Li
Alphen maakt het zichzelf lastig (J |J
■2
Jan Mulder trefzeker bij Recht uit 't Hart
Sport
AANDAG 9 DECEMBER 1996
CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071 -5356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071 -5356463
de VISIE van Ed Borst
TL 1
W'a
✓|l»'
j Borst speelt momenteel in het eerste elftal van het Sassenheimse
jLeede. Voordien kwam de 26-jarige ook nog uit voor ARC maar
hart en nieren is de inwoner van Hoogmade MMO-er gebleven.
kost hem tijdens de wedstrijd enige moeite om onpartijdig te
jven. Bij vrijwel iedere slechte pass of domme actie van zijn dorps-
noten - en dat gebeurt in de eerste drie kwartier nog wel eens -
ludthij meewarig zijn hoofd en hij fluistert een paar keer 'oeoeoe'
sen 'teen Alphense aanval gevaarlijk dreigt te worden. Toch verblindt
•eer® liefde voor groenwit zijn visie op de wedstrijd niet. „Het was een
t lukL/rte uitslag. Er zit gewoon meer lijn in het spel van Alphen.
beroT vooral in de eerste helft. Van
altijfej: linkshalf Lloyd Dreischor
ging veel dreiging uit en Piet
Verlooy is een buitengewoon
handig spelertje. Stanley
MacNack viel me wat tegen.
Natuurlijk kan je zien dat hij
hoger heeft gespeeld, maar ik
vind hem te statisch. Wat zou
Alphen toch een stuk gevaar
lijker zijn als hij vaker in
schuift en niet als laatste
man blijft hangen achter zijn
verdediging. Hans van Goo-
zen doet dat bij MMO wel en
je ziet wat daar van komt.
„Op basis van de eerste 45
minuten viel op de 2-0 rust
stand weinig af te dingen. En
bij de derde goal was MMO
nog niet wakker, denk ik. Ze
herstelden zich echter goed. Je
kunt die doelpunten van
>el als mazzelgoals betitelen maar als je meer mensen naar
ïren stuurt is de kans ook groter dat de bal. bij een corner of lange
il gatyorp. voor de voeten van iemand van MMO valt. De hele wecl-
mmjd overziend, moer je constateren dat Alphen meer voetballend
len {(mogen heeft en MMO het van strijd moet hebben. Dat laatste
-g oppit dit keer niet genoeg.
anddiDe keuze voor Piet Verlooy als man van de wedstrijd is vooral op
\vaferste helft gebaseerd. Hij is moeilijk van de bal te krijgen, is bijna
e venjd aanspeelbaar en hij heeft een goed inzicht. Daar komt uite-
nog bij dat hij het derde doelpunt voor zijn rekening nam en
w is de keuze makkelijk gemaakt. Na rust was hij wat minder op-
\üend maar clat heeft met het wedstrijdverloop te maken.
)hen: Van der Louw 5; Van Elzen 6; Van Lierop 5; MacNack 6;
ppenf|'lisbergen 5 (71. Vink -); Van der Zee 6; Van der Neut 6; Leverock
reischor 6; Harskamp 6 (86. Van Duinen -); Verlooy 7.
RlaEH0: Van Schie 6; Van der Geest 6; Van Goozen 6; Witteman 6; Van
larel mGeest 6; Borst 5 (62. Van Leeuwen -); Zwetsloot 6; Lieverse 5 (46.
r Hoe,to/ der Meer 7) R. van der Meer 6; Jansen 6 (Van Rijn -); Broer 5.
MAN of the MATCH
AW Alphen kwam afgelopen voorjaar als een van de
'overwinnaars' uit de zogeheten overschrijvingsperio
de. De (laatste) afdelingskampioen mocht onder meer
Stanley MacNack en Rob Koster van ARC verwelkomen
en van Alphense Boys maakten Ed Laros en Angelo Leve
rock de overstap. Tel daar bij op dat Joop Korevaar - de
man die samen met Aadje Mansveld, Theo van der Burg
en 'die lange' Van Vianen vroeger deel uitmaakte van het
roemruchte ADO - als trainer is aangetrokken en het
wordt duidelijk waarom Alphen tot een van de favorieten
voor de titel in de vierde klasse werd gebombardeerd.
terVJ Piet Verloor
:ne Bi
i kleine aanvoerder Piet Ver-
y was aangenaam verrast
and tit de uitverkiezing tot Man of
intje {Match. „Het kon beter, maar
de pen niet ontevreden. De ver
rem èhtingen waren aan het be-
/eetalf van dit jaar hoog gespannen
aanp/s. Het is wat minder ge
in, maar het positieve van
hdaag is dat we als team hard
wen gewerkt", aldus de Al
maar.
kt ging alleen na clie 3-0 iets
onchalant. Zij kregen het
e dat er nog een puntje uit te
1 Dep// viel en het is altijd moei-
Aa voetballen tegen een ploeg
:s Knfh°°P
't aan
ooi
Op basis van het veldspel in de
eerste helft en de uiteindelijke
4-2 uitslag gisteren tegen MMO
uit Hoogmade, moet Alphen
ook bij de betere ploegen uit die
vierde klasse worden gerekend.
„Maar het is duidelijk dat we
problemen hebben", sprak Ko
revaar na afloop. „Wat heb je
aan al die aanwinsten als er niet
één team komt te staan. Koster
is al zes weken geblesseerd,
Laros wil geen wissel staan en is
er dus niet bij en Leverock heeft
voor vandaag afgezegd.
MacNack was er wel. Maar juist
omdét hij hoger heeft gespeeld,
zou hij als laatste man wat meer
moeten coachen, zijn medespe
lers op hun plaats zetten en zo
de verdediging stabiliseren.
Want je ziet dat de aanval ons
sterkste wapen is. Zelfs bij een
3-0 voorsprong, staan er ach
terin van die ti-ta-tovenaars die
onnodig risico nemen.
En daarmee geeft Korevaar,
die aan het einde van het sei
zoen bij Alphen vertrekt omdat
hij naar Helmond verhuist, in
het kort weer waarom de wed
strijd alsnog spannend werd. De
oranjezwarten domineerden de
eerste drie kwartier en kwamen
via een snoeihard afstandsschot
van Edgar van Harskamp in de
32ste minuut op voorsprong.
Edwin van der Zee verdubbelde
even later vanaf de penaltystip
de score nadat aanvoerder Piet
Verlooy tijdens zijn alleengang
richting MMO-doel op zijn hak
ken werd getrapt door Peter
Witteman. Zestig tellen na rust
werd het zelfs 3-0 toen Verlooy
uit een corner geheel ongedekt
de bal simpel kon inschuiven.
„Dan denk je toch: simpel
uitspelen, tegenstander laten
komen en op de counter de sco
re uitbouwen. In plaats daarvan
ontstaat er een periode die
slecht is voor mensen met een
pacefnakeraldus Korevaar.
Dat de Goudse oefenmeester na
de 3-0 zich nog op moest win
den, was niet alleen de 'verdien
ste' van de Alphense defensie.
Het had er ook mee te maken
dat MMO weigerde zich bij het
verlies neer te leggen en met
twee curieuze goals de aanslui
ting kreeg. Tien minuten na rust
maakte doelman Henk van der
Louw een koddige blooper die
hij snel zal willen vergeten. Een
houdbaar afstandsschot van
Cees Broer liet hij klungelig on
der zich door glippen. Het werd
echt spannend toen invaller
Maarten van der Meer een verre
inworp van Jeroen Jansen via
zijn scheenkap tussen drie Al
phense verdedigers door over
de doellijn zag hobbelen.
„We kregen daarna zelfs nog
kansjes op 3-3", dacht MMO-
coach Jouke Sjaardema terug
aan wat had kunnen zijn. De elf
uit Hoogmade lieten in ieder
in de 85ste minuut met een solo
aan alle onzekerheid een einde:
4-2.
„Een periodetitel zou toch
moeten lukken, gezien het ni
veau van de spelers die nu nog
ontbreken", zo stelt Korevaar
zich ten doel in zijn laatste half
jaar in Alphense dienst. Bij
MMO, dat in haar vijftigjarige
historie nog nimmer boven de
vierde klasse uitkwam, zijn de
aspiraties beduidend minder.
Het is een eerlijke en gezellige
dorpsvereniging die roeit met
de riemen die het uit het eigen
Hoogmade krijgt aangereikt. Zo
WEDSTRIJD van de WEEK
vv Alplren - MMO
geval zien dat beperkte moge
lijkheden nog altijd met een for
se dosis vechtlust te compense
ren vallen. Het doorschuiven
van laatste man Hans van Goo
zen, die ooit bij UVS het eerste
laaide, bracht de Alphense ach
terhoede verschillende keren in
verlegenheid en maakte tegen
stander, thuispubliek én Joop
Korevaar nerveus. „Het laatste
kwartier was bij ons de kracht
echter op en zij hebben dan
twee gevaarlijke spitsen die uit
eindelijk het verschil maken",
merkte Sjaardema op. Een van
die spitsen luistert naar de
naam Sigi Leverock. Hij maakte
kan het gebeuren dat ene Mar
cel van Schie onder de lat op
duikt, normaal de derde keeper
bij de groenwitten. Hij verde
digt zijn hok met verve maar
moet desondanks dus vier te
gentreffers toestaan. MMO is
dan Met Moeite Opgericht maar
gaat voor de lagere klassen
nooit verloren.
Alphen - MMO 4-2 (2-0). 32. Van
Harskamp 1-0, 36. Van der Zee 2-0, 46.
Verlooy 3-0. 53 Broer 3-1. 59. Van der
Meer 3-2, 85. S. Leverock 4-2. Scheids
rechten Van Rhijn (Noordwijk). Toe
schouwers: 250. Geel: Van Harskamp
(Alphen) en Witteman (MMO).
LOMAN LEEFAAANS
;de i
□AANWEZIG
cnapilm-' Dennis Lensen
>_2 ïftijd: 24 jaar
SchieP: FC Lisse (zo)
installatiemonteur
er HBjf
!0 j-jiPPmhandschoenen zitten
/el v#s n'et lekker en dan zit er
bleef een d'n8 °P» een nieuw
eren, F aantrekken. Meestal zoek
n „gabaar dan een dood spelmo-
voor uit. Zo niet Dennis
eigen £en- keeper van zondag-
blfikklttëser Lisse kwam op
rdenljumlneuze 'dee om tijdens
spits ^wedstrijd met de bal onder
}-,! arm uit het keepertasje
nieuwe gereedschap te
Scheidsrechter Jutte
L ooi8 het ontgaan. In de veron-
dat een uittrap zou
0p ]]egen was de Haagse arbiter
ZoalsPg naar de middenlijn, zo-
zijn I de slapstick aan hem voor-
choo#88 gegaan-
'tf gebeurde er in de tiende
buut van de eerste helft?
(Uhad drie keer een bal gehad,
gestoptmaar niet klem vast.
paalde van die handschoen.
der na te denken loop ik met
bal onder mijn arm naar
ïl protP* tosje, een black-out.
ubrugk/e//?
id twej loop het doel in, en die 30
0-0 dof houwers achter doel begin-
i te roepen en te schreeuwen,
ren sc» besefte ik het en deed snel
Simf stappen naar voren om
déven uit te schieten.
in evejMte best, die uittrap?
coordt^' het was de inleiding tot de
de beste aanval van HW.
d«spits kwam één op één en ik
Zwap niet mijn blote handen,
signa|j' ik had die ene handschoen
Lins wjjnogaan had uitgegooid."
choteffe scheidsrechter zag niets?
[och $e- De spelers vertelden me
d'e scheidsrechter op dat
Sandpe/zz niet wist wat hij moest
hi de rust vroeg de
stWetfidsrechter wel aan mij wat
os (w&beurd was en toen heb ik
iet uémet mijn stomme kop ver
zen 3-f maar hij kon er niets meer
n. voldoen, gelukkig.
slag jper dat Sport7 er niet met
i een Ww's bij was
Lerlaagf" "cc. Als het op TV was ge-
t Friecssf mos het de blooper van het
verd of geweest. Het was echte slap-
ïdstrftf m de kantine hebben we er
'hard om moeten lachen.
ER TUSSENIN
Had Theodor Holman even
pech. Kreeg hij van Sinter
klaas een decoder, is die nu
volstrekt nutteloos. En Recht
uit 't Hart, een literaire avond
in het Utrechtse Muziekcen
trum Vredenburg die geheel in
het teken stond van Sport Li
teratuur, zou nog wel recht
streeks worden uitgezonden
door Sport7. En Holman was er
net aan gewend geraakt om op
zondagavond gewoon aan tafel
te eten. En het duo Jansma-Eg-
bers bleek plotseling onvind
baar. Had stiekem een feestje
op een geheime plek.
De grappen rond het verdwij
nen van de sportzender waren
zaterdag niet van de lucht. Ro
nald Giphart, van de en'e op de
andere dag werkloos tv-colum-
nist, liep aanmerkelijk minder
vrolijk rond dan op eerdere
edities van Recht uit 't Hart, dat
dit jaar aan zijn vijfde afleve
ring toe was. Thema: Sport en
Literatuur.
Als één journalist zich in hoge
re sferen begeeft is het wel
Hugo Camps. Hij stond 'op
vier' in het elftal dat zaterdag
avond aantrad. Volgens pre
sentator Holman kan Hugo
Camps 'Darwin uitleggen aan
de hand van de benen van Ed
gar Davids'. Nou, dan weten we
het wel. Geen zin passeert zon
der hoogdravende opsmuk.
Guus Hiddink heeft 'lente in de
snor', in Toscane is 'de metafy
sica bedekt door seringen'. Op
papier is dit proza misschien
nog te genieten, maar bloedse
rieus voorgedragen is het net
zo spannend als de integrale
uitzending van een golftoer-
nooi.
Aan de zijlijn, pardon, aan de
zij-ingang van de zaal zien we
inmiddels de sardonische trek
ken van Jan Mulder in het half
duister opdoemen. Gretig om
de bal, pardon, de microfoon,
van Camps over te nemen.
Giphart leunt naast hem ver
moeid achterover tegen de bre
de schouder van Ed van Eeden,
auteur van diverse voetbal
boekjes.
Om de verloren tijd in te halen
leest Giphart in noodtempo
zijn verhaal over de liefde van
een voetbaljongetje voor een
christelijk korfbalmeisje, Hen-
ne. Hij gaat met haar mee na
dat zijn ploeg op het Eerste
Veld met 0-5 ingemaakt is.
„Daar zijn die christenen goed
in: om je te pakken op je zwak
ste momenten. Je voelt je rot
en dan sturen ze mooie wou
wen op je af om je in te pal
men. Natuurlijk ging ik mee
naar De Regenboog. Wat kon
mij gebeuren: ik was een voet
baller!"
Nee, de mooiste momenten
liggen niet in het midden, hoe
wel Herman Koch een buiten
gewoon leuk verhaal voorleest
over zijn Spaanse avonturen als
secondant bij de vrouwenjacht
van Hristo Stoitsjkov. Die van
zwartharige wouwen hield, zo
dat Koch, depressief en in de
greep van koning Alcohol, on
veranderlijk eindigde met de
iets minder zwartharige dame
in het gezelschap.
De beste momenten liggen aan
het begin en aan het eind. Vla
ming Herman Brusselmans,
lange haren, bleek, brilletje,
sombere blik, verricht de af
trap. Hij leest een verhaal voor
dat hij schreef voor Hard Gras.
'Het team der wezen' gaat over
voetbal, maar meer nog gaat
het over Brusselmans' vader en
zijn overleden moeder. Het is
ontroerend en humoristisch,
en het is nog ontroerender en
humoristischer als Brussel
mans het voorleest. „Mijn
moeder wist niet veel van voet
bal. Zij ging nooit mee naar de
wedstrijden. Ik heb haar dui
zend keer de buitenspelval uit
gelegd. Ik woeg haar een mil
joen keer: 'Ma, hoe heet Goet-
hals van z'n voornaam?' Zij
vergat het iedere keer. 'Ray
mond, ma. Hij heet Raymond.'
'Ach zo, heet hij Raymond. Wel
welwel'."
Als er zaterdag iets te leren valt,
is het wel dat voetbal van vader
Krabbé droomt tot op de dag
van vandaag dat hij in Ajax 1
speelt. Dus heet de goudvis van
zoontje Ezra 'Marc Overmars'.
Maar wie Johan Cruijff is moet
vader Krabbé zijn zes-en-een-
halfjarige uideggen. Zo gaat
voetballiefde van generatie op
generatie en hebben vader en
zoon tenminste één ding om
over te praten.
Jan Mulder dan, de laatste en
de beste. De kop gegroefd, ge
kwelde blik, zware stem. Het is
een weselijk lot de vleesgewor
den symbiose van Sport en Li
teratuur te zijn. „Wij kunnen
niet meer", kreunt Mulder in
vorstelijk meervoud. „Wij lo
pen hier ook al drie en een half
uur rond. Maar ze blijven je
wagen voor Sport en Litera
tuur."
Zoon Youri mag dan onlangs
zijn columnistendebuut ge
maakt hebbenin de Telegraaf,
er blijft altijd baas boven baas,
sniert Mulder: Hugo Camps.
De óud-voetballer schreef spe
ciaal voor de avond en het
daarbij uitgegeven boekje een
verhaal over Sport Verliezen.
Wie Mulder zaterdag heeft ho
ren voorlezen, weet voor de
rest van zijn leven waarom ver
liezen in de bebouwde kom er
ger is dan op de open vlakte.
'Elke stad heeft zijn Midden
weg'.
Mulder haalt er van alles bij.
Camps, Youri, voetbalpupillen
die volgens een bericht in de
Volkskrant een zeven millime
ter kleinere zaadbal zouden
hebben dan studiehoofdjes,
plus 'winterpenisjes' door
kloofjes in de voorhuid. Hij
draaft briljant door zoals hij in
zijn beste columns briljant
doordraaft. Om te eindigen
met een ronkend understate
ment: „Ik geloof dat ik nu wel
aan de minimumeisen voor
Sport Literatuur' heb vol
daan."
INGE VAN DEN BLINK»
GPD-VERSLAGGEVER
Journalist Hugo Camps: net zo spannend als de integrale uitzending van een golftoernooi
GESPROKEN
FC Groningen-voetballer Ray
mond Atteveld in VI:
„Een moordvrouw heb ik. Ze is
mijn eerste vaste relatie. Ik zei
altijd: tot mijn dertigste blijf ik
vrijgezel. Ik wilde een gezin
geen zwerversbestaan bieden.
Vandaar dat ik het moest doen
met in elke stad een ander
schatje. Angelique, die ik in Lim
burg ontmoette, is niet een cli
chéspelersvrouw. Ze had de lei
ding over drie zaken met 78 me
dewerkers. Kortom, ze heeft ge
noeg hersens en zegt waarop het
staat.
Idem:
„Natuurlijk moet bij een prof
club alles keurig voor de spelers
worden verzorgd. Maar steeds
meer profspelers beseffen daar
door niet hoe het echte leven in
elkaar steekt, ze denken ook niet
na over het leven na het voetbal.
Dat slappe, dat gemakzuchtige.
Urvin Lee, voetballer van For-
tuna Sittard, in VI:
Voorlopig ga ik er vanuit dat ik
na mijn voetbalcarrière niet
meer hoef te werken. En dan...?
Slapen in een hangmatje. Na
mijn carrière ga ik pas echt ge
nieten. Ze zeggen dat ik erg lui
ben. Maar daar heb ikschijt
aan.
Vriend Maarten de Vos, direc
teur Top Sports Group, over
Edwin Gorter in VI:
„Ed komt uit de hoerenbuurt en
ik kom daar ook vandaan. Edje
is een kind van mij, ik ben al
tiuintig jaar met hem. Heel vaak
hen ik boos op hem. maar ik
kan nooit lang boos op hem blij
ven. Ed is heel erg scherp, door
dat hij een echte topsporter is.
Hij ziet gewoon te veel. dat is het
punt. Soms kan hij daarom zijn
mond niet houden en dan lijkt
het weer alsof-ie lastig is. Maar
hij is nier sluw. hij is niet achter
baks. hij is alleen een flapuit en
dat wordt hem niet in dank af
genomen.
Mark Wotte in VI:
„Ik speel nooit een rol. Echt
nooit! En ik heb niets met Van
Gaal. Ik heb één keer een trai
ning van hem gezien, maar ik
ben geen Ajax- of een Van Gaal-
adept.
Idem:
„De hoofdreden waarom het zo
goed klikt is dat we geen karak
ters in de ploeg hebben die met
elkaar botsen. In mijn eerste pe
riode bij de club had je Marcel
Valk en Albert Oosten die toen
heel vervelende karakters had
den en bijna elke dag ruzie had
den. Als ik proef dat zoiets leeft,
dan zit ik er gelijk bovenop. Als
Dirk Heesen niet speelt, dan
moet ik gezien zijn karakter veel
met hem praten.
Idem:
„Ik had al een stuk of tien trai
ners gehad onder wie Kohn, Je-
zek. Van der Hart, Buitelaar,
maar toen ik Wetzel ontmoette,
dacht ik: hij doet het beter dan
al die anderen. Wetzel, oud-prof
van FC Amsterdam, FC Den
Haag en Haarlem, heeft mij ge
ïnspireerd, ik heb zijn stijl een
beetje overgenomen. In cle groep
staan en op de juiste momenten
erboven staan.
Ruud Gullit in HP/DeTijd:
„Man ik ben weer helemaal tot
leven gekomen, tot een normaal
leven gekomen, moet ik zeggen.
Vialli lieeft precies hetzelfde. Die
zei van de week tegen me: Ruud,
het klinkt misschien gek, maar
eigenlijk leef ik nu pas'. In Italië
word je te veel geleefd, is er bijna
geen ruimte vooreen eigen le
ven. Het is zo gestresst, ze zien je
echt als een God, willen altijd
maar aan je komen, rennen je
overal achterna.
Een steward van Chelsea in
HP/DeTijd:
„Wat mij nou vorige week ge
beurde. Staat hier ineens ie
mand die zegt: 'Ik moet erdoor,
ik ben een vriend van Ruud Gul
lit'. Ik zeg: 'O ja. en wie ben je
dan wel'?Zegt hij: 'Ik ben Marco
van Basten'. 'Natuurlijk', zeg ik.
'En ik ben de Kerstman.
Edgar Davids in Nieuwe Revu:
„Ik lag eens in het ziekenhuis
voor mijn oog. Wie kwamen
langs: Tarik, Clarence elke dag.
Michael elke dag, Patrick. Alleen
de donkere jongens. Toen lagen
Mare en Martijn in het zieken
huis. Ik ben langs geweest. Want
ik redeneer maar zo: je vindt, el
kaar aardig of niet.
Idem:
„Daarna belde liij Michael op
Milanello. Ze praatten wat, ik
stond ernaast en toen vroeg Mi
chael: 'Moet ik je Edgar even ge
ven? Hij staat nu toch naast me'.
Hiddink antwoordde: 'Nee, dat
hoeft niet. ik bel hem zo wel'.
Michael legde nog uit waar hij
me bereiken kon, in welke ka
mer ik sliep en zo. Maar Hid
dink heeft me nooit meer ge
beld.