Joegoslavië-Tribunaal
morgen echt van start
Feiten &Meningen
Onderhandelaars
in metaal kunnen
niet buiten elkaar
Iedereen hetzelfde
belastingtarief
Loopbaanonderbreking in België groot succes
Algerijnse president wil volgend jaar verkiezingen
MAANDAG 6 ME11996
NIEUWSANALYSE
De partijen die vandaag de onderhandelin
gen voor een nieuwe metaal-CAO zijn be
gonnen, zijn min of meer tot elkaar veroor
deeld. Bij de uitwerking van diverse CAO-
afspraken komen vertegenwoordigers van
bonden en werkgevers elkaar steeds weer
tegen. Voor besluiten over nieuwe elemen
ten in de arbeidsvoorwaarden, zoals de
noodzakelijke modernisering van de VUT,
zijn ze van elkaar afhankelijk.
Daarmee is een scenario als bij Philips,
waar twee bonden voorlopig buiten de deur
staan, minder waarschijnlijk. Dit concern
sloot een CAO met twee kleinere bonden,
waai" de industriebonden van FNV en CNV
hun handtekening niet onder willen zetten.
Net als bij Philips liggen de standpunten
van de partijen in de metaal ver uiteen. De
bonden willen een kortere werkweek. De
werkgevers niet. De FME-CWM wil het zie
kengeld niet volledig aanvullen. Bonden
vinden dit onaanvaardbaar. De drie procent
loonsverhoging die de vakbonden eisen,
vindt de FME veel te hoog. Ook de VUT is
een twistpunt: de bonden willen nog twee
jaar studeren op het ombouwen van de
VUT. Zij gaan uit van een geringe versóbe-
ring. De FME wil nu zaken doen en stelt
zwaardere ingrepen voor.
Er is een belangrijk verschil met de situa
tie bij Philips. Bonden en werkgeversorga
nisatie mogen sterk verschillende menin
gen hebben, ze hebben één belangrijke bin
dende factor: de Cesmetel (Centrale Stich
ting Metaal- en Elektrotechniek). De uitvoe
ring van alle CAO-regels loopt via deze
stichting. De miljoenen van het scholings
fonds worden van hieruit beheerd. De
maandelijkse uitkering van de 13.000 VU-
T'ers valt onder de verantwoordelijkheid
van de Cesmetel.
Daarnaast voert de stichting de werkgele
genheidsprojecten uit die de partijen in de
CAO afspreken, net als de afspraak over
kinderopvang. De Cesmetel verzorgt ook
het contract dat de bedrijfstak met verzeke
raars heeft afgesloten om het WAO-gat te
repareren. "Verder regelt het orgaan diverse
studies naar betere arbeidsomstandighe
den, de toekomst van de VUT en moderni
sering van de arbeidsvoorwaarden.
Afspraken over scholing, vervroegd uittre
den, kinderopvang en de aanvulling op de
WAO gaan contractueel vaak over de CAO-
periode heen. De uitvoering daarvan moet
doorgaan, ongeacht of de CAO-onderhan-
delaars tot een akkoord komen. Directeur
Buitendijk van de Cesmetel verwacht geen
grote problemen als partijen het niet eens
worden. ,,Er komen alleen geen nieuwe za
ken bij."
,,We kunnen eigenlijk niet zonder el
kaar", stelt vakbondsbestuurder H. Becking
van De Unie. Hij hecht veel belang aan de
gezamenlijke overlegorganen. Wat hem be
treft moeten die uitgroeien tot een
denktank die het materiaal levert om de ar
beidsvoorwaarden van de bedrijfstak te mo
derniseren.
FME-CWM-voorzitter H. van den Akker
doet ook zijn best met de bonden on spea
king terms te blijven. Hij zet de bonden die
een afspraak over 36 uur willen maken niet
op straat ondanks het feit dat de FME-
CWM het niet nalaat de 36-urige werkweek
te kraken.
Zijn collega De Haas van Philips koos een
veel hardere lijn en weigerde met bonden te
praten die vasthielden aan de eis van een
36-urige werkweek. Door deze opstelling is
er bij Philips nu een akkoord met De Unie
en de VHPP. Van den Akker denkt met alle
vier de bonden een nieuwe CAO te kunnen
afsluiten en voegt eraan toe: „Ik zal elke ge
legenheid aangrijpen om ze uit te leggen
dat een kortere werkweek slecht voor de
werkgelegenheid is."
DEN HAAG ANP
Den Haag staat morgen in de schijnwerpers van de media uit de hele wereld. Dan begint voor het
Joegoslavië-Tribunaal het eerste proces. Aangeklaagd is de Bosnische Serviër Dusko Tadic, die
verdacht wordt van oorlogsmisdaden, onder meer in het kamp Omarska.
De Bosnische Serviër Dusko
Tadic zal voor de rechters
van het Joegoslavië-Tribu
naal zijn onschuld beplei
ten. Twee jaar zat hij vast,
waarvan het laatste in een
speciale VN-cel in de gevan
genis van Scheveningen, in
afwachting van zijn proces.
Tadic is beschuldigd van
gruweldaden in het disctrict
Prijedor, in het noordwes
ten van Bosnië. Wekenlang
zal hij de confrontatie moe
ten aangaan met meer dan
honderd getuigen, die zeg
gen in hem een beul van het
kamp Omarska te herken
nen. Ook buiten het kamp
maakte hij zich schuldig
aan oorlogsmisdaden en
misdaden tegen de mense
lijkheid, staat in de aan
klacht van procureur
R. Goldstone.
Goldstone klaagde Tadic vo
rig jaar februari aan, samen
met twintig andere Bosni
sche Serviërs. In september
1995 werd de aanklacht uit
gebreid met misdaden in de
kampen Keraterm en Trno-
polje, eveneens gelegen tus
sen de steden Prijedor en
Banja Luka.
Volgens de getuigen die aan
het onderzoek van Goldsto
ne meewerkten, heeft Tadic
zich schuldig gemaakt aan
moord op zeker dertien
moslims, marteling van
achttien anderen en ver
krachting van zeker één
vrouw. Bij zijn gruweldaden
zou hij zelfgemaakte mar
telwerktuigen hebben ge-
In 1993 besloot Tadic, die
vóór de oorlog karateleraar
en caféhouder was in het
stadje Kozarac, Bosnië te
verlaten en zijn broer Mla
den te bezoeken die in Mün-
chen een sportschool had.
Hij liet zich als vluchteling
registreren bij de Duitse
vreemdelingendienst.
Hoewel hij niet vadk buiten
kwam, arresteerde de Duit
se politie hem in februari
1994 op aanwijzing van ex-
gevangenen die hem in de
stad hadden gesignaleerd.
Het Tribunaal begon het
onderzoek naar de gebeur
tenissen in het gebied rond
Prijedor en vroeg Duitsland
in november om overdracht
van Tadic. Op 24 april 1995
werd Tadic naar Schevenin
gen overgebracht.
De Bosnische Serviër
Dusko Tadic die mor
gen in Den Haag te
recht zal staan we
gens oorlogsmisda
den. FOTO ANP
r door
Voor het gebouw van het Tribunaal, tegen
over het Congresgebouw in het Statenkwar
tier. staat sinds enkele dagen een rode tent.
Voor de meeste van de honderden journa
listen, die zich al hebben laten accrediteren
voor de eerste dag van het proces, is er na
melijk geen plaats in het gebouw.
De grote belangstelling is verklaarbc
het historische karakter van
Het is een halve eeuw geleden dat voor het
laatst een internationaal tribunaal ver
meende oorlogsmisdadigers berechtte. Dat
gebeurde na de Tweede Wereldoorlog, toen
Duitse en Japanse kopstukken terecht
moesten staan in Neurenberg en Tokyo.
Het Joegoslavië-Tribunaal kwam maar
langzaam op gang. Toen de Veiligheidsraad
van de Verenigde Naties in 1993 tot oprich
ting besloot, was dat vooral een uitvloeisel
van de hulpeloosheid van de internationale
gemeenschap, die maandenlang met tal
van bemiddelaars had geprobeerd de con
flicten in het uiteengevallen Joegoslavië te
sussen. Na berichten over vreselijke gat wel
daden in Bosnië en Kroatië is besloten het
Tribunaal op te richten. Zo had men ten
minste iets gedaan, ook al werd het Tribu
naal veelal beschouwd als een papieren tij
ger.
Het voornaamste probleem van 'Den Haag',
in tegenstelling tot 'Neurenberg' en 'Tokyo',
was dat de oorlog nog doorging. Duitsland
en Japan waren in 1945 verpletterend ver
slagen, en de zegevierende grootmachten
konden zonder problemen arrestaties ver
richten. De voornaamste misdadigers in ex-
Joegoslavië daarentegen waren voor het
Tribunaal niet toegankelijk, ook al ver
scheen en verschijnt bijvoorbeeld de
Bosnisch-Servische leider Karadzic regel
matig in tal van landen op de tv-schermen.
In het eerste jaar van zijn bestaan was het
Joegoslavië-Tribunaal dan ook vooral met
zichzelf bezig. Er moesten rechters worden
geïnstalleerd, er moest een aanklager ko
men, en er moesten tal van regels worden
gemaakt, want er was geen 'internationaal
wetboek van strafvordering'. De Regels van
Procedure en Bewijsvoering zijn ondertus
sen herhaaldelijk aangepast omdat men
steeds weer voor onverwachte situaties
kwam te staan.
De vredesakkoorden van Dayton, die eind
vorig jaar zijn ondertekend, verplichten alle
partijen tot medewerking met het Tribu
naal. Toch zitten slechts drie van de in to
taal 57 aangeklaagden in de speciale VN-
cellen in Scheveningen.
Het proces tegen Tadic kan maanden du
ren: de aanklager heeft meer dan honderd
getuigen opgeroepen, de verdediging meer
dan twintig. De rechtszaak is een belangrij
ke testcase voor de ontwikkeling van het in
ternationale recht. Het moet geen recht
spraak door overwinnaars worden, zoals in
Neurenberg en Tokyo, maar strafrechtsple
ging namens de hele wereldgemeenschap
om enkele van de zwaarste misdaden uit te
bannen die de wereld ooit heeft gezien:
oorlogsmisdaden, misdaden tegen de men
selijkheid en volkerenmoord.
Er liggen veel obstakels op de weg. Zo ko
men de medewerkers van het Tribunaal uit
36 landen met sterk uiteenlopende rechts
stelsels. Optimisten hopen dat het Tribu
naal een gemeenschappelijke noemer kan
vinden voor een permanent VN-strafhof
voor de hele wereld, dat mogelijk ook in
Den Haag zal zetelen.
DEN HAAG THOMAS VERFUSS/ANP
ECONOMIE WIJZER
Reist u met de auto of met
de trein? Voor uw plezier of
naar uw werk? Hoeveel kilo
meter is het naar uw werk?
Gaat u naar huis om te lun
chen? Reist u naar een zie
ke? Gebruikt u ook wel eens
de fiets? Uw eigen fiets?
Hebt u een regenpak?
Nee, dit is niet een enquête
van het NIPO naar het reis
gedrag van de Nederlanders.
Het is een greep uit de vra
gen die je moet beantwoor
den voordat je je belasting
biljet kunt invullen. Inmid
dels hebben we deze kruis
wegstatie weer gepasseerd
en kunnen we ons aan de
vraag wijden wat er nou
toch van de beloofde ver
eenvoudiging van ons belas
tingsysteem terecht is geko
men. Neem het woon-werk
verkeer. Reisje minder dan
tien kilometer van huis naar
werk, dan heb je geen aftrek.
Daarboven zijn er voor elke
vijf a tien kilometer die je
meer reist, in totaal acht
verschillendebandbreedten.
Elke bandbreedte is weer
onderverdeeld in vier ver
schillende categorieën. Dat
zijn dus in totaal 8 x 4 32
verschillende aftrekregeli n -
gen, alleen al voor het
woon-werkverkeer. Daar
mee zijn we er niet, want
deze 32 mogelijkheden zijn
alleen voor degenen die een
openbaar-vervoerverklaring
hebben. Er zijn ook nog vier
bandbreedten met elk weer
vier mogelijkheden voor de
genen die zo'n ding niet
hebben. Dat brengt ons op
32 16 48 aftrekcategorie-
en, alleen voor het woon
werkverkeer! Bovendien is er
nog een tarief voor extra
lange afstanden van negen
tig kilometer of meer. We
kunnen de fiscus veel ver
wijten, maar niet dat hij on
volledig is.
We zijn er nog niet, want het
is natuurlijk ook mogelijk
dat uw werkgever uw ver
voer verzorgt. Of dat uw
werkgever zeventig procent
of meer van uw reiskosten
draagt weer een ander
verhaal. Misschien rijdt u 1
wel in een auto van de zaak.
Ook aan u is gedacht: aftrek-
categorie nummer 52. Dan
heb je nog de mensen die
bijvoorbeeld thuis gaan lun
chen en die de woon-werk-
route meermaals per dag af
leggen: categorie nummer
53. En mensen die thuis
blijkbaar zo smakelijk lun
chen, dat ze per jaar meer
dan 450 woon-werkritten af
leggen met een totaal van
vijfduizend kilometer of
meer: groep 54.
Maar misschien reist u wel
op dezelfde dag naar twee
arbeidsplaatsen. Woont u
bijvoorbeeld in Nootdorp en
geeft u vijf dagen per week
les aan een schooltje in Pijn-
acker zes kilometer van
huis en één dag in de
week aan een school in Zoe-
dertien kilometer
van huis. Wat nu? Wel, u zit
gewoon in groep 55 en mag
alleen de reiskosten naar de
meest-bereisde plaats af
trekken. In uw geval is dat
Pijnacker, minder dan tien
kilometer van uw huis. Dat
is pech, want met het reis
kostenforfait levert dat niks
op. Zoetermeer mag u af
trekken met de zogeheten 8-
procentsregeling, maar dat
tikt nauwelijks aan voor die
ene dag.
In een herig verlangen me
zelf buiten de alomtegen
woordige bedilzucht van de
fiscus te plaatsen, roekeloos
over de rand van het fiscale
wereldbeeld te fietsen en
een kort moment het geluk
zalige, licht hallucinerende,
wellicht extatische gevoel
van het volmaakte belas-
tingvacuüm te ondergaan,
dacht ik: laat mij maar fiet
sen. Om tot de ontnuchte
rende ontdekking te komen
dat deze strategie me in ca
tegorie 56 plaatst, wat in
houdt dat ik twaalf cent per
zakelijk afgefietste woon-
werk kilometer mag aftrek
ken en dat de hoofdredac
teur van de GPD een specia
le regeling met de fiscus zal
moeten treffen als hij me, in
een opwelling van ongemo
tiveerde vrijgevigheid, onbe
last een poncho zou willen
schenken.
Kortom, de inkomstenbelas
ting is een bodemloze grab
belton van aftrekposten, in
elkaar geknutseld met een
.bedilzieke volledigheid die
zich uitstrekt tot in de klein
ste details van ons dagelijkse
leven. Wie tijd en geld heeft
om er werk van te (laten)
maken, spaart veel kosten
uit. In de Verenigde Staten
werd onlangs ontdekt dat de
meest winstgevende bedrij
ven en de rijkste burgers
geen belasting betalen. De
hele opbrengst komt van la
ge en midden-inkomens. In
Duitsland deed de SPD on
langs dezelfde ontdekking.
Dat brengt de 'flat rate' te
rug in de politieke arena.
Daarbij betaalt iedereen het
zelfde percentage en de
grabbelton wordt afgedankt.
In Nederland zijn de belas
tingen progressief, wat wil
zeggen dat de tarieven oplo
pen naarmate iemand meer
verdient. Dat werd altijd de
meest 'eerlijke' aanpak ge
vonden. Hoe hoog of laag
het tarief ook is, het tikt al
tijd harder aan op een laag
inkomen dan op een hoog
inkomen, was de redene
ring. Daarom vond men
zo'n 'flat rate' niet recht
vaardig. Maar als in Neder
land hetzelfde aan de hand
is als in de VS en in Duits
land is de 'flat rate' juist veel
rechtvaardiger en wordt het
hoog tijd dat daarover ook
bij ons discussie losbarst.
PAULINE VAN DE VEN
i publiciste
Een paar jaartjes ertussenuit met terugkeergarantie
De plannen van minister
Melkert (sociale zaken) om een
landelijke regeling te treffen
voorloopbaanonderbreking,
zijn rechtstreeks geënt op buur
land België. Daar kunnen werk
nemers al vanaf 1985 desge
wenst maximaal rijf jaar het
bijltje erbij neergooien. Werklo
zen nemen de vrijgekomen
plaats in tot de 'onderbreker' te
rugkeert. Werknemers- en
werkgeversorganisaties zijn in
nig tevreden over het systeem,
dat de overheid bovendien geen
cent kost.
Elianne Geurts (52) is zo'n loop-
baanonderbreekster. In 1992
ging zij naar de Verenigde Sta
ten, waar haar man voor een
periode van rijf jaar een nieuwe
betrekking had gevonden. Nor
maal gesproken was Elianne
haar baan bij het ziekenfonds in
Hasselt definitief kwijt geweest,
maar nu heeft ze een terugkeer
garantie.
Elianne: „Toen we naar Ameri
ka vertrokken, had ik daar 28
jaar gewerkt. Mijn werkgever
ging er zonder veel problemen
mee akkoord dat ik die loop
baan voor een periode van rijf
jaar zou onderbreken. Nu weet
ik tenminste zeker dat ik weer
op mijn oude werkplek terecht
kan. In de tussenliggende perio
de krijg ik een uitkering en
loopt de opbouw van mijn pen
sioen gewoon door."
Dominiekvan Doorn, werk
zaam bij de 'bediendencentrale'
in Mechelen, maakte tussen '92
en '95 gebruik van een deeltijd
loopbaanonderbreking. Het gaf
Dominiek de kans als huisvader
•een deel van de zorgtaken voor
zijn twee kinderen op zich te
nemen. „Ik wilde de kinderen
niet volledig uitbesteden aan
mijn schoonouders", zegt hij.
„Ik moest financieel wel een
stapje terug doen, omdat ik een
deel van mijn inkomen kwijt
raakte, maar ik heb er geen mi
nuut spijt van gehad." De twee
werklozen die Dominiek in de
afgelopen drie jaar deeltijds ver-
ringen, hebben inmiddels bij de
bediendencentrale een vaste
baan gekregen.
„Het systeem voor loopbaanon
derbreking is een echt succes",
vertelt Michel Markey van de
Rijksdienst voor de Arbeids
voorziening in Brussel. Decem
ber vorig jaar waren er welge
teld 50.456 Belgen met loop
baanverlof. Ruim de helft koos
ervoor, net als Dominiek, halve
dagen te gaan werken. Onge
veer 20.000 werknemers namen
een jaar of langer vrijaf.
De meeste werknemers onder
breken de loopbaan voor het
opvoeden van kinderen. Ook
wordt de regeling gebruikt voor
het opdoen van nieuwe energie
na een slopende carrière, voor
een studie of wereldreis of om
bij voorbeeld een eigen huis te
bouwen.
De loopbaanonderbreker krijgt
van de overheid bij het volledig
stoppen met werk ruim 11.500
Belgische frank per maand, of
wel 632 gulden. Soms betaalt
ook de werkgever nog een deel
van het loon door. Minister
Melkert denkt aan een vergoe
ding van eveneens om en nabij
de zeshonderd gulden.
De regeling kost de Belgische
overheid per saldo niets, omdat
ruim tachtig procent van de
vrijkomende arbeidsplaatsen
wordt bezet door (langdurig)
werklozen, die gedurende hun
werkervaringperiode geen uit
kering meer ontvangen en zelf
premies betalen. Om het tijde
lijk in dienst nemen van werklo
zen te bevorderen, krijgen
werkgevers sinds 1 december
vorig jaar een korting tot vijftig
procent op de af te dragen soci
ale premies.
Volgens Markey wijst de erva
ring uit dat het merendeel van
de werklozen uiteindelijk een
vaste betrekking vindt, ook als
de loopbaanonderbreker is te
ruggekeerd. Markey: „Bij langer
verlof komt het soms zelfs voor
dat de vervanger beter bevalt
dan de oorspronkelijke werk
kracht. Dan loopt de loopbaan
onderbreker nog het risico dat
hij elders in het bedrijf moet
gaan werken. Ontslag is niet
mogelijk, tenminste niet in de
eerste drie maanden na het af
lopen van de loopbaanonder
breking."
Volgens het Verbond van Belgi
sche Ondernemingen (VBO) is
de verlofregeling er vooral geko
men op aandrang van de vak
bonden, maar inmiddels zou
den ook veel werkgevers er de
voordelen van inzien. Zij kun
nen door de flexibele regeling
vooral vrouwen langer aan het
bedrijf binden. „In België wordt,
anders dan in Nederland, wei
nig in deeltijd gewerkt", zegt
VBQ-jurist Meulemans. „Een
loopbaanonderbreking is ons
alternatief voor het combineren
van een baan met het opvoeden
van kinderen."
„Maar werknemers gebruiken
de regeling soms ook om te
voorkomen dat ze opgebrand
raken. Na een verlof zie je dat
werknemers er vaak met dub
bele zin weer tegenaan gaan en
dat is ook in het belang van de
onderneming." Overigens mag
de loopbaan ook worden onder
broken voor het beginnen van
een eigen bedrijf. De uitkering
wordt in het eerste jaar van
'zelfstandigheidvoortgezet.
Het onderbreken van het werk
voor een jaar of meer is geen
automatisch recht voor alle Bel
gische werknemers. Nog maar
sinds kort is bij een centraal ak
koord tussen de sociale partners
bepaald dat in elk geval één
procent van de werknemers in
een bedrijf aanspraak mag ma
ken op een loopbaanonderbre
king. De overige 99 procent is
afhankelijk van de precieze be
palingen in de betreffende CAO,
dan wel van de welwillendheid
van de werkgever. Melkert is er
ook voorstander van dat loop
baanregelingen op decentraal
niveau (tussen werkgevers en
werknemers zelf) worden afge
sproken.
BRUSSEL PAUL KOOPMAN
CORRESPONDENT
De Algerijnse president I.iamine
Zéroual wil in de eerste helft
van 1997 parlementsverkiezin
gen houden. Dit heeft hij giste
ren in Algiers verklaard op de
eerste persconferentie sinds zijn
verkiezing in november. Het ge
weld in het Noord-Afrikaanse
land gaat ondertussen onver
minderd door.
Ter voorbereiding op de alge
mene verkiezingen wil Zéroual
nog voor het einde van de zo
mer een 'nationale conferentie'
organiseren waar 'alle groepen
van het land' bijeen moeten ko
men. Ook wil hij nog dit jaar
een referendum over een aan
passing van de Grondwet.
Zéroual heeft de afgelopen drie
weken besprekingen gevoerd
met diverse partijleiders. Het Is
lamitisch Reddingsfront (FIS)
was daar echter niet bij. Het
verbod van deze radicale mos
limpartij leidde tot een golf van
geweld die sinds 1992 al aan
veertig- tot vijftigduizend Alge
rijnen het leven heeft gekost.
Haar leiders, Abassi Madani en
Ali Belhadj, zitten nog steeds
gevangen.
Met de parlementsverkiezingen
wil Zéroual voortborduren op
de presidentsverkiezingen. Zijn
verkiezing met meer dan 61
procent van de stemmen werd
gezien als eerste stap naar de
mocratie en als massaal refe
rendum tegen het politieke ge
weld. De voormalige eenheids
partij FLN en het.Front van So
cialistische Krachten (FFS), die
afgelopen herfst de presidents
verkiezingen boycotten, hebben
deelgenomen aan de gesprek
ken die de parlementsverkiezin
gen moesten voorbereiden.
De Algerijnse president Zéroual.
Ondanks de optimistische ge
luiden van Zéroual is onduide
lijk op welke manier radicale
moslims in het politieke leven
van het land moeten worden
geïntegreerd. Verwacht wordt
dat de beoogde wijzigingen van
de Grondwet strengere beper
kingen voor deelname van fun
damentalistische partijen aan
verkiezingen zullen behelzen
dan al bij de presidentsverkie
zingen het geval was.
De golf van geweld begon juist
door pogingen een machtsover
name van fundamentalisten te
voorkomen. De tweede ronde
van de parlementsverkiezingen
in januari 1992, die het FIS
dreigde te winnen, werd onder
druk van het leger afgelast.
Sinsdien heeft een nog radicale
re moslimgroep, de GIA, voor
veel bloedvergieten gezorgd.
Leger en politie zeggen dat ze
de gewapende moslims beslis
sende slagen hebben toege
bracht. Premier Ouyahia her
haalde vorige week dat er nog
maar sprake is van 'resten van
terrorisme'. Maar desondanks
gaat het geweld door. Zaterdag
schoten drie mannen de Alge-,
rijnse oud-minister van binnen
landse zaken, Mohamed Hardi
(53), dood. Als hoofd van het
ministerie had de voormalige
journalist onderhandelingen
ARCHIEFFOTO
met de 'criminele politieke lei
ding van het FIS' uitgesloten.
Hardi is de tweede ex-minister
van binnenlandse zaken die
binnen een jaar is vermoord: in
september werd Abou Bakr Bel-
kaïd in het centrum van Algiers
doodgeschoten.
In Tizi-Ouzou, in het Berberge-
bied in het noordoosten van Al
gerije, ontplofte zaterdag een
bom bij een bushalte naast een
basisschool. Daarbij werden
twee mensen gedood en raak
ten er vijftien gewond, aldus Al
gerijnse media.
ALGIERS-PARUS AFP-Rtr-ANP