Worstelen met extreem-rechts Politie moet - ninder op de pers leunen Aanvallen in plaats van verbieden E ZATERDAG 16 NOVEMBER 1996 EEK1n*>;ii'MHS3 ,u et strafrecht is een bruikbaar I middel om rechts-extremisti- sche randgroeperingen de icht aan te zeggen als zij de grenzen van de (overschrijden. Maar dat vereist dan wel datief en waakzaamheid van Justitie en [itie. Niet de journalisten die verslag doen de verbale uitspattingen van extreem- hts zijn verantwoordelijk voor de opspo- gvan strafbare feiten, dat zijn alleen de in- nties die met de rechtshandhaving zijn be- )aar schort het kennelijk nogal aan de ver te waakzaamheid, getuige de gang van za- rond de aanhouding van de rechtse ex- mist Glimmerveen. De politie was natuur- net zo goed op de hoogte van de bijeen- Schiedam (waar Glimmerveen be- igende uitspraken deed) als de verslagge- die de bedreiging wereldkundig maak- Toch werd er niet ingegrepen. •as nadat de publiciteit haai* werk had ge- daardoor ook in politiek Den Haag ontvvaardiging was ontstaan - kwam er onderzoek op gang dat woensdag uit- ndde in de, aanhouding van Glimmer- n Deze kan wegens 'bedreiging met enig sdrijf tegen het leven gericht' worden ver deeld tot maximaal twee jaar gevangenis- B' is de politie in de tussenliggende da- mee bezig geweest? Natuurlijk met het zamelen van bewijs, dat moest worden kregen door bij radio Rijnmond een cas ebandje met de toespraak van Glimmer- op te eisen. Ook benaderde de politie slaggevers die de neo-nazi-bijeenkomst jonden met de vraag of zij waren uitge- gd. Dat is namelijk van belang omdat I worden vastgesteld dat Glimmerveen uitspraken in het openbaar heeft gedaan, vervolging wegens bedreiging is dat r geen vereiste, maar openbaarheid sel een voorwaarde om hem ook beledi- /an het Kamerlid Varma en het aanzet- it rassenhaat ten laste te kunnen leggen, feiten zijn namelijk alleen maar straf- rals ze in het openbaar worden gepleegd, ournalisten worden dus weer eens geacht politie van materiaal te voorzien, omdat het zelf niet de moeite waard had ge lden ter plekke proces-verbaal op te ma te grijpen. Persoonlijk zullen de uwsjagers die zich onder het gehoor van merveen hadden geschaard ongetwijfeld veel weerzin jegens hem voelen als an- fatsoenlijke mensen. Persoonlijk zullen uj, zo valt aan te nemen, de rechtse ex ist met vreugde achter de tralies zien lwijnen. Maar in de uitoefening van hun oep horen journalisten daar niet aan mee (erken. En van hun kant moeten politie en ilie niet proberen de pers tot hun verleng- maken. et gaat daarbij niet om het geval-Glim- veen, maar om het principe. Journalisten vaak aanwezig bij bezettingen van ge wen of blokkades door actiegroepen. Zij den hun werk niet of minder goed kun- iverrichten als zij door de betrokkenen als of halve, gewilde of ongewilde informan- van de politie worden beschouwd. Uit 'essioneel oogpunt maakt het geen ver lof Justitie een cassetteband met de toe- Glimmerveen opeist of foto's van lonstranten of video-opnamen van voet- andalisme. overheid behoort de nieuwsgarende nalist ongemoeid te laten. Vanzelfspre- d zijn er uitzonderingen. Als het achter den van strafrechtelijk relevante informa- nevenredige schade teweeg zou brengen, ;en journalist meewerken met de üe. Maar in het algemeen is dat uit den wegens het belang dat een democrati- samenleving heeft bij een onbelemmer- ieuwsgaring. Laat pers en politie elk hun iwerk doen. een bij de Tweede Kamer aanhangig voorstel ter invoering van een journalis- privilege (dat inmiddels in de rechts- ak grotendeels al erkenning heeft gevon- een verbod opgenomen om bij jour- den aantekeningen, documenten, casset- foto- en filmmateriaal in beslag te ien. Hieraan ligt het principe ten grond- dat de nieuwsgaring niet mag worden nderd en journalistieke bronnen moeten len beschermd. de zaak-Glimmerveen is de handhaving dit principe extra pikant, aangezien het bene een journalist is - Jan Schinkels- die door de neo-nazi met ophanging 'bedreigd. Omdat dit een poging tot inti- atie van de pers betekent, heeft de" Ne- indse Vereniging van Journalisten (NVJ) fte gedaan tegen Glimmerveen. Er valt oor te zeggen dat de journalistiek een 1 belang heeft bij diens veroordeling, dan wel op grond van politie- en Justi- mderzoek, niet aan de hand van het werk 'erslaggevers. Schreuders is jurist te Amsterdam, en als 'werker verbonden aan de dagbladcom- tie GPD waarbij ook deze krant is aange- In de discussie over het aanpakken van ultra-rechts, heeft afgelopen week het wettelijk verbieden van extremistische partijen centraal gestaan. Tot degenen die een verbod weinig zinvol achten, behoort Jan Schinkelshoek, de journalist tegen wie Joop Glimmerveen zich vorige week zaterdag zo bedreigend richtte dat hij werd opgepakt. 'Niet doodzwijgen, niet verbieden', stelt Schinkelshoek, 'maar actief weerspreken en weerleggen'. Gijs Schreuders - juridisch medewerker van deze krant - is in de kwestie extreem-rechts van mening dat er iets mis is met de (werk)verhouding tussen de pers en de gezagsdienaren. 'Justitie en politie moeten journalisten niet tot verlengstuk maken. Extreem-rechts in Nederland Extreem-rechts in Nederland kent vele gedaanten. Naar schatting zijn er 35 k 40 organisaties die een rechts-radicaal gedachtengoed uitdragen. De aanhang overlapt elkaar vaak. De organisaties die zich momenteel het sterkst manifesteren, zijn hier in kaart gebracht De radicale vleugel van CP'86, het ANS, de NVU en de FAP Arbeiderspartij dragen het nationaal- socialisme of een nauw verwante ideologie uit De overige organisaties gelden als racistische protestpartijen, zonder een duidelijk te definiëren grondslag. De genoemde omvang van de aanhang is gebaseerd op schattingen zoals vermeld in diverse publicaties over extreem-rechts. Centrumdemocraten leiding: H. Janmaat geschatte aanhang: ±1200 jaar van oprichting: 1984 Bezet drie zetels in de Tweedê Kamer,, drie in de Provinciale Staten;-- 77 in gemeenteraden en - 18 in Rotterdamse deelraden. AP Arbeiderspartij riding: E.Vioman en C, Kusters ;chatteaanhanG:'; onduidelijk cr van oprichtind; 1995 het ANS. CP '86 leiding: Door interne strijd onduidelijk geschatte aanhang: ±500 jaar van oprichting: 1986 Politieke partij Bezet 9 raads- en 10 deelraadzetels. Nederlandse Volksunie JG: J. Glimmerveen ■iatte aanhang: énkele tientallen van oprichting: 1971 Politieke partij Is sinds medio jaren '80 wéinig actief. INederlands Blok W. Th. Vreeswijk fte aanhangs, onduidelijk n opr^c^frlng: 1992 Pófliéke partij - i- ,J Bezet één' f^apszeteL kktiefront Nationale Socialisten E Homan eschatte aanhang: enkele tientallen *n oprichting: 1984 Speelt belangrijke rol in organisatie van Duitse rechts-extremisten. Duikt c|okj>p onder andere namen als Nationaal Socialistische Nederlandse Arbeiderspartij (NSNAP). Geldt als Nederlandse tak van de internationale NSDAP/Auslands und Aufbau Organisation. L V'V rmranffii l en hele geruststelling: in de Tweede Kamer I i zou hij in elk geval zijn afgehamerd. Waarne- mend parlementsvoorzitter Zijlstra maakte zich deze week, te midden van alle opwinding over ex- treem-rechts, een tikkie belachelijk. Publiekelijk wond hij zich op over de centrumdemocratische parlementariër Zonneveld, die - als gemeenteraadslid in Schiedam - de bedreigingen van zijn geestverwant Glimmerveen aan het adres van een kamerlid en een hoofdredacteur nog eens dunnetje overdeed. Overijverig distantieerde de vervan ger van Kamervoorzitter Deetman zich 'scherp' van die uitlatingen. Om er nogal hol aan toe te voegen dat Zon neveld 'tot de orde zou zijn geroepen' als hij zijn uitspra ken in de Tweede Kamer zou hebben gedaan. Nederland heeft het moeilijk met extreem-rechts. Hoe te reageren? Zijn acute tegenmaatregelen nodig? Of dreigt er een overreactie? Sinds enige tijd is de radicale kern rond splintergroepen als de Nederlandse Volksunie en CP'86 druk aan het provoceren. Wat begon als een een persoonlijke, racistische aanval op een kamerlid-van-Su- rinaamse-afkomst, is twee weken later uitgelopen op een reeks grove, intimiderende uitvallen naar alles en ieder een die extreem-rechts voor de voeten komt. Het is pas een opmaat voor 'hardere acties', wordt voorspeld. Van die provocaties gaat iets heel dreigends, iets heel angstaanjagends uit. Vandaar dat iedereen om actie te gen extreem-rechts begint te roepen. En niemand meent te kunnen achterblijven. Hoe groot is het gevaar eigenlijk? Door al dat r die drukte en al dat lawaai, lijkt het risico groter dan het in werkelijkheid is. Extreem-rechts is bedreigend, maar niet bedreigender dan, pakweg, een of twee jaar geleden. Vermoedelijk is er niet veel meer aan de hand dan een wat troebel partijtje touwtrekken tussen wat je de 'gema tigden' en de 'radicalen' zou kunnen noemen, de vreem delingenhaters en de nauwelijks verbloemde nazi-sym pathisanten. Lange tijd had de ogenschijnlijk gematigde vleugel, vooral sterk in Janmaats CD, de overhand. Maar er zijn enige tekenen die wijzen op een radicalisering, waardoor obscure types als Glimmerveen en Mordaunt een kans krijgen. Luidruchtig presenteren zij zich als een krachtig alternatief. Het beeld wordt er bepaald niet frisser op. Maar daar om is er nog geen extreem-rechtse 'Machtübernahme' op handen. Die extreem-rechtse provocaties veroorzaken aan het Binnenhof verwarring, nerveuze onzekerheid zelfs. De PvdA dringt aan op een verbod van partijen als NVU en CP'86. De WD wil het wetboek van strafrecht aanscherp en. Het CDA pleit voor een steviger, minder vormelijk op treden van politie en justitie tegen lieden als Glimmer veen. En D66 werkt aan voorstellen om iemand die we gens discriminatie is veroordeeld het kiesrecht af te ne men. Minister Dijkstal (binnenlandse zaken) denkt meer aan maatregelen als het stopzetten van subsidie en tijde lijke beperking van zendtijd op radio en tv. Maar werkt een tegenoffensief niet averechts? Is een al te stevige aanpak soms koren op de molen van lieden als Glimmerveen? Maakt het geen martelaren? Hoe moet een democratie omgaan met anti-democra tische elementen? Hoe tolerant moet een tolerante sa menleving zich opstellen tegenover intolerante menin gen? Hoe serieus moet de democratie zichzelf nemen? Gelden democratische grondrechten zoals de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van vergadering en de vrijheid van beweging ook voor anti-democratische krachten? Dat is een van de lastigste problemen waarmee niet al leen een land als Nederland worstelt. Wie afwijkende ge luiden toelaat, loopt het risico mee te werken aan onder mijning van wat hem lief en dierbaar is. Wie grijpt naar krachtige tegenmaatregelen om anti-democratische op vattingen te bestrijden, vervalt tot eenzelfde soort metho den als waardoor dictaturen zich kenmerken. Verbieden, doodzwijgen en openlijk attaqueren - dat zijn ruwweg de drie meest gepraktiseerde bestrijdings middelen. Lange tijd was negeren het meest populair. Als Janmaat in de Tweede Kamer het woord nam, verliet ie dereen demonstratief de zaal. Die methode is niet erg ef fectief gebleken: extreem-rechts verdween niet. Van de weeromstuit dreigt men in het andere uiterste te vervallen: het verbieden van partijen die stelselmatig de grenzen van democratie en rechtsstaat overschrijden. Dat is een andere vorm om het probleem onzichtbaar te verklaren, populair onder struisvogels: wat je niet ziet, is er niet. Alsof een 'ondergrondse' Glimmerveen niet veel gevaarlijker is. Nee, de beste methode is het openlijk attaqueren van alles wat zweemt naar anti-democratische en intolerante opvattingen. Weerspreken, reageren, er tegen in gaan, uitleggen hoe verderfelijk het gedachtengoed is, aanto nen hoe zwak en weinig doordacht de aanpak is, het ware gezicht onthullen - een democratie leeft bij dat soort pu blieke debatten. Je moet de kracht van de democratie ge bruiken om de zwakte van anti-democratische opvattin gen bloot te leggen. Vanzelfsprekend is zo'n democratische bestrijdingsme- thode van extreem-rechts geen vrijbrief voor beledigen de, opruiende, intimiderende en racistische taal en drei gementen. Een rechtsstaat heeft grenzen, vastgelegd in het wetboek van strafrecht. Het is de taak van politie en justitie die grenzen te bewaken, minder angstvallig dan vaak het geval is geweest. Niet doodzwijgen, niet verbieden, maar actief weer spreken en weerleggen. Wie ratten wil bestrijden, dwingt ze toch ook uit hun holen te komen? (Jan Schinkelshoek is hoofdredacteur van de Haagsche Courant/Goudsche Courant) Politie optreden tijdens een betoging van extreem rechts, op 22 september in Arnhem. FOTO'ARCHIEF

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 33