De armoede van werk, werk, werk Weg met de barbecue Maitre Amidou Feiten &Meningen naar VS is spookbeeld voor Hakkelaar Uitlevering ZATERDAG 25 JANUAR11997 152 COLUMN Kanker, we zijn er allemaal bang voor. Hoe het te gene zen? Hoe het te voorkomen? Enkele weken geleden za gen we dokter Houtsmuller op de televisie. Hij had zelf een ongeneeslijke vorm van kanker gehad, was niette min volledig hersteld. Het was jammer dat hij niet wat scherper en doelgerichter werd ondervraagd door Mar tin Simek, maar die wil graag de onnozele hals uithan gen. Enfin, toch begreep ik dat dokter Houtsmuller een boek had geschreven over de behandeling van kanker. Niet-toxische tumortherapie. Hoewel ik vrijwel onmiddellijk naar de boekhandel ge sneld ben, bleek het, wellicht vanwege die uitzending, al uitverkocht. Vorige week is echter de herdruk versche nen en inmiddels heb ik Houtsmullers boek bestudeerd. Het is een oerdegelijk werkstuk waarin beknopt alle theorieën over het ontstaan van kanker worden bespro ken. Het is duidelijk niet voor leken bedoeld. Dankzij het feit dat ik van huis uit bioloog ben, kon ik het goed vol gen, maar voor de gewone kankerpatiënt zal het, vrees ik, te moeilijk zijn. Volgens dokter Houtsmuller is er verband tussen voeding en kanker. Uiteraard is hij niet de eerste die zulks opmerkt. In ons land was, meen ik, dokter Moerman uit Vlaardingen de eerste die met nadruk betoogde dat kanker door goede voeding voorkomen kon worden. Zijn therapie is echter omstreden en bewijzen voor zijn theorieën heeft de medische wetenschap niet kunnen vinden. Houtsmuller is minder ex- MAARTEN 'T HART treem dan Moerman, wijst ope- medewerker ratie, bestraling en chemothera pie niet onvoorwaardelijk af, maar zegt ook dat ter aanvulling daarop goede voeding, een dieet, eventueel behandeling met haaievinnen- kraakbeen door hem sterk aanbevolen wordt. Wat hij naar voren brengt, klinkt heel zinnig. Wie nog geen kanker heeft, en 't ook niet wil krijgen, kan, dunkt mij, veel hebben aan dit informatieve boek. Veel groente, veel fruit - dat is hoogst belangrijk! Eet yo ghurt, sojabonen, broccoli, ananas, grapefruit. Laat vlees zoveel mogelijk staan, magere vis ook. Eet vette vis: ma kreel, haring, paling, zalm. Stop vandaag nog met roken. Verbrijzel de barbecue. Of om de woorden van dokter Houtsmuller te gebruiken: 'Houtskoolvuren en barbe cues moeten met de meeste klem worden afgeraden'. Mij dunkt dat vrij gemakkelijk vast te stellen moet zijn of dokter Houtsmuller gelijk heeft. Volkstuinders eten, omdat ze ze in overvloed tot hun beschikking hebben, over het algemeen veel meer groenten dan mensen die een lapje teelaarde ontberen. Bovendien zijn hun groen ten doorgaans onbespoten. Lopen volkstuinders, als ze tenminste niet in hun tuintje zitten te paffen en te bar becuen, minder kans op kanker? Slagers, die ongetwij feld meer vlees eten dan de gewone man, zouden, tenzij ze natuurlijk al hun vrije tijd in hun volkstuintje door brengen en de hele dag door, behalve veel groenten, ook nog kiwi's, sinaasappelen, grapefruits en ananassen eten, meer risico lopen. Na lezing van 't boek van dokter Houtsmuller ben ik me in ieder geval hevig te buiten gegaan aan broccoli, ananas, sojabonen en kiwi's. Het is alleen jammer dat na al dat fruit en vooral na één kiwi bij mij de stoelgang al zo drastisch aanzwelt. Beste dokter Houtsmuller, zou u ook een boekje over racekak willen schrijven? EEZHSEÏEi De Belg zit niet meer lekker in zijn vel. In een paar dagen tijd werd ik via de media overstroomd met onheilsberichten. Zo is zojuist uit een onderzoek gebleken dat brussel nota bene de meest actieve Vlamingen, de groep tussen 25 en 45 jaar, het minst tevreden is met hun leven. Ze maken zich grote zorgen over, in volgorde, werkloosheid, drug gebruik onder jongeren, milieuvervuiling, het wegvallen van normen en waarden, aids, politiek gesjoemel en cor ruptie en onveiligheid op straat. Daar kwam een ander alarmerend bericht bovenop. Be gin dit jaar pleegden in tien dagen niet minder dan twin tig inwoners van Brussel zelfmoord. Het ging in twee van de drie gevallen om mannen, vooral uit de leeftijdsgroep van 55 tot 65 jaar. En nauwelijks hadden we dit verwerkt, of de kranten pakten uit met een nieuw onderzoek waar uit bleek dat de Belg gemiddeld twee keer zoveel uitgeeft aan antidepressiva dan de doorsnee Nederlander. Dit fenomeen kan hebben te maken met het feit dat Bel gische dokters over het algemeen sneller medicijnen voorschrijven dan Nederlandse, werd gesuggereerd. Maar hoofdredacteur Yves Desmet van de krant De Mor gen wilde met die verklaring alléén geen genoegen ne men. - „Onvermijdelijk moetje tot het besluit komen dat het clichébeeld van de saaie, calvinistische en bijgevolg droevig piekerende Nederlander tegenover de levensge nietende, Bourgondische Belg niet langer met de werke lijkheid strookt", schreef hij. „Het is wat ver gezocht om er nog maar eens Mare Dutroux bij te slepen, maar de vraag stelt zich of het leven in dit landje er het afgelopen jaar niet een stuk grijzer en onzekerder op is geworden." Mogelijk is de heersende Belgische somberheid ook de verklaring voor het feit dat ik de laatste weken via mijn brievenbus wordt bestookt met remedies van een hogere orde. Eerst schonk ik er geen aandacht aan. Er lag een klein briefje op de deurmat, waarin ene Professeur Cisse beloofde dat er 'geen problemen zonder oplossing zijn'. Dankzij onder meer zijn amuletten en magische drank jes zouden zelfs de meest hopeloze gevallen kunnen worden geholpen. Ach, een gek, dacht ik. Een paar dagen later kreeg ik bericht van 'groot ziener en medium' Maitre Moustapha, die op het vlak van een gelukkiger liefdesleven, een hogere seksuele potentie, bescherming tegen vijanden en geluk in het spel een 'gunstig resultaat binnen drie dagen' toezegde. Nog een gek, dacht ik. Maar toen bleek er ineens geen houden aan. Achtereenvolgens meldden zich: Monsieur Diakhabi (twintig jaar ervaring, vader zat ook in het vak), Mr. Diakite (groot genezer, specialist in liefdesproblemen), Professeur Lansana (ook per brief te raadplegen, eerste consult gratis), Monsieur Talimi (speciaal voor winke liers, betaling na resultaat), Professeur Ali (heeft uw man of vrouw u verlaten, binnen een week ziet u hem of haar terug), Monsieur Salim (voor alle kansen in het leven), El Hadj Ibrahima (nooit teleurstellingen, resultaat op de gewenste datum), Professor Mohammed (voor verleden, heden en toekomst) en tenslotte Maitre Amidou (diverse jaren ervaring en succes, waarover de hele wereld spreekt, voor de zevende maal tot nummer één onder de helderzienden van Afrika gekozen) Het kan bijna niet anders of de verkoop van prozac zal dit jaar in België een flinke daling te zien geven. ALY KNOL CORRESPONDENT Joop den Uyl in 1984: „Steeds diepere kloven tekenen zich af, tussen werkenden en hen die van het arbeidsproces zijn uitge sloten. Tussen hen, die uitzicht hebben op inkomensverbetering en hen die in koopkracht achteruit gaan. Tussen degenen, die kansen hebben om deel te nemen aan nieuwe ontwikkelingen in techniek en economie en hen voor wie de poort naar de toekomst gesloten lijkt". Voor internationale drugshande laars is berechting in de VS een spookbeeld. In Colombia bijvoor beeld heeft de drugsmaffia com plete oorlogen tegen de regering gevoerd met als enige doel uitleve ring naar Amerika te verhinderen. Daarover handelt het vorig jaar verschenen boek Ontvoeringsbe- richtvan Nobelprijswinnaar Ga briel Garcia Marquez. Net als Co lombia heeft Nederland te maken met extraditabiles: criminele on derdanen die in aanmerking ko men voor uitlevering naar de Ver enigde Staten. Tijdens het proces tegen De Hak kelaar speelde voor de verdachte op de achtergrond voortdurend de dreiging van een eventuele be rechting in de VS. Inmiddels heeft Washington Nederland formeel verzocht De Hakkelaar uit te leve ren om in Amerika te worden be recht. Het verzoek is kennelijk juist nu gedaan voor het geval het in Amsterdam tegen de verdachte gevoerde proces op vrijspraak uit draait. Als dat gebeurt, kan hij in afwachting van een beslissing over het Amerikaanse uitleveringsver zoek ndmelijk onmiddellijk op nieuw in voorlopige hechtenis worden genomen. De mogelijkheid dat Nederlandse staatsburgers door hun eigen re gering worden uitgeleverd aan een ander land wegens daar gepleegde misdaden is betrekkelijk nieuw. Het moet dan wel gaan om feiten die ook in Nederland strafbaar zijn. Bovendien mag er geen dub bele berechting plaatshebben: De vervolging in de VS moet andere feiten betreffen dan die waarvoor De Hakkelaar in Amsterdam is be recht. Tot 1986 gold als rotsvast beginsel de regel die ook nu nog voorop staat in artikel 4 van de Uitleveringswet: 'Neder landers worden niet uit geleverd'. Op dit beginsel is een uitzondering mo- JêM- gelijk gemaakt. Ook Ne- derlanders kunnen te genwoordig worden uit- geleverd. Voorwaarde is wel dat een eventueel in het buitenland opgelegde I vrijheidsstraf in Neder land kan worden uitge voerd. De Amerikanen moeten dus beloven dat zij De Hakkelaar na een veroor deling weer terug zullen sturen naar Nederland om hier zijn straf uit te zitten. Het uitleveringsverdrag met de VS kent die mogelijkheid. Minister van justitie Sorgdrager die over het Amerikaanse uitleveringsver zoek moet beslissenbeoordeelt of er wel een harde garantie van de Amerikanen is dat zij De Hak kelaar na diens proces terugstu ren. Als daarover volgens Hakke laars advocaten geen zekerheid bestaat, zullen zij proberen via een kort geding uitlevering te voorko men. In de VS staan naar Nederland se begrippen draconische straf fen op hasjhandel. Onlangs riep de uitlevering door Nederland van het Amerikaanse echtpaar Mooring nogal wat protesten op omdat hen in de VS een minimale straf ËÈÈËfe. van twaalf jaar te wachten stond voor Kg| hasjdelicten die, als zij in Nederland wa- ren gepleegd, waar- schijnlijk niet eens vervolgd zouden worden. Als De Hakkelaar in de VS wordt veroor deeld - waar de Ne derlandse Justitie aan kan meewerken met behulp van haar kroongetuigen - zal ook hem mini maal twaalf jaar cel straf worden opgelegd, maar waarschijnlijk meer. Mochten de Amerikanen hem dan vasthouden, dan zou daar een enorme diplo matieke rel van komen. Wanneer een in de VS veroordeel de Hakkelaar in Nederland terug is, volgt hier nog een zogenoemde exequatur-procedure. Dit betekent dat de Nederlandse rechter nog eens naar de opgelegde straf gaat kijken. De procedure wordt ge voerd voor de Amsterdamse recht bank, toevallig dezelfde waar ook het Nederlandse proces tegen de Hakkelaar is gevoerd. De Neder landse rechter is uiteindelijk ge houden aan het Nederlandse strafrecht en kan dus niet uitgaan boven het maximum dat in ons land op drugshandel staat. Het geen ertoe leidt dat De Hakkelaar slechts een gedeelte van de hem eventueel in Amerika opgelegde straf hoeft uit te zitten. Zo bezien zou het zelfs wel eens in zijn voordeel kunnen zijn als De Hakkelaar correct volgens de re gels wordt uit- en teruggeleverd. Alleen zo kan hij ook voor de in Amerika gepleegde strafbare feiten profiteren van het naar verhou ding milde Nederlandse strafkli maat. Uit zijn oogpunt is dat te verkiezen boven een arrestatie in het buitenland ofwat ook wel eens voorkomt een ontvoering door de Amerikaanse drugsbestrij- dingspolitie DEA (Drugs Enforce ment Agency). Want de crimineel die in Amerikaanse handen valt buiten de formele uitleveringspro cedure om, moet zijn eventuele straf ook in de VS uitzitten. DEN HAAG GIJS SCHREUDERS GUSSCHREUDERS juridisch medewerker Video's centraal op laatste dag Hakkelaarproces De laatste dag in het proces tegen De! keiaar en zijn twee medeverdachten sti gisteren in het teken van de media. Hel openbaar ministerie (OM) ontzenuwde formatie uit een televisie-uitzending va EO waarin de Antwerpse wethouder Sö sen de kroongetuige Fouad Abbas besc digde van betrokkenheid bij kinderproi tutie. Officier van justitie Teeven was een daj eerder 's avonds nog naar Antwerpen g reisd om zeker te weten welke onderzo in België tegen Abbas in dit verband ga de waren. „Geen," werd hem verteld, ook niet tegen de ex-vriendin van Abbs Dit in tegenstelling tot wat de redactie Tijdsein had beweerd. De advocaten wilden de zaak echter kil klaar hebben en vroegen de rechtbank bewuste wethouder uit Antwerpen naa Amsterdam te halen voor een verhoor. Belgische politiemensen wilden zij hor als getuige. Het OM verzette zich hierti De Antwerpse wethouder zou later in e kranteinterview weer hebben gezegd d EO 'het niet helemaal had begrepen.' De rechter heeft alle verzoeken van de dediging afgewezen zodat het proces De Hakkelaar gisteren officieel is beëin digd. Formeel had dit gisteren al moetf gebeuren, maar de wagen van de advo ten omtrent Abbas' Belgische verleden ten het proces met een extra zittingsda De rechtbank doet op 7 februari 's och tends uitspraak, een dag later dan was voorgenomen. AMSTERDAM GPD Den Uyl kreeg bij het kabinet nauwelijks voet aan de grond. Nederland zat immers in het slop en er waren stevige maat regelen nodig om weer gang in de zaak te krijgen. Voor de wer kenden betekende dat loonma tiging, voor de uitkeringsont vangers betekende het jaar in jaar uit bevriezing van hun uit kering met zo nu en dan een ex traatje voor de 'echte minima' de 'meerjarige echte minima' en wat er zo nog meer werd be dacht. Maar de woorden van Den Uyl hadden een gevoelige snaar ge raakt. Ook toen het economi sche herstel intrad, bleef het beeld van de tweedeling han gen. En het werd ook zichtbaar. De zwervers keerden in het straatbeeld terug en in de statis tieken bleef een steeds grotere groep steeds langer in de bij stand hangen. Bovendien trok na elke conjuncturele dip de werkgelegenheid wel weer aan, maar bleef de werkloosheid op een wat hoger peil steken. Dat dat vooral kwam omdat zich elk jaar een karrevracht schoolver laters op de arbeidsmarkt meld de plus steeds meer vrouwen, bleef wat onderbelicht. Nu is PvdA-minister Ad Melkert van sociale zaken en werkgele genheid niet alleen razend slim, hij heeft ook een ruim boven- modaal politiek gevoel. Een ver bleekt sociaal profiel van de partij, een premier uit eigen huis die tamboereert op zijn ar moedige jeugd, onverwacht sterke economische rugwind: al ruim voordat bisschop Muskens zich ontpopte tot schutspatroon van de armen, had Melkert zijn Armoedenota gepresenteerd en een onderzoek in gang gezet naar de armoede. Een cükke maand nadat Muskens hot news was geworden, onderstreepte Melkert met 'Arm Nederland' dat het probleem de aandacht had van het kabinet. Alleen: welk probleem? Het ge tal van 20.000 huishoudens dat niet altijd genoeg te eten heeft, werd de media-hypevan de week. Maar in het rapport ston den ook hele andere cijfers, die een veel genuanceerder beeld toonden. Een paar voorbeelden, allemaal te vinden in het rap port. Nederland heeft van de westerse wereld het laagste per centage arme huishoudens, die bovendien ook nog met het kleinste financiële gat kampen. In tegenstelling tot de algemene opvatting is niet het inkomen bepalend voor lidmaatschap pen en (culturele) uitstapjes, maar zijn dat opleiding, leeftijd en gezinssituatie. Welke defini tie je ook kiest, het aantal arme huishoudens neemt de laatste jaren flink af. Zijn mensen arm, dan komt dat vaak omdat ze geen gebruik maken van allerlei subsidieregelingen. En waarom niet? De belangrijkste reden is Drukte in de winkelstraten. Nu het weer beter gaat met de economie, kruipt het sociale geweten uit zijn hoekje. dat ze de toeslag niet de moeite waard vinden. En als klap op de vuurpijl is er nog het wel héél tegendraadse gegeven dat mini ma aanzienlijk lekkerder in hun vel zitten dan hun landgenoten met veel beter gevulde porte monnees. MARSMANNETJE Het spreekwoordelijke manne tje van Mars dat toevallig in Ne derland landt, zal dan ook niet begrijpen wat we hier toch be doelen met tweedeling, schreef de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid vorige week in 'Tweedeling in perspec tief. De WRR kiest voor een psychologische verklaring. Heel kort gezegd komt het erop neer dat het met die armoede wel meevalt en dal het bovendien de goede kant op gaat, maar dat ons schuldige geweten ons par ten speelt. Nederland heeft na melijk - gelukkig - een hekel aan armoede. En al is het achterblij ven van sociale uitkeringen in een tijd van crisis wel te verde digen, in een tijd van voorspoed komt boontje om zijn loontje. In het Nederland van nu is het alsof het langere tijd gesmoorde sociale geweten de schade wil inhalen en het uitschreeuwt: Schande! Doe wat! Dat verklaart, samen met het feit dat in de meëste media so wieso steeds minder ruimte is voor nuances, waarom die rela tiverende kant van 'Arm Neder land' niet aan bod kwam. En al gaat het allemaal de goede kant op, ook de WRR benadrukt dat er wel een probleem is. De we tenschappers waarschuwen herhaaldelijk voor het ontstaan van een meritocratie, waarin niet langer afkomst, maar oplei ding en IQ de maatschappelijke positie bepalen. Dat kunnen we alleen voorkomen als we erken nen dat niemand beter is dan een ander en dat iedereen zijn bijdrage moet (kunnen) leveren aan de maatschappij. Werk, werk, werk, is een motto dat de WRR het kabinet op vrijwel elke bladzijde nazegt. GERANIUMS Alleen: dat schept verplichtin gen. Je kunt niet tegen mensen zeggen dat het heel belangrijk is dat ze werken en hen vervol gens thuis laten zitten met een schamele uitkering. Dat hon derdduizenden mensen met een uitkering thuis zitten terwijl in de zorg, het onderwijs en bij voorbeeld het openbare toe zicht stapels werk liggen te wachten, weten we al langer dan vandaag. Enerzijds is het natuurlijk absurd dat Nederland politiek en maatschappelijk daar nog geen draai aan heeft weten te geven, maar anderzijds geeft dat aan dat het omzetten van uitkeringsgeld in werk niet zo simpel is als het lijkt. Kies je ervoor om die klus te la ten klaren door de overheid, dan creëer je tegelijkertijd een gigantische bureaucratie. Laat je de zaak over aan de markt, dan volgt daar automatisch uit dat je het minimumloon loslaat. Want dat is de reden dat al die mensen thuis zitten: de maat schappij is niet bereid om ten minste het minimumloon te be talen voor het werk dat zij kun nen doen (en dat nu veelal zwart gebeurt). De WRR stelt het daarom scherp: uiteindelijk is de keuze of je mensen achter de gerani ums laat verpieteren, of dat je ze in elk geval via werk bij maatschappij betrekt. Zo steld is de keuze moeilijk, maar het is niet hele verhaal. Want er is lijk wel degelijk werk en Vuilnisman of lid van dat maakt nogal verschil daarnaast is er nog dat van het sociale geweten: werkt, mag daar best wat terugzien in zijn De Haagse wetei het liever niet, werk moeten doen iunuu vooruitzicht daar (ooit) een den wijzer van te worden, een vorm van armoede. En heeft de WRR op veel puntefe het grootste gelijk van de w pi reld, dat wezenlijke elemen isi ontbreekt in het verhaal.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 2