'Zichzelf vond hij niet belangrijk' 'Het was een bijzonder spektakel' Cultuur Kunst Jannah doet iets dat je naar de strot vliegt Jazz: niet besteed aan oude knijpjes Rotterdams Filmfestival kraakt in z'iï voegen Kunstwerk moet tongen losmaken binnen bedrijf Van Hove leider Holland Festival AMSTERDAM ANP Het bestuur van het Holland Festival heeft Ivo van Hove be noemd tot festivalleider. Hove volgt de huidige directeur Jan van Vlijmen op, die per 1 okto ber zijn functie neerlegt. De nieuwe leider combineert zijn functie met zijn huidige baan als directeur van het Zuidelijk Toneel. Op het komende festi- chef jan rijsdam, 071 -5356444 Exportprijs voor André Rieu Hilversum Het werk van André Rieu blijkt een goed exportpro duct. De Stichting Conamus heeft vastgesteld dat van zijn album 'Strauss Co' ruim 250.000 exemplaren in het buitenland ver kocht zijn. De cd 'Wiener Melange' ging buiten onze landsgren zen ruim 200.000 keer over de toonbank. De Stichting Conamus heeft daarom haar jaarlijkse Exportprijs aan Rieu toegedacht. Dichter Arie Visser gestorven Amsterdam Schrijver en dichter Arie Visser is gisterene in zijn woonplaats Amsterdam overleden. Visser, die leed aan lymf- klierkanker, werd 52 jaar. Vorig jaar publiceerde hij zijn vierde dichtbundel, 'Licht en vuur'. In 1973 verscheen de eerste, 'Virtuele beelden'. Daarop volgden nog 'Altijd onderweg' en Voorlopig overzicht'. In 1983 deed Visser zijn enige roman, ge baseerd op zijn verleden als junkie, het licht zien, Het vangen van de draak. Ex-manager Elvis overleden las vegas Col. Tom Parker, de voormalige manager die 22 jaar lang de loopbaan van Elvis Presley stuurde, is gisteren op 87-ja- rige leeftijd aan de gevolgen van een beroerte overleden. Parker werd Presley's manager in 1955, toen de jonge vrachtwagen chauffeur uit Memphis net doorbrak. Hij bleef die functie ver vullen tot aan de dood van de 'koning van de rock 'n' roll' op 16 augustus 1977. Parker regelde Presley's eerste televisieoptre dens, onder meer in The Ed Sullivan Show. val staat al een co-productie ge programmeerd. Van Hove zal deze theaterproductie regisse ren. Hij moet handen en voeten geven aan de door het bestuur verlangde reorganisatie van het Festival. Als leider wordt hij verant woordelijk voor de theaterpro grammering die in de nieuwe opzet de „ruggegraat" van het festival moet worden. Kroegentocht langs 43, pardon 44, cafe's muzie'k recensie susanne lammers Concert: Denise Jannah. Met Henk de Laat (bas), Willem Friede (piano), Bart Femie (percussie) en Gerhard Jeltes (drums). Voorprogramma: Split Kick Four. Gehoord: 21 /1Taffeh-zaal. Nog te horen: 22/1, aldaar. Bij het eerste nummer van De nise Jannah begint het te tinte len. En na de nogal peinzende soft-jazz van de Split Kick Four, is dat eerlijk gezegd heerlijk. Paradoxaal genoeg zingt Jan nah eigenlijk nooit echt heel vlugge nummers. Ze weet al leen de indruk te wekken dat ze dat doet. Onder haar zang wordt fenomenaal ritmische begeleiding gezet, die je on middellijk bij de lurven grijpt. En daarop glijdt en kronkelt ze trefzeker en op haar dooie ge mak. Te zeggen dat Jannahs band goed is, is een understatement. Henk de Laat is een ongehoord inventieve bassist, die overi gens ook in een a-capella scat- duet zijn mannetje staat. Pia nist Willem Friede kiest welis waar voor een dienende, maar verre van kleurloze rol. Bart Femie (percussie) en Gerhard Jeltes (drums) maken het ver leidelijke ritme, dat wisselt en golft als een oceaan rondom een tropisch eiland en waar Jannah zo lui op kan rond ped delen. Jannah is op haar best met lange, lage noten en langzame, eindeloze frases. Ze zong dan ook veel ballads en ballad-achtige songs, waar bij het aan de band was de boel adequaat te verfraaien. Daarte genover stelde ze een paar overbekende nummers, maar dan helemaal eigen gemaakt. Een adembenemend spannen de 'The Man I Love' van Gershwin, waar de melodie haast uit verdwenen leek en die niets meer met het smachten de liefdesliedje van verlangen te maken had, maar als een re gelrechte bezwering klonk. Zo indringend dat je er haast bang van werd. Niet eens zozeer 'mooi', maar verschrikkelijk meeslepend. Een zelfde soort behandeling onderging de als 'aardigheidje' aangekondigde soul-klassieker '(Sitting on the) Dock of the Bay'. Ook hier was de oor spronkelijke versie ternauwer nood herkenbaar, maar de bit terheid en de verlatenheid wa ren des te sterker voelbaar. Jan nah doet iets dat je naar de strot vliegt. leiden ad van kaam Van de Branderij tot de Bruine Boon en van de Spons tot Sus Antigoon - aan de enige echte Kroegentocht doen de Leidse cafés vanavond natuurlijk ook dit jaar weer allemaal mee. Allemaal? Nou, nee. Het me rendeel wèl, om precies te zijn 43 in getal, maar er zijn natuur lijk altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. Die de beker aan zich voorbij laten gaan. Om wat voor reden dan ook. Voor de goede orde: je bent als uitbater van een café uiter aard tot niets verplicht. Je hoeft niet mee te doen. Het is geheel vrijwillig om je te laten aanslui ten op de buslijnen die, drie in totaal, de bezoekers kris-kras door de stad en gratis boven dien tot vlak bij de pleister plaatsen brengen. Of vanavond laat, na sluitingstijd om 02.00 uur, eventueel nog naar huis ook. Alleen, als je meedoet, dien je wel voor een jazz- of bluesact te zorgen. Maar welke cafe's doen dit jaar niet mee? En, belangrijker nog, waarom niet? De meest opvallende naam in dit ver band - een naam die notabene regelrecht is afgeleid van de muzieksoort waar het deze week in Leiden allemaal om draait - is die van het café Jazz- matazz aan de Lange Schei straat. Waarom staat uitgere kend dat café niet op de officië le lijst van deelnemers? „Sorry, dat was een foutje", veront schuldigt een woordvoerder zich direct. „We waren er dit jaar wat laat bij. Maar we doen wel degelijk mee. Karei Boehlee speelt bij ons. Nee, inderdaad, niet de eerste de beste. Blij dat u dat op het laatste moment soms ook wat laat bij? „Nee, hoor", lacht Theo Huijnink, die samen met vrouw Mieke het meer dan 100 jaar oude knijpje aan de Kaiserstraat bestiert, „we doen al jaren niet meer mee. Voor dit soort gelegenheden is onze zaak gewoon te klein. Wil je er een goed stuk muziek in zetten, dan zijn wij de halve vloer kwijt. Dat heeft dus geen zin. Daar schieten wij bij in." Zo'n zelfde verhaal bij De LEipSt, nog even kunt rechtzetten." Een andere opmerkelijke naam dan maar. Die van L'Es- pérance op de hoek van de Kai serstraat. Was L'Espérance er Vergulde Kruik op de Haarlem merstraat, ook zo'n oud bruin café met meer dan een eeuw borrelverhalen achter de kiezen. „We hebben het gedaan, hoor", zegt barman Koos die even de honneurs waarneemt voor ei genaar Hans Seisveld. „Maar het podium neemt het hele achterstuk in beslag en van die dertig man aan de bar ziet drie kwart niks. Een beetje band kost al gauw duizend gulden en dat heeft dus geen zin. Daar moet gewoon geld bij. En daar doe je het niet voor." Meldt zich, geheel uit eigener beweging, héél toevallig nog een zaak die ook niet op de lijst voorkomt. Het blijkt de aller nieuwste aanwinst op horeca- gebied in Leiden, een Engelse pub genaamd Abbots' Arms aan de Pelikaanstraat 64. „We gaan vanavond voor het eerst open, dus vandaar", lacht de zegsman. „Maar we willen wel laten weten dat we meedoen aan de jazzweek en aan de kroegentocht." Abbots' Arms schuift, heet van de naald, het kwartet van Ferdinand Povel naar voren. Morgen zingt ter gelegenheid van de opening niemand min der dan Joke Bruys in Abbots'. Voor de echte liefhebber/kroegloper is de pub ongezien meteen een meeval ler. Hij/zij kan vanavond niet in 43 maar in 44 cafe's zijn geluk beproeven. 4 Musea trekken bijna miljoen meer bezoekers ï0etermeer anp De door het rijk gesubsidieerde if., musea hebben vorig jaar ge- middeld 23 procent meer be zoekers gekregen dan in de ja ren daarvoor. Vijf jaar geleden trokken ze samen 4,5 miljoen belangstellenden per jaar, in «1996 kwamen er meer dan 5,4 np miljoen nieuwsgierigen. Met name de tentoonstellin gen van het werk van Johannes 'ermeer (waarmee het Maurits- Vf] huis een uitzonderlijke stijging van 256 procent van het aantal bezoekers bereikte) en Jan Steen (Rijksmuseum) hebben lan de stijgende belangstelling Jaap Bolten vertaalde boek over geniale Leidse tekenaar Humbert de Superville Tv-kijker kan bieden op Beatles-veiling londen rtr „Humbert de Superville heeft getekend of zijn leven er van afhing. Heel hartstochtelijk. In de eerste helft van de negentiende eeuw was er een culturele windstilte. En dan zie je opeens zo'n boeiende man op het toneel verschij nen. Een man die terugkwam van een reis naar Italië met het smeulende vuur van de kunst in zich." Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) is er echter ook van overtuigd dat de verzelfstandiging van de musea bijdraagt aan de grotere lelangstelling. De musea moes- en zelf meer ondernemen om flensen te trekken. Ze hebben in het algemeen veel aandacht pesteed aan de toegankelijkheid van de tentoongestelde materie en aan een gerichte benadering aa' van bepaalde doelgroepen, al- Jus een woordvoerster. Musea die veel meer bezoe- ers kregen zijn het Rijksmuse um (35 procent) en het Van Goghmuseum (16 procent) in Amsterdam, het Mauritshuis procent) en Museum van bet Boek/Meermanno-Westrae- nianum in Den Haag (102 pro mt), Catherijneconvent (62 irocent) in utrecht, Museum loerhaave in Leiden (62 pro- lj tent) en het Teylersmuseum (188 procent) in Haarlem. Pia Douwes maakt toneeldebuut als [ane Eyre kn haag anp I Musical-ster Pia Douwes, in ons and vooral bekend als Evita, maakt komend seizoen haar Jederlandse toneeldebuut als ane Eyre, in een door Willis geschreven kostuumstuk laar de gelijknamige roman an Charlotte Brontë. Douwes speelde in Nederland erder in de musicals 'Les Misé- 5fables', 'Cats' en 'West Side tory'. Ook in het buitenland tond ze in grote musicals, zoals 'Elisabeth' (over keizerin Sis- in Wenen. In Praag speelde al toneel in 'Other People's 6 loney'. De première van Jane lyre is op 10 december in Haar- leiden cees van hoore Jaap Bolten, hoofd-conservator van het Prentenkabinet in Lei den, vertaalde in een prachtig boekwerk David Pierre Giotto Humbert de Superville's (1770- 1849) boeiende tractaat over de onvoorwaardelijke tekens in de kunst en liet het enorme oeuvre van de excentrieke man catalo giseren. Wanneer hem wordt ge vraagd het leven van Humbert de Superville eens te typeren, verwijst Jaap Bolten naar 'Een zaam maar niet alleen', het boek van Koningin Wilhelmina. „Hij leefde voor zijn kunst. Zijn eigen persoon vond hij daarbij niet zo belangrijk. Hij ontwik kelde een kunsttheorie en gaf daarvan uitdrukking in zijn te keningen. Het was hem niet te doen om roem. Nee, hij was louter dienstbaar aan de kunst. Aan de kunsten, liever gezegd. Hij schreef ook. Je kunt hem ge rust een homo universalis noe men." „In ons boek 'Miscellanea Humbert de Superville' hebben wij het aanwezige materiaal ge presenteerd. Het gaat dus niet 'Staand mannelijk naakt' van Humbert de Superville, uit de collectie van het Prentenkabinet. foto pr om een interpretatie van zijn werk, dat verrassend modern aandoet. Ga maar eens kijken in De Lakenhal, waar een gedeelte van zijn werk hangt. Van het essay over de onvoorwaardelij ke tekens in de kunst waren maar 10 of 12 exemplaren aan wezig, voornamelijk in Neder land. Karin Winkel heeft J.T. Bo- del Nijenhuis' biografie van de Supendlle belangrijk uitgebreid. Jef Schaeps heeft alle 1500 teke ningen gerubriceerd en be schreven. Humbert de Supervil le's werk is nu voor een groter publiek toegankelijk, mede dankzij steun van het VSB- fonds." Humbert de Superville werd op 18 juli 1770 geboren in Den Haag. Zijn vader was kunst schilder. De jongen toonde al vroeg belangstelling voor kunst. Op achtjarige leeftijd zette hij in een portaal in krachtige trekken het verhaal van David en Goli ath op de muur. En later aan de Haagse Academie won hij prij zen. Op twintigjarige leeftijd mocht hij naar Italië, waar hij het rijke kunstbezit bestudeerde en zich vormde aan de hand van de oude schilders en teke naars. De jongeman had sterke Re publikeinse sympathieën. Hij nam in 1799 als vrijwilliger dienst in het Franse leger. Bij de val van Rome in september van dat jaar werd hij door het leger van de paus gevangen genomen en vier maanden in de kerkers van Civitavecchia geworpen. Door een uitruil van gevange nen kwam hij vrij en kon hij te rug naar Holland. Op zevenenveertigjarige leef tijd trouwde hij met A.E. Para dijs, een dochter van een Leidse hoogleraar. Zij schonk hem een tweeling, waarvan de een vlak na de geboorte overleed en de ander op 27-jarige leeftijd. De vrouw zelf stierf in het kraam bed. Humbert de Superville is di recteur geweest van 'Ars Aemu- la Naturae' en van het Prenten kabinet. Hij had zeer eigenzin nige ideeën over wat kunst moest zijn. Bolten: „Hij vond een schilder als Fragonard maar wuft en behaagziek. Ook tegen een beroemd werk als 'De transfiguratie' van Rafaël ging hij tekeer." „Hij heeft een theorie opge bouwd over de onvoorwaarde lijke tekens in de kunst. Ik zal het uitleggen. Neem een men- Jaap Bolten: „Humbert de Superville had zeer eigenzin nige ideeën over wat kunst moest zijn." foto loek zuyderduin selijk figuur: trek een verticale lijn van kruin tot tenen en je ziet dat de mens uit twee vrijwel identieke helften bestaat. Trek een lijn van oog naar oog, door die lengte-as heen. Staat de lijn in een hoek van negentig gra den op de lengte-as, dan is de stand van de ogen neutraal. Maar die ogen kunnen ook af hangend zijn of juist opgetogen. Zo is het niet alleen met men sen maar ook met bomen. De eik straalt evenwichtigheid uit met zijn takken die bijna haaks op de stam staan. De den, met zijn afhangende takken, oogt somber. En de populier heeft iets optimistisch. In al het le vende komen die drie grond trekken terug. En die grondtrek ken corresponderen met de drie kleuren rood, wit en zwart." „Hij vond dat die onvoor waardelijke tekens in de kunst moesten terugkomen. Bij Rafaël was dat niet het geval. De figuur van Christus droeg traditiegr- touw een gewaad met rood en blauw erin en dat kon volgens Humbert de Superville niet. Wit was de kleur van het serene, het eeuwige ook. Hij vond de kunst van na de middeleeuwen niet waardig genoeg." „Dat Humbert de Superville veel invloed heeft gehad in Eu ropa, blijkt onder meer uit de invloedrijke geschriften van Charles Blanc. In een reeks arti kelen in de Gazette des Beaux Arts heeft hij de theorie van Humbert de Superville duidelijk geplagieerd. Maar goed, dat is nu niet zo belangrijk. Belangrij ker is dat weer eens goed de aandacht op deze geniale Lei- denaar wordt gevestigd en dat zijn werk, zowel getekend als geschreven, voor het eerst toe gankelijk is gemaakt." Het boek 'Miscellanea Hum- bert de Superville' is te bestel len bij de Stichting Vrienden van het Leidse Prentenkabinet, Rapenburg 65, 2311 G] in Lei den, door storting van f 110,- op postgirorekening 211021 of op bankrekening 469508620 (Amrobank Leiden) van de ge noemde stichting onder ver melding van 'Miscellanea HdS'. De tentoonstelling 'D.P.G. Humbert de Superyille, vitu- oos en geleerde' is tot 3 maart te zien in Stedelijk Museum De Lakenhal aan de Oude Singel. Bij de eerste internationale vei ling van Beatles-materiaal, op 22 maart in Tokio, kunnen tele visiekijkers ptfr telefoon, fax of via Internet een bod doen via een satellietverbinding. De vei ling zal naar verwachting meer dan een miljoen pond (drie mil joen gulden) opbrengen. Een Hofner-basgitaar die Paul Mc Cartney toebehoorde en zijn handgeschreven tekst van het nummer 'Penny Lane' zijn en kele topstukken. McCartney's Hofner zal naar verwachting 450.000 gulden opbrengen. De tekst van Penny Lane doet waarschijnlijk 150.000 gulden. Ook komt een bandje met een radio-interview van John Lennon en Yoko Ono uit 1971, kort nadat The Beatles uit elkaar waren gegaan, onder de hamer. rotterdam gpd Het lukt Simon Field, de nieuwe directeur van het International Filmfestival Rotterdam, niet om te starten met een ingedikt en overzichtelijk programma. De zesentwintigste editie van het filmfestival (29 januari tot en met 8 februari) geeft in tien da gen tijd om en nabij duizend filmvoorstellingen, live optre dens, talkshows, lezingen en presentaties, waar naar ver wachting weer tussen de 150.000 en de 200.000 mensen op afkomen. Net als zijn voorganger Emile Fallaux is de Engelsman Field aangetreden met de belofte 'meer te willen doen met min der films', maar hij is op een trein gesprongen die niet zo maar in een lagere versnelling geduwd kan worden. Het gevolg is een festival waarbij het geen enkele gewone bezoeker zal lukken om alle films te zien. Het programma omvat 210 speel films en lange documentaires, waarvan 59 belangrijke interna tionale premières, en daarnaast 140 korte films, video's en cd- roms. iTAA-Bedrijfskunst viert vijfjarig bestaan (tphen aan den rijn i0nique de boer eel ondernemingen benaderen de be- Irijfskunst, de kunstuitleen van STAA Stichting Alphense Ateliers) om met de ge ïnde kunst de werkruimtes op te vrolij kt Op 31 januari is het vijf jaar geleden at het eerste bedrijf gebruik maakte van de lphense uitleen. Marjon Koops van be- rijfskunst: „We wijken op bepaalde fron- sn af van andere kunstuitleenbedrijven. willen dat kunst allerlei emoties Jsmaakt bij werknemers. Niet dat schilde ken alleen maar mooi worden gevonden." Marjon geeft een voorbeeld. „Nog niet zo ng geleden hadden we bij de. ingang vair een bedrijf een poort met veertjes neergezet waar de werknemers bij binnenkomst door heen moesten. De een vond het stom, de ander vond het leuk. Waar het om gaat is dat het tongen losmaakt." Marjon is als vrijwilliger begonnen bij de kunstuitleen van STAA. Vanaf het allereer ste moment liepen de zaken op rolletjes. Omdat de eerste tentoonstelling bij Duijve- laar Pompen werd gehouden, viert de stich ting daar het feest ter gelegenheid van het eerste lustrum. Dat kunstenaars op deze manier meer mogelijkheden krijgen het werk aan de man te brengen, is een van haar doelstellingen. Het mes snijdt volgens haar aan twee kan ten: „Ze verdienen al aan het uitlenen van hun kunstwerken. En daarbij komt dat door meer bekendheid ze hun spullen eerder verkopen." Vorig jaar januari kon Marjon de werkdruk niet langer aan en droeg ze veel taken aan haar collega over. „Ik ver dronk in al het werk. Ik kon dat niet langer combineren met het opvoeden van mijn drie kinderen." Het succes van de kunstuitleen is, volgens Marjon Koops te danken aan het actieve beleid van STAA. Bedrijven hoeven zelfbij- na niets te doen om werk te lenen. Marjon stuurt foto's van de kunstwerken, in de on derneming wordt beslist wat er aan de muur moet komen en de kunstenaars ko men het brengen. Jan Vayne en Wassenaars schoolband: washington/wassenaar anp Een bijzonder spektakel, die in auguratie van Bill Clinton als president van de Verenigde Staten. Daar waren de Zwolse pianist Jan Vayne en Richard Freeburg, begeleider van de Wassenaarse schoolband, het over eens. Zowel de school band als Vayne had de eer op te treden tijdens de feesten in de Amerikaanse hoofdstad Washington. Beide muzikanten stonden gisteren moe maar voldaan de luisteraars van Radio 1 te woord. „Een gigantische erva ring", aldus Vayne. De vinger vlugge pianist trad eerst op voor een kleine elite van groot industriëlen in de Shakespeare Library en daarna 's avonds in de enorme Triangle Bowl in Washington. In beide gevallen moest hij met zijn spel het pu bliek voor zich zien te winnen, want weinigen kenden de 'Mu sician from Zwolle'. Vayne had vooral geïmprovi seerd, zich laten leiden door het uiteenlopende publiek in beide zalen. Het concert in de intieme ruimte van de histori sche bibliotheek had weer an ders geklonken dan in de mas sale Bowl. „Maar het was over weldigend. De hele. omgeving, al die feesten." De leerlingen van de school band van de American School of The Hague lagen te slapen. Ze waren doodop. Ze hadden twee sets van ieder drie kwar tier gespeeld waar de vonken vanaf vlogen. Het was voor hen, volgens begeleider Ri chard Freeburg, een ongeloof lijke ervaring. „Heel gezellig, veel publiek." Voor de jonge Amerikanen was het bovendien bijzonder -„een historische ge beurtenis"- te mogen optreden tijdens de inauguratiefeesten. Ze hadden president Clinton, vice-president Al Gore noch de respectieve families gezien. Maar dat mocht de pret niet drukken. „Want alles was prachtig", aldus Freeburg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 9