De VOS-cursus: vergeten, maar springlevend Homodisputen KTU uit studiegids Sobere Amsterdamse nonnen kochten 'vooral bezems, met bossen tegelijk' Leiden Regio Kerk Samenleving 'Jodenzending Nederland was weinig succesvol' Dominee zamelt klachten in over dagblad Trouw WOENSDAG 22 JANUARI 1997 CHEF* HANS JACOBS, 071-356414, PLV.-CHEF RUDOkF KLEUN, 071-3^ Reclame maken doen ze nau welijks. Stukjes in de krant waarin de nieuwe cursussen worden aangekondigd hebben nauwelijks nut. „Het gaat alle maal via mond-tot-mond recla me. Ze nemen elkaar mee", heeft Toos Harteveld in de loop der jaren geleerd. Jezelf verko pen om in ieder geval je jaarlijk-. se subsidie veilig te stellen? „We denken er niet zo aan om aan de weg te timmeren. We zijn te druk bezig om ons daarom druk te maken." Contacten met an dere groepen? „Ja, vroeger had den we wel overleg met Rotter dam, maar dat is zeker acht tot tien jaar geleden. Ik weet niet of de VOS daar nog bestaat." In Leiden is de VOS in ieder ge val nog springlevend. Dit jaar worden er weer acht cursussen gegeven met gemiddeld zo'n tien bezoekers. Cursussen be stemd voor vrouwen met heel weinig opleiding - twee of drie jaar middelbaar onderwijs is wel het maximum om nog te worden toege laten - en voor een belangrijk deel gegeven door vrouwen die amper onderwijs hadden genoten voordat ze bij de VOS kwamen. Van het begin af aan was het streven van de Leidse VOS erop gericht cursisten te laten doorstromen naar cursusleidster. „Dat heb ben ze op de meeste plaatsen laten vallen, want het gaat heel moeizaam. Er moest veel scholing komen om cursisten op te leiden tot cursusleidster, en daar was het geld niet voor." Capabel Harteveld zelfwas indertijd ook een vrouw uit de doelgroep van de VOS: weinig oplei ding, weinig geld en weinig contacten bui ten de eigen kring. „Ik heb weliswaar na de lagere school een opleiding tot coupeuse gehad, maar daar heb ik echt alleen leren naaien. Talen en zo kregen we niet. Dat is onvergelijkbaar met de opleidingen van nu." Vele jaren na het afronden van haar opleiding, volgt Harteveld in de zomer van 1974 een kadertraining bij de vakbond NW en een VOS-begeleidingstraining in In de jaren zeventig was het een begrip, de VOS-cursus. Het was de tijd van de eerste feministische golf en van de seksuele revolutie. Het was de tijd dat 'Vrouwen zich Oriënteerden op de Samenleving'. De Leidse Toos Harteveld was erbij toen hier in 1975 de eerste VOS-cursus werd gegeven. En 22 jaar later is ze er nog steeds bij, als voorzitter van de vereniging VOS. Een verhaal over een vergeten, maar springlevend fenomeen. Dordrecht, de eerste in Zuid-Holland. Ver volgens komt ze in Leiden in het bestuur van de VOS-werkgroep terecht, en binnen de kortste keren staat ze zelf voor de groep. „We hadden in 1975 een groep vrouwen in de werkgroep die vonden dat de vrouwen voor wie de VOS bedoeld was, uiteindelijk ook de boel in handen moesten krijgen. Ik was in die rijd de enige vrouw uit de doel groep die in de werkgroep zat. De anderen hebben zich teruggetrokken toen er vol doende capabele vrouwen waren om de zaak over te, nemen.1 De Leidse VOS-cursussen worden altijd ge geven door een duo: een vrouw die heeft doorgeleerd en een vrouw uit de eigen kweek van de VOS. Die laatsten volgen eerst twee gewone cursussen, vervolgens een 'tussentraining' waarin een flinke portie omgangskunde is opgenomen, en tenslotte de begeleidsterstraining. Vrouwen met op leiding zijn alleen op die laatste training welkom. Vanaf 1978 geeft Harteveld naast de gewo ne cursussen ook begeleidsterstrainingen. „Op een gegeven moment was ik op die manier training aan het geven aan mensen met een universi taire opleiding. Die zeiden te gen me: ga een opleiding doen. Ik ging naar de mbo, maar daar namen ze me niet aan omdat ik te veel ervaring had. Bij de soci ale academie in Driebergen moest ik toelatingsexamen doen, en tot mijn eigen verba zing slaagde ik daarvoor. Zo heb ik van 1980 tot 1985 de sociale academie gedaan. Daarna ben ik aan de universiteit van Rot terdam sociologie gaan stude ren. Ik hoef nu alleen nog een afstudeerscriptie te schrijven, maar ik denk niet dat ik dat doe. Er zijn nog een heleboel dingen die ik wil volgen aan de univer siteit, en het gaat mij niet om de titel, niet voor mezelf of voor een baan. Alles wat ik op de universiteit leer, kan ik meteen gebruiken in de cursussen." Hoeveel vrouwen hebben in Leiden in de loop der jaren één of meer VOS-cursussen ge volgd? Nee, daar heeft ze nog nooit over na gedacht. „Dat weet ik niet hoor", reageert ze afhoudend. Maar haar man, die aan de andere kant van de huiskamer al meer dan twee uur het gesprek zit te volgen, laat het er niet bij zitten. Hij legt de rekenmachine op tafel, en helpt tellen: in het begin twaalf cursussen per jaar, tegenwoordig acht. De gemiddelde cursus telt tien deelnemers en de gemiddelde deelnemer doet twee cur sussen. In een dikke twintig jaar is dat dan... „Ja, meer dan duizend vrouwen. Daar sta je nooit zo bij stil, hè?" Vernieuwen Voor die meer dan duizend vrouwen was de VOS-cursus het eerste onderwijs in jaren, in een leven waarin de school sowieso nooit een belangrijke plaats innam. „We hebben weieens discussies gehad over de vraag of we ook vrouwen met een hogere opleiding moesten toelaten. Dat is: vrouwen met meer dan twee of drie jaar voortgezet on derwijs. We hebben dat steeds afweten te houden. Als je die mensen toelaat, dan maaien ze het gras weg voor de mensen Toos Harteveld: „We maken vrouwen niet bewust, dat doen ze zelf." foto henk bouwman zonder opleiding. Die blijven dan ook uit eindelijk weg. Je kan wel zeggen: ik heb wel opleiding gehad, maar ik ben verder heel gewoon gebleven. Maar het straalt gewoon van je af." Het stug vasthouden aan de oorspronkelij ke doelgroep is één van de oorzaken van het aanhoudende succes van de Leidse VOS-cursussen, net zoals de doorstroming van cursist naar cursusleidster. Maar er is meer. „Iedere cursus is verschillend. Als cursusleidster breng je zelf niks in in het programma. Dat laatje helemaal aan de mensen over. Je kan zo'n cursus ook niet achter je bureau verzinnen. Op andere plaatsen gebeurde het wel dat ze een twin tig jaar oude cursus uit de kast haalden. Maar dat doen we hier niet. We blijven ons constant vernieuwen, en blijven daardoo - actueel." „We maken vrouwen niet bewust, ze zelf. Het gaat erom dat ze zich bewusl worden dat ze voor zichzelf kunnen kiezj dat niet alles over hen heen komt. Kijk,e zijn vrouwengroepen die zeggen: als je durft te zeggen, is het goed. Maar als jei 'nee' niet kunt onderbouwen, dan heeft) geen zin. Je moet ook goed geïnformeerd zijn. Als je niet geïnformeerd bent, zegd maar liever niks." Gulden Het bedrag dat de wouwen moeten beta jj, voor hun cursus doet er overigens wel aa denken dat er in twintig jaar niets is vera jr derd. Per bijeenkomst betalen de deelne Wi mers een gulden, inclusief eventuele kin ,j' deropvang. „Het mag niet zo zijn dat het j volgen van een cursus ten koste gaat van i, het gezin. "Bovendien houden we er rt ning mee dat vrouwen die eenmaal des! jj nemen, vaak meerdere cursussen t( Als cursusleidster en voorzitter neemtHi teveld een prominente plaats in binnent z vereniging VOS. Is zij niet bang dat debo in elkaar stort wanneer zij er ooit mee mocht stoppen? „Ik weet het niet. Andei r denken van wel. Als dat zo is, dan is d jammer. Want ik denk dat de waag naar VOS-cursussen de komende jaren alleen maar toe zal nemen. Hoe slechter de er nomische omstandigheden, hoe slechte het onderwijs, hoe meer waag er is naar cursussen. Bovendien zijn vrouwen nuv meer dan woeger gedwongen om te gaai werken. Als dat zo doorgaat neemt de bi 1 hoefte aan VOS-cursussen alleen nog ra „Er zijn wel mensen die zijn begonnenn een VOS-cursus en later een opleidinghi ben gedaan. Ik ken ten minste vier mens die op die manier een hbor opleiding hel b| ben gedaan. Maar die mensen zijn ineei1 baan geduikeld. Aan de ene kant is datjt mer: je had ze goed in de VOS kunnent' bruiken. Maar aan de andere kant is b precies onze doelstelling: wouwen een duwtje te geven om zichzelf verder te oe3i wikkelen." UTRECHT. ANP Twee disputen van de Katholieke Theologische Universiteit Utrecht (KTU) die zich op homoseksuele en lesbische studenten richten, zijn ver ontwaardigd over het besluit van het bestuur om voortaan geen disputen meer in de studiegids op te nemen. Een woordvoerder van de KTU be vestigde gisteren dat het besluit is in gegeven door het streven naar pau selijke erkenning van de theologi sche opleiding. Het Varicaan had eerder te kennen gegeven dat de ver melding van twee homodisputen in de studiegids niet door de beugel kon. De KTU besloot daarop alle dis puten uit de studiegids te schrappen.. Woordvoerster Anne van Voort- huizen van het dispuut Sappho, dat zich met lesbisch-ferninistische lite ratuur bezighoudt, noemt de geko zen oplossing 'hypocriet'. „Het be stuur kiest geen positie. Het is niet echt tegen ons, maar als puntje bij paaltje komt laat het ons vallen." Inmiddels blijkt de universiteit Sappho en het dispuut Sint Sebasti- Kardinaal Simonis. foto aan voor theologie en homoseksuali teit niet meer te erkennen. Studen ten kunnen als gevolg daarvan met hun lid- geen studiepunten meer verdienen. Tot er- maatschap van één van de twee disputen gemis van Van Voorthuizen. „Wij vinden dat ons werk ook belangrijk is en ge waardeerd moet worden. Volgens de woordvoerder van de KTU is het onderscheid tussen erkende en niet-erkende disputen de uitkomst van gesprekken tussen het bestuur en het college van toezicht, waarin.onder anderen kardinaal Simonis en de bis schoppen Möller, Bomers en Van Luyn zitting hebben. De grond voor erkenning van een dispuut is volgens hem de waag of het een wezenlijke bijdrage aan de theologische studie levert. Van de drie rooms-katholieke theolo gische opleidingen - in Nijmegen, Utrecht en Tilburg - heeft alleen die in Nijmegen een pauselijke erken ning. Het Vaticaan heeft zijn stempel van goedkeuring echter in heroverwe ging genomen. Het verlenen van een nieuwe erkenning aan de Nijmeegse faculteit en aan de andere twee oplei dingen kan volgens een woordvoer der van het RK-Kerkgenootschap ja ren in beslag nemen. De Nederlandse bisschoppenconfe rentie, die de drie theologische facul- 4/vp teiten als ambtsopleidingen erkent, zal naar verwachting in de toekomst alleen nog opleidingen erkennen die ook de zegen van Rome hebben gekregen, aldus de woordvoerder. LEIDEN. ANP De christelijke zending onder de joden in de vorige eeuw is in Nederland weinig succesvol geweest. Het is noch bekeerde joden noch zendelingen gelukt om veel joden 'het licht te doen zien'. Dat zei dr. Judith Frishman gisteren bij het aanvaarden van de functie van bijzonder hoogleraar in de geschiedenis van de relatie tussen joden dom en christendom in de nieuwere tijd. Frishman do ceert aan de Rijksuniversiteit Leiden. Volgens haar is het ge ringe succes van de zendings- arbeid onder joden te wijten aan 'de gelijkheid en wijheid die de joden in Nederland ge noten'. Daardoor voelden zij zich niet genoodzaakt om zich te verdedigen en kwam er geen discussie tussen christe nen en joden op gang. Bovendien waren de christe nen onderling verdeeld over de waag of zending onder jo den nodig of nuttig was. „Vele joden veronderstellen heden ten dage dat christenen er al tijd op uit zijn om joden te be keren", aldus Frishman. „In Nederland was dat in de eerste helft van de 19e eeuw echter niet het geval. Terwijl de. bui tenlandse zending onder de heidenen in deze tijd een nieuwe impuls kreeg, was het niet vanzelfsprekend dat er ook een binnenlandse zending onder joden zou plaatsvin den." Réveil-voorman mr. C. van der Kemp meende bijvoor beeld dat de bekering van jo den door een goddelijke in greep zou plaatsvinden. „Zo is en blijft een deksel liggen op hunne hart", schrijft Paulus immers in II Korintiërs 3 over de joden. Frishman, dochter van' een liberale rabbijn en afkomstig uit de VS, bekleedt de nieuwe leerstoel sinds september 1995. De leerstoel is een initia tiefvan de stichting Het Haag- sche Genootschap, voorheen het Haagsch Genootschap tot Verdediging van den Christe- lijken Godsdienst. HAREN GPD brieven te bundelen en door te sturen." Hij denkt dat een der gelijke 'gecoördineerde actie' meer kans van slagen heeft dan een individueel protest. De klachten over het redac tionele beleid van de krant da teren volgens Ridderbos van de laatste anderhalf jaar. Nieuws uit de Rooms-Katholieke Kerk en New Age - 'veel vaagheid' - wordt volgens de voorganger prominent gebracht op de kerk- pagina, terwijl berichten uit de protestantse hoek ondersneeu wen. Trouw-hoofdredacteur J. Gre- ven wil, alvorens te reageren, persoonlijk uit de mond van Ridderbos horen wat de inhou delijke klachten zijn. Hij ont kent desgewaagd dat er sprake is van een schokkende koerswij ziging. „Het redactionele beleid is permanent in beweging." Gereformeerd predikant dr. J. Ridderbos uit Haren komt de laatste tijd steeds vaker ge meenteleden tegen die zich niet meer herkennen in hun lijfblad Trouw. Met name de kerkpagi- na van dit protestants-christelij ke dagblad blijkt in toenemende mate een steen des aanstoots. Om te voorkomen dat lezers op grote schaal hun abonnement opzeggen wil de Harener voor ganger de verontrusting a'an de directie en redactie van Trouw kenbaar te maken. In de Groninger Kerkbode, orgaan van de gereformeerde kerken in de provincie Gronin gen, roept dr. Ridderbos men sen binnen en/of buiten zijn ei gen kerkelijke gemeente op om hun klachten over de krant op papier te zetten en naar hem toe te sturen. „Ik ben bereid uw AMSTERDAM ANP Het huishoudboekje van het Nieuwe Non nenklooster ter Leliën in Amsterdam uit de jaren 1573 tot 1578 toont de 'op zijn minst sobere' levensstaat van de nonnen. Hoogst zelden schaften ze iets nieuws aan. In vijf jaar tijd slechts vijf nieuwe borden, een 'aerde cruijk', twee schalen, drie potjes, een 'Scarf bort' en vooral bezems) bossen tegelijk. Dit schrijft Johannes Dirk Burger in het boek 'Amsterdamse kloosters in de Mid deleeuwen', dat gisteren in de Agnietenka- pel werd gepresenteerd bij de opening van een tentoonstelling onder dezelfde naam. Aanleiding voor de expositie is de oprich ting van het Agnietenklooster op 20 januari 1397. Tot de Alteratie in 1578, waarbij de rooms-katholieken de macht aan de pro testanten afstonden, telde de stad 21 kloosters, grotendeels voor vrouwen. Dat jaar betekende ook het voorlopige einde van de Amsterdamse kloosters, waarvan de eerste pas in 1389 wordt genoemd. De bloei van het kloosterleven in de hoofdstad en in andere Hollandse steden was het gevolg van de laat-middeleeuwse hervormingsbewegingen. Vooral de Mo derne Devotie van Geert Grote (1342-1384) vond grote navolging. Bovendien profiteer den de stadskloosters van de toegenomen vroomheid, die gericht was op het leven na de dood en tot meer aandacht voor het zielenheil van de overledenen leidde. In ruil voor gebed voor de gestorvenen ont vingen de kloosters schenkingen of lega ten. Stille Zijde In Amsterdam vestigden de kloosters zich vooral aan wat later heette de 'stille zijde' van de stad: het gebied tussen Rokin en Kloveniersburgwal. De kloosters moeten elk perceel dat vrijkwam, hebben gekocht. Voor een klooster waren er geen betere bu ren denkbaar dan andere kloosters. Op de ze manier werden de nadelen van de vesti ging in een drukke stad ondervangen. Het stadsbestuur zag het met lede ogen aan, schrijft Gerrit Vermeer in zijn bijdra ge. Bovendien hadden de kloosters een ne gatieve invloed op de financiën van de stad. De bewoners van geestelijke instellin gen waren vrijgesteld van belastingen. En de geestelijkheid hoefde geen accijns te betalen voor het brouwen van bier en het bakken van brood. Soms verkochten de kloosters hun producten onder de prijs die de gilden hadden vastgesteld. Dat veranderde in de loqp van de 16e eeuw. De kloosters mochten alleen nog voor eigen gebruik bier brouwen of brood bakken. Door de groeiende invloed van de Reformatie daalde het aantal kloosterlin gen en liepen de inkomsten terug. Pas eeu wen later herstelde het Amsterdamse kloosterleven zich. REDACTIE DICK VAN DER PLAS, 071-53: L O F LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) KANTOOR Rooseveltstraat82 071-5356356 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-5128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma. t/m/vr. 18.00-19.30 uur en Zaterdag 10.00-12.00 uur 071 -5128 030 DIRECTIE B. M. Essenberg, G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct) TELEFAX 071-5: HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, van der Post (adjunct) PUBLIC RELATIONS W. H. C. M. Steverink 071-5356356 OMBUDSMAN R. D. Paauw 071-5356215 Tel. dag. 9.30 - 11.30 uur of per post. REDACTIE J. Rijsdam, chef redactie nieuwsdienst/kunst J.M. Jacobs, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio F. Blok, chef eindredactie algemeen W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek W. Spierdijk, chef sportredactie J. Preenen, chef binnen-, buitenland, eco 023-5! I 023-53! II Redactie: Hoofdredactie: ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17u/11 071-53! RUBRIEKSADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17w1« 071-51 bij vooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per kwartaal (acceptgiro) per jaar (acceptgiro) JJl afschrijven w /IA - LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBAI 31 Voor mensen die moeilijk lezen, slecht: hebben of blind zijn (of'een anderete i dicap hebben), is een samenvatting fi regionale nieuws uit het Leidsch Da geluidscassette beschikbaar. Voorin 0886-482345 (Centrum voor Gesproken tuur, Grave). Z I E K E N H U I Z E ONGEVALLENDIENST Academisch Ziekenhuis vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en vanafw dag 13.00 t/m vrijdag 13.00, woensdag 13.00 uur (Diaconessenhuis) en dag St.Elisabeth Ziekenhuis. BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-5178178): dagelijks 14.30-15.15 uuren 19.00-19.45 uur. Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, v bovendienvan 10.30 -11.15 uur en van 19.45-21.00 uur Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00 - 15.30 uuren 19.00-19.30uurfel overleg met de dienstdoende verpleegkundige. Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoende verplet dige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uuren 19.00-19.45 uur. RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-5454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, klassel p daarnaast ook 11.15-12.00 uur. 7 Kraamafdeling: 14.30-15.30 uuren 18.30-19.30 uur (voor vaders tot 21.00^ Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voorouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00-14.30 uÉri 18.30-19.00 uur. Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 0172-463131): dagelijks 14.00-15.00 u daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Geen spoedeisende hulp meer mogelijk ACADEMISCH ZIEKENHUIS (tel. 071-5269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15—15.00 w 18.30-19.30 uur. Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur, 19.00-20.00 uuri^f; Partners/echtgenoten met kinderen. Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 u partners/echtgenoten en eigen kinderen. Kinderafdelingen: voor ouders van opgenomen kinderen is i zoek mogelijkheid in overleg met de hoofdverpleegkundige. Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neu: de en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30—19.30 uur; oogheelkunde kunde 14.15-15,00 uuren 18.30-19.00 uur. Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15.15-1W te babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak. i 18.30-19.30 uur, klasse ft uitsluitend ie n oorhes

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 14