ii hond hebben ze al eens omvergereden'
'Meelfabriek is van
nationale betekenis'
lïeimwee naar de Dr. Van Voorthuizenschool
Leiden Regio
Jongeren bouwen blokhut
KNOOPPUNT
IDERDAG 27 MAART 1997
chef hans jacobs, 071-5356414, plv -chef rudolf kleun, 071-5356436
d-Leidenaar Albert Harteveld wil reünie met klasgenoten
l/mill. herman joustra
een kent dat gevoel wel: die plotselinge aan-
in heimwee naar het verleden. Soms kortdu-
maar soms ook voor lange tijd. Maar het is
tussen de mistflarden, de beelden blijven
Toch brengt elk beeldje, hoe schimmig ook,
i geval nog een beetje troost. Zeker als het
ïieuw beeldje betreft, van een herinnering
erloren was gegaan. En dat nou zoekt Albert
reld.
53-jarige ex-Leidenaar is al ruim twintig jaar
uit Leiden, maar met de dag gaat het meer
elen. De gedachte aan 'zijn' lagere school,
elt steeds vaker en bezorgt hem onrust. „Dus
ik al een paar jaar met het idee om mijn ou-
as, of wat daar nog van over is, bijelkaar te
om de kinderen die samen met Albert
in de klas zaten, op de Dr. Van Voorthuizen
school, in de periode 1954-1960. Gedurende die
periode werd aanvankelijk lesgegeven in een ge
bouw in de Caeciliastraat, maar later verhuisde
men naar een pand in de Marnixstraat. Daar is de
school nu nog gevestigd.
Nauwelijks resultaat
Maar helaas. De pogingen van Albert hebben tot
nu toe nauwelijks resultaat opgeleverd. „Ik heb
het eerst geprobeerd via de lokale radio. Zo'n pro
gramma waarin je kunt opgeven naar welke spul
len of naar wie je zoekt. Nou, daar kwam hele
maal geen reactie op. Ik moet zeggen dat de
moed me toen even in de schoenen zonk. Ik ben
toch maar weer verder gegaan. Ik zit nu onder an
dere op Internet. En ik ben bij het Leidsch Dag
blad terechtgekomen. Ik put voor een deel uit
mijn geheugen. Ik heb wel een aantal namen die
ik me herinner. Een oude schoolkameraad van
me kwam ook met een hoop namen aanzetten.
Helaas weet ik niet van iedereen de voornaam."
Zijn lijstje tot dusver betreft de volgende leer
lingen: Leni Halsbeek, Wirn Schreers, de broertjes
Haverman, F. de Klein, H. van Leeuwen, F. Lepe
laar, B. Robijn, A. Janssen, P. Zijp, Koos 'met als
bijnaam Kip', R. van Heiden, Bruin, Cabi Admi
raal, Ria van Leeuwen 'uit de tweede klas' en S.
van Rooyen.
Van de leraren herinnert hij zich nog meneer
De Goei, van wie hij weet dat die tegenwoordig in
Hilversum woont. En meneer De Haan staat hem
ook nog helder voor de geest. Alleen is die inmid
dels overleden. Verder stond in die periode me
neer Kloots voor de klas en de de leraressen La
Bree, Kaptijn, De Hartog en Geene.
Heimwee naar vroeger, maar alleen naar de
school. De stad Leiden kan hem niet meer zo
boeien. „Het is heus wel een aardige stad hoor,
maar ik zou niet meer terugwillen. Ik ben het wo
nen in een stad ontgroeid. Hier in Mill woon ik
twee minuten van een bos vandaan. En daar kom
je bijna nooit iemand tegen."
Maar voor oud-leerlingen uit Leiden zou hij
graag een uitzondering maken.
Ken u iemand van bovenstaand lijstje, of,
sterker nog, bent u een van die personen die Al-
bert Harteveld zoekt, dan kunt u contact met
hem zoeken onder het volgende telefoonnum
mer: 0485-452363. U kunt hem ook een briefje
sturen, naar het adres Margrietstraat 33, 5451
BD Mill. U kunt ook bellen met het Leidsch
Dagblad (071-5356430) of schrijven. Stuurt u in
dat geval uw brief naar Leidsch Dagblad, post
bus 54, 2300 AB Leiden, onder vermelding van
'reünie'.
Tjechië behoort nu ook tot
werkgebied Eurotransplant
leiden caroline van overbeeke
Eurotransplant in Leiden
breidt haar werkgebied uit tot
Tjechië. Dat betekent dat er in
de toekomst meer donororga
nen zoals nieren, harten, le
vers en longen beschikbaar
komen, zo verwacht Euro
transplant.
De Stichting Eurotransplant
die bemiddelt en coördineert
bij de uitwisseling van orga
nen in een gebied van 115 mil
joen inwoners in Europa, is
vandaag een samenwerkings
overeenkomst aangegaan met
Czech Transplant. De Leidse
organisatie werkte al samen
met transplantatiecentra en
weefseltyperings-laboratoria
in Nederland, België, Luxem
burg en Oostenrijk.
Organen van overleden do
nors worden internationaal via
deze organisatie aangeboden
en er wordt in een van de lan
den zo snel mogelijk een gas
sende ontvanger gezocht. Dat
gebeurt met behulp van het
computerbestand van Euro
transplant.
De behoefte aan donororga
nen is nog steeds groot: vorig
jaar stonden in Nederland
ruim 1000 mensen op de
wachtlijst voor een nier. Daar
stonden slechts 395 niertrans
plantaties tegenover.
irdachte van
jillasi-moord'
ar de rechter
and 5wijkerhout paul de vlieger
pi l-jarige Noordwijkerhouter
mi jordt verdacht van moord
in 54-jarige Duitse vrouw,
hijz vandaag voor de rechter,
nan wordt ten laste gelegd
ij de vrouw heeft gedood
haar met een mes te ste-
haar tegen het hoofd te
haar keel dicht te knijpen
en plastic zak om haar
lte'binden.
vrouw uit de Duitse ge-
te Ratingen werd maan-
htend 2 december door
ilitie dood aangetroffen in
vakantiehuisje in het
dwijkerhoutse bungalow-
Agenten namen op
ek van familie een kijkje in
uisje omdat de vrouw, te-
afspraak in, na het week-
niet in haar woonplaats
opdagen. Onderzoek
uitgewezen dat zij vrijdag
'ember om het leven werd
cht.
dagen na de gruwelijke
jt werd op de televisie in
een aantal
aandacht aan de zaak be-
Die uitzendingen lever-
ongeveer vijftien tips op,
e niet bekend is of die tot de
ouding van de man heb-
geleid. De Noordwijker-
ie verdachte, die overigens
van geboorte is, werd
twee weken na de vondst
de dode vrouw gearres-
Niet bekend is of de
Iwijkerhouter een beken-
liPlieeft afgelegd.
leiden Langzaam krijgt de toekomstige
'hangplek' voor jongeren aan de Bernhardka-
de in Leiden vorm. Medewerkers van het
wijkteam Noord zijn samen met de jongeren
begonnen met de bouw van de blokhut. De
werkzaamheden hadden enige vertraging op
gelopen. Een deel van het bouwmateriaal, dat
door een aannemer beschikbaar was gesteld,
bleek afgelopen winter plotsklaps te zijn ver
dwenen.
„De aannemer had opdracht gegeven om
zijn terrein op te laten ruimen", verklaart een
medewerker van het wijkteam. „Daarna was
een groot aantal dennenpalen verdwenen.
We hebben inmiddels zelf maar nieuw hout
besteld, want we hadden de jongeren in de
buurt beloofd dat we de blokhut zouden bou
wen. Afgelopen vrijdag kwam de nieuwe la
ding binnen, dus konden we weer aan de
slag."
foto hielco kuipers
P. Nijhofvan Rijksdienst van Monumentenzorg tijdens lezing:
Een watertoren in porinchem, die is omgebouwd tot wo
ning. Een olieslagerij in Utrecht, vertimmerd tot bedrij
vencomplex. De gevel van een textielfabriek in Winters
wijk, waarachter binnenkort het gemeentehuis wordt ge
huisvest. Voorzitter Henk Budel van de Stichting Indus
trieel Erfgoed Leiden (Stiel) kan zijn verrukking niet meer
onderdrukken.
Hij werkt bij de Rijksdienst van
de Monumentenzorg en geldt
als een expert op het gebied van
het tweede leven van industrieel
erfgoed.
Dat industriële erfgoed vormt
een categorie apart, geeft Nijhof
uiteindelijk toch toe. De weder
geboorte van fabrieken draait
soms uit op een hopeloze mis
kraam. Sommige panden staan
domweg op een plek waar al
plannen voor bestaan. Op
grondgebied dat niet te berei
ken is. Of op een plaats, waar er
helemaal geen behoefte is aan
woningen of bedrijven. „Er zijn
drie problemen met herge
bruik", heeft Nijhof wel eens
gehoord. „Locatie. Locatie. En
locatie."
Bovendien zijn niet alle stuk
jes fabriek opnieuw te gebrui
ken, zegt Nijhof met een gebaar
naar een potige fabrieksschoor
steen op het diascherm. „Als je
een fabriekscomplex in zijn ge
heel wilt behouden, dan kan je
leiden maarten keulemans
Wat prachtig, zeg!
Op een tjokvol café-zoldertje
in de binnenstad toont Peter
Nijhof dia's. Van wel honderd
fabriekspanden, die maar één
ding met elkaar gemeen heb
ben: dat men heeft geprobeerd
ze een nieuw leven te geven. Als
woning, bedrijf of als museum,
desnoods.
„Gek genoeg doen we in Ne
derland altijd heel moeilijk over
het hergebruik van oude fa
briekspanden", stelt Nijhof vast.
„Alsof het iets heel bijzonders is
om een monumentaal pand op
nieuw in gebruik te nemen.
Maar kijk nu eens in de Leidse
binnenstad: hoeveel monumen
tale panden die daar staan had
den vroeger niet een heel ande
re functie?"
Nijhof is op uitnodiging van
de pas opgerichte lobbyclub
Vrienden van de Meelfabriek
naar de Sleutelstad gekomen.
er eigenlijk alleen maar een mu
seum van maken."
Als om zijn woorden kracht
bij te zetten toont de monu
mentenkenner een dia van een
tot gruis gebeukte fabriek in
Noord-Holland, met de sloop-
stellage er nog naast. De zaal
kreunt.
Alihh...
Dan, uiteindelijk, verschijnt er
een dia van de Meelfabriek. Het
is de laatste foto van de avond.
„Het moest er toch een keer van
komen", grijnst Nijhof. Het is
muisstil in de zaal.
Veel wil de monumentenex
pert echter niet kwijt over het
complex aan de Oosterkerk
straat. Met de locatie van de fa
briek zit 'het wel redelijk goed',
denkt hij. „Maar ja... Als je het
hebt over het ombouwen van
de Leidse Meelfabriek tot iets
nieuws, dan denk ik wel dat je
de moeilijkste tak van sport op
het gebied van hergebruik be
oefent."
Nijhof werpt een wat sombe
re blik op het diascherm. „Eén
ding is echter zeker. De Leidse
Meelfabriek is een monument
van nationale betekenis. Ik denk
dat alle betrokkenen daarom
verplicht zijn er zeer zorgvuldig
mee om te gaan."
Aanleg Hofdijckrotonde Oegstgeest zorgt voor de nodige overlast
I - 535i
In de
Hofbrouckerlaan
liggen drempels om
het verkeer af te
remmen. Veel
automobilisten
nemen de hobbels,
die vanwege de
bussen niet al te
hoog zijn, echter
met een flinke vaart.
i verkeersbord dat de nietsvermoedende
tser rechtstreeks verwijst naar de
rijlaan van een van de buurtbewoners,
ii ander bord, dat automobilisten
larschuwt voor 'mp' in plaats van
empels'. Maar ook: schade aan huizen
or langsdenderend verkeer. Voetgangers
opzij springen voor fietsers. Fietsers,
op hun beurt de auto's maar net
^onen ontwijken. Natuurlijk, het is maar
Dagbia o tijdelijke situatie. Maar het neemt niet
;en 5 dat de verkeersomleiding langs de
stgeester Marelaan, Hofbrouckerlaan
Voort voor grote problemen
Aan de gemeente ligt het niet. Daar
zijn de meeste buurtbewoners het
wel over eens. Vanuit zijn portiek
aan de Hofbrouckerlaan wijst T.
Sypkens naar een rode personenau
to, die met behoorlijke vaart over
een verkeersdrempel stuitert. „Zie je
dat? Dat is het punt: automobilisten
laten zich niet dwingen. Wat de ge
meente ook doet."
De meeste auto's die bij Sypkens
langskomen, zijn afkomstig van de
Warmonderweg. Daar is de rijweg
sinds begin februari veranderd in
een maanlandschap. Oegstgeest is
bezig om op de drukke kruising
Hofdijck/Warmonderweg/Laan van
Oud-Poelgeest een rotonde aan te
leggen. Omdat er op rotondes nu
éénmaal veel minder ongelukken
gebeuren.
„Het was de zwartste hlackspotvan
Oegstgeest", weet E. van den Bosch,
die behalve lid van de Oegstgeester
gemeenteraad ook bewoonster is
van de Warmonderweg. „Soms
schrokken we middenin de nacht
wakker van de piepende remmen.
Gelukkig lijkt die tijd voorbij."
Voorlopighebben Van den Bosch en
haar buren echter last van een heel
ander verkeersprobleem: talloze
brommers en fietsers verkiezen het
voetpad langs de Warmonderweg
boven de wegomleiding over de
Hofbrouckerlaan. En rijden rake
lings langs de tuinhekjes van de
mensen. „Mijn hond hebben ze al
eens omver gereden", vertelt J. Lug-
tenburg. „En dan valt het nog mee:
ik ben niet oud en slecht ter been, ik
heb geen kleine kinderen die op de
stoep spelen."
Een paai' straten verderop, aan het
stuk Hofbrouckerlaan dat inligt tus
sen Marelaan en Hofdijck, is de sfeer
grimmiger. De auto's die de wegom-
legging nemen en terechtkomen op
de laan rijden te snel, constateerden
de bewoners al direct. Oegstgeest
probeerde de automobilisten af te
remmen met een drietal verkeers
drempels en met borden die aange
ven dat er maar dertig kilometer per
uur mag worden gereden.
Wat op papier een goede oplossing
leek, pakte echter in de praktijk he
lemaal verkeerd uit. „We hebben
enorm veel last van de trillingen die
worden veroorzaakt als er een bus of
een vrachtwagen over de drempels
dendert", vertelt Sypkens. „Daar
door zijn er scheurtjes in mijn huis
ontstaan, heb ik geconstateerd. Er
zijn hier in de straat ook een paar
ramen gesprongen. Één daarvan ze
ker door de trillingen."
Bovendien laten de automobilisten
zich door de drempels maar nauwe
lijks afremmen. „De drempels kun
nen niet hoger vanwege de bussen",
weet Sypkens. „Echt ontzettend hin
derlijk", vindt ook buurtbewoner M.
Vink de snelheid van de auto's. „Je
zou hier eigenlijk voortdurend een
agent op de hoek van de straat moe
ten zetten."
De buurtbewoners hebben de ge
meente dan ook gevraagd de net
aangelegde drempels zo snel moge
lijk weer weg te halen. „We gaan er
deze week naar kijken", zegt ver
keerswethouder G. van Eisen. „We
hebben gemerkt dat drempels zo
dicht op de huizen niet werken. En
dus moeten we weer wat anders
proberen."
Eén van de mogelijkheden is vol
gens Van Eisen een 'aswisseling' in
de Hofbrouckerlaan, waardoor de
automobilist beurtelings op het
rechter- en linker-weggedeelte moet
rijden. Zo'n kronkel ontstaat als de
gemeente stroken parkeerplekken
toestaat aan beurtelings de linker
en rechterzijde van de laan. „Inder
daad, dat zou kunnen betekenen dat
ér parkeerplaatsen verloren gaan",
zegt Van Eisen. „Maar als dat nodig
is om de auto's af te remmen, nou
ja, dan moet het maar."
Gelukkig voor Van Eisen lijken de
meeste buurtbewoners bereid de
overlast te accepteren. Al is het maar
omdat het einde in zicht is: naar ver
wachting wordt de Hofdijck-rotonde
over minder dan drie maanden op
geleverd. „Als je je huis gaat verven,
moet je toch de verf eraf halen en
een poos in de rommel zitten",
oreert Van den Bosch.
De betrokkenen proberen er dan
ook maar het beste van te maken.
Tennisclub OLTC bijvoorbeeld raadt
haar fietsende leden via het clubblad
aan gewoon goed uit te kijken bij
het verlaten van sportpark De Krogt.
maarten keulemans
)ze brommers en fietsers verkiezen het voetpad langs de Warm-
ïrweg boven de wegomleiding over de Hofbrouckerlaan. En rij-
rakelings langs de tuinhekjes van de bewoners, foto's hielco
kuipers
