'Jazz en pop nog aparte werelden'
let twee tienen het conservatorium af
Cultuur&Kunst
Aaminck verzwijgt waar
hij het over wil hebben
Orkest beroofd van instrumenten
Musicals op menu
van 'scratchdagen'
Gouden Speld na verjaardagsconcert
fERDAG 25 JANUAR11997
chef jan rijsdam. 071 -5356444
:abaret Acda en De Munnik uitgesteld Corrie en de Grote Brokken morgenavond in LVC
idenDe voorstelling die Acda en De Munnik vanavond zou-
in geven in de Kapelzaal van K&O gaat, wegens ziekte van
lomas Acda, niet door. Het programma is verschoven naar za-
rdag 22 maart. De plaatsbewijzen blijven geldig.
Ixtra's Leidse Jazzweek
iden» Madeline Bell zal morgen, in het kader van de Leidse
ues- en Jazzweek, optreden tijdens de gospeldienst in de Har-
brugkerk. Op het programma staat ook een optreden van
WYS en The Voices of Soul. Vanavond geeft Bell een galacon-
rt in de Stadsgehoorzaal. Het tweede extraatje in de lazzweek
een optreden van de Big Band uit Oegstgeest vanmiddag in de
'aag, na de finale van de VSB-music Award.
recensie.ron rijghard
jen huilen, door Theater de Korre,
en: 24 januari. LAK-theater Nog te
zien: zaterdag 25 januari aldaar.
vervelende, irritante figu-
op het toneel ook vervelend
naar te luisteren? De vraag
ïgt zich sterk op na ruim een
uur kijken naar Wolven
len van het Vlaamse theater-
elschap De Korre. De drie
sonages, frontaal naar het
iliek gekeerd, kijken terug,
derling hebben ze op dat
ment nog geen serieus
urd gewisseld. Ieder vertelt
i eigen verhaal,
lp de vloer staat een waterto-
i)e, waarvan een dikke pijp
pt naar een kraantje. De pijp
deelt de vloer in tweeën,
ks zitten de bejaarde Vlaam-
imigranten Fons Huybrechts
Liza Schrijvers in hun scha-
le woning in Canada. Rechts
reegt de benenloze genera-
;enoot Leon Van Riel zich in
rolstoel, in een abstract stuk
Jië.
an Riel is het type smakeloze
apte jongen, die knipoogt en
elke doordenker heb ge nerrü
lelt. Wijven en duiven doen
schuiven, is zo'n typische
e oneliner van hem.
ireeuwlelijk Fons doet ook
duit in dat zakje. Als Lisa
agt: Zoudt gij een blinde fa-
willen wezen?, antwoordt
„Zoudt? Zoudt? Zout op de
atten ja!." Tegenover zijn
moeiend, opgewonden ge-
stelt zij een zachte, tedere
toon. Maar na dat doffe eerste
half uur slaat de voorstelling om
en wordt duidelijk waarom Erik
Vlaminck, de schrijver van het
stuk, een fascinatie koestert
voor wat verzegen wordt. De
drie openbaren hun geheim.
Het drama van de emigranten
blijkt dat zij gedwongen ver
trokken, na als collaborateurs
na de oorlog te zijn opgepakt.
Lisa houdt vast aan haar on
schuld. Zij beweert dat Fons
slechts bij haar was ondergedo
ken.
De verhalen staan loodrecht
tegenover elkaar, want Leon
hoort bij de kwaadsprekers. Lisa
werd kaalgeschoren, Fons ver
hoord. Hij zou 37 joodse kinde
ren hebben aangegeven. Pats,
dat is drama, maar de veel jon
gere acteurs slagen er nauwe
lijks in het giftig mengsel van
een leven met schuld, vermeen
de onschuld en wrok voelbaar
te maken. Elk verhaal over con
centratiekampen maakt wel iets
los, maar hier blijft de tragedie
hangen als oneigenlijk gebruik
te anecdote. Fons lijkt uiteinde
lijk te bekennen en Liza besluit
naar België terug te keren, in
het besef van haar verkeerde
keuzes en misgelopen liefdes.
Leon roept nog eenmaal dat
Fons in de oorlog eieren ver
kocht voor acht frank het
stuk. De scheidslijn tussen goed
en fout is dun, en soms worden
de verkeerden door het lot ge
troffen: dat kan mooie thema
tiek zijn. Maar Erik Vlaminck
verzwijgt te lang waar hij het
over wil hebben.
Vastomlijnde plannen voor een cd zijn er niet. Over de
toekomst van de 'supergroep' Corrie en de Grote Brok
ken, staat so wie so maar één ding vast en dat is dat die
er niet is. Aanvankelijk zou het Leidse optreden van de
twaalf muzikanten, morgenavond in het LVC, het laatste
wapenfeit zijn. Maar aan de korte en succesvolle tournee
langs de belangrijkste poppodia van het land is op het al
lerlaatste moment een concert toegevoegd. Daarna valt
het doek definitief en leeft 'het project' - de term is van
projectleidster/gitariste Corrie van Binsbergen (39) zelf -
slechts voort als een herinnering. Een mooie, dat wel.
was sceptisch. Het ja-woord van
de één was dikwijls genoeg om
de ander de drempel over te
krijgen. Ook heb ik benadrukt
dat ook al is het mijn muziek,
iedereen zijn of haar ding kwijt
zou kunnen. Zonder dat ik er
zelf erg in had, heb ik de perfec
te tactiek gebruikt om een 'su
pergroep' samen te stellen."
Binsbergen is idolaat van
Zappa maar lijkt hooguit in
haar muziek op het in 1993
overleden fenomeen. Zijn arro
gantie en bijtende sarcasme be
horen bepaald niet tot haar ka
raktereigenschappen. Wel heeft
ze met hem gemeen dat ze zeer
productief is, een broertje dood
heeft aan het uitmelken van
successen (zie het afblazen van
de Grote Brokken) en graag mu
zikale extremen opzoekt.
In de meestal uiterst lovende
recensies over de concerten die
ze de afgelopen weken met haar
Grote Brokken heeft gegeven,
regent het vergelijkingen. Toch
staan er, ook morgenavond in
het LVC niet, geen Zappa-co-
vers op het programma.
„Die vergelijkingen storen me
niet, integendeel. Integendeel,
met Zappa worden vergeleken;
wat wil je nog meer? Als ik er
maar niet van word beschuldigd
dat ik een slap aftreksel van zijn
muziek maak. Zelf vind ik dat
wel van die recente stortvloed
amsterdam/leiden wim koevoet
Van haar groep, met als 'Groot
ste Brokken' zanger Bob Fosko
van de Raggende Manne, zan
geres Beatrice van der Poel van
Beeswamp en Sjako's gitarist
Wouter Planteijdt, is Van Bins
bergen bij het poppubliek het
minst bekend. Met haar sextet
Corrie De Brokken speelde ze
tussen 1986 en 1991 op de jazz-
podia. Van Binsbergen: „Jazz en
pop zijn nog altijd twee geschei
den werelden. Hoewel de groep
mijn naam draagt, ben ik voor
het poppubliek het grootste
vraagteken. En als Bob of
Beatrice een jazzpodium be
klimmen, vragen de mensen
zich af wie dat in hemelsnaam
zijn. Muzikanten hebben al lang
geleden een brug geslagen tus
sen pop en jazz maar het pu
bliek is nog altijd niet overge
stoken."
Frank Zappa's livedubbelaar
'Make a jazz noise here' uit
1991, waar jazz, (modern) klas
siek, pop en filmmuziek naad
loos aan elkaar worden gelast,
inspireerde Binsbergen tot het
project met de Grote Brokken.
„Ik wilde net als Zappa met een
grote blazerssectie en grote per
soonlijkheden als zangers op
tournee. Ik heb de elf muzikan
ten zelf benaderd, gewoon met
de telefoon, ja. Vooral Beatrice
Corrie van Binsbergen: „Vergeleken worden met Frank Zappa; wat wil je nog meer."
van cd's van al die Amerikaan
se, Duitse, Italiaanse en Scan
dinavische ensembles met in
terpretaties van Zappa-stukken.
Goed gespeeld allemaal, maar
zo zouteloos, zo netjes en zon
der enige emotie."
Van Binsbergen zegt dat ze
zich ervan bewust is dat ze als
vrouwelijke liefhebber van Zap
pa bijzonder is. De meeste
vrouwen moeten niet zo veel
van hem hebben. Zijn langge
rekte, dikwijls weerbarstige gi
taarsolo's en zijn niet altijd even
vrouwvriendelijke songteksten
spelen daarbij een rol.
„Vrouwen die boos worden
vanwege zijn teksten, kunnen
niet relativeren. Zappa pakt
trouwens niet zo vaak vrouwen
in het algemeen maar meer fe
ministen aan. Aan feminisme
bewaar ik zelf ook niet zo'n goe
de herinnering. We moesten
eens spelen op een of ander
vrouwenfeest, waar geen man
nen mochten binnenkomen. En
dus ook onze geluidsman niet."
Jammer voor Zappa maar de
gitariste Van Binsbergen („Ik
speel al sinds m'n zevende")
slaat Jeff Beck als gitarist hoger
FOTO UNITED PHOTOS DE BOER
aan. Over zichzelf: „Ik een Ne
derlandse gitaarheldin? Dat
hoeft voor mij niet zo, ik heb
het veel te druk met schrijven
en regelen."
Concert Corrie en de Grote
Brokken, zondag 26 januari,
LVC, Breestraat 66, Leiden;
zaal open 21.00 uur, concert:
21.45 uur.
's morgens moe?
ipen Haag: Javastraat 271a Leiden: Lammenschanspln 6j
delft anpbuitenland hebben gereden. Truck en inhoud
vertegenwoordigen een waarde van naar schat
ting twee ton.
Het orkest is inmiddels stevig in de slag met de
verzekering over de waarde van het gestolen
goed. De verzekering berekent volgens Murck de
dagwaarde van de instrumenten en meent bij
voorbeeld dat een oude contrabas minder waard
is dan een nieuwe. Elke musicus weet echter dat
de waarde van een strijkinstrument juist stijgt
met de jaren.
Het Randstedelijk Begeleidingsorkest moet het
voorlopig doen met geleende instrumenten. De
vrachtwagen met instrumenten is spoorloos ver
dwenen. Volgende week zaterdag speelt het or
kest een benefietconcert in de Rotterdamse Lau-
renskerk om geld in te zamelen. De wagen stond
vorig weekeinde geparkeerd op een parkeerter
rein in Delft. Coördinator A. Murck van het orkest
vreest dat de dieven de truck inmiddels naar het
Brothers On The 4th Floor team van vier mensen
terdam jacob haagsma
de groepsnaam 2 Brothers
The 4th Floor verwacht je
h echt twee heren op het po
rn en in de clips. Maar nee:
«rschijnen een donkere jon
en een hoogblond meisje,
overduidelijk geen familie
elkaar zijn. Hetgeen het duo
van succes aSioudt: hun
dige single There's a key'
it hoog in de hitlijsten,
omt het melodietje van
ere's a key' u bekend voor?
i greep in het geheugen le
de 'Rain and tears' op, een
mmer uit het begin van de
in zeventig van Aphrodite's
id, de Griekse groep van
iger Demis Roussos!
)ok de Grieken hadden het
sje niet van zichzelf: zij ba
rden het nummer op de be-
mde canon van de 17e-
itvse Duitse componist Jo
in Pachelbel. Overigens co
de de Hoornse gitaargroep
an op haar debuut-cd 'It's fi-
i'clock' van datzelfde Aphro-
's Child.
tapper D'Rock en zangeres
'ray zijn weliswaar de uit-
igborden van 2 Brothers On
4th Floor, maar er zijn wel
lelijk twee echte broers in het
En nog een vierde verdie-
ook. Het gaat om de ge-
eders Bobby en Martin Boer,
zich aan het einde van de ja-
tachtig met dansmuziek be
gingen houden. Des'ray
rkt al sinds die tijd met het
liliebedrijfje samen.
Dc zat toen in het groepje
IB. We hadden een single,
e best of my love', en dat
ft Martin toen geremixt. Zo
ik hem leren kennen en we
■al snel bevriend geraakt."
Ie eerste twee singles van de
'rothers werden door ande-
volgezongen, maar al snel
de huidige bezetting een
En zo werd Des'ray kind
huis op de vierde verdie-
van een flatgebouw in
echt. „Martin woonde toen
bij zijn moeder thuis. Het
zo'n klein slaapkamertje
een opklapbed en verder
gestouwd met apparatuur. Ik
alles in staan zingen op de
Rapper D'Rock
en zangers
Des'Ray: uit
hangborden
van 2 Brothers
on the 4th
Floor.
FOTO CPD
ingeruild voor een professionele vormgeving en dergelijke. In- een team van vier mensen is.
studio, waar met name Martin tussen zijn Des'ray en D-Rock Alles wat de 2 Brothers aangaat
zich ontpopt als gewild dans- meer dan alleen het uithang- wordt met ons vieren bespro-
producer - broer Bobby zit meer bord van de firma. ken", zegt Des'ray. „Meestal
in de visuele kant van de biz, „Je kunt wel zeggen dat het komt Bobby met een uitgangs
punt, een melodietje met een
tekst, waarvan hij denkt: mis
schien is dat wel wat. Als wij
dan naar de studio komen heb
ben zij meestal de basis al opge
nomen, en dan kijk ik weer wat
het beste werkt voor mij. Want
ik moet het ook leuk vinden om
te zingen. Er wordt heel goed
overlegd en zo. Er is altijd wel
ruimte voor mijn eigen ideeën."
Nu beschikt Des'ray zelf ook
over enige muzikale bagage. Ze
is onlangs afgestudeerd aan het
conservatorium - met twee
tienen! „Dat is een hele goede
basis voor mij. Veel leren over
theorie, maar ook veel met
bandjes optreden. En dan leer
je ook de keerzijde kennen: dat
je nog niet bekend bent en zo."
En ze heeft het talentenjacht
circuit ook nog geïnfiltreerd. Zo
haalde ze zelfs de finale van
Henny Huismans Soundmix-
show. „Ik heb toen Anita Meyer
gedaan, want ja, je moet toch
iemand nadoen en dan liefst ie
mand op wie je stem lijkt. Zo'n
soundmixshow is voor mij ook
weer een goede opstap geweest
om mensen in de biz te leren
kennen. Daarom doe je mee. Ik
was zestien, zeventien in die tijd
en zó verlegen. Ik heb veel ge
leerd sindsdien."
Van het anonieme schnabbel
circuit, dat ze in haar conserva-
toriumtijd doorkruiste, naar de
schijnwerpers van de hitlijsten.
„Het is heel raar om te zien dat
je zo populair kan worden. Ik
vind het heel leuk om persoon
lijk te praten met fans, maar de
andere kant is dat mensen zich
al een hele voorstelling maken
van mijn persoonlijkheid, ter
wijl ze me nog niet eens echt
kennen. Dat is heel raar."
De grootste van de verwante
groepen, 2 Unlimited, is niet
meer. Althans: Ray Slijngaard
en Anita Doth zijn er al ruziënd
mee gekapt. Des'ray: „Ze heb
ben natuurlijk heel veel bereikt,
en op een gegeven moment
houdt het op. Zij en wij waren
zo ongeveer de eersten van dit
soort groepen. En nu stikt het
ervan. We gaan door zolang het
goed gaat. En het onderlinge
contact is heel goed. We zijn
niet de types om met ruzie uit
elkaar te gaan".
Standbeeld
Wim en Corry
mogelijk
naar Posbank
rheden gpd
Het standbeeld van Wim Kan
en Corry Vonk dat donder
dag is verwijderd van het
Leidseplein in Amsterdam,
verhuist wellicht naar na
tuurgebied de Posbank in
Rheden. Het beroemde caba
retiersechtpaar bracht de
laatste levensjaren door aan
de voet van deze heuvelrug.
De maker van het beeld, S.
Bolhuis uit Almere, ziet ver
plaatsing naar de Posbank
wel zitten, zo laat hij weten.
Bolhuis is momenteel in
onderhandeling met de ge
meente Amsterdam over een
nieuwe locatie voor het
beeld. „Ze hebben de Heren
gracht op het oog, maar ik
vind dat daar te weinig ruim
te voor het beeld vrijgemaakt
kan worden. Een natuurge
bied als de Posbank lijkt me
wel wat."
De kunstenaar wil elke
nieuwe locatie in overweging
nemen. Hij stelt daarbij en
kele voorwaarden: „De be
woners moeten het graag
willen. Het moet de plek zijn
waar het past in de omge
ving. En het moet in een niet
al te rustige omgeving staan
zodat genoeg mensen ervan
kunnen genieten."
Het initiatief om het beeld
naar de Posbank te halen, is
afkomstig van een voormali
ge buurman van Wim Kan en
Corry Vonk uit Rheden.
leiden erna straatsma
Ook musicalliefhebbers kunnen
dit jaar terecht op de Leidse
Scratch Muziekdagen. Hoogte
punten uit Westside Story, The
Sound of Music en andere mu
sicals staan op het programma
van het evenement, dat van 31
januari tot en met 2 februari
wordt gehouden in de Pieters
kerk. Aan de scratchdagen kan
iedereen meedoen die van zin
gen houdt.
In tegenstelling tot voorgaan
de edities worden de
'scratchdagen' op één locatie
gehouden. Vorige jaren werd
ook de Hooglandse Kerk ge
bruikt voor een onderdeel van
het programma. In beide ker
ken werd dan gelijktijdig een
muziekstuk uitgevoerd.
„Sommige deelnemers vonden
dat jammer," zegt Simon Ou-
werkerk van de stichting
Scratch Muziekdagen Leiden.
„Die wilden graag aan alle on
derdelen meedoen en dat kon
dus niet. Dit jaar kan dat dus
wel. Daarnaast is het organisa
torisch ook handiger om maar
één locatie te gebruiken."
Dat de scratchdagen geheel
en al in de Pieterskerk worden
gehouden heeft tot gevolg dat
het programma een dag langer
duurt. Ouwerkerk: „We hebben
nu een lang weekeinde, met
vrijdag erbij. En het blijkt dat
mensen nu ook echt voor drie
dagen inschrijven."
De drie verschillende uitvoe
ringen betreffen de Messiah van
Handel, Musical Highlights en
Hoogtepunten uit de opera's
van Verdi. Eerstgenoemd mu
ziekstuk wordt vrijdag 31 janau-
ri voor de tiende keer uitge
voerd, met als solisten: Hieke
Meppeling (sopraan), Helena
Rasker (alt), Ludwig Gijsigem
(tenor) en Jan Alofs (bas). Diri
gent is Aad van der Hoeven.
Een van de solisten die zijn
uitgenodigd voor het musical
programma op zaterdag 1 fe
bruari is Ernst Daniel Smid, be
kend van zijn hoofdrollen in Les
Misérables en Sweeney Todd.
Hij wordt terzijde gestaan door
de sopraan Jeanine Geerts en
dirigent Jules van Hessen.
„Musicals zijn momenteel een
topper," aldus Ouwerkerk. „In
de muziekwereld wordt hieraan
erg veel aandacht aan gegeven.
Dus dat moet een geweldige ge
legenheid zijn voor mensen die
daar graag bij willen meezin
gen."
Zondag 2 februari worden
stukken gezongen uit de opera's
Nabucco, la Traviata en Aïda.
Als sopraan treedt Irène Theo-
rin voor het voetlicht. De
Noordwijkse' Harmoniekapel
Crescendo begeleidt het koor,
onder leiding van dirigent Jules
van Hessen. Elke dag kunnen
zo'n 800 tot 1.000 amateurzan
gers meedoen aan de uitvoerin
gen. Kenmerkend van scratch-
uitvoeringen is de improvisatie.
De gelegenheidskoren komen
voor de uitvoeringen slechts
één keer bij elkaar om het re
pertoire door te nemen.
Alle uitvoeringen beginnen
om 20.15 uur. Kaarten zijn ver
krijgbaar bij de VW-kantoren, K
&0 Leiden en de Pieterskerk.
muziek
recensie* lidy van der spek
Verjaardagsconcert o.l.v. Henk Bnër door
het Kamerorkest MadrigalesCo, het Jeugd-
kamerorkest m m v. Tanja van der Kooij,
hobo, Charles Fransen, hobo en Remko
Edelaar, fagot, het Nederlands Madrigaal
koor m.m.v Els van Onselen, sopraan,
Tessa Westbroek, sopraan en Nicolet Jan
sen, alt Gehoord 24/1 in de Lokhorstkerk
te Leiden.
De griep woedt en dat heeft
consequenties: gaten in de so
praan gelederen, en bij de vio
len is er ook iets mis. Met dit te-
kortgevoel moet Henk Briër z'n
feestconcert starten.
Maar het valt allemaal mee.
Het Jeugdkamerorkest is hart-
veroverend in de le Suite van
Bach. Alle dansen wervelen,
zelfs de Graves. Met mooie felle
violen, een pracht van een con
trabas die een ijzersterk funda
ment legt, dartelen die dansen
voorbij. Tanja van der Kooij
speelt bijna swingend hobo, de
stevige soepele fagottoon van
Remko Edelaar onderbouwt de
soli. Henk Briër heeft zijn volkje
in z'n greep, alleen zou hij de
pianissimo's nog zachter willen,
aan zijn afdempende handen
en z'n fluistermond te zien.
In het Magnificat van Vivaldi
merk je dan toch de rijpere
klank van de strijkers in het Ma-
drigalesco Kamerorkest, zijde
zacht als een perzik. Het koor
heeft in de eerste plaats mooie
homogene bassen, in zo'n stuk
je 'Sicut locutus est' waarin de
leden even alleen zingen is dat
smullen. Minder mooi zijn de
alten die hier en daar werkelijk
kogelhard op hun keel stonden
te drukken. Overtuigend waren
het begin en slotkoor, met
mooie fikse, gelijke inzetten en
een warme samenklank. Els van
Onselen had het even moeilijk
in haar kleine solo, die wel iets
te vlug werd gespeeld, maar in
het duet met Tessa Westbroek
met wie Van Onselen heel goed
kleurde, straalde ze er weer bo
ven uit.
In de Serenade voor Strijkor
kest van Tsjaikowsky toonde
Madrigalesco zich als een pro
fessioneel orkest. Onder aan
voering van Henny Ravesteyn
golfde daar het brede bloedwar
me 'Pezzo in forma di Sonatina'
de overvolle kerk in, danste de
Wals vederlicht en hadden in de
Elegie de eerste violen bij tijd en
wijle een prachtige klank. Briër
ziet Tsjaikowsky als een Russi
sche Mozart. Al het zware, lo
den-dekenachtige gaf hij geen
plaats.
Een donderend applaus,
bloemen voor de 65-jarige en
een fraai afscheidslied waren de
opmaat voor het uitreiken van
de Gouden Speld van de ge
meente Leiden. En voor de Pie
terskerk zit er door dit geslaag
de initiatief van de jubilaris een
aardig orgelpijpje in.
