkensboeren aanzienlijk geringer geworden. Er ontstond eerder de neiging om samen met de minister een eenheid te vor men tegen de inmiddels uiterst kritische bui tenwacht, die steeds vaker overschakelt op smakelijke vleesvervangende producten. Van Aartsen is inmiddels ruimschoots het stadium voorbij waarin zijn niet-agrarische achtergrond een belemmering vormt voor een dergelijke alliantie. Sterker nog: hij wordt er om gewaardeerd. Zelfs Van der Linden prijst zijn 'onorthodoxe aanpak' en 'de be reidheid gebaande paden te verlaten'. De kakkineuze uitstraling, gevormd door een langdurige ambtelijke carrière, vormt geen belemmering in het nuchtere boeren- en tuinderswereldje, zo is inmiddels geble ken. Van Aartsen is immers zichzelf gebleven, en dat telt ook. „De uitstraling die hij heeft, is nogal ambtelijk. Maar dat is zijn persoonlijk heid, hij is gewoon zo", aldus RPF'er Stelling werf. „Hij wist er helemaal niks van, heeft zich vanaf het nulpunt moeten inwerken. En sindsdien is het alleen maar één opgaande lijn", zegt Pieter ter Veer waarderend. De De mocraat prijst de bewindsman in alle toon aarden. „Hij is ontzettend leergierig, wil alles weten, of het nou gaat om de productie van bloemkolen of van fokvee. En als hij dat weet wordt het een stukje van hemzelf, is hij er trots op. Het succes van de stier Sunny Boy is dan ook zijn succes", zegt Ter Veer. Van der Linden is minder positief. De libe rale aanpak van de WD-minister bijvoor beeld steunt alleen de sterke bedrijven en laat de rest een langzame dood sterven. En er gaat veel te weinig geld naar de sector. „Dit kabinet geeft meer geld uit aan een tunnel onder het Groene Hart dan aan de varkens houderij en de tuinbouw", schimpt de CDA'er. „De druiven zijn blijkbaar zuur", consta teert Ter Veer met enig leedvermaak. Van Aartsen heeft de sector losgeweekt van de traditionele banden met het CDA, en zelfs Van der Linden kan dat niet meer verande ren, grijnst de Democraat. „Ik heb eigenlijk maar één aanmerking op Van Aartsen: dat hij geen lid is van D66." ken geldt Van der Lugt inmiddels als dé ge rechtelijk oorspecialist bij.uitstek. Binnenkort publiceert de orenrechercheur over zijn be vindingen in een internationaal gezagheb bend vakblad voor forensische identificaties. Om de monopoliepositie van zijn orenken- nis te doorbreken begint de Rechercheschool in Zutphen binnenkort een opleiding tot 'orenrechercheur'. De scholing wordt samen met de Engelse recherche opgezet. Van der Lugt verwacht echter ook ook belangstellen de Amerikanen en Duitsers op zijn cursus. Het liefst wil Van der Lugt zo min mogelijk van de achtergronden van de gepleegde de licten weten. Om beïnvloeding te vermijden. Meestal krijgt hij een stapel foto's met ooraf- drukken toegestuurd. Van der Lugt: „Inbre kers luisteren graag aan de deur of ze onge stoord hun gang kunnen gaan. Vaak beweert zo'n dader dat hij op de galerij voorbij kwam lopen, lawaai hoorde, even aan de deur luis terde en vervolgens dacht: oh, echtelijke ru zie. Niet mee bemoeien. Aannemelijk ver haal, maar minder geloofwaardig als enkele deuren verderop en op galerijen eronder en erboven ook zijn oorafdrukken worden ge vonden." Het nemen van oorafdrukken moet net zo vanzelfsprekend worden als het nemen van vingerafdrukken, bepleit de rechercheur. De gemaakte oorafdrukken dienen opgeslagen te worden in de politiecomputer. Afdrukken kunnen dan met elkaar worden vergeleken. Zo ver is het jammergenoeg nog lang niet, verzucht de specialist. „Het is belangrijk dat kenmerken door gespecialiseerde recher cheurs kunnen worden opgezocht. Vorig jaar kreeg ik uit Alkmaar ooraïdrukkén van een inbreker opgestuurd. Het oor kwam me al di rect bekend voor. Ik wist zeker dat ik het ooit eerder had onderzocht. Toen ben ik in mijn eigen bestand gaan zoeken. Het bleek dat de zelfde dader ooit bij inbraken in Zeeland was

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 39