MAAK VAN
DE KERST EEN
V00NBELEVENIS
'We zetten David Copperfield dik aan'
'We zijn al blij als we quitte kunnen spelen
jergiev en Paul de Leeuw
vieren familiefeestje
A L E X A N D RIU M EU
Cultuur Kunst
Vierkant eiland in de plas te boek gesteld
Petra Laseur indrukwekkend, groots en nuchter in Spoken
I5DAG 24 DECEMBER 1996
I Legamo in finale Popslag
cterwoude De Zoeterwoudse popgroep El Legamo zit vrijdag
de finale van NCRV's Popslag. In het Radio 3-programma Pa-
rclip Magazine (20.00 tot 21.00 uur) speelt de band twee eigen
immers en een cover van de Rob de Nijs-hit 'Banger Hart'. Te-
nstanders zijn The Addict en Mizpah. Ook deze groepen spe-
ii twee eigen nummers en een versie van 'Banger Hart'. De
innaar wordt gekozen door een vakjury, met onder anderen
jb de Nijs en Belinda Meuldijk. Deze band mag twee dagen
ofessionele opnames maken in een goed geoutilleerde studio.
msterdam krijgt nieuw filmdoek
isterpam Amsterdam heeft er vanaf volgend jaar een nieuw
mdoek bij. Cinema De Balie vertoont elk weekeinde speelfilms
i documentaires. De opening is op 10 januari. Cinema De Ba-
•wil een van de vaste vertoningsplaatsen worden voor films uit
;t zogenaamde derde circuit. Het biedt ook onderdak aan klei-
■festivals als de Roze Filmdagen of Cinema Turkije.
iritse popgroep Boyzone uiteen
inden Boyzone, de Britse topgroep van dit moment, gaat uit-
m omdat twee van de leden een solo-carrière ambiëren. Dit zei
groep gisteren tegen de Londense krant Daily Star. Boyzone-
den Ronan Keating en Stephen Gately hebben hun afsplitsing
n de zanggroep al enige tijd voorbereid. Boyzone zal volgens
ui agent toch volgend jaar nog optreden, maar dan zonder Ke
en Gately. Het laatste album van Boyzone, A Different
waarvan honderdduizenden exemplaren werden verkocht,
le de top van de Britse hitparade.
Concertopnamen op radio en tv
muziek
recensie hans visser
;e op de vrije zaterdag, Concertge-
Amsterdam. Met; Rotterdams Phil-
jonisch Orkest o.l.v. Valery Gergiev.
eller. Paul de Leeuw Gehoord. 21/12,
yertgebouw, Amsterdam. Uitzending:
12, Radio 4, 20.02 uur; en 29 decem
ber: Nederland 3,13.00 uur.
woei zaterdagmiddag rond
Amsterdamse Concertge-
ïw een straffe oostenwind,
ïgescherpt met een fikse por-
uit Rusland overgewaaide
i. Maar binnen was het be-
iglijk warm, vooral door het
ïzikale vuur dat door de Rus
ery Gergiev bij 'zijn' Rotter-
ns Philharmonisch Orkest
id aangewakkerd in een ge
in sprogramma vol herkenning,
Paul de Leeuw als speciale
te )e Russische klankkleur
am'het best tot zijn recht in
ikofjevs 'Peter en de Wolf. Er
de afgelopen zestig jaar
wat generaties opgegroeid
dit verhaal waarin spelen-
wijs de klank van diverse in-
imenten wordt gedemon-
;erd. Vandaar dat de zaal vol
met kinderen. Soms zo klein
WOONMAL L
DE GROOTSTE WOONBELEVENIS VAN NEDERLAND
weede kerstdag geopend van 10.00 tot 17.00
Coen Vrijberghe verzot op rol in Dickensstuk
Dat gebeurt niet meer zo vaak: volwassenen die kinder
lijk spontaan en opgetogen reageren op een toneelvoor
stelling. Tijdens een opvoering van 'David Copperfield' in
het Nieuwe de la Mar zijn de reacties van het publiek zo
animerend, dat ze de spelers extra oppeppen. De voor
vallen in Charles Dickens befaamde boek 'David Copper
field' zijn zo uit het leven van het Engeland uit de vorige
eeuw gegrepen: met al zijn lief en leed, en zijn vergeelde
nostalgie. Op 2 en 3 januari is David Copperfield te zien
in de Leidse Schouwburg.
volkstoneelachtige speeltrant,
afgewisseld door muziek en
liedjes. Joep Onderdelinden
vervult de titelrol.
'David Copperfield' is verle
den jaar reeds opgevoerd: even
eens rond de kerstdagen. Hele
maal een herhaling is het niet,
want het script is aangescherpt,
het décor draagt meer bij tot de
voorstelling en de belichting is
verfraaid.
Coen Vrijberghe de Coningh
(ja die van 'Flodder', die patse
rige broer Johnny) vertelt na af
loop dat hij bijzonder in zijn sas
is met deze herneming en voor
al met de publieksreacties. In
amsterdam max smith
De titelheld heeft het niet ge
makkelijk gehad: na de dood
van zijn moeder houdt de jonge
David Copperfield het niet uit
bij zijn harteloze stiefouders.
Hij loopt weg naar zijn strenge,
maar liefhebbende tante. Dat
houdt nog niet in dat zijn ver
dere levensjaren gladjes verlo
pen. Integendeel, droefenis en
tegenslag zal hij nog vaak op
zijn weg tegenkomen.
In een bewerking en regie van
Bruun Kuijt beelden tien ac
teurs dit wel en wee uit in tal
van dubbelrollen en in een
'David Copperfield' is hij onder
anderen de tirannieke stiefva
der van David en de goedmoe
dige oom van een meisje dat
geschaakt wordt door de vriend
van David.
,,We zetten het dik aan. We
willen dat de mensen afwisse
lend huilen en lachen. Dat is
heerlijk om het te doen: zo'n
zaal helemaal meekrijgen. In de
rol van de oom die zijn nichtje
gaat zoeken, voel ik me als een
vis in het water. De rol van stief
vader is ook leuk. Alleen heb ik
daar een aantal hectische ver
kledingen achter de coulissen.
Maar het is ook elke keer een
uitdaging om je in dertig secon
den van het ene personage in
het andere te transformeren."
David Copperfield is de
tweede productie die we rond
de kerst hebben uitgebracht.
We hebben drie jaar geleden en
het jaar daarna 'Scrooge' ge
daan. Ook van Dickens. Wat mij
betreft mag het een traditie
worden, want het is meesterlijk
om die verhalen in de kerst
maand te mogen spelen. En
kennelijk zijn er veel toeschou
wers, die het plezierig vinden
om zo'n grote vertelling mee te
beleven."
Realisme
Om voorbarige conclusies te
verkomen: ,Coen Vrijberghe de
Coningh is niet uitsluitend ge
spinsd op zulke luchtige en
amuserende rollen. Hij heeft
voordien met net zoveel inzet
en graagte in stukken gestaan
van bijvoorbeeld Sam Shepard.
,,Dat Amerikaanse realisme, van
'Streetcar named desire' van
Tennessee Williams tot een
'True West' van Sam Shepard,
vind ik ook fantastisch. Die
desolate sfeer, dat broeierige is
machtig om te spelen. In feite is
het zo: als het een goed script is
en met name een prettige regis
seur ben ik voor heel veel te
porren."
Dat heel veel, reikt ook verder
dan toneelspelen. Hij is van vele
markten thuis. Na zijn opleiding
op de kunstacademie in Am
sterdam heeft Coen Vrijberghe
de Coningh in musicals ge
danst, als gitarist en bassist laat
hij zich in menig bandje niet
onbetuigd. Na eerder de caba
retgroep Splinter te hebben ge
formeerd, vormt hij sinds enige
jaren samen met Theo Nijland
en Han Oldigs het succesvolle
cabareteske zangtrio The
Shooting Party. Blijkbaar her
bergt hij veel vrolijkheid in zich.
,,Ik denk wel dat ik goed grap
pen kan maken en dat ik als ac
teur een humoristische rol kan
spelen. Tenminste het publiek
vindt het wel leuk," zegt hij
zonder enige arrogantie.
Verder is hij mede-oprichter
van het sinds 1987 bestaande
productiemaatschappijtje
Sweat Productions. Hij beheert
een eigen studio voor muziek
opnamen en theaterregistraties.
Maar zijn grote liefde is film.
Tot op heden kan hij in tevre
denheid terugzien op rollen in
vijf films: 'De Kassière' en 'De
onfatsoenlijke vrouw', beide
van Ben Verbong. Voorts in de
met een Oscar bekroonde 'Alas
ka' van Mike van Diem, 'Het na
deel van de twijfel' in een regie
van Maarten "Treurniet en in
'Flodder III'. De muziek bij de
film 'Alaska' is door hem ge
componeerd.
„Filmen is iets wat ik als het
allerleukste ervaar. Dat lange
wachten op de filmset is inder
daad vaak afschuwelijk, maar
het medium film is zo gran
dioos. Elke keer weer is het vre
selijk spannend om je energie
en concentratie zo samen te
ballen, dat je juist op dat ene
moment - pats - je scène goed
doet. Dan is het vastgelegd: kun
je honderd keer naar kijken en
het blijft goed."
Al jaren heeft hij een vaste re
latie met de actrice Wivineke
van Groningen. In 'David Cop
perfield' vervult ze eveneens di
verse rollen. „Dat is ontzettend
gezellig. Ik kan het nog steeds
erg goed met haar vinden op
het toneel en thuis." Lachend
voegt hij er aan toe: „Omdat we
samen in 'David Copperfield'
staan, hoeven we het thuis niet
meer over toneel te hebben,
kunnen we ook over wat anders
praten."
nog dat ze lekker op schoot za
ten.
Paul de Leeuw is niet iemand
die zich gauw in een nauwslui
tend jasje laat dwingen. Toch
richt hij zich professioneel naar
de nauwluidende discipline van
het orkest. Maar De Leeuw zou
Paul niet zijn als hij. binnen de
marges niet zichzelf zou zijn ge
bleven. Zo bleek Peter 'omdat
het binnenkort oud en nieuw'
is, te worden verklankt door alle
'strijkers'. En Peter was bij het
verschijnen van de wolf niet
bang, want Peter was immers
'cool'.
In de pauze bleken wat jonge
concertbezoekers te zijn ver
trokken. Of die plezier zouden
hebben beleefd aan 'Chant
Symphonique', eveneens van
Prokofjev, is de vraag. Hier
klonk de grandeur van de grote
Russische balletten, in een ma
jesteitelijke uitvoering. Zo aan
stekelijk dat een kleuter in een
gangpad spontaan meedanste.
Toen daarna als toegift ook nog
de Bloemenwals uit 'De Noten
kraker' volgde hoefde het die
zaterdagmiddag niet eens meer
kerst te worden.
leiden In de goede Leidse boek
handels en in die van Rotterdam
is dezer dagen het boek 'Vierkant
eiland in de plas' te koop. Het
werk bevat de ontstaansgeschie
denis van en de filosofie achter
Frans de Wits kunsteiland in de
plas van het Rotterdamse stads
deel Prinsenland.
De eerste schetsontwerpen zijn
te zien, de maquettes, de bekis
ting, kortom: de verwezenlijking
van het monumentale eiland
wordt stap voor stap gevolgd.
We kunnen zien hoe het profiel in
deze schaalvormige creatie door
een reusachtig en vernuftig uitge
dacht schraapijzer is aangebracht.
Van een met betonijzer door
vlochten cementkolos zien we het
kunstwerk uitgroeien tot de sere
ne, klassieke, vorm die Frans de
Wit voor ogen had. Er staat een
foto in dit boek waarop de kun
stenaar, tegen de achtergrond
van een grijze wolkenlucht, als
een veldheer aanwijzingen geeft
aan de uitvoerders van het plan.
Maar de treffendste foto is toch
wel die waarop De Wit staat toe
te kijken hoe een metselaar enke
le zwarte marmeren platen aan
brengt op het diepste punt van de
schaal. We zien De Wit daar ver
loren gaan in zijn eigen kunst
werk. Ontroerend.
FOTO RINIE BLEEKER
recensie dick van teylingen
'Spoken' van Ibsen, door het Noord-Nederlands Toneel. Vertaling: Karst
Woudstra. Regie- Peter te Nuyl. Gezien: 2 /12, schouwburg, Leiden.
Mevrouw Alving heeft veel meegemaakt. Haar grootste
taak in het leven was de sociaal acceptabele fagade van
haar man overeind te houden en hun zoon Oswald niet
de dupe te laten worden van pa's liederlijkheid. Haar
streven gaat zo ver dat ze de buitenechtelijke dochter
van kapitein Alving in huis neemt en een weeshuis
sticht tot zijn nagedachtenis. Ze speelt haar rol zo goed
dat ze dat allemaal aan de dominee, die het gezin toch
altijd van nabij heeft gevolgd, moet uitleggen. De con
servatieve dominee Manders klappert met zijn oren. In
mevrouw Alving ziet hij zich geconfronteerd met een
veel grotere geest. Zijn orthodoxe cliché's steken daar
tegenover erg bleek af.
Mevrouw Alving heeft het gevoel dat ze wordt voort
gedreven door spoken; niet alleen personen, maar ook
beslissingen en normen die aankoeken als klei aan je
laarzen. Ze durft niet alle consequenties te trekken uit
haar moderne opvattingen. Aan de vooravond van de
opening van het weeshuis denkt ze in elk geval een
paar spoken onschadelijk gemaakt te hebben, maar er
staat haar nog meer te wachten. Het weeshuis brandt
af, zonder verzekering, omdat dominee aandrong te
vertrouwen op de Voorzienigheid. Veel erger is dat Os
wald toch moet boeten voor het leven van zijn vader:
hij is al sinds zijn geboorte besmet en vraagt nu van
zijn moeder het uiterste.
Hoewel de opvattingen en waarden die de motor zijn
van Ibsens Spoken achterhaald zijn, komt het stuk op
het niveau van de psychologie nog steeds hard aan. De
rol van mevrouw Alving is er een voor de grote dames
van het toneel. Ellen Vogel speelde haar zeven jaar ge
leden als iemand wie het uiteindelijk, na zoveel jaren
van inspanning, toch te veel leek te worden; de spoken
leken haar bijna op te tillen en mee te voeren. Petra
Laseur is bij het Noord-Nederlands Toneel niet minder
indrukwekkend, maar veel nuchterder en aardser; een
vrouw die altijd wel ergens de moed vindt om door te
gaan, met een onnadrukkelijkheid die haar kracht al
leen maar benadrukt. In Dirk Zeelenberg (Oswald)
heeft zij een gevoelige tegenspeler van niveau, met do
minee Adriaan Olree maakt ze de kachel aan zonder
dat ze hem zijn waardigheid ontneemt. De rollen van
Engstrand en zijn aangenomen dochter zijn ontsierend
obligaat en amateuristisch.
Regisseur Peter te Nuyl zag zijn Spoken bij de Haagse
Comedie tien jaar geleden op het laatste moment niet
doorgaan. Hij maakt er nu een consistente voorstelling
van die ondanks al te nadrukkelijke muzikale accenten
en een moment van misplaatste lolbroekerij toch ge
denkwaardig is. Dankzij Petra Laseur.
Kunstenaars
maken ontwerp
voor nieuwe
Leidse brug
leiden cees van hoore
Vijf kunstenaars hebben bij
het ingenieursburo van de
gemeente een ontwerp in
gediend voor een nieuwe
Rijnsburgerbrug, tussen de
Steenstraat en Stationsweg
(nabij het Rijksmuseum
voor Volkenkunde). Na een
toelichting van de kunste
naars wordt een keuze ge
maakt uit de ontwerpen.
PvdA-wethouder Tjeerd
van Rij (ruimtelijke orde
ning): „De Rijnsburgerbrug
is nu eigenlijk geen brug,
maar een plat vlak waar
over je het centrum van
Leiden binnenwandelt. We
willen die overgang wat
meer accentueren.
De kunstenaars hebben
de opdracht gekregen een
brug te ontwerpen met een
minimale bolling en een
maximale doorvaarthoogte.
Die doorvaarthoogte is er
nu nauwelijks. Van Rij: „Je
kunt wel streven naar een
maximale doorvaarthoogte,
maar dan krijg je meteen
ook zo'n enorme bobbel.
Daarom hebben we deze
eis gesteld. Dat betekent
dat we met een dunne con
structie te maken zullen
krijgen. De ontwerpen
moeten nog worden beke
ken, dus veel kan ik er nog
niet van zeggen."
Vroeger hebben op vier
punten van de brug stenen
leeuwen gestaan. Van Rij:
„Aanvankelijk hebben we
eraan gedacht om de brug
in zijn oude staat te her
stellen, maar daarvan is af
gezien omdat we nu een
harmonische aansluiting
willen hebben tussen de
oude stad met het nieuwe
stationsgebied."
Overleden: Piet Kunst 1930-1996
Een zeer markante en inspire-
:nde man. Hij was een brui-
?nd persoon, altijd boordevol
ieeën". Met deze woorden
inschreef Mijke de Ru haar
oormalige collega bij de
treekmuziekschool Leiden en
Imstreken, Piet Kunst. Hij
iverleed afgelopen vrijdag op
6-jarige leeftijd in zijn woon-
laats Leiderdorp. Het was de
vond van zijn verjaardag. Vele
fiidenaren zullen zich Kunst
«rinneren als een enthousias-
een bekwame blokfluitleraar
als dirigent van het Praeto-
ius Blokfluitensemble.
'etrus Josephus Anthonius
laria Kunst werd in 1930 te
'en Haag geboren. Na zijn
niddelbare school bezocht hij
to iet Conservatorium in Amster-
iam, waar hij zich toelegde op
iet pianospel. Na enige tijd
ombineerde hij dit met blok-
28 uit. Uiteindelijk resulteerde
[eze voorliefde in de oprich-
van verscheidene blokflui-
io ensembles. De bekendste
liervan was Praetorius, dat
lunst zelf beschouwde als zijn
ïvenswerk. Wat begon als een
Jokfluit-dubbelkwartetgroei-
snel uit tot een zeer succes
vol blokfluitensemble. Tot aan
zijn dood bleef Kunst bij het
Praetorius-ensemble betrok
ken. Met dit gezelschap, dat
uiteindelijk te groot werd voor
de muziekschool en daarom
privatiseerde, nam Kunst een
plaat en een cd op. Ook ver
zorgde hij met deze muzikan
ten optredens in het hele land.
Zijn loopbaan bij de Streekmu
ziekschool begon in 1960, waar
Kunst blokfluitleraar werd. In
1971 werd hij benoemd tot
hoofd van de afdeling algeme
ne muzikale vorming en blok
fluit. Met de functie van direc
teur in 1984 bereikte hij de
hoogste post binnen de Leidse
Streekmuziekschool. Deze
functie bekleedde hij tot 1991.
In dat jaar ging Kunst met ver
vroegd pensioen. Desalniette
min behield hij tot aan afgelo
pen zomer de leiding over het
A-ensemble, de groep met de
beste fluitisten van de Streek
muziekschool.
Naast zijn werkzaamheden op
de Streekmuziekschool was
Kunst ook actief in 'Huismu
ziek', een vereniging voor mu
ziek en instrumentbouw. Bin
nen deze vereniging gaf hij
muziekcursussen door het hele
land. In de jaren zeventig diri
geerde Kunst het koor van de
Leidse Studentenecclesia. Alsof
dit nog niet genoeg was, ve-
zorgde Kunst, die zijn hele le
ven zeer betrokken is geweest
bij het pedagogisch beleid ten
aanzien van blokfluitles, ook
nog gastdocentschappen aan
het conservatorium in Utrecht.
Piet Kunst was een heel bevlo
gen man, die altijd met muziek
bezig was en een zeer brede
interesse had voor literatuur en
beeldende kunst. Na zijn pen
sioen stortte hij zich vol over
gave op kunstgeschiedenis,
waartoe hij de halve wereld af
reisde. „Kunstwas een intege
re persoonlijkheid en plezierig
in de omgang, echt een gang
maker. En zo was hij ook in de
huiselijke sfeer," aldus me
vrouw De Ru.
Het laatse optreden dat hij bij
woonde van zijn geliefd Prae
torius was op zijn verjaardag.
Aan zijn sterfbed bracht het
ensemble enkele muziekstuk
ken ten gehore. Niet lang na
dit eerbetoon blies Piet Kunst
zijn laatste adem uit.
timoteus waarsenburg
Nieuwe Leidse uitgeverij initiatief twee studenten
■eiden dagelijks leven daar beschreven, keer eerder toevallig ontmoet het boek. Ook is het tweetal al ben met deze uitgeverij bej
timoteus waarsenburg
„We hopen met de eerste druk
quitte te spelen." zegt Willem
van Herk. Leiden is weer een
uitgeverij rijker. De tweedejaars
student Nederlands Willem van
Herk staat sinds 4 december sa
men met zijn compagnon Huib
Zeuven ingeschreven bij de Ka
mer van Koophandel met
7/Uitgeverijen BV.
Liet boek dat tot de oprichting
van 7/Uitgeverijen heeft geleid,
is '40 gr. C. Het is een schande
om te werken' van Maarten Bax,
een neef van Zeuven. Inmiddels
is de eerste druk in een oplage
van 2000 stuks aangeboden aan
het Centraal Boekhuis. Van
hieruit heeft de distributie naar
de boekhandelsplaats.
Zaterdag was de presentatie
van het eerste boek in Heemste
de, tijdens een Braziliaanse
avond. „Ik verwacht dat het
goed gaat lopen, maar ik ben
bang dat het mislukt" aldus Van
Herk. „Het boek is een verslag
van zijn verblijf in Brazilië. „De
kiacht ervan is realisme. Bax is
journalist en heeft daar een
paar maanden doorgebracht.
Op hele losse wijze heeft hij het
dagelijks leven daar beschreven.
Het is bijna spreektaal. Als je
het boek leest krijg je een hele
andere kijk op het leven daar en
heb je acuut zin om erheen te
gaan."
Compagnon Zeuven is een
bedrijfsjurist uit Haarlem, die
rechten studeerde in Leidén.
Overdag werkt hij op een juri
disch kantoor. „Huib heeft
naast z'n baan ook nog een
kunstuitleen in Heemstede. Die
heet 7/Kunstuitleen. Vandaar
dat we nu voor de naam
7/Uitgeverij en hebben geko
zen." Het bedrijf staat nog in de
kinderschoenen. Het faxverkeer
loopt over een winkel bij Van
Herk in de straat en hun 'be
drijfsruimte' is nog amateuristi-
scher. „Wij hebben het kleinste
kantoor, denk ik. Het is name
lijk mijn studentenkamertje. Ik
ben al trots dat ik inmiddels een
eigen telefoonaansluiting heb
met een antwoordapparaat.
Mijn huisgenoten werden er gek
van om de hele tijd als mijn se
cretaresse te worden aange
sproken als ze de telefoon op
namen."
Slechts vier maanden geleden
ging het balletje rollen. Zeuven
vroeg aan Van Herk, die hij een
keer eerder toevallig ontmoet
had, of hij geïnteresseerd was in
een uitgeverij. Een maand later
maakten ze ijverig plannen. „Er
kwam meer bij kijken dan ik
aanvankelijk verwachtte. Het
manuscript lezen, corrigeren,
publiciteit zoeken, een drukker
vinden. Maar het is gelukt."
Echte rampverhalen en start-
moeilijkheden heeft de jonge
uitgever echter niet. Hij komt
op dit momentalleen niet zo
veel toe aan studeren. „En het
opstaan. Het was wel even wen
nen om in een ander ritme te
komen. Afspraken om negen
uur 's ochtends!" Zelfs met de
financiën ontstonden geen ech
te moeilijkheden. „Ja, het maakt
het allemaal wel wat gemakke
lijker dat Bax een neef van Huib
is. Normaal gesproken moet je
van te voren best veel betalen.
Nu kun je in elk geval de beta
ling van de auteur even uitstel
len. Uiteindelijk zal het ons ech-
ter niet echt helpen, want we
zijn blij als we met dit boek
quitte spelen."
Vooralsnog gaan de zaken
echter voorspoedig. Een Brazi
liaanse luchtvaartmaatschappij
heeft geld gestort, in ruil voor
een reclame-boekenlegger in
het boek. Ook is het tweetal al
in gesprek met andere auteurs.
Of Van Herk echt verder wil
gaan in de uitgeverswereld weet
hij nog niet. „Aan mijn studie
bleek ik voor dit werk niet zo
veel te hebben, maar misschien
verandert dat als ik verder in
mijn studieprogramma ben. Ik
ben met deze uitgeverij begon
nen, omdat ik het een leuke uit
daging vond. Maar als het goed
gaat lopen, wil ik er best in ver-
Maarten Bax, '40 C. Het is een
schande om te werken';
7/Uitgeverijen BV. Prijs:
/24,90;ISBN 90 76009 01 5.
concertgebouw
Concertgebouwplein 2-6. Telefoon 671 83 45
l - Chopln - Gottschalk - Gers
het muziektheater
Amstel 3. Telefoon 625 54 55. Agendalijn 551 81 00
al Three Movements to the Music c
t vr 10 Jan. Wadaiko Ichiro (Japan)donderende
de nieuwe kerk
m.v Gustaf Leonhardt
transeptorgel en Nico van 9
«arme wijn geschonken
