Li Alphen maakt het zichzelf lastig (J |J ■2 Jan Mulder trefzeker bij Recht uit 't Hart Sport AANDAG 9 DECEMBER 1996 CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -5356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071 -5356463 de VISIE van Ed Borst TL 1 W'a ✓|l»' j Borst speelt momenteel in het eerste elftal van het Sassenheimse jLeede. Voordien kwam de 26-jarige ook nog uit voor ARC maar hart en nieren is de inwoner van Hoogmade MMO-er gebleven. kost hem tijdens de wedstrijd enige moeite om onpartijdig te jven. Bij vrijwel iedere slechte pass of domme actie van zijn dorps- noten - en dat gebeurt in de eerste drie kwartier nog wel eens - ludthij meewarig zijn hoofd en hij fluistert een paar keer 'oeoeoe' sen 'teen Alphense aanval gevaarlijk dreigt te worden. Toch verblindt •eer® liefde voor groenwit zijn visie op de wedstrijd niet. „Het was een t lukL/rte uitslag. Er zit gewoon meer lijn in het spel van Alphen. beroT vooral in de eerste helft. Van altijfej: linkshalf Lloyd Dreischor ging veel dreiging uit en Piet Verlooy is een buitengewoon handig spelertje. Stanley MacNack viel me wat tegen. Natuurlijk kan je zien dat hij hoger heeft gespeeld, maar ik vind hem te statisch. Wat zou Alphen toch een stuk gevaar lijker zijn als hij vaker in schuift en niet als laatste man blijft hangen achter zijn verdediging. Hans van Goo- zen doet dat bij MMO wel en je ziet wat daar van komt. „Op basis van de eerste 45 minuten viel op de 2-0 rust stand weinig af te dingen. En bij de derde goal was MMO nog niet wakker, denk ik. Ze herstelden zich echter goed. Je kunt die doelpunten van >el als mazzelgoals betitelen maar als je meer mensen naar ïren stuurt is de kans ook groter dat de bal. bij een corner of lange il gatyorp. voor de voeten van iemand van MMO valt. De hele wecl- mmjd overziend, moer je constateren dat Alphen meer voetballend len {(mogen heeft en MMO het van strijd moet hebben. Dat laatste -g oppit dit keer niet genoeg. anddiDe keuze voor Piet Verlooy als man van de wedstrijd is vooral op \vaferste helft gebaseerd. Hij is moeilijk van de bal te krijgen, is bijna e venjd aanspeelbaar en hij heeft een goed inzicht. Daar komt uite- nog bij dat hij het derde doelpunt voor zijn rekening nam en w is de keuze makkelijk gemaakt. Na rust was hij wat minder op- \üend maar clat heeft met het wedstrijdverloop te maken. )hen: Van der Louw 5; Van Elzen 6; Van Lierop 5; MacNack 6; ppenf|'lisbergen 5 (71. Vink -); Van der Zee 6; Van der Neut 6; Leverock reischor 6; Harskamp 6 (86. Van Duinen -); Verlooy 7. RlaEH0: Van Schie 6; Van der Geest 6; Van Goozen 6; Witteman 6; Van larel mGeest 6; Borst 5 (62. Van Leeuwen -); Zwetsloot 6; Lieverse 5 (46. r Hoe,to/ der Meer 7) R. van der Meer 6; Jansen 6 (Van Rijn -); Broer 5. MAN of the MATCH AW Alphen kwam afgelopen voorjaar als een van de 'overwinnaars' uit de zogeheten overschrijvingsperio de. De (laatste) afdelingskampioen mocht onder meer Stanley MacNack en Rob Koster van ARC verwelkomen en van Alphense Boys maakten Ed Laros en Angelo Leve rock de overstap. Tel daar bij op dat Joop Korevaar - de man die samen met Aadje Mansveld, Theo van der Burg en 'die lange' Van Vianen vroeger deel uitmaakte van het roemruchte ADO - als trainer is aangetrokken en het wordt duidelijk waarom Alphen tot een van de favorieten voor de titel in de vierde klasse werd gebombardeerd. terVJ Piet Verloor :ne Bi i kleine aanvoerder Piet Ver- y was aangenaam verrast and tit de uitverkiezing tot Man of intje {Match. „Het kon beter, maar de pen niet ontevreden. De ver rem èhtingen waren aan het be- /eetalf van dit jaar hoog gespannen aanp/s. Het is wat minder ge in, maar het positieve van hdaag is dat we als team hard wen gewerkt", aldus de Al maar. kt ging alleen na clie 3-0 iets onchalant. Zij kregen het e dat er nog een puntje uit te 1 Dep// viel en het is altijd moei- Aa voetballen tegen een ploeg :s Knfh°°P 't aan ooi Op basis van het veldspel in de eerste helft en de uiteindelijke 4-2 uitslag gisteren tegen MMO uit Hoogmade, moet Alphen ook bij de betere ploegen uit die vierde klasse worden gerekend. „Maar het is duidelijk dat we problemen hebben", sprak Ko revaar na afloop. „Wat heb je aan al die aanwinsten als er niet één team komt te staan. Koster is al zes weken geblesseerd, Laros wil geen wissel staan en is er dus niet bij en Leverock heeft voor vandaag afgezegd. MacNack was er wel. Maar juist omdét hij hoger heeft gespeeld, zou hij als laatste man wat meer moeten coachen, zijn medespe lers op hun plaats zetten en zo de verdediging stabiliseren. Want je ziet dat de aanval ons sterkste wapen is. Zelfs bij een 3-0 voorsprong, staan er ach terin van die ti-ta-tovenaars die onnodig risico nemen. En daarmee geeft Korevaar, die aan het einde van het sei zoen bij Alphen vertrekt omdat hij naar Helmond verhuist, in het kort weer waarom de wed strijd alsnog spannend werd. De oranjezwarten domineerden de eerste drie kwartier en kwamen via een snoeihard afstandsschot van Edgar van Harskamp in de 32ste minuut op voorsprong. Edwin van der Zee verdubbelde even later vanaf de penaltystip de score nadat aanvoerder Piet Verlooy tijdens zijn alleengang richting MMO-doel op zijn hak ken werd getrapt door Peter Witteman. Zestig tellen na rust werd het zelfs 3-0 toen Verlooy uit een corner geheel ongedekt de bal simpel kon inschuiven. „Dan denk je toch: simpel uitspelen, tegenstander laten komen en op de counter de sco re uitbouwen. In plaats daarvan ontstaat er een periode die slecht is voor mensen met een pacefnakeraldus Korevaar. Dat de Goudse oefenmeester na de 3-0 zich nog op moest win den, was niet alleen de 'verdien ste' van de Alphense defensie. Het had er ook mee te maken dat MMO weigerde zich bij het verlies neer te leggen en met twee curieuze goals de aanslui ting kreeg. Tien minuten na rust maakte doelman Henk van der Louw een koddige blooper die hij snel zal willen vergeten. Een houdbaar afstandsschot van Cees Broer liet hij klungelig on der zich door glippen. Het werd echt spannend toen invaller Maarten van der Meer een verre inworp van Jeroen Jansen via zijn scheenkap tussen drie Al phense verdedigers door over de doellijn zag hobbelen. „We kregen daarna zelfs nog kansjes op 3-3", dacht MMO- coach Jouke Sjaardema terug aan wat had kunnen zijn. De elf uit Hoogmade lieten in ieder in de 85ste minuut met een solo aan alle onzekerheid een einde: 4-2. „Een periodetitel zou toch moeten lukken, gezien het ni veau van de spelers die nu nog ontbreken", zo stelt Korevaar zich ten doel in zijn laatste half jaar in Alphense dienst. Bij MMO, dat in haar vijftigjarige historie nog nimmer boven de vierde klasse uitkwam, zijn de aspiraties beduidend minder. Het is een eerlijke en gezellige dorpsvereniging die roeit met de riemen die het uit het eigen Hoogmade krijgt aangereikt. Zo WEDSTRIJD van de WEEK vv Alplren - MMO geval zien dat beperkte moge lijkheden nog altijd met een for se dosis vechtlust te compense ren vallen. Het doorschuiven van laatste man Hans van Goo zen, die ooit bij UVS het eerste laaide, bracht de Alphense ach terhoede verschillende keren in verlegenheid en maakte tegen stander, thuispubliek én Joop Korevaar nerveus. „Het laatste kwartier was bij ons de kracht echter op en zij hebben dan twee gevaarlijke spitsen die uit eindelijk het verschil maken", merkte Sjaardema op. Een van die spitsen luistert naar de naam Sigi Leverock. Hij maakte kan het gebeuren dat ene Mar cel van Schie onder de lat op duikt, normaal de derde keeper bij de groenwitten. Hij verde digt zijn hok met verve maar moet desondanks dus vier te gentreffers toestaan. MMO is dan Met Moeite Opgericht maar gaat voor de lagere klassen nooit verloren. Alphen - MMO 4-2 (2-0). 32. Van Harskamp 1-0, 36. Van der Zee 2-0, 46. Verlooy 3-0. 53 Broer 3-1. 59. Van der Meer 3-2, 85. S. Leverock 4-2. Scheids rechten Van Rhijn (Noordwijk). Toe schouwers: 250. Geel: Van Harskamp (Alphen) en Witteman (MMO). LOMAN LEEFAAANS ;de i □AANWEZIG cnapilm-' Dennis Lensen >_2 ïftijd: 24 jaar SchieP: FC Lisse (zo) installatiemonteur er HBjf !0 j-jiPPmhandschoenen zitten /el v#s n'et lekker en dan zit er bleef een d'n8 °P» een nieuw eren, F aantrekken. Meestal zoek n „gabaar dan een dood spelmo- voor uit. Zo niet Dennis eigen £en- keeper van zondag- blfikklttëser Lisse kwam op rdenljumlneuze 'dee om tijdens spits ^wedstrijd met de bal onder }-,! arm uit het keepertasje nieuwe gereedschap te Scheidsrechter Jutte L ooi8 het ontgaan. In de veron- dat een uittrap zou 0p ]]egen was de Haagse arbiter ZoalsPg naar de middenlijn, zo- zijn I de slapstick aan hem voor- choo#88 gegaan- 'tf gebeurde er in de tiende buut van de eerste helft? (Uhad drie keer een bal gehad, gestoptmaar niet klem vast. paalde van die handschoen. der na te denken loop ik met bal onder mijn arm naar ïl protP* tosje, een black-out. ubrugk/e//? id twej loop het doel in, en die 30 0-0 dof houwers achter doel begin- i te roepen en te schreeuwen, ren sc» besefte ik het en deed snel Simf stappen naar voren om déven uit te schieten. in evejMte best, die uittrap? coordt^' het was de inleiding tot de de beste aanval van HW. d«spits kwam één op één en ik Zwap niet mijn blote handen, signa|j' ik had die ene handschoen Lins wjjnogaan had uitgegooid." choteffe scheidsrechter zag niets? [och $e- De spelers vertelden me d'e scheidsrechter op dat Sandpe/zz niet wist wat hij moest hi de rust vroeg de stWetfidsrechter wel aan mij wat os (w&beurd was en toen heb ik iet uémet mijn stomme kop ver zen 3-f maar hij kon er niets meer n. voldoen, gelukkig. slag jper dat Sport7 er niet met i een Ww's bij was Lerlaagf" "cc. Als het op TV was ge- t Friecssf mos het de blooper van het verd of geweest. Het was echte slap- ïdstrftf m de kantine hebben we er 'hard om moeten lachen. ER TUSSENIN Had Theodor Holman even pech. Kreeg hij van Sinter klaas een decoder, is die nu volstrekt nutteloos. En Recht uit 't Hart, een literaire avond in het Utrechtse Muziekcen trum Vredenburg die geheel in het teken stond van Sport Li teratuur, zou nog wel recht streeks worden uitgezonden door Sport7. En Holman was er net aan gewend geraakt om op zondagavond gewoon aan tafel te eten. En het duo Jansma-Eg- bers bleek plotseling onvind baar. Had stiekem een feestje op een geheime plek. De grappen rond het verdwij nen van de sportzender waren zaterdag niet van de lucht. Ro nald Giphart, van de en'e op de andere dag werkloos tv-colum- nist, liep aanmerkelijk minder vrolijk rond dan op eerdere edities van Recht uit 't Hart, dat dit jaar aan zijn vijfde afleve ring toe was. Thema: Sport en Literatuur. Als één journalist zich in hoge re sferen begeeft is het wel Hugo Camps. Hij stond 'op vier' in het elftal dat zaterdag avond aantrad. Volgens pre sentator Holman kan Hugo Camps 'Darwin uitleggen aan de hand van de benen van Ed gar Davids'. Nou, dan weten we het wel. Geen zin passeert zon der hoogdravende opsmuk. Guus Hiddink heeft 'lente in de snor', in Toscane is 'de metafy sica bedekt door seringen'. Op papier is dit proza misschien nog te genieten, maar bloedse rieus voorgedragen is het net zo spannend als de integrale uitzending van een golftoer- nooi. Aan de zijlijn, pardon, aan de zij-ingang van de zaal zien we inmiddels de sardonische trek ken van Jan Mulder in het half duister opdoemen. Gretig om de bal, pardon, de microfoon, van Camps over te nemen. Giphart leunt naast hem ver moeid achterover tegen de bre de schouder van Ed van Eeden, auteur van diverse voetbal boekjes. Om de verloren tijd in te halen leest Giphart in noodtempo zijn verhaal over de liefde van een voetbaljongetje voor een christelijk korfbalmeisje, Hen- ne. Hij gaat met haar mee na dat zijn ploeg op het Eerste Veld met 0-5 ingemaakt is. „Daar zijn die christenen goed in: om je te pakken op je zwak ste momenten. Je voelt je rot en dan sturen ze mooie wou wen op je af om je in te pal men. Natuurlijk ging ik mee naar De Regenboog. Wat kon mij gebeuren: ik was een voet baller!" Nee, de mooiste momenten liggen niet in het midden, hoe wel Herman Koch een buiten gewoon leuk verhaal voorleest over zijn Spaanse avonturen als secondant bij de vrouwenjacht van Hristo Stoitsjkov. Die van zwartharige wouwen hield, zo dat Koch, depressief en in de greep van koning Alcohol, on veranderlijk eindigde met de iets minder zwartharige dame in het gezelschap. De beste momenten liggen aan het begin en aan het eind. Vla ming Herman Brusselmans, lange haren, bleek, brilletje, sombere blik, verricht de af trap. Hij leest een verhaal voor dat hij schreef voor Hard Gras. 'Het team der wezen' gaat over voetbal, maar meer nog gaat het over Brusselmans' vader en zijn overleden moeder. Het is ontroerend en humoristisch, en het is nog ontroerender en humoristischer als Brussel mans het voorleest. „Mijn moeder wist niet veel van voet bal. Zij ging nooit mee naar de wedstrijden. Ik heb haar dui zend keer de buitenspelval uit gelegd. Ik woeg haar een mil joen keer: 'Ma, hoe heet Goet- hals van z'n voornaam?' Zij vergat het iedere keer. 'Ray mond, ma. Hij heet Raymond.' 'Ach zo, heet hij Raymond. Wel welwel'." Als er zaterdag iets te leren valt, is het wel dat voetbal van vader Krabbé droomt tot op de dag van vandaag dat hij in Ajax 1 speelt. Dus heet de goudvis van zoontje Ezra 'Marc Overmars'. Maar wie Johan Cruijff is moet vader Krabbé zijn zes-en-een- halfjarige uideggen. Zo gaat voetballiefde van generatie op generatie en hebben vader en zoon tenminste één ding om over te praten. Jan Mulder dan, de laatste en de beste. De kop gegroefd, ge kwelde blik, zware stem. Het is een weselijk lot de vleesgewor den symbiose van Sport en Li teratuur te zijn. „Wij kunnen niet meer", kreunt Mulder in vorstelijk meervoud. „Wij lo pen hier ook al drie en een half uur rond. Maar ze blijven je wagen voor Sport en Litera tuur." Zoon Youri mag dan onlangs zijn columnistendebuut ge maakt hebbenin de Telegraaf, er blijft altijd baas boven baas, sniert Mulder: Hugo Camps. De óud-voetballer schreef spe ciaal voor de avond en het daarbij uitgegeven boekje een verhaal over Sport Verliezen. Wie Mulder zaterdag heeft ho ren voorlezen, weet voor de rest van zijn leven waarom ver liezen in de bebouwde kom er ger is dan op de open vlakte. 'Elke stad heeft zijn Midden weg'. Mulder haalt er van alles bij. Camps, Youri, voetbalpupillen die volgens een bericht in de Volkskrant een zeven millime ter kleinere zaadbal zouden hebben dan studiehoofdjes, plus 'winterpenisjes' door kloofjes in de voorhuid. Hij draaft briljant door zoals hij in zijn beste columns briljant doordraaft. Om te eindigen met een ronkend understate ment: „Ik geloof dat ik nu wel aan de minimumeisen voor Sport Literatuur' heb vol daan." INGE VAN DEN BLINK» GPD-VERSLAGGEVER Journalist Hugo Camps: net zo spannend als de integrale uitzending van een golftoernooi GESPROKEN FC Groningen-voetballer Ray mond Atteveld in VI: „Een moordvrouw heb ik. Ze is mijn eerste vaste relatie. Ik zei altijd: tot mijn dertigste blijf ik vrijgezel. Ik wilde een gezin geen zwerversbestaan bieden. Vandaar dat ik het moest doen met in elke stad een ander schatje. Angelique, die ik in Lim burg ontmoette, is niet een cli chéspelersvrouw. Ze had de lei ding over drie zaken met 78 me dewerkers. Kortom, ze heeft ge noeg hersens en zegt waarop het staat. Idem: „Natuurlijk moet bij een prof club alles keurig voor de spelers worden verzorgd. Maar steeds meer profspelers beseffen daar door niet hoe het echte leven in elkaar steekt, ze denken ook niet na over het leven na het voetbal. Dat slappe, dat gemakzuchtige. Urvin Lee, voetballer van For- tuna Sittard, in VI: Voorlopig ga ik er vanuit dat ik na mijn voetbalcarrière niet meer hoef te werken. En dan...? Slapen in een hangmatje. Na mijn carrière ga ik pas echt ge nieten. Ze zeggen dat ik erg lui ben. Maar daar heb ikschijt aan. Vriend Maarten de Vos, direc teur Top Sports Group, over Edwin Gorter in VI: „Ed komt uit de hoerenbuurt en ik kom daar ook vandaan. Edje is een kind van mij, ik ben al tiuintig jaar met hem. Heel vaak hen ik boos op hem. maar ik kan nooit lang boos op hem blij ven. Ed is heel erg scherp, door dat hij een echte topsporter is. Hij ziet gewoon te veel. dat is het punt. Soms kan hij daarom zijn mond niet houden en dan lijkt het weer alsof-ie lastig is. Maar hij is nier sluw. hij is niet achter baks. hij is alleen een flapuit en dat wordt hem niet in dank af genomen. Mark Wotte in VI: „Ik speel nooit een rol. Echt nooit! En ik heb niets met Van Gaal. Ik heb één keer een trai ning van hem gezien, maar ik ben geen Ajax- of een Van Gaal- adept. Idem: „De hoofdreden waarom het zo goed klikt is dat we geen karak ters in de ploeg hebben die met elkaar botsen. In mijn eerste pe riode bij de club had je Marcel Valk en Albert Oosten die toen heel vervelende karakters had den en bijna elke dag ruzie had den. Als ik proef dat zoiets leeft, dan zit ik er gelijk bovenop. Als Dirk Heesen niet speelt, dan moet ik gezien zijn karakter veel met hem praten. Idem: „Ik had al een stuk of tien trai ners gehad onder wie Kohn, Je- zek. Van der Hart, Buitelaar, maar toen ik Wetzel ontmoette, dacht ik: hij doet het beter dan al die anderen. Wetzel, oud-prof van FC Amsterdam, FC Den Haag en Haarlem, heeft mij ge ïnspireerd, ik heb zijn stijl een beetje overgenomen. In cle groep staan en op de juiste momenten erboven staan. Ruud Gullit in HP/DeTijd: „Man ik ben weer helemaal tot leven gekomen, tot een normaal leven gekomen, moet ik zeggen. Vialli lieeft precies hetzelfde. Die zei van de week tegen me: Ruud, het klinkt misschien gek, maar eigenlijk leef ik nu pas'. In Italië word je te veel geleefd, is er bijna geen ruimte vooreen eigen le ven. Het is zo gestresst, ze zien je echt als een God, willen altijd maar aan je komen, rennen je overal achterna. Een steward van Chelsea in HP/DeTijd: „Wat mij nou vorige week ge beurde. Staat hier ineens ie mand die zegt: 'Ik moet erdoor, ik ben een vriend van Ruud Gul lit'. Ik zeg: 'O ja. en wie ben je dan wel'?Zegt hij: 'Ik ben Marco van Basten'. 'Natuurlijk', zeg ik. 'En ik ben de Kerstman. Edgar Davids in Nieuwe Revu: „Ik lag eens in het ziekenhuis voor mijn oog. Wie kwamen langs: Tarik, Clarence elke dag. Michael elke dag, Patrick. Alleen de donkere jongens. Toen lagen Mare en Martijn in het zieken huis. Ik ben langs geweest. Want ik redeneer maar zo: je vindt, el kaar aardig of niet. Idem: „Daarna belde liij Michael op Milanello. Ze praatten wat, ik stond ernaast en toen vroeg Mi chael: 'Moet ik je Edgar even ge ven? Hij staat nu toch naast me'. Hiddink antwoordde: 'Nee, dat hoeft niet. ik bel hem zo wel'. Michael legde nog uit waar hij me bereiken kon, in welke ka mer ik sliep en zo. Maar Hid dink heeft me nooit meer ge beld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 23