Leiden Tandarts en winkels op Bakkerplein 'Stinkauto's jagen klanten alleen maar weg' Tevredenheid overheerst na El Cid slotfeest Stichting op zoek naar post die past El Cid waarschijnlijk naar Stadsgehoorzaal Meezingen in Hooglandse Kerk MAANDAG 19 AUGUSTUS 1996 chef hans jacobs. 071 -5356414, plv -chef rudolf kleun. 071-5356429 Logeerhuis 8 Een logeerhuis voor chronisch zieken en li chamelijk gehandicapten zou mantelzorgers moeten ontlasten Ligplaatsen a a Uitbreiding van het I I aantal ligplaatsen voor plezierjachten kan in Warmond helemaal geen kwaad Boete voor plassen tegen bureau leiden Het is verboden, en dus doe je het niet wanneer er een agent over je schouder mee staat te kijken. Twee Zoetermeer- ders van 26 en 28 jaar zochten in de nacht van zaterdag op zon dag uitgerekend de voorgevel van het politiebureau aan de Lan- gegracht uit om hun plas tegen te doen. Geen agent te zien, maar helaas voor de heren met hoge nood wel een bewakings camera die hun activiteit registreerde. Nadat de Zoetermeerders weer in de auto waren gestapt, werden ze nog op de Langeg- racht aangehouden door een surveillancewagen. Naast een be keuring voor plassen in het openbaar kreeg de bestuurder ook nog een proces-verbaal voor rijden onder invloed. Hennepplanten inbeslaggenomen leiden De Leidse politie heeft zaterdagavond bij een 52-jarige Leidse vrouw in de Pieterskerk-Choorsteeg82 hennepplanten aangetroffen. De vrouw had ook apparatuur in huis om de plan ten te kweken. De Leidse verklaarde de hennep voor eigen ge bruik te houden. Ook een 36-jarige bewoner in de Roodenbur- gerstraat had 18 illegale hennepplanten in huis. De politie kwam op zijn spoor omdat een benedenbuurman klaagde over vallend glas. Er bleek niets aan de hand te zijn maar de politie rook wel een verdacht luchtje: bij inspectie van het huis werd de hennep aangetroffen. ANNO 1896 Woensdag 19 Augustus Een sjouwer uit Leiden die binnen een kort tijdsbestek 19 malen in beschonken toestand door de straten van de Sleutelstad had gewarreld, en viermalen reeds wegens dronkenschap is veroor deeld, was heden bij de Haagsche rechtbank in appel gekomen van een vonnis, hem door den kantonrechter te Leiden opge legd, waarbij hij werd veroordeeld tot opzending naar eene Rijkswerkinrichting. Het O.M. bij de rechtbank achtte evenwel eene opzending van den dronkaard zeer wenschelijk en vorder de dus bevestiging van het vonnis van den Leidschen kanton rechter. ANNO 1971 donderdag 19 augustus Cock Veldhuis, de internationaal vermaarde 41-jarige bloe- menarrangeur uit Hillegom, zal de eerste binnententoonstelling van de Floriade '72 in de Amsterdamse RAL gaan „maken". De ze internationale sierteeltexpositie wordt eind maart 1972 ge opend. Hij is zeer verheugd over deze vererende opdracht van de Kon. Alg. Ver. voor Bloembollencultuur, die deze eerste bin- nenshow voor haar rekening neemt. Trouwens deze Hillegom- mer heeft over opdrachten niet te klagen. Een groot deel van het jaar zit hij in landen als België, Duitsland, Oostenrijk, Italië, En geland en Zwitserland. leiden „Wilt u zingen? Zingt u dan mee!", klinkt het in de Hooglandse kerk in Leiden. Buiten is het deze zaterdagmiddag warm en druk: een paar straten verderop staan markt kooplui hun waren aan te prijzen en doen Lei- denaars inko'pen. Ook de terrassen zijn vol: eindelijk is het weer zomers in de stad. In de lichte kerk aan de Nieuwstraat is het koel en heerst een serene sfeer. Hier kan de bezoeker even vluchten uit de drukte van het dagelijks leven. Het is voor velen een moment van bezin ning als om 13.30 uur het kerkorgel klinkt voor het wekelijkse orgelconcert. Na afloop wordt er om 14.30 uur een stuk uit de bijbel gelezen. Een kwartier later kunnen bezoekers zich rond het kleine orgel scharen en hun stem oefenen. Dit keer bespeelt de Leiderdor per Hanno Bos het instrument. De aanwezi gen krijgen de liedteksten in hun handen ge drukt: het zijn deze keer gezangen van Henry Smart, Friedrich Funcke, Comelis de Pauw, Thomas Haweis en hymnes uit Schotland en Wales. „Ik kom hier voor de eerste keer", zegt een bezoekster. „Ik ga deze week op vakantie en wilde dit toch nog een keer meemaken voor het eind van de maand." Even later galmen vele ongeoefende stemmen door de kerk. Be zoekers kunnen nog tot het eind van de maand op zaterdag terecht voor het zanghalf- uurtje. FOTO HIELCO KUIPERS Het heeft bijna tien jaar geduurd, maar het lijkt er nu toch op dat tandarts R. van der Grijp zijn zo felbegeerde nieuwe praktijk mag bouwen in de Stevenshof, op het grasveldje van het Ina Boudier Bakkerplein. Het zoveelste ontwerp van de nieuwbouw kon eindelijk genade vinden in de ogen van de gemeente. Alleen de omwonenden kunnen nu nog roet in het eten gooien wanneer zij be zwaar maken tegen het ontwerp. LEIDEN HERMAN JOUSTRA Het plan voor nieuwbouw lag al jaren klaar, maar de gemeente wilde maar niet over de brug komen met een bouwvergun ning. Hoewel de tandarts zijn plannen een paar keer aanpas te, keurde de welstandscom missie van de gemeente de te keningen elke keer weer af. De commissie vond dat de nieuw te bouwen praktijk qua hoogte niet in de omgeving paste. Al die tijd hield de tandarts prak tijk in een noodgebouwtje aan het Petronella Moenspad. Het slepende conflict leidde er vorig jaar toe dat de winke liersvereniging Stevensbloem en de wijkpolitie de wijkraad van de Stevenshof verzochten te bemiddelen tussen de tandarts en de gemeente die er zelf niet meer uit te leken komen. Bo vendien hadden de winkeliers zelf al tijden betoogd dat het winkelcentrum in de Stevenshof wel een oppepper kon gebrui ken. Op het Ina Boudier Bakker- plein zou onder meer een aan tal nieuwe winkels moeten ko men. Die wens is terug te vin den in het door Van der Grijp ingediende ontwerp. De nu bereikte overeenstem ming betreft de bouw van een L-vormig complex. In het 'lan ge' deel van de L is plaats voor vier winkels, in het korte deel moet de praktijkruimte komen van Van der Grijp. Bovendien wordt op een deel van het com plex een verdieping geplaatst, zodat ook op die manier een L- vorm ontstaat. De politie is geïnteresseerd in het huren van die ruimte. Die zou dienst kunnen doen als on derkomen van de wijkpolitie die nu nog in de Top-Naeffstraat zetelt. Volgens woordvoerder R. Blom valt daarover in de loop van deze maand een beslissing. Of de politie 'ja' zegt tegen het huren van de ruimte is een fi nanciële kwestie. 'Alles, inclusief het kort geding, is de moeite waard geweest' leiden caroune van overbeeke „El Cid heeft goed zijn best ge daan om zich aan de regels le houden", concludeert Linda van Mourik van de gemeente lijke milieudienst. „Over het algemeen is het redelijk goed gegaan met het geluidsniveau van het studentenfeest. Ook de bewoners waren niet onte vreden, was mijn indruk. Ik heb die avond met hun advo caat gesproken en die vond ook dat het meeviel met de overlast. Onze meetgegevens zullen straks ook worden ge bruikt bij het vaststellen van de Evenementennota." „Over het algemeen denk ik dat- het Arsenaalplein geen goede plek is voor een studen tenfeest met live-muziek. De studenten kunnen in het ver volg beter uitwijken naar de Stadsgehoorzaal of een andere plaats die niet midden in een woonwijk ligt." EI Cid is echter niet van plan het feest volgend jaar weer op het Arsenaalplein te houden. „Daarover gaan wij niet, want er komt straks een nieuwe El Cid-commissie", reageert Pe ter de Jong. „Maar ik denk wel dat de voorkeur zal uitgaan naar de Stadsgehoorzaal, om dat je daar geen geluidsbeper kingen hebt." leiden caroline van overbeeke In de straatjes rondom het Leidse Arsenaalplein ligt hier en daar een vertrapt plastic glas. De grote wit-oranje tent op het plein staat er nog, zaterdag aan het begin van de middag. Door de zon op het kunststof dak is het binnen bloedheet. De argelo ze bezoeker wordt meteen beneveld door een verschraalde bierlucht. Peter de Jong sjokt buiten rond. Het gezicht van de 23-jarige student is on geschoren en hij heeft wallen onder zijn ogen. Maar hij glimlacht: het El Cid slotfeest was een groot succes. De penningmeester van de Enige Leidse Commissie Introductiedagen kijkt terug op een succesvolle week. „Alles, inclusief het kort geding tegen de gemeente, is de moeite waard geweest." De Jong heeft nog altijd zijn felgroene El Cid- shirt aan. Sinds vrijdagavond heeft hij zich niet meer verkleed. Het feest is bovendien nog niet voorbij: hij en zijn makkers moeten het grote ge vaarte nog afbreken, inpakken en terugbezorgen. Ook zondag en de dagen daarna moeten ze nog flink aanpoten. Vermoeid en met een licht verdwaasde uit drukking op zijn gezicht sjokt hij door de straatjes rondom het Arsenaalplein. „Ik. heb vannacht, na afloop van het feest, in de tent geslapen met een andere student. We hadden matrassen geleend en op het podium gelegd. Om alle spullen te be waken. Je weet maar nooit. Maar ik ben meteen in slaap gevallen: volgens mij zou ik het niet eens gehoord hebben als er inbrekers waren gekomen. Zó moe was ik." De matrassen die de El Cid-leden in de tent wilden neerleggen om het geluid te dempen voor de omwonenden, zijn er nooit gekomen. „Vol gens een geluidsexpert had dat geen zin. De eni ge manier om de muziek te dempen was het dak helemaal in te pakken met matrassen. Maar dat was onmogelijk, en brandgevaarlijk bovendien. Dus daar hebben we maar van afgezien." De studenten hebben zich goed gedragen, vin den de omwonenden. Ook de Milieudienst van de gemeente Leiden is tevreden. Ingrijpen was maar één keer nodig: om kwart voor twaalf moest de band 'Tekort' stoppen omdat het geluid bui ten steeds rond de 75 decibel schommelde, 10 decibel meer dan volgens de rechter was toege staan. Peter de Jong moest toen, met flinke te genzin, vragen de instrumenten op te bergen. Een half uur eerder dan de bedoeling was. El Cid had ruim van tevoren in de buurt brie ven bezorgd, waarin het omstreden feest werd aangekondigd en een telefoonnummer stond ver meld voor het doorgeven van overlast of klach ten. Een bewoner van de Arsenaalstraat heeft veel waardering voor de werkwijze van de studenten. „Zo'n brief bijvoorbeeld: een kleine moeite, maar wel heel netjes. Bij andere feesten, inclusief die van De Grote Beer, krijgen we een dergelijk brief je meestal pas een paar uur van tevoren in de bus. Het zijn van die kleine dingen waar anderen van kunnen leren." Veel complimenten waren er ook voor de orde dienst van El Cid: zo'n vijftig vrijwillige studenten hebben in hun groene shirts gezorgd dat er geen ongewenst publiek naar het Arsenaalplein kwam. Alle straten werden door de studenten bewaakt, zodat de omwonenden geen last hadden van on- genodigden of fietsers. „De ordedienst heeft daardoor zelf het feest gemist. Dat is wel jam mer." Alles is precies gegaan zoals De Jong en zijn collega's gehoopt hadden. „Ik denk dat dit ook een positief signaal is naar de gemeente en de buurtbewoners: een feest houden zonder veel overlast kan blijkbaar. Maar wij hadden natuur lijk wel het voordeel van de ordedienst. Zoveel vrijwilligers krijgen anderen niet zo snel op de been, denk ik." De komende tijd zal de El Cid-commissie zich in het onderkomen aan de Kaiserstraat buigen over het Adresboek voor studenten. In september gaat Peter de Jong weer studeren: het laatste jaar van zijn rechtenstudie. „Dat zal even wennen zijn." Morsstraat-ondernemer schikt zich in overlast door werkzaamheden leiden. marcel smeets Mesut Yarim van Sunny Travel voelt zich betrapt bij het door bladeren van de stapel reclame folders „Het is nu niet zo druk, want mijn klanten zijn al naar het buitenland", zegt hij tevre den. Echt klagen over teruglo pende omzetten, veroorzaakt door werkzaamheden in de j-straat, kan de Morsstraat-on- dernemer niet. Ook H. van Dongen van de natuurproduc tenwinkel hoor je niet moppe- :n. Sterker nog: op de golven van de milieutrend spoeden zich al leen maar méér menden naar zijn natuurlijke wereld. „Al die stinkauto's voor mijn deur .ja gen mijn klanten alleen maar weg", weet Van Dongen. Het probleem met de opgebroken straat is volgens hem alleen dat nu ook de fietsers tijdelijk hin der ondervinden. In het alge- 1 meen ondergaat de onderne mer uit de Morsstraat de huidi ge werkzaamheden als iemand die weet dat hij door een niet zo zure appel moet heenbijten. De te verbouwen winkelstraat ademt de sfeer van een bad plaats in de winter. Onverlichte etalages, dichtgetrokken gor dijntjes: winkels die wel open zijn laten dat duidelijk weten aan de hand van een bordje. Slagerij Zwetsloot, Theo van de ee kapsalon en waarschijnlijk ook al die anderen, zijn met vakan tie. „Wat dat betreft is het ook t* goed gepland", zegt Yarim. Alleen in koffiehuis Rem- brandt hangt een grimmige sfeer. Uitbater Chris Pierrot is uu- niet blij en zal het ook straks niet zijn. „Ze maken je gewoon suf met hun rapporten en regel tjes. Vind je het gek dat er geen enkele ondernemer hier de moeite neemt, kèn nemen voor protesten?". Hijzelf heeft een afgestudeer de rechtenstudent in de arm ge nomen en moet een beetje la chen om zijn collega's die nu bij hèm komen klagen. „Ik ben de enige die geprotesteerd heeft, de rest kwam gewoon veel te laat", zegt hij. In tegenstelling tot zijn collega's zal het voor Pierrot ook na de bouwwerken niet beter worden. Zijn verzoek voor een eigen terras in de zon is afgewezen en hij is daarom bang dat 'zijn' gasten straks bij Huis De Bijlen gaan zitten. Op het geïmprovi seerde terrasje voor de deur worden nu karikaturen ge- De opgebroken straat zorgt welis waar voor overlast maar de onderne mers in de Mors straat klagen nog niet over teruglo pende omzetten. FOTO HIELCO KUI PERS schetst. De zoveelste 'goeie klant' die net zijn fiets heeft af gesloten, krijgt meesmuilend te horen dat hij z'n rijwiel voort aan buiten de singels moet zet ten. LEIDEN MAARTEN KEULEMANS Of u nu aan yoga doet, een kat heeft of geabonneerd bent op de Donald Duck: in Amster dam willen ze er alles over we ten. Deze week viel bij een paar honderd Leidenaars de nieuwe vragenlijst van de Stichting Selectieve Postrecla me in de bus. Wie de lijst in vult en terugstuurt, ontvangt voortaan alleen nog maar re clame die hem of haar echt in teresseert. Althans, dat be weert men in Amsterdam. De stichting werd in 1985 opgericht door PTT Post en uitgever Reader s Digest om de toenemende weerzin van de consument tegen reclame folders het hoofd te bieden. Het principe is eenvoudig: de stichting kiest een kleine mil joen adressen uit het telefoon boek. stuurt iedereen een vra genlijst en inventariseert ver volgens wat de mensen die de enquête (invullen zoal interes seert. Vervolgens stelt de stich ting adressenlijsten op van een aantal 'doelgroepen', die ver volgens worden verhuurd aan belangstellende bedrijven. Zo dat de consument alleen nog maar 'post die past' in de bus krijgt, belooft de stichting. Het recept blijkt succesvol: de stichting krijgt één op de vier vragenlijsten ingevuld te rug, en van de mensen die al eerder een enquête hebben in gevuld stuurt zelfs zestig tot negentig procent de vragenlijst terug. De stichting heeft in middels al van 1,2 miljoen Ne derlanders vernomen waar heen ze op vakantie gaan, naar wat voor muziek ze luis teren en wat voor contactlen zen ze dragen. „Pos', die past, dat betekent dat je alleen maar folders krijgt die je leuk vindt", verklaart directeur Erna ter Weelde het succes. De stichting kan niet garan deren dat de bedrijven die een adressenlijst hebben gehuurd die lijst niet alsnog doorverhu- ren aan andere bedrijven. Ter Weelde erkent dat er zo alsnog een kettingreactie van onge wenste reclamepost op gang kan komen. „Zo werkt deze branche nu eenmaal. Het ver huren van adressen aan der den is heel normaal." Mensen die helemaal geen geadresseerd reclamedruk werk meer willen ontvangen, kunnen een briefje schrijven naar de Nederlandse Associa tie voor Direct Marketing, Dis tance Selling en Sales Promo tion (DMSA) in Amsterdam. Het DMSA zorgt er dan voor dat het desbetreffende adres van alle datalijsten wordt ge schrapt. Een mogelijkheid, waar tot nu toe zo'n 70.000 mensen gebruik van hebben gemaakt. De Stichting Selectieve Postreclame is de oudste maar niet de enige stichting die zich bezighoudt met het bevragen van consumenten over hun belangstelling. Zo loopt de klant alsnog kans allerlei onge wenste post te ontvangen. Ter Weele: „De andere bedrijven hebben ongeveer dezelfde vra genlijsten. En dat vinden wij natuurlijk ook niet leuk."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 9