,eiden Regio [rakers van hotel aar Leidse school Een ooievaarspaal, een concert of een tochtje langs de bollen en WN eist schadevergoeding ectificatie van zondagsblad Sleuteldropproject blijkt groot succes lier werken is 'zelliger dan verlaten tPAG 5 APRIL 1997 *ns jacobs. 071 -5356414. plv -chef rudolf kleijn, 071 -5356436 iwe locatie voor 'Informele Tegentop' i annet van aarsen Vervolg van voorpagina ctievoerders, die donderdagavond door de ME uit jegstaande hotel Helmhorst in Noordwijk zijn gezet, ien gistermorgen een schoolgebouw in Leiden ge- rt. Het pand aan de Boerhaavelaan van de Haagse •school stond al meer dan een jaar leeg. De krakers n de school gebruiken als alternatieve locatie voor Informele Tegentop', een protestweekeinde tegen inigd Europa'. gehad en de boel bekeken", zegt politiewoordvoerder T. Stuifbergen. „Het gebouw aan de Boerhaavestraat staat leeg, wordt niet meer gebruikt. Wat ons betreft komt er voorlopig geen actie. Tenzij justitie daar opdracht toe geeft." Zo zag het er donderdag in Noordwijk ook in eerste instan tie uit. Tot de Noordwijkse bur gemeester ineens op de stoep stond, terwijl de krakers net za ten te genieten van een „mooie zonsondergang". De activisten zijn uitermate verbolgen over de ontruiming, spreken van een illegale actie. Ze overwegen naar de rechter te stappen. „Van der Sluijs stond ineens voor ons neus, met iemand van de NCRV. Die man beweerde dat hij een huurcontract had. Maar dat mochten we niet zien", zegt een van de activis ten. „Het was een smerige actie. We kregen geen tijd om te over leggen met onze advocaat. En de ME kwam ons in het donker uit het pand zetten. Dat is tegen de regels. In het donker mag je joordwijkse burgemeester ér Sluijs schopte voor ons el in het honderd", zegt jn de actievoerders. „We l in Noordwijk een paar dagen beleven, met acties jkshops. In het donker liet jer Sluijs de boel ontrui- ylaar de Informele Tegen- pet doorgaan." krakers hadden de oude aan de Boerhaavelaan al n achterhoofd gehouden ids het in Noordwijk mis jan. Het is natuurlijk iets weg van Huis ter Duin, lit weekeinde de Europese Iers van economische za- in financien vergaderen, het schoolgebouw is bij k geschikt voor de plan- jn de actievoerders, gaan ons nu bezig hou- jiet leuke dingen", zegt een van de organisatoren, middag zag het er niet lit dat de Leidse politie tot imen over zou gaan. „We •n met de krakers contact niet ontruimen. De actievoerders beschuldi gen de burgemeester ervan dat hij valse argumenten heeft aan gegrepen als legitimatie voor de ontruiming. Ze betwijfelen of het huurcontract bestaat. En ze kunnen de redenering van de burgemeester niet helemaal volgen. „We kregen een kwar tier om te beslissen. We moch ten blijven als we verklaarden dat we maandag weer zouden vertrekken. Maar als we onze handtekening niet zetten, werd er direct ontruimd. Want de NCRV moest op vrijdag opna men maken in het hotel. Van wege die opnamen had de ont ruiming volgens Van der Sluijs een spoedeisend karakter. Maar als we onze handtekening had den gezet en tot maandag wa ren gebleven, was de NCRV vrij dags toch ook in de problemen gekomen?" Tijdens de ontruiming zijn de krakers spullen kwijt geraakt. „Stoelen en matrassen", zegt Jaap. „En die hebben we nodig voor de Informele Tegentop." De krakers beschuldigen de Noordwijkse burgemeester van paniekbeleid. En de ME van ge vaarlijk optreden. „Het leek wel een oefening voor onervaren ME'ers", zegt een van hen. „Ze liepen als dolle honden door el kaar heen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Als wij niet rustig waren gebleven, hadden er on gelukken kunnen gebeuren. Penisplant trekt bekijks leiden maarten keulemans Ze hebben het gelezen op Internet. Gehoord van hun vrienden. Ze zijn ervoor van hun werk gebeld. En nu staan ze om haar heen, in een kluitje. De blikken opgeslagen, de monden opengevallen. De Amorphophallus bloeit! „Wat-een-riep", laat Susan Boonstra zich ontval len. En dan, haast verontschuldigend: „Nou ja, het is minder indrukwekkend dan ik had gedacht. Om dat 'ie geen echte bladeren heeft, waarschijnlijk." En inderdaad; adembenemend mooi is de sprie- terige bloem in de Leidse Hortus Botanicus niet. Bijzonder wel. De aronskelk komt immers maar eens in haar lange leven tot bloei. „Dit is uniek, ab-so-luut uniek", zegt G. de Wit. „Zo'n grote bloem heb ik nog nooit gezien". Zijn zoon Alexander heeft inmiddels zijn neus tegen de stengel van de plant gedrukt. Want als Amorphop hallus een tijdje bloeit, begint de bloem naar rot tend vlees te stinken, weten de aanwezigen. „De bloem, niet de stengel joh", zegt vader De Wit. Geleund tegen een aquarium slaat Hortus-mede werkster Carla Teune de bloem en de bezoekers ga de. „We zitten hier al sinds Pasen op te wachten", vertelt ze. „En om half twee begonnen de bladen een beetje te wijken. We zijn toen als een gek aan de gang gegaan. Want het gaat allemaal razend snel." Het echte werk moet trouwens nog beginnen. Om twaalf uur vanmiddag wordt de bloem afge sneden, voor Amorphophallus de kans krijgt om te verwelken. Het Nationaal Historisch Museum wil de kelk dolgraag conserveren en tentoonstellen, als volgend jaar de deuren opengaan. Teune: „De bloem wordt op een draagbaar ge legd en dan wordt 'ie, in triomf en in stank, naar het museum gedragen. Vervolgens prikken ze 'm vol gaatjes, en gaat hij een doodskist in. Daar mag hij dan een poos gaan liggen borrelen in de alco hol." De hortulana werpt een goedkeurende blik op de 2.70 meter hoge plant. Als je goed kijkt, kan je zien hoe de opengeklapte bloembladen licht sid deren. Op dat ogenblik komen er twee jongetjes van een jaar of zeven de kas binnenrennen. Teune dirigeert hun blikken naar de bloem: „Hoger. Hoger. Stóp!" reageert de één. „Maar zijn hier ook piran ha's FOTO LOEK ZUYDERDUIN leiden annet van aarsen In weer en wind stonden de vrijwilligsters afgelopen winter elke dag buiten op het plein van de Dr. van Voorthuijsenschool. Om op de kinderen te letten die speelgoed kwamen lenen uit de container die er was neergezet. Zelfs als het koffiezetapparaat bevroren was, bleven ze op hun post. Het 'Sleuteldropproject' is, zo bleek gisteren tijdens de pre sentatie van een evaluatiever slag, vooral vanwege die grote inzet een succes. Inmiddels hebben ook andere buurten zich aangemeld voor 'Sleuteldrop'. Hoogstwaar schijnlijk komen er binnenkort ook speelgoedcontainers te staan in de Slaaghwijk en in de omgeving van de Suriname- straat. „Wie weet lukt het om in Leiden een echte Sleuteldrop- beweging van de grond te krij gen", hoopt directeur A. Flap per van de Leidse Welzijnsorga nisatie. Volgens het evaluatieverslag gaat het bij Sleuteldrop om een eenvoudig concept. „Je kijkt uit naar een goede speellocatie in de wijk, bij voorkeur een plein. Vervolgens zorg je voor een container waarin speelgoed wordt verzameld. Door gerichte publiciteit via buurtkrant en scholen stromen kinderen toe die voor een paar gulden in schrijfgeld een pasje ontvangen. De jeugd kan het speelgoed tegen betaling van Sleuteldrop- geld lenen. Dat geld moeten ze door positief gedrag of bepaalde activiteiten zelf verdienen." Op het plein bij de Dr. van Voorthuijsenschool liep het voorspoedig. Zo voorspoedig dat de vrijwilligsters in novem ber besloten dat zij niet met hun werk wilden stoppen. In middels hebben zich 150 kinde ren ingeschreven bij het eerste Sleuteldropproject. Groen Links-raadslid Mieke Hogervorst sprak gisteren van een „geweldig project, dat zich bewezen heeft." Ze zou graag zien dat de kinderen en de vrij willigers op het schoolplein be tere spullen krijgen. Daarom diende ze tijdens de begrotings behandeling een motie in voor financiële steun. „Voor een be tere container, eentje met ver warming, telefoon en dat soort dingen. Als het meezit komt die container er tegen de zomer." In het evaluatieverslag, waar in de rol van de vrijwilligers, de LWO, wijkbeheer, de politie en de scholen in de buurt was be keken, is nadrukkelijk ook op zwakke punten gelet. Zo merk ten de initiatiefnemers dat ou ders het Sleuteldropproject nogal eens bestempelden als kinderbewaarplaats. En dat is niet de bedoeling. En zo bleek de ondersteuning van de vrij willigers aan de magere kant als ze meer begeleiding wilden. „We hebben de verantwoorde lijkheid over andermans kinde ren. Dat is zwaar. Soms zitten er pestkoppen tussen. En dan zijn er veel allochtone kinderen. Aan het cultuurverschil heben we wel moeten wennen. Om hier een paar keer per week een lan ge middag te staan, moet je wel sterk in je schoenen staan", zegt vrijwilligster Tiny Honders. Stoppen wil ze beslist niet, evenmin als haar collega's. „Maar we kunnen nog wel wat vrijwilligers gebruiken. Ideeën voor besteding geld Elfstegentocht ikeliers beloven rioolwerkers etentje .5 J fi ■if i i i i 1 L 7 t/m 11 april V Werkzaamheden t/m 11 aprii f j Haarlemmerstraat Het ijs is al lang gesmolten, maar de leden van het comité Elfste gentocht zitten er nog steeds warmpjes bij. Liefst 12.500 gulden hebben ze in de knip. Tenminste, nog even, want intussen wordt driftig gezocht naar een goede bestemming voor het geld. Net als de vorige keer verdeelt het comité de inkomsten van de schaats tocht, die een paar maanden geleden de vierde editie beleefde, het geld onder de inzenders van de meest creatieve ideeën. Tot 23 maart kon men plannen insturen. De komende tijd belicht het Leidsch Dagblad een aantal van die inzendingen. Willekeurig. Plannen waarover hier wordt geschreven, maken niet meer kans op het geld dan plannen die niet worden besproken. Half mei, met IJsheiligen, wordt bekendgemaakt welke ideëen het meest in de smaak zijn gevallen. 'timoteus waarsenburg laolwerkzaamheden op de iemmerstraat, aan de kant |e Pelikaanstraat ondervin- tyolgende week enige ver- rig. Drie hoogspanningska- 'an het Energiebedrijf Rijn- moeten worden omgelegd, ihter J. van Rij: „De kabels i onder het oude riool, omdat de nieuwe riool- n dieper in de grond zit- noeten de kabels nu boven iool langs gelegd worden, idag wordt hiermee be en. Woensdag hopen we [met het riool verder te en gaan." iblemen zal dit oponthoud 'geven. Aan weerskanten et werk een dag of vijf voor Jhema. Bij elkaar is er een iprong van bijna twee we- ie Indische rijsttafel laten I aap rietveld i leek het er gistermiddag at Leidenaar O. Hoenson, iteur en hoofdredacteur het blad Het op Zondag g de rechtzaal zou verlaten. )ebt uw conclusie toch al Ikken dan kunnen we net joed weggaan", beet hij [bank-president J. Westen toe. Maar de president wist ison met veel tact tot beda- .'e brengen en het kort ge- van busmaatschappij ZWN i het Leidse zondagblad door. ZWN eiste rectificatie van artikel dat in februari op de pagina van Her stond onder ap 'Doodrijders'. Een artikel Sn, zei advocaat, W. Pors de busmaatschappij, de in- werd gewekt dat de chauf- van de ZWN gevaarlijke piraten zijn, die er op uit .fietsers en voetgangers hoop te rijden. v ;n foto van een chauffeur een lapje voor zijn oog en wij niet aan ons voorbij gaan." Grondwerker Rob Draaisma van de Gebroeders Schouls BV, het bedrijf dat de werkzaamheden verricht, houdt de vaart erin. „We horen regelmatig van de winkeliers dat we voor liggen op schema. En dat etentje is een aardige stimulans om die voor sprong te behouden." Het diner is de leden van de werkploeg in het vooruitzicht gesteld door de winkeliersvereniging als zij hun voorsprong weten te behouden. Hoewel de ploeg hard werkt, zijn er altijd mensen die daar anders over denken. „Het wer ken in een drukke winkelstraat heeft voor- en nadelen. Een na deel is dat je de hele tijd de vei ligheid van voetgangers in de gaten moet houden. Als de graafmachine bezig is, zijn er twee mensen nodig om het pu bliek op afstand te houden. Dan een piratenvlag met een doods hoofd op de bus maakten het 'onjuiste, suggestieve en grie vende beeld' compleet. Reden voor de president om met een blik op vier in de zaal aanwezig chauffeurs op te merken „U ziet er heel anders uit dan op de fo to." Behalve rectificatie eiste Pors van Het een voorschot van 25.000 gulden op een vergoe ding voor schade die de ZWN en zijn chauffeurs is aangedaan. Een ernstig ongeluk op de Ko- revaarstraat anderhalve maand geleden, was aanleiding voor het stuk in het zondagsblad. Een jonge fietser werd geraakt door een bus, viel en de achter wielen van de bus reden over zijn benen. Het slachtoffer moet hoogstwaarschijnlijk beide be nen missen, beweerde Het. „Onjuist", zei Pors. „De jongen is weer thuis en hij heeft zijn benen nog." „Maar hij kan niet meer lopen", antwoordde Hoenson. „Da's toch iets an ders", vond Pors. „Ik had een getuige van het let je op dat niemand iets over komt en dan zijn er altijd men sen die vinden dat je staat te lanterfanten. Maar als ik daar niet sta, ligt zo'n klager mis schien onder de graafmachine. Gelukkig begrijpt het merendeel van de mensen wel waar wij mee bezig zijn," aldus Draais ma. Een andere bijkomstigheid van het werken in een drukke straat is de noodzaak om elk weekeinde het gat in de grond weer te dichten. „Maar dat weet je als je in zo'n straat werkt. Het hoort erbij en ik vind het niet erg. Het werk hier is een stuk gezelliger dan in een verlaten ongeluk", zei de directeur- hoofdredacteur. „Tenzij die getuige arts was en ter plekke geconstateerd heeft dat die jon gen zijn benen moest missen, mocht u dat niet schrijven", vond Westenberg. „Met zo'n zin werkt u naar mijn mening op goedkoop sentiment." En toen sprong Hoenson bijna uit zijn vel en wilde hij opstappen. Maar Westenberg bleek be reid ook het verhaal van advo caat A. van der Pluijm van het zondagsblad geduldig aan te horen en Hoenson bleef zitten. Het viel allemaal wel mee met dat artikel, zei Van der Pluijm. De kop was misschien wat te hard geweest, en die wilde het blad wel rectificeren, maar ver der wilde Het niet gaan. Westenberg kon zich de weerzin van de ZWN wel voor stellen. Hij deed Hoenson de suggestie aan de hand om zelf eens een weekje achter het stuur van een bus te kruipen. Hij vond dat Het niet zo moei- polder." Over aandacht hebben de grondwerkers niet te klagen. Draaisma: „We krijgen regelma tig koffie of hapjes van winke liers. Werken tussen de mensen is gewoon heel leuk." Vreemde zaken zijn de wer kers nog niet tegengekomen in de grond. En dat willen ze graag zo houden. „Elke dag komen er archeologen proefboringen doen. Die willen de structuur van de grond in kaart brengen. Maar als wij echt iets zouden vinden, moet het werk worden stilgelegd voor onderzoek. Daar zitten we eigenlijk niet op te wachten." lijk moest doen over een recht zetting. „Het charmante van een rectificatie is dat je toegeeft dat je wat te hard geschoten hebt. Daar wordt je geen min der mens van. En het staat zo raar als je in je blad moet schrij ven op straffe van een dwang som zijn wij gedwongen te pu bliceren zonder redactioneel commentaar...." Westenberg vond dat de par tijen nog maar eens moesten gaan praten en stuurde ze naar de gang. Maar dat overleg liep om de haverklap vast. De uitge ver wilde alleen de kop rectifice ren. Zijn advocaat adviseerde hem ook die zinsnede over die benen maar in te trekken. „Maar misschien moet hij ze over een jaar of twee alsnog missen", meende Hoenson. De advocaten besloten een afspraak te maken om verder te praten. Maar Pors vroeg de rechtbank om toch een uit spraak te doen. Voor het geval ze er niet uit zouden komen. leiden herman joustra Een ooievaarspaal, een paal waarop deze fraaie vogels hun nest kunnen bouwen, dat zou wel iets zijn voor de Stevenshof. De kinderen in die wijk zouden dat prachtig vinden. En natuur lijk zit er ook een milieu-educa tief aspect aan. Kortom, een pri ma idee waarover het comité Elfstegentocht maar eens goed moet nadenken, schrijft de wijkvereniging Stevenshofjes- polder. Wanneer er genoeg vrijwilli gers worden ingezet bij het plaatsen van de paal, kunnen de kosten worden gedrukt. Toch is er dan nog een bedrag nodig van ongeveer 3000 gulden, schat de wijkvereniging, voor onder meer het materiaal, de montage en de vergunningen. Een ooievaar is echter niet het enige wat de natuur zo mooi kan maken. Muziek kan dat ook. Want een mooi concert was het vorig jaar geweest, ter gelegenheid van het 160-jarig bestaan van het Plantsoen. Zo iets zou best nog een keertje leiden Ze hadden de huisvesting voor het uitkiezen deze meerkoe ten. Ze hadden domicilie kunnen kiezen tussen grazige weiden in de polder, naast broodstrooiende mogen. Op 28 juni bijvoorbeeld, als een historicus zijn boek pre senteert over de ontstaansge schiedenis van het park. Dat is althans het plan van het buurt- comité Hogewoerd en omstre ken. Zo'n concert is een prima mogelijkheid 'om opnieuw aan dacht te besteden aan de waar de van het cultuurgoed, het Plantsoen', schrijft het buurtco- mité in zijn brief. En daarmee wordt niet alleen het park be doeld, maar ook de huizen eromheen. Alleen, voor de orga nisatie van zo'n evenement heeft het buurtcomité geen kinderen in de Stevenshof of aan een statige gracht in het centrum. Wat dat betreft heb je het als Leidse vogel gemakkelijker dan als Leidse glipper. Maar wat fondsen beschikbaar. De kosten voor het huren van een muziek tent en het betalen van optre dende artiesten moeten daarom uit een andere hoek komen. De totale kosten schat het buurtco mité op 5000 gulden. Ouderen die niet meer zelf standig kunnen lopen of fietsen, en die niet meer zelfstandig ge bruik kunnen maken van het openbaar vervoer, hebben het moeilijk. Zij lopen het risico in een sociaal isolement terecht te komen. Een instantie als Ster bus schiet die groep geregeld te hulp. De activiteiten bestaan uit het voor de deur ophalen van doen die meerkoeten? Ze stich ten hun gezinnetje onder het spoor aan de Haagweg, waar el ke paar minuten een sprinter of een intercity over hun stulpje de ouderen en het begeleiden van die mensen bij dagopvang, visitekring en dergelijke. Zou het daarom niet aardig zijn die mensen eens een keer tje in een weekeinde een gezel lig tochtje aan te bieden? Dat voorstel heeft Sterbus aan het comité Elfstentocht toege stuurd. Een tochtje door de bol lenvelden is prima te doen, op een zaterdag of een zondag. In het voorjaar. Met onderweg een hapje en een drankje, bijvoor beeld aan de boulevard in Noordwijk. Zo'n tocht heeft een lengte van ongeveer honderd kilome ter. Met drie busjes, waarin in totaal 21 ouderen mee kunnen, en een personenauto met nog een aantal vrijwilligers, komt dat op een bedrag van 1370 gul den, zo rekent de stichting het comité voor. Om zoveel moge lijk ouderen de kans te geven mee te rijden, wil Sterbus de tocht het liefst twee keer verrij den. Bepaald geen overbodige luxe: 'De meeste ouderen zijn al jaren de stad Leiden niet meer uit geweest.' dendert Liefde maakt niet alleen blind, maar kennelijk ook doof. FOTO HIELCO KUIPERS Lanterfanten ld schetst 'suggestief en grievend beeld van chauffeurs'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 17