Sport
'Marco Akerboom
is zeldzaam talent'
De idealist Jos Hermens rust nooit
Dannie
ÏATERDAG 2 NOVEMBER 1996
Er waren de afgelopen jaren wat contacten. Zo benaderde FC
Den Haag hem toen hij nog in de jeugd van UVS actief was.
Ook zou SC Cambuur eens naar zijn adres hebben
geïnformeerd en gingen er twee jaar terug geruchten dat
scouts van Feyenoord hem volgden. Concreet werd de
belangstelling echter nimmer. Dus zijn spelers als Gert
Aandewiel, Pim Langeveld en Peter Kruit (om maar een paar
recente voorbeelden uit de Leidse regio te noemen) nu bezig
naam te maken in het betaald voetbal. En is Marco Akerboom,
22 jaar nog pas, dit seizoen begonnen aan zijn vierde jaar in
de hoofdmacht van UVS. Een opmerkelijke gang van zaken,
vindt ook Wim van Zwam, de trainer van die Leidse
hoofdklasser. Zo liet Van Zwam zich dit seizoen al eens
ontvallen dat hij Akerboom 'desnoods persoonlijk' aan een
plek bij een bvo zou helpen, 'hoe jammer dat voor UVS ook is'.
Betaald Nederland slaapt, zo ongeveer luidt de boodschap van
Van Zwam.
De voetballer waar het allemaal om gaat,
was nog geen vijfjaar jong toen hij zich als
lid aanmeldde bij Oranje Groen. Op zijn
achtste stapte hij over naar LDWS, de ver
eniging van zijn oom Wil waar hij direct al
op had willen gaan, maar die op dat mo
ment geen jeugdteam voor Marco Aker
boom voorradig had.
De tussenstop bij het huidige UDWS
duurde overigens slechts vier jaar. Het ta
lent van Marco Akerboom was bij UVS niet
onopgemerkt gebleven en ook omdat hij
zelf hogerop wilde, werd de oversteek naar
de Kikkerpolder gewaagd. Hij kwam bij de
blauwwitten als veel scorende spits. Maar
al in de Cl veranderde dat. Ted van Berkel,
toen de verantwoordelijke trainer voor de
C-jeugd van UVS, zette hem laatste man
en vertelde daarbij dat Akerboom later de
laatste man van UVS één zou worden.
UVS-aanvoerder Gerry Jansen begrijpt
absoluut niet waarom Akerboom nog im
mer wekelijks dat blauwwitte shirt aan
trekt. „Als je kijkt naar de jongens uit deze
regio die de laatste jaren die stap wel heb
ben kunnen zetten, zeg ik: daar hoort
Marco zonder meer bij. Ik ken echt nie
mand die zo'n gave traptechniek heeft. De
enige minpunten die ik kan bedenken is
dat hij wel eens een onnodige gele kaart
krijgt en dat hij positiever kan coachen.
Maar ik kan me echt niet voorstellen dat
dat een reden wordt gevonden om zo'n
goede voetballer niet aan te trekken."
„Toen vond ik het helemaal niet leuk dat
ik laatste man moest gaan spelen. Ik scoor
de gewoon graag. Maar nu mag je wel zeg
gen dat Van Berkel het toen goed heeft ge
zien. Ik ben op m'n best als ik het spel voor
me heb, als ik achter de bal te vinden ben.
Ze hoeven me de diepte niet in te sturen,
want dan doe ik echt bijna alles fout. Loop
de verkeerde hoeken in, de gaten voor an
deren dicht. Dan wil ik gewoon te veel
doen. Dat ik nu de gevaarlijkste aanvaller
van UVS word genoemd, vind ik leuk,
maar het is niet waar. Goed. ik ben topsco
rer. Maar een echte aanvaller ben ik niet.
Kijk maar naar de doelpunten die ik heb
gemaakt. Twee vrije trappen, twee keer
met een kopbal, ook uit dode' momenten.
De deze week op onprettige wijze bij FC
Lisse vertrokken trainer Paul Bahlmann
kent Akerboom 'een beetje' uit de periode
dat hij met Alphense Boys tegen UVS aan
trad. „Maar niet goed genoeg om een eer
lijk oordeel te kunnen vellen. Daar ken ik
de persoon Akerboom niet voldoende
voor en dat is ook een belangrijk gegeven
als je iemand beoordeelt. Wat ik wel kan
zeggen is dat zijn lange bal uitstekend is.
Dat hij tegen gele kaarten aanloopt, lees ik
wel eens in de krant. Maar nogmaals, daar
kan ik niets mee, daarvoor ken ik hem als
speler en als persoon gewoon niet
genoeg."
„M'n trap- en koptechniek zijn goed, dat
zijn sterke kanten van mezelf. Specifiek er
op trainen doe ik nauwelijks. Ook op vrije
schoppen niet. Je kunt daar ook moeilijk
op trainen. In een wedstrijd is het heel an
ders dan op een training. De spanning die
er bij komt kijken, kun je niet nabootsen.
Ik voel voordat ik een vrije schop
vaak of het een goede wordt. Dan denk ik:
die gaat op de goal en dan gebeurt dat ook.
Trouwens, de jongens uit m'n elftal w
dat ook. Het schijnt dat ik er dan een of
ander zenuwachtig huppeltje uitgooi,
voordat ik de bal neem.
Arie Lagendijk, trainer van Ter Leede,
noemt Akerboom een speler 'met veel
aanleg en talent'. „Voor zo ver ik dat van
de buitenkant kan zeggen heeft hij alles,
en moet-ie nog beter kunnen. Z'n lange
inspeelpass is perfect, maar hij zou wat
meer moeten variëren met zijn korte in
speelpass en daarna moeten streven naar
een man-meer-situatie. Zijn handelings
snelheid onder druk, in de kleine ruimte
ligt nog niet hoog genoeg. Ik vraag me als
buitenstaander wel af of hij de laatste ja
ren voldoende progressie heeft gemaakt.
Dat hangt dan direct samen met de
coachbaarheid van een speler. In hoeverre
wil iemand zich laten verbeteren onder
beïnvloeding van coaching? Zijn achter
grond speelt daarbij ook een rol. Als je,
zoals Marco Akerboom, al tien jaar bij een
club zit en bijna tien jaar de beste bent
van je elftal, is dat iets waar je mee om
moet kunnen gaan. Alleen daarom al zou
het voor zijn ontwikkeling waarschijnlijk
een goede zaak zijn om eens ergens an
ders te gaan voetballen. Betaald voetbal?
Ik weet het niet. Als je tegenwoordig naar
een bvo gaat als amateur, word je gehaald
als speler voor het eerste. Ik vraag me af of
dat met Akerboom op zijn leeftijd het ge
val is. Gezien zijn kwaliteiten geloof ik er
wel in. Zeker als zijn mentale weerbaar
heid groter wordt.
Fysiek kan in in de hoofdklasse met de
sterksten mee. Dat komt ook door m'n in
stelling, mijn mentaliteit. Ik kan niet tegen
m 'n verlies, zo loop ik in het veld, zo ga ik
de duels aan. Ik denk dat dat een goede ei
genschap is, maar soms ook niet. Dan
word ik te negatief tegenover
noten. Ik zou vaker positiever
coachen en wat minder domme gele kaar
ten moeten pakken. In m'n enthousiasme
vergeet ik wel eens uit te kijken. Krijg ik er
weer eentje aan de zijlijn, terwijl dat ner
gens voor nodig is. M'n startsnelheid is een
minder punt, ik ben ook geen geboren
mandekker. En in het overnemen van
doorkomende spelers moet ik nog wat han
diger worden. Ik moet echt nog wel wat le
ren. Maar de ontwikkeling is er, het gaat
steeds beter."
Wil Akerboom, oom van Marco en fana
tiek voetballer bij LDWS (en nu UDWS):
„Misschien mag je mij inderdaad wel
Marco's eerste trainer noemen. Maar dat
kwam dan door hem. Hij was nog niet uit
school of hij stond al met een bal voor de
deur. Ja, ik ben best trots op wat-ie nu al
heeft gepresteerd. Of hij nog hogerop kan?
Voetbaltechnisch moet dat kunnen. Als je
op die leeftijd kan uitblinken in de hoofd
klasse moet je de eerste divisie zeker aan
kunnen. Alleen zal hij dan wel nog aan
zijn gedrag moeten schaven. In het veld
positiever over moeten komen. En hij zal
in zijn enthousiasme minder rare slidings
moeten maken dan hij nu doet. Dan zie ik
hem nog ver komen."
„Je mag best zeggen dat ik voetbal be
langrijk vind. Ik doe er veel voor. Ook al
zal je mij op zaterdagavond best wel eens
in de stad tegenkomen. Stappen op mijn
manier. Met een paar maten van UVS en
met een glaasje prik, want aan bier hoefik
op de dag voor een wedstrijd echt niet te
beginnen. Ik blijf ook wel eens thuis, maar
ik ga er liever even uit. Anders zit ik me
thuis maar zenuwachtig te maken. Ik ben
echt een dag van tevoren wel met zo'n
wedstrijd bezig.
Mark Wotte (nu trainer van ADO Den
Haag) is 'altijd gecharmeerd' geweest van
Marco Akerboom. „Hij heeft een sterk lin
kerbeen en een enorme wedstrijdmentali
teit. Toen ik de A-jeugd van FC Den Haag
trainde, heeft hij twee keer een week stage
gelopen. Dat liep toen stuk omdat hij in de
een-tegen-een niet sterk genoeg was. Ik
heb vorig jaar nog geprobeerd hem bij FC
Lisse te krijgen, maar dat ging toen ook
niet door. Jammer voor Lisse, maar ook
jammer voor Marco, omdat spelers zich
op zaterdag vaak nog verder ontwikkelen.
Niets ten nadele van de zondag, de zater
dag heeft gewoon de toekomst. Meer
weerstand, meer ambiance, meer druk om
te moeten presteren. Maar afgeschreven
voor het betaald voetbal is hij zeker nog
niet. Z'n leeftijd zie ik niet als een belem
mering. Ik hou 'm in elk geval nog in de
gaten."
„UVS is mijn club. Ik denk ook niet dat
ik daar gemakkelijk weg zal gaan. De za
terdag aantrekkelijk? Lisse en Quick Boys
hebben wel eens wat laten horen. Maar op
een of andere manier hang ik aan UVS,
aan voetballen op zondag. Zeker als dat op
hoofdklasse-niveau gebeurt. Als UVS dit
jaar degradeert, krijg je een ander verhaal.
Voor de derde keer in de eerste klasse gaan
voetballen, trekt me een stuk minder. Maar
voorlopig is UVS nog hoofdklasser. En ik
zie niet in waarom we dat niet zouden blij
ven. Het zit tot nu toe niet mee, maar dat
we er in horen, daarvan ben ik overtuigd.
Wim van Zwam: „Het is duidelijk dat ik
Marco als trainer van UVS liever bij UVS
hou. Maar ik ben er niet alleen voor me
zelf of voor de club, maar ook voor de spe
lers. En Marco verdient een kans in het
betaald voetbal. Ik loop nu al een tijdje
mee in de voetballerij, maar ik heb zelden
met zo'n talent gewerkt. Natuurlijk heeft-
ie mindere kanten. Hij ziet de wedstrijd
niet altijd goed, is tactisch wat minder
ontwikkeld. Omdat hij het altijd op zijn
voetballende kwaliteiten heeft kunnen
redden. Ik ben vaak kritsich ten opzichte
van Marco, dat klopt. Maar dat is omdat ik
van mijn beste spelers altijd meer ver
wacht. Z'n sterkste punt? Zijn wil om te
winnen. En dat is toevallig juist in het
profvoetbal een enorm belangrijke fac-
„0/ ik het betaald voetbal in wil? Dat
spreekt vanzelf. Als ik voor de televisie zit
en die volle stadions zie, denk ik ook wel
eens: daar wil ik ook tussen lopen. Of het er
ooit van komt, ik weet het niet. Je moet ook
een beetje geluk hebben. In de periode dat
Feyenoord interesse had, tivee jaar geleden,
zat het niet mee. Ik heb tenminste begrepen
dat ze twee keer zijn komen kijken, terwijl
ik geschorst aan de kant zat. Dat schiet na
tuurlijk niet op. Ze zien je niet voetballen
en ze krijgen ook nog eens een slecht beeld
van je.
Chique driedelig costuum, modieuze
stropdas, telefoon in de binnenzak. Jos
Hermens anno 1996. 46 jaar, zakenman in
roerend goed. Als adeet stond hij te boek
als wereldverbeteraar, anarchist van de at
letiekbaan en sympathisant van de Baad-
er-Meinhof-Gruppe. Tegenwoordig leeft
hij zich uit in zijn eigen wereldje: Global
Sports. „Als adeet ging het mij niet om het
winnen, als zakenman gaat het mij niet
om de winst. Ik geloof in professionalise
ring." Bemiddelen en adviseren. Jos Her
mens behartigt de belangen van bijna
honderd wereldtoppers uit twintig landen.
In de ruimste zin van het woord. „Ik pro
beer mijn atleten te bieden wat ik in mijn
actieve carrière zelf heb moeten ontbe
ren." Het idealisme in de bevlogen mens
Jos Hermens is nimmer verdwenen. Als
een octopus met eigenlijk te weinig tenta
kels beweegt Jös Hermens zich door de at-
letiekjungle. Hij is makelaar, architect en
uitvoerder tegelijk. Samen met zijn mede
werkers is hij de spin in grote evenemen
ten als de APM, de marathons van Rotter
dam, Amsterdam en Cleveland. Hermens
drinkt, eet en leeft atietiek. 24 uur per dag.
„Het werk is mijn liefde. Een sociaal leven
heb ik nauwelijks. Drie jaar geleden liep
opnieuw een relatie stuk. Toen heb ik een
bewuste keuze gemaakt. Werk dus."
Elf jaar geleden wekte hij zijn prille idee-
en tot leven op een zolderkamertje. Her
mens trad toe tot het gilde van de atletiek-
managers. Stilaan groeide zijn onderne
ming uit tot een dynamisch bedrijf met
wereldfaam. Met inmiddels twaalf werk
nemers, verdeeld over de organisaties
Communication en Marketing. De zaken
floreren. Global Sports heeft een miljoen-
omzet en het werk van Hermens en co
wordt hooglijk gewaardeerd. Vorig jaar
werd Jos Herméns gekozen tot manager
van het jaar. Dit seizoen gunden de wed
strijdorganisatoren hem een tweede plaats
achter Kim McDonald.
Hermens, nog steeds Europees uurre
cordhouder, moest zijn loopbaan voortij
dig afbreken met achillespeesproblemen.
„Wat mij is overkomen moet anderen be
spaard blijven," zo luidt de filosofie van
Hermens. Maar de begeleiding gaat veel
Jos Hermens foto anp
verder. „Vaak ben ik ook nog psycholoog,
dokter, coach en mediatrainer voor de at
leet. Soms moet je ze nog opvoeden." At
leten in de stal van Hermens worden van
A tot Z begeleid. Succes wortelt weliswaar
vaak in de armoede, maar eenmaal op we
reldniveau vereist een carrière een ade
quate begeleiding. Professionalisering. „Ik
zag dat de atietiek terrein verloor ten op
zichte van voetbal en tennis. Die achter
stand zijn we nu langzaam weer aan het
goedmaken."
Hermens stort zich met zijn hele ziel op
de atletiek. Haile Gebrselassie is Hermens'
oogappel, zijn geestesverwant. „Als ik Ge
brselassie over de baan zie dartelen, dan
zie ik mezelf als het ware lopen. Hij stamt
net als ik van het platteland en komt uit
een kinderrijk gezin. We zijn beiden duur-
lopers. Ik ben soms een soort vaderfiguur
voor hem geworden. Ik waak ook over zijn
gezondheid, zijn wel en wee."
In Gebrselassie weerspiegelt zich de car
rière van Hermens zelf. De Nijmegenaar
liep op de spelen van Montreal in 1976 de
tien kilometer (10de) en de marathon. „Ik
werd 25ste in 2.19. Zo maar uit het blau
we, omdat ik ontevreden was met de klas
sering op de 10 km." Afgescheurde achil
lespezen noopten Hermens zijn carrière te
beeindigen. Gebrselassie zou de mara-
thondroom van Hermens ooit werkelijk
heid kunnen laten worden.
Net terug uit het hectische Ethiopië
wacht de volgende uitdaging. De mara
thon van Amsterdam. De 'Big City' tegen
de 'Big Apple'. Amsterdam versus New
York. Competitie waar het de finishtijden
betreft.
De Portugees Joaquim Pinheiro
(2.09.32), de Spanjaard Antonio Serrano
en de Kenianen Lameck Aguta (2.10.03) en
Daniel Mutai (2.11.13) moeten Amster
dam een prominente plek op de mondiale
atletiekkaart bezorgen. Ook Bert van
Vlaanderen is van de partij. „Ik heb alle
vertrouwen in Amsterdam. Vroeger kwa
men er 3000 deelnemers op af, nu zijn het
er al ruim 9000." Ondanks het prijskaartje
van 57.50 gulden. Jos Hermens kan niet
stilzitten. Hij leidt de atietiekploeg Info-
'Products en staat met zijn 'enterprise' ga
rant voor een half miljoen gulden per jaar.
„Van marketing weten we eigenlijk nog
maar zo weinig. Wat we in Nederland
doen met Info'Products zouden we ook
internationaal kunnen uitbouwen." Ver
dere professionalisering, betere begelei
ding, betere contracten. De wereldhervor
mer van vroeger is meegaander geworden.
„Ik heb het leven leren accepteren zoals
het is." Maar het idealisme is nog steeds
springlevend.
Wat ik me afvraag, was PSV op
de nationale sportzender don
derdag nu wel of niet recht
streeks te volgen in Eindhoven
en omstreken?
Was het niet toevallig de laatste
dag dat Eindhoven gratis mee
mocht kijken?
Zo ja, dan was PSV dus zo'n
beetje het laatste, wat ze in
Eindhoven van het sportkanaal
hebben vernomen... en daarna
het licht uit.
Wat ik wél zeker dacht te weten
is dat alle Eindhovenaren er in
de kwartfinales voor hadden
moeten dokken om PSV live in
de Europa Cup te zien spelen,
maar dit probleem is nu dus ook
vanzelf opgelost en als de andere
(aanloop)problemen van het
sportnet zich ook zo gemakkelijk
laten oplossen als PSV, warem
pel, dan komt het met de zender
nog wel goed.
De najaarsvergadering van de
voetbalbond werpt zijn schaduw
Het sportnet staat op de
Graag had ik hier voor u een ge
degen artikel aan gewijd, maar
helaas, de vragen die u heeft zijn
ook mijn vragen en bij wie kun
je momenteel nog met je vragen
terecht? Bij Ruud Hendriks niet.
Die lijkt wel geheel verdwenen.
Willem van Kooien? Vergeet het
maar, die wordt nog geheel in
beslag genomen dooi het natel
len van zijn winst. Meneer Vo
gelzang? Verkeerde adres, zit in
middels bij de politie. Groenen
boom dan? Is het land uit. vol
gens zijn secretaresse op excursie
bij het departement glasblazen
van de Coca Cola-fabriek.
Wij gaan het daarom vandaag
maar hebben over Oulida.
Oulida, u weet wel, Cruijjfliet
eens doorschemeren dat Oulida
hem goed beviel en dat Oulida,
als het aan hem zou liggen,
maar aan hem lag het nu een
maal niet, het lag aan Van Gaal,
wat regelmatiger een kans zou
krijgen.
Er speelt nu weer zo'n Oulida bij
Ajax.
Dani.
Dannie, volgens Cruijjf.
Van Gaal had ver voor Dani's
debuut in Ajax 1, tegen FC
Twente, al meermaals verzucht
dat hij gelet op de acute blessu-
regolf van Ajax liefst al veel eer
der Dani had opgesteld, want
het scheen een bijzonder talent
te zijn, maar door Dani's her
haaldelijke verplichtingen aan
Jong Portugal was het daar niet
van gekomen.
Eindelijk, tegen Glasgow Ran
gers, was Van Gaal in staat hem
in een echte wedstrijd aan ons te
presenteren.
Laten we niet moeilijk doen, dat
zag Cruijjf wel goed, Dani deed
het aardig, in elk opzicht. Maak
te er tiuee en bijna nog een der
de, blonk uit, maar bleef uiterst
bescheiden onder alle hem toe
gezwaaide lof. Nee, een hekl
voelde hij zich niet. Heel Ajax
was de held.
Cruijjf herinnerde er in zijn -
ditmaal - helder betoog op tele
visie aan dat er voorheen wel
vaker voetballers op Dani's leef
tijd bij Ajax in het eerste speel
den en pleitte ervoor, zonder
meteen 'Dannie'de hemel in te
prijzen, dat de junior vaker een
kans verdiende.
Van Gaal (in zijn mening over
Dani bevestigd door Cruijjf) had
zich gestreeld kunnen voelen,
maar begon onmiddellijk tegen
te sputteren dat Dani helemaal
zo goed niet had gespeeld, vooral
bij balverlies.
Dani, die slecht speelde maar
niet slechter dan de rest, werd
prompt halverwege de wedstrijd
tegen RKC gewisseld, zat tegen
Vitesse op de bank en mocht
(voor straf) in eerste instantie
niet mee naar Glasgow voorde
return tegen de Rangers. Waar
om deze straf, is de vraag?
Omclat hij slecht heeft gespeeld?
Nee. Omdat hij het systeem niet
onder de knie heeft? Nee. Omdat
hij naast zijn schoenen is gaan
lopen? Nee.
Waarom dan wel?
Alleen omdat Cruijff het waagde
op te merken (wat u en ik en ie
der ander ook was opgevallen)
dat Dani een bijzonder talent is.
Zodra namelijk Cruijff zoiets
zegt, gedraagt Louis zich een tik
keltje overspannen, zoals ook
destijds inzake Oulida - waarbij
wel eerlijkheidshalve dient te
worden opgemerkt dat Louis in
de afgelopen jaren in negen van
de tien kwesties gelijk kreeg, hoe
ongelijk hij soms ook had. Want
waar is bijvoorbeeld Oulida ge
bleven?
