Sport Ronaldo komt uit hoger sferen Wim den Eisen blijft zich onafhankelijk opstellen Q ZATERDAG 16 NOVEMBER 1996 21 Na het ontslag van lohan Cruijff stond Barcelona-voorzitter losip Lluis Nunéz voor een voldongen feit. Hij moest zijn beurs trekken, 108.000 morrende socios kietelen. Met de transfer van Ronaldo, PSV incasseerde 34 miljoen gulden, slaagde Nunéz daar afgelopen zomer in. De verlosser is verdreven, zijn geest uitgebannen door een zonnekind uit Brazilië. Verslag van de totale gekte rond Ronaldo, 'de buitenaardse'. Als Bobby Robson, trainer van Barcelona, over Ronaldo praat, eindigt hij vrijwel ie dere zin op identieke wijze. Eerst schudt de Engelsman met een blik vol ongeloof zijn hoofd, glimlachend. Dan zegt hij: „En hij is pas twintig." Daar laat Robson een korte, gewijde stilte op volgen. Opdat de toehoorder goed van dat feit doordrongen zal zijn. Logisch dat Robson blij is met de Brazi liaan met de gouden voetjes. De innemen de Brit - vroeger onder meer werkzaam bij het Engelse elftal, PSV en laatstelijk Porto - wordt in Barcelona gezien als een tussen paus. Ieder doelpunt van Ronaldo verlengt zijn verblijf bij de trots van Catalonië. „De snelle manier waarop Ronaldo zich hier heeft aangepast, verbaast me niet", zegt Robson in de gewelven van stadion Nou Camp. „Want we hebben het over een uit zonderlijke voetballer. De beste van de wereld, nu al. Op deze leeftijd al zo doel gericht, zo snel, zo dodelijk in zijn acties. 'God, I love this boy'." Even later. Ronaldo heeft een spierbles sure en traint in alle eenzaamheid'in het verlaten stadion. Beetje rekken, beetje strekken, beetje rennen. Dan, alsof er rooksignalen zijn gegeven vanuit Nou Camp, stromen er tientallen nieuwsgieri gen de tribunes op. Het is koud en mieze rig in Barcelona en zeker driehonderd mensen kijken zingend en krijsend naar een hardlopende jongeman. Het meren deel draagt hét shirt, met rugnummer 9, Ronaldo's nummer, met voorsprong het best verkochte shirt de afgelopen en ook komende maanden. Na een sprintje of twintig is het genoeg en duikt Ronaldo zwaaiend de catacomben in. Waar hij wordt besprongen door drie cameraploe gen en zestien journalisten. Daags later besteedt iedere Spaanse krant een hele pagina, sommige zelfs .twee, aan de spurtjes van Ronaldo. Groot geld Het is snel gegaan met Ronaldo Luiz Na- zario de Lima. Het wonderkind is een nieuw leven 'ingestapt. Geen elf belang stellenden bij aankomst op het vliegveld, zoals hij zelf had geteld destijds, maar vijf duizend. Geen tussenpaus die hem vraagt seksueel in te binden omdat dat de condi tie aantast, zoals Kees Rijvers deed, maar een tussenpaus die openlijk de liefde aan hem verklaart. Geen medespelers die openlijk klagen over zijn gebrekkige 'mee verdedigen in het teambelang', maar col lega's die hun handen dichtknijpen met zijn aanwezigheid. Ronaldo groeide groot bij PSV, en is daar dankbaar voor, maar schroomde niet zijn eerste akkefietje met Dick Advocaat buitenproportioneel op te blazen en quasi-beledigd te vertrekken. Machteloos moest PSV toezien hoe Ronal do koos voor het grote geld. Neem zijn salaris. Dat is in drie jaar tijd verduizendvoudigd. Juni '93 tekende het toenmalige talentje van Sao Cristóvao een contractje bij profclub Cruzeiro. De trans fersom bedroeg 40.000 gulden, zijn jaarsa laris 3800 gulden. Ruim drie jaar later ver kaste Ronaldo voor 34 miljoen naar FC Barcelona, waar hij jaarlijks bijna vier mil joen gulden opstrijkt. Komt bij een spon sorcontract met Nike: anderhalf miljoen gulden op jaarbasis. Zijn handelswaarde is onlangs vastgesteld op zestig miljoen gul den. Even gonsde het gerucht door voet balland dat AC Milan bereid zou zijn dat absurde gedrag op te hoesten. Alle brok- kenen ontkennen, maar Nunéz is sinds dien op zijn qui-vive. Volgens een clausule in zijn achtjarige contract is Ronaldo na het WK van '98, waar hij is voorbestemd smaakmaker te worden, het schamele sommetje van dertig miljoen waard. En dus onderzoekt Barcelona momenteel de (financiële) mogelijkheden zijn contract op te waarderen. Waardoor er binnenkort een prijskaartje van tachtig miljoen gul den om zijn nek bungelt. Geldsmijterij De fans van Barcelona nemen de geld smijterij van het bestuur voor kennisge ving aan. Want het wisselgeld van Ronal do bestaat uit doelpunten. Twaalf keer in tien competitieduels scoorde hij tot dus verre. „Een absoluut fenomeen", zegt Frans international Laurent Blanc over zijn populairste ploeggenoot. Hij is de ver bazing nog steeds niet voorbij. „Ik ver baasde me vooral toen ik hem voor het eerst van dichtbij zag. Zo'n kinderlijk ge zicht, dacht ik bij mezelf, dat past niet bij een jongen die zo veel geld kost. En hij blijft verbazen. Want ik heb nog nooit met een speler met zo veel kwaliteit samenge speeld." Blanc is één van de prestige-aankopen van Nunéz, waarmee de machtige preses de roep om Johan Cruijff heeft doen ver stommen. Stoitchkov keerde terug, doel man Vitor Baia (Porto) kwam, evenals Luis Binnenkort bungelt om de nek van Ronaldo een prijskaartje van 80 miljoen,gulden. Enrique (Real Madrid) en de Brazilaanse aanvaller Giovanni (Santos). Juan Antonio Pizzi, van Tenerife, maakte de zestig mil joen aan verse krachten compleet. Vorig jaar topscorer van Europa, dit seizoen vastgeklonken aan de bank. Naar volle te vredenheid, getuige zijn blije gemoed als hem naar Ronaldo wordt gevraagd. „Met zo'n concurrent vind ik het niet erg om op de bank te zitten", zegt Pizzi opgetogen. „Want ik ben een voetballer." En wat is Ronaldo dan? „Die kun je geen voetballer noemen. Hij is veel meer. Ronaldo komt uit hoger sferen." Superlatief Een superlatief van gelijke strekking kreeg Ronaldo afgelopen week door 'El Pais' toe gezwaaid. De grootste krant van Spanje maakte een vijftien pagina's tellende bijla ge over het fenomeen, getiteld 'Ronaldo, El Extraterrestre', het buitenaardse wezen. Ronaldo staat in de Spaanse pers op de bovenste tree van de overtreffende trap. Dagelijks worden hem op televisie en in kranten goddelijke gaven en hemelse machten toegedicht, de socios inhaleren en absorberen alles wat er over hun idool gezegd en geschreven wordt. Over Cruijff en Romario spreekt niemand meer, hun geesten zijn terug in de fles. Doordat de rode loper naar de wereld top wordt omzoomd door een leger smachtende journalisten, is Ronaldo in Barcelona in zijn schulp gekropen. „Wekelijks krijgt hij rond de veertig aan vragen voor interviews en fotosessies", vertelt Ricard Maxenchs, persfunctionaris bij Barcelona. „En het einde is nog niet in zicht." Heel even maakte Bobby Robson zich ongerust over de verstikkende aandacht voor Ronaldo. Maar die zorgen zijn vervlo gen. „Het is verbazingwekkend hoe hij met de hectiek en de djruk omgaat. En hij is pas twintig... Ronaldo is onder alle om standigheden kalm en beheerst. Hij heeft een gezond stel hersens en laat zich door de pers en de mensen niet afleiden op weg naai' zijn grote doel." Op weg naar de ach teruitgang van Nou Camp bevestigt Ro naldo die woorden. „Als ik alle mensen te vreden wil stellen, ben ik 24 uur per dag handtekeningen aan het uitdelen en inter views aan het geven. Ik ben hier gekomen om goed te voetballen, om doelpunten te maken. Dat is mijn manier om mensen blij te maken." Acht uur later, Barcelona bij nacht. Schrijnender kan het contrast niet zijn. In een helverlicht portiek ligt een zwerver te slapen. De oude morsige man beschermt zijn ogen met een opengevouwen krant. 'Ronaldo, de man van vier miljard' (pese ta's) staat er in vette letters. Over een jaar ligt de man daar waarschijnlijk weer, met een krant over zijn gezicht. De kop zal schreeuwen: 'Ronaldo, de man van vijf miljard'. En Bobby Robson, of waarschijn lijk zijn opvolger, zal hoofdschuddend zeggen: „En hij is pas 21..." Als de sterkste schaatsers van Nederland vandaag om de IJsselcup strijden, is Wim den Eisen er niet bij. Hoewel de 48-jarige Zoeterwoudse trainer van het gewest Zuid-Holland op de Deventer ijsbaan goe de sier had kunnen maken met zijn oud pupillen Jeroen Straathof, Martin Hers man en Gianni Romme, bedankt hij dit jaar voor de eer. De IJsselcup, toch de ge westelijke wedstrijd bij uitstek, interes seert hem maar matig. „Voor gewestelijke rijders is dat vanwege de slechte planning dit jaar een loze wedstrijd." Dat hij er de voorkeur aan geeft zijn tijd dit weekeinde ver van ijsbaan De Scheg door te brengen, is' veelbetekend voor de man die zich voor 200 procent Hollander voelt. Er is dan ook heel wat voorgevallen de aanloop naar de pre-olympische win ter, waarbij de Zuid-Hollandse schaatsers een belangrijke rol vertolkten. Straathof, Hersman en Romme verlieten de kernploeg, smeedden plannen om met Den Eisen als trainer alternatief te gaan, maar keerden na het finale bod van bondssponsor Aegon voor 25.000 gulden de man extra terug op hun schreden. Den Eisen wil het niet toegeven, maar de handelwijze van de drie moet hem pijn hebben gedaan. „Zij hebben mij wel meteen ingelicht over hun besluit. Het be langrijkste vind ik dat de jongens bij elkaar zijn gebleven, niet tegen elkaar zijn uitge speeld. Want ik geloof in de kracht van de groep. De jongens moeten zich wapenen in het circuit, want ze zijn niet getraind in onderhandelen. Een van hen had niet naar de kernploeg willen terugkeren, een ander wel en de derde wist het niet. Maar onder druk van Aegon zijn zij allemaal te ruggekeerd naar de kernploeg van Henk Gemser. Zij hadden nooit verwacht dat ze zo'n goed bod zouden krijgen. Op mijn beurt was ik ook verbaasd dat zij hebben toegehapt, omdat het hun niet zozeer om Wim den Eisen geeft zijn pupillen aanwijzingen: „Trainer van de kernploeg zal ik nooit wor denFOTO HIELCO KUIPERS het geld te doen was." Hoewel Den Eisen zegt dat hij vrede heeft met het besluit van de drie spijtop tanten, had hij het liefst gezien dat de drie Hollanders op de alternatieve toer waren gegaan. „Dan was de bond verplicht ge weest om eindelijk eens te moderniseren. Wij hadden onze plannen al klaar. Floor van Leeuwen (voormalig sprintcoach) zou coach worden van de ploeg, ik trainer en Theo Schrader fysiotherpateut. Ook waren er sponsors gevonden, die de schaatsers uit de kosten hadden kunnen helpen. Het sponsorbedrag was alleen nog niet zo hoog dat zij al in het eerste jaar een eigen inkomen konden verwerven." Het was niet voor het eerst dat Den Ei sen als Hollandse hoop in bange tijden fungeerde. De Zoeterwoudse medewerker op een bureau bouwtechniek is er inmid dels aan gewend geraakt dat zij hem als laatste toevluchtsoord beschouwen. Vori ge zomer, toen Henk Gemser nog niet was aangesteld als opvolger van Wopke de Vegt, deden Straathof en Hersman ook al met succes een beroep op hem. Dat resul teerde later in incidentele samenwerking met de ervaren bondscoach uit Oudehas- ke, die zich niet te groot voelde om de hulp in te roepen van de gewestelijke trai- De relatie tussen Gemser en Den Eisen kwam deze zomer echter onder druk te staan doordat fysiotherapeut Theo Schra der, rechterhand en dorpsgenoot van Den Eisen, de samenwerking met de kernploeg beeindigde. De Zoeterwoudenaar voelde zich gepasseerd omdat Gemser niet hem, maar zijn ongediplomeerde eigen zoon meenam naar een trainingsstage in het Canadese Calgary. Schrader botste boven dien met het gewestelijk bestuur, dat be paalde toezeggingen niet nakwam. „Ik zal die dag, ik was net terug van vakantie, nooit vergeten", zegt Den Eisen, ,,'s Och tends was ik nog in de wolken vanwege een gratificatie op mijn werk. Kreeg ik even later de domper te verwerken dat Theo was opgestapt bij het gewest, zonder te wachten tot ik terug was van vakantie." Tussen Schrader en het gewest kwam het na enig overleg weer goed, omdat het bestuur financieel risico nam om Schjrader te behouden. Maar de gastvrijheid die het gewestelijke duo de Hollandse kernploeg rijders bood, behoort tot het verleden. Voor een trainingsschema kunnen ze zo nodig nog wel terecht bij Den Eisen, al zijn zijn betrekkingen met de kernploegleden zakelijker geworden. Op de massagetafel van Schrader is echter geen plaats meer voor Gemsers discipelen. Den Eisen be treurt het. „Zelfs Jeroen Straathof heeft Gemser nog verzocht om contact op te nemen met Theo, maar Gemser vond niet dat dat onder zijn verantwoordelijkheid viel." Henk Gemser voelt zich nauwelijks aan gesproken door de kritiek uit het schaats- gewest Zuid-Holland. De bondscoach geeft weliswaar toe dat hij zijn zoon heeft meegenomen naar het trainingskamp van de kernploeg in Calgary, maar noemt dat een noodoplossing. „In eerste instantie had ik Schrader als fysiotherapeut meege vraagd", aldus Gemser. „Maar verder wil ik niet reageren op deze kritiek, zeker niet als mijn zoon erbij wordt gehaald." Af en toe dus verschaft Den Eisen zijn doorgegroeide oud-pupillen nog eens on derdak, maar hoofd van de kernploeg, be seft Den Eisen, zal hij nooit worden. „Een kernploegtrainer hoeft alleen maar met PR bezig te zijn. Je moet je erin praten bij de bestuursleden. Ik vecht voor mijn mensen, maar ben niet geliefd bij de kernploeg, trainers en bestuursleden." Bovendien trekt de Zoeterwoudenaar zijn grenzen.bij het begeleiden van spor ters. „Toen schaatsers creatine gingen ge bruiken, heb ik even overwogen om op te houden met training geven. Een kuur kost zo'n dertig gulden per dag. Zo veel geld heb ik piet als gewestelijk trainer. Los daarvan weet ik onvoldoende van het middel om het te kunnen aanbieden, al staat creatine dan niet op de dopinglijst. Zelfs als creatine alleen maar gunstige ef fecten heeft, juich ik het gebruik ervan niet toe. Ik vind dat je eerst moet kijken wat je met normale training kunt berei ken." Den Eisen doet dat voor het twaalfde achtereenvolgende jaar op zijn eigen wij ze. De Zoeterwoudenaar blijft zich onaf hankelijk opstellen. „Ik ben een vrij man die kan zeggen wat ik wil. Zo snap ik niet dat de bond zo onzorgvuldig met zijn mensen omgaat. Laatst sprak ik Jan Wiebe Last nog, die trainer is geworden van de marathonschaatsers van Dasia. Vorig jaar was hij gewestelijk trainer, maar hij heeft nog geen moment spijt gehad van zijn overstap." Den Eisen wijdt zich nog wel aan zijn kleine gewestelijke selectie, van wie alleen Patrick van Falier vandaag in Deventer op het ijs verschijnt. Sprinter Arnold van dei- Poel leek een logischer kandidaat, maar hem spaart de coach met het oog op het overladen selectieprogramma voor de na tionale kampioenschappen. Bij de vrou wen heeft bij met Leontien van Meggelen een troef in handen. Over de afloop van de wedstrijden om de IJsselcup laat Den Eisen zich dit jaar te lefonisch informeren. Want het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan bij de trainer, die bijna nog bondscoach van Oostenrijk was geworden. Op aanraden van zijn oud-pupil Marnix ten Kortenaar, die als schaats-Oostenrijker door het leven gaat, werd de Zoeterwoudse trainer bena derd. Maar het bod was niet aantrekkelijk genoeg. „Voor 40.000 gulden per jaar geef ik mijn goede baan en zekerheid in Ne- Hutu's en Tutsi's Een enkele keer, bij voorkeur al wat later op de avond, wor den er op de televisie wel eens schimmige beelden vertoond van een voetbalwedstrijd uiteen ver land, meestal ergens ter hoogte van Zuid-Amerika, waarbij de twee elftallen elkaar als cowboys en indianen naar het leven staan.s Geeft niet, ver van ons bed, een andere cultuur, trap elkaar maar rot, sla er maar op los, laat maar zien... wij weten echt wel dat het hier zo'n vaart nooit lopen zal, daar zijn wij gelukkig veel te beschaafd voor. Na het filmpje neemt de presen tator de schade met ons op. Vijf rode kaarten, dertien gele, een legereenheid van 1100 man sterk drukte de rellen die zich na de wedstrijd in het centrum van de stad voortzetten cle kop in, één winkelcentrum in vlammen opgegaan, zes café's korten klein geslagen, 224 supporters gearres teerd, 183 gewonden, waarvan zes zwaargewond, 3 doden op cle staantribune, een dag van na tionale rouw en de winnende coach sprak nadien van een enerverende derby en een zwaar bevochten overivinning. Zo'n wedstrijd wasFeyenoord- NAC ook, ongeveer. Het waren de Hutu's tegen de Tutsi's, dinsdagavond in De Kuip. De kranten schreven de volgende dag over 'een ordinaire veldslag" en over 'voetbal bij de beesten af. Eerste helft: Zesde minuut. Koeman haakt Brusselers. Scheidsrechter Van Vliet trekt de gele kaart. Vijftiende minuut (1). Gaasbeek torpedeert Vos. Geel. Vijftiende minuut (2). Jalink en Vos gaan met elkaar op de vuist, Van Vliet werpt een strenge blik. Vierentwintigste minuut. Van Galen hakt Larsson om. Geel. Zesentwintigste minuut. Lars son slaat, achter de rug van Van Vliet, Mukanya neer. Achtentwintigste minuut. Mu kanya houdt Larsson vast. Geel. Vijfendertigste minuut. Brusse lers velt Sdnchez met een goed geplaatste hoek. Geel. Achtendertigste minuut. Graff geeft een kopstoot aan Abele I- laoui. Rood ditmaal Veertigste minuut. Fraser legt met een razendsnelle voetbewe gingeen dubbele knoop in de enkelbanden van Mukanya. Geel. Tweede helft: Vierde minuut. Sdnchez stort theatraal ter aarde om Muka nya zijn tweede gele kaait aan te smeren. Van Vliet doorziet de komedie. Zesde minuut. Sdnchez stort weer ter aarde. Mukanya krijgt nu wel de tweede gele (en dus ook de rode) kaart. De televisie beelden wijzen uit dat Mukanya ook nu onschuldig is. Zevende minuut (1). Achter Van Vliets rug stompt Sdnchez Ka rel- se. Zevende minuut (2). Feyenoord scoort. Tiende minuut. Sdnchez grijpt Oostrom vast. Van Vliet past de voordeelregel toe en 'vergeet'de gele kaart. Eénenveertigste minuut. Claeys probeert Stewart te tweeëndelen. De poging mislukt, in zoverre dat Stewart weer opstaat. Maar Claeys krijgt wel geel. Na afloop vallen nog klappen in cle spelerstunnel. Geel voor Oostrom van NAC. De eindnota: 1 -0, één keer rood en drie keer geel voor Feyenoord. Eén keer rood en zes keer geel voor NAC. De coaches Haan en Rijsbergen, die eikaars bloed wel kunnen drinken, waren het na afloop van de blamerende vertoning over één man eens: Van Vliet. Natuurlijk. De scheidsrechter hacl het alle maal gedaan. Wie anders? In de totale wanorde op het velcl sloeg Van Vliet inderdaad hier en daar een plankje mis. Zijn grootste fout was misschien wel dat hij Feyenoord-NAC bleef aanzien voorde voetbalwed strijd die het had moeten zijn en niet voor de stammenoorlog waarin het ontaardde. Nochtans was Van Vliet de enige die zijn gezond verstand gebruikte en als de voetbalbond dit nu ook eens doet (De KNVB en het gezond verstand? Ik geef toe, het is veel gevraagd) kent het zowel Feye noord als NAC drie punten in mindering toe. Voor Haan en Rijsbergen vol staan 100 strafregels: ,,Ik heb me vanavond kapot geschaamd, mijn excuses aan het publiek en aan de heer Van Vliet voor het wangedrag Frank Snoeks is verslaggever van Studio Sport K~V

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 21