Circus? Wat zou dat precies zijn? De groeten van Karei Douven Leiden Ode aan modaal Kerk Samenleving ZATERDAG 27 APRIL 1996 Kinderen stelen de show tijdens open dag Opvang Centrum Asielzoekers CHEF HENNY VAN ECMOND. 071 -5356414. PLV -CHEF HANS JACOBS. 071. LEIDEN PETER VAN EGMOND Een kleine tweehonderd kinde ren zitten opeengepakt aan de ene helft van de tent te wach ten. Twee tribunes zijn leeg. Daar moeten de ouders van de jonge circusartiesten en andere bewoners van het asielzoekers centrum komen te zitten. Pas als een medewerkster het kamp rond is gegaan - 'Komt dat zien' roepend - stroomt ook de andere helft van de circustent vol. Mensen uit allerlei landen, in uiteenlopende kledij. En thousiast lachend. Circus? Wat zou dat precies zijn? Een helemaal eerlijk antwoord' krijgen ze niet. Geen echte tij gers of paarden zijn aanwezig. Ook geen lenige acrobaten. Maar wel asielzoekerskinderen die hun best doen om tijgers en paarden, dompteurs en acro baten na te doen. Verkleed, en met gespannen gezichten. De één enthousiast, de ander ver legen. Zij zijn op deze wijdag de trekpleister van de open dag van het Opvang Centrum Asiel zoekers in Leiden. De open dag wordt gehouden in het kader van een project dat tot de zomervakantie loopt, en waarmee het centrum de aan dacht probeert te vestigen op de situatie van asielzoekers. Verschillende scholen komen langs en asielzoekerskinderen leiden kinderen uit de omge ving rond in het Centrum - zonder toezicht van de leiding, om de kinderen in persoonlijk contact met elkaar te brengen. De acts in het circus zijn het aanzien zeker waard. Een klein donker dompteurtje, bedrem meld met zijn zweepje zwaai end, dirigeert zijn tijger-kleu ters in een rondje door de piste, en laat ze door een hoepel krui pen. Als de tijgers een rondje om hun as moeten draaien, ra ken ze hun richtinggevoel kwijt en tuimelen ze even over elkaar heen. Maar dat deert niet. Het publiek, de kinderen van vier scholen uit de omgeving en de bewoners van het Opvang Cen trum waarderen de inzet van de jonge artiesten. Bij de slotact, de fakirs met hun spijkerbed, wordt het publiek gewaagd mee te werken. Er is geen orkest in de zaal (alleen een muziekband), en dus ont breekt het trommelgeroffel op de spannende momenten. Stamp dus maar met je voeten op de banken", luidt het ad vies. De kinderen laten zich dat geen twee keer zeggen, en de houten banken worden bijkans afgebroken als één van de kin deren op het spijkerbed ligt en er een ander kind op gaat zit ten. Even verkrampt het ge zicht van het onderliggende slachtoffer, maar bij het op staan zijn geen bloedende ar men of gescheurde kleren te zien. De zeventig asielzoekertjes hebben één dag de tijd gehad om de anderhalf uur durende voorstelling in te studeren. Ei genlijk hadden dat er twee moeten zijn. De voorstelling is echter van een heel behoorlijk niveau, en vooral leuk om te zien. Het verzoek van de cir cusdirecteur om 'niet op per fectie maar op vertedering te letten', blijkt goeddeels overbo- dig. De kinderen mochten tijdens het oefenen twee acts uitkiezen waaraan ze konen meewerken. Eén ervan werd dan toegewe zen. De oefensessies werden geleid door Arie Hemmen, dra matist, die bij de voorstelling ook de rol van circusdirecteur op zich neemt. Verschillende basisscholen en asielzoekers kregen les van hem. „Circus is een goede in valshoek om die kinderen iets te leren. Om samen te werken", legt hij uit. De asielzoekerskin deren reageren er verschillend op. De één in z'n hum, trots door zoveel aandacht, de ander bedremmeld, overdonderd door de lawaaierige, volle tribu nes. Hemmen houdt rekening met hen. „Je moet er ook rekening mee houden dat die kinderen soms al het één en ander heb ben meegemaakt." Jonge asielzoekers voeren verschillende circus-acts op, als onderdeel van het scholenproject 'Vluchten in veiligheid'. foto henk bouwman Theo Bakker „Pappa, weetje hoe je poep noemt die naast de pot is ge vallen?", waagt dochterlief. Ik antwoord van nee. „Een druk fout." Is goed, is goed, humor moeten we hebben. Ter com pensatie van Albert. Van de da gelijkse stroom menselijke drek die je bereikt. Afkloppen bij de wurggreep van onrecht en waanzin helpt niet. Daarom gaan we er maar om lachen. De straat op, daar ligt de hu mor. In de stad moeten we gie rende compensatie vinden voor dat bericht over Albert. Voor de ergerlijk grote hoeveel heid lui die zo ergerlijk onop gevoed is. Vinden we tekens van hoop op de Haarlemmer straat? Dat we nou net even voorbij Gejo een invalide in een rol stoel tegen moeten komen. Di rect dient Albert zich weer aan. Albert woont in Zoetermeer, is verlamd en kan alleen nog met een spraakcomputer commu niceren met de medemens. El ke dag ging Albert in zijn rol stoel de straat op, maar nu durft-ie niet meer. Twee jon gens hebben de weerloze man op brute wijze van zijn spraak computer beroofd. Je zegt niet eens dat we hem niet mogen hebben, voegden ze hem nog toe. De anecdote lijkt shocking genoeg voor één van onze va derlandse topcabaretiers. Humor zie ik op de Haarlem merstraat niet liggen, wel bre ken we bijna de nek over een fiets, die ter hoogte van de Rex midden op straat ligt. Iemand wil de fiets oprapen, waarop één van de dikke, witte, kale gabbers die aan de kant staat, zegt dat die iemand met zijn teringpoten van die kankerfiets moet afblijven. Lachen, niet. Even verder groepen allochto ne jongeren samen. Iedereen moet er met een grote boog omheen lopen, een moeder met kinderwagen kan er maar net tussendoor, maar wie waagt het er wat van te zeg gen? Een oudere man, die zegt dat er op de Apothekersdijk nog een paar fietsen piet op slot staan. Goed, humor. Maar voor de man uitgelachen is, heeft-ie een mes op de strot. „Is dat een geintje, of meen je het", waagt-ie. „Ha, je meent het. Dat is maar goed ook, want van geintjes houd ik niet." Alleen tekens van wan hoop nemen we waar. Er scheurt een meid van der tien met haar scooter tussen de wandelende mensen door. Wordt er niet afgesleurd. Een oudere vrouw die uitwijkt en valt, wordt uitgelachen door andere bakvissen. De humor, in dit geval een grijs Leids wijf- fie, ligt nu echt op straat. Daar lopen twee knapen van tegen de twintig wild boerend en loe rend naar potentiële slachtof fers richting Hema, waar ze verstaanbaar voor alle omstan ders wel eens proletarisch zul len gaan winkelen. Niemand die proletarisch verbeterd tot proletisch. Niemand ook die de Hema waarschuwt, wat toch de gewoonste zaak van de wereld zou zijn. Wél grapt ie mand: „Dat zoeken ze zelf maar uit bij de Hepa." Ja nou, op straat knapt je humeur zienderogen op. Effe een biertje doen bij V&D, want één Haarlemmerstraatje en je bent bekaf van het la chen. Je kunt er geestelijk dan weer dagen tegen. Allemachtig, wat loopt er veel volk rond waar kop noch staart aan zit. Bier. Denken aan leuks, aan Jiskefet. Maar het lukt niet, we krijgen Albert en alle onopge voed rapaille niet uit de kop. Worden die knapen die de ver lamde Albert zo laf hebben be roofd ooit opgepakt en zo ja, wat er gebéurt er dan met ze? Welke vader en moeder heb ben die jongens opgevoed, of ot juist niet? Waarom heeft G bij zulk soort misdaden de sudden death niet ingevoe Waarom voedt tuig tot in wigheid amen nieuw tuigteri En zo kankert de drinkend man verder. ffii Maar dan valt zijn blik zon n op een ouwe man die met dochter en kleinzoon de z< binnenkomt. Moeder hout deur open, waarop jochie voor opa naar binnen schit Opa schrikt, valt bijna. Mo legt ventje rustig maar beslbo uit dat hij opa voor had m< an ten laten gaan. Daarna zitt ze gezellig aan een tafeltje het raam en houdt kleinzoi wanneer de ober de bestel] komt opnemen ketirig zijn mond tot hij aan de beurt „Opa", vraagt mannetje, je die mop van hondje Zoino; nog een keer vertellen, die ik zo leuk." Jongetjes gelacP" klinkt op, opa buldert mee moeder glimlacht. Het tafereeltje is mooi, aan jg doenlijk. Een teken van ho voor de kankerende man. Goed om te zien, er zijn oofi nog vaders en moeders die)n. hun kinderen opvoeden. Ii r8 veel Leidse gezinnen doen en ma ontroerend hun bes bouwen goeie nestjes, zett« grut in het leven dat het ve schil tussen mijn en dijn k< dat een beetje manieren h< dat wil werken voor de cen)0< Noem het burgerlijk, niet hoogdravend, zeg maar vei keerds over al die gewone aanstootgevende Leidse ge nen, zeg maar dat dit een s^ middelmatige column is. N ik wou gewoon een keer w<5t lieve woordjes wijden aan it die ouders die in de schadika! van het grote nieuws in depn menleving hun beste beenjsv voor zetten. Die ervoor zorj dat hun kinderen Albert mi rust laten. REDACTIE DICK VAN DER PLAS, 071 -5356481 LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) KANTOOR Een groepje 'volgelingen' probeert het gedachtengoed van de vorig jaar oktober overleden schrijver-esotericus en jezuïet Karei Douven levend te houden en verder uit te dragen. Douven wordt wel een nieuwe-tijdsprofeet genoemd, maar van New Age moest hij niet veel hebben. Een oneindige Liefde verlangt in te dalen in de mensengemeenschap, luidde de kern van Douvens boodschap. Douven was ook de man van de Godservaring. De jezuieten 'verboden' hem zijn geschriften officieel te verspreiden. Na zijn dood geldt dat beletsel niet meer. JOAN'KLOOSTERMAN Jan Schreuder, Douvens gereformeerde se cretaris, doet pogingen om diens voor naamste boek 'Het christendom op weg naar de 21e eeuw' ingang te doen vinden bij de protestantse synode en de predikan ten van de Samen op Weg-kerken. Tot nu toe zonder resultaat. De reacties zijn lauw, hoewel toch al sinds '94 het rapport 'De kerken hebben hun geheim - tussen oud en nieuw' op tafel ligt. Het rapport is geschre ven om de positie van de hervormde en ge reformeerde kerken ten opzichte van New Age te helpen bepalen en spoort ze aan tot discussie. Maar er is nog niets mee gedaan. „Daardoor missen ze een kans om de blijde boodschap in eigentijdse vorm uit te dra gen. Is het verwonderlijk dat de leegloop van ook de protestantse kerken niet lijkt te stuiten. Als hun passiviteit wordt doorbro ken, komt de ontwikkeling op gang. Tien duizenden mensen hebben van Douven ge hoord. Dit is op een gegeven moment niet meer te stuiten. Zeker bij de protestantse kerken maar die zitten nog een beetje met begrippen als esoterie, spiritualiteit en reïn carnatie. Het kerkvolk dat geen raad weet met de vragen over leven en dood, snakt er eigenlijk naar," zegt Schreuder. Goeroe? Alsof ze door Karei Douven zelf zijn ge stuurd, zijn ze met z'n vieren naar het Rijense motel gekomen om over hun inspi rator te praten: Jan Schreuder, Catharina van Poppel die Douven verzorgde (hij was astmapatiënt), de publicist Lambèrt de Kwant die in Nederland de Spirituele Cafés organiseert, en Bert Stevens. Zij behoorden tot de kring van vrienden-intimi rondom de charismatische Douven die 75 jaar oud werd. De pater was onder andere de oprich ter van de stichting Handreiking Geestelijke Groei en Het Bergkristal, een huis voor geestelijke bezinning in het Midden-Bra bantse Haaren. Daar was hij de spil van bij zondere bevlogen samenkomsten, cursus sen, meditaties. „Hij was wèl een goeroe, maar wilde het niet zijn: dat zijn twee verschillende din gen", zegt Catharina. Goeroe vindt Stevens een te negatief geladen woord. Lambèrt de Kwant typeert hem neutraler als een 'bijzondere leraar' die bijzondere boeken schreef. 'Het christendom op weg naar de 21é eeuw' mocht van de jezuieten-orde niet worden uitgegeven omdat de inhoud af wijkt van de traditionele katholieke geloofs leer. Toch zijn er tot nu toe 9000 exempla ren van zijn boeken als manuscript ver spreid 'onder vrienden'. Want dat lieten de jezuieten wel toe. Stevens 'realiseert zich dat die boeken en cursussen juist diè mensen kunnen berei ken die zijn vastgelopen'. De Kwant: „De profetie van het nieuwe bewustzijn is de ro- Het viertal dat Karei Douvens gedachtengoed levend wil houden: v.l.n.r. Jan Schreuder, Cathari na van Poppel, Lambert de Kwant en Bert Stevens. foto gpd de draad door al zijn publicaties." Veel mensen gebruiken zijn boeken als spirituele bron of als thema voor groepsdiscussies. Anderen volgen zijn driedelige instructies in 'meditaties volgens geestelijke oefeningen eigentijdse vormgeving'. Die oefening duurt ongeveer een jaar, en Bert Stevens is er mee bezig. Elke week trainen. Rechtop zittend, rustig ademend; Het Al trilt in jou. Hier en nu Schreuder zegt dat het vooral ouderen van boven de vijftig zijn die zich tot Douven voelen aangetrokken. Hij typeert ze als 'kerkmensen die momenten van hevige twijfel kennen en elementen van Douven krijgen aangereikt waardoor ze hun even wicht weer kunnen terugvinden.' Ook 'mensen die de kerk de rug hebben toege keerd'. Catharina: „Het goddelijke in iedere mens aanwezig, en die christuskracht die ons eigenlijk doet leven. Dèt heeft hij vooral uit laten komen. Ik ben dat meer bewust geworden. We weten allemaal als gelovige en gedoopte mensen dat God in ons woont. Daar bleef het dan gewoonlijk bij." Douven maakte dat voelbaar. Hij leerde zijn volgelingen in het Verbond te staan, niet bang te zijn en het leven ook met alle gru welijkheden te aanvaarden. Stelde het lij- Rooseveltstraat 82 071-5356356 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden ABONNEESERVICE Abonnementen 071-5128030 Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma. t/m/vr.18.00-19.30 uuren Zaterdag 10.00-12.00uur 071-5128030 DIRECTIE B. M. Essenberg, G. P. Arnold (adjunct), J. Kiel (adjunct) HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, F. Nypels, H. G. van der Post (adjunct) PUBUC RELATIONS W. H. C. M. Steverink 071-5356356 OMBUDSMAN R.D.Paauw 071-5356215 Tel. dag. 9.30 -11.30 uur of per post. REDACTIE G.J. Visser, chef redactie nieuwsdienst/kunst H.W. van Egmond, chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindredactie regio F. Blok, chef eindredactie algemeen W.F. Wegman, chef red. Duin- en Bollenstreek W. Spierdijk, chef sportredactie J. Preenen, chef binnen-, buitenland, eco Redactie: 071- Hoofdredactie: 071- ADVERTENTIES Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17 071- ABONNEMENTEN bijvooruitbetaling: per maand (acceptgiro) per maand (autom. betaling) per kwartaal (acceptgiro) per kwartaal (autom. betaling) per jaar (acceptgiro) per jaar (autom. betaling) VERZENDING PER POST per kwartaal (NL) LEIDSCH DAGBLAD OP CASSETTEBler dicap hebben), is een samenvatting regionale nieuws uit het Leidsch Dag geluidscassette beschikbaar. Voor inf11 0486-486486 (Centrum voor Gesprol l Grave). n den voor als een leerproces, en doodgaan als het maken van een overstap naar een ander leven. 'En het goddelijke zit in iedere mens'. Dreigt niet het gevaar van het wat zelfstre- lende aspect van esoterie, voor de zelfsugges- tie? Catharina ontkent dat. „Douven gaat naar de bodem van je ziel. Daar durven veel mensen niet naar toe te gaan, want dan moet je veranderen terwijl je net 'zo lekker' Als u doodgaat, komt u Karei Douven dan weer tegen, of leeft-iegewoon nog tussen ons in? Schreuder weet het niet zeker. Catharina van Poppel, van huis uit verpleegster die als enige bij zijn sterven aanwezig was en zich verbaasde om zijn rustig verscheiden: „Ik weet wel dat hij nu in hogere sferen is. Karei is ook hier, nu. Ik kan dat natuurlijk niet be wijzen. In Het Bergkristal hadden we een wereldwijding en daar was een man die ge nezingen doet, aura's leest en die opeens zei: Karei is in ons midden. Hij heeft ieder een gegroet, naar iedereen gebogen. Ik ge loof zo'n meneer, anders zegt hij zoiets niet." ZIEKENHUI ONGEVALLENDIENST Academisch Ziekenhuis: vanaf zaterdag 13.00 t/m dinsdag 13.00 en woensdag 13.00 t/m vrijdag 13.00; Diaconessenhuis: maandag t/m 8.00 tot 17.00; St. Elisabeth Ziekenhuis: dagelijks. BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-5178178): dagelijks 14.30-15.15 uuren 19.00-19.45 uur. Kraam- en zwangerenafdeling: buiten de gewone bezoektijden, voo ners bovendien van 10.30 -11.15 uuren van 19.45-21.00 uur Special Care Unit: 10.30-11.00 uur, 15.00- 15.30 uuren 19.00-19.30 na overleg met de dienstdoende verpleegkundige. Kinderafdeling: 10.30-19.00 uur, na overleg met de dienstdoend y pleegkundige. Jongerenafdeling: 14.30-15.15 uuren 19.00-19.45 uur. g RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-5454545): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, k e en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. ir Kraamafdeling: 14.30-15.30 uur en 18.30-19.30 uur (voor vaders tot n uur). Kinderafdeling: 14.30-19.00 uur (voor ouders de gehele dag). Afdeling hartbewaking (CCU)en intensive care (IC): 14.00^14.30 i 18.30-19.00 uur. L~ Spoedeisende hulp: dag en nacht geopend RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 0172-463131): dagelijks 14.00-15.00 uur en 18.30-19.30 uur, en II daarnaast ook 11.15-12.00 uur. Geen spoedeisende hulp meer mogelijk ACADEMISCH ZIEKENHUIS (tel. 071-5269111): alle patiënten (behalve kinderen) 14.15-15.00 18.30-19.30 uur. Avondbezoekuur afdeling Verloskunde 18.15-19.00 uur. 19.00-20.00 leen Partners/echtgenoten met kinderen. Voor zwangeren: zaterdag en zondag van 10.00 tot 11.00 uur, uitsliai voor partners/echtgenoten en eigen kinderen. Voor andere bezoekers gelden de volgende tijden: keel-, neus- en oof kunde en neurologie: 14.15-15.00 uur en 18.30-19.30 uur: oogheelkim 'C heelkunde 14.15-15.00 uur en 18.30-19.00 uur. r< Kinderkliniek: zalen voor peuters, kleuters en grote kinderen: 15.15 ,c uur: babyzaal en boxenafdeling: volgens afspraak.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1996 | | pagina 12