UIT
'Ik zal nooit een wereldtopper zijn'
In hotel Des Indes is het niet alleen goud dat er blinkt
Sport
eroen Piket aan kop
u Hoogovenstoernooi
chef willem spierdijk, 071 -5356464, plv -chef rob onderwater. 071 -5356464
ER TUSSENIN
GESPROKEN
NAC-trainer Wim Rijsbergen
in Voetbal International:
„Trainer zijn is aan de kant zit
ten en je schoenen opvreten van
ellende.
Boudewijn Zenden in VI:
„Vorig jaar volgde ik een cursus
Spaans, vind ik een mooie taal.
Italiaans wil ik ook wel. Naast
Nederlands spreek ik nu Engels,
Frans, Duits en redelijk Spaans
en vanwege mijn vriendschap
met Ronaldo ook redelijk Portu
gees. Met kaarten en biljar
ten, wat de meeste spelers doen,
kan ik niks.
Idem:
„Leeftijdsgenoten vragen wel
eens of ik door mijn voetballe
ven niet veel van het echte leven
mis. Maar wat? Drinken, roken,
pillen slikken, elk weekend tot
laat in de ochtend? Ik ga soms
na een wedstrijd met de andere
jongens op stap. Maar de be
hoefte om elke week op een
barkruk te zitten heb ik absoluut
niet."
Idem:
„Ik weet dat we soms tot in het
belachelijke in de watten wor
den gelegd, maar dat hoort bij
de voetbalwereld. Voetballers
zijn vandaag de dag heel, heel
veel geld waard. Ook ik heb
mijn bedenkingen bij de toene
mende commercialisering en
verzakelijking van het topvoet
bal dat uiteindelijk alleen tot
saai resultaaWoetbal leidt.
Arie Haan in SI:
„Feyenoord wordt aangepakt,
terwijl anderen met rust worden
gelaten. Niemand heeft zich bij
voorbeeld afgevraagd waarom
PSV zes of zeven keer tegen tien
man mocht spelen. En dat daar
drie keer dezelfde scheidsrechter
bij betrokken was. Wij wor
den alle hoeken ingeschreven
omdat de scheidsrechters beoor
delingsfouten maken. Zo simpel
is het.
Idem:
„Ik vind dat journalisten heel
voorzichtig moeten zijn. Ze zit
ten in een positie waarin ze veel
kunnen doen. De pen is het ge
vaarlijkste wapen dat er is.
Jean-Paul van Gastel in het AD:
„Feyenoord past bij me. De Rot
terdamse mentaliteit spreekt me
enorm aan. Hard, eerlijk, recht-
op-de-man. Alleen wordt er te
veel geluld in de stad. Rotterdam
is eigenlijk een groot dorp. Als ik
in de Baja Beach Club een pilsje
drink, weet de volgende dag ie
dereen precies wat ik heb ge
daan. En dat ene pilsje zijn dan
drie kratten bier geworden.
Voormalig pr-manager van de
wielerploegen PDM, Novell en
Rabobank, Harrie Jansen in De
Telegraaf:
„Ik kan iedereen een hartinfarct
aanbevelen. Het is niet uit te leg
gen, maar dit moest gebeuren
om op het keerpunt te komen.
Om rust te krijgen. Zelfs deze
zware aanval heb ik overleefd.
Wat een geluk."
Idem:
„Ik denk dat ik het enige echte
verhaal ken. Theunisse heeft ge
woon pech gehad. Waarom
wordt de een Wel en de ander
niet gestraft als hij een appel
pikt?"
Wim Kieft in Nieuwe Revu:
„In mijn voetbaltijd had ik min
der geduld voor kinderen. Ik was
altijd moe. 'n Kind wil natuur
lijk vertellen wat het heeft mee
gemaakt. De jongste is geboren
toen ik stopte, die heb ik dus
méér aandacht kunnen geven.
Hij slaapt elke nacht tussen ons
in. Toen cle middelste geboren
werd, sliep ik voortdurend op
zolder. Wat nou janken? Ik moet
spelen. Ga jij er maar uit, zei ik
tegen mijn vriendin.
Finidi George in Panorama:
„Ik vind het heerlijk om in
Spanje te voetballen, je krijgt
hier veel meer vrijheid om din
gen met een bal te doen. Lekker
een mannetje uitspelen op z'n
tijd. Bij Ajax was het: bal aanne
men en dan meteen, in een frac-
tie van een seconde, doen wat je
is opgedragen. Gelijk inspelen.
Hier kun je veel meer doen wat
je wilt doen. Bij Ajax was voet
ballen meer een vak dan een
liefhebberij.
Idem:
„En maar tegen iedereen zeggen:
'O, we houden zoveel van onze
spelers, het zijn net onze kinde
ren'. Je weet wel: one big family.
Bullshit! Je behandelt je ene kind
toch niet beter dan het andere?
Bij Betis krijgt iedereen hetzelfde
betaald. Bij Ajax kregen sommi
ge spelers meer dan de rest.
Blind, Ronald en Frank de
Boer... En de verschillen waren
heel groot. Van een miljoen tot
125.000gulden."
Sugar' Ray Leonard terug in de ring
it vegas 'Sugar' Ray Leonard keert terug in de ring. De 40-jari-
ebokser, goed voor vijf wereldtitels in evenzovele gewichtklas-
es, doet dat op 1 maart in Atlantic City tegen de 34-jarige Hec-
jrCamacho uit Puerto Rico. Het gaat deze keer om een duel in
iet middengewicht. In 1991 bokste de Amerikaan voor de laatste
eer, destijds in het superwelter.
{ecords Van Balkom en Looije
g£L: Drie atleten grepen al vroeg in het indoorseizoen hun
ans om nationale indoorrecords scherper te stellen. Tijdens de
laamse kampioenschappen in Gent was Patrick van Balkom op
|e 200 meter het meest succesvol. Niet alleen verbeterde hij het
ecord tot 21,00, maar de atleet van Hellas Utrecht bleef ook
aim binnen de richttijd van de atletiekunie voor de Wereld In-
loorkampioenschappen. Polsstokhoogspringer Laurens Looije
cherpte zijn eigen record aan tot 5,51. Monique de Wilt (PH
iught) zette op hetzelfde onderdeel bij de vrouwen een veel gro-
ere stap. Op 8 december verbeterde ze in Den Haag haar eigen
ecord tot 3,41, in Gent was ze al 19 centimeter beter.
ïuskermolen wint Drechtloop
fimuiden Maar liefst 700 kilometervreters uit de regio meldden
ich gisteren aan de start van de 28ste Leimuidense Drechtloop.
[huisfavoriet John Buskermolen was van hen de sterkste. Op
Iriekwart van de 21,1 kilometer schudde hij de laatste concur-
ent uit de kopgroep van vijf van zich af. Op de streep resteerde
ïuskermolen een voorsprong van 22 tellen ten opzichte van Al-
ihenaar Freek Buikema: 1.11.13 om 1.11.35. Vinkevener Hans
lader completeerde het erepodium (1.13.12). Bij de vrouwen ze-
evierde de Alphense Anja Koenekoop (AAV '36) in 1.38.46.
t eerste weekeinde van het
ste Hoogovens schaaktoer-
oi heeft de drie deelnemende
derlandse grootmeesters wis-
iende successen gebracht,
oen Piket won zijn beide par-
?n en staat voorlopig op de
gedeelde eerste plaats.
|an Timman volgt in een
oepje achtervolgers met een
If punt achterstand. Loek van
ïad erbij kunnen horen,
ur hij ging gisteren te ver in
n beter staand eindspel tegen
ort waarna hij zelfs nog ver-
ir.
Piket imponeert voorlopig het
■est. Zaterdag versloeg hij in
ede technische stijl de Rus
leri Salov, die al enkele jaren
!de wereldtop behoort. Salov
rloor na een mislukte ope-
ig (Dame-Indisch) een pion
kwam de problemen die
arop volgden niet meer te bo-
Een dag later deed Piket het
nodig nog beter tegen Pre-
ag Nikolic. De twee spelers
nnen elkaar door en door en
alyseren regelmatig met el-
ar. Nikolic woont al enkele ja-
i op een steenworp afstand
Pikets appartement in Lei-
rdorp. „Dat is altijd lastig
nneer je in een serieuze par
tegen elkaar moet spelen",
telde Piket. ,,We kennen el-
irs openingsrepertoire im-
srsdoor en door."
hn Timman trof in het eerste
ekeinde twee tegenstanders
hij nooit eerder had ont-
aet. Zaterdag maakte hij ken
nis met Igor Giek, een vriende
lijke Rus die in al zijn partijen in
verschrikkelijke tijdnood komt.
Giek verloor in een vrijwel ver
loren stelling door tijdsover
schrijding, wat hij een dag later
tegen Lautier nog eens herhaal
de.
Timman speelde vervolgens
een rustige remise tegen Alex
Jermolinski. Al na achttien zet
ten werd het punt gedeeld, in
een stelling waarin vrijwel geen
materiaal meer over was.
Loek van Wely, de jongste en
hoogstgeklasseerde van de drie
Nederlanders, had een bewogen
weekend. Zaterdag won Van
Wely een uitstekende partij van
Joel Lautier, die de ppening veel
te optimistisch speelde. Van
Wely gaf de Fransman geen
schijn van kans. Een dag later
kwam de Tilburger met zijn te
genstander Nigel Short in een
doldriest avontuur terecht. De
Brit speelde een scherpe variant
van het damegambiet. Er res
teerde een eindspel waarin Van
Wely de beste kansen had. Hij
weigerde dan ook een remise
aanbod van zijn Britse tegen
stander, maar raakte wat geïrri
teerd omdat Short het vredes
voorstel deed op het moment
dat Van Wely aan zet was.
In het vervolg van de partij
speelde Van Wely te fel op
winst, waarna hij het in een
wedren van twee vrijpionnen
tenslotte moest afleggen. „Ik
ben een heel gelukkig mens",
verzuchtte Short na de bijna ze
ven uren durende partij, zonder
ook maar een glimlach op zijn
gelaat te vertonen.
Jop Delemarre en het 'post-meestersyndroom
ijkdom in overvloed, in ho-
vtel Des Indes. De Perzische
apijten in de salons, de vergul-
f spiegels, het marmer dat
aet op de bon was; nog altijd
demt het statige Haagse hotel
en koloniale sfeer. De kwistig
«hangen juwelen, Rolex-klok-
sen sjieke kleding passen er
«ifect in. Soms lijkt koketteren
«langrijker dan het spelen van
'ridge. Terwijl het Cap Gemini
forld Top Tournament toch
«oogt het sterkste toernooi ter
"ereld te zijn. En dat volgens
tien ook is. In elk geval het
aooiste, getuige de liefkozende
bijnaam 'het Wimbledon of
'ridge'. Gedurende een lang
leekend goochelen 32 hoofd
spelers met kaarten. Een ex-
entriek gezelschap, gekleed als
ubieuze autohandelaren en
eurige diplomaten. Maar ze
tren op dezelfde manier uit
Itooghoeken, gespitst op ie-
lere zwakheid van de tegen-
fonder. En schieten ook on-
ïnadig uit hun slof indien de
artner ('zoals gewoonlijk')
eer iets stoms heeft gedaan.
°als winnaar Gabriel Chagas
wig jaar zo gefoeterd had op
jjn vaste maatje Marcelo
•anco. Omwille van een grove
tonder? Verre van dat. Branco
®s er niet eens. Wat juist de
wm van zijn kleine landge-
°ot had opgewekt. „Geen vrij
an zijn werk, wat nou, ik zou
•cnooit door een baas laten
Welen", brieste de Braziliaan,
dankzij een florerende han
dsmaatschappij financieel
«afhankelijk.
•fganisator Henk van Dalen
as in zijn nopjes. De coryfee-
komen nog altijd graag naar
to Haag. Niet eens vanwege
et prijzengeld (de winnaars
»chten 18.000 gulden verde
len) als wel door de vorstelijke
ontvangst die hen ten deel valt.
Van de eerste tot en met de
laatste minuut worden ze in de
watten gelegd. „De spelers zelf
voelen het bijna als een over
winning als ze mee mogen
doen". Het winnende koppel
was op het laatste moment
door Van Dalen benaderd om
dat twee Denen waren afge
haakt. „Goeie keus hè", grijns
de hij, onderwijl een blik wer-
pend in de welgevulde demon
stratiezaal.
De bijna vijfduizend liefheb
bers die het toernooi via Inter
net volgden in aanmerking ge
nomen, viel de publieke be
langstelling niet tegen. On-
dapks het falen van de Neder
landers die met de laatste en
twee na laatste plaats genoegen
moesten nemen. Een schrikba
rende ontwikkeling na het WK-
goud van drie jaar geleden? Ab
soluut niet, meende de nieuwe
bondscoach Erik Kirchhoff die
van tafel naar tafel drentelde en
meteen enkele verse ervaringen
opsloeg als stof voor trainings-
arbeid. De voormalige interna
tional wenste het tegenvallende
optreden van Hollands glorie
niet te bekritiseren. „Iemand
moet toch laatste worden. En
dit is zo'n verschrikkelijk goed
veld. Kijk naar die twee Fran
sen, net wereldkampioen ge
worden en toch ook in de on
derste regionen."
Kirchhoff blijft zijn hoop voor
de toekomst vestigen op Leuf-
kens-Westra en De Boer-Mul-
ler, dit jaar gewilde opponen
ten'in Des Indes. De twee duo's
zijn verzekerd van een plaats in
het Nederlands team, dat in de
zomer naar het EK gaat. Het
derde paar komt uit een kern
ploeg, waarvoor Kirchhoff ook
Jop Delemarre is een van de grootste schaaktalenten van
Leiden. De 19-jarige theologiestudent behaalde in juni
zijn derde meesterresultaat en mag zich sinds november
internationaal meester noemen. Delemarre nam afgelo
pen weekeinde deel aan de Meestervierkamp van het
Hoogovens-schaaktoernooi, maar verloor zijn drie partij
en. De overwinning in die groep ging naar stadgenoot Ri-
ni Kuyf, die daarom volgend jaar aan de grootmeester-
groep B mag meedoen.
wijk aan zee willem spierdijk
Honderden schakers zitten
schouder aan schouder in
dorpshuis De Moriaan in Wijk
aan Zee. Tijdens het Hoog
ovens-schaaktoernooi spelen de
parlementariërs en de ex-parle-
mentariërs hun vierkampen;
spelen bedrijven tegen elkaar
evenals de goede en minder
goede clubschakers. De deelne
mers aan de grootmeestergroep
spelen duidelijk afgescheiden
van de schaakmeute, op een
podium.
Op datzelfde podium maakte
Jop Delemarre zich twee jaar
geleden bekend aan het grote
publiek. Als Nederlands jeugd
kampioen mocht hij bij de
grootmeesters meedoen (die
toen een afvalsysteem speel
den) en hield hij Jan Timman
toen twee keer op remise.
Een dergelijk aansprekend re
sultaat boekte Delemarre daar
na niet meer, maar de jonge
Leidenaar haalde in juni wel
zijn derde meester-resultaat en
mag zich sinds november - toen
zijn ELO-rating boven de 2400
kwam - dan ook internationaal
meester noemen.
Het is op het Hoogovens-
schaaktoernooi niet voldoende
om op een voorkeursbehande
ling te mogen rekenen. De deel
nemers aan de meestervier
kamp (naast Rini Kuyf ook Her
man Grooten en Piet Peelen)
krijgen wel startgeld, maar zit
ten aan net zulke kleine tafel
tjes, op net zulke kleine stoeltjes
als de honderden schaakrecre
anten. En wie het verloop van
een partij wil volgen, kijkt rustig
over de schouder van de
schaakmeesters mee.
Aan het tafeltje van Jop mel
den zich met enige regelmaat
zijn ouders, Carla en Harry.
Toen hun kinderen met scha
ken begonnen, wisten zij niet
hoe de stukken gingen, maar nu
gaan vrije tijd en vakanties op
aan de schaakactiviteiten van
hun kroost. Schaakdeskundigen
kunnen zij zich nog altijd niet
noemen. „Ik zie niet of Jop goed
of slecht staat", vertelt vader
Harry Delemarre, „Of het moet
in de laatste fase van het eind
spel zijn."
Harry beschouwt zichzelf niet
als coach van zijn zoon. „Daar
is mijn zoon veel te eigenzinnig
voor. Maar we praten veel over
het spel, vooral o'ver mentale
dingen. Het schaken vraagt een
enorm goede instelling. Als je
verliest, heb je het altijd aan je
zelf te wijten. Dan moet je toch
weer de kracht vinden om terug
te komen."
Voor moeder Carla is een
'dagje Wijk aan Zee' beslist geen
straf. Ze maakte een praatje
hier, een praatje daar, ze laat
zich informeren over de stand
van zaken bij Loek van Wely,
zegt Jan Timman gedag, maar
ze leeft vooral mee met haar
zoon. „Als hij het niet redt, ben
je teleurgesteld. Je verliest een
beetje mee. Maar als hij wint,
dan deel je mee in de vreugde."
Van vreugde is deze zondag
in het Delemarre-kamp geen
sprake. Jop verliest zijn derde
partij, nu van zijn voormalige
trainer Herman Grooten. „Hij
heeft het veel te druk de laatste
tijd, vooral met zijn studie",
analyseert moeder Carla. „Bo
vendien heeft hij het moeilijk na
zijn derde meester-resultaat, hij
heeft zich weer nieuwe doelen
moeten stellen, noem het maar
het post- meestersyndroom.
Na zijn partij bevestigt de
schaker dat het zeer lastig is om
nu de volgende stap naar een
grootmeestertitel te zetten. „Ik
ben tegenwoordig wat losser
aan het spelen. Ik experimen
teer met nieuwe openingen,
probeer wat aanvallender te
spelen. Vroeger was ik heel be
houdend, nu probeer ik af te
wisselen. Ik mag dan in deze fa
se van m'n carrière wat meer
verliezen, misschien ben ik nog
wel niet aan die nieuwe speel
stijl toe, maar ik heb er wel ont
zettend veel lol in."
Delemarre schaakt al sinds
zijn zevende en hij werd Neder
lands kampioen tot en met 14
jaar, toen zijn zus Maaike dat
bij de 16-jarigen werd. „Vroeger
deed ik veel aan sport, ik heb ja
ren gevoetbald, getennist en
ook nog toelatingsexamen voor
de sportacademie gedaan. Het
schaken werd echt serieus toen
ik in '94 Nederlands kampioen
werd. Ik had daarvoor aan het
WK meegedaan en vond dat
zo'n ervaring dat ik daar per se
weer heen wilde." Dat lukte
want de Leidenaar haalde de
landstitel met een score van 8,5
uit 9, een resultaat dat tot dan
toe alleen door Loek van Wely
was gehaald.
Sindsdien is de theologiestu
dent ('ik wil pastoraal werker
worden') gegrepen door het
spel. „Schaken is een soort le-
Jop Delemarre: „Ik experimenteer met nieuwe openingen, probeer wat aanvallender te spelen."
foto united photos de boer
vensstijl. Het is altijd jouw idee
tegen dat van je tegenstander
en dan maar kijken wie er gelijk
krijgt. Als je verliest, verliest de
mens in je, je voelt je fuüoos."
Toch twijfelt de Delemarre er
aan of een leven volledig in het
teken van het schaken, wel iets
voor hem is. „In de eerste plaats
moet je wel een behoorlijk goe
de grootmeester zijn, wil je er je
brood mee kunnen verdienen.
Ik zal nooit een wereldtopper
zijn. Ik ben niet het grootste ta
lent, maar een harde werker. Ik
wil gewoon een degelijke groot
meester zijn. Dan vind ik mis
schien later een baan die ik
goed met schaken kan combi
neren."
Golden Boy Bobby Levin speelde in
enkele jonge koppels heeft uit
genodigd. „Die groep blijft in
principe bij elkaar tot de Olym
piade in 2000 in Maastricht."
Leufkens en Westra zijn blij
met hun beschermde positie.
„Het voordeel is dat je niet zo
niet eens zo fout, wel lieten we
wat kansen liggen. En die krijg
je niet zoveel. Je moet zo ont
zettend scherp zijn. Concentra
tieverlies breekt je in dit veld
meteen op."
Het illustere tweetal, algemeen
zijn tegenstanders en zijn juwelen...
beschouwd als het sterkste van
Nederland, begon als laatste
aan de slotsessie. Wat de moti
vatie niet beïnvloedde, ver
klaarden ze. „Dat komt door
het karakter van dit toernooi.
Hier wil je tot het eind zo goed
mogelijk presteren. Want de
sfeer is fantastisch."
Vooral dankzij de unieke opzet,
die het publiek in de gelegen
heid stelt naast de toppers aan
te schuiven en al hun handelin
gen met eigen ogen te volgen.
Zoals gebruikelijk dromden de
meesten samen rond Zia Mah-
mood, Pakistaan van geboorte,
die een zorgvuldig imago heeft
opgebouwd van vrouwenver
sierder en grootgokker. Van
Dalen: „Zia is zo'n flamboyante
speler, die wil je niet missen."
Ditmaal vergezeld van de Ame
rikaanse macho Bobby Levin,
haalde Mahmood het ene
'geintje' na het andere uit. Psy
chologische trucjes, die een te
genstander in een onbewaakt
moment uit balans halen. Wie
geen kaart kon zien, werd altijd
nog geboeid door de fratsen
van het duo.
Van wie Levin, ooit de jongste
wereldkampioen, onafgebro-'
ken aan zijn gouden speeltjes
frummelde. Ketting, armband,
horloge, Levin leek het enige
vrouwelijke paar, Sun Ming en
Wang Hong Li, de ogen uit te
willen steken. Verstoken van
zelfs maar een kermisring sta
ken ze schril af bij de twee
playboys. Schril ook bij de flon
kerende omgeving. Het stak ze
niet. Ze lieten geen juwelen
maar kaarten spreken. De
slachtpartij tegen het 'sterpaar'
ontlokte de onbewogen Sun
foto anp ('getrouwd, maar geen kinde
ren') een triomfantelijke glim
lach, die een hagelwitte rij tan
den bloot legde. Het is niet al
leen goud dat blinkt, moeten
de twee hebben gedacht. Ze
lieten met hun vijfde plaats de
dure jongens ver achter zich.
hans van ommeren
het Haagse Des Indes met zijn kaarten,
veel energie meer hoeft te stop
pen in selectiewedstrijden en
die kunt gebruiken in de voor
bereiding."
Triest verliep het toernooi trou
wens wel, gaf het duo volmon
dig toe. „Speltechnisch ging het
