Sport De mooie verjaardag van Johan Museeuw Ajax neemt geen risico bij Utrecht Knetemann: 'Het wordt wel weer beter' 'Siemerink opvolger van Edberg' Hoekstra hekelt medische staf PSV Van Kooten als eerste ontslagen MAANDAG 14 OKTOBER 1996 'Sport7 in pluspakket belediging' den haag Een belediging voor de voetballiefhebber. Zo noemt jos Staatsen, voorzitter van de KNVB, het feit dat Sport7 toe stemming aan de kabelmaatschappij A2000 heeft gegeven om de zender onder te brengen in een pluspakket met een Chinese nieuwszender en een softpornokanaal. Staatsen zegt dit zater dag in een interview met NRC Handelsblad. „Wat mij betreft gaat Sport? in Amsterdam zo snel mogelijk uit dat pakket. Ik vind het een weerzinwekkend pakket. Sport7 wordt gebruikt als breekijzer om andere kanalen in de huiskamer te brengen tegen riante vergoedingen. Liever niet dan zo, wat mij betreft. Maar ik verwacht niet dat blunders zoals bij A2000 elders worden be- Doelman Aston Villa brengt Nazi-groet londen Mark Bosnich, doelman van Aston Villa, heeft zaterdag vele supporters van Tottenham Hotspur op hun ziel getrapt. De Australiër bracht zaterdag tijdens de wedstrijd de Nazi-groet. Bosnich werd door de Spurs-supporters, die talrijke joden onder de aanhang telt, herinnerd aan zijn optreden van twee jaar gele den. Na een botsing met Jürgen Klinsmann, toen in dienst van de Spurs, werd de Duitser bewusteloos van het veld gedragen. De doelman reageerde op de beschimpingen met het Hitler-sa- luut. Na de wedstrijd zei de keeper dat het om een grap ging. Voor de radio bood hij zijn excuses aan. „Ik weet dat de Spurs- fans veel mensen verloren hebben in de oorlog", zei hij. „Maar ik heb ook familieleden verloren in die oorlog. Het was een grap, een uit de hand gelopen grap." Onderzoek naar fraude Romario De Braziliaanse justitie is een onderzoek begonnen naar de be zittingen en de bankrekeningen van voetbalinternational Roma rio. Dat meldt het dagblad O Dia in de zondagseditie. Romario komt uit voor de Spaanse club Valencia, maar onderhandelt vol gens Braziliaanse kranten zaterdag met Francisco Roig, de voor zitter van Valencia, over zijn terugkeer naar zijn oude club Fla- mengo. De voormalige speler van PSV, die in Valencia voortdu rend botst met trainer Luis Aragones. wordt ervan verdacht de Braziliaanse belastingdienst te hebben opgelicht. Hij zou een te lage opgave van zijn vermogen, door waarnemers geschat op 34 miljoen gulden, hebben gegeven. De autoriteiten hebben vooral belangstelling voor een firma die door Romario zou zijn opgezet op de Britse Maagdeneilanden. Marco Dijkhuizen wil weg bij ARC alphen Bankzitten bevalt Marco Dijkhuizen slecht. De midden velder wil weg bij ARC, waar hij door de komst van een aantal nieuwe spelers buiten de basis is gevallen. Dijkhuizen: „Vanaf 1 september ben ik office-manager van een uitzendbureau in Haarlem. Mijn werkgever oefent drtücop me uit om ook op za terdag de zaak te openen. Omdat ik nog veel plezier in het voet ballen had, heb ik die boot tot nu toe afgehouden. Met de huidi ge situatie bij ARC kan ik echter niet goed leven. Daarom wil ik nu op zaterdag gaan werken en op zondag gaan voetballen." De KNVB moet het verzoek om overschrijving naar waarschijnlijk SJC (Dijkhuizen: "Ik bevestig dat niet, maar ontken het even min.") nog wel inwilligen. Bij*SJC speelt Dijkhuizens oude maatje Edwin Otte. Belg wilde vorige week nog stoppen met wielrennen Een te dikke man baant zich op een fiets een weg door een gezelschap tamelijk opdringerige wielerfans. Ze to nen weinig respect en versperren hem de weg naar de of ficiële huldiging van wereldkampioen Johan Museeuw. Maar de man begrijpt het wel. Hij won zelf onder meer twee keer de regenboogtrui en herkent de euforie die dat teweeg brengt. Het is Eddy Merckx, de beste wielrenner aller tijden en deeltijd-coach van de Belgische nationale ploeg. Hij had zojuist gezien hoe zijn kopman in de eind sprint de Zwitserse favoriet Mauro Gianetti had verslagen en hoe zijn zoon Axel het Belgische succes nog een extra feestelijk tintje had gegeven door beslag te leggen op een fraaie vierde plaats. lugano fred segaar gpd-verslaggever Johan Museeuw, die droge, on doorgrondelijke West-Vlaming, bewaart liever afstand. De druk van 'gans het land' om elke keer maar weer te moeten presteren heeft een ander mens van hem gemaakt. Het is allemaal voort gevloeid uit de successen van Eddy Merckx, de man die hem gistermiddag in Zuid-Zwitser- land vanuit de ploegleiderswa gen naar de zege schreeuwde. Door de onvoorstelbare palma res van 'De Zwarte van Tervu ren' werden Belgische wielren ners die een kermiskoers won nen opgezadeld met een ver wachtingspatroon waartegen al leen de sterksten bestand wa ren. Daniël Willems ging er aan ten onder nadat Merckx was ge stopt. Fons de Wolf ook en nog een heleboel andere coureurs. Ook de man met het piepstemmetje en het perma nentje bezweek er, een week ge leden nog maar, bijna onder. Na Parijs-Tours besloot hij zelfs met een stalen gezicht dat hij zou stoppen. Huiselijk beraad in zijn vüla in Gistel met zijn vrouw bracht hem tot inkeer. Véronique vond het niet zo'n goed idee van haar man om zijn contract bij Mapei niet uit te dienen. „Johan", schijnt ze hem de zondagavond na de herfst- klassieker te hebben gezegd, „Johan, koerst gij nog maar fijn twee jaarke's door". „Als gij het wil", heeft Museeuw gezegd en dinsdag vertrok hij naar Luga- De voormalige winnaar van topklassiekers als de Ronde van Vlaanderen (twee keer), Amstel Goldrace, Parijs-Roubaix, het Kampioenschap van Zürich en tal van andere grote wedstrijden is een liefhebber van het cyclis- me. Zoals zijn vader dat was. Maar de randzaken kan het kri tische Belgische publiek van hem cadeau krijgen. Zijn vader Eddy Museeuw heeft in Gistel, bij Brugge, een garagebedrijf. Johan, enig kind, was voorbestemd de zaak over te nemen. Hij haalde zijn diplo ma, kreeg van zijn vader een overall, maar koos voor het wielrennen, twintig jaar nadat zijn senior een korte loopbaan als prof had beëindigd. Gistel is het dorp van Sylvère Maes, een Tourheid uit de jaren dertig die zijn café op enkele honderden meters van de fami lie Museeuw de naam gaf van de Pyreneeëncol waar hij in zijn gloriejaren vaak als eerste bo venkwam: De Tourmalet. Ver geelde foto's aan de wand heb ben kleine Johan, eerst een aar dig voetballertje bij de lokale club, aangezet tot een carrière lugano fred segaar gpd-verslaggever Maarten den Bakker beschikt over zo veel beroepseer dat hij, al is het zeventien minuten na kampioen Johan Museeuw, zijn fiets over de finishlijn wil drukken. De kopman van de Nederlandse ploeg had dan geen rol van betekenis kunnen spelen, hij had de wedstrijd om de wereldtitel in Lugano wél uitgereden en dat konden de meesten van zijn landgenoten hem niet nazeggen. Maar het feest rond Mu seeuw is er één van doldrieste blijdschap van Belgen die de aankomststraat voor het voet balstadion Carnaredo in beslag nemen. Daardoor kan Den Bakker niet voldoen aan het minste dat hij zichzelf ten doel heeft gesteld: finishen. Casper van der Meer, die zich in de eerste helft van de wedstrijd voorin liet zien, loopt ergens honderd meter achter Den Bakker. Hij is de tweede Hol lander die de koers uitrijdt. Den Bakker: „Wat een belache lijke toestanden hier. Tijdens de laatste beklimmingen ston den de mensen ook al op de weg. Het lijkt wel een kermis koers." Hein Verbruggen, de voorzit ter van de internationale wie- Ierunie, die ook bijna werd platgedrukt in de menigte, zei dat de jury van aankomst zich 200 meter vóór de finish had geïnstalleerd om zo de rug nummers van de aankomende renners te kunnen noteren. „Dat is ook meegedeeld aan de ploegleiders, maar die moeten het dan wel aan hun coureurs doorgeven. Die twee Nederlan ders hoeven zich geen zorgen te maken. Die worden heus wel in de uitslag opgenomen." Genie Knetemann had voor af dezelfde kennis en toonde zich niet eens ontevreden: „Als je van de Belgen verliest doet dat pijn, maar nu het Johan Museeuw is vind ik het niet erg. Die man rijdt het hele sei zoen al goed. Dat wij hier niet goed hebben gepresteerd is niks nieuws. Nadat Rooks en Theunisse de pijp aan Maarten hebben gegeven, hebben we geen klimmers meer. die hem prachtige overwinnin gen schonk. Mooie, malle, magnifieke Jo han Museeuw. Een week nadat hij het besluit had genomen met wielrennen te stoppen, werd hij wereldkampioen. Op zijn eenendertigste verjaardag. .Andere keren ging ik wat drin ken met het vrouwke en de kin deren. En deze verjaardag word ik wereldkampioen. Dus is het een mooie verjaardag. Maar het was ook een erg zware dag. We zullen er vanavond wel een glaaske op drinken." Het was de onderkoelde reac tie van een man op wiens ge zicht geen spoortje van emotie te bespeuren was. Wie de ge schiedenis van het Belgische wielrennen in het post-Merclöc- tijdperk een beetje kent, be grijpt het wel. Johan Museeuw juicht niet uitbundig na over winningen omdat hij weet wat er gebeurt als hij niet meer wint. Hij wil zich het hoofd niet op hol laten jagen. Dus predikt hij gelijkmatigheid. Regenboog- trui of niet. Het is het leven vol gens Johan Museeuw. Johan Museeuw is de Zwitserse favoriet Mauro Gianetti te snel af en viert zijn wereldtitel. foto ap Jan Siemerink grijpt naar zijn hoofd Siemerink begon vol goede moed aan het vierde duel in zijp loopbaan tegen Becker. Van de voorgaande drie won hij er twee: in Stuttgart 1992 en Cin cinnati 1995. Hij verloor op Wimbledon 1995 van.de Duitse megaster. „Siemerink onder schat ik nooit", zei Becker voor de wedstrijd. „Jan is bij vlagen een artiest, de opvolger van Ed berg, één van de beste service volley spelers in het circuit." Bij vlagen inderdaad. Zoals tegen Edberg in de kwartfinale en tegen Becker in de tiebreak van de tweede set die hij met 9- 7 pakte. Maar niet meer in de derde en vierde set. Siemerink viel terug, Becker bleef con stant. Hij won verdiend de hoofdprijs van 125.400 dollar, Siemerink ontving 66.000 dollar, een dikke 110.000 gulden. Hij stond in zijn negende finale en verloor voor de zevende keer. De 28-jarige Duitser speelde zijn derde toernooi na zijn pols blessure op Wimbledon. In Boekarest trok hij zich gebles seerd terug, in Bazel verloor hij in de tweede ronde van Novak, in Wenen rende hij 107 dagen na zijn pijnlijke vertrek op Wimbledon naar de eindover winning. „Ik ben de angst kwijt", zei hij na zijn zege op Siemerink, „en heb mijn instinct terug. Ik speel weer zonder vrees. Siemerink neemt een week rust. Daarna gaat hij aan de slag in Stuttgart, Parijs en Stock holm. En met Ellis Ferreira mo gelijk op het WK dubbel in Hartford, Connecticut. Het duo staat na het verlies in de kwartfinales in Wenen zevende. den haag» driekwart jaar met zijn knie. Dokter Van den Hoogenband vindt de beschul diging van Hoekstra onzin. „Ik doe 600 kijkopera ties per jaar, 6000 in de laatste tien jaar. Ik mag dus wel zeggen dat ik ervaring heb." Peter Hoekstra schuift de oorzaak van zijn ernsti ge knieblessure voor een deel op 'ondeskundige' behandeling door de medische staf van PSV. De speler van Ajax wordt binnenkort geopereerd aan een peesontsteking in de rechter knie waardoor hij vier tot acht maanden uit de roulatie zal zijn. „Vijf jaar geleden ben ik door Van den Hoogen band (clubarts PSV) aan die knie geopereerd", al dus de speler. „Volgens de oude methode, een kijkoperatie. Ook werd mijn knie herhaaldelijk in gespoten met cortisonen. Door dat spul ben ik een stukje van mijn pees kwijt. Dat stukje is ge woon opgelost." Hoekstra kwakkelt bij Ajax al Van den Hoogenband geeft toe dat hij de knie van Hoekstra behandeld heeft met cortisonen. „Dat zijn ontstekingsremmers, die gebruikt wor den bij tennisellebogen, slijmbeursontstekingen. Ik gebruik die remmers als het verantwoord is. Bij Hoekstra was dat het geval. Bij Eijkelkamp bij voorbeeld niet. Kijk, Peter heeft de laatste vijfjaar wel eens last gehad van die knie, maar nooit in ernstige mate. Hij kon ermee voetballen." 'Knokploeg' deelt met kwakkelploeg utrecht» simon gpd-verslaggever Een moment van beschouwing en overpeinzing, gistermiddag in de Utrechtse Galgenwaard. Na de gebruikelijke persconfe rentie dook Ajax-trainer Louis van Gaal de kleedkamer weer in. De deur bleef even lang ge sloten als de defensie van FC Utrecht eerder op de dag, bijna drie kwartier. Ajax morste in na volging van Feyenoord en PSV afgelopen weekeinde twee pun ten, zelfs de drie uitslagen wa ren identiek (1-1), en dat stem de tot nadenken en nakaarten. Bij Ajax heerst een cultuur waarin ieder moment van de dag over voetbalinhoudelijke zaken wordt gesproken. Louis van Gaal gaat graag de discussie met zijn spelers aan, staat open voor andere gezichtspunten, al is het moeilijk hem van een eventueel ongelijk te overtui gen. „Waarom zijn we achterin niet één tegen één gaan spe len", wilde Ronald de Boer on middellijk na afloop van zijn trainer weten. „Omdat ik dat niet aandurfde", luidde het ver rassende antwoord van de trai ner die toch niet bekend staat om zijn behoudende strijdwijze. Van Gaal vond dat hij al ge noeg risico had genomen. Met het inbrengen van het Portuge se natuurtalent Dani, halverwe ge de tweede helft, bestond het middenveld van Ajax uitslui tend uit aanvallend ingestelde spelers: Ronald de Boer, Martijn Reuser en Dani dus. Het leverde Ajax allesbehalve offensieve im pulsen op. De opbouw was te traag, het balverlies te veelvul dig. En er was Van Gaal nóg iets opgevallen. „Wij gingen net als Utrecht de strijd aan, maar wer den veel vaker afgefloten dan zij", refereerde de scheidende trainer aan het irritante en in consequente optreden van arbi ter Luinge. „Daardoor konden we niet in ons spel komen." Over scheidsrechter Luinge zal tijdens de derde helft in de kleedkamer echter weinig ge sproken zijn. Want ook Van Gaal weet dat Ajax-in-vorm niet afhankeljk is van de fluitfre- quentie van de scheidsrechter. Een te lage balcirculatie, on zorgvuldige passing, het grote aantal niet-wedstrijdfitte spelers en het inleveren aan kwaliteit, dat zijn factoren die zwaarder wegen dan een tegenwerkende leidsman. Vindt ook Ronald de Boer, gisteren de enige Ajacied met creatieve invallen. „Hoewel Luinge inderdaad opvallend vaak tegen ons floot, hebben we zelf hier de punten laten liggen. Het liep niet en dat moeten we onszelf aanrekenen. Aan zijn acties was het niet te merken, maar Ronald de Boer voelde zich 'sloom' voor de wedstrijd. „Ik had geen power in mijn benen." Oververmoeid zegt hij niet te zijn, al bespeurt Louis van Gaal verschijnselen die op het tegendeel duiden. En juist Ronald de Boer is, zeker dit seizoen, de man die bij Ajax vrijwel iedere aanval voorkookt. Hij: „Ik weet dat ik veel moet brengen, dat heeft ook te ma ken met- de mindere kwaliteit van de ploeg waar we tot nu toe mee spelen. Dat is nou eenmaal zo en dat is niet erg. Misschien word ik er zelf nog wel sterker Een andere speler die het ni veau van het huidige Ajax ont stijgt, maar nog niet genoeg rit me heeft om dat te tonen, is Mare Overmars. Veel van zijn acties strandden gisteren in goede bedoelingen,- zoals ook invaller Martijn Reuser zichzelf in zijn jacht naar spelritme meer dan eens voorbij liep. „Na een zware blessure wil je zo snel mogelijk aan iedereen laten zien wat voor een beest je bent", zei Reuser naderhand. „Maar dat valt dan toch effe te gen." Bij Overmars doet het li chaam evenmin wat de geest verlangt. „Maar ik voel me hele maal fit en heb ook geen angst om duels aan te gaan", zei Overmars. „Vóór mijn blessure ging ik trouwens ook nooit kei hard de duels in, dus dat is niets veranderd. En mijn oude vorm, tsja, daar werk ik keihard aan." Tegen het gepassioneerd spe lende Utrecht was het gTos van de Ajacieden zoekende naar vorm. Met name het centrale Winston Bogarde tikt de bal weg v aanvalsduo, Kiki Musampa en Nordin Wooter, stelde hevig te leur. Al na ruim een half uur trof Van Gaal zijn maatregelen en milde Musampa in voor Reuser, die zich veelvuldig liet terugzak ken om de bal op te eisen. Vlak voor rust leidde Reuser op die manier de aanval in die Ajax naast Utrecht bracht. Linker middenvelder Ronald de Boer verzorgde de voorzet, Reuser strandde nog op de nerveus keepende Ponk, de rebound was voor Nordin Wooter. Een dik half uur eerder had Hans Visser namens Utrecht zijn gave traptechniek geëtaleerd. Bij zijn machtige vrije trap kon Edwin van der Sar niets anders doen dan versteend en vol bewonde ring toekijken. Veel meer had het teleurstel lende duel tussen de Utrechtse knokploeg en de Amsterdamse kwakkelploeg niet om het lijf. Beide oefenmeesters spraken van een terechte uitslag en dat was het ook. Utrecht won dit seizoen in eigen huis nog geen wedstrijd, maar daar stond nie mand in de Galgenwaard na het gewonnen punt tegen Ajax bij stil. En Ajax, dat kwam in vijf uitwedstrijden nog niet een maal tot winst. En daar werd, na de twee verloren punten tegen Utrecht, nog lang bij stilgestaan. FC Utrecht: Ponk; Nascimento. Van der Net, Van Burik en Asmus; Robbe- mond. De long (82. Boussatta). Wit- schge, Visser; Van Loen, Mols. Ajax; Van der Sar; Santos. Frank de Boer, Veldman. Bogarde; Scholte Het bestuur van RKC was eigen lijk niet ontevreden over trainer Cees van Kooten. Alleen de re sultaten bleven in de beginfase een beetje achter bij de ver wachtingen. Dus besloot de Waalwijkse clubleiding hem za terdag na welgeteld negen wed strijden op non-actief te stellen. Van Kooten was de eerste trai ner die dit seizoen in het be taald voetbal aan de kant wordt gezet. Een directe aanleiding voor het gedwongen vertrek van Van Kooten was er niet, volgens Gerrits. Ook het openhartige in terview met middenvelder Alf red Schreuder in de zaterdage ditie van het Brabants dagblad, waarin Van Kooten er flink van langs kreeg, had in de besluit vorming geen rol gespeeld, be toogde het bestuurslid Jan Ger- Absoluut niet", benadrukte de welbespraakte advocaat. Gerrits legde in een overvolle perskamer helemaal alleen ver antwoording af voor het weg zenden van Van Kooten. Hij gaf toe dat het tijdstip van de maat regel hoogst ongelukkig was. „Cees reageerde geschokt op mijn mededeling. Maar ik wilde het hem niet telefonisch zeg gen. Zeker ook omdat ik Van Kooten als mens heel hoog heb zitten. Zo'n beslissing komt al tijd op het verkeerde moment. Kijk maar naar Van Gaal bij Ajax. Dat is toch ook in een vroeg stadium naar buiten ge komen?" Volgens Gerrits heeft het be stuur van RKC al wel gedacht over de opvolging van Van Kooten. Er is een lijst opgesteld met trainers die beschikbaar zijn. Oud-trainer Bert Jacobs staat daarop waarschijnlijk met stip genoteerd. De ervaren coach, met zijn voet in het gips, bekeek de wedstrijd tegen Feyenoord op de eretribune naast manager Henk van Delft. Toeval, wilde Gerrits doen geloven. „Hij had de kaartjes al twee weken gele den besteld."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 15